Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

π.π και μ.π (οπου π = παιδί)... ρουτίνα, ρουτίνα, ρουτίνα!


Vicky-Elena

Recommended Posts

Συμφωνώ τόσο τραγικά και τόσο τελειωμένα που είμαι μια τελειωμένη.

Το χάιλάιτ της σημερινής μου μέρας ήταν όταν μάλωσα τον άντρα μου γιατί τράβηξε με δύναμη την κουρτίνα και όταν έμαθα πού θα βρω τη μυστική συνταγή για καβουροπάττυ, από μια άλλη μαμά που έχει περάσει κι αυτή το Γολγοθά του Σφουγγαράκη. Με μεγαλύτερη έλειψη έμπνευσης πεθαίνεις... :rolleyes::rolleyes:

 

αν μπορείς στείλε και σε μένα την συνταγή για τα καβουροπάτυ θα σε ευγνωμονώ... :)

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 197
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

  • Fire

    Fire 32 δημοσιεύσεις

  • eft

    eft 19 δημοσιεύσεις

  • AthinaP

    AthinaP 15 δημοσιεύσεις

  • polina26

    polina26 9 δημοσιεύσεις

Συμφωνώ τόσο τραγικά και τόσο τελειωμένα που είμαι μια τελειωμένη.

Το χάιλάιτ της σημερινής μου μέρας ήταν όταν μάλωσα τον άντρα μου γιατί τράβηξε με δύναμη την κουρτίνα και όταν έμαθα πού θα βρω τη μυστική συνταγή για καβουροπάττυ, από μια άλλη μαμά που έχει περάσει κι αυτή το Γολγοθά του Σφουγγαράκη. Με μεγαλύτερη έλειψη έμπνευσης πεθαίνεις... :rolleyes::rolleyes:

 

τι ειναι το καβουροπαττυ??? οεο??

Link to comment
Share on other sites

τι ειναι το καβουροπαττυ??? οεο??

 

αχαχαχαχ... τα καβουροπάτυ είναι κάτι σαν σαντουιτσ τα οποία τα πουλάει ο κύριος καβούρης στον τραγανό κάβουρα.. :lol: είναι απο το παιδικό μπομπ ο σφουγγαράκης... μιλάμε για τρελό κόλλημα :rolleyes::rolleyes:

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

αχα!!!

εμεις ακομη δεν εχουμε δει τον μπομπ..

ειμαστε μονο 22 μηνων

 

μην νομίζεις ούτε η δικιά μου το έχει δει μιας και είμαστε μόνο 1 μηνών.. εγώ έχω πόροσει.. χιχιχ:oops::oops::oops:

Link to comment
Share on other sites

Εντάξει κορίτσια έχει και χειρότερα. Παλεύω με το διδακτορικό μου τρία χρόνια τώρα, μαζί με τις βρωμοαλλεργίες του μικρού μου και τις αϋπνίες του. Κανένας από τον περίγυρο δεν κάνει αυτά που ζητάω για το παιδί, οπότε πλέον έχω σταματήσει να ζητάω (αν είναι να στέκεται μπροστά σε μια τηλεόραση όλη την ημέρα ή να τρώει πράγματα που του κάνουν κακό άστο καλύτερα). Τώρα λοιπόν μου έχει μείνει και μέρος του διδακτορικού και γυρνάω και στη δουλειά.

 

Α και είμαι και νηπιαγωγός, δηλ ό,τι κάνω στη δουλειά θα κάνω και στο σπίτι. Αυτό πραγματικά έχω μεγάλη απορία για το πώς θα το διαχειριστώ.

 

Όντως όμως η ρουτίνα πόσα πλακάκια έχει το μπάνιο σκοτώνει τα εγκεφαλικά κύτταρα. Α και θέλω και δεύτερο...... (όχι μπάνιο, παιδί).

 

Το πιο δύσκολο πάντως είναι ότι εγώ εγκλωβίζομαι και δε βλέπω λύσεις ακόμη κι αν έρχονται με φόρα κατά πάνω μου. Συνεπώς μ.π. συνειδητοποίησα για άλλη μια φορά πόσο πολλή δουλειά χρειάζομαι με τον εαυτό μου....

FLcUp3.png0BQfp3.png
Link to comment
Share on other sites

Κι εδώ, οδηγίες για το πώς παραπονιόμαστε για τα παιδιά μας, χωρίς να κάνουμε τους άλλους να αναρωτιούνται γιατί τα κάναμε... μόνο για καμμένες μαμάδες, που αν δουν άλλη μια φορά το νήπιο να βουτάει το μπισκότο στο νερό της τουαλέτας και να το τρώει, όσο αυτές έπλεναν πιάτα, θα αρχίσουν να πηδάνε από πολυκατοικία σε πολυκατοικία σαν το σπάιντερμαν για να ξεφύγουν... (you know you're out there!)

Time flies like the wind; fruit flies like bananas
 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Σημερα η μικρη μου κλεινει ενα χρονοοοο!!!...πως περασε ετσι ο καιρος???...

Απο την μια νιωθω απεραντη ευτυχια και χαρα και συγκινησει και τρελλα συνεσθηματα για την κορη μου...και απο την αλλη δεν θα σας το κρυψω λεω μεσα μου περασε ενας χρονος περιεργος.Περιεργος γιατι ειχε απο ολα..!!Απο την απεραντη αγαπη για την κορη μου μεχρι την απιστευτη αφοσιωση που θα μπορουσα να της εχω μεχρι το αλλο ακρο της συνηδιτοποιησης "τωρα εγω ετσι θα ζω απο εδω και περα??"Τρελλες αλλαγες στην ζωη μου.Ποτε δεν με φοβησε η ευθηνη και το οτι ξαφνικα μεγαλωσα η οτι πλεον ειμαι εγω μαμα καποιου...απλα ωρες ωρες και μερες μερες με κουραζει.Μου λειπει λιγο η ανεμελια με την εννοια τωρα θελω να κοιμηθω για 10 ωρες και θα το κανω....τωρα εχω αναγκη να δω μια φιλη μου και να κανω 10 τσιγαρα μαζι της...και οτι σημερα δεν μαγειρευω θα φαω σουβλακια...Απλα αλλα σημαντικα νομιζω.Πιστευω γενικοτερα οτι δεν ειναι η ρουτινα...δεν ειναι η ευθυνη..ειναι οτι μας περιεριζουν τις κινησεις μας και τα θελω μας και εμεις σαν κανονικοι ανθρωποι αντιδραμε σε αυτο...οταν καποιος σου λεει οχι τοτε το θες πιο πολυ!!!!!γιατι και περισι μαγειρευα καθε μερα για τον αντρα μου...και περισι εκανα δουλειες...και περισι δουλευα και δεν κοιμονουνα οσο ηθελα...απλα ειναι στο μυαλο μας.Εχω αρχισει και το δουλευω με τον εαυτο μου γιατι με ειχα παρει απο κατω μπορω να πω και λυση βρηκα....εστω και μια φορα στις 10 μερες αφιερωστε χρονο στον εαυτο σας!!!!!Αν δεν εχετε βοηθεια μιληστε με τον αντρα σας να σας καταλαβει....και καντε οτι θελετε εστω και για 2 ωρες καθε 10 μερες!!!!θα νιωσετε καλυτερα...οπως παλια!!!...φτανει τοσο..εμενα μου αρκει δηλαδη.και μετα και ορεξη εχω και δυναμη εχω και να προσφερω τα παντα εχω στην οικογενεια μου...!!!!δεν ειναι μακρυα η καταθλιψη...προσεξτε!!!....σας διχνει τα σημαδια της σιγα σιγα και μετα σκαει!!!πχ εγω εκλαιγα αρκετα με το παρα μικρο....!!!ο αντρας σας πρεπει να ειναι διπλα σας. η καποια φιλη η η μανα σας..μονες σας ειναι δυσκολο...τα μικρα μας μας χρειαζονται καλα...!!!για να ειναι και αυτα καλα!!!!σας φιλωωωω!!!!

Link to comment
Share on other sites

Οταν εκανα το πρωτο μου παιδι και επι τελους εχασα τα κιλα της εγκυμοσυνης, ξαναεβαλα τα ρουχα μου κλπ, συνειδητοποιησα οτι μπορει να ξαναγινα (σχεδον) οπως πριν αλλα τιποτα δεν ειναι ιδιο. Μια ψιλοφρικη την επαθα , δεν το αρνουμαι, αλλα καταλαβα οτι η διαφορα π.π. και μ.π. ειναι τοσο μεγαλη επειδη π.π ειχα μια τοσο γεματη και εντονη ζωη απο ολες αυτες τις εργενικες δραστηριοτητες.

Το να δουλευτεις ολη μερα και μετα ειτε να βγαινεις ειτε να πηγαινεις γυμναστηριο ειναι εργενικη δραστηριοτητα εκτος και αν εχεις απο πισω στρατους να σου μεγαλωνουν παιδια, καθαριζουν σπιτια, μαγειρευεις κλπ...

Συνειδητοποιησα λοιπον οτι ΠΟΤΕ δεν θα ξαναζησω το ιδιο....ελεγα οτι το ηξερα πως αυτο θα συμβει πριν μεινω εγκυος αλλα το συνειδητοποιησα περιπου ενα χρονο μετα τη γεννα και μαλιστα οχι τοσο ευκολα.

Οποτε αποφασισα να ανακαλυψω τις 'οικογενειακες' δραστηριοτητες...βολτουλες, παιδοτοποι, επισκεψεις σε σπιτια. Αυτο βεβαια τη μιση ημερα γιατι την αλλη μιση, δουλευω οποτε σε αυτο το θεμα δεν αλλαξαν και πολλα.

Σιγουρα αλλαζουν τα παντα με ενα παιδι αλλα απο την αλλη υπηρξαμε τυχερες που ζησαμε και την αλλη πλευρα. Αλλες κοπελες δεν το καταφερνουν να ζησουν και τις δυο πλευρες.

Αν με ρωτησεις ποτε ηρθε ισορροπια στη ζωη μου, η απαντηση ειναι μετα τη γεννηση του δευτερου παιδιου. Που ηξερα τι με περιμενει και το απολαμβανα.

Κανε υπομονη...το μωρακι σου ειναι ακομη μικρο...μεγαλωνοντας θα ξαναβρεις τον εαυτο σου.

 

μ αρεσεις!

μου ταιριαζει πολυ ο τροπος που εχεις βιωσει τον ερχομο του δευτερου

Link to comment
Share on other sites

κοριτσια αν με αφησετε θα γκρινιαζω μερες,,,αλλα αν μου αλλαζες την καθημερινοτητα αυτη και ως δια μαγειας με γυριζες πισω χωρις ολα αυτα που ζω τωρα, το παιδι μου, και τη ρουτινα μου θα τρελλαινομουν

 

για να σπασει μια ρουτινα φτιαχνεις μια κανουργια,,,,οσες εχετε ενα παιδι σκεφτειτε το δευτερο,,,αν δεν θελετε δευτερο θα μεγαλωσει το πρωτο θα σας φτυσει και θα εχετε απλετο χρονο να κανετε τα δικα σας ενω θα γκρινιαζετε γιατι το σπλαχνο σας σας γραφει και ενδιαφερεται μονον για την παρτακλα του, τους φιλους του, την απολαυση του και τα ενδιαφεροντα του

 

προσωπικα σκεφτομαι τη ρουτινα του δευτερου,,,,οσο πιο αργα ερθει η στιγμη που καποιος δεν θα με εχει αναγκη τοσο καλυτερα

Link to comment
Share on other sites

πιστευω οτι οι περισσοτεροι εχουν καποιους απο τους γονεις ισως κ αδερφια να ..παρκαρουν καποιες ωρες τα παιδια τους οπως γραφεις!!

φυσικα κ αλλαζουν πολλα για ολους μας ,για αλλους περισσοτερο κ για αλλους λιγοτερο..

εγω δεν θα ηθελα να μην αλλαζαν τα πραγματα,δεν θα ηθελα να ζω οπως κ πριν -οχι βεβαια!!- θα ηθελα ομως να εχω την επιλογη ναι να παρκαρω το παιδι μου 3 κ 4 φορες τη βδομαδα κ να παω για καφε για ποτο για σινεμα κτλ κτλ χωρις να αναγκαζω να "χωνω" -σορυ δεν βρισκω αλλη λεξη καταληλοτερη- τον αντρουλη μου μετα το δυσκολο 10ωρο της δουλειας του..

δλδ δεν τα θελω ή ολα ή τιποτα

ομως θα ηθελα να ειχα την επιλογη

 

Μα όλοι μας πιστεύω θέλουμε να έχουμε την επιλογή κάποια στιγμή να αφήσουμε τα παιδιά ένα απόγευμα-ένα βράδυ και να κάνουμε κάτι στο οποίο εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να ακολουθήσουν τα παιδιά.

Το 3-4 φορές την εβδομάδα εμένα μου φαίνεται πολύ (προσωπική μου γνώμη). Όταν έτσι και αλλιώς λείπω από το σπίτι 8-9 ώρες κάθε μέρα στη δουλειά, με περιμένουν δουλειές στο σπίτι, υποχρεώσεις κτλ, ε μετά θέλω να περάσω και χρόνο μαζί με τα παιδιά μου.

 

Πριν τα παιδιά μπορεί να έβγαινα και κάθε μέρα. Τώρα το να βγω 1 φορά την εβδομάδα χωρίς παιδιά ή και 1 φορά στις 2 εβδομάδες, μου είναι αρκετό. Το να συνεχίσω να βγαίνω σχεδόν κάθε μέρα είναι κάτι που δεν το επιζητώ και δεν το θέλω πλέον.

 

 

 

Συμφωνώ και επαυξάνω. νομιζω ότι το κλειδί είναι αυτό. ¨Εχω κάποιους φίλους που έχουν την αυταπάτη για εμένα ότι κάνουν την ίδια ζωή με πριν. Τρέχουν σε κακοτράχαλα μέρη στις διακοπές , κάθονται σε ταβέρνες μέχρι αργά. Αποτέλεσμα το παιδί κουτουλάει χάνει τον ύπνι του κ.λ.π. Ποιος περνάει καλά δηλ. ¨οταν δε αναφέραμε να πάμε μαζί διακοπές να έχουν παρέα και τα παιδιά είπαν ότι βαριούνται αυτό τον τρόπο και αφού η κόρη τους παίζει με τα κουβαδάκια της ώρα είναι μια χαρά. Ε λοιπόν το παιδάκι είναι 3,5 και μόνιμα κολημένο πάνω τπυς σε πάρτυ σε συγκεντρώσεις κ.λ.π. Δηλ. τι προσφέρουν αυτά στο παιδί. ¨Απαξ και κάνεις παιδιά προτεραιότητα είναι εκείνα. Και μη μου πει κανείς ότι έχουν ίδιες ανάγκες με τους ενήλικες. Κι εγώ δεν έχω στην ουσία καμία βοήθεια παρά μόνο μία καταπληκτική γυναίκα δύο φορές την εβδομάδα στην ουσία για να μπορώ να κάνω δουλειές κ.λ.π. Τώρα επειδή η ζωή μου δεν ήταν ποτέ του πολύ έξω κ.λ.π. δεν άλλαξε κάτι σε αυτό. Μου λείπει όμως πολύ η ηρεμία ρε παιδιά, έστω μία ώρα αλλά ο νους σου είναι πάντα πίσω

 

Συμφωνώ σε όλα.

 

Πλέον σκέφτομαι τα παιδιά πρώτα.

 

πχ τα έχω διασκεδάσει? τα έχω βγάλει έξω? έχω κάνει κάτι που τα ευχαριστεί? έχω κάνει κάτι εκπαιδευτικό-μορφωτικό?

 

αν τα έχω κάνει όλα αυτά και μου περισσέψει χρόνος να βγω και εγώ 1 φορά έξω ή να κάνω κάτι που με ευχαριστεί, ναι να βρω κάποιον να μου τα κρατήσει για λίγο και να το κάνω.

Αν δεν έχω προλάβει όμως να καλύψω τις ανάγκες των παιδιών, δεν πειράζει, αναβάλω την εκπλήρωση των δικών μου αναγκών για την άλλη εβδομάδα.

 

Και εμένα μου λείπει η ηρεμία. Αλλά όταν έρχεται η πολυπόθητη ηρεμία, μου λείπει η "φάσαρία" των παιδιών.:rolleyes:

 εχω δυο μπουμπουκακια

Link to comment
Share on other sites

Μα όλοι μας πιστεύω θέλουμε να έχουμε την επιλογή κάποια στιγμή να αφήσουμε τα παιδιά ένα απόγευμα-ένα βράδυ και να κάνουμε κάτι στο οποίο εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να ακολουθήσουν τα παιδιά.

Το 3-4 φορές την εβδομάδα εμένα μου φαίνεται πολύ (προσωπική μου γνώμη). Όταν έτσι και αλλιώς λείπω από το σπίτι 8-9 ώρες κάθε μέρα στη δουλειά, με περιμένουν δουλειές στο σπίτι, υποχρεώσεις κτλ, ε μετά θέλω να περάσω και χρόνο μαζί με τα παιδιά μου.

 

Πριν τα παιδιά μπορεί να έβγαινα και κάθε μέρα. Τώρα το να βγω 1 φορά την εβδομάδα χωρίς παιδιά ή και 1 φορά στις 2 εβδομάδες, μου είναι αρκετό. Το να συνεχίσω να βγαίνω σχεδόν κάθε μέρα είναι κάτι που δεν το επιζητώ και δεν το θέλω πλέον.

 

χαχαχα.πλακα μου κανεις lucy ε?

κ γω αν ελειπα 8-9 ωρες τη μερα για δουλεια κ συναναστρεφομουν κοσμο,επαιρνα τον αερα μου κτλ κτλ ουτε μιση φορα θα θελα να βγω απο το σπιτι για την λοιπη μερα..

οταν εκφερουμε τη γνωμη μας λοιπον καλυτερα να εχουμε ερθει στη θεση του αλλου ή τουλαχιστον να προσπαθουμε να την καταλαβουμε..

για ρωτα λοιπον μια μανα με 1,2,3 παιδια που δεν δουλευει κ ειναι στο σπιτι μαζι τους απο τις 8 το πρωι μεχρι τις 10 το βραδυ που θα κοιμηθουν τι αναγκες εχει κ αν ειναι υπερβολη το 3 φορες..(δλδ μια φορα για ενα καφε με φιλη,μια αλλη για μια εξοδο με τον συζυγο κ μια τριτη ισως για ενα κομμω ή για ενα απλο χαζι στις βιτρινες.. λεμε τωρα)

μην τρελλαθουμε,ειμαι που ειμαι σαλτα εδω μπηκα για να ηρεμησω

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

κοριτσια αν με αφησετε θα γκρινιαζω μερες,,,αλλα αν μου αλλαζες την καθημερινοτητα αυτη και ως δια μαγειας με γυριζες πισω χωρις ολα αυτα που ζω τωρα, το παιδι μου, και τη ρουτινα μου θα τρελλαινομουν

 

για να σπασει μια ρουτινα φτιαχνεις μια κανουργια,,,,οσες εχετε ενα παιδι σκεφτειτε το δευτερο,,,αν δεν θελετε δευτερο θα μεγαλωσει το πρωτο θα σας φτυσει και θα εχετε απλετο χρονο να κανετε τα δικα σας ενω θα γκρινιαζετε γιατι το σπλαχνο σας σας γραφει και ενδιαφερεται μονον για την παρτακλα του, τους φιλους του, την απολαυση του και τα ενδιαφεροντα του

 

προσωπικα σκεφτομαι τη ρουτινα του δευτερου,,,,οσο πιο αργα ερθει η στιγμη που καποιος δεν θα με εχει αναγκη τοσο καλυτερα

 

ΈΝΑ μόνο θα σου πω εγώ θέλω 4-5 παιδιά.. ;) έχω ήδη ένα βεφάκι.... και πρόσεξε τα θέλω όλα μαζί μόλις η μικρή γίνει 6 μηνών ξεκινάμε για δεύτερο με το καλο.... έτσι επειδή με τα παιδιά που θέλω σορρυ για την έκφραση δεν θα έχω χρόνο ούτε να κλάσω :lol: δεν θα έχω χρόνο άρα να σκεφτώ ούτε τη ρουτίνα χεχε:-P:-P:-P

Link to comment
Share on other sites

Πριν το παιδι λιγο πολυ εκανα ολα αυτα που προαναφερθηκαν. Αλλα γενικα δεν ημουν ποτε παρτυ ανιμαλ πιο πολυ σπιτογατα ημουν και γω και ο ανδρας μου. Οποτε δεν μου λειπει και πολυ το π.μ. Και τωρα αν τυχει καμμια φορα και λειπει η μικρη για ωρες απο το σπιτι μου λειπει!!Το μονο που με κουραζει ειναι η διαρκης ακαταστασια του σπιτιου!! Πεταμενα παιχνιδια παντου...δεν προλαβαινω να μαζεψω το ενα δωματιο και βομβαρδιζεται το αλλο!!!

 

Να σας εξομολογηθω και κατι...το προηγουμενο Σαββατο κρατησε τη μικρη η μαμα μου και ειπαμε να βγουμε να θυμηθουμε τα παλια...να ξεφαντωσουμε κτλ. Πηγαμε λοιπον σε κλαμπ και ανταξαμε να κατσουμε μονο 2 λεπτα χωρις υπερβολη!!Φυγαμε αρον αρον και τη βγαλαμε παλι σε ενα ησυχο μπαρακι!!!Γερασαμε μηπως;;)

Xρωμα δεν αλλαζουνε τα ματια...μονο τροπο να κοιταμε.

tALVp3.png

Link to comment
Share on other sites

Πριν το παιδι λιγο πολυ εκανα ολα αυτα που προαναφερθηκαν. Αλλα γενικα δεν ημουν ποτε παρτυ ανιμαλ πιο πολυ σπιτογατα ημουν και γω και ο ανδρας μου. Οποτε δεν μου λειπει και πολυ το π.μ. Και τωρα αν τυχει καμμια φορα και λειπει η μικρη για ωρες απο το σπιτι μου λειπει!!Το μονο που με κουραζει ειναι η διαρκης ακαταστασια του σπιτιου!! Πεταμενα παιχνιδια παντου...δεν προλαβαινω να μαζεψω το ενα δωματιο και βομβαρδιζεται το αλλο!!!

 

Να σας εξομολογηθω και κατι...το προηγουμενο Σαββατο κρατησε τη μικρη η μαμα μου και ειπαμε να βγουμε να θυμηθουμε τα παλια...να ξεφαντωσουμε κτλ. Πηγαμε λοιπον σε κλαμπ και ανταξαμε να κατσουμε μονο 2 λεπτα χωρις υπερβολη!!Φυγαμε αρον αρον και τη βγαλαμε παλι σε ενα ησυχο μπαρακι!!!Γερασαμε μηπως;;)

 

γερασατε γι αυτο? ε τοτε εγω ημουν παντα γρια:lol::lol:

Link to comment
Share on other sites

Εντάξει κορίτσια έχει και χειρότερα. Παλεύω με το διδακτορικό μου τρία χρόνια τώρα, μαζί με τις βρωμοαλλεργίες του μικρού μου και τις αϋπνίες του. Κανένας από τον περίγυρο δεν κάνει αυτά που ζητάω για το παιδί, οπότε πλέον έχω σταματήσει να ζητάω (αν είναι να στέκεται μπροστά σε μια τηλεόραση όλη την ημέρα ή να τρώει πράγματα που του κάνουν κακό άστο καλύτερα). Τώρα λοιπόν μου έχει μείνει και μέρος του διδακτορικού και γυρνάω και στη δουλειά.

 

Α και είμαι και νηπιαγωγός, δηλ ό,τι κάνω στη δουλειά θα κάνω και στο σπίτι. Αυτό πραγματικά έχω μεγάλη απορία για το πώς θα το διαχειριστώ.

 

Όντως όμως η ρουτίνα πόσα πλακάκια έχει το μπάνιο σκοτώνει τα εγκεφαλικά κύτταρα. Α και θέλω και δεύτερο...... (όχι μπάνιο, παιδί).

 

Το πιο δύσκολο πάντως είναι ότι εγώ εγκλωβίζομαι και δε βλέπω λύσεις ακόμη κι αν έρχονται με φόρα κατά πάνω μου. Συνεπώς μ.π. συνειδητοποίησα για άλλη μια φορά πόσο πολλή δουλειά χρειάζομαι με τον εαυτό μου....

 

τουλαχιστον εσυ γνωριζεις οτι την δουλεια την χρειαζεσαι με τον εαυτο σου:wink:

Link to comment
Share on other sites

χαχαχα.πλακα μου κανεις lucy ε?

κ γω αν ελειπα 8-9 ωρες τη μερα για δουλεια κ συναναστρεφομουν κοσμο,επαιρνα τον αερα μου κτλ κτλ ουτε μιση φορα θα θελα να βγω απο το σπιτι για την λοιπη μερα..

οταν εκφερουμε τη γνωμη μας λοιπον καλυτερα να εχουμε ερθει στη θεση του αλλου ή τουλαχιστον να προσπαθουμε να την καταλαβουμε..

για ρωτα λοιπον μια μανα με 1,2,3 παιδια που δεν δουλευει κ ειναι στο σπιτι μαζι τους απο τις 8 το πρωι μεχρι τις 10 το βραδυ που θα κοιμηθουν τι αναγκες εχει κ αν ειναι υπερβολη το 3 φορες..(δλδ μια φορα για ενα καφε με φιλη,μια αλλη για μια εξοδο με τον συζυγο κ μια τριτη ισως για ενα κομμω ή για ενα απλο χαζι στις βιτρινες.. λεμε τωρα)

μην τρελλαθουμε,ειμαι που ειμαι σαλτα εδω μπηκα για να ηρεμησω

 

Καλά ντε, μην συγχύζεσαι. Δεν ήξερα ότι δεν δουλεύεις.

 εχω δυο μπουμπουκακια

Link to comment
Share on other sites

Άσχετα με το αν δουλεύει ή όχι η κάθεμιά μας, αυτό που λέω εγώ είναι ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μην αλλάξει η ζωή μας και η καθημερινότητά μας μετά τον ερχομό ενός παιδιού.

Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να έχουμε επίγνωση της κατάστασης και να προσπαθούμε να προσαρμοζόμαστε και να βρίσκουμε λύσεις (ανάλογα την περίπτωση).

 

Και εμένα μου κακοφαινόταν στην αρχή (και ακόμα νιώθω έτσι κάποιες φορές) που δεν μπορώ να βρω χρόνο για τον εαυτό μου. Ή αν βρω τον χρόνο είμαι τόσο κουρασμένη ή δεν έχω διάθεση, ώστε δεν εκμεταλλεύομαι τον χρόνο αυτό. Μόλις συνειδητοποίησα όμως ότι είναι ανώφελο να προσπαθώ να κάνω όλα αυτά που εκανα πριν και να με πιάνει κατάθλιψη που τελικά δεν προλαβαίνω να κάνω τίποτα, βρήκα τρόπους να προσαρμοστώ στη νέα καθημερινότητα και στα νέα δεδομένα, ώστε να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι.

 εχω δυο μπουμπουκακια

Link to comment
Share on other sites

πιστευω οτι οι περισσοτεροι εχουν καποιους απο τους γονεις ισως κ αδερφια να ..παρκαρουν καποιες ωρες τα παιδια τους οπως γραφεις!!

φυσικα κ αλλαζουν πολλα για ολους μας ,για αλλους περισσοτερο κ για αλλους λιγοτερο..

εγω δεν θα ηθελα να μην αλλαζαν τα πραγματα,δεν θα ηθελα να ζω οπως κ πριν -οχι βεβαια!!- θα ηθελα ομως να εχω την επιλογη ναι να παρκαρω το παιδι μου 3 κ 4 φορες τη βδομαδα κ να παω για καφε για ποτο για σινεμα κτλ κτλ χωρις να αναγκαζω να "χωνω" -σορυ δεν βρισκω αλλη λεξη καταληλοτερη- τον αντρουλη μου μετα το δυσκολο 10ωρο της δουλειας του..

δλδ δεν τα θελω ή ολα ή τιποτα

ομως θα ηθελα να ειχα την επιλογη

 

και για να προσπαθήσω να έρθω στη θέση σου, εφόσον από ό,τι κατάλαβα δεν δουλεύεις και χρειάζεσαι κάποιο χρόνο για τον εαυτό σου, ναι να "χώσεις" τον άντρα σου μετά το 10ωρο της δουλειάς του. Και εγώ δουλεύω και όταν γυρνάω με περιμένουν 2 παιδιά και ένα σωρό πράγματα να κάνω. Γιατί να μην του αφήσεις το παιδί και να πας για έναν καφέ κάποια στιγμή ή στο κομμωτήριο ή όπου σε ευχαριστεί? Άσε που δεν το θεωρώ "χώσιμο" το να περνά κάποιος χρόνο και να φροντίζει το παιδί του.

 

Κάποιες στιγμές θα σε συμβούλευα να του αφήνεις το παιδί να κάνεις κάτι που σε ευχαριστεί, κάποιες άλλες στιγμές να βγαίνετε όλοι μαζί και να προσέχετε εναλλάξ το παιδί (δεν ξέρω τι ηλικίας είναι) ή τέλοσπάντων μπορούν να βρεθούν λύσεις.

 

Το ότι δεν δουλεύεις δεν σημαίνει ότι πρέπει να έχεις την αποκλειστική φροντίδα των παιδιών

 εχω δυο μπουμπουκακια

Link to comment
Share on other sites

Το να δουλεύεις έχει τα υπέρ και τα κατά του και εξαρτάται τι θέλεις. ξέρω γυναίκες που δεν θέλουν να δουλεύουν και άλλες που θέλουν. ¨οταν μεγαλώσει το παιδί όμως και πάει σχολείο, εάν δεν δουλέυεις πρακτικά και καθημερινά είναι πιο εύκολο, γιατί κακά τα ψέματα χρόνο μόνη σου έχεις (όχι σωματικό χρόνο αλλά ψυχικό). Η καθημερινότητα όμως αλλάζει για όλους είτε δουλεύεις είτε δεν δουλέυεις και εμείς αυτό λέμε εδώ

Link to comment
Share on other sites

Guest
Το θέμα αυτό είναι κλειστό για νέες απαντήσεις
×
×
  • Δημιουργία νέου...