ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΠΑΠΟΥ

[PANJO]

ΠΡΙΝ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΣΕ ΤΡΟΧΑΙΟ ΑΤΥΧΗΜΑ. Ο ΑΝΗΨΙΟΣ ΜΟΥ ΤΟΤΕ ΗΤΑΝ 2,5 ΧΡΟΝΩΝ. ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΑΝΕΦΕΡΕ ΚΑΠΟΙΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΟΠΩΣ ΠΑΙΖΑΝΕ ΟΤΙ Ο ΠΑΠΟΥΣ ΤΟΥ ΠΕΘΑΝΕ. ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΖΗΤΟΥΣΕ ΤΟΥ ΛΕΓΑΜΕ ΠΩΣ ΠΗΓΕ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΛΕΥΤΑ ΚΑΙ ΘΑ ΑΡΓΗΣΕΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ. ΜΕΤΑ ΑΠΟ 5-6 ΜΗΝΕΣ ΣΕ ΗΛΗΚΙΑ 3 ΧΡΟΝΩΝ ΤΟΥ ΑΝΑΦΕΡΑΜΕ ΠΩΣ ΕΙΧΕ ΠΕΘΑΝΕΙ ΚΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΕ ΝΑ ΞΑΝΑΓΥΡΗΣΕΙ.

 

 

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ. ΝΟΜΙΖΕΙ ΠΩΣ ΘΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΤΟΥ. ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΧΑΜΕ ΣΤΟ ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΕΚΛΕΓΕ ΚΑΙ ΖΗΤΟΥΣΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΔΑΣΚΑΛΑΣ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΣΕ 2 ΒΔΟΜΑΔΕΣ

 

ΗΜΟΥΝ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΙΑΓΙΑ ΤΟΥ

Η ΟΠΟΙΑ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΣΙΓΑΡΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ, ΑΥΤΟΣ ΕΠΑΙΖΕ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ. ΞΑΦΝΙΚΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 1 ΛΕΠΤΟ ΕΡΧΕΤΕ ΣΕ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΖΗΤΑΕΙ ΤΗΝ ΓΙΑΓΙΑ ΤΟΥ. ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΟΤΙ ΠΗΓΕ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΣΙΓΑΡΑ ΑΛΛΑ ΚΛΑΕΙ ΜΕ ΛΥΓΜΟΥΣ ΚΑΙ ΛΕΕΙ ΝΑ ΠΑΜΕ ΝΑ ΤΗΝ ΒΡΟΥΜΕ.

 

Υ.Γ : ΣΕ ΑΝΥΠΟΠΤΟ ΧΡΟΝΟ ΣΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΘΟΥΜΕΝΑ ΕΡΧΕΤΕ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΙΑΣ ΚΑΙ ΛΕΕΙ

ΠΧ ΣΤΗΝ ΜΑΜΑ ΤΟΥ : ΜΑΜΑ Σ ΑΓΑΠΩ ;

 

 

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ?

[kyra]

Γιατί του είπατε ότι έχει πάει στη γερμανία?

[depybal]

συλλυπητήρια για τον μπαμπά σου.δεν ξέρω τι πρέπει να κάνεις.δεν ξέρω πως πρέπει να το χειριστείς. δυστυχώς δεν μπορώ να σε βοηθήσω. δώστου αγάπη και ασφάλεια που είμαι σίγουρη ότι του την δίνεις απλόχερα.απλά σου έστειλα μήνυμα επειδή με άγγιξε το θέμα.

βρήκα μερικά πράγματα..καλύτερα αν υπάρχει κάποια κοπέλα ψυχολόγος να σε συμβουλέψει.

 

 

http://www.merimna.org.gr/Default.aspx?ID=89

 

http://www.aftognosia.gr/2010-08-01-23-53-24/24-o-thanatos-ton-agapimenon-prosopon-kai-ta-stadia-tou-penthous.html

[Συντονιστής Περιεχομένου]

Γειά σας,

για την απώλεια μπορείτε να δείτε επίσης εδώ

 

Απώλεια

http://parents.org.gr/forum/showthre...DD%ED%E8%EF%F2

 

"εφυγε" και ο δικος μας παππους

http://parents.org.gr/forum/showpost...01&postcount=2

http://parents.org.gr/forum/showpost...57&postcount=3

http://parents.org.gr/forum/showpost...59&postcount=6

 

Βιβλία για την απώλεια

http://parents.org.gr/forum/showthre...DD%ED%E8%EF%F2

[lina]

Τα συλληπητήριά μου. Δεν είμαι ψυχολόγος αλλά έχασα κι εγώ τον πατέρα μου πριν από 1 χρόνο και ο μεγάλος αντέδρασε (με διαφορετικό τρόπο από τον δικό σας). Καταρχήν, τα ψέματα δεν βοηθάνε κανέναν. Το παιδί πρέπει να σας δει να κλαίτε, να μιλήστε μαζί του για τον χαμό του παππού και για το πόσο του λείπει. Δεν ξέρω πώς διορθώνεται το πρώτο ψέμα, αλλά είναι σημαντικό να του τονίσετε ότι εσείς δεν θα φύγετε ποτέ από κοντά του και να μην φεύγετε ποτέ κρυφά από κοντά του. Να τον χαιρετάτε κάθε φορά και να του λέτε "θα έρθω όταν ξυπνήσεις, όταν φύγει ο ήλιος, όταν γυρίσεις από το σχολείο" και να το τηρείτε με ευλάβεια. Νομίζω ότι μια ερώτηση σε παιδοψυχολόγο θα σας βοηθήσει πολύ.

[PANJO]

σας ευχάριστο όλους για την βοήθεια και την συμπαράσταση σας

[supermama]

φυσικο ειναι το παιδακι να νιωθει ανασφαλεια. Στα ξαφνικα εφυγε ο παππους εξωτερικο? δεν το καλυπτει αυτη η εξηγηση και ειναι λογικο. δε ξερω αλλα εγω στα δικα μου παιδια εχω αναφερει περι θανατου προσπαθοντας βεβαια να μη το δουν ως κατι τρομαχτικο αλλα να μπορουν να το δεχοντε σαν κατι που συμβαινει στους ανθρωπους και οτι ειναι απολυτα φυσικο. οτι καποια στιγμη σταματαει να χτυπαει η καρδουλα μας. ερωτηση της κορης μου.. ''και τι γινετε μετα?'' μετα το σωμα μας δε σηκωνετε ξανα αλλα αυτο δε σημαινει πως δεν υπαρχει ο ''χ'' ανθρωπος στη σκεψη μας, ουτε σταματαμε να τον αγαπαμε.

[TSIPIRIKOS]

Ακριβώς το ίδιο πρόβλημα αντιμετώπισε μια φίλη μου, πήγε σε ψυχολόγο και μπήκε σε μια διαδικασία αποχωρισμού με ανθρώπους που αγαπά μέσο παιχνιδιού. Είναι δύσκολο και χρονοβόρο της πηρέ σχεδόν ένα χρόνο να τα καταφέρει . Κάθε φορά που έφευγε της έλεγε ότι μόλις γυρίσει θέλω να μου έχεις κάνει μια ζωγραφιά για να δω ή επειδή όταν θα έρθω θα κοιμάσαι και μετά θα φύγω θέλω να μου έχεις ένα αρκουδάκι στο τάδε σημείο και μόλις εγώ το πάρω θα το βάλω εκεί για να καταλάβεις ότι ήρθα…ποτέ όμως δεν της είπε ότι ο παππούς κοιμήθηκε ή ότι έφυγε στον ουρανό γιατί δημιουργεί άλλες φοβίες δεν θα θέλει να κοιμηθεί η μπορεί να θέλει να πετάξει από το μπαλκόνι να φτάσει στον παππού. επίσης κυκλοφορούν πολλά βιβλία παιδικά που αναφέρονται στο θάνατο και μπορείτε να τα διαβάζετε μαζί.

[renakig]

Εγώ το βίωσα δύο συνεχόμενες φορές, μία με την αδερφή μου και μία με τον πατέρα μου (με διαφορά 1 χρόνου). Η μικρή ήταν πολύ δεμένη με τον παππού της. Από την αρχή δεν της έκρυψα τίποτα, παρόλο που δεν είχε κλείσει καν τα δύο μόλις πέθανε ο πατέρας μου. Της είπα ότι ο παππούς της είναι πια στον ουρανό και την βλέπει από εκεί ψηλά και την αγαπάει πολύ. Μόλις βλέπει την φωτογραφία του στο ψυγείο λέει "ο παππούς είναι στον ουρανό"

[mother's heart]

συλληπητηρια για τον μπαμπα σου!

 

στη συγκεκριμενη περιπτωση δεν ξερω τι να σε συμβουλεψω!!καλυτερα ομως θα ειναι να μην λεμε ψεμματα στα παιδακια κ να τους μιλαμε με ειλικρινεια!!!βεβαια δεν ειναι παντα ευκολο αυτο,ειδικα σ'αυτη την περιπτωση που το παιδακι ειχε δεσιμο με τον παππου!!ειναι σε πολυ δυσκολη θεση οι γονεις να του πουν οτι ο παππους ''εφυγε'' κ γι'αυτο μαλλον κατεφυγαν στη λυση να πουν οτι εφυγε για γερμανια!

φετος χασαμε κ τον παππου κ την γιαγια του αντρα μου,τους οποιους υπεραγαπουσαμε ολοι,αλλα κ ο μεγαλος μου γιος που ειναι 4 τους ειχε ηδη ζησει αρκετα!πηγαμε στην κηδεια τους κ με τα 3 μας παιδακια κ φιλησαν τον παππου κ τη γιαγια!!ενταξει κ τι δεν ακουσαμε απο τους γυρω μας,αλλα ο καθενας κουμαντο στα δικα του παιδια!!στον δρομο ειχαμε προετοιμασει τον μεγαλο για το τι συνεβη κ του ειπαμε πως ο παππους κ η γιαγια πηγαν στον ουρανο κ κεινος συμπληρωνε ''κ τωρα ειναι μαζι με τον χριστουλη ε??''!πολυ με ειχε συγκινησει!!τωρα σε ανυποπτες στιγμες η' αν δει μια φωτογραφια τους μας λεει ο παππους κ η γιαγια ειναι στον χριστουλη και μας βλεπουν!

πριν 2 μηνες μονο που λεγαμε να παμε στο χωριο τους κ ο μεγαλος μας ακουσε μας ειπε:''η γιαγια κ ο παππους θα ειναι εκει??'' κ του ειπαμε νικολακη μου ειναι στον ουρανο δεν εχουμε πει κ μας βλεπουν τωρα!!!μετα το ξεχναει!!

 

πιστευω οτι ειναι σημαντικο να ξερουν τα παιδακια τι συμβαινει με τον θανατο,χωρις βεβαια να τα τρομοκρατουμε!!!εγω νομιζω πως ειναι αρκετο του νικολακη μου να ξερει οτι ειναι ευτυχισμενοι κ μας βλεπουν απο ψηλα..δεν χρειαστηκε να μπω σε αλλες λεπτομερει!!βεβαια δεν μενανε κοντα μας κ δεν τους εβλεπε συχνα,αλλα οταν τους εβλεπε ολο μαζι τους ηταν!!κ καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη κ το καθε παιδακι λειτουργει με τον δικο του τροπο!

[demi]

πολυ σοβαρο θεμα...μηπως να σε βοηθουσαν απο την γραμμη συνδεσμο?εχει πολυ καλους ψυχολογους..

πολυ λυπαμε με κατι τετοια..πως να εξηγησεις την απωλεια σε ενα παιδι?

εδω ενηλικας δεν μπορει να το χειριστει..

θερμα συλληπητηρια.