την κακομαθα??????

[christiana000]

εχω μια κορουλα 17 μηνων και απο τοτε που γεννηθηκε θα ελεγα ειναι πολυ πολυ ζωηρη.απο τοτε που αρχισε να αντιλαμβανεται τον κοσμο εδειξε να ειναι ενα πολυ απαιτητικο παιδι.δεν με αφηνε να κανω βημα χωρις να την εχω αγκαλια.μεχρι και στην τουαλετα αγκαλια την επαιρνα.τωρα λοιπον που περπαταει και ανακαλυπτει δεν δεχεται με τιποτα το μη και το οχι.οταν δε γινεται το δικο της κλαιει με νευρα και δεν το ξεχναει με τιποτα..αν ειμαστε εξω αναγκαζομαι να την παρω να φυγουμε γιατι χαλαει τον κοσμο με τις φωνες τηςμεχρι πριν λιγο καιρο ολα αυτα μου φαινονταν φυσιολογικα μεχρι που οι γονεις μου μου ειπαν πως ειναι πολυ κακομαθημενη και φταιω εγω γι αυτο που της κανω τα χατηρια:evil:μετα μου ελεγαν οτι εγω δεν ημουνα ετσι σαν μωρο και πως η μικρη θα μας καβαλησει για τα καλα αργοτερα.τι λετε κοριτσια??τα δικα σας παιδια ετσι κανουν η εκαναν?επισης σε πια ηλικια αρχιζουμε να μαλωνουμε τα παιδια?

[kounelitsa]

Ακριβώς τα ίδια κάνει και η δικιά μου. 'Οσο για τα σχόλια...αν δεν είναι κάποιος 24/7 τη ημέρα με ένα απαιτητικό παιδάκι καλά θα κάνει να μη μιλάει.....

Κι εγώ δεν ήμουν μικρή έτσι, τί πάει να πει αυτό?? Ο άντρας μου πάλι ήταν!!!!

[mmdad]

Νομιζω οτι τα κακομαθαινουμε. Οι περισσοτεροι αυτο κανουμε.. Τα περισσοτερα παιδακια αλλαζουν οταν πηγαινουν σε παιδικο, προνηπιο, κτλ γιατι εκει δεν ειναι το ενα και το μοναδικο. Τωρα αν νομιζεις οτι η συμπεριφορα της δεν σου αρεσει πια σιγα σιγα προσπαθεις να την αλλαξεις σιγα σιγα απο μονη σου..

[patty_]

Εγώ νομίζω ότι πρέπει να μπαίνουν όρια σε ένα παιδί και όσο πιο νωρίς μπούνε τόσο πιο εύκολα τα δέχονται τα παιδιά. Όρια δε σημαίνει απαραίτητα και μάλωμα ή ότι ένα παιδί που του βάζουν όρια οι γονείς του το αγαπάνε λιγότερο. Απλά πρέπει να είμαστε σταθεροι και να θέτουμε μικρούς στόχους στην αρχή, να έχουμε μια συνέχεια σε αυτό που κάνουμε..

Σίγουρα από αγάπη σου είναι δύσκολο να αφήσεις από την αγκαλιά σου ένα παιδί που κλαίει αλλά σκέψου οτι το παιδί δεν μπορεί να κρίνει τι είναι σωστό και τι όχι, αυτό πρεπει να το κανεις εσυ για το παιδί π.χ στην τουαλέτα υπάρχουν τόσα μικρόβια, γιατί να είναι μαζί σου εκείνη την ώρα και να μην απολαμβάνει το παιχνίδι της ακριβώς έξω από την πόρτα? Αν της μάθεις πως να πάιζει λίγο μόνη της θα το κάνει και θα είναι πιο ανεξάρτητη και πιο χαρούμενη απλά δεν ξέρει τον τρόπο.

[missirlou]

Νομιζω οτι τα κακομαθαινουμε. Οι περισσοτεροι αυτο κανουμε.. Τα περισσοτερα παιδακια αλλαζουν οταν πηγαινουν σε παιδικο, προνηπιο, κτλ γιατι εκει δεν ειναι το ενα και το μοναδικο. Τωρα αν νομιζεις οτι η συμπεριφορα της δεν σου αρεσει πια σιγα σιγα προσπαθεις να την αλλαξεις σιγα σιγα απο μονη σου..

++

Εγώ νομίζω ότι πρέπει να μπαίνουν όρια σε ένα παιδί και όσο πιο νωρίς μπούνε τόσο πιο εύκολα τα δέχονται τα παιδιά. Όρια δε σημαίνει απαραίτητα και μάλωμα ή ότι ένα παιδί που του βάζουν όρια οι γονείς του το αγαπάνε λιγότερο. Απλά πρέπει να είμαστε σταθεροι και να θέτουμε μικρούς στόχους στην αρχή, να έχουμε μια συνέχεια σε αυτό που κάνουμε..

Συμφωνω και με τα δυο....

Δεν μας αρεσει να το λενε αλλα πιστευω οτι οντως τα κακομαθαινουμε!!

Το θεμα δεν ειναι οτι θα μας κουραζουν μεγαλωνοντας, αλλα θα κουραστουν τα ιδια και θα εκνευριζονται...επισης στο σχολειο θα ειναι δυσκολη η προσαρμογη τους.

Ειχα και εγω ενα 'δυσκολο ' παιδακι εκ γενετης....Τον πρωτο χρονο αναρρωτιομουν αν εχει καποιο προβλημα και ειναι τοσο νευρικο και αντιδραστικο...

Τωρα ειναι 3 χρονων και κατι και ειναι το καλυτερο παιδι του κοσμου! Δεν με νοιαζει αν το λενε οι αλλοι αλλα με νοιαζει το οτι ειναι καλοκεφο, συνεργασιμο, χαρουμενο....

Ο τροπος που ακολουθησα ειναι αυτος που λενε παραπανω τα κοριτσια.

[Tinsey]

Φυσικά και τα κακομαθαίνουμε, αλλά δεν μας αρέσει να μας το λένε

 

Από τη στιγμή που καταλαβαίνουν το "όχι" (γύρω στο χρόνο, για τα περισσότερα παιδάκια) μπορούμε να αρχίσουμε να έχουμε απαιτήσεις να ακολουθούν κάποιους απλούς κανόνες συμπεριφοράς, με άλλα λόγια να βάζουμε όρια.

 

Όσο πιο νωρίς βάλουμε όρια, τόσο καλύτερα για το παιδί.

[marilaki mou]

Οταν διαβασα το μηνυμα σου ηταν σαν να το εγραφα εγω... Η κορη μου ειναι 16 μηνων...δεν δεχεται με τιποτα το "οχι"...οταν θελει να κανει το δικο της ειναι σε θεση να κλαιει για ωρες... και θελω να της βαλω ορια και να παραμεινω σταθερη σε αυτα αλλα δεν μπορω να βρω τον τροπο!

[Μαρια2010]

Ναι τα κακομαθαινουμε,αν οχι εμεις σιγουρα καποιοι παππουδογιαγιαδες....και εγω ειχα και εχω σχετικα δυσκολο παιδακι απο την ημερα που τον πηρα σπιτι μετα την γεννα....τωρα εχει καταλαβει που τον παιρνει να ριξει και κανα ψευτικο κλαμα και που οχι....πολυ μεγαλος ηθοποιος...χωρις σταγονα δακρυα μπορει να ξεσηκωσει τον κοσμο.....ορια;φυσικα και βαζουμε,φυσικα οχι με ξυλο με τσιριδες κλπ κλπ....προσπαθουμε να βρουμε το κουμπι του καθε παιδιου και αναλογα πρατουμε....να σας πω την αληθεια μερικες φορες τον κακομαθαινω και μου αρεσει...ειμαστε χαλαρα και ειναι ωραιο...χρειαζεται και αυτο.

[zoe26]

mia apo ta idia..η μικρη 21 μηνων τωρα..παντα θελει να κινειται...να εξερευνει να τα παιρνει ολα στα χερια της..γενικα δεν την μαλωνουμε και πιστευω ετσι την κακομαθαινουμε..αλλα την λυπαμαι δεν θελω να την φωναζω..προσπαθω να της αποσπω με αλλα πραγματα την προσοχη..απο μωρο ετσι ηταν...καροτσακι κουνια παρκο αθικτα!ειναι δραστηρια και θελει να τα κανει ολα μονη της..απο την αλλη εχει και φοβιες...θελει αγκαλιες..δεν κοιμαται μονη...κτλ...τελικα πρεπει να τα μαλωνουμε και με ποιο τροπο?:confused:

[elenip]

εμένα γενικά μου τη δίνουν τα σχόλια των άλλων που λένε ότι τα κακομαθαίνουμε... και ο δικός μου 19 μηνών μας έχει βγάλει το λάδι... ο παιδίατρος μας είχε πει από πολύ μικρός που ήταν ότι θα έπρεπε να του μάθουμε πειθαρχία γιατί είναι πολύ ζωηρό παιδί.. πως θα γινόταν αυτό? π.χ. όταν τον βάζαμε στο πάρκο και δεν ήθελε να τον αφήναμε και λίγο να κλάψει μέχρι να ηρεμήσει και να μην τον βγάζαμε αμέσως.. για να καταλάβει και καλά οτι με το κλάμα, τσιρίδα κλπ δεν μπορεί να γίνεται το δικό του... εγώ όμως είμαι μία γυναίκα που άμα δω παιδί στο δρόμο να κλαίει με πιάνει η καρδιά μου θα αφήσω το δικό μου παιδί να κλάψει? δεν μπορούσα να το κάνω.. και ναι όντως μας έχει καβαλήσει... ευελπιστώ ότι άμα αρχίσει και μιλάει και καταλαβαινόμαστε ίσως μπορέσουμε να του εξηγούμε τα πράγματα... ποτέ δεν ήμουν υπέρ του μαλώματος .... θεωρώ ότι στο παιδί πρέπει συνεχώς να του μιλάς για να καταλαβαίνει.... είναι πολύ δύσκολο και αρκετές φορές μπορούμε να χάνουμε την υπομονή μας αλλά δεν νομίζω ότι να είσαι γονιός είναι εύκολη υπόθεση!!!

[pax]

Πάντως μην ξεχνάτε ότι αυτή η ηλικία έχει τέτοιες κρίσεις θυμού, ό,τι και να κάνουν οι γονείς. Είναι μια δύσκολη φάση και θα περάσει. Σημαντικό είναι να ξέρουμε πότε θα επιμείνουμε (π.χ. αν κάτι είναι επικίνδυνο ή ξεπερνά τις αντοχές μας) και πότε όχι.

 

Εννοείται ότι όλοι οι γύρω έχουν να πουν κάτι και ότι πάντα φταιν οι γονείς γιατί είναι/δεν είναι αυστηροί, ασχολούνται υπερβολικά ή πολύ λίγο κτλ. κτλ.

[DALIA]

Πάντως μην ξεχνάτε ότι αυτή η ηλικία έχει τέτοιες κρίσεις θυμού, ό,τι και να κάνουν οι γονείς. Είναι μια δύσκολη φάση και θα περάσει. Σημαντικό είναι να ξέρουμε πότε θα επιμείνουμε (π.χ. αν κάτι είναι επικίνδυνο ή ξεπερνά τις αντοχές μας) και πότε όχι.

 

Εννοείται ότι όλοι οι γύρω έχουν να πουν κάτι και ότι πάντα φταιν οι γονείς γιατί είναι/δεν είναι αυστηροί, ασχολούνται υπερβολικά ή πολύ λίγο κτλ. κτλ.

 

Συμφωνώ.

Οι ηλικές που αναφέρεται παραπάνω είναι πολύ μικρές...

Τι πιο φυσιολογικό για ένα παιδάκι από το χρόνο και λίγο παραπάνω να θέλει τη μαμά του και το μόνο μέσω που έχει να το εκφράσει είναι το κλάμα.

'Η να μην θέλει να είναι περιορισμένο σε ένα πάρκο. Ή να θέλει να ακουμπήσει τα πάντα που του φαίνονται θησαυρός.

Εννοείται ότι δεν μιλάω αν κάτι είναι επικίνδυνο

[angel_]

Δεν την κακόμαθες, έτσι είναι το ύφασμα !!!!!

Και εμένα η μικρή μου έχει μία προσκόλληση που μάλλον εγώ την δημιούργησα επειδή λάτρευα και λατρεύω τις αγκαλιές. Βέβαια από όταν άρχισε να μιλάει και να καταλαβαίνει τα περισσότερα άρχισα να της θέτω κανόνες.

Ακόμα και τώρα που είναι 22 μηνών έχει πισωγυρίσματα αλλά μέσα στο πρόγραμμα είναι και αυτά.

Πάντως, αν σου ξαναπούν ότι είναι ζωηρό το παιδάκι σου, μην δεχτείς το σχόλιο σαν μομφή, πες απλά "Ναι, είναι πανέξυπνο, είδατε????????????". Κόβει τα σχόλια τύπου κακομαθημένο κλπ......

Εμένα μια φορά σε μια γιορτή του παιδικού σταθμού και ενώ κρατούσα μπουφαν τσάντες καπέλα φωτογραφική μηχανή κλπ κλπ η μικρή έκλαιγε με λιγάκι θέατροπαράπονο για αγκαλιά και φυσικά δεν μπορούσα να την πάρω οπότε της έλεγα μην κλαίς κούκλα θα καθίσουμε σε 2 λεπτά και θα σε πάρω αγκαλίτσα, έρχεται μια γιαγιά σιφουνάτη και λέει ΑΑΑΑΑΑΑΑ αυτό το κακόμοιροοοο κλαίειιιιιι. Της λέω το παιδί μου δεν είναι αυτό και δεν είναι κακόμοιρο, τί λέξη είναι αυτή που χρησιμοποιήσατε? Συγνώμη μου λέει και γειά σας

Τώρα αν σου λένε οι γονείς σου σχόλια πες τους ότι είναι μικρό παιδάκι και σιγά σιγά θα μάθει, δεν νομίζω να έχουν αντίρρηση σε αυτό.... Οι χαρακτήρες είναι διαφορετικοί, κανείς δεν μπορεί να συγκρίνει και να βγάζει συμπεράσματα τύπου είναι κακομαθημένο το παιδί. Μόλις αντιληφθεί ότι δεν κερδίζει τίποτα με αυτές τις συμπεριφορές θα τις σταματήσει, αρκεί να έχεις εσύ την υπομονή να κάνεις ότι δεν την ακούς. (εκτός φυσικά αν κινδυνεύει.)

Τιμωρία την έβαλα πρώτη φορά 20 μηνών νομίζω 1 λεπτό σε μια ακρη καθισμένη μόνη της επειδή έκανε τον σούπερμαν με βουτιές από το μπράτσο του καναπέ.... Μετά της εξήγησα το γιατί μπήκε τιμωρία και για λίγες μέρες δεν το ξαναέκανε. Μετά το ξέχασε φυσικά και τα ξαναλέμε από την αρχή.

[Mammy in love]

Τον δικό μας τον λένε αγκαλίτσα...Λατρευα να τον έχω αγκαλιά σαν μωρουδάκι που ήταν και όταν είιμαστε μόνοι μας την ζητάει την αγκαλιά άλλα όταν έχει τις δικές του ασχολίες δεν δίνει και πολύ σημασία.Την τιμωρία και το πολύ μπλα μπλα το ξεκινήσαμε όταν ήταν 15 μηνών και κάτι κάνουμε!

[kinkajoujou]

Γενικά θα συμφωνήσω ότι οι απέξω από το χορό πολλά τραγούδια ξέρουν, αλλά εδώ λες ότι σου μίλησαν οι γονείς σου, δλδ οι άνθρωποι που κατεξοχήν δικαιολογούν συνήθως τις αταξίες των παιδιών μας και τα υπερασπίζονται περισσότερο κι από εμάς Προσωπικά θα έδινα βάση σε αυτά που μου λένε και θα προσπαθούσα να δω όσο πιο αντικειμενικά μπορώ τι από όλα αυτά ισχύει και τι όχι.

 

Το παιδί καλύτερα από όλους το ξέρεις εσύ. Αν η συμπεριφορά της σε ενοχλεί ή σε έχει κουράσει πλέον με τις απαιτήσεις της, τότε ναι, κάτι δεν πάει καλά και πρέπει να αποφασίσεις ποιος από τους δύο θα προσαρμοστεί, ή εσύ στις απαιτήσεις της ή εκείνη στα όρια που θα της θέσεις.

 

Για ένα παιδάκι 17 μηνών, δεν είναι νωρίς να αρχίσει να καταλαβαίνει ότι ναι μεν νιώθει πολύ έντονα τις επιθυμίες του και το εκφράζει αυτό (με φωνές, κλάμματα, χτυπήματα, δαγκώματα, κρίσεις και λοιπά χαριτωμένα), αλλά ο υπόλοιπος κόσμος δεν περιστρέφεται γύρω από τις δικές του ανάγκες, οπότε κάποια στιγμή θα του φανεί χρήσιμη η υπομονή και η διπλωματία. Δλδ θεωρώ ότι σε αυτή την ηλικία οι αντιδράσεις αυτές είναι πολύ λογικές, αλλά το "δουλεμένο" παιδί είναι εκείνο που 7 στις 10 θα ακούσει αυτό που του λες (υπάρχουν και τέτοια παιδιά, δεν είναι αστικός μύθος! ).

 

Βασικά πιστεύω ότι αν δεν παρασυρθείς από συμβουλές τρίτων για το πώς να "χαλιναγωγήσεις" το παιδί κι ακούσεις απλά το ένστικτό σου ("ΟΚ, αυτό μπορώ να της το δώσω", "Όχι, δεν υπάρχει περίπτωση να ενδώσω"), αυτό θα φανεί και στη συμπεριφορά σου και θα το καταλάβει και η ίδια σιγά-σιγά. Οπλίσου με υπομονή και φέρσου φυσικά.

 

Και κάτι τελευταίο: το βλέπω και το ακούω πολύ συχνά τελευταία να λέμε "το παιδί μου είναι πολύ ζωηρό και απαιτητικό". Δεν είναι μόνο το δικό σου ή το δικό μου ή της διπλανής. Όλα τα παιδιά είναι απαιτητικά, γιατί δεν ξέρουν να δίνουν ακόμη, παρά μόνο να επιδιώκουν να καλύψουν τις δικές τους ανάγκες. Δεν διαφέρει δλδ σε κάτι το παιδάκι σου από τα υπόλοιπα συνομήλικα. Αυτό που το διαφοροποιεί ίσως είναι ο τρόπος που εσύ αντιμετωπίζεις τη συμπεριφορά αυτή, και ίσως την ενισχύεις με το να μην θέτεις σαφή όρια.

[bil]

καλησπερα και απο εμενα.ΕΧΩ ΔΥΟ ΠΑΙΔΙΑ, ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ. Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΟΥ Ο ΓΙΟΣ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΥΠΑΚΟΥΟΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΑΥΣΤΗΡΟΣ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΟΣ.ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΤΟΝ ΑΕΡΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΠΙΟ ΑΝΕΚΤΙΚΗ. ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΠΑΝΤΩΣ ΟΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΟΚΙΜΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΑΝΤΟΧΕΣ ΜΑΣ ΟΣΟ ΜΙΚΡΑ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ. ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΕΑΝ ΤΩΡΑ ΕΧΕΙΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ ΛΥΣΕ ΤΟ ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΝΩΡΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΙΑ ΠΙΟ ΟΜΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ....ΣΥΓΝΩΜΗ ΕΑΝ ΣΕ ΚΟΥΡΑΣΑ ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ