π.π και μ.π (οπου π = παιδί)... ρουτίνα, ρουτίνα, ρουτίνα!

[antigonil]

Κάπως έτσι νιώθω κι εγώ...

 

Κοριτσάκια μου, ο προσωπικός χρόνος είναι πολύτιμος και οι τύψεις της μάνας δεν φέυγουν ποτέ. Γιατί πάντα θα μπορούσαμε να παίξουμε περισσότερο, να νταντέψουμε περισσότερο, να μαγειρέψουμε καλύτερα, να περιποηθούμε τον ευατό μας καλύτερα και και και....Όμως σκεφτείτε ,αν λέω αν, υπήρχε οδηγία από γιατρό να κάνουμε μια θεραπεία για οποιοδήποτε θέμα (π.χ.φυσιοθεραπεία) θα βρίσκαμε το χρόνο υποχρεωτικά. Βρείτε λοιπόν το χρόνο για άραγμα στον καναπέ, για μια ταινία, για μια έξοδο, για μια μάσκα ομορφιάς για οτιδήποτε. Και την ανάγκη σας θα καλύψετε και θα είστε και πιο καλή για όλη την οικογένεια μετα. Μην το στερείτε από τον εαυτό σας.

[dimmi]

Κοριτσάκια μου, ο προσωπικός χρόνος είναι πολύτιμος και οι τύψεις της μάνας δεν φέυγουν ποτέ. Γιατί πάντα θα μπορούσαμε να παίξουμε περισσότερο, να νταντέψουμε περισσότερο, να μαγειρέψουμε καλύτερα, να περιποηθούμε τον ευατό μας καλύτερα και και και....Όμως σκεφτείτε ,αν λέω αν, υπήρχε οδηγία από γιατρό να κάνουμε μια θεραπεία για οποιοδήποτε θέμα (π.χ.φυσιοθεραπεία) θα βρίσκαμε το χρόνο υποχρεωτικά. Βρείτε λοιπόν το χρόνο για άραγμα στον καναπέ, για μια ταινία, για μια έξοδο, για μια μάσκα ομορφιάς για οτιδήποτε. Και την ανάγκη σας θα καλύψετε και θα είστε και πιο καλή για όλη την οικογένεια μετα. Μην το στερείτε από τον εαυτό σας.

συμφωνώ είναι πάρα πολύ βασικό, για να μη καταλήξουμε στο γιατρό!

[demi1981]

Εμείς, και ο άντρας μου και εγώ, επειδή είμαστε και οι δυο σπιτόγατοι, δεν μας έχει φανεί ότι μας στερεί το παιδί από κάτι..... Ίσα ίσα αφορμή και δικαιολογίες ψάχναμε όταν κάποιος φίλος μας έλεγε για parties και clubing... Τώρα ύπαρχει πάντα μια δικαιολογία.... το παιδί πρέπει να κοιμηθεί.... Ειδικά τώρα το καλοκαίρι (που είχε super καιρό) κάθε βράδυ, βγάζαμε το πράγραμμα της αυριανής μέρας, μπάνιο στην θάλασσα, σπιτι μετά για φαγητό και νάνι, και το απόγευμα παιδότοπος ή σε φιλικό σπίτι για καφέ ή παιδική χαρά, όλο και κάτι βρίσκαμε...μετα σπίτι για νάνι και εγώ με τον αντρούλη μου να βλέπουμε καμιά ταινια ή ...... Για σας ξενεροτίλα για μένα ευτυχία. Φυσικά έχουμε και τα σκαμπανεβάσματά μας αλλά γενικά έχω μάθει να περνάω καλά με το παιδί.... διασκεδάζω τρελά μέχρι τώρα τουλάχιστον μετά είδωμεν:-P:-P

[Maiden1]

 

Ομως δεν θέλω πίσω τίποτε από αυτά, μόνο να κάτσω σαν άνθρωπος να φάω ένα φαγητό που μαγείρεψα με το πάσο μου, και να κοιμηθώ, κι όταν ξυπνήσω να πιω ένα ολόκληρο καφέ και να ξύνομαι, χωρίς να ακούσω ούτε μια ερώτηση (και το παιδί δεν μιλάει ακόμη )

 

Κάτσε να περπατήσει να δεις τι έχεις να περάσεις! Προχθές έφτιαξα καφέ, η μικρή (4 μηνών) κοιμόταν και η μεγάλη (20 μηνών) λύσσαγε να πιει από τον καφέ μου. Και...η πανηλίθια της έδωσα για να με αφήσει ήσυχη!

Κορίτσια ποτέ, ποτέ μα ΠΟΤΕ μην δώσετε στο παιδί καφέ, ούτε μια γουλιά. Με τέντωσε! Ολη μέρα έκανε λες και της βάλαμε νέφτι και με ξεπάτωσε.

[dimmi]

Κάτσε να περπατήσει να δεις τι έχεις να περάσεις! Προχθές έφτιαξα καφέ, η μικρή (4 μηνών) κοιμόταν και η μεγάλη (20 μηνών) λύσσαγε να πιει από τον καφέ μου. Και...η πανηλίθια της έδωσα για να με αφήσει ήσυχη!

Κορίτσια ποτέ, ποτέ μα ΠΟΤΕ μην δώσετε στο παιδί καφέ, ούτε μια γουλιά. Με τέντωσε! Ολη μέρα έκανε λες και της βάλαμε νέφτι και με ξεπάτωσε.

Εντάξει καταγράφεται :lol: Οχι καφέ στο παιδί! (κι εμένα μου έδινε η γιαγιά μου!!! αλλά λίγο πιο μεγάλη)

χχαχχαχα για να δούμε, λένε τα 3 πρώτα χρόνια είναι δύσκολα, ή μήπως τα 13? 23?

Βρε συ άμα θηλάζεις (νομίζω έτσι είχα διαβάσει κάπου ότι θηλάζεις?) πρόσεχε περνά από το γάλα σου και στο βρέφος, αν δείς κι αυτό να είναι στην τσίτα τότε να το υποψιαστείς

[pk33]

τα πράγματα είναι απλά: η μεγάλη είναι 5,5 ετών και τα μικρά 3,5 ετών. Έχουμε να πάμε κινηματογράφο 5 χρόνια, να πιοούμε καφέ μόνοι μας με τη γυναίκα μου, περίπου 3 χρόνια, να βγούμε βράδυ, περίπου 2 χρόνια. Τόσο απλά!

Δεν μπορώ να πλύνω το αυτοκίνητο γιατι οι βάρβαροι πρέπει να είναι μαζί μου!

Δεν μπορώ να κάνω καμία δουλειά στο σπίτι ακόμη και όταν χαλάει κάτι γιατί οι βάρβαροι θα αρχίσουν να πειράζουν τα εργαλεία!

 

Μπορώ να πω ότι 1 παιδί = κανένα, 2 παιδιά είναι εντάξει, 3 παιδιά εκ των οποίων τα 2 δίδυμα, δεν παίζεται!

 

Ειλικρινά υπάρχουν μέρες που απλά δεν μου αρέσει η ζωή που κάνω.

[AthinaP]

τα πράγματα είναι απλά: η μεγάλη είναι 5,5 ετών και τα μικρά 3,5 ετών. Έχουμε να πάμε κινηματογράφο 5 χρόνια, να πιοούμε καφέ μόνοι μας με τη γυναίκα μου, περίπου 3 χρόνια, να βγούμε βράδυ, περίπου 2 χρόνια. Τόσο απλά!

Δεν μπορώ να πλύνω το αυτοκίνητο γιατι οι βάρβαροι πρέπει να είναι μαζί μου!

Δεν μπορώ να κάνω καμία δουλειά στο σπίτι ακόμη και όταν χαλάει κάτι γιατί οι βάρβαροι θα αρχίσουν να πειράζουν τα εργαλεία!

 

Μπορώ να πω ότι 1 παιδί = κανένα, 2 παιδιά είναι εντάξει, 3 παιδιά εκ των οποίων τα 2 δίδυμα, δεν παίζεται!

 

Ειλικρινά υπάρχουν μέρες που απλά δεν μου αρέσει η ζωή που κάνω.

 

Αν έχετε κάποια γιαγιά που είναι έστω και λίγο ορεξάτη, τελειώνουν τα βάσανά σας. Γιατί σε λίγο καιρό δεν θα είναι κουραστικό να τα κρατάει κάποιος, θα μπορούν να βάλουν νερό μόνα τους, να σκουπίσουν τον πωπό τους, να παίζουν αρκετή ώρα μόνα τους και γενικώς όποιος μεγάλος θα είναι μαζί τους για να τα προσέχει, θα αρκεί να αναπνέει και όχι να κάνει αγγαρείες συνεχώς!

[Maiden1]

Dimmi κάνω μικτή διατροφή πλέον και σιγά σιγά θα αποθηλάσει γιατί δεν βγαίνει αλλιώς. Η μεγάλη έβγαλε κάτι απίστευτα ψυχολογικά που πονούσε η καρδιά μου να τα βλέπω, η μικρή με είχε κάνει πιπίλα στην κυριολεξία και μέσα σ'όλα έμεινε στάσιμη στο βάρος κι έχασε κιόλας και για κερασάκι κολλήσαμε και μύκητες αυτή στο στόμα κι εγώ στο στήθος(τρελός πόνος!!!). Αμφιταλαντεύτηκα αλλά αποφάσισα να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ και για τα 2 μου παιδιά και όχι το καλύτερο για το ένα(που δεν ξέρω τελικά αν ήταν το καλύτερο γιατί όπως είπα δεν έπαιρνε βάρος). Anyway, είμαστε πολύ πολύ καλύτερα τώρα!!!

 

Πιστεύω ότι η κάθε ηλικία έχει τα δικά της άγχη και άπαξ και έρθει το παιδί δεν σου φεύγει από το μυαλό η φροντίδα του. Αργότερα θ'αρχίσουν οι δραστηριότητες, τα σχολεία, τα διαβάσματα, τα φροντιστήρια κ.ο.κ. Κι εκεί που είσαι εργαζόμενη και νοικοκυρά κάνεις και τον ταξιτζή, τον φροντιστή και..όρεξη να ΄χεις! Και μπορεί τώρα να μην μπορούμε να συνεννοηθούμε μαζί τους αλλά σκεφτείτε αργότερα που θα καταλαβαίνουν τα πάντα και απλά θα επιλέγουν να μην σε ακούσουν!

[mmaria]

 

Ειλικρινά υπάρχουν μέρες που απλά δεν μου αρέσει η ζωή που κάνω.

 

ριξτο στην τρελα. αλλιως δεν βγαινει.

αστα να πλυνουν το αυτοκινητο μαζι σου, μπουγελωσε τα κατα τη διαρκεια του πλυσιματος, δωστους ψευτικα εργαλεια να μαστορεψουν.

παρε dvd αντι για σινεμα. και βαλε και παιδικα το σαβατο νωρις το βραδυ να δειτε ολοι μαζι. ετσι για να νιωσουν οτι κατι ξεχωριστο εγινε.

πηγαινετε σε παιδοτοπο με καφετερια.

βγειτε νωρις ολοι μαζι για φαγητο και οταν γυρισετε σπιτι βαλτα για υπνο και πιειτε ενα ποτακι με τη συζυγο.

κανε κατι για να νομιζεις εστω οτι κατι κανεις... αν καταλαβαινεις....

γιατι αν καταληξεις να ζεις μια ζωη που δεν σου αρεσει... δεν θα αρεσεις κι εσυ σε κανενα.

[pk33]

ριξτο στην τρελα. αλλιως δεν βγαινει.

αστα να πλυνουν το αυτοκινητο μαζι σου, μπουγελωσε τα κατα τη διαρκεια του πλυσιματος, δωστους ψευτικα εργαλεια να μαστορεψουν.

παρε dvd αντι για σινεμα. και βαλε και παιδικα το σαβατο νωρις το βραδυ να δειτε ολοι μαζι. ετσι για να νιωσουν οτι κατι ξεχωριστο εγινε.

πηγαινετε σε παιδοτοπο με καφετερια.

βγειτε νωρις ολοι μαζι για φαγητο και οταν γυρισετε σπιτι βαλτα για υπνο και πιειτε ενα ποτακι με τη συζυγο.

κανε κατι για να νομιζεις εστω οτι κατι κανεις... αν καταλαβαινεις....

γιατι αν καταληξεις να ζεις μια ζωη που δεν σου αρεσει... δεν θα αρεσεις κι εσυ σε κανενα.

 

ήδη τα κάνουμε όλα αυτά. Όταν όμως πλένουμε το αυτοκίνητο και πέφτουν και χτυπάνε, ή παίρνουν πράγματα και τα πετάνε στο αυτοκίνητο τότε δεν το ρίχνεις στην τρέλλα.

Όταν πας σε παιδότοπο που είναι μέσα στη βρώμα και την άλλη μέρα είναι άρρωστα, τότε δεν ξαναπάς σε παιδότοπο. Κάθε Σάββατο πάμε σε παιδική χαρά, αλλά μία φορά (μία μόνο) θέλω να πάρω την εφημερίδα μου και να διαβάσω για μία ώρα. Αυτό έχω να το κάνω από π.π.

Να βγεις νωρίς για φαγητό: άντε να τα βάλεις να φάνε, να σε κάνουν ρεζίλι στο χώρο, και μετά να γυρίσεις κουρέλι στο σπίτι από την κούραση, και να έχεις να ανεχτείς και την γκρίνια τους από την υπερένταση.....ευχαριστώ δεν θα πάρω.

[pk33]

Αν έχετε κάποια γιαγιά που είναι έστω και λίγο ορεξάτη, τελειώνουν τα βάσανά σας. Γιατί σε λίγο καιρό δεν θα είναι κουραστικό να τα κρατάει κάποιος, θα μπορούν να βάλουν νερό μόνα τους, να σκουπίσουν τον πωπό τους, να παίζουν αρκετή ώρα μόνα τους και γενικώς όποιος μεγάλος θα είναι μαζί τους για να τα προσέχει, θα αρκεί να αναπνέει και όχι να κάνει αγγαρείες συνεχώς!

 

Συγνώμη αυτό για νέο μας το λές; Αν υπήρχε γιαγιά κοντά φυσικά θα ήταν απλά τα πράγματα! Τι πρωτότυπο!!! Η μία γιαγιά είναι σε άλλη πόλλη και δεν έρχεται γιατί έχει και ένα παιδί με σύνδρομο Down, η άλλη δεν έχει γόνατα και πάλι ζει σε άλλη πόλλη....παραπονιέται κανείς που έχει την μαμά ή την πεθερά δίπλα;

 

Γιατί θεωρείτε δεδομένη την ύπαρξη της γιαγιάς και του παππού; Δεν υπάρχει περίπτωση να έχουν πεθάνει, ή να ζουν σε άλλη πόλλη/χώρα;

[eft]

τα πράγματα είναι απλά: η μεγάλη είναι 5,5 ετών και τα μικρά 3,5 ετών. Έχουμε να πάμε κινηματογράφο 5 χρόνια, να πιοούμε καφέ μόνοι μας με τη γυναίκα μου, περίπου 3 χρόνια, να βγούμε βράδυ, περίπου 2 χρόνια. Τόσο απλά!

Δεν μπορώ να πλύνω το αυτοκίνητο γιατι οι βάρβαροι πρέπει να είναι μαζί μου!

Δεν μπορώ να κάνω καμία δουλειά στο σπίτι ακόμη και όταν χαλάει κάτι γιατί οι βάρβαροι θα αρχίσουν να πειράζουν τα εργαλεία!

 

Μπορώ να πω ότι 1 παιδί = κανένα, 2 παιδιά είναι εντάξει, 3 παιδιά εκ των οποίων τα 2 δίδυμα, δεν παίζεται!

 

Ειλικρινά υπάρχουν μέρες που απλά δεν μου αρέσει η ζωή που κάνω.

 

Έχεις ΑΠΟΛΥΤΟ δίκιο, πρώτον συνειδητοποίησε ότι η ζωή σου έχει αλλάξει και δεύτερον εμένα αλλά κυρίως αυτά μας βοηθάει να τους πηγαίνω σε δραστηριότητες. Ξέρεις τι είναι μία ώρα την ημέρα να μην ακούω μαμά , να αλλάζω μία κουβέντα με άλλο γονιό , να πίνω καφέ (ή εσύ να διαβάζεις εφημερίδα)?

[AthinaP]

Συγνώμη αυτό για νέο μας το λές; Αν υπήρχε γιαγιά κοντά φυσικά θα ήταν απλά τα πράγματα! Τι πρωτότυπο!!! Η μία γιαγιά είναι σε άλλη πόλλη και δεν έρχεται γιατί έχει και ένα παιδί με σύνδρομο Down, η άλλη δεν έχει γόνατα και πάλι ζει σε άλλη πόλλη....παραπονιέται κανείς που έχει την μαμά ή την πεθερά δίπλα;

 

Γιατί θεωρείτε δεδομένη την ύπαρξη της γιαγιάς και του παππού; Δεν υπάρχει περίπτωση να έχουν πεθάνει, ή να ζουν σε άλλη πόλλη/χώρα;

 

Εμείς έχουμε φέρει γιαγιά που είναι ένα βήμα πριν το νοσοκομείο, χρόνια τώρα, από άλλη πόλη. Θα μπορούσε να έρθει και η γιαγιά που έχει πρόβλημα με τα γόνατα... Καλά, μια κουβέντα είπαμε.

 

Τόσα χρόνια μας έλεγε εμάς, αν μπορούσα παιδάκι μου! Τώρα δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα, τίποτα απολύτως, μόνο ίσα ίσα να είναι σπίτι, γιατί δεν μπορεί κανείς να αφήσει πεντάχρονα μόνα τους. Κατά τα άλλα, απασχολούνται μόνα τους, τρώνε μόνα τους, πάνε τουαλέτα μόνα τους! Όσο η γιαγιά είναι εκτος νοσοκομείου, μια χαρά υπάρχει και αναπνέει, όπως στο σπίτι της, έτσι και εδώ! Αλλά από όσα γράφεις ούτε μπορείς να φανταστείς το σενάριο να υπάρχει κάποια στιγμή ηρεμία στο σπίτι.

[AthinaP]

Εγώ πάλι παραξενεύομαι με τον απόλυτο τρόπο που ξεστομίζεται καμιά φορά το α.... όλα και όλα! Το παιδί θέλει το πρόγραμμά του, γιατί αλλιώς...

 

Τις πιο πολλές φορές το ακούω αυτό από γονείς που έχουν τη δυνατότητα της γιαγιάς, έστω και μια φορά στο εξάμηνο, βρε αδερφέ! Και που συνήθως δεν έχουν να νοιαστούν για το πώς θα πάνε να ψωνίσουν ρούχα, να πάνε κανένα γιατρό και όλα αυτά...

[AthinaP]

Και να πω και κάτι άλλο... Βγαίνει μια ένταση από όσα γράφεις. Αν βγάζεις το ίδιο στο σπίτι = ελληνικό ταμπεραμέντο = φωνές αγανάκτησης για να μπει μια τάξη, είναι νόμος ότι τουλάχιστον το ένα από τα τρία παιδιά θα τσιρίζει όταν αισθάνεται ότι αδικείται και γίνεται φαύλος κύκλος. Ο τρόπος να ξεπεραστεί αυτό είναι να πείσεις τον εαυτό σου ότι δεν είσαι έλληνας, αλλά βουδιστής μοναχός. Και να λες ό,τι είναι να ειπωθεί με ηρεμία. Αλλιώς πράγματι, μην περιμένεις να ηρεμήσετε τώρα στα κοντά.

[eft]

Είναι λογικό να βγάζει μία ένταση, είναι κουρασμένος, φορτισμένος κ.λ.π. εγώ π.χ. που δεν έχω τρία παιδιά και που τα δύο είναι κοντά 6 χρονών είμαι πολύ καλύτερα από όταν 3,5. Μην παρεξηγούμε ο ένας τον άλλο, ο άνθρωπος έγραψε τον πόνο του και όσοι απάντησαν προσπάθησαν να βοηθήσουν

[dimmi]

eft μου μερικοί άνθρωποι δεν θέλουν όμως να βοηθηθούν με τίποτε, και θα μπορούσαν να μην κάνουν τόσα παιδιά που να μη μπορούν να το χειριστούν. Εχω παράδειγμα συγγενικό από το σόι του άνδρα μου που τελικά η μάνα...την έκανε!

Πάνω από όλα ευτυχισμένοι γονείς και παιδιά! Αλλιώς ποιό το νόημα?

[dimmi]

Εμείς έχουμε φέρει γιαγιά που είναι ένα βήμα πριν το νοσοκομείο, χρόνια τώρα, από άλλη πόλη. Θα μπορούσε να έρθει και η γιαγιά που έχει πρόβλημα με τα γόνατα... Καλά, μια κουβέντα είπαμε.

 

Τόσα χρόνια μας έλεγε εμάς, αν μπορούσα παιδάκι μου! Τώρα δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα, τίποτα απολύτως, μόνο ίσα ίσα να είναι σπίτι, γιατί δεν μπορεί κανείς να αφήσει πεντάχρονα μόνα τους. Κατά τα άλλα, απασχολούνται μόνα τους, τρώνε μόνα τους, πάνε τουαλέτα μόνα τους! Όσο η γιαγιά είναι εκτος νοσοκομείου, μια χαρά υπάρχει και αναπνέει, όπως στο σπίτι της, έτσι και εδώ! Αλλά από όσα γράφεις ούτε μπορείς να φανταστείς το σενάριο να υπάρχει κάποια στιγμή ηρεμία στο σπίτι.

ωραία τα κάνατε, φαντάζομαι όλοι ευχαριστημένοι μ.π. μπράβο σας!

[AthinaP]

Κοίτα, όπως το κάναμε εμείς δεν ήταν και για χόρταση... Η γιαγιά ήρθε μετά τις διακοπές και πριν το άνοιγμα των σχολείων, για να μπούμε σε μια σειρά πιο άνετα. Κάναμε δουλειές δηλαδή, αλλά χωρίς παιδιά στα πόδια μας. Να πω την αλήθεια ήθελα και μπουζούκια και εξόδους, αλλά ο άντρας μου βαριόταν... Και πάλι όμως γίναν όλα πιο άνετα.

 

Όσο έχουμε σχολεία, δεν έπρεπε η γιαγιά να είναι εδώ, μην κολλήσει καμιά ίωση . Αλλά και για όσο ήρθε τελικά είναι μεγάλη ανάσα, όταν έχει μάθει κανείς για αρκετό καιρό χωρίς βοήθεια καθόλου. Και στο φινάλε η γιαγιά αν μένει σε άλλη πόλη, δεν θα τη δει η οικογένεια καθόλου, ποτέ;

 

Εμείς ήμασταν και τυχεροί λίγο, την εποχή προ κρίσης είχαμε γυναίκα, αλλά για όσο ήμουν στη δουλειά. Μετά τη δουλειά επιστρέφοντας, κουραζόμασταν πιο πολύ από όσο στη δουλειά, για ένα σεβαστό διάστημα.

 

Όσο για το αν κάνει κανείς περισσότερα παιδιά από όσα μπορεί να αντέξει, το βρίσκω λίγο άτοπο, γιατί υπάρχουν παιδιά που κάνουν για δέκα. Εγώ έχω παράδειγμα στην οικογένεια που έλεγα αν ήξερα σίγουρα ότι το παιδί μου θα βγει έτσι, δεν θα πάρω, ευχαριστώ! Ας μην κάνω παιδί, δεν πειράζει, μια χαρά είμαστε χωρίς! Και το ένα από τα δικά μου δίδυμα ήταν χειρότερο από το παιδί που λέω. Τι να το έκανα λοιπόν το παιδί μου; Επιστροφή στο ταμείο δεν γίνεται από όσο ξέρω... Καλά, ας μην πιάσουμε την περίπτωση να πηγαίνει κανείς για το δεύτερο και να προκύψουν δίδυμα. Εκεί θεωρητικά υπάρχει η δυνατότητα να κάνει κανείς ένα παιδί από αυτή την εγκυμοσύνη, αλλά δεν νομίζω ότι την επιλέγει πολύς κόσμος.

 

Από το άλλο μου παιδάκι, από την πάστα του, έκανα τρία, χωρίς πρόβλημα. Είναι το ήρεμο παιδί που δεν ενοχλεί, καταλαβαίνει τα πάντα, εκτιμάει τα πάντα που κάνουν οι γονείς, είναι μέσα στη γλύκα, θα φτιάξει και καφέ στη μαμά, θα στρώσει και το κρεβάτι του, το πεντάχρονο, χωρίς να το ζητήσει κανείς!

[maela]

Συγνώμη αυτό για νέο μας το λές; Αν υπήρχε γιαγιά κοντά φυσικά θα ήταν απλά τα πράγματα! Τι πρωτότυπο!!! Η μία γιαγιά είναι σε άλλη πόλλη και δεν έρχεται γιατί έχει και ένα παιδί με σύνδρομο Down, η άλλη δεν έχει γόνατα και πάλι ζει σε άλλη πόλλη....παραπονιέται κανείς που έχει την μαμά ή την πεθερά δίπλα;

 

Γιατί θεωρείτε δεδομένη την ύπαρξη της γιαγιάς και του παππού; Δεν υπάρχει περίπτωση να έχουν πεθάνει, ή να ζουν σε άλλη πόλλη/χώρα;

Σιγουρα πρεπει να ειναι πολυ δυσκολο με 3 παιδια σε αυτες τις ηλικιες!Και εφοσον δεν υπαρχει βοηθεια ακομα χειροτερα.Το μονο που εχω να σου προτεινω εκτος ααπο αυτα που ειπαν καποιες κοπελες.. ειναι ν ριξεις μια ματια εδω.. εχει μερικες συμβουλες που μπορει να σε βοηθησουν

http://www.ikidcenters.com/%CF%83%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AD%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CF%86%CE%AD%CF%81%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%83%CE%B5-%CE%B4%CF%8D%CF%83%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CE%B8/#.T0ChC6wx6Z1.facebook

[antigonil]

Κάτσε να περπατήσει να δεις τι έχεις να περάσεις!

 

Ζητώ συγγνώμη για την σκληρότητά μου αλλά αυτή είναι η χειρότερη ατάκα και την ακούμε όλη μας τη ζωή! Μου έλεγαν και μένα τα ίδια και μου τα λένε. Στην αρχή ¨Περίμενε να περπατήσει και θα δεις" μετά ¨Που να πάει και σχολέιο να δεις", μετά "Έρχεται και η εφηβεία και θα δεις." Ναι, όλα θα τα δεις....στην ώρα τους. Δεν βοηθάμε με αυτόν τον τρόπο. Αν είναι έτσι θα έπρεπε να λέμε ¨΄Πήγαινε και στο ογκολογικό του Παίδων και θα δεις!". ΄Αλλά αποφεύγουμε να το λέμε βέβαια! Η κοπέλα μοιράζεται το ζόρι της ΤΩΡΑ και έχει ανάγκη από μια συμπαράσταση και βοήθεια. Το τί θα δει μετά είναι μια άλλη ιστορία, άσε που μπορεί και να μη ¨δει¨τίποτα.

[Maiden1]

Κάτσε να περπατήσει να δεις τι έχεις να περάσεις!

 

Ζητώ συγγνώμη για την σκληρότητά μου αλλά αυτή είναι η χειρότερη ατάκα και την ακούμε όλη μας τη ζωή! Μου έλεγαν και μένα τα ίδια και μου τα λένε. Στην αρχή ¨Περίμενε να περπατήσει και θα δεις" μετά ¨Που να πάει και σχολέιο να δεις", μετά "Έρχεται και η εφηβεία και θα δεις." Ναι, όλα θα τα δεις....στην ώρα τους. Δεν βοηθάμε με αυτόν τον τρόπο. Αν είναι έτσι θα έπρεπε να λέμε ¨΄Πήγαινε και στο ογκολογικό του Παίδων και θα δεις!". ΄Αλλά αποφεύγουμε να το λέμε βέβαια! Η κοπέλα μοιράζεται το ζόρι της ΤΩΡΑ και έχει ανάγκη από μια συμπαράσταση και βοήθεια. Το τί θα δει μετά είναι μια άλλη ιστορία, άσε που μπορεί και να μη ¨δει¨τίποτα.

 

Εντάξει μάλλον το πήρες πολύ βαριά γι'αυτό και το παραλληλίζεις με το Ογκολογικό του Παίδων που συγγνώμη αυτό ούτε σαν απλή αναφορά δεν θα έπρεπε να υπάρχει στο παρόν θέμα καθώς μιλάμε για πιο ελαφρές καταστάσεις (ζωηρά παιδάκια, ελευθερος χρόνος κτλ) και όχι για ασθένειες και μάλιστα θανατηφόρες.

 

Το δικό μου το παιδάκι καθώς και τα περισσότερα που ξέρω μόλις περπατήσανε μεταμορφωθήκανε. Τι θέλω να πω: Ζωηρεύουνε σε απίστευτο βαθμό και είναι τέτοια η περιέργειά τους που πολλές φορές κινδυνεύουνε καθώς έχουν και πλήρη άγνοια κινδύνου σ'αυτή την ηλικία. Για να αποτραπεί λοιπόν οποιοδήποτε ατύχημα ο γονιός όχι απλά δεν κάθεται να πιει καφέ (για παράδειγμα) χωρίς ν'ακούει τίποτα αλλά είναι όρθιος και ακολουθεί το παιδί. Όταν δηλαδή πας έξω για καφέ και το μικρό πάει να βγεί στο δρόμο σηκώνεσαι, όταν πάει στα γύρω τραπέζια σηκώνεσαι, όταν πιάνει το γυάλινο ποτήρι να το περιεργαστεί με κίνδυνο να το σπάσει και να κοπεί παρεμβαίνεις. Και όλα αυτά τα κάνει επειδή έχει την δυνατότητα να κινηθεί ανεξάρτητα και δεν περιμένει εμάς να το σηκώσουμε από το καρότσι ή το ρηλάξ. Νομίζω ότι όλοι το γνωρίζουμε αυτό αλλά επειδή είναι ΑΠΟΛΥΤΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ενθαρρύνουμε το παιδί να μπουσουλήσει, περπατήσει κ.ο.κ και φυσικά χαιρόμαστε που τα καταφέρνει άσχετα αν αυτό σημαίνει περισσότερο κόπο για μας. Πέρασα μήνες κρατώντας την μικρή από τα χεράκια για να περπατήσει και όταν τελικά το κατάφερε χάρηκα απίστευτα. Άκουγα τα πατουσάκια της στα πλακάκια να με πλησιάζουν και χαμογελούσα μόνη μου. Είχα ένα κανονικά ανθρωπάκι στο σπίτι.

 

Και η κοπέλα χαριτολογώντας το είπε και στο ίδιο κλίμα έγραψα αυτό που έγραψα και όχι για να την φοβήσω γι'αυτά που έρχονται γιατί αυτά που έρχονται είναι ευχάριστα.

[eft]

eft μου μερικοί άνθρωποι δεν θέλουν όμως να βοηθηθούν με τίποτε, και θα μπορούσαν να μην κάνουν τόσα παιδιά που να μη μπορούν να το χειριστούν. Εχω παράδειγμα συγγενικό από το σόι του άνδρα μου που τελικά η μάνα...την έκανε!

Πάνω από όλα ευτυχισμένοι γονείς και παιδιά! Αλλιώς ποιό το νόημα?

 

Ακόμη και έτσι να είναι και να θέλει απλώς να τα πει ας μην παρεξηγούμε ο ένας τον άλλο. Τώρα ως προς τα πολλά παιδιά υπάρχει κάποιος που έχει ένα μικρό παιδί που να γνωρίζει πραγματικά πως είναι η ζωή με τρία/ Εγώ π.χ. ξέρεις πόσα έλεγα πριν τα παιδιά ότι δεν θα κάνω που τώρα τρομάρα μου τα κάνω? Το να μεγαλώνεις παιδιά ακόμη και τα πιο ήσυχα είναι το δυσκολότερο και ευτυχέστερο πράγμα στη ζωή ενός ανθρώπου και κανείς δεν σε προετοιμάζει γι'αυτό

[demi1981]

Εγώ πάντως που είμαι πάνω στο ροζ συννεφάκι μου θα σας πω ότι π.π και μ.π (όπου π = παιδί)... ευτυχία, νόημα ζωής, παιχνίδι, αγάπη, χαρά, ευθύνη, άγχος, άντε ίσως και λίγο ρουτίνα....(και άλλα πολλά βέβαια) Ίσως στο σχολείο, προεφηβεία, εφηβεία κ.ο.κ προσγειωθώ...

[eft]

Εγώ πάντως που είμαι πάνω στο ροζ συννεφάκι μου θα σας πω ότι π.π και μ.π (όπου π = παιδί)... ευτυχία, νόημα ζωής, παιχνίδι, αγάπη, χαρά, ευθύνη, άγχος, άντε ίσως και λίγο ρουτίνα....(και άλλα πολλά βέβαια) Ίσως στο σχολείο, προεφηβεία, εφηβεία κ.ο.κ προσγειωθώ...

 

ειλικρινά μπράβο και είμαι σίγουρη πως στην ουσία έτσι νιώθουν όλοι. Απλά είναι εποχές, είναι συγκυρίες, είναι το γεγονός πως όπως και να το κάνουμε άλλο 1 παιδί άλλο τρία (εγώ π.χ. πήγα κολυμβητήριο με τον έναν και ήταν σαν να μην είχα παιδί) ε όλα παίζουν το ρόλο τους. Απλά είναι κάποιες στιγμές φοβερής κούρασης ρε παιδί μου που μπαίνεις και γράφεις να σου βγουν