Πώς η σχέση μας με τους γονείς μας, καθορίζει τι είδους γονείς θα γίνουμε.

[kyra]

σημασία έχει να λύσεις το δικό σου ενοχικό - υπαρξιακό θέμα για να μην φτάνεις στην υπερβολή.

 

 

Αυτό θέλω να πω. Αν δουλεύεις με τον εαυτό σου, μπορείς να αποφασίσεις ποιες από τις συμπεριφορές των γονιών σου θα κρατήσεις και ποιες θα απορρίψεις...

[fistikaki]

φοβαμαι να το δω... μπρρρρρρρρρρρ

[Αγγελίνα#2]

Εγώ διαφωνώ εντελώς με την άποψη ότι θα γινόμασταν όλοι καλύτεροι αν κάναμε ψυχανάλυση. Δεν μου αρέσουν οι γενικεύσεις και οι υπεραπλουστεύσεις. Κάθε άνθρωπος είναι τόσο σύνθετος και πολύπλοκος, τόσο μοναδικός, που το βρίσκω αφελές να λέμε ότι όλοι συμμερίζονται μια τέτοια ανάγκη. Όπως ειπώθηκε και παραπάνω, άλλοι μπορεί να ωφεληθούν πολύ περισσότερο από μια έξοδο και δυο κρασιά με φίλους, άλλοι από ένα εορταστικό τραπέζι όπου θα συγκεντρωθεί όλο το σόι κι άλλοι από έναν καλό πνευματικό-εξομολόγο (όπως εγώ).

 

Θεωρώ δηλαδή ότι πρέπει να έχεις συγκεκριμένα θέματα και συγκεκριμένους στόχους, όταν επιλέγεις την ψυχανάλυση και να στραφείς σε αυτήν όταν βλέπεις ότι μόνος σου δεν τα καταφέρνεις. Προσωπικά, πιστεύω πολύ στη δύναμη που κρύβει μέσα του ο άνθρωπος και τις εσωτερικές διεργασίες που μπορούμε να κάνουμε, ώστε να οδηγηθούμε από μόνοι μας στη συμφιλίωση με τον εαυτό μας και στη λύτρωση. Το να μην σε απασχολεί κάτι συγκεκριμένο, να αισθάνεσαι καλά με τον εαυτό σου και να πας να ψυχαναλυθείς, έτσι γενικά κι αόριστα, το θεωρώ από άσκοπο εως επικίνδυνο. Γιατί, ας μην ξεχνάμε, ότι και οι ψυχαναλυτές είναι άνθρωποι, όχι θεοί, και ότι στην ψυχολογία υπάρχουν διάφορες σχολές με διαφορετικές καταβολές και προσανατολισμούς. Πολλά εξαρτώνται λοιπόν από τον άνθρωπο στον οποίο θα απευθυνθείς και το αν όντως είναι ο κατάλληλος για σένα. Και εφόσον υπάρχει και το ζήτημα του κέρδους στη μέση, θα μου επιτρέψετε να είμαι επιφυλακτική.

 

Για να μην παρεξηγηθώ πάντως, δεν θέλω να αφήσω την εντύπωση ότι ακυρώνω την ψυχανάλυση ως μέθοδο, σε καμία περίπτωση, αλλά την καθολικότητα της χρησιμότητάς της, ναι - όπως και κάθε άλλης. Σε τόσο λεπτά κι ευαίσθητα ζητήματα,΄για μένα τίποτα δεν αποτελεί πανάκεια.

[kyra]

Απλά να ξεχωρήσουμε ότι η ψυχανάλυση είναι απλά μία από τις πολλές προσεγγίσεις του αντικειμένου της ψυχολόγίας, η οποία είναι και η δυσκολότερη(κατά τη γνώμη μου) και απαιτεί περισσότερο χρόνο και προσπάθεια.

[marsolan]

κοριτσια,εγω απλα θα σας πω οτι τον Απριλιο ο Γιωσαφατ θα κανει ομιλια στο Μεγαρο Μουσικης...Δεν ξερω ακριβη ημερομηνια.Παντως θα ηταν καλη ευκαιρια να πατε οσες μπορεσετε...εγω δυστυχως λιγο δυσκολο!!!!

Κυρα.συμφωνω με παρα πολλα απο οσα λες.

Συμφωνω ομως και με Αγγελινα.

[Aeriko]

Για πες λεπτομέρειες

[ioanna.gr]

Παρουσίαση του βιβλίου του Ματθαίου Γιωσαφάτ

ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

την Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011, στις 19,30

στην Αίθουσα Λόγου της Στοάς του Βιβλίου

(Πεσμαζόγλου 5 & Σταδίου, Αθήνα).

 

Θα μιλήσουν:

 

Κλήμης Ναυρίδης,Καθηγητής Ψυχολογίας Ε.Κ.Π.Α., Πρόεδρος τους Παιδαγωγικού Ινστιτούτου

Ρένα Βλαχάκη, Διευθύντρια Παιδοψυχίατρο του Κέντρου Ψυχικής Υγιεινής, Ψυχαναλύτρια - Ψυχοθεραπεύτριαο συγγραφέας Ματθαίος Γιωσαφάτ, ψυχίατρος - παιδοψυχίατρος, Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Ομαδικής Ανάλυσης και Οικογενειακής Θεραπείας.

Την παρουσίαση θα συντονισει η δημοσιογράφος Βίκυ Φλέσσα.

[mousmoulitsa]

ευχαριστουμε Ιωαννα και πραγματικα το βιντεακι ηταν πολυ ενδιαφερον

[Melina22]

Εγώ διαφωνώ εντελώς με την άποψη ότι θα γινόμασταν όλοι καλύτεροι αν κάναμε ψυχανάλυση. Δεν μου αρέσουν οι γενικεύσεις και οι υπεραπλουστεύσεις. Κάθε άνθρωπος είναι τόσο σύνθετος και πολύπλοκος, τόσο μοναδικός, που το βρίσκω αφελές να λέμε ότι όλοι συμμερίζονται μια τέτοια ανάγκη. Όπως ειπώθηκε και παραπάνω, άλλοι μπορεί να ωφεληθούν πολύ περισσότερο από μια έξοδο και δυο κρασιά με φίλους, άλλοι από ένα εορταστικό τραπέζι όπου θα συγκεντρωθεί όλο το σόι κι άλλοι από έναν καλό εξομολόγο (όπως εγώ).

 

Θεωρώ δηλαδή ότι πρέπει να έχεις συγκεκριμένα θέματα και συγκεκριμένους στόχους, όταν επιλέγεις την ψυχανάλυση και να στραφείς σε αυτήν όταν βλέπεις ότι μόνος σου δεν τα καταφέρνεις. Προσωπικά, πιστεύω πολύ στη δύναμη που κρύβει μέσα του ο άνθρωπος και τις εσωτερικές διεργασίες που μπορούμε να κάνουμε, ώστε να οδηγηθούμε από μόνοι μας στη συμφιλίωση με τον εαυτό μας και στη λύτρωση. Το να μην σε απασχολεί κάτι συγκεκριμένο, να αισθάνεσαι καλά με τον εαυτό σου και να πας να ψυχαναλυθείς, έτσι γενικά κι αόριστα, το θεωρώ από άσκοπο εως επικίνδυνο. Γιατί, ας μην ξεχνάμε, ότι και οι ψυχαναλυτές είναι άνθρωποι, όχι θεοί, και ότι στην ψυχολογία υπάρχουν διάφορες σχολές με διαφορετικές καταβολές και προσανατολισμούς. Πολλά εξαρτώνται λοιπόν από τον άνθρωπο στον οποίο θα απευθυνθείς και το αν όντως είναι ο κατάλληλος για σένα. Και εφόσον υπάρχει και το ζήτημα του κέρδους στη μέση, θα μου επιτρέψετε να είμαι επιφυλακτική.

 

Για να μην παρεξηγηθώ πάντως, δεν θέλω να αφήσω την εντύπωση ότι ακυρώνω την ψυχανάλυση ως μέθοδο, σε καμία περίπτωση, αλλά την καθολικότητα της χρησιμότητάς της, ναι - όπως και κάθε άλλης. Σε τόσο λεπτά κι ευαίσθητα ζητήματα,΄για μένα τίποτα δεν αποτελεί πανάκεια.

 

Ούτε κ εμένα μου αρέσουν οι γενικεύσεις αλλά στο συγκεκριμένο εννοούσα πως εφόσον κανείς δεν έχει μεγαλώσει σε ένα τέλειο περιβάλλον όλοι κουβαλάμε πράγματα που δεν συνειδητοποιούμε και αν υπήρχε η δυνατότητα να τα αποβάλλουμε( με το σωστό φυσικά θεραπευτή, καταρτισμένο κλπ) θα βοηθούσε στο να γίνουμε καλύτεροι. Δεν θα βοηθούσε; Γιατί αυτός είναι ο στόχος της θεραπείας έστω κ αν δεν επιτυγχάνεται πάντα. Παρόλα αυτά αν έστω κ ένα ποσοστό το κατάφερνε κ όχι όλοι, δεν θα ήταν καλύτερα τα πράγματα; Γιατί ακόμη κ ένας άνθρωπος να βοηθηθεί ( και να ξεπεράσει πχ το αίσθημα κατωτερότητας ή τον θυμό, του οποίου τις ρίζες ούτε καν φαντάζεται) δεν επηρεάζει πάρα μα πάρα πολλούς, άλλους ανθρώπους; Μόνο στην εργασία του θα κάνει καλό κ θα αλλάξει τη ζωή σε πολλά άτομα(πελάτες κ συνεργάτες κλπ)..

 

Η συζήτηση με φίλους, ο εξομολογητής ή το προσωπικό ψάξιμο δεν έχει καμια απολύτως σχέση με την θεραπεία και δεν μπορεί να κάνει το ίδιο όσο δυνατός κ αν είσαι. Το πόσο δυνατός είσαι δεν θα σε βοηθήσει όσο κ αν το θες να ανακαλύψεις κ να βγάλεις στην επιφάνεια το ασυνείδητο. Δε σχετίζεται το ένα με το άλλο. Κι εγώ πιστεύω στη δύναμη του ανθρώπου αλλά εδώ πρόκειται για κάτι διαφορετικό. Το ασυνείδητο είναι κάτι που χρειάζεται ειδική διαδικασία για να προσεγγιστεί. Γίνεται μόνο από επαγγελματία. Θα το επιβεβαιώσουν όλοι οι ψυχοθεραπευτές. Όπως αναφέρεται κ στο βίντεο είναι σαν να σε πονάει η κοιλιά σου και να το λες στο φίλο σου αντί να πας στο γιατρό. Όποιος ξέρει τη διαδικασία της θεραπείας μπορεί να το καταλάβει αυτό. Και εγώ παλιότερα το ίδιο έλεγα ότι ένας φίλος είναι καλύτερος...

 

Επικίνδυνο είναι να πέσεις σε λάθος θεραπευτή όπως κ σε λάθος καρδιολόγο ας πούμε. Αλλά αυτό είναι επικίνδυνο για όλους, είτε αντιμετωπίζουν σοβαρά θέματα είτε όχι...Εννοείς μήπως ότι αν είσαι σχετικά "καλά" κ πέσεις σε κακό επαγγελματία θα πάθεις άδικα κατά κάποιο τρόπο"ζημιά" σε σχέση με κάποιον που θα είχε πιο σοβαρό λόγο από σένα να πάει; Υπό αυτή την έννοια συμφωνώ.

 

Το ζήτημα είναι ότι απλά θέματα , έχουμε όλοι, είτε το συνειδητοποιούμε είτε όχι. (πολλοί έχουν ξεκινήσει ψυχανάλυση πχ λόγω του ότι είναι υποχρεωτικό για το επάγγελμά τους, κ ενώ πίστευαν κάποια πράγματα για τον εαυτό τους αναθεώρησαν. Και λένε ότι η ψυχοθεραπεία τους άλλαξε τη ζωή δραματικά)

 

Οπότε αναρωτιέμαι αν γινόταν να είμαστε σίγουροι για την καταλληλότητα του θεραπευτή και είχαμε κ τα ανάλογα χρήματα γιατί να μην κάνουμε αυτό το δώρο στον εαυτό μας;

 

Και εγώ βέβαια τα λέω όλα αυτά με επιφύλαξη κ απλά εκφράζω σκέψεις για να τις μοιραστούμε. Συνειδητοποιώ όμως και μέσα από την κουβέντα ότι ίσως λιγάκι να την έχω εξιδανικεύσει την ψυχανάλυση...Ίσως, δεν ξέρω...

[Melina22]

Παρουσίαση του βιβλίου του Ματθαίου Γιωσαφάτ

ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

την Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011, στις 19,30

στην Αίθουσα Λόγου της Στοάς του Βιβλίου

(Πεσμαζόγλου 5 & Σταδίου, Αθήνα).

 

Θα μιλήσουν:

 

Κλήμης Ναυρίδης,Καθηγητής Ψυχολογίας Ε.Κ.Π.Α., Πρόεδρος τους Παιδαγωγικού Ινστιτούτου

Ρένα Βλαχάκη, Διευθύντρια Παιδοψυχίατρο του Κέντρου Ψυχικής Υγιεινής, Ψυχαναλύτρια - Ψυχοθεραπεύτριαο συγγραφέας Ματθαίος Γιωσαφάτ, ψυχίατρος - παιδοψυχίατρος, Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Ομαδικής Ανάλυσης και Οικογενειακής Θεραπείας.

Την παρουσίαση θα συντονισει η δημοσιογράφος Βίκυ Φλέσσα.

 

Ευχαριστούμε για την ενημέρωση. Τυχεροί όσοι μένουν Αθήνα και έχουν τη δυνατότητα να πάνε.

[cristina112]

Εγώ πάντως ούτε χτες,ούτε και σήμερα κατάφερα να δω το βιντεάκι.Λέει συνέχεια ότι υπάρχει πρόβλημα στην σελίδα.

[kyra]

Κυρα.συμφωνω με παρα πολλα απο οσα λες.

Συμφωνω ομως και με Αγγελινα.

 

Mα εγώ δεν διαφωνώ ΚΑΘΟΛΟΥ με την Αγγελίνα. Είναι τόσο υποκειμενικά όλα αυτά, άλλωστε! Anyway ευχαριστώ για την πληροφορία, θα φροντίσω να πάω, αν και δεν με πολυεκφράζει η επιστημονική του 'γωνία'.

[kLiMt]

Διάβασε κάποια κοπέλα αυτό το βιβλίο του Γιωσαφάτ; Ποια είναι η γνώμη σας; Το πήρα και μόλις το ολοκλήρωσα, είναι εξαιρετικό! Είχα δει παλιότερα και την συνέντευξη που είχε δώσει στη Φλέσσα και μου αρέσει πολύ ο απλός και κατανοητός λόγος με τον οποίο εκφράζει τα πράγματα. Ουσιαστικά το βιβλίο περιλαμβάνει διαλέξεις που είχε δώσει παλιότερα και ερωτοαπαντήσεις του κοινού που είναι πολύ διαφωτιστικές. Προσωπικά είμαι πολύ υπέρ της ψυχοθεραπείας και θεωρώ ότι βοηθάει πολύ. Είναι απίστευτα δύσκολο να αλλάξεις εντελώς το κείμενο που έχει γραφτεί στην "κασέτα" σου από τα βρεφικά-παιδικά χρόνια, όπως λέει και ο Γιωσαφάτ, αλλα πολλά πράγματα με το χρόνο και με την καθοδήγηση κατάλληλου ειδικού βελτιώνονται σε μεγάλο βαθμό.

[vasfa]

Αν και δεν εχω ακομη παιδια, θα ηθελα ομως να κανω οπως εχω γραψει σε αλλα σημεια του forum και γι'αυτο εχω διαβασει παρα πολλα βιβλια σχετικα με την αντροφη των παιδιων. Ο λογος ειναι οτι ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ σαν τους γονεις μου, γιατι πιστευω οτι εκαναν παρα πολλα λαθη στην ανατροφη των παιδιων τους με αποτελεσμα να εχω πολλα κενα και ανασφαλειες σαν ανθρωπος. Ζω μια για πολλους φυσιολογικη ζωη, επιτυχημενη στη δουλεια μου, με εναν αρκετα καλο γαμο αλλα και αρκετες προσωπικες δυσκολιες που απορρεουν απο το οτι οι γονεις μου δεν με εμαθαν βασικα πραγματα, οπως το να ακουω τα συναισθηματα μου, να προβαλλω τα θελω μου και γενικα να λαμβανω υποψη τον εαυτο μου αφου η φωνη μου δεν εισακουγοταν ουτε μεσα στην πατρικη μου οικογενεια. Οι γονεις μου πιστευαν οτι εμεις τα παιδια δεν ξεραμε, δεν ειχαμε αποψη, τα συναισθηματα μας ηταν ασημαντα, οι φοβοι, οι αγωνιες μας αβασιμοι και παντα επρεπε να αισθανομαστε οπως ηθελαν αυτοι. Νιωθω πολυ απομακρυσμενη απο τους γονεις μου γιατι ηταν "γονεις του γλυκου νερου" παντα για τα ευκολα, τα ευχαριστα αλλα ουτε λογος για να σου συμπαρασταθουν σε προβληματα. Ολα τα προβληματα τα περασαμε μονες μας γιατι οι γονεις μας δεν ηξεραν, δεν ρωταγαν, δεν θα επετρεπαν να ειχαμε προβληματα. Ακομη και τωρα δεν ξερουν τι προβληματα αντιμετωπιζω, δεν ρωτουν, εννοω προβληματα συναισθηματικης φυσεως η επιλογων. Δεν εχουν τροπο να βοηθησουν, θα πελαγωναν αν τα ηξεραν, θα ηταν πολυ δυστυχισμενοι γιατι καθε προβλημα τους κανει δυστυχισμενους και απελπισμενους.Τετοιος γονιος ΔΕΝ θελω να γινω. Τωρα λοιπον που δεν εχω ακομη παιδια διαβαζω, ρουφαω καθε βιβλιο σχετικο με την ανατροφη των παιδιων για να δω πως ειναι οι αληθινοι γονεις, πως πρεπει να συμπαραστεκεσαι, να ενθαρρυνεις, να παρηγορεις, να συμμεριζεσαι, να συναισθανεσαι. Δεν λεω οτι οι γονεις μας δεν μας αγαπουσαν,δεν εχω αμφιβολιες για την αφοσιωση και την αγαπη τους αλλα δεν ηταν τυποι του συναισθηματος και νομιζω οτι σ'αυτο θα επικεντρωθω οταν με το καλο μπορεσω να κανω παιδια. Διαβασα το βιβλιο του Γιωσαφατ, ωραιο ηταν αλλα εχω διαβασει και καλυτερα. Ας πουμε το "Αν αγαπας τα παιδια σου...αγαπησε πρωτα τον εαυτο σου" ενος δασκαλου του οποιου δεν θυμαμαι το ονομα, ειναι κι αυτο σαν ψυχαναλυση.

Δεν θελω να κανω ψυχαναλυση οπως προτεινει ο Γιωσαφατ για να να λυσω τα θεματα μου με τους γονεις μου, θελω να τα καταφερω μονη μου για να νιωθω περηφανη για τον εαυτο μου και να νιωθω δυνατη για τα παιδια μου. Θελω να τα καταφερω μονη μου.Λετε να τα καταφερω να μην κανω οτι εκαναν οι γονεις μου;