Δεν μιλάει στο σχολείο/επιλεκτική αλαλία

[maman@ch]

Τώρα κοιτάω το παιδί μου να χαιρετάει γνωστούς μου στο δρόμο...

Άντε και στα δικά μας!

 

 

Μην το βάζεις κάτω. Μην βλέπουμε μόνο τα προβλήματα που μας έρχονται, αλλά και τις όμορφες στιγμές με τα παιδιά μας, που δε συγκρίνονται με τίποτ'άλλο και δίνουν νόημα στη ζωή μας!

 

Καλά κουράγια και σε σας!

[annetagat]

Ευχαριστώ για το κουράγιο. Είναι καταπληκτική η αίσθηση να βλέπεις το παιδί σου να κατακτάει μια ακόμη δεξιότητα, ειδικά όταν έχει καθυστερήσει να την αποκτήσει! Και στα δικά σας!

[worried mum]

φίλες και φίλοι γεια σας,

Ευχαριστώ για τη βοήθεια σας μέχρι τώρα!Είμαι νέο μέλος και σκέφτηκα να ανοίξω το θέμα της αλαλίας που μας ταλανίζει με τον τρίχρονο γιο μας. Αν και είναι έξυπνος και κοινωνικός λέει μόνο μαμά-μπαμπά και αλαμπουρνέζικα!Ενώ 1,5 έτους είπε μπάλα, ντε-ντε, ναι μετά σταμάτησε σε δυο μέρες χωρίς να έχει συμβεί κάποιο γεγονός!Ξεκινήσαμε σταθμό το Σεπτέμβρη, λογοθεραπεία πριν 2 εβδομάδες! Η αλαλία δεν έχει πλήρως διερευνηθεί απ'ότι έχω διαβάσει.Καταλαβαίνει σχεδόν τα πάντα, επικοινωνεί με τον τρόπο του αλλά έχουμε κουραστεί γιατί ενώ προσπαθούμε με βιβλία, βίντεο , παιχνίδια δεν χρησιμοποιεί καν συλλαβές ή μικρές λέξεις. Κάναμε υπομονή αλλά δεν υπάρχει κάτι άλλο που να μπορούμε να κάνουμε. Εννοείται ό,τι στο σταθμό εκμεταλλεύονται το γεγονός και ενώ παθαίνει ωτίτιδα ή πονάει μας λένε 'μια χαρά έφυγε'. Έχουμε τσατιστεί και θέλουμε να τον σταματήσουμε! Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το φαγητό και το λεωφορείο και να μην τους πολυενοχλούν οι γονείς! Τόσος κόπος,άγχος και έξοδα, ούτε πανελλήνιες! Θα ήθελα απόψεις από γονείς με το ίδιο πρόβλημα. Ευχαριστώ και λυπάμαι για το αγχωμένο τρόπο γραφής!!

[miriki]

Ανήσυχη μανούλα το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να απευθυνθείς σε αναπτυξιολόγο. Δεν ξέρω που μένεις αλλά οι μεγάλες παιδιατρικές κλινικές των νοσοκομείων έχουν συνήθως(Νοσοκομεία Παίδων π.χ.). Η αναμονή για ραντεβού είναι μεγάλη, αλλά θα πάρετε μία κάποια κατεύθυνση για το τι συμβαίνει και πώς να το χειριστείτε.

[worried mum]

Ανήσυχη μανούλα το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να απευθυνθείς σε αναπτυξιολόγο. Δεν ξέρω που μένεις αλλά οι μεγάλες παιδιατρικές κλινικές των νοσοκομείων έχουν συνήθως(Νοσοκομεία Παίδων π.χ.). Η αναμονή για ραντεβού είναι μεγάλη, αλλά θα πάρετε μία κάποια κατεύθυνση για το τι συμβαίνει και πώς να το χειριστείτε.

Ευχαριστώ για την άμεση απάντηση. Μένουμε στην Πάτρα και το παιδί το έχει δει έμπειρη παιδοψυχίατρος στο νοσ. του Ρίου και το περασμένο καλοκαίρι ομάδα ειδικών στο ΚΔΑΥ Αχαϊας. Νοητικώς και ακοολογικώς είμαστε μια χαρά και κάνουμε και τις λογοθεραπείες-εργοθεραπείες μας. Παρά το 1 1/2 μήνα στον παιδικό δεν υπάρχει βελτίωση στην ομιλία. Δε δείχνει ενδιαφέρον να μιλήσει στα άλλα παιδιά και συνεννοείται με τον δικό του τρόπο. Εκτός από μαμά -μπαμπά και αλμπουρνέζικα, τώρα στα 3 ενδιαφέρεται για τους ήχους των ζώων και των οχημάτων. Καταλαβαίνει πολλές λέξεις και εντολές όμως βλέπω πόσο ή έλλειψη συννενόησης μαζί του για το πως περνάνε στο παιδικό γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης και εξοργίζομαι και πικραίνομαι!(Μα έφυγε μια χαρά...και ούρλιαζε από πόνους στο αυτί και το κεφάλι και τα έδειχνε...) πιστεύω ότι αδιαφορούν πλήρως για να ξεφορτώνονται τους γονείς.Μετά από απανωτές ιώσεις σταματήσαμε και φυσικά οταν ξαναπάμε θα αλλάξουμε! Να μεγαλώσει και ο μπέμπης μας που κόλλησε! Πείτε μου όποιος έχει παρόμοια εμπερία please!

[emmaki]

Ευχαριστώ για την άμεση απάντηση. Μένουμε στην Πάτρα και το παιδί το έχει δει έμπειρη παιδοψυχίατρος στο νοσ. του Ρίου και το περασμένο καλοκαίρι ομάδα ειδικών στο ΚΔΑΥ Αχαϊας. Νοητικώς και ακοολογικώς είμαστε μια χαρά και κάνουμε και τις λογοθεραπείες-εργοθεραπείες μας. Παρά το 1 1/2 μήνα στον παιδικό δεν υπάρχει βελτίωση στην ομιλία. Δε δείχνει ενδιαφέρον να μιλήσει στα άλλα παιδιά και συνεννοείται με τον δικό του τρόπο. Εκτός από μαμά -μπαμπά και αλμπουρνέζικα, τώρα στα 3 ενδιαφέρεται για τους ήχους των ζώων και των οχημάτων. Καταλαβαίνει πολλές λέξεις και εντολές όμως βλέπω πόσο ή έλλειψη συννενόησης μαζί του για το πως περνάνε στο παιδικό γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης και εξοργίζομαι και πικραίνομαι!(Μα έφυγε μια χαρά...και ούρλιαζε από πόνους στο αυτί και το κεφάλι και τα έδειχνε...) πιστεύω ότι αδιαφορούν πλήρως για να ξεφορτώνονται τους γονείς.Μετά από απανωτές ιώσεις σταματήσαμε και φυσικά οταν ξαναπάμε θα αλλάξουμε! Να μεγαλώσει και ο μπέμπης μας που κόλλησε! Πείτε μου όποιος έχει παρόμοια εμπερία please!

 

Πριν κάποια χρόνια είχα ένα παιδάκι στο ΚΕΔΔΥ το οποίο είχε κανονική νοημοσύνη, οι γνώσεις του ήταν ανάλογα με την ηλικία του και γενικά ήταν ένα παιδάκι μια χαρά. ΑΛΛΑ το παιδί είχε αναπτύξει ένα δικό του λόγο. Μιλούσε αλαμπουρνέζικα, αλλά ήταν ένας δομημένος λόγος. Έφτιαχνε ιστορίες, έλεγε τα νέα του κλπ στη δική του γλώσσα. Δεν μιλούσε μωρουδιακά ή "λειψά", μιλούσε μια άλλη γλώσσα....

Η παιδοψυχίατρος που το παρακολουθούσε είχε πει ότι εντάσσεται στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει αιτιολόγηση...Το ίδιο είχε πει και αναπτυξιολόγος....

Το μόνο που μπορούσε να γίνει ήταν εντατική λογοθεραπεία και τμήμα ένταξης με μεγάλη έμφαση (σχεδόν αποκλειστική) στον προφορικό λόγο, ώστε το παιδί να μάθει τη γλώσσα που πρέπει να χρησιμοποιεί.

Δεν έχω ξανατύχει παρόμοιο περιστατικό και δεν έχω βρει και κάποιο στη βιβλιογραφία που έχω ψάξει....

 

Να συμπληρώσω ότι το παιδί ήταν στα 6 όταν το είδα εγώ και μετά από 2 χρόνια λογοθεραπείας, είχε αρχίσει να λέει κάποιες λέξεις αλλά ο κύριος λόγος του ήταν στη δική του γλώσσα...

[maman@ch]

Αγαπητές φίλες,

 

είχα 3 χρόνια να γράψω στο φόρουμ. Σήμερα μπήκα να αναζητήσω πληροφορίες για μια φίλη, είδα ένα μήνυμα στο λογαριασμό μου και σκέφτηκα ότι οφείλω να σας πω τί έγινε τελικά με την περίπτωσή μας.

Η κόρη μου είναι 7,5 χρονών και έχει ξεπεράσει κατά 99% το θέμα της επιλέκτικής αλαλίας (το σύμπτωμα εμφανίστηκε όταν ήταν 3).

 

Η μικρή σταδιακά άρχισε να μιλάει σε ενήλικες και άλλα παιδάκια: μια διαδικασία που ξεκίνησε πριν από 2 χρόνια. Επέλεξε να 'λυθεί' πρώτα στα Ελληνικά και μετά στα Αγγλικά και Γαλλικά.

 

Συνεχίζουμε κανονικά την παιχνιδοθεραπεία εντατικά (3 φορές την εβδομάδα) για να θεραπεύσουμε τα αίτια της αλαλίας (όχι το σύμπτωμα).

 

Αν περνάτε παρόμοια κατάσταση, μή χάνετε το θάρρος σας. Φροντίστε να περιορίσετε, όσο γίνεται, τις 'παράπλευρες' επιπτώσεις στην εξέλιξη και κοινωνικοποίηση του παιδιού, έτσι ώστε, όταν με το καλό το παιδί μιλήσει -και σίγουρα θα μιλήσει κάποια στιγμή- να μήν έχει μείνει πίσω.

 

Φιλικά,

maman@ch

[[email protected]]

Καλησπέρα.... είμαι νέο μέλος. Είδα κάποιες παλιότερες δημοσιεύσεις μελών για την επιλεκτική αλαλία. Υπάρχουν γονείς που αντιμετωπίζουν αυτό το θέμα για να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας ? Η κόρη μου είναι 11 χρονών και πάει ΣΤ ' Δημοτικού. Αντιμετωπίζουμε το θέμα απ'την Τρίτη Δημοτικού και έχουμε υποστήριξη από παιδοψυχολογο. Έχουμε δει βελτίωση αυτά τα χρόνια αλλά θέλουμε φέτος να μιλήσει και στην δασκάλα . Με ανησυχεί περισσότερο η επόμενη χρονιά στο Γυμνάσιο γιατί θα γνωρίσει διαφορετικούς καθηγητές και συμμαθητές. Έχει κάποιος γονιός ανάλογο θέμα με παιδί στην ίδια ηλικία ?