Πώς αντιδρούμε σε σχόλια τρίτων για το παιδί;

[medea]

Τις τελευταίες μέρες τριγυρίζει στο μυαλό μου η εξής απορία . Πολλές φορές τρίτοι λένε για το Γιώργο, μπροστά στο Γιώργο : " Πωπώ, πόσο βάρυνες!" ή "Τι ακόμα πιπίλα έχεις ;" ή "Τώρα εσύ είσαι μεγάλο παιδί " συγκρίνοντας με τη Χριστίνα που είναι μωρό.

Προσωπικά νομίζω πως δεν είναι ωραίο να σχολιάζουμε τα παιδιά έτσι .Δε νομίζω ότι είμαι υπερευαίσθητη,απλά πιστεύω ότι αυτά τα σχόλια επηρεάζουν τα παιδιά. Αρκετές φορές ο Γιώργος μου έχει πει "Είμαι βαρύς μαμά! " την ώρα που τον πέρνω αγκαλιά!!

Συνήθως όταν γίνονται τέτοια σχόλια μπροστά του , φροντίζω και τα διορθώνω ! Συχνά κάνω και παρατήρηση σε αυτόν που τα λέει ! Με εκνευρίζει αυτό που γίνεται! Δε με νοιάζει αν γίνεται μεταξύ σοβαρού ή αστείου! Έχω την αίσθηση ότι αυτού του είδους το χιούμορ δεν το αντιλαμβάνεται ένα τρίχρονο παιδί.

Τι άποψη έχετε;

[Νίκη]

Αν και δεν έχω ακόμα παιδάκι (είμαι εν αναμονή) θεωρώ την οποιαδήποτε σύγκριση ΑΚΥΡΗ τελείως... αλλά εξίσου και τα σχόλια που μπορεί να κάνουν κακό στην ψυχολογία του παιδιού και να το επηρεάσουν σχετικά με την εικόνα που έχει για τον εαυτό του...

[medea]

Νίκη μπορεί να μη γράφω συχνά, αλλά παρακολουθώ σχεδόν σε καθημερινή βάση αυτά που γράφονται στο forum! Ξέρω ότι είσαι σε αναμονή και περιμένω με αγωνία κι εγώ όπως όλοι τη χαρούμενη μέρα που πλησιάζει!

[Νίκη]

medea... Αργεί όμως ... Πολύ αργεί

[rosi]

Νίκη, υπομονήηηηηηηηηηη!!!!!!!!! Το καλό πράγμα αργεί να γίνει!

 

Medea, νομίζω ότι αυτό που σε πειράζει είναι τα σχόλια που προέρχονται από κακοπροαίρετους ανθρώπους και λέγονται για να πικάρουν και να στενοχωρήσουν μητέρα και παιδί, έτσι δεν είναι; Αν συμβαίνει αυτό, συμφωνώ 100 τοις εκατό μαζί σου.

Από την άλλη μεριά όμως θεωρώ ότι μερικά πράγματα καλό είναι να τα ακούει το παιδί από τρίτους (πάντα βέβαια με το κατάλληλο ύφος και πάντα συμβουλευτικά και όχι κοροϊδευτικά). Τι εννοώ; ΤΟ "πόσο βάρυνες" όταν το λέει ο παππούς που τη σηκώνει και έχει να τη δει μία εβδομάδα της δίνει να καταλάβει ότι μεγαλώνει σιγά-σιγά και πρέπει να ξεφύγει από τις συνήθειες του μωρού (να μην έχει απαίτηση να τη σηκώνουν ας πούμε). Το "ακόμα έχεις πιπίλα" όταν το ακούσει από κάποιον ξένο ίσως το κάνει να σκεφτεί ότι η συμπεριφορά αυτή δεν είναι αποδεκτή και να προσπαθήσει να την αλλάξει.

Σημειώνω βέβαια πάντα ότι εξαρτάται ποιος το λέει και με π οιο ύφος!

Η Μαρία θα μας διαφωτίσει και σε αυτό!

[dora]

Ο δικος μου ειναι πολύ μικρουλης ακόμα αλλα από τωρα εχω απαγορευσει (στους δικους μου ανθρωπους βεβαια) να λένε καποια πράγματα στο παιδι.. Οπως τους εχω απαγορευσει να σχολιαζουν τις επιλογες που κανω εγω για το παιδι.. Ας πουμε για παραδειγμα τον κοιμιζω ακόμα στο κρεβατι μου.. Καποιοι μπορει να συμφωνουν με αυτο και να το βρισκουν σωστο , οι περισσοτεροι όμως το βρισκουν λάθος.. Ειναι ομως δικη μου επιλογη και δεν επιτρεπω σε κανεναν να σχολιασει ειδικα μπροστα στο παιδι.. ισως επειδη ειμαι από αυτους που πιστευουν οτι το παιδακι από τωρα καταλαβαινει τα παντα . Ειμαι σιγουρη πως δεν θα επετρεπα σε κανεναν να σχολιασει αρνητικα το γεγονος οτι το παιδι μου μπορει να εχει πιπιλα στα 4 του η να φοραει ακόμα πανες, ή να θελει το φαγητο του αλεσμενο.. Ο καθενας να κοιταει τα δικα του παιδια..

Εγω ειμαι και λίγο αγενης γενικα οπότε κανεις δεν προλαβαινει να μου πει παραπάνω από μια κουβεντα.. ειδικα αν δεν του εχω ζητησει τη γνωμη του.. και ειναι κανας ασχετος.. Ας πουμε ελεγα πρόσφατα σε μια ξαδελφη μου οτι κοιμιζω μαζι μου το παιδι και πεταχτηκε η πολυξεριδου πεθερα της αδελφης του αντρα της (σε γιορτη ημουν) να μου πει ποσο λάθος κανω.. Της ειπα με πολύ ηρεμο τονο "Εμενα και τον αντρα μου δεν μας ενοχλει.. αμα σε καλέσουμε στο κρεβατι μας για τριο μπορεις να εχεις και συ αποψη περι του θεματος"

[BIZELI]

δεν θα σε έλεγα αγενή dora μου...θα σε χαρακτήριζα ευθύ τύπο και έτσι πρέπει να είμαστε γιατί μόνο τότε τα χουμε καλά με τον εαυτό μας και δεν μας καβαλάνε και οι υπολοιποι. Για μένα η ευγένεια είναι κάτι που λειτουργεί μόνο both ways!!! Ειδικά όταν πρόκειται για παρατηρήσεις κακού τύπου σε ευαίσθητες ψυχούλες νομίζω ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος αντίδρασης από το να βάζεις τον άλλο στη θέση του.

[ΡΟΥΛΑ]

Dora εγώ πιστεύω ότι το πως θα μεγαλώσεις το παιδί σου ή το τι θέλεις εσύ για το παιδί σου είναι καθαρά προσωπική σου υπόθεση και δεν αφορά κανέναν άλλον, οπότε έχεις κάθε δικαίωμα να θέσεις τους δικούς σου όρους.

[medea]

Dora πωπω!! Τα λες έξω από τα δόντια καλέ!

 

Vicki θεωρώ πως σε ένα παιδάκι , όπως και σε έναν ενήλικα εξάλλου , οφείλουμε να απευθύνουμε θετικά σχόλια . Σχόλια δηλαδή που τονώνουν την αυτοπεποίθησή του και διαμορφώνουν θετική αυτοαντίληψη. Ακόμα κι αν λέγεται σαν αστείο ή κρύβει μια άλλη διάσταση "πόσο βάρυνες -> πόσο μεγάλωσες! ) το παιδάκι δεν είναι σε θέση να το ερμηνεύσει. Εξάλλου σκέφτομαι ότι κι εγώ όταν ακούω τέτοια σχόλια για μ/ενα ενοχλούμαι. Προσωπικά προτιμώ να μη σχολιάζω καθόλου, αν δεν έχω να πω κάτι καλό για τον άλλο.

Δεν ξέρω πάλι, ίσως τα σκέφτομαι λάθος. Γι αυτό και το συζητάμε. Για να ξέρω αν κάνω καλά που ψιλοφαγώνομαι με τους άλλους ή όχι

[ΜΑΡΥ.Τ]

Και μένα μου την σπάει αυτό με τα σχόλια βρε κορίτσια και κυρίως όταν ο κάθε άσχετος νομίζει ότι έχει δικαίωμα στην διαπαιδαγώγηση του παιδιού μου.

Το ΣΚ στο χωριό του άντρα μου ήρθε μια θεία για καφέ και έπρεπε να κάνει και τα σχόλια της για το αν φοράει ο Αναστάσης πάνες … …..αλλά δεν υπολόγισε η Καημένη ότι ο Αναστάσης έχει εμένα μαμά και δεν σηκώνω πολλά πολλά, οπότε τελείωσε πολύ γρήγορα η διαπαιδαγώγηση της τουαλέτας…… …

Ένα άλλο που μου την σπάει είναι ότι θεωρούν αυτονόητο να μας κόβουν το όνομα και να τον φωνάζουν Τάσο ( η εξήγηση είχε γίνει από την αρχή με τον άντρα μου, ΟΚ να βγάλω το όνομα του πεθερού τον οποίο εκτιμούσα έτσι και αλλιώς, αλλα θα το φωνάζουμε ολόκληρο).

Κάθε φορά που πάμε στο χωριό του έχουμε το ίδιο σκηνικό, Τάσο τι κάνεις??, τώρα όμως έχω περάσει στην αντεπίθεση και κάνω μαθήματα στον μικρό να λέει Αναστάση με λένε!!

Εγώ φυσικά από την αρχή τους διόρθωνα ότι το παιδί φωνάζουμε Αναστάση και να μην μας χαλάνε το ωραίο μας όνομα.

[Sofia]

Ευτυχώς η μικρή μου είναι εκπαιδευμένη από μικρή (πνεύμα αντιλογίας σαν τη μαμά της) και απαντάει κατάλληλα σε τέτοιου είδους σχόλια που προέρχονται από μεγάλους.... Με τα παιδάκια έχουμε ένα θέμα, που δεν ξέρει πως να τα αντιμετωπίσει αλλά το παλεύουμε κι αυτό...

[Μαρια Στυλιανακη]

συμφωνώ με τα όσα λέει η rosi,...

ότι είναι ανάλογα το ύφος και ποιός το λέει...

 

Υπάρχουν κάποιοι που φαίνεται ότι είναι άσχετο το ότι λένε κάτι, και το λένε επειδή δεν έχουν να πούν τίποτε άλλο ή δεν ξέρουν τι να πούν,

ενώ κάποιοι άλλοι μπορεί να είναι καλοπροέρετοι κτλ αλλά πάλι πχ να κάνουν λάθος..

 

εάν είναι πολύ χοντρό, - πχ βάρυνες - πάχυνες

εγώ θα έλεγα κατευθείαν, ότι "είδες, μεγάλωσε και είναι δυνατόοοος" για να το ακούσει το παιδί ε?

οπωςδήποτε εάν άκουγα κάτι που θα ένιωθα ότι με πειράζει, θα το διόρθωνα έτσι ώστε να ακούσει το παιδί την πραγματικότητα που θέλω εγώ, αυτήν που δεν θα το στεναχωρήσει ή θα το κάνει να νιώσει ενοχή - χωρίς λόγο.

εάν νόμιζα ότι το λέει επειδή δεν μπροεί να το σηκώσει θα το ρώταγα, κτλ

έτσι ώστε να ξέρει και το παιδι ότι μπορούμε να ρωτάμε όταν λέει κάποιος κάτι, ότι αυτό μπορεί να έχει πολλές σημασίες -

όταν βρούμε ποιά σημασία είχε το σχόλιο τότε ανάλογα αντιδράμε κιόλας.

πχ, να γελάσουμε, ή να φύγουμε και να πάμε να παίξουμε κάτι άλλο, να διαφωνούμε να λέμε τη γνώμη μας, να μαλώνουμε... τα πάντα.

 

είναι όντως σημαντικά αυτά μιάς και σχηματίζουν και κάπως την εξωτερική εικόνα που έχει για τον εαυτό του το παιδί.

Δεν είναι κακό δηλ. ένα σχόλιο που είναι καλοπροαίρετο να μπορεί να το ακούσει και να το επεξεργαστεί θετικά

αλλά είναι σημαντικό να ξέρει ότι και κάποια σχόλια που είναι άτοπα, τα απορρίπτουμε. (στον κάλαθο των αχρήστων )

 

 

Sofia μην ανησυχείς, σε δύο εβδομάδες δεν θα παγιωθούν αυτα που μαθαινει εάν εσύ κάνεις πολύ σωστά την προσπάθεια μετά να ξαναγυρίσετε στο νορμάλ mode.

έτσι είναι η παλιά γενιά έτσι έχουν μάθει.... δεν μπορείς να κάνεις και πολλά. δώσε της πολλά άρθρα τυπωμένα να τα διαβάσει όταν είναι σπίτι της(όταν φύγει ε ?)

ανέφερέ το το θέμα με την καραμέλα - αυτό είναι κάπως σημαντικό.

αλλάζει την σχέση της με το φαγητό, και θα ψάχνει την επιβράβευση του φαγητού σε κάποια χαρούμενη κατάσταση - ο καλύτερος τρόπος για να γίνει βουλιμική.

και το άλλο ότι αν της κάνει κάποιος κάτι θα τον δείρει κτλ... αχ αχ

 

μην την κατηγορήσεις όμως, είναι θέμα ανατροφής, δεν φταίει εκείνη για αυτό. Δώσε της τροφή για να το ξανασκεφτεί όμως.

[Sofia]

[Polina]

Κορίτσια μπορώ να πώ ότι γέλασα αρκετά με αυτά που γράψατα περί πεθερών και τρόπου αντιμετώπισης παράδοξων καταστάσεων!

Ευτυχώς εγώ έχω γλιτώσει απο αυτά .Μχρι στιγμής δεν έχω αντιμετωπίσει δυσάρεστες καταστάσεις (για το παιδί), αν βρεθώ σε τέτοια όμως θα προσπαθήσω να αναστρέψω το κλίμα.

[medea]

Ωραία! Μετά από όλα αυτά ακονίζω τα στιλέτα μου και περιμένω τον επόμενο ξερόλα και εξυπνάκια που θα φανεί!

[Μαρια Στυλιανακη]

ναι...

 

αυτό όμως που έχω παρατηρήσει, είναι ότι εάν τους δίνεις κάτι τυπωμένο,....

αντιδρούν εντελώς διαφορετικά!!

 

(δεν έχουν συνηθίσει το ότι απο τον υπολογιστή εκτυπώνεις ότι να ναι όπως το ξέρουμε εμείς)

και έτσι τους φαίνεται πιό "έγκυρο" απο ότι απλώς να τους το πείς.

 

θέλω στο μέλλον να υπάρχει ένα κουμπάκι, (ΘΑ ΜΕ ΠΝΙΞΟΥΝ οι τεχνικοί!!!)

που να πατάς σε κάθε άρθρο και να βγαίνει με επίσημη μορφή

(να γράφει εταιρεία ενημέρωσης γονέων , με λογότυπο έδρα κτλ)

και έτσι να μπορείτε να το δώσετε σε κάποιον που θέλετε να ενημερωθεί καλύτερα...

λίγη υπομονή όμως γιατί έχει πολύ δουλειά γενικά ....!

[dora]

Εχει δικιο η Μαρια... Καντε το πιανει.. Η μαμα μου εχει μανια με τους κυβους κνορ.. και ηθελε να τους βαλει στο φαγητο του παιδιου.. (ευτυχως οχι ακόμα, οταν θα κενι να ρωει αλατι λεει..) Βρηκα εδω ενα ποστ (δεν θυμαμαι πια κοπελα το εγραφε) και της το εκτυπωσα και τελικα παραδεχτηκε οτι δεν ειναι καλή ιδεα..

[angela]

Εχει δικιο η Μαρια... Καντε το πιανει.. Η μαμα μου εχει μανια με τους κυβους κνορ.. και ηθελε να τους βαλει στο φαγητο του παιδιου.. (ευτυχως οχι ακόμα, οταν θα κενι να ρωει αλατι λεει..) Βρηκα εδω ενα ποστ (δεν θυμαμαι πια κοπελα το εγραφε) και της το εκτυπωσα και τελικα παραδεχτηκε οτι δεν ειναι καλή ιδεα..

 

Εγώ είχα γράψει για το πόσο βλαβερά είναι τα knorr και τα Maggi γιατί είναι καθαρά χημικές τροφές δίχως ίχνος φυσικού συστατικού!!!

[talkirti]

ξέρω ένα μότο που λέει: "καλή πεθερά είναι η νεκρή πεθερά"

 

Εντάξει μην αρχίζεται να σκοτώνετε και θεωρηθώ ηθικός αυτουργός......

 

 

Αυτό που μου τη δείνει ρε παιδιά είναι το πείσμα της. Και η άποψη ότι αυτή ξέρει καλύτερα γιατί έχει πείρα.

 

Εντάξει με το τσαμπουκά μου της έδωσα να καταλάβει (χωρίς φωνές) ότι εγώ και ο άντρας μου αποφασίζουμε πως θα μεγαλώσει το παιδί αλλά που και που "ξεχνιέται" και πρέπει εγώ να είμαι σε επιφυλακή.

 

πργ της έχω πεί ότι είπε η γιατρός ότι μέχρι δύο μπισκοτάκια μπορούμε να δίνουμε στο μωρό.

 

Έ όποτε της ζητήσει ο μικρός μπισκότο σπεύδει να του δώσει γιατί είναι αγόρι και δεν κάνει να κλαίει ( ωραία λογική ε?) .

 

Εκεί επεμβαίνω εγώ ξερά και της θυμίζω ότι δεν πρέπει να του δώσει. Αν δεν το καταλάβει παίρνω τα παιδιά και φεύγω . Εκεί το καταλαβαίνει

[ΕλεΣ]

Καλημέρα σε όλους και όλες!!! Θελω την βοηθεια σας ειμαι σε απογνωση και σε νευρικη κριση!!!:mad:

Εχω ενα αγορακι 26 μηνων, και εγω ειμαι εγκυος στο δευτερο!!

Δουλευω και το παιδακι μου το κραταει η μητερα μου.... το παρτυ ξεκιναει οταν σχολαω και παω να τον παρω!!!

Ο γιος μου χαιρεται πολυ που με βλεπει αγκαλιες φιλια!! Αρχιζω να μιλαω με την μητερα μου, τι κανατε σήμερα ρωταω??...και πιανουμε την κουβεντα... Ο μικρος παει την γρατζουναει στα χερια στα ποδια, οπου βρει!! Του λεω μην γρατζουνας την γιαγια!! το λεει και η μητερα μου!! Φωναζω και εγω στην μητερα μου μην τον μαλωνεις εσυ,μονο εγω θα τον μαλωνω. Εσενα δεν σε ακουει απαντα... και γινεται ενας χαμος!!!

Χτες αφου περασαμε το πρωτο σταδιο του χαμου, ειχαμε κι αλλο!!!

Ξεκινησε να μου κανει παραπονα μπροστα στο παιδι, οτι επαιζε με τον διακοπτει εκαψε την λαμπα και επεσε και ο διακοπτης:evil:.

Παραλληλα με αυτο ο μικρος ειχε αρπαξει μια ομπρελα και χτυπουσε την μητερα μου!!! "τον εχεις κακομαθει και δεν ακουει "συνεχιζει η μητερα μου!!!

Το αγορακι μου στο σπιτι δεν κανει τετοια πραγματα, ειναι οπως ολα τα παιδια, αλλα οχι και ετσι!!

Τον ρωταω συνεχεια τι συμβαινει, αν περναει ασχημα, γιατι χτυπαει την γιαγια.... αλλα τιποτα ??

[Μαριλίνα]

ΕλεΣ

κι εγώ βάζω πόστα στη μητέρα μου, αλλά με μία διαφορά... Ποτέ δεν κράτησε μόνιμα τα παιδιά μου. Τις πέντε ημέρες που ήμουνα στο μαιευτήριο για να γεννήσω την κόρη μου και κρατούσε τον γιο μου δεν της είπα τίποτα. Και όταν τον κρατάει κάποια βράδια, μία φορά της είπα, όταν έδωσε στο παιδί που είχε διάρροια να φάει κάτι που απαγορευόταν...

Θεωρώ ότι, ενώ ούτε εγώ επιτρέπω σχόλια για την ανατροφή των παιδιών μου, και τη γνώμη μου για το πως ανατρέφουν οι γύρω μου τα δικά τους την κρατάω για τον εαυτό μου, όταν κάποιος κρατάει το παιδί μου δεν μπορώ να του πω και πολλά. Το ίδιο είχα κάνει και με την γυναίκα που κράταγε τον γιο μου όταν δούλευα.

Η μητέρα σου πρέπει να τα βρει μόνη της με τον γιο σου. Εκείνη τον κρατάει πολλές ώρες, εκείνη πρέπει να του βάλει όρια. Εγώ έχω δει ότι το παιδί μου συμπεριφέρεται διαφορετικά στον καθένα και διαφορετικά "ακούει" τον καθένα. Τα σκίπτρα της "στρίγγλας" τα έχω με διαφορά, μιας κι εγώ του βάζω τα περισσότερα "πόστα" ακόμα κι από τον πατέρα του. Τον παππού και τη γιαγιά "τους χορεύει στο ταψί". Αλλά έτσι τον μάθανε...

[Aeriko]

Φωναζω και εγω στην μητερα μου μην τον μαλωνεις εσυ,μονο εγω θα τον μαλωνω.

 

:confused::confused: Mα εκείνη πρέπει να τα βγάλει πέρα μαζί του όταν εσύ είσαι στη δουλειά! :confused::confused: Πως απαιτείς να υπακούει το παιδί μόνο σε εσένα όταν εσύ η ίδια αναιρείσαι μπροστά του; :confused::confused: Πως απαιτείς να σεβαστεί το παιδί σου την γιαγιά του όταν εσύ δεν την σέβεσαι μπροστά του;

 

Το μήνυμα που πέρασες στο παιδί σου στο σκηνικό που περιγράφεις είναι "μπορούμε να μαλώνουμε τη γιαγιά κατά βούληση!" παρότι το μάλωνες που το έκανε!

 

Όταν μαλώνω εγώ το παιδί ή ο άντρας μου ή και οι παπούδες του και είμαστε μπροστά όλοι, κανείς μα κανείς δεν αντιδράει σε αυτό που λέει ο μεγάλος που μαλώνει ακόμα και αν διαφωνεί! Η κοινή στάση στο μάλωμα μεταφέρει το μήνυμα. Όποιος διαφωνεί θα το πει μετά και σίγουρα όχι μπροστά στο παιδί! Γιατί το παιδί δεν ΠΡΕΠΕΙ να υπακούει μόνο στη μαμά! Πρέπει να υπακούει σε όποιον είναι αναγκασμένος εκ των πραγμάτων να το κρατάει ώρες ακόμα και αν πρόκειται για 2 ώρες τη μέρα.

[στελλαμ]

Θα συμφωνήσω κι εγώ με την Aeriko. Κι εμένα οι γονείς μου μου κρατάνε το παιδί κι έτσι όταν τον μαλώνουν δεν μιλάω, είτε θεωρώ ότι έχουν δίκιο είτε άδικο. Ακόμα και σήμερα ο γιος μου έκανε μια ζημιά πραγματικά κατά λάθος και ο πατέρας μου τον μάλωσε, του είπε να βγει από το δωμάτιο. Ο μικρός (είναι και ευαισθητούλης, είναι γεγονός) πήγαινε και του λέγε "δεν πειράζει παππού, πειράζει?" για τη ζημιά που έκανε και ο πατέρας μου συνέχιζε να του λέει να βγει από το δωμάτιο (δλδ να πάει σε άλλο). Εννοείται ότι το παιδί έβαλε τα κλάμματα και παραλίγο να τα βάλω κι εγώ (καθότι είμαι 36 βδομάδων έγκυος και οι ορμόνες μου χορεύουν). Άσχετα αν το θεωρούσα σωστό ή όχι, και αν ήθελα να πάρω το παιδί αγκαλιά και να του πω δεν πειράζει, δεν το έκανα. Γιατί πρέπει να μάθει να ακούει κι εκείνους, παρότι από τον Αύγουστο και μέχρι τον Μάιο δεν θα τον κρατάνε εκείνοι. Εαν δεν μου τον κρατούσαν σίγουρα θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Από τη στιγμή, όμως, που συμβάλουν στην ανατροφή του (για να μην πω ότι μπορεί να τον κρατάνε και περισσότερες ώρες από εμένα) έχουν και λόγο! Μακάρι να μπορούσαμε να κάτσουμε σπίτι και να μεγαλώναμε τα παιδιά μας όπως θα θέλαμε....

[Ρηνούλα]

Θα συμφωνήσω κι εγώ με την Aeriko. Κι εμένα οι γονείς μου μου κρατάνε το παιδί κι έτσι όταν τον μαλώνουν δεν μιλάω, είτε θεωρώ ότι έχουν δίκιο είτε άδικο. Ακόμα και σήμερα ο γιος μου έκανε μια ζημιά πραγματικά κατά λάθος και ο πατέρας μου τον μάλωσε, του είπε να βγει από το δωμάτιο. Ο μικρός (είναι και ευαισθητούλης, είναι γεγονός) πήγαινε και του λέγε "δεν πειράζει παππού, πειράζει?" για τη ζημιά που έκανε και ο πατέρας μου συνέχιζε να του λέει να βγει από το δωμάτιο (δλδ να πάει σε άλλο). Εννοείται ότι το παιδί έβαλε τα κλάμματα και παραλίγο να τα βάλω κι εγώ (καθότι είμαι 36 βδομάδων έγκυος και οι ορμόνες μου χορεύουν). Άσχετα αν το θεωρούσα σωστό ή όχι, και αν ήθελα να πάρω το παιδί αγκαλιά και να του πω δεν πειράζει, δεν το έκανα. Γιατί πρέπει να μάθει να ακούει κι εκείνους, παρότι από τον Αύγουστο και μέχρι τον Μάιο δεν θα τον κρατάνε εκείνοι. Εαν δεν μου τον κρατούσαν σίγουρα θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Από τη στιγμή, όμως, που συμβάλουν στην ανατροφή του (για να μην πω ότι μπορεί να τον κρατάνε και περισσότερες ώρες από εμένα) έχουν και λόγο! Μακάρι να μπορούσαμε να κάτσουμε σπίτι και να μεγαλώναμε τα παιδιά μας όπως θα θέλαμε....

 

Σωστή!!!!!

[prune]

Σημερα μεσα σε ενα καταστημα μας πλησιασε ενας αλλος μπαμπας με καροτσακι,κοιταει το μωρο μας και το ρωταει:εσυ γιατι δεν φορας παπουτσια/δεν περπατας?

 

Του λεμε οχι ακομα,μας ρωταει ποσο μηνων ειναι και του ειπαμε σχεδον 12.

 

Και αρχιζει μετα να μαλωνει το μωρο και να του λεει:εισαι τεμπελης και δεν περπατας/ε??/εισαι τεμπελης??μαλλον εισαι πολυ τεμπελης!!!

 

Εμεις ειχαμε μεινει κοκκαλο.Μετα μας εδειξε με καμαρι το παιδι του και μας λεει μονο δυο μηνες διαφορα εχουν, και το παιδι μου απο 9 μηνων περπαταει!!

 

Του απαντησα οτι το ποτε θα περπατησει ενα παιδι ειναι μαλλον κληρονομικο.

 

Του απαντησα ευγενικα και με χαμογελο,αλλα μετα αναρωτηθηκαμε με τον αντρα μου μηπως του αξιζε μια προσβλητικη αντιμετωπιση.

 

Το χειροτερο ειναι ομως οταν τετοια σχολια τα κανουν φιλικα προσωπα,εκει τι κανεις?μαλωνεις ή το καταπινεις?