ΕΣΕΙΣ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ?

[sofi@p]

ναι, το ξέρω ότι δεν είναι σωστό να συγκρίνουμε τα παιδιά μας μεταξύ τους, αλλά νομίζω πως το κάνουμε όλοι ασυναίσθητα. τα αγαπάμε το ίδιο, αλλά υπάρχει θέμα "αδυναμίας" σε ένα από αυτά? ποιά είναι η γνώμη σας?

[v & a]

μπα δε νομιζω αδυναμιας...ισως το πιο μικρο παντα να εχει λιγη περισσοτερη προσοχη οταν ειναι πολυ μικρουλι λογικα...

Συγκριση δυστυχως κανεις χωρις να το καταλαβαινεις για απλα καθημερινα πραγματα Απο το "αχ σαυτη την ηλικια φοραγε η Β τα ταδε παπουτσια ενω στην Α στην ιδια ηλικια ειναι μικρα" ( ...αρα? συγκρισησυμπερασμα η Α εχει πιο μεγαλα ποδια) , η πχ εγω κανω συνεχεια συγκριση των 2 παιδιων ,συγκρινω την ομιλια της μικρης (που ειναι σε σχεση με της μεγαλης πολυ πισω στην ιδια ηλικια ...ή ηταν η μεγαλη πολυ μπροστα ισως? ) αλλα απο την αλλη την ικανοτητα της να σκαρφαλωνει και να κανει διαφορα φοβερα σε θεματα κινητικοτητας (η οποια σε σχεση με τη μεγαλη ειναι 1000 φορες πιο "καλη" σταθερη και ταρζανοπαιδο)...

Αλλα φυσικα δεν ειναι "κακοπροαιρετο" ποτε δηλαδη δε το κανω για να αδικησω καποιο απο τα 2 παιδια. απλα επειδη δεν ειμαι πολυ κουκουβαγιομαμα το στραβο η το περιεργο θα το δω και θα το πω, παρολο που ειναι για τα δικα μου μικρα. γιαυτο και η συγκριση για μενα ειναι αναποφευχτη.

[sofi@p]

μπα δε νομιζω αδυναμιας...ισως το πιο μικρο παντα να εχει λιγη περισσοτερη προσοχη οταν ειναι πολυ μικρουλι λογικα...

Συγκριση δυστυχως κανεις χωρις να το καταλαβαινεις για απλα καθημερινα πραγματα Απο το "αχ σαυτη την ηλικια φοραγε η Β τα ταδε παπουτσια ενω στην Α στην ιδια ηλικια ειναι μικρα" ( ...αρα? συγκρισησυμπερασμα η Α εχει πιο μεγαλα ποδια) , η πχ εγω κανω συνεχεια συγκριση των 2 παιδιων ,συγκρινω την ομιλια της μικρης (που ειναι σε σχεση με της μεγαλης πολυ πισω στην ιδια ηλικια ...ή ηταν η μεγαλη πολυ μπροστα ισως? ) αλλα απο την αλλη την ικανοτητα της να σκαρφαλωνει και να κανει διαφορα φοβερα σε θεματα κινητικοτητας (η οποια σε σχεση με τη μεγαλη ειναι 1000 φορες πιο "καλη" σταθερη και ταρζανοπαιδο)...

Αλλα φυσικα δεν ειναι "κακοπροαιρετο" ποτε δηλαδη δε το κανω για να αδικησω καποιο απο τα 2 παιδια. απλα επειδη δεν ειμαι πολυ κουκουβαγιομαμα το στραβο η το περιεργο θα το δω και θα το πω, παρολο που ειναι για τα δικα μου μικρα. γιαυτο και η συγκριση για μενα ειναι αναποφευχτη.

συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. είναι στη φύση μας να συγκρίνουμε, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν αγαπάμε το ίδιο τα παιδιά μας. σίγουρα κάπου υπερτερεί το ένα παιδί και κάπου το άλλο. αλλά τί σημασία έχει? για μας είναι τα πιό υπέροχα και σημαντικά πλάσματα του κόσμου!!

[val80]

δυστυχώς η ευτυχώς έτσι είναι, όλοι συγκρίνουμε και εμείς σαν παιδιά το νιώσαμε. Κάποιοι είχαν αδυναμία σε εμάς κάποιοι στα αδέλφια μας, μαμάδες μπαμπάδες γιαγιάδες παπούδες θειοι θείες κλτ......

το θέμα είναι όσο μπορούμε να μην το δείχνουμε και να προσπαθούμε αν φερόμαστε και στα δυο .... 3 και όσα παιδάκια έχουμε το ίδιο

[sofi@p]

δυστυχώς η ευτυχώς έτσι είναι, όλοι συγκρίνουμε και εμείς σαν παιδιά το νιώσαμε. Κάποιοι είχαν αδυναμία σε εμάς κάποιοι στα αδέλφια μας, μαμάδες μπαμπάδες γιαγιάδες παπούδες θειοι θείες κλτ......

το θέμα είναι όσο μπορούμε να μην το δείχνουμε και να προσπαθούμε αν φερόμαστε και στα δυο .... 3 και όσα παιδάκια έχουμε το ίδιο

άραγε είναι πιό εύκολο, όταν τα παιδιά είναι διαφορετικού φύλου, να αποφεύγονται οι συγκρίσεις?

[MY TREASURE]

δεν νομιζω να εχει διαφορα σε παιδια διαφορετικου φυλου, εξάλλου παρατηρω και γονεις με μονο ένα παιδι εχουν μια ταση να συγκρινουν με παιδακια απο το κοντινο περιβαλλον. Δεν το βρισκω καθολου κακο η συγκριση γινεται τις περισσοτερες φορες για να αισθανομαστε οι γονεις ασφαλεις οτι ειμαστε στο σωστο δρομο

[sofi@p]

μερικές φορές βέβαια η σύγκριση οδηγεί και σε εντελώς λάθος μονοπάτια. ο γιος μου περπάτησε 9 μηνών και η καημένη η κουνιάδα μου νόμιζε πως ο δικός της γιος (συνομήλικος με τον δικό μου) θα έχει πρόβλημα γιατί η πεθερά μου συνεχώς τη ρωτούσε αν περπάτησε κι εκείνος. και δώστου στενοχώρια που δεν περπάτησε....(τελικά περπάτησε 13 μηνών). ο δικός μου πάλι μίλησε 2 χρονών ενώ της κουνιάδας μου από 18 μηνών (εκεί να δεις σύγκριση η πεθερά. λέξη-λέξη συγκρίναμε....χαχαχα ευτυχώς είμαι τέρας υπομονής)

[fido-dido]

ειναι πολυ δυσκολο να μην πεσεις εστω ασυναισθητα στην παγιδα της συγκρισης. πιανω πολλες φορες τον εαυτο μου να συγκρινω την αναπτυξη ή τη συμπεριφορα του μπεμπη σε σχεση με τη μεγαλυτερη αδελφουλα του οταν ηταν στην ιδια ηλικια, επισης πολλες φορες συγκρινω τον εαυτο μου πως συμπεριφερομουν στο καθε παιδι και δυστυχως βλεπω οτι στο δευτερο παιδι ειμαι πολυ διαφορετικη γιατι εχω ηδη μια εμπειρια αλλα στεναχωριεμαι γιατι δεν ημουν το ιδιο και στη μεγαλυτερη κορη μου.

αυτο που μου τη σπαει ομως ειναι που οι αλλοι συγκρινουν τα παιδια με των αλλων, πχ "ο γιος της ταδε κοιματε ολο το βραδυ ο δικος σου γιατι ξυπναει?" ή "η κορη της ταδε που ειναι ισα με τη δικια σου τρωει μονη της και κοιμαται το μεσημερι" ή "ακομα δε βγα΄λατε δοντια? ακομα πινει απο το μπιμπερο?" και διαφορα τετοια. και δεν μπορω να καταλαβω γιατι πρεπει και τα δικα μου παιδια να ακολουθουν τους ρυθμους που εχουν αλλα παιδια σε αλλες οικογενειες. καθε παιδι ειναι διαφορετικο, αναπτυσει αλλες ικανοτητες αλλο παιδακι μιλαει νωρις αλλο περπαταει νωρις και σκαρφαλωνει οπου βρει, αλλο εινια "τεμπελικο" και ουτε μιλαει ουτε σκαρφαλωνει ομως αργοτερα μπορει να φανει οτι ειναι ιδιοφυια. καθε παιδι εχει τα ταλεντα του.

[sofi@p]

ειναι πολυ δυσκολο να μην πεσεις εστω ασυναισθητα στην παγιδα της συγκρισης. πιανω πολλες φορες τον εαυτο μου να συγκρινω την αναπτυξη ή τη συμπεριφορα του μπεμπη σε σχεση με τη μεγαλυτερη αδελφουλα του οταν ηταν στην ιδια ηλικια, επισης πολλες φορες συγκρινω τον εαυτο μου πως συμπεριφερομουν στο καθε παιδι και δυστυχως βλεπω οτι στο δευτερο παιδι ειμαι πολυ διαφορετικη γιατι εχω ηδη μια εμπειρια αλλα στεναχωριεμαι γιατι δεν ημουν το ιδιο και στη μεγαλυτερη κορη μου.

αυτο που μου τη σπαει ομως ειναι που οι αλλοι συγκρινουν τα παιδια με των αλλων, πχ "ο γιος της ταδε κοιματε ολο το βραδυ ο δικος σου γιατι ξυπναει?" ή "η κορη της ταδε που ειναι ισα με τη δικια σου τρωει μονη της και κοιμαται το μεσημερι" ή "ακομα δε βγα΄λατε δοντια? ακομα πινει απο το μπιμπερο?" και διαφορα τετοια. και δεν μπορω να καταλαβω γιατι πρεπει και τα δικα μου παιδια να ακολουθουν τους ρυθμους που εχουν αλλα παιδια σε αλλες οικογενειες. καθε παιδι ειναι διαφορετικο, αναπτυσει αλλες ικανοτητες αλλο παιδακι μιλαει νωρις αλλο περπαταει νωρις και σκαρφαλωνει οπου βρει, αλλο εινια "τεμπελικο" και ουτε μιλαει ουτε σκαρφαλωνει ομως αργοτερα μπορει να φανει οτι ειναι ιδιοφυια. καθε παιδι εχει τα ταλεντα του.

νομίζω ότι είναι ουτοπία να θεωρούμε ότι φερόμαστε στα παιδιά μας ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. αυτό είναι που κι εγώ φοβάμαι, ότι θα αισθανθεί κάποιο παιδί μου αδικημένο, μέσα από τη συμπεριφορά μου. σίγουρα τους δίνουμε τις ίδιες βασικές αρχές για να πορευτούν στη ζωή, αλλά με φράσεις και πράξεις της καθημερινότητας, τί μηνύματα τους περνάμε??