Απομακρυνόμαστε μέρα με την μέρα

[νανσυ2]

ευχαριστω για τις απαντησεις....με ρωτησες απο ποτε ειμαστε μαζι κ ποσο χρ. ειμαι τωρα....ειμαστε περιπου 12χρ,απο τα οποια 7 ειναι μεσα σε γαμο,ημουν 19,κ τωρα ειμαι 30(παναγια μου,μεγαλωσα...)κ αυτος 37χρ....αχ ρε κοριτσια...σε πολλα εχετε δικιο,κ στις συμβουλες κ στο οτι δε διαλυονται ετσι τα σπιτια,κ βεβαια για αυτο δεν εχω φυγει,αλλα πραγματικα δε μπορω να πω με σιγουρια οτι αξιζει προσωπικα..ασχετα με τα παιδια κ οτι ειναι ο πατερας τους κ τετοια,προσωπικα για μενα,δεν ειμαι σιγουρη οτι εκανα τη σωστη επιλογη...κ αυτο που λεω δεν εχει να κανει με τη κουραση που νιωθω τη σωματικη,αλλα κυριως με τη ψυχικη μου κουραση εχοντας εναν ανθρωπο που αισθανομαι οτι ειναι καλος,χρυσος,αλλα δε μου κανει,για τους δικους μου λογους,που για αλλες μπορει να ειναι βουτυρο στο ψωμι....δε ζητουσα πολλα πραγματα,μια επαφη,κατι,αλλα τωρα νιωθω οτι ειναι αργα,οτι κ να κανει δε μπορει να μου το παρει αυτο το αισθημα,δεν εχω την ορεξη να το πω,τη καλη διαθεση,να νιωσω παλι πραγματα για εκεινον,το ξερω οτι ειναι λαθος,αλλα αυτο μου βγαινει,εννοειται οτι νοιαζομαι κ θελω να ειναι καλα,τον αγαπαω με εναν αλλο τροπο ισως,δε ξερω,αλλα δε θα πω οτι αν ξαναπαντρευομουν θα παντρευομουν τον ιδιο ανθρωπο κ γω θα ηθελα ρε παιδια να το λεω,να το πιστευω,μεχει πριν λιγα χρονια ελεγα οτι θα παντρευομουν τον ιδιο,αλλα οχι στα 23....πολυ μικρη...τωρα που εχω καταλαβει δυο πραγματα παραπανω εστω για τον εαυτο μου,θα ελεγα οτι θα εκανα σχεση μαζι του,γιατι ειναι κ κουκλακι,αλλα εχοντας κανει κ αλλες σχεσεις κ δει τι μαρεσει κ τι οχι,θα ελεγα οτι δε μου κανει....εγω θελω τρυφεροτητα,να μαγαπανε κ να μου το λενε κ να μου το δειχνουν,πειτε το παραξενια μου ρε παιδι μου...οταν προσπαθουσα να κανω παιδι καποια στιγμη ξερετε τι ειπα στον εαυτο μου?...οταν θα εχω ενα παιδακι θα δωσω κ θα παρω φιλια κ αγκαλιες κ αγαπη,κ αυτο συμβαινει τωρα με τα παιδια μου,τα αγγιζω,τα φιλαω,τα αγκαλιαζω,τα παιζω,τα ταιζω,τα μαλωνω,τα φιλαω.....τα αγαπαω.....ενω ο αντρας μου ειναι παντα συγκρατημενος,δε θα συμμετεχει σε παιχνιδια μαζι μας,ουτε στη βλακεια μας,ουτε στο γελιο μας,μπορει να μας κοιταει,κ απλα να μας κοιταει να γελαμε....μαρεσει τοσο να βρισκω χαζα πραγματα κ να γελαω με τα παιδια μου,γενικα να γελαμε κ λιγο ρε παιδια,δεν ειναι κ τοσο δυσκολο,αρκει να πεις κατι η να ακουσεις η να δεις,κ να συμμετεχει κ ο αλλος,να θελει να γελασει μαζι σου...βασικο....ολα αυτα με εχουν κανει να ειμαι καπως αδιαφορη ως προς τη σχεση μου κ απλα να ζουμε,οχι συμβατικα,ουτε με ομηρικους καβγαδες,αλλα νιωθω οτι αυτο που σκεφτομαι κ εχω μεσα μου ως παραπονο κ διαπιστωση πια,δεν αλλαζει,η το παιρνεις αποφαση κ προχωρας,η ζεις στη μιζερια....

[νανσυ2]

θα σας πω αλλο ενα παραδειγμα αλλαγης.....εχουμε κανονισει να βγουμε αυριο το βραδυ με αλλα τρια ζευγαρια(κουμπαροι κ ξαδερφια)....το προβλημα ηταν οτι η πεθερα μου θα κραταγε κ τα παιδια της κουνιαδας μου,οποτε 5 παιδια ειναι λιγο καπως(της κουνιαδας ειναι μεγαλα)...στη συζητηση για το τι θα κανουμε τελικα ηταν μπροστα κ η πεθερα μου...κ ειχε ο αντρας μου τη φαεινη ιδεα,μετα απο οτι εχουμε πει για αλλαγες κ τετοια,να μου προτεινει αφου κ καλα υπαρχει προβλημα με τα παιδια,να κατσει αυτος σπιτι,κ να παω μονη μου(να πω μονο οτι η συζητηση αρχισε οτι δε πολυγουσταρει να παμε,μαζευομαστε πολλα ατομαααα,ειναι μακριαααα...)πεταγεται η πεθερα μου κ του λεει καλα χρονιαρα μερα,κ ενω ολοι ειναι ζευγαρια,λες στη γυναικα σου να παει μονη της?να πω οτι ο αντρας μου δε παει πουθενα μονος του,δεν του αρεσει....του ειπα κ γω πανω κατω το ιδιο κ κατεληξα να λεω τι ακουνε θεε μου τα ωραια ροζ αυτακια μου....μας απαντησε σιγα τη χρονιαρα μερα,κ αν θελει να παει ας παει κ ας τη φερουν πισω οι αλλοι....οταν του το ξαναπα την αλλη μερα οτι δεν ηταν ωραιο αυτο που ειπε,μου ειπε σιγα,τι ειπα?δε φτανει που σου ειπα να βγεις,μιλας κ καλα....μπορει να σας φαινεται χαζο,αλλα εμενα μου κακοφανηκε,εχουμε να βγουμε κ να περασουμε καλα πολυ καιρο,εχουν γινει πολλα μεταξυ μας,κ αντι να βρει μια λυση,η τελος παντων να δουμε τι θα κανουμε,χωρις καμια στεναχωρια κ δισταγμο,λεει πηγαινε μονη σου,δε σκεφτηκε αν θα μου αρεσε να παω μονη με τρια ζευγαρια χρονιαρα μερα....δλδ αυτη ηταν η πρωτη λυση που του ηρθε?εκεινον δεν το πειραζε που θα με αφηνε μονη?ειμαι υπερβολικη?ακομα κ με τη κουνιαδα μου που το ειπαμε,πηρε το μερος μου,κ της ειπα,βλεπεις γιατι φτασαμε σε αυτο το σημειο με τον αδερφο σου?ναι μου λεει,ξερω τι ντουβαρι ειναι....χαχα....

[χριστινάκι π.]

θα σας πω αλλο ενα παραδειγμα αλλαγης.....εχουμε κανονισει να βγουμε αυριο το βραδυ με αλλα τρια ζευγαρια(κουμπαροι κ ξαδερφια)....το προβλημα ηταν οτι η πεθερα μου θα κραταγε κ τα παιδια της κουνιαδας μου,οποτε 5 παιδια ειναι λιγο καπως(της κουνιαδας ειναι μεγαλα)...στη συζητηση για το τι θα κανουμε τελικα ηταν μπροστα κ η πεθερα μου...κ ειχε ο αντρας μου τη φαεινη ιδεα,μετα απο οτι εχουμε πει για αλλαγες κ τετοια,να μου προτεινει αφου κ καλα υπαρχει προβλημα με τα παιδια,να κατσει αυτος σπιτι,κ να παω μονη μου(να πω μονο οτι η συζητηση αρχισε οτι δε πολυγουσταρει να παμε,μαζευομαστε πολλα ατομαααα,ειναι μακριαααα...)πεταγεται η πεθερα μου κ του λεει καλα χρονιαρα μερα,κ ενω ολοι ειναι ζευγαρια,λες στη γυναικα σου να παει μονη της?να πω οτι ο αντρας μου δε παει πουθενα μονος του,δεν του αρεσει....του ειπα κ γω πανω κατω το ιδιο κ κατεληξα να λεω τι ακουνε θεε μου τα ωραια ροζ αυτακια μου....μας απαντησε σιγα τη χρονιαρα μερα,κ αν θελει να παει ας παει κ ας τη φερουν πισω οι αλλοι....οταν του το ξαναπα την αλλη μερα οτι δεν ηταν ωραιο αυτο που ειπε,μου ειπε σιγα,τι ειπα?δε φτανει που σου ειπα να βγεις,μιλας κ καλα....μπορει να σας φαινεται χαζο,αλλα εμενα μου κακοφανηκε,εχουμε να βγουμε κ να περασουμε καλα πολυ καιρο,εχουν γινει πολλα μεταξυ μας,κ αντι να βρει μια λυση,η τελος παντων να δουμε τι θα κανουμε,χωρις καμια στεναχωρια κ δισταγμο,λεει πηγαινε μονη σου,δε σκεφτηκε αν θα μου αρεσε να παω μονη με τρια ζευγαρια χρονιαρα μερα....δλδ αυτη ηταν η πρωτη λυση που του ηρθε?εκεινον δεν το πειραζε που θα με αφηνε μονη?ειμαι υπερβολικη?ακομα κ με τη κουνιαδα μου που το ειπαμε,πηρε το μερος μου,κ της ειπα,βλεπεις γιατι φτασαμε σε αυτο το σημειο με τον αδερφο σου?ναι μου λεει,ξερω τι ντουβαρι ειναι....χαχα....

 

Καταρχήν χρόνια πολλά!Κατά δεύτερον τι έγινε, βγήκατε μαζί;;;;

 

Βασικά για να πάει μπροστά η σχέση πρέπει να το θέλουν και οι δύο, αλλιώς δεν γίνεται....Δηλαδή ο άντρας σου είπε το ναι στην αρχή και μετά τσουπ την έκανε αλά γαλλικά;;;

 

Ναι, είπαμε γενικά να μη διαλύουμε τα σπίτια μας χωρίς λόγο αλλά ρε παιδιά η ζωή είναι πολύ μικρή....άμα ο άλλος είναι ντουβάρι, πόσο πια να προσπαθήσεις εσύ;;;;;Δεν ξέρω ποιες είναι οι σκέψεις σου τώρα και πώς νιώθεις, είναι και γιορτές, αλλά εγώ τα πήρα λίγο όταν διάβασα ότι δεν γελάτε όλοι μαζί, και ιδιαίτερα ότι δεν γελάει με τα παιδιά του!Σαν ένας μουρτζούφλης που κάθεται στον καναπέ και είναι απλώς παρατηρητής στη ζωή σας....

 

Όσο για το ενδεχόμενο μιας νέας σχέσης, όταν μίλησα για ταιριαστό ζευγάρι, εννοούσα ακριβώς τη διάθεση να συγκλίνουν οι διαφορετικοί χαρακτήρες, μια υποχώρηση ο ένας, μια υποχώρηση ο άλλος και τα βρήκατε!Πάρα πολλές γυναίκες έχουν βρει ένα νέο σύντροφο μετά το διαζύγιο και που αγαπάει τα παιδιά της και που τον αγαπάνε και αυτά!Και να προσθέσω ότι είσαι και νεότατη, μόλις 30 χρονών!Αν τώρα γνώρισες τον εαυτό σου και κατάλαβες επιτέλους ποια είσαι και τι θέλεις τότε διεκδίκησε τα!Και αν δεν στα δώσει ο άντρας σου, τότε αφού χωρίσετε μπορεί κάλλιστα να στα δώσει κάποιος άλλος!Δεν είναι ανάγκη να μιζεριάσεις εσύ μια ζωή, να ''πεθάνεις'' μέσα σου χωρίς τον σύντροφο που θες για να μην πουν οι άλλοι ότι χάλασες το σπίτι σου!Ο καθένας να κοιτάει τη δική του καμπούρα στο κάτω κάτω!Και φυσικά τα φιλιά, οι αγκαλιές, τα χάδια και τα ερωτόλογα είναι πολύ σημαντικά σε μια σχέση, αλλιώς είστε φίλοι ή απλοί γνωστοί!

[νανσυ2]

καλησπερα κ χρονια πολααααα....οχι χριστινακι,τελικα δε βγηκαμε γιατι αρρωστησε ο αντρας μου κ το ακυρωσαμε,βεβαια δε στεναχωρηθηκε κ ιδιαιτερα οπως φανταζεσαι....εγω να σουπω την αληθεια γουσταρα να βγουμε....ναι στην αρχη ειπε ναι,κ παρολο που δε πολυηθελε θα βγαιναμε,απλα αυτη τη βλακεια που ειπε να βγω μονη μου,δεν τη σκεφτηκε,την ειπε ετσι....(κλασικα).....

οσο για τον παρατηρητη που λες,πολλες φορες το νιωθω καπως ετσι,μπορει να γελασουμε ξαφνικα με τα παιδια,κ να μη γυρισει καν να μα ς κοιταξει,η να με ρωτησει κ καλα τι εγινε,η οταν χορευουμε να μη μας κοιταει καν,να μου λεει χαμηλωσε το η κλειστο να ησυχασουμε...χθες ηταν η κουνιαδα μου εδω με το γαμπρο μου κ κοιταγαμε κατι στη τηλ κ γελαγαμε οι 3 μας,κ ο αντρας μου ηταν καπως....κ του λεω σκασε λιγο το χειλακι σου,δεν ειναι κακο.βεβαια θα μου πεις οτι δε γελανε ολοι με τα ιδια αστεια,αλλα ρε παιδι μου,δε χρειαζεται να τα παιρνεις ολα τοσο σοβαρα,ειναι κ θεμα χαρακτηρα ,το δεχομαι,αλλα με κουραζει πια....θελω λιγο καποιον να με πειραζει,χωρις να με προσβαλλει,εστω κ για πλακα,θελω καποιον να γελαμεεεεε,να κοιταμε τα παιδια,να κανουν κατι χαζο,κ να το σχολιαζουμε,να περναμε λιγο καλα,οχι υπερβολικα πραγματα,αλλα κατι....δε ξερω αν με καταλαβαινετε......

μπορει τωρα να καταλαβα περισσοτερα πραγαματα για τον εαυτο μου κ να τα θελω,αλλα αν ο συντροφος μου κ πλεον κ πατερας των παιδιων μου,δεν τα εχει...δε φταιει εκεινος,αλλα εγω που βιαστηκα να παντρευτω!κ απο την αλλη,τι φταινε κ τα παιδια μπυ,να τα παρω απο το σπιτι τους,κ απο τον πατερα τους?σε καποια συζητηση με τη μητερα μου για το θεμα,μου ειπε οτι ειναι πολυ <<βαρια τιμωρια>> για τον αντρα μου επειδη εγω τωρα καταλαβα τι θελω,τι εχω κ τι δεν εχω,να του παρω τα παιδια του,κ ας τα βλεπει, μετα,κ γω ειπα,ενα λαθος πρεπει να το πληρωνω για ολη μου τη ζωη?κ μου ειπε,οτι μερικα λαθη,τα πληρωνουμε ολοι μας τη ζωη....κ γω ξαναπα,κ για να μην κανω τους αλλους κ εκιεινον δυστυχισμενο,να κανω τον εαυτο μου?....κ μου ειπε οτι οταν εχεις παιδια,βαζεις εκινα πρωτα,κ μετα τον εαυτο σου.....δε χωριζουν οι ανθρωποι για αυτα...δεν ειναι σοβαρα παραπτωματα....

[νανσυ2]

κ κατι ακομη που μου την εδωσε......μου λεει,θα ερθεις να κανουμε ερωτα?λεω οχι....παω μεσα,λεει,καληνυχτα,καληνυχτα....ουτε φιλι...ουτε ειπα κ γω φιλι δε θα μου δωσεις.....ας το δωσει ρε παιδια χωρις να του το πω,εκεινος σηκωθηκε να παει μεσα,οχι εγω!

[νανσυ2]

αποφασισα κατι.....επειδη κυριως εχω παιδια,που θελω να ειναι με τον πατερα τους,να προσπαθησω να δειξω εγω στον αντρα μου πως πρεπει να φερεται σε ολους....θα δειξει.....

[χριστινάκι π.]

αποφασισα κατι.....επειδη κυριως εχω παιδια,που θελω να ειναι με τον πατερα τους,να προσπαθησω να δειξω εγω στον αντρα μου πως πρεπει να φερεται σε ολους....θα δειξει.....

 

Είναι πολύ καλό πιστεύω που θες να δώσεις άλλη μια τελευταία ευκαιρία, γιατί στο κάτω κάτω είναι πολύ καινούριο όλο αυτό και για εκείνον (εννοώ τα καινούρια πράγματα που ζητάς)...Ίσως μπορείς να θέσεις ένα χρονικό όριο (π.χ. ένα εξάμηνο) για να μην σε καταπιεί η ρουτίνα της σχέσης και όταν αυτό λήξει να αναλογιστείς κατά πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα και τι δυνατότητες έχουν περαιτέρω...

 

Όσο γι'αυτό που είπε η μητέρα σου διαφωνώ κάθετα!Μια ευτυχισμένη μαμά είναι το καλύτερο παράδειγμα για κάθε παιδί και το βοηθάει ποικιλοτρόπως στην ενήλικη ζωή του. Απλώς μίλα με ενήλικες που οι γονείς τους δεν είχαν επικοινωνία μέσα στο γάμο, δες την πίκρα τους, δες πώς αυτό τους έκανε να φέρονται μέσα στις δικές τους σχέσεις και θα καταλάβεις τι εννοώ...Δες και παιδιά από διαζύγιο, που οι γονείς τους ευτύχησαν κατόπιν με άλλους ανθρώπους, πόσο συναισθηματικά υγιείς ενήλικες έγιναν...Έμαθαν κιόλας ότι κανείς δεν καταδικάζεται για μια επιλογή του λες και μπήκε φυλακή σε ισόβια κάθειρξη...Αντιθέτως, μαθαίνουν ότι μπορεί να κάνεις ένα σοβαρό λάθος στη ζωή σου, να πέσεις, μετά να σηκωθείς και να το διορθώσεις με γενναιότητα και θάρρος...

 

Εξάλλου δεν χρειάζεται ο άντρας σου να στερηθεί τα παιδιά του σε υπερβολικό βαθμό, θα μπορούσε να τα βλέπει κάθε μέρα, απλώς δεν θα κοιμάστε όλοι μαζί...Μιλάμε πάντα για τον πατέρα παρατηρητή, έτσι;;;

 

Νομίζω ότι έχεις φτάσει στο σημείο χωρίς επιστροφή όταν νιώσεις ότι το να χωρίσεις είναι καλύτερο από το να ζήσεις κι άλλο με αυτόν τον άνθρωπο και ονειρεύεσαι μια ζωή μακριά του, δεν πα να χεις και 10 παιδιά...

 

Καλή χρονιά εύχομαι και ο νέος χρόνος να φέρει ό,τι καλύτερο για εσένα και τα παιδάκια σου!

[νανσυ2]

.......δε ξερω τι να πω ρε καλο μου χριστινακι.....οπως σου ειπα βλεπω αλλαγες στον αντρα μου του στυλ,θα βαλει καμια σκουπα,θα βοηθησει περισσοτερο με τα παιδια(οχι δεν εχουμε φτασει στο σημειο να τα κανει ενα μπανιο,μονο μαλλια στεγνωνει,ουτε να συμμετεχει οπως θα ηθελα εγω στο παιχνιδι τους η στο παιχνιδι μας)....καποια στιγμη μου ειπε οτι εγω σκεφτομαι μονο τα ρομαντζα κ τα συναισθηματικα,κ οχι τη κατασταση που επικρατει με τη δουλεια,τις δυσκολιες κ ολα αυτα,κ του ειπα,σορυ,αλλα αν μεινεις χωρις δουλεια η δεν εχουμε λεφτα,μονο εσενα θα επηρεασει αυτο?εμας οχι?ειναι δυνατον να μη το σκεφτομαι?απλα προσπαθω να μην το περναω στα παιδια μου...κ συμπληρωσα...οταν δυο ανθρωποι ειναι καλα μαζι,κ με λιγοτερα τη βγαζουν κ προσπαθουν,οταν δεν ειναι καλα τοτε χειροτερυουν ολα...κ μου λεει,γιατι το λες αυτο,εμεις μια χαρα ειμαστε,τι αλλο θες,ολα δεν τα κανω?αλλα εσυ εισαι στο κοσμο σου,δεν εκτιμας,κ δεν ικανοποιεισαι με τπτ.....τι του λες μετα,οεο.....

[dimmi]

αποφασισα κατι.....επειδη κυριως εχω παιδια,που θελω να ειναι με τον πατερα τους,να προσπαθησω να δειξω εγω στον αντρα μου πως πρεπει να φερεται σε ολους....θα δειξει.....

αν δε τους δείξεις μην του καταλογίζεις ευθύνες ότι δεν το κάνει...δεν έχουν όλοι τον ίδιο βαθμό αντίληψης σε όλα

[νανσυ2]

δεν έχουν όλοι τον ίδιο βαθμό αντίληψης σε όλα

 

 

σε αυτο συμφωνω...

[νανσυ2]

χριστινακι χρονια πολλα κ καλη χρονια.....μαρεσει που μιλαω μαζι σου....

[mama@2]

.......δε ξερω τι να πω ρε καλο μου χριστινακι.....οπως σου ειπα βλεπω αλλαγες στον αντρα μου του στυλ,θα βαλει καμια σκουπα,θα βοηθησει περισσοτερο με τα παιδια(οχι δεν εχουμε φτασει στο σημειο να τα κανει ενα μπανιο,μονο μαλλια στεγνωνει,ουτε να συμμετεχει οπως θα ηθελα εγω στο παιχνιδι τους η στο παιχνιδι μας)....καποια στιγμη μου ειπε οτι εγω σκεφτομαι μονο τα ρομαντζα κ τα συναισθηματικα,κ οχι τη κατασταση που επικρατει με τη δουλεια,τις δυσκολιες κ ολα αυτα,κ του ειπα,σορυ,αλλα αν μεινεις χωρις δουλεια η δεν εχουμε λεφτα,μονο εσενα θα επηρεασει αυτο?εμας οχι?ειναι δυνατον να μη το σκεφτομαι?απλα προσπαθω να μην το περναω στα παιδια μου...κ συμπληρωσα...οταν δυο ανθρωποι ειναι καλα μαζι,κ με λιγοτερα τη βγαζουν κ προσπαθουν,οταν δεν ειναι καλα τοτε χειροτερυουν ολα...κ μου λεει,γιατι το λες αυτο,εμεις μια χαρα ειμαστε,τι αλλο θες,ολα δεν τα κανω?αλλα εσυ εισαι στο κοσμο σου,δεν εκτιμας,κ δεν ικανοποιεισαι με τπτ.....τι του λες μετα,οεο.....

 

 

 

νανσυ, θα σταθω σε 2 σημεια.

1. στο αγχος της δουλειας....κ ο δικος μου ειναι σε φαση αν βρει κατι θα αλλαξει δουλεια....δεν παει αλλο....ουτε δωρο πηρε κι ας ξεσσκιστηκε στη δουλεια 2 βδομαδες..κ ολο το χρονο ...βγαζοντας δουλεια για 3 ατομα(μονος επειτα απο μειωση προσωπικου)........κι ας δουλευε τρελες ωρες.....ειναι πολυ σοβαρο για τους αντρες.....εχουν την ευθυνη να μας παρεχουν οτι μπορουν κ αγχωνοται τρελα.....εγω τον καθησυχαζω ...ευτυχως δεν μας εχει επηρεασει σε ολους τους τομεις ακομα....αλλα τον τελευταιο χρονο υπαρχει μια αβεβαιοτητα .....κ για το δωρο του ειπα οκ ουτε πιο φτωχοι θα γινουμε ουτε πιο πλουσιοι.....τα βγαζουμε περα....

2. σου λεει ειμαστε μια χαρα....τι αλλο θες....ολα δεν τα κανω?????κλπ

:confused: εγω με σενα ειμαι, αλλα εχειςς σκεφτει μηπως εκεινος πραγματικα πιστευει αυτα που λεει????θυμασαι ενα βιβλιο που λεγεται καπως ετσι....αντρες απο τον αρη γυναικες απο την αφροδιτη(συγχωρα με αν κανω λαθος τον τιτλο...αυτο ειναι το νοημα)

 

οι αντρες γενικα δεν ειναι ιδιοι....εδω αν συγκρινω τον δικο μου με τον αδελφο του ειναι μερα με τη νυχτα....ο δικος μου σε γενικες γραμμες μια χαρα---κανενας ομως δεν ειναι τελειος(στα εχω πει στο αλλο τοπικ)...ο αδελφος του (κατι σα τον δικο σου)....παντως κ εγω δεν ξερω αν ειχα την αντιμετωπιση του αντρα σου κ 3 3χρονα(ενα εχω κ :confused::confused:) πως θα τα εβγαζα περα....

 

εγω τι θα εκανα????μετα απο τοσες προσπαθειες σκεψου κ φαντασου μπορεις να ζησεις εσυ χωρις εκεινον για συντροφο σου?αν οχι....μαλλον αξιζει να το προσπαθησεις....σκεψου οι αντρες μερικες φορες ειναι σαν μικρα παιδια....χρειαζονται καθοδηγηση...ειμαστε πολυ περιπλοκες για εκεινους....

 

αν ναι....κουραγιο....κ καλη τυχη...

σου ευχομαι οτι καλυτερο κ πανω απ ολα να χαιρεσαι τα παιδακια σου!!

[νανσυ2]

ξερεις ποιο ειναι το κακο?οτι τα πιστευει!

[mama@2]

καλως η κακως (κ μαλλον κακως?) διαφερουμε πολυ απο τους αντρες....παντως το προσπαθεις πολυ κ ειλικρινα ευχομαι να πανε ολα καλα...το ενθαρρυντικο ειναι οτι δεν αδιαφορει κ αρχιζει κ σε βοηθα(μην περιμενεις κ θαυματα...ενα βημα τη φορα)

το αλλο....η μεταξυ σας σχεση...πρεπει να αναζωπυρωθει.....αν τα κρατησει η πεθερα κ πατε μια βολτα κ κανετε μια συζυτηση ηρεμα....δειξτου εσυ τι θελεις (μην τα περιμενεις ως αυτονοητα)....καλημερα κ καληνυχτα με ενα φιλακι κ σιγα σιγα θα γινει συνηθεια πολυ γλυκια(κ στο λεω εγω που στην αρχη τα μερουσε τα φιλια....εγω τον φιλουσα κ τωρα μολις γυρισει απ τη δουλεια μου δινει φιλακι κλπ)

το σπιτι μας να ειναι η φωλια του-το καταφυγιο....προσπαθησε την ωρα που επιστρεφει να ειναι οσο μπορεις ηρεμο το σπιτι(να κοιμουνται κ τα 3-αν ειναι εφικτο) να ακους κ να ρωτας τι τον απασχολει(κ εγω με αγωνα το καταφερα)

κ να ενθαρυνεις τα παιδια(αγορια αν θυμαμαι καλα να παιζουν πιο πολυ με το μπαμπα....πες του πως θα χαλαρωνει....ο δικος μου ηρεμει απιστευτα...)

 

κ το βραδυ --οταν εχεις το κουραγιο να καθεστε αγκαλιτσα....

κ στην τηλεοραση ολοι μαζι....

 

καταλαβαινεις οτι ολο το βαρος πεφτει πανω μας (αδικη ζωη για τις γυναικες...)

[mama@2]

κ βασικο .....οχι γκρινια...(την απεθχανονται)

δεν σου λεει μια γλυκια κουβεντα?πες την εσυ.

δεν σε παιρνει αγκαλια?παρτον εσυ

κ αν πει η δουλεια κλπ κ εσυ σκεφτεσαι ρομαντζα....να τον ηρεμεις .....οντως ζοριζονται....κ πες μια γλυκια κουβεντα δεν κοστιζει...

 

σου λεω ειναι περιεργα οντα .....κ το κακο ειναι οντως οτι τα πιστευουν....

[Σνουφελ μου]

Νανσυ κ εγω απο οσα διαβασα που γραφεις ψιλο-καταλαβαινω πως κ οι δυο ειστε πιεσμενοι για διαφορετικους λογους...Απλα η πιεση δε βοηθαει τον εναν να ερθει λιγο στη θεση του αλλου κ να το καταλαβει,σε συναρτηση δε με την αντρικη εκ γενετης ανικανοτητα(κ της μαμας τους οδηγιες) να βοηθανε στο σπιτι ,εχρετε κ δενει...Τα συναισθηματα σου ειναι υπερβολικα...κ πηγαζουνε απο τη πιεση.Πολλες φορες οταν νιωθω ετσι για καποιον κ θελω να δω τι θεση εχει μεσα μου σκεφτομαι οτι αν εκεινη τη στιγμη με περνανε αξαφνα κ μου λεγανε οτι το εχασ πως θα ενιωθα...ετσι ξερω παντα τι νιωθω για καποιον κ ποσο δυνατο ειναι.Γιατι οταν χανεις τα δεδομενα...τοτε ξερις την αξια τους.

 

ΑΝ δε σε κακοποιει καποιος κ γενικα ειναι καλος παιδια κ.λ.π. απλα δεν εχει τροπους...ατου τους μαθαινεις εσυ...

 

Ομολογω πως δε μπορω να σε καταλαβω γιατι δεν εχω παρομοιες εμπειριες,αλλα βλεπω τον αντρα μου κ βλεπω τονν αδερφο μου...η γυναικα που θα τον παρει,θα περασει δυσκολ!Δε κανει τιποτα...κ η κοπελα του που συζουνε λεει οτι δε κανει απολυτως τιποτα....Παντα ετσι ητανε!Ο συζυγος μου δε καλομαθημενος κλασσικα πεταγε καλτσες κ.λ.π. στη μανα του οπου να ναι,αλλα οταν συμβιωσαμε περασα 4 μηνες να πηγαινοερχομαι καθε μερα στο νοσοκομειο με το παππου κ ελειπα ολη μερα(τελειωνα τη δουλεια κ πηγαινα εκει κ καθομου καθ οτι δενε χει αλλα παιδια εκτος της μανας μου) κ το σπιτι ητανε μπαχαλο...εγω ρακος αυπνοι επι μηνες..δουλεια νοσοκομειο...,με λυποταν..κ ετσι ξεκινησε να περιποιειτε το σπιτι.Μετα ακολουθησανε κ αλλα ωραια με προβληματα υγειας δικα μου κ.λ.π. οποτε καθιερωθηκε λογο αναγκων η βοηθεια του.

 

Μαγειρευα κ εκεινος εκανε ολα τα αλλα,οχι τελεια..αλλα προσπαθουσε..Κ εγω προσπαθουσα να του λεω τρι ωστε να γλιτωνει τη πολυ ταλαιπωρια,αλλα παντα τον επιβραβεβα κ τον ενθαρυνα.Απο τοτε περνει μονος του προτοβουλεια κ κανει πραγματα χωρις να με ρωτησει.Απλα πλεον πιστευω οτι εχει να κανει με τη παρουσα φαση,η αναγκη ξυπνα ταλεντα

 

Δε εξρω τι να σε συμβουλεψω...μονο εσυ ξερεις τον αντρα σου κ τα κουμπια του...προσπαθησε,οσο μπορεις κ εσυ...να τον φερνεις στα μετρα σου

[χριστινάκι π.]

χριστινακι χρονια πολλα κ καλη χρονια.....μαρεσει που μιλαω μαζι σου....

 

Καλή χρονιά γλυκιά μου!!!!!Και εμένα μου αρέσει, σ'έχω δει και σε άλλα θέματα και μου αρέσει που ποτέ δεν κρίνεις, αλλά πάντα προσπαθείς να βοηθήσεις!

[νανσυ2]

καλως η κακως (κ μαλλον κακως?) διαφερουμε πολυ απο τους αντρες....παντως το προσπαθεις πολυ κ ειλικρινα ευχομαι να πανε ολα καλα...το ενθαρρυντικο ειναι οτι δεν αδιαφορει κ αρχιζει κ σε βοηθα(μην περιμενεις κ θαυματα...ενα βημα τη φορα)

το αλλο....η μεταξυ σας σχεση...πρεπει να αναζωπυρωθει.....αν τα κρατησει η πεθερα κ πατε μια βολτα κ κανετε μια συζυτηση ηρεμα....δειξτου εσυ τι θελεις (μην τα περιμενεις ως αυτονοητα)....καλημερα κ καληνυχτα με ενα φιλακι κ σιγα σιγα θα γινει συνηθεια πολυ γλυκια(κ στο λεω εγω που στην αρχη τα μερουσε τα φιλια....εγω τον φιλουσα κ τωρα μολις γυρισει απ τη δουλεια μου δινει φιλακι κλπ)

το σπιτι μας να ειναι η φωλια του-το καταφυγιο....προσπαθησε την ωρα που επιστρεφει να ειναι οσο μπορεις ηρεμο το σπιτι(να κοιμουνται κ τα 3-αν ειναι εφικτο) να ακους κ να ρωτας τι τον απασχολει(κ εγω με αγωνα το καταφερα)

κ να ενθαρυνεις τα παιδια(αγορια αν θυμαμαι καλα να παιζουν πιο πολυ με το μπαμπα....πες του πως θα χαλαρωνει....ο δικος μου ηρεμει απιστευτα...)

 

κ το βραδυ --οταν εχεις το κουραγιο να καθεστε αγκαλιτσα....

κ στην τηλεοραση ολοι μαζι....

 

καταλαβαινεις οτι ολο το βαρος πεφτει πανω μας (αδικη ζωη για τις γυναικες...)

 

 

μου αρεσαν αυτα που ειπες...χρησιμα κ πρακτικα...

[νανσυ2]

κ βασικο .....οχι γκρινια...(την απεθχανονται)

δεν σου λεει μια γλυκια κουβεντα?πες την εσυ.

δεν σε παιρνει αγκαλια?παρτον εσυ

κ αν πει η δουλεια κλπ κ εσυ σκεφτεσαι ρομαντζα....να τον ηρεμεις .....οντως ζοριζονται....κ πες μια γλυκια κουβεντα δεν κοστιζει...

 

σου λεω ειναι περιεργα οντα .....κ το κακο ειναι οντως οτι τα πιστευουν....

 

 

ναι ρε γμτ...τα πιστευουν...αλλα κουραστικο να κανεις παντα εσυ τις κινησεις ααααν θελει ο αλλος κ οποτε να κανει κ αυτος καμια....ειναι κακο,υπερβολικο που θελω να με παρει εκεινος αγκαλια,λεω ενα πχ,χωρις να το ζητησω η να το κανω εγω πρωτη?

[νανσυ2]

Καλή χρονιά γλυκιά μου!!!!!Και εμένα μου αρέσει, σ'έχω δει και σε άλλα θέματα και μου αρέσει που ποτέ δεν κρίνεις, αλλά πάντα προσπαθείς να βοηθήσεις!

 

 

ναι,το χω αυτο η ατιμη....

[νανσυ2]

Νανσυ κ εγω απο οσα διαβασα που γραφεις ψιλο-καταλαβαινω πως κ οι δυο ειστε πιεσμενοι για διαφορετικους λογους...Απλα η πιεση δε βοηθαει τον εναν να ερθει λιγο στη θεση του αλλου κ να το καταλαβει,σε συναρτηση δε με την αντρικη εκ γενετης ανικανοτητα(κ της μαμας τους οδηγιες) να βοηθανε στο σπιτι ,εχρετε κ δενει...Τα συναισθηματα σου ειναι υπερβολικα...κ πηγαζουνε απο τη πιεση.Πολλες φορες οταν νιωθω ετσι για καποιον κ θελω να δω τι θεση εχει μεσα μου σκεφτομαι οτι αν εκεινη τη στιγμη με περνανε αξαφνα κ μου λεγανε οτι το εχασ πως θα ενιωθα...ετσι ξερω παντα τι νιωθω για καποιον κ ποσο δυνατο ειναι.Γιατι οταν χανεις τα δεδομενα...τοτε ξερις την αξια τους.

 

ΑΝ δε σε κακοποιει καποιος κ γενικα ειναι καλος παιδια κ.λ.π. απλα δεν εχει τροπους...ατου τους μαθαινεις εσυ...

 

Ομολογω πως δε μπορω να σε καταλαβω γιατι δεν εχω παρομοιες εμπειριες,αλλα βλεπω τον αντρα μου κ βλεπω τονν αδερφο μου...η γυναικα που θα τον παρει,θα περασει δυσκολ!Δε κανει τιποτα...κ η κοπελα του που συζουνε λεει οτι δε κανει απολυτως τιποτα....Παντα ετσι ητανε!Ο συζυγος μου δε καλομαθημενος κλασσικα πεταγε καλτσες κ.λ.π. στη μανα του οπου να ναι,αλλα οταν συμβιωσαμε περασα 4 μηνες να πηγαινοερχομαι καθε μερα στο νοσοκομειο με το παππου κ ελειπα ολη μερα(τελειωνα τη δουλεια κ πηγαινα εκει κ καθομου καθ οτι δενε χει αλλα παιδια εκτος της μανας μου) κ το σπιτι ητανε μπαχαλο...εγω ρακος αυπνοι επι μηνες..δουλεια νοσοκομειο...,με λυποταν..κ ετσι ξεκινησε να περιποιειτε το σπιτι.Μετα ακολουθησανε κ αλλα ωραια με προβληματα υγειας δικα μου κ.λ.π. οποτε καθιερωθηκε λογο αναγκων η βοηθεια του.

 

Μαγειρευα κ εκεινος εκανε ολα τα αλλα,οχι τελεια..αλλα προσπαθουσε..Κ εγω προσπαθουσα να του λεω τρι ωστε να γλιτωνει τη πολυ ταλαιπωρια,αλλα παντα τον επιβραβεβα κ τον ενθαρυνα.Απο τοτε περνει μονος του προτοβουλεια κ κανει πραγματα χωρις να με ρωτησει.Απλα πλεον πιστευω οτι εχει να κανει με τη παρουσα φαση,η αναγκη ξυπνα ταλεντα

 

Δε εξρω τι να σε συμβουλεψω...μονο εσυ ξερεις τον αντρα σου κ τα κουμπια του...προσπαθησε,οσο μπορεις κ εσυ...να τον φερνεις στα μετρα σου

 

 

η αναγκη ξυπνα ταλεντα....μαρεσε αυτο,αλλα στη περιπτωση μου,εννοω με τα τριδυμα,δε ξυπνησε κανεναν ταλεντο...μονο δικα μου,που δεν ηξερα καν οτι μπορει να τα εχω....οπως πολυ υπομονη κ αντοχεεεεςςςς!!!!!

[Σνουφελ μου]

η αναγκη ξυπνα ταλεντα....μαρεσε αυτο,αλλα στη περιπτωση μου,εννοω με τα τριδυμα,δε ξυπνησε κανεναν ταλεντο...μονο δικα μου,που δεν ηξερα καν οτι μπορει να τα εχω....οπως πολυ υπομονη κ αντοχεεεεςςςς!!!!!

 

 

Δε ξερω βρε κοριτσι,δεν εχω βρεθει στη θεση σου κ δε μπορω να σου πω τι θα εκανα...σε καταλαβαινω..εν μερη...οσο μπορω δηλ. γιατι εγω η μονη βοηθεια μου ητανε παντα μονο απο το συζυγο,οχι μανες,πεθερες κ.λ.π. ουτε ενα πιατο φαι δε μου δωσανε,ουτε ητανε διπλα μου οταν γυρισα σπιτι λεχωνα,καλα οχι οτι πριν κανανε τιποτα...εγω τους εστελνα φαγητο οτανγυριζα απο τη δουλεια στον 8 μηνα εγκυμοσυνης κ σπουδαζα κ κατι ακομα τοτε...ολα μονη μου.Απλα ειναι στον ανθρωπο πιστευω...σου κλεω...το βλεπω με τον αδερφο μου...καλος χρυσος,αλλα δε νομιζω οτι θα δωσει νερο στη γυναικα του ποτε...Μακαρι να σου δανειζα για λιγο τον αντρα μου να σε βοηθησει με τα παιδια...θα σωνωσουν!

 

οι αλλοι τον πιεζουνε καθολου να σε βοηθησει?Αν ελεγες καποιον δικο του να τον παρακινησει?Δε ξερω..δθσκολο το θεμα σου κ σοβαρο!Αν δεις τα σκουρα προτεινε του να πατε σε εναν συμβουλο γαμου,θα βοηθησει να δει αποια πραγματα που δε βλεπει...Κουραγιο ευχομαι κ πιστευω οτι αυτο δεν ειναι λογος για να χωρισει ενα ζευγαρι...σε λιγο θα μεγαλωσουνε τα μικρα σου κ θα ειστε λιγο καλυτερα....

 

ΥΓ Κ ο δικος μου μου λεει που κ που να βγω μονη μου σε παρομοιες φασεις,κ δε μου κακοφαινεται...απλα δεν εχω μαθει να βγαινω χωρις αυτον(ειμαι κολλημενη επανω του) κ μετα το παιδι δε βγαινουμε πλεον...

[mama@2]

ναι ρε γμτ...τα πιστευουν...αλλα κουραστικο να κανεις παντα εσυ τις κινησεις ααααν θελει ο αλλος κ οποτε να κανει κ αυτος καμια....ειναι κακο,υπερβολικο που θελω να με παρει εκεινος αγκαλια,λεω ενα πχ,χωρις να το ζητησω η να το κανω εγω πρωτη?

 

 

 

κακο δεν ειναι κ δικιο εχεις.....

κ κουραστικο ειναι.....

θελω να πιστευω οτι αν του δειξεις τι σε ευχαριστει, σιγα σιγα θα το κανει κ μονος του.(καθε αντρας ειναι διαφορετικος....στον δικο μου αυτο επιασε....εσυ αυτοσχεδιασε.....μια εξοδος χωρις τα παιδια....μικρες εκπληξεις....κατι που να του θυμιζει τις αρχες που εισασταν στα μελια.........)

...κακα τα ψεματα, με 3 παιδια 3 χρονα εσυ εισαι στα ορια της υπερκοπωσης εκεινος στο φουλ το αγχος κ οι ευθυνες.....κριμα ομως να χαλασει ενας γαμος λογω κακης επικοινωνιας

ομως για να το προσπαθεις αξιζει τον κοπο.....ξεχνα τα παλια (οσο μπορεις)κ καθε φορα που σε λεει αγαπη μου....απαντα αναλογα......το αισθανθηκε στο ειπε αρχιζει να σε βοηθα, δεν ειναι αδιαφορος.......πιστευω η προτερη συμπεριφορα δεν ηταν επειδη δε σε αγαπα αλλα επειδη πιστευε οτι το ηξερες ετσι κ αλλιως.....η επειδη σε εβλεπε να τα καταφερνεις η επειδη φοβοταν(να φροντισει πολυ μικρα παιδια)η οντας κλειστος να μην σου εξεφραζε τον πονο του(αποβολεςκλπ).

σου το ξαναειπα....αλλη οπτικη γωνια εχουμε εμεις κ αλλη οι αντρες.....

[mousmoulitsa]

Αχ..βρε κορίτσια γιατι να ειναι τοσο δυσκολο να επικοινωνησουν και να ειναιευτυχισμενοι δυο ανθρωποι που αγαπιουνται; Νανσυ μου σε καταλαβαινω απολυτα ξερω ακριβως πως νιωθεις δεν εισαι παραλογη ουτε ζητας πολλα. Και εμεις εκδηλωτικοι σαν ζευγαρι δεν ειμαστε πολυ ουτε εγω ουτε αυτος. Αλλα ξερετε ποια ειναι η αγαπημενη μου ωρα της ημερας; οταν εχω ηδη κοιμηθει ( κοιμαμε σχεδον παντα νωριτερα απο αυτον) και ερχετε να ξαπλωσει...παντα θα με χαιδεψει απαλα στα μαλια ,θα με φιλησει απαλα ( πως φιλαμε τα μωρα μη και τα ξυπνησουμε ) θα μου ψυθιρισει ή οτι με αγαπαει ή οτι με ευχαριστει για κατι...και μετα θα με παρει αγκαλια και θα αποκοιμηθει. Μικρα, απλα πραγματακια καθημερινα που σε κανουν να νιωθεις ευτυχισμενος .

[νανσυ2]

ζηλεψα λιγο.......ωραια εικονα.....χαιρομαι για σενα...