Ασχημα παιδικα χρονια δημιουργουν προβληματα .....

[alcyon]

θες να πεις οτι ενω ξερω οτι το σωστο θα ηταν να ειχαν χωρισει οι γονεις μου ,το προτυπο μιας οικογενειας με δυο γονεις ειναι πιο αποδεκτο απο τους γυρω αλλα τελικα και απο μενα?

 

Το "σωστό" και το "λάθος" δεν είναι κάτι που εγώ το ξέρω αλλά εσύ δεν το βρήκες ακόμα. Δεν έχω λύσεις. Απλά διαισθάνομαι πως μια "αντίφαση" οδηγεί σε εντοπισμό του προβλήματος και έπειτα σιγά σιγά ωριμάζει η λύση.

 

Το ποια πρότυπα συγκρούονται, τι θεωρείς εσύ σημαντικό (και όχι οι άλλοι!), και τι ασήμαντο... είναι καθαρά δικό σου θέμα. Είναι τόσο υποκειμενικά τα κριτήρια, που δεν υπάρχει νόημα να τα επιβεβαιώσεις από τους άλλους. Αρκεί που "ενοχλούν" ή "βοηθούν" εσένα. Σημασία έχει να είσαι εσύ πρώτα καλά. Όταν νιώθεις υγιής, τότε μπορείς να δώσεις τα μέγιστα στα παιδιά σου. Αλλιώς η εσωστρέφεια "κλέβει" ... ζωή από εσένα και από τα παιδάκια σου.

 

τα πρωτα με το κουτσο και τον ταχυδρομο με μπερδεψαν λιγο

Δε φταις εσύ!

Ήταν μισή σκέψη... την άλλη μισή την είπα από μέσα μου (για να μη σας μπλέξω) αλλά τελικά το αποτέλεσμα ήταν....... έτσι κι αλλιώς μπερδεμένο! Απλά ξέχνα το!

.....οποτε πια ειναι η λυση ? μαλλον η απομακρυνση ....

Στη δική μου περίπτωση η -μέχρι στιγμής- λύση είναι η φυσική και κυρίως η συναισθηματική απομάκρυνση.

Ακόμα και όταν βρισκόμαστε κοντά, προσπαθώ να κρατάω το επίπεδο της συζήτησης σε πολύ τετριμένα θέματα: "καλημέρα", "τι φάγατε σήμερα;" κτλ...

 

Αν πάει να μπει σε θέματα που "μυρίζομαι" μπλέξιμο, απλά φεύγω (χωρίς τακτ), ή μπορεί να πω ευθαρσώς "δε θέλω να κάνω αυτή τη συζήτηση". Και δεν αφήνω κανένα περιθόριο για να ανοίξει. Αν επιμένει ντε και καλά να την ανοίξει... φεύγω ή κάνω πως δεν ακούω... ή ασχολούμαι με κάτι άλλο...

Είναι εντελώς.... πώς να το πω.... ανάρμοστο... (αν το δει κάποιος τρίτος που δεν γνωρίζει), μα είναι η μόνη λύση. Όσο εκείνη δεν αναλαμβάνει να "δουλέψει" τα θέματα που υπάρχουν με κάποιον ειδικό, εγώ δεν έχω περιθόρια να απορροφήσω περισσότερη ψυχολογική πίεση.

 

Τα τελευταία 3 χρόνια αυτό δείχνει να δουλεύει αποτελεσματικά. Ειδικά φέτος... απέδωσε τα μέγιστα! Θα μπορούσε να πει κανείς πως, κινούμαστε πλέον αρκετά κοντά σε "φυσιολογικούς" ρυθμούς.

 

 

η πεθερα μου μου ειπε.......

:lol: :lol:

Ρε συ... εδώ οι πεθερές έχουν πρόβλημα με πολύ πιο κλασσικά θέματα... (πλύσιμο, συνήθειες κτλ), και δεν τους δίνουμε σημασία... και θα δώσεις σημασία για ΤΕΤΟΙΟ θέμα;;;;

 

 

Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;;

 

 

...οτι δεν χωριζει κανεις λογω απιστιας

Αυτό δε μπορεί να σου το πει κανένας, ούτε φίλος, ούτε ψυχοθεραπευτής, ούτε συγγενής... Μόνο εσύ ξέρεις τι νιώθεις και τι έχεις σκοπό να επιτρέψεις ή όχι. Τα όριά σου μόνο εσύ τα γνωρίζεις και οφείλεις να τα διαφυλάξεις. Σαφώς θα τα ιεραρχίσεις και θα θέσεις τις προτεραιότητές σου. Τις αποφάσεις σου πρέπει να τις πάρεις με βάση τα δικά σου δεδομένα.

βρηκα την ευκαιρια και εγραψα πολλη

καλά έκανες!

 

συγνωμη:cry:

.. να μη ζητάς συγγνώμη για πράγματα που αισθάνεσαι την ανάγκη να πεις! Αρκετές ενοχές υπήρχαν έως τώρα ακόμα και για τον αέρα που αναπνέουμε... Πες τα, χωρίς τύψεις, ενοχές, άγχος, ή συγγνώμες... Είμαστε εδώ κι ακούμε!

[feggaraki]

.

 

Η γνωμη μου για την απιστια, σαφως και ειναι .....ασυγχωρητη και καμια συγνωμη δεν μπορει να τον εξιλεωσει απο την προδοσια που σου "χαρισε"

και ομως μια συγνωμη απο τα βαθη της καρδιας η ενα μετανοιωνω πολυ που σου προκαλεσα τοσο πονο η ο'τι και να πεις εχεις δικιο, μπορει να βοηθησει παρα πολυ ,μπορει να βοηθησει στο να μην υπερβαλλεις ,να μπεις στη θεση του ,να δεχτεις οτι ολοι οι ανθρωποι κανουν λαθη

να μπεις στη διαδικασια συγχωρεσης και οχι εκδικησης

αλλα !!!!!!!!!!!!!!!!!!! οταν ειμαστε γονεις.......... οφειλουμε να .............. ανεχομαστε καποια κατασταση σε οτι εχει σχεση με τα παιδια μας. Προσπαθουμε να βρουμε μεσες λυσεις συμβιωσης, ωστε να μη στερηθουν τον πατερα τους τα παιδια.

προσπαθησα εδω και 2.5 χρονια(με πολλη κλαμα και απιστευτη στεναχωρια) ,αλλα δυστυχως δεν βρισκω λυσεις για συμβιωση με εναν ανθρωπο τοσο εγωιστη ,που παραδεχεται και ο ιδιος οτι ειναι εγωιστης

 

ασε που ηδη υπαρχουν σοβαρες συνεπειες στα παιδια απο ολη αυτην την κατασταση

Φυσικα αν η προδοσια του ...δεν απλωσε χερι ...... ως τα παιδια αλλα παρεμεινε στο συζυγικο μερος.

εννοεις εαν απερριψε τα παιδια του?οχι ,σε καμια περιπτωση δεν θα το ελεγα αυτο ,απλα με ποναει που δεν σεβαστηκε το πρωτο μας παιδι οταν ημουν εγκυος ,καταλαβαινετε τι εννοω....

Αναθεωρησε σε παρακαλω, κοινως φορεσε αλλα γυαλια για να δεις το καλυτερο πρωτα για τα παιδια σου. Υπαρχουν πολλοι τροποι να παραμεινεις μεσα στο γαμο εχοντας την ελευθερια και αξιοπρεπεια που σου αξιζει.

γιατι εγω δεν τους βλεπω αυτους τους τροπους?

η αξιοπρεπεια μου ,ακριβως ,εχει θιγει ανεπανορθωτα

η αναγκη ενος ανθρωπου που εχει υποστει την απιστια και εχει ταπεινωθει ειναι να δει τον υπεθυνο να ταπεινωνεται με καποιον τροπο

 

 

Το "σωστό" και το "λάθος" δεν είναι κάτι που εγώ το ξέρω αλλά εσύ δεν το βρήκες ακόμα. Δεν έχω λύσεις. Απλά διαισθάνομαι πως μια "αντίφαση" οδηγεί σε εντοπισμό του προβλήματος και έπειτα σιγά σιγά ωριμάζει η λύση.

τωρα που το σκεφτομαι ενας λογος που προκυπτει αυτη η αντιφαση ειναι οτι οι γονεις μου και να χωριζαν ,εχω την αισθηση οτι θα υπηρχαν παντα εντονες διαφωνιες ,αρα εμεις παλι θα ημασταν χαλια

ισως για αυτο να εγραψα καποια στιγμη οτι και να χωρισω με τον αντρα μου και να μην χωρισω τα παιδια μου το ιδιο δυστυχισμενα θα ειναι

 

 

Σημασία έχει να είσαι εσύ πρώτα καλά. Όταν νιώθεις υγιής, τότε μπορείς να δώσεις τα μέγιστα στα παιδιά σου. Αλλιώς η εσωστρέφεια "κλέβει" ... ζωή από εσένα και από τα παιδάκια σου.

μπορω να πω οτι ολη αυτη η περιπετεια με τον αντρα μου συνεχιζει να μου κανει ενα καλο ,να γινομαι ολο και πιο δυνατη

απλα αυτο δεν ξερω εαν αξιζε μπροστα στο κακο που εγινε, δηλαδη το να στερηθουν τα παιδια μας την οικογενεια τους

και εμενα ο σκοπος μου ηταν να κανω ευτυχισμενα τα παιδια μας ,αλλα ξαφνικα μα εντελως ξαφνικα ολα γκρεμιστηκαν ,δεν μου δοθηκε η δυνατοτητα να δω εαν θα καταφερω να φτιαξω μια υγιη οικογενεια ,ετσι πρεπει να περασω στην επομενη φαση να καταφερω να βοηθησω τα παιδια μου να μην το παρουν πολυ βαρια το θεμα του διαζυγιου και να ειναι χαρουμενα και γελαστα

 

 

Στη δική μου περίπτωση η -μέχρι στιγμής- λύση είναι η φυσική και κυρίως η συναισθηματική απομάκρυνση.

εγω στην αρχη καταφερα να απομακρυνθω φυσικα αλλα στην σκεψη μου υπηρχαν οι γονεις μου και η δυστυχια τους

τωρα πια ειμαι σε καλο δρομο και για συναισθηματικη απομακρυνση ,μπορω να πω στα τελειωματα

Ακόμα και όταν βρισκόμαστε κοντά, προσπαθώ να κρατάω το επίπεδο της συζήτησης σε πολύ τετριμένα θέματα: "καλημέρα", "τι φάγατε σήμερα;" κτλ...

 

Αν πάει να μπει σε θέματα που "μυρίζομαι" μπλέξιμο, απλά φεύγω (χωρίς τακτ), ή μπορεί να πω ευθαρσώς "δε θέλω να κάνω αυτή τη συζήτηση". Και δεν αφήνω κανένα περιθόριο για να ανοίξει. Αν επιμένει ντε και καλά να την ανοίξει... φεύγω ή κάνω πως δεν ακούω... ή ασχολούμαι με κάτι άλλο...

Είναι εντελώς.... πώς να το πω.... ανάρμοστο... (αν το δει κάποιος τρίτος που δεν γνωρίζει), μα είναι η μόνη λύση

η δικια μου η μητερα τα εχει κοψει αυτα

δεν εχει κοψει ομως τα σχολια για τις δικες μου πραξεις και τα δικα μου τα λαθη,της αρεσει να μου λεει οτι ολα τα κανω λαθος ,ε τοτε γινομαι εξαλλη ,τοτε ειναι που ξαναμπαινω στο τρυπακι να την κατηγορω για τα δικα της λαθη,που βεβαια δεν τα παραδεχεται και πολλες φορες λεει οτι εγω φταιω και για αυτα ,αν ενας ανθρωπος ειναι δειλος δεν μπορει να δει τα δικα του τα λαθη,τα απωθει συνεχεια .....

Όσο εκείνη δεν αναλαμβάνει να "δουλέψει" τα θέματα που υπάρχουν με κάποιον ειδικό, εγώ δεν έχω περιθόρια να απορροφήσω περισσότερη ψυχολογική πίεση.

και πολυ καλα κανεις,

η δικοι μου τον ειδικο τον θεωρουν αχρηστο ,ποσες φορες η μητερα μου μου εχει πει ,μα τι σου λεει η ψυχιατρος που δεν μπορω να στο πω εγω ,τσαμπα ξοδευεις τα λεφτα σου

ο πατερας μου δε ,επι χρονια ελεγε οτι παω σε ψυχολογο ,ενω τον ειχα διρθωσει απειρες φορες οτι προκειται για ψυχιατρο ,δεν μπορουσε να δεχτει με τιποτα οτι παω σε ψυχιατρο ,ο ψυχολογος του φαινοταν κατι απλο

 

 

 

Ρε συ... εδώ οι πεθερές έχουν πρόβλημα με πολύ πιο κλασσικά θέματα... (πλύσιμο, συνήθειες κτλ), και δεν τους δίνουμε σημασία... και θα δώσεις σημασία για ΤΕΤΟΙΟ θέμα;;;;

και ομως θα δωσεις ,γιατι οταν εξαρχης στηριζουν τον γιο τους λεγοντας του οτι εισαι βλακας που της τα αποκαλυψες ,αντι να του πουν εισαι βλακας που το εκανες και και αλλα πολλα , τοτε θυμωνεις

 

θεωρω οτι ενα μεγαλο μερος της ευθυνης για την μετεπειτα σταση του αντρα μου εχουν και αυτοι ,προφανως θα φταιει και ο τροπος που μεγαλωσε ,οταν ειπα στον πεθερο μου για συγχωρεση γελασε και ειπε οτι η λεξη συγνωμη ειναι μια λεξη "αχρηστη",αν θυμαμαι καλα

 

 

αυτααα για σημερα

ευχαριστω το ακροατηριο για την προσοχη:lol::lol:

[georgiamami]

και ομως μια συγνωμη απο τα βαθη της καρδιας η ενα μετανοιωνω πολυ που σου προκαλεσα τοσο πονο η ο'τι και να πεις εχεις δικιο, μπορει να βοηθησει παρα πολυ ,μπορει να βοηθησει στο να μην υπερβαλλεις ,να μπεις στη θεση του ,να δεχτεις οτι ολοι οι ανθρωποι κανουν λαθη

να μπεις στη διαδικασια συγχωρεσης και οχι εκδικησης προσπαθησα εδω και 2.5 χρονια(με πολλη κλαμα και απιστευτη στεναχωρια) ,αλλα δυστυχως δεν βρισκω λυσεις για συμβιωση με εναν ανθρωπο τοσο εγωιστη ,που παραδεχεται και ο ιδιος οτι ειναι εγωιστης

 

Γνωριζεις πολλους ανθρωπους που εχουν αυτο το νοητικο επιπεδο ωστε να κατανοουν τις πληγες που χαραζουν, να μετανιωνουν και να ζητουν συγνωμη??????????? Εγω .........οχι!!!!!!

 

ασε που ηδη υπαρχουν σοβαρες συνεπειες στα παιδια απο ολη αυτην την κατασταση εννοεις εαν απερριψε τα παιδια του?οχι ,σε καμια περιπτωση δεν θα το ελεγα αυτο ,απλα με ποναει που δεν σεβαστηκε το πρωτο μας παιδι οταν ημουν εγκυος ,καταλαβαινετε τι εννοω....

γιατι εγω δεν τους βλεπω αυτους τους τροπους?

η αξιοπρεπεια μου ,ακριβως ,εχει θιγει ανεπανορθωτα

η αναγκη ενος ανθρωπου που εχει υποστει την απιστια και εχει ταπεινωθει ειναι να δει τον υπεθυνο να ταπεινωνεται με καποιον τροπο

Ο κυριος δε σεβαστηκε ΕΣΕΝΑ καλη μου και οχι το 1ο παιδι σας. Μην ξεχναμε οτι εσυ τον εκανες πατερα κυοφορωντας και γεννωντας το πρωτο σας παιδι.

(Επειδη βλεπω οτι υπαρχει συνθετο θεμα εδω, και για να μην κανουμε καταχρηση του συγκεκριμενου, δε θα σχολιασω κατι αλλο σε οτι αφορα το συζυγο. Ισως τα πουμε σε καποιο αλλο θεμα (το παρεντς εχει ενοτητες με σχετικα θεματα).

 

τωρα που το σκεφτομαι ενας λογος που προκυπτει αυτη η αντιφαση ειναι οτι οι γονεις μου και να χωριζαν ,εχω την αισθηση οτι θα υπηρχαν παντα εντονες διαφωνιες ,αρα εμεις παλι θα ημασταν χαλια

ισως για αυτο να εγραψα καποια στιγμη οτι και να χωρισω με τον αντρα μου και να μην χωρισω τα παιδια μου το ιδιο δυστυχισμενα θα ειναι

Το διαζυγιο λυνει καποια προβληματα και δημιουργει καποια αλλα.

 

μπορω να πω οτι ολη αυτη η περιπετεια με τον αντρα μου συνεχιζει να μου κανει ενα καλο ,να γινομαι ολο και πιο δυνατη

απλα αυτο δεν ξερω εαν αξιζε μπροστα στο κακο που εγινε, δηλαδη το να στερηθουν τα παιδια μας την οικογενεια τους

και εμενα ο σκοπος μου ηταν να κανω ευτυχισμενα τα παιδια μας ,αλλα ξαφνικα μα εντελως ξαφνικα ολα γκρεμιστηκαν ,δεν μου δοθηκε η δυνατοτητα να δω εαν θα καταφερω να φτιαξω μια υγιη οικογενεια ,ετσι πρεπει να περασω στην επομενη φαση να καταφερω να βοηθησω τα παιδια μου να μην το παρουν πολυ βαρια το θεμα του διαζυγιου και να ειναι χαρουμενα και γελαστα

 

Ολοι μας αυτο επιθυμουμε αλλα εχοντας αρνητικα βιωματα και μη γνωριζοντας το σωστο τροπο για να επιτυχουμε την επιθυμια μας, αναπαραγουμε αθελα μας τις γνωστες συμπεριφορες, εξωτερικευοντας τις δικες μας ανασφαλειες.

εγω στην αρχη καταφερα να απομακρυνθω φυσικα αλλα στην σκεψη μου υπηρχαν οι γονεις μου και η δυστυχια τους

τωρα πια ειμαι σε καλο δρομο και για συναισθηματικη απομακρυνση ,μπορω να πω στα τελειωματα

η δικια μου η μητερα τα εχει κοψει αυτα

δεν εχει κοψει ομως τα σχολια για τις δικες μου πραξεις και τα δικα μου τα λαθη,της αρεσει να μου λεει οτι ολα τα κανω λαθος ,ε τοτε γινομαι εξαλλη ,τοτε ειναι που ξαναμπαινω στο τρυπακι να την κατηγορω για τα δικα της λαθη,που βεβαια δεν τα παραδεχεται και πολλες φορες λεει οτι εγω φταιω και για αυτα ,αν ενας ανθρωπος ειναι δειλος δεν μπορει να δει τα δικα του τα λαθη,τα απωθει συνεχεια .....και πολυ καλα κανεις,

η δικοι μου τον ειδικο τον θεωρουν αχρηστο ,ποσες φορες η μητερα μου μου εχει πει ,μα τι σου λεει η ψυχιατρος που δεν μπορω να στο πω εγω ,τσαμπα ξοδευεις τα λεφτα σου

ο πατερας μου δε ,επι χρονια ελεγε οτι παω σε ψυχολογο ,ενω τον ειχα διρθωσει απειρες φορες οτι προκειται για ψυχιατρο ,δεν μπορουσε να δεχτει με τιποτα οτι παω σε ψυχιατρο ,ο ψυχολογος του φαινοταν κατι απλο

 

Ειναι σε θεση "επιθεσης" για να αποφυγει τη θεση "αμυνας". Ξερεις, εκεινο που λενε : Φωναζει ο κλεφτης να φοβηθει ο νοικοκυρης.

και ομως θα δωσεις ,γιατι οταν εξαρχης στηριζουν τον γιο τους λεγοντας του οτι εισαι βλακας που της τα αποκαλυψες ,αντι να του πουν εισαι βλακας που το εκανες και και αλλα πολλα , τοτε θυμωνεις

 

θεωρω οτι ενα μεγαλο μερος της ευθυνης για την μετεπειτα σταση του αντρα μου εχουν και αυτοι ,προφανως θα φταιει και ο τροπος που μεγαλωσε ,οταν ειπα στον πεθερο μου για συγχωρεση γελασε και ειπε οτι η λεξη συγνωμη ειναι μια λεξη "αχρηστη",αν θυμαμαι καλα

 

 

αυτααα για σημερα

ευχαριστω το ακροατηριο για την προσοχη:lol::lol:

Κι εμεις ευχαριστουμε για τη συμμετοχη. Ελπιζω να βρισκεις .....αυτο που .......ψαχνεις.

[georgiamami]

Σορρυ για την οψη του ποστ μου (απετυχε η μορφοποιηση με χρωματα)

[feggaraki]

 

 

Γνωριζεις πολλους ανθρωπους που εχουν αυτο το νοητικο επιπεδο ωστε να κατανοουν τις πληγες που χαραζουν, να μετανιωνουν και να ζητουν συγνωμη??????????? Εγω .........οχι!!!!!!

γνωριζω τον εαυτο μου

και σιγουρα θα υπαρχουν και αλλοι

στην τελικη με τετοιους ανθρωπους θελω να συναναστρεφομαι και να ζω

και ειναι στο χερι μου αυτο ,σιγουρα

Ο κυριος δε σεβαστηκε ΕΣΕΝΑ καλη μου και οχι το 1ο παιδι σας. Μην ξεχναμε οτι εσυ τον εκανες πατερα κυοφορωντας και γεννωντας το πρωτο σας παιδι.

καλα το οτι δεν σεβαστηκε εμενα ειναι σιγουρο ,θεωρω ομως οτι δεν σεβαστηκε και το παιδι μας ,στην τελικη θα μπορουσα να κολλησω κατι κατα την διαρκεια της εγκυμοσυνης

και δεν ειναι μονο αυτο ,με παντρευτηκε κιολας ενω τα ειχε ,γιατι παντα λεγαμε οτι πρωτα θα μεινω εγκυος και μετα θα παντρευτουμε

 

 

Το διαζυγιο λυνει καποια προβληματα και δημιουργει καποια αλλα.

προσπαθω να φανταστω τι προβληματα δημιουργει ακριβως ,αλλα ακομη δεν τα εχω αξιολογησει με σιγουρια

 

 

Ειναι σε θεση "επιθεσης" για να αποφυγει τη θεση "αμυνας". Ξερεις, εκεινο που λενε : Φωναζει ο κλεφτης να φοβηθει ο νοικοκυρης.

πως μπορει να το κανει αυτο ενας γονεας προς το παιδι του ?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[fido-dido]

Να ρωτησω κατι?

Θα προτειμουσατε να χωρισουν οι γονεις σας παρα να ζησετε ολες αυτες τις καταστασεις ?

Εγω πολλες φορες πιανω τον εαυτο μου να λεει οτι τελικα καλυτερα που δεν χωρισαν

Ενω στις συζητησεις με την μητερα μου της λεω οτι το λαθος της ηταν που δεν χωρισε

πως γινεται αυτο?

τωρα που σκεφτομαι να παρω διαζυγιο δεν αντεχω στην σκεψη οτι τα παιδια μου θα ειναι παιδια χωρισμενων γονιων? ειναι καταδικασμενα να ειναι δυστυχισμενα ειτε χωρισουμε ειτε οχι .

 

 

εμενα οι δικοι μου δεν εδειχναν ποτε να θελουν να χωρισουν αν και ειχαν προβληματα. αλλα θα θελα μια αλλη συμπεριφορα... δεν μπορουσα να βλεπω τη μανα μου να μη με υποστηριζει, δε μπορουσα να με απαξιωνουν, να με μειωνουν, να με κανουν να νοιωθω αχρηστη, να σκεφτομαι απο 7 χρονων πως να φυγω απ το σπιτι, να παιρνω χαπια.....δε μπορουσα να φοβαμαι να παω σπιτι μετα το σχολειο, δε μπορουσα να μη βρισκω κατανοηση ποσο μαλλον βοηθεια για τα προβληματα που συναντησα αργοτερα, να μην τους εχω εμπιστοσυνη για τιποτα......

δεν ξερω αν θα ηταν καλυτερα να ειχαν χωρισει, δε μπορω ομως ν ακουω την εκφραση "εμεινα στο γαμο για τα παιδια" ενω στην πραγματικοτητα οι γυναικες αυτες ειναι εξαρτημενες απ το συζηγο τους.

κι εγω εχω σκεφτει να χωρισω αλλα μολις μου περνανε τα νευρα μου φευγει κ η ιδεα.

απο την αλλη επειδη ολα ειναι μες στη ζωη αν χωρισω καποια στιγμη δε θελω να στερηθουν τα παιδια μου τον πατερα τους και να τον περιορισω στα 2 σ/κ το μηνα.

ξερω παιδια που οι γονεις τους χωρισαν και κρατησαν σχεσεις και με τους δυο γονεις και εινια ευτυχισμενα, ξερω παιδια που ο ενας γονιος τα παρατησε και δν τα ξεναειδε απο το διαζυγιο και αυτα τα π[αιδια ειναι δυστυχισμενα κι εχουν πολλα συναισθηματικα κενα και απωθημενα.΄επισης ξερω παιδια που οι γονεις τους συνεχιζουν να μενουν μαζι παρα τα αλυτα προβληματα που εχουν και τα παιδια ειναι δυστιχισμενα.....

αν λοιπον οι λογοι που σκεφτεσαι το διαζυγιο ειναι σοβαροι και σε κανουν να νοιωθεις δυστυχισμενη μην "θυσιαζεσαι". προσπαθησε με τον αντρα σου να μην φορτωθουν την ενταση που υπαρχει μεταξυ σας τα παιδια σας και λυστε το γαμο ηρεμα, και κυριως να ειστε και οι δυο κοντα στα παιδια σας, ακομα κι αν σταματησετε να ειστε ζευγαρι δε θα σταματησετε ποτε να ειστε γονεις. αν ομως αποφασισεις να μεινεις στο γαμο καντο μονο αν τον εχεις συγχωρησει, αλλιως ειναι ματαιο.

[fido-dido]

Εμενα ο αντρας μου και η μητερα μου ειναι ανθρωποι που δεν θελουν να παραδεχτουν τα λαθη τους με τιποτα ,μα με τιποτα

Σε αυτο μοιαζουν,σε αυτο και μονο ομως

Οποτε πως να τους συγχωρησω ,πως να μην θυμωνω μαζι τους

Απο την μητερα μου ζηταω τουλαχιστον να μην με απαξιωνει τωρα , να μην ειναι τοσο αυταρχικη και να μην πεταει καρφια ,οπως λες και εσυ

Απο τον αντρα μου περιμενα να δειξει οτι εχει μετανοιωσει για τον πονο που μου προκαλεσε ,ισχυριζεται οτι το δειχνει με αλλους τροπους ,οτι ο λεκτικος τροπος δεν ειναι ο τροπος του

Δεν μπορεις να συγχωρεις ανθρωπους που δεν ζητουν συγνωμη

Το μονο που μπορεις να κανεις ειναι να αδιαφορησεις για αυτους ,εκτος βεβαια απο θεματα υγειας

ειδικα για τον αντρα μου που ενταξει μπορει να εχουμε τα καυγαδακια μας, η μανα μου δεν εχει να του καταλογισει τιποτα. το αντιθετο μαλιστα με στηριξε παρα πολυ σε ενα προβλημα μου που οι γονεις μου ηταν αποντες, με βοηθησε με προβλημα υγειας σοβαρο, και μ αγαπαει παρα πολυ και δεν καταλαβαινω πιο ειναι το προβλημα της. το μονο του ελαττωμα ειναι οτι ειναι λιγο φωνακλας, και μια μερα ενω ημασταν οι τρεις μας ειπε με εντονο τονο φωνης κατι για τον τροπο που ο πατερας μου χειριστικε ενα οικονομικο θεμα κ μπερδεψε κ μενα -και ειχε απολυτο δικιο, και η μανα μου το πηρε στραβα κι εκτος απ ολα αυτα που ελεγε μπροστα του - τα οποια ξαναεχει πει και παλιοτερα χωρις κανενα λογο- μετα μου ελεγε εμενα πως αν πεθανει θα φταιει "αυτος" και διαφορα αλλα ωραια. κι ολα αυτα πριν 2 μηνες.

[feggaraki]

δεν ξερω αν θα ηταν καλυτερα να ειχαν χωρισει, δε μπορω ομως ν ακουω την εκφραση "εμεινα στο γαμο για τα παιδια" ενω στην πραγματικοτητα οι γυναικες αυτες ειναι εξαρτημενες απ το συζηγο τους.

εαν πραγματικα εμεινε στον γαμο για τα παιδια τοτε δεν θα το ελεγε καν φωναχτα ,απο τη στιγμη που το λεει δεν εμενε για αυτα

ναι ενας λογος ειναι η εξαρτηση

ο αλλος ο οικονομικος

ο τριτος η υποστηριξη απο το οικιο περιβαλλον

αλλα ο οικονομικος μπορει και να ξεπεραστει

και εαν υπηρχαν και κεντρα υποστηριξης χωρισμενων γυναικων τοτε ουτε ο τελευταιος λογος ειναι λογος για να μην χωρισεις

 

 

κι εγω εχω σκεφτει να χωρισω αλλα μολις μου περνανε τα νευρα μου φευγει κ η ιδεα.

μια ερευνα εχει δειξει οτι το 80% των αντρωγυνων θα ηθελε να χωρισει

το 10% ειναι ευτυχισμενα

το υπολοιπο 10 % χωριζουν

απο την αλλη επειδη ολα ειναι μες στη ζωη αν χωρισω καποια στιγμη δε θελω να στερηθουν τα παιδια μου τον πατερα τους και να τον περιορισω στα 2 σ/κ το μηνα.

ουτε κατα διανοια ,θα τον βλεπουν οσο συχνοτερα γινεται ,αλλα αυτο δεν μπορει με τιποτα να αντικαταστησει τις οικογενειακες στιγμες

ξερω παιδια που οι γονεις τους χωρισαν και κρατησαν σχεσεις και με τους δυο γονεις και εινια ευτυχισμενα, ξερω παιδια που ο ενας γονιος τα παρατησε και δν τα ξεναειδε απο το διαζυγιο και αυτα τα π[αιδια ειναι δυστυχισμενα κι εχουν πολλα συναισθηματικα κενα και απωθημενα.΄επισης ξερω παιδια που οι γονεις τους συνεχιζουν να μενουν μαζι παρα τα αλυτα προβληματα που εχουν και τα παιδια ειναι δυστιχισμενα..

η ερωμενη του αντρα μου ,απο οτι το εμαθα αυτες τις μερες ειχε χωρσμενους γονεις ,τωρα καταλαβαινω γιατι δεν την ενδιεφερε καθολου οτι τα εχει με παντρεμενο,δεν ειχε ποτε τυψεις για αυτο ,την ενδιεφερε μονο η καλοπεραση ,του ελεγε οτι ποτε δεν θα παντρευτει

ο αντρας μου απο την αλλη παντα λεει οτι τα παιδια των χωρισμενων γονιων ειναι μια χαρα ,εχοντας προτυπο αυτην ,να φανταστειτε οτι δεν ειναι στη θεση καν να καταλαβει οτι η ερωμενη του ακριβως για αυτων των λογο δεν εκανε μια υγιη σχεση και οτι στερειται συναισθηματων και προτυπου ανθρωπινων σχεσεων...πολλα κενα στην ψυχη ,στην ανατροφη ,θυμος και κτλ...

 

 

και θα συμφωνησω μαζι σου οτι καποια παιδια ναι ειναι ευτυχισμενα και ας ειναι και χωρισμενων γονιων

αν λοιπον οι λογοι που σκεφτεσαι το διαζυγιο ειναι σοβαροι και σε κανουν να νοιωθεις δυστυχισμενη μην "θυσιαζεσαι"

οχι δεν μπορω να θυσιαστω ,μακροπροθεσμα αυτο θα επηρεασει τα παιδια μου σιγουρα ,δεν ειμαι ρομποτ ειμαι ανθρωπος ,σιγουρα αν πιεσω τον εαυτο μου να μεινει σε αυτον τον γαμο για τα παιδια θα τους κανω κακο,σιγουρα.

προσπαθησε με τον αντρα σου να μην φορτωθουν την ενταση που υπαρχει μεταξυ σας τα παιδια σας

αν και προσπαθουμε να μην φωναζουμε ,υπερενταση υπαρχει

ο πονος στην ψυχη μου ειναι μονιμος ,και δεν με αφηνει να ηρεμησω

αν ομως αποφασισεις να μεινεις στο γαμο καντο μονο αν τον εχεις συγχωρησει, αλλιως ειναι ματαιο.

εφοσον δεν με βοηθαει με την συμπεριφορα του να τον συχωρησω ,ειναι ματαιο να μεινω στον γαμο

[ελενανικολ]

εγω τα εχω ξεπερασει ολα για το γιο μου!

θα ειμαι καλη μανουλα. αγαπη, αγαπη αγαπη.. δινεις , παιρνεις... οι πληγες μου εχουν σβησει. τι περασα δεν εχει πια σημασια., δεν τα σκασλιζω πια δεν εχει νοημα.

νοημα εχει να μην κανω ανεπανορθωτα λαθη εγω για το παιδι μου.. κοιταω μπροστα.

εχω μιλησει, εχω ξεσπασει, εχω θυμωσει, στεναχωρεθει,,,,

διορθωσει, σκεπτει...τελικα δεν εχω εγω το προβημα με αυτα που εζησα αλαλ ο αλλος με αυτα που εκανε...

[georgiamami]

εγω τα εχω ξεπερασει ολα για το γιο μου!

θα ειμαι καλη μανουλα. αγαπη, αγαπη αγαπη.. δινεις , παιρνεις... οι πληγες μου εχουν σβησει. τι περασα δεν εχει πια σημασια., δεν τα σκασλιζω πια δεν εχει νοημα.

νοημα εχει να μην κανω ανεπανορθωτα λαθη εγω για το παιδι μου.. κοιταω μπροστα.

εχω μιλησει, εχω ξεσπασει, εχω θυμωσει, στεναχωρεθει,,,,

διορθωσει, σκεπτει...τελικα δεν εχω εγω το προβημα με αυτα που εζησα αλαλ ο αλλος με αυτα που εκανε...

 

Μπορεις να γινεις λιγο πιο σαφης????? Please!!!! Νομιζω οτι μπορεις να ....βοηθησεις!!!!

[ελενανικολ]

καλη μου georgiamana, καταρχην να πω οτι θα μιλησω για μενα και μονο για την δικη μου αποψη και η αποψη μου ειναι βαση της εμπειρειας μου,βαση του ευατου μου. σιγουρα ο καθενας θα εχει δικη του αποψη, απο τις δικες του εμπειρειες , αλλα εγω μιλω ξανα για μενα, επειδη μου το ζητησες και επειδη μπορει να βοηθησω.. καμμια φορα ομως φτανεις στο τερμα και το ανακαλυπτεις μονος σου. αυτο που θες να ανακαλυψεις αυτο που θες να ξεπερασεις.. λοιπον γλυκια μανουλα, γιατι μαλλον μανουλα θα εισαι..χιχι

ως εφηβου τα προβληματα στο σπιτι σε επειρεαζουν σιγουρα, μπορει να λειπειςκι ωρες απο το σπιτι να κανεις πραγμτα που δεν σ αρεσουν η να πηγαινεις αναγκαστικα σε αθληματα, ωδειο κτλ, για να μην ζεις εντονες καταστασεςι στο σπιτι γιανα εχεις το κεφαλι σου ησυχο.αισθανεσαι οτι θες αγαπη, θες παρεα θες καπου να δεσεις..και ως ενηλικα σε επειρεαζει σαφως, γιατι θες καπου να δεσεις οπως ειπα, αλλα ως ποτε ? καποια στιγμη πρεπει να μεγαλωσεις..

στο σπιτι ειχαμε εντονες διαφωνιες, οι δικοι μου εξαρχης , να χτυπαει ο πατερας μου τη μητερα μου κι εμεις να μπαινουμε αναμεσα, εγω να τον βριζω να του λεω να φυγει απο το σπιτι της μανας μου και τελικα να ριχνει επανω μου το μισος του. ξερεις τι ειναι να αισθανεσαι οτι θα χασεις τιη μητερα σου ενω εισαι παιδι? να πηγαινει η μητερα σου στη ταρατσα για να κλαψει και εσυ νατρεχεις πισω της γιαιτ φοβασαι μην αυτοκτονησει και θα μεινεις μαζι του, δεν θα εχει πια μαμα?

λες εγω δεν θα ειμαι τετοιος γονιος,! σιγουρα και δεν θα κανω οχι μονο αυτα τα λαθη αλλα και αλλα. με τα χρονια μεγαλωνοντας ανακαλυπτεις οτι δεν φταει μονο ο ενας αλλα και οι δυο.. γιατι τι μανα ειναι αυτη που καθεται και τρωει ξυλο συνεχεια και κοιτανε τα παιδια της κι ¨πατερας¨να δερνει μετα τα ιδια του τα παιδια! με ζωστηρα με κλαδακια , με το φτερο, αν εχεις το θεο σου γιατι μεγαλη παρασκευη εφαγα σοκολατακια και τι θα εχουμε να κερασουμε αν ερθει κανεις λες και τα εφαγα ολα λες και θα ερθει κανενας στο σπιτι σου ρε μ./ που εχεις τσακωθει με ολους! αυτη ειναι η αντιδραση ενος γονιου οχι να παει να παρει αλλα, να πει σας ειπα οτι τα ειχαμε για καλεσμενους, να πει κατι τελος παντων να συζητησει, αλλα να σπασει σε ενα παιδι επανω του το φτερο ξεσκονισματος! και μετα να εχει την απαιτηση να βγητε οικογενειακες φωτογαραφιες σαν ευτυχισμενη οικογενεια και εσυ να μη θες και να τις ξανατρως και ανβγαινεις και φωτογραφιες.. και πολλα ακομα, δεν θες να τον συνοδευσεις σε ενα γαμο που δνε θα πατε οικογενειακως και για να μην ειναι ασυνοδευτος πρεπει να πας μαζι του! και δεν θες και τρως ξυλο.. α, και πας με το ζορι! αυτα δεν με αγγιζουν πια , τα γραφω και κουναω το κεφαλι μου, η τα θυμαμαι αφου μεγαλωσα και λεω θεε μου τι τραβουσε ενα παιδι γιατι παιδι ειμουνα κι ομως ειναι πια σαν να ηταν σε καποιον αλλον. λοιπν δεν φταει μονο ο ενας αλαλ και οι δυο, καλα εσυ μανα μου εισια βιτσιοζα(η λεξη αυτη επιτρεπεται?) και θες να τις τρως , τα παιδια σου πως αφηνεις αν τους φερονται ετσι? να σε βριζει ο πατερας σου με χυδαια λογια ξερετε τι ειναι αυτο.? δεν θελω να γραψω αλαλ δεν θελω να θυμηθω,

οποτε εσυ βρισκεις εναν ανθρωπο που σου φερεται τρυφερα , γλυκα και πεφτεις με τα μουτρα, αφου σου εδειξε αγαπη, ναι αλαλ πως να συγκρινεις αφου ουσιαστικα δεν εχεις παρει και θες να κανεις μια ευτυχισμενη οικογενεια.,.. στα 18! οτε που δνε ξερεις ουτε να βαζεις ορια σε σενα στον αλλων.. δεν με πειραζει αυτο, εμαθα , εζησα καλα και μονη .. γιατι παντα ιεχα ανσφαλεια, γιατι δνε ειχα ξεπερασει τη απορριψη γιατι ρωτουσα συνεχεια μαγαπας? γιατι ελειπε και ετρωγα και να του λεω εσυ ,με αφησες μονη μου για αυτο τρωω και παχαινω. να μην ερχεται και ενα παιδακι οποτε μονη μονη μονη,,, να μη δουλευω να ειμαστε σε αλλη πολη , μακρια απο δικους μου και να σου φταινε μετα ολα , αλλα να προσπαθεις να τα διορθωσεις γιατι λες οχι ολα ειναι καλα εγω θα εχω ευτυχισμεναη οικογενεια αλλα να μην εχεις και πανω στο ποτο να λει=ει ο ανθρωπος σου ε, μηπως η ¨ελενα¨καθεται μαζι μου γιαιτ με αγαπαει γαιτι τη συντηρω καθετα,! και αν χανεις τη γη κατω απο ταποδια! να λεςς αυτος που αγαπω πιστευει αυτα για μενα και ,λες οχι αφου τα πιστευει αυτα , δεν με αγαπαει, δεν χρειαζεται να εμεινω, να συμβιβαστω στη ζωη μου, δεν συμβιβαζομαι με κανεναν.. και χωριζω.., στα 25..

ειναι καλο georgia mami να ψαχνεις απαντησεις , να αναρωτιεσαι γαι το παρελθον αλλα αν τα σξκαλιζεις πολυ δεν προχωρας, πρεπει να τα ξεπερασεις γιατι αν εισια μαμα, πως αλλιως θα εισια μαμα, δεν πρεπει νακουβαλας τετοιο φορτιο..

εγω ειμαι μαμα , εχω τον γιο μου , μονη μου , απο μια συντομη σχεση.

ποιος ο λογος να μην ειμαι καλα? ποιος ο λογος να ποναω , να κραταωαποθημενα.,. τα συζητησα μεγαλη με 2 φιλες και ανακαλυπτεις οτι δεν φταις εσυ για τις συμπεριφορες τους.. αυτοι δεν μεγαλωσαν σωστα , ισως να μην ειχαν αυτο που θελουν στη ζωη του.. τελος παντων δεν φταιω εγω για τη συμπεριφορα τους , δεν μπορω να αλλαξω κατι παρα μονο τη δικη μου ψυχολογια..εκεινοι δεν ειναι καλα, εγω γιατι να τα κουβαλαω?

θελω να ζω στον ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ! δεν θελω το παιδι μου να εισπρατει μισος απο μενα, θελω να μεγαλωσει με αγαπη. και θελω να εχει σχεση με τους δικους μου, μιλαμε αλλα δεν εχουμε τη σχεση, μαμα παιδι , μπαμπας παιδι.. δεν θα την χαρακτηριαζα ετσι.δεν με ενδιαφερει τι αποψη εχουν για το παιδι μου,, που το εχω χωρις πατερα, δεν με νοιαζει η γνωμη κανενος δηλαδη, δεν με νοιαζει αν με βοηθανε και δεν ειναι μονο τα 100 ευρω που μπορει αν σου δωσουν ακποιους μηνες ...

τον κοσμο μας πρεπει εμεις να τον φτιαχνουμε και οχι οι αλλοι. το παιδι μου θελω να νοιω θει οτι εχει παπου γιαγια αρα εγω θα μιλαω καλα στο παπιδι μου για αυτους, θα παμε στο εξωτερικο αν τους δουμε γιατι στο εξωτερικο μενουν πια, θα φτιαξω εγω τις σχεσεις μας για το απδι μου,, θα κοιταω μπροστα για αυτο...επισης γενικοτερα δεν κραταω ανθρωπους στη ζωη μου που μου βαζουν λογια, με τσιγκκανε δηλαδη η με ρωτανε πολλα για τη ζωη μου? ανθρωποι που δνε μπαινουν στο σπιτι μου δεν εχουν σχεση μετα προσωπικα μου! ποιος ο λογος?

εχουμε τα παιδακια μας, εγω εχω το αγορακι μου, ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΤΟΟΟΟΟΟΣΗ ΑΓΑΠΗ, ΤΟΟΟΣΗ ΔΥΝΑΜΗ απο τα παιδια... μενεις εκπλητη απο την εκδηλωση αγηαπης τους. σε αγκαλιαζουν σφιχτα(ο γιος μου ειναι εναμιση), σου στελνουν φιλια οταν ειναι στο καροτσι κι εσυ ζητας τυρι στο σουπερ μαρκετ, να αυτα με κανουν αν συγκινουμε οχι τα προηγουμενα, σου γελαει, σε κοιταει την ωρα που παιζει απλα να δει αμα τον κοιτας.. πες μου, μετα απο αυτο εχει αξια τιποτα αλλο?και γιατι να μην ειμαι καλα, γιατι να τα σκαλιζω. δεν μπιορω να τα διορθωσωουτε τους αλλους ουτε πραγματα που εχω κανει εγω.. αρα .....!!!! προχωρας!

αν ξυνεις συνεχεια πληγες μενουν.. δεν εχεις πληγες να κλεισεις γιατι απλα δεν εχεις.. πισω τι εχουμε ? μονο καλες στιγμες. εγω αυτες κραταωκρατας στη ζωη σου αυτα και αυτους που σου αρεσουν, αν δεν μπορεις να αποφυγεις καποιους ενω θες μιλα τους στα ισα, ευγενικα αλλα στα ισα,, ξερεις με ενοχλει αυτο και αυτο.. η ι στορια μου μεγαλη, γονεις αρρωστημενοι μεταξυ τους αλλα και κακοι να το πω, ανωριμοι ? με τα παιδια του...

αποτυχημενος γαμος.. ελευθερες σχεσεις, μπλεξιμο με τυπο που επειρνε ναρκωτικα γιαιτ ηθελα αν τον ¨βοηθησω¨¨, ανυπαντρη μητερα, ανεργη! ζω με το επιδομα προς το παρων απο τον οαεδ, μονη,...! μονη???? ΛΑΘΟΣ, εχω τον γιο μου και τοοοοσες φιλες που μου στεκονταιπου νομιζεις δενν εχεις κανεναν αλλα εχεις. αρκει αν μη τους τα πρηζεις, εξαλλου μπορουν μονο να σε ακουσουνοχι να σε βοηθησουν. αν και αυτο καμμια φορα βοηθεια ειναι αλλα αν θες βοηθεια, υπαρχουν τηλεφωνικες γραμμες στηριξης για γονεις για συμβουλες προς τα παιδια. εγω πηρα 2 φορες την πρωτη μιλησα 45 λεοτα τη δευτερη μιση ωρα!και αισθανομαι δυνατη, αλλα θα ειμουν παντα μονο που δεν με αφηνα οι καταστασεις αν το δειξω. αλλα τωρα ειμαι μανα, οφειλω να ειμαι υποταγμενη, χωρις αποψη? χωρις να διεκδικω, αλλα και χωρις να συγχωρω?

ειχα υποσχεθει στον ευατο μου να γινω καλη μαμα, για να γινω θα πρεπει να σκεπτομαι σαν παιδι, να μπω στην ψυχολογια του παιδιυ, για να το καταλαβω. θυμηθειτε κι εσεις ποσες φορες κανατε κατι ¨κακο΄αλλα ειχατε καλο¨σκοπο.. εισασταν παιδιαμια συζητηση με το παιδι, μια αγλκαλα...

προτειμω στη ζωη μου αν με περνανε χαζοχαρουμενη, γελαω συνεχεια, αλαλ μαρεσει να ζω στον δικο μου κοσμο. τι θα επρεπε να εχω πεσει απο κανενα μπαλκονι?εξαλλου στο σπιτι μου δνε μενουν οι ξενοι ,ε γω μενω με τον γιο μου, αρα ποιος θα χτισει την ψυχολογια μου, εγω ηοι αλλοι?

μιλα , κλαψε , φωναξε αλλα κοιτα μπροστα. εσυ επιλεγεις τη ζωη σου. εγω επελεξα αυτον τον δρομο..

χιλια συγνωμη για το κατεβατο, μου ειπες να γραψω, ενα κοιταω μπροστα πιστευω δεν θα εφτανε...

ελπιζω να βοηθησα καποιους. αν οχι θα βρειτε τον τροπο αν θελετε

παντως εχω βοηθησει τον ευατο μου

[georgiamami]

Ελενα, σε ευχαριστω πολυ που ανταποκριθηκες στην εκκληση μου.

Θα σου γραψω ΠΜ καποια στιγμη (τωρα πιεζομαι χρονικα).

Σου απαντω εν συντομεια : Ναι ειμαι μαμα, εδω και πολλα χρονια, εχω καταφερει να κοιταω μπροστα εδω και πολλα χρονια επισης, εχω το κεφαλι ψηλα γιατι δεν φταιω εγω για τα λαθη των γονιων μου, και προσπαθω να ειμαι διπλα στα παιδια μου οπως αυτα με θελουν (συνηθως τα καταφερνω αλλα οχι παντα...δυστυχως).

Λυπαμαι πολυ για οσα οι γονεις μου, μου στερησαν ως παιδι και εφηβη αλλα χαιρομαι γιατι ολα αυτα που εζησα, με πεισμωσαν, με θυμωσαν, με τσακισαν αλλα ......συγχρονως με δυναμωσαν και με οπλισαν με υπομονη, επιμονη και πολλες αλλες αξιες που με βοηθουν να εκτιμω το σημερα και ο,τι εχω μεσα σε αυτο.

Η αιτια που μερικες φορες "λυγιζω" ειναι οταν "αποτυγχανω" σε κατι και πεφτει η αυτοεκτιμηση μου. Πραγμα που για να το αποκτησω εχω δουλεψει παρα πολυ με τον εαυτο μου.

Μεγαλη υποθεση να πιστευεις σε σενα, να πιστευεις πως αν εχεις την υγεια σου μπορεις να καταφερεις ΤΑ ΠΑΝΤΑ.

Να εχεις λοιπον παντα την υγεια σου και να σου τα φερει η ζωη ολα βολικα ωστε να εισαι παντα η μαμα που θελεις για το αγορακι σου.

(Να εισαι προσεκτικη και οχι ...υπερβολικη σε οτι αφορα τη σχεση αλληλεξαρτησης που προκυπτει στις μονογονεϊκες οικογενειες).

[arleta]

εχουμε τα παιδακια μας, εγω εχω το αγορακι μου, ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΤΟΟΟΟΟΟΣΗ ΑΓΑΠΗ, ΤΟΟΟΣΗ ΔΥΝΑΜΗ απο τα παιδια... μενεις εκπλητη απο την εκδηλωση αγηαπης τους. σε αγκαλιαζουν σφιχτα(ο γιος μου ειναι εναμιση), σου στελνουν φιλια οταν ειναι στο καροτσι κι εσυ ζητας τυρι στο σουπερ μαρκετ, να αυτα με κανουν αν συγκινουμε οχι τα προηγουμενα, σου γελαει, σε κοιταει την ωρα που παιζει απλα να δει αμα τον κοιτας.. πες μου, μετα απο αυτο εχει αξια τιποτα αλλο?και γιατι να μην ειμαι καλα, γιατι να τα σκαλιζω. δεν μπιορω να τα διορθωσωουτε τους αλλους ουτε πραγματα που εχω κανει εγω.. αρα .....!!!! προχωρας!

 

αυτό ακριβώς!!!!!

ευτυχια!!!!!!!!!!!!!!!

 

απλά ελενα, εγώ καταλαβαίνω, ότι εσύ το εχεις δουλεψει πολυ μεσα σου.... και μπράβο σου!!!!

εγω ανηκω στη κατηγορια που ακομα δεν εχω φτασει σε τετοιο σημειο.....

γιατι οσο κι αν το θελω θυμαμαι... κι οσο θυμαμαι θυμωνω, νευριαζω, κατηγορω τους αλλους....

ξερω πως ετσι δε βγαινει ακρη, δε με οδηγει πουθενα.... αλλα το παλευω!!!

 

φυσικα εχω κερδισει μια σημαντικη μαχη!!! προσπαθω να ειμαι καλη μανα!!! και σχεδον τα καταφερνω... φυσικα υπαρχουν στιγμες κακες, στιγμες εντασης, στιγμές που χανω την υπομονη μου κ τη ψυχραιμια μου.... στιγμες που οπως καποιος ειπε παραπανω το θηριο που παραμονευει πεταγεται να κανει το κακο του....

ειμαι ομως ανθρωπος και δεν ειναι ολα ροδινα.... κ φυσικα ποτε δε τους φερομαι ασχημα, οπως φερονταν οι δικοι μου σε εμενα.....

 

κοιταω τα παιδια στα ματια... τους αφιερωνω χρονο..... παιζω μαζι τους.... περναω πραγματικα καλα μαζι τους!!!!!!!!!!!!!!!

[georgiamami]

αυτό ακριβώς!!!!!

ευτυχια!!!!!!!!!!!!!!!

 

απλά ελενα, εγώ καταλαβαίνω, ότι εσύ το εχεις δουλεψει πολυ μεσα σου.... και μπράβο σου!!!!

εγω ανηκω στη κατηγορια που ακομα δεν εχω φτασει σε τετοιο σημειο.....

γιατι οσο κι αν το θελω θυμαμαι... κι οσο θυμαμαι θυμωνω, νευριαζω, κατηγορω τους αλλους....

ξερω πως ετσι δε βγαινει ακρη, δε με οδηγει πουθενα.... αλλα το παλευω!!!

 

Bounitsa, αυτο ακριβως το σταδιο πρεπει να διασχισεις ωσπου θα ρθει καποια στιγμη που θα ειναι επιτακτικη αναγκη να αντιμετωπισεις ολα αυτα που τωρα ....... επιμελως τοποθετεις ...... κατω απο το χαλι. Φρονιτσε μεχρι να ρθει αυτη η στιγμη, να το εχεις δουλεψει κι εσυ παρα πολυ καλα με τον εαυτο σου, να εχεις αποδεχθει την κατασταση και φυσικα οτι δεν εισαι εσυ η αιτια που προκληθηκαν ολα αυτα, να εισαι ετοιμη να συγχωρησεις και κατα συνεχεια να δωσεις ..... συγχωρεση (αφεση). Τοτε -οταν συμβει- δε θα θυμωνεις, δε θα κατηγορεις τους αλλους, δε θα νευριαζεις αλλα μονο θα ....... αγαπας και θα συγχωρεις. Τοτε ερχεται η λυτρωση και τοι θηριο που εχουμε μεσα μας, ηρεμει και ........απλα παρακολουθει τα συμβαντα. Παντα ομως καραδοκει ....... ενα ξεσπασμα. Για το λογο αυτο παντα κι εσυ θα εισαι σε ....αγρυπνη επιφυλακη. Γιατι, το παρελθον δεν ξεγραφεται!!!! Υπαρχει. Και απο εμας εξαρταται πως θα επωφεληθουμε απο την υπαρξη του.

Καλη συνεχεια και σε σενα.

[ελενανικολ]

Ελενα, σε ευχαριστω πολυ που ανταποκριθηκες στην εκκληση μου.

Θα σου γραψω ΠΜ καποια στιγμη (τωρα πιεζομαι χρονικα).

Σου απαντω εν συντομεια : Ναι ειμαι μαμα, εδω και πολλα χρονια, εχω καταφερει να κοιταω μπροστα εδω και πολλα χρονια επισης, εχω το κεφαλι ψηλα γιατι δεν φταιω εγω για τα λαθη των γονιων μου, και προσπαθω να ειμαι διπλα στα παιδια μου οπως αυτα με θελουν (συνηθως τα καταφερνω αλλα οχι παντα...δυστυχως).

Λυπαμαι πολυ για οσα οι γονεις μου, μου στερησαν ως παιδι και εφηβη αλλα χαιρομαι γιατι ολα αυτα που εζησα, με πεισμωσαν, με θυμωσαν, με τσακισαν αλλα ......συγχρονως με δυναμωσαν και με οπλισαν με υπομονη, επιμονη και πολλες αλλες αξιες που με βοηθουν να εκτιμω το σημερα και ο,τι εχω μεσα σε αυτο.

Η αιτια που μερικες φορες "λυγιζω" ειναι οταν "αποτυγχανω" σε κατι και πεφτει η αυτοεκτιμηση μου. Πραγμα που για να το αποκτησω εχω δουλεψει παρα πολυ με τον εαυτο μου.

Μεγαλη υποθεση να πιστευεις σε σενα, να πιστευεις πως αν εχεις την υγεια σου μπορεις να καταφερεις ΤΑ ΠΑΝΤΑ.

Να εχεις λοιπον παντα την υγεια σου και να σου τα φερει η ζωη ολα βολικα ωστε να εισαι παντα η μαμα που θελεις για το αγορακι σου.

(Να εισαι προσεκτικη και οχι ...υπερβολικη σε οτι αφορα τη σχεση αλληλεξαρτησης που προκυπτει στις μονογονεϊκες οικογενειες).

 

κι εγω σε ευχαριστω...

εχεις δικιο, την υγεια μας να εχουμε κι ολα θα τα καταφερουμε.. αυτο που λες για τη σχεση εξαρτησης το εχω σκεπτει πολλες φορες... δεν θελω να ειμαι υπερβολικη, υπερπροσταευτικη αλλα και αγχωμενη σε οτι εχει σχεση με το αγορακι μου. δεν θα μπορει να ερχεται παντα στις φτερουγιες της μαμα του. θελω ομως να παρει αγαπη και θα του τη δωσω εγω διπλη γιατι απο δυο επρεπε να παιρνει,,, και θελω να το κανω και δυνατο παιδι. να καταλαβαινει, να συζητει , να μαθει να ακουει , να ειναι ευτυχισμενο. αμα ειναι εκεινος ευτυχισμενος θα μπορει να κανει και τους γυρω του ευτυχισμενους. και ξερω οτι θα τα καταφερω , πρωτον γιατι τον αγαπω, δευτερον γιατι αυτα που εχω νοιωθω εγω , τα εχω μεσα μου για κεινον και θα του τα μεταδωσω.. ευχομαι να μη μεινει προσηλωμενος επανω μου, αλλα δεν θα μεινει, γιατι ετσι θα τον ¨διδαξω¨. ουτε εκεινος , αλλα ουτε κι εγω... εγω βασικα θα ειμαι αλλα σαν παρατηρητης.. αυτα ευχομαι για το κουκουβαδακι μου!

[ελενανικολ]

αυτό ακριβώς!!!!!

ευτυχια!!!!!!!!!!!!!!!

 

απλά ελενα, εγώ καταλαβαίνω, ότι εσύ το εχεις δουλεψει πολυ μεσα σου.... και μπράβο σου!!!!

εγω ανηκω στη κατηγορια που ακομα δεν εχω φτασει σε τετοιο σημειο.....

γιατι οσο κι αν το θελω θυμαμαι... κι οσο θυμαμαι θυμωνω, νευριαζω, κατηγορω τους αλλους....

ξερω πως ετσι δε βγαινει ακρη, δε με οδηγει πουθενα.... αλλα το παλευω!!!

 

φυσικα εχω κερδισει μια σημαντικη μαχη!!! προσπαθω να ειμαι καλη μανα!!! και σχεδον τα καταφερνω... φυσικα υπαρχουν στιγμες κακες, στιγμες εντασης, στιγμές που χανω την υπομονη μου κ τη ψυχραιμια μου.... στιγμες που οπως καποιος ειπε παραπανω το θηριο που παραμονευει πεταγεται να κανει το κακο του....

ειμαι ομως ανθρωπος και δεν ειναι ολα ροδινα.... κ φυσικα ποτε δε τους φερομαι ασχημα, οπως φερονταν οι δικοι μου σε εμενα.....

 

κοιταω τα παιδια στα ματια... τους αφιερωνω χρονο..... παιζω μαζι τους.... περναω πραγματικα καλα μαζι τους!!!!!!!!!!!!!!!

 

 

αναγκαστηκα να το δουλεψω, αλαλ συζητωντας. γιατι ΕΠΡΕΠΕ να το ξεπερασω, να μου φυγει μεγαλο μερος της ανασφαλειας που εχω... γιατι δεν θελω, να μην εχω διαθεση να καθησω να παιξω, να ασχολειθω με το παιδι, γιατι οοοοσοοοο και αν το ηθελα το μωρο μου και το λατρευω, πολλες φορες δεν ειχα διαθεση να ασχολειθω, ηθελα να κοιμαμαι και το εβαζα κι εκεινο να κοιμηθει και κοιμομασταν αγκαλιτσα. γιατι πηγαινα βολτα με το παιδι καπου ισως που να μην ηθελα να παω, αλλα δεν ειχα αλλες επιλογες γιατι δεν ηθελα να καθησω σπιτι μονη με το μικρο και να το ¨παρατησω΄. γιατι τυχαινα πολλα στην καθημερηνοτητα μου ωστε να βραζω με τους αλλους και να μην ειμαι ηρεμη εγω τελικα.. γιατι πολλα βραδυα καθησα εδω στον υπολογιστη για να μην κοιμηθω και ξυπνησω να καθυστερησω τον υπνο. γιατι πολλα βραδυα εκλαιγα, χωρις να ξερω γιατι, χωρις να λεω συγκεκριμενα μου φταει αυτο.. αυτα ολα δεν με εκαναν ευτυχισμενη και αν δεν ειμαι εγω, πως θα κανω το παιδι μου? αρα τα συνηδητοποιεις ολα αυτα, τα συζητας με ανθρωπους που πραγματικα θελεις η ξερεις οτι μπορουν να σε βοηθησουν και χαμογελας,,

εχω ανακαλυψει και κατι αλλο, δεν ξερω κατα ποσο ειναι σωστο ,αλλα καμμια φορα, πιστευω μας αρεσει αντυρραναμε τον ευατο μαςς, να λεμε εχω αυτο εχω εκεινο, ενω πραγματικα δεν εχει αξια στη ζωη μας πια,.. αν καθησεις να σκεπτεις κατι δυσαρεστο επιτηδες, θα χαλασει η διαθεση σου, γαιτι λοιπον να μην σκεπτεις ακτι ευχαριστω, ωστε να φτιαξει η διαθεση σου?.. μια μερα, ειμουνα στη δουλεια , δουλευα ακομα δεν με ειχαν διωξει(χαχα ) και αρχιζω να κλαιω, βρε κοριτσι μου, βρε κοπελα μου τι επαθες... και να μην ξερω να λεω απλα δεν ειμαι καλα (ξεσπασματα) και να τους λεω σας παρακαλαω να φυγω, μου ειπαν ναι. εφυγα, ειχα χρηματα , περπαταω παω παιρνω ενα καφε απο το δρομο, αγοραζω μια τσαντα , παω σε παιχνιδαδικο, αγοραζω παιχνιδια για τον γιο μου, χριστουγιννιατικα, να στολισουμε να μου φτιαξει η διαθεση κι ομως ακομα δεν ειμαυν καλα, παω παιρνω τον γιο μου παμε σπιτι, ε, τι να σας πω? οτι αυτο το αγγελουδι με εκανε συνεχεια να γελαω και να λεω τσαμπα τα λεφτα που εδωσα, τον γιο μκου επρεπε να παρω...

καταλαβατε? για τον γιο μου οφειλω να ειμαι καλα! θελω να εχω ευτυχισμενη οικογενεια μαζι του και θα εχω και καθε προβλημα θα το λυνω. γιατι θελω ο γιος μου να εχει μια μαμα που χαμογελαει κ να ξερει οτι χαμογελαω για εκεινον!

αν δεν ειχα τον γιο μου, μπορει αν περνουσα τις μαυρες μου, να εκλεινα παντζουρια, να μη μιλουσα, να μην ακουγα μουσικη και να πηγαινα μονη μου στη θαλασσα κι οταν εμπαινα να κολυμπησω να εκλαιγα , να μιλουσα στη θαλασσα να μου επαιρνε τα παντα απο πανω μου...

αλλα οφειλω στον γιο μου και σε μενα να μην ειμαι ετσι...

και γιατι να εχω προβληματα. οχι δνε εχω. κι αυτα που εχω θα τα λυσω,.. θα βρω δουλεια, θα βαπτισω το μωρο μου . και τις ωρες που θα ειμαστε μαζι θα ειμαι παντα ¨διπλα τουγια εκεινον..

¨

ξερω αν αρχισω να μιλαω και να γραφω δεν σταματαω, με συγχωρειτε για το κατεβατο

[foubi]

γράφε κοπέλα μου, γράφε.... είναι τόσο αισιόδοξα όλα αυτά που σκέφτεσαι που τουλάχιστον εμένα μου δίνεις δύναμη.... σ ευχαριστώ που τα μοιραζεσαι μαζί μας...

[ελενανικολ]

γράφε κοπέλα μου, γράφε.... είναι τόσο αισιόδοξα όλα αυτά που σκέφτεσαι που τουλάχιστον εμένα μου δίνεις δύναμη.... σ ευχαριστώ που τα μοιραζεσαι μαζί μας...

 

εχω μιζεριασει τοσο πολυ τους γυρω μου με τα προβληματα μου, που δεν χρειαζεται αλλο.ναι μου λειπουν πολλα, ναι θελω πολλα. αλλα καλα ειμαι κι ετσι.. και το παρελθον ανακαλυπτω οτι το εχω ξεπερασει.. εχω αλαλ να σκεπτομαι.!

εγω σας ευχαριστω για την παρεα!

[feggaraki]

Ελενα πηρες τη ζωη σου στα χερια σου ,οταν τελικα παρουμε τις αποφασεις μας και τις πραγματοποιησουμε ειναι σαν να γεμιζουμε δυναμεις ,αντι να κολλαμε σε κατι και να το σκαλιζουμε ολη την ωρα

σε βοηθησε το οτι χωρισες ,σε βοηθησε επισης οτι οι δικοι σου ειναι μακρια στο εξωτερικο ,αρα δεν ερχεσαι συχνα σε επαφη με τις αιτιες της στεναχωριας σου ετσι δεν ειναι ?διορθωσε με αν κανω λαθος

[ελενανικολ]

μακρια απο τους δικους μου εμενα απο τα 18..εγω τα ξεπερασα στα 28!προσφατα μα συζητησεις . δεν ξερω αν εχεις δικιο. αλλα τα βιωματα μας δεν ξεπερνιουνται αν ο αλλος ειναι μακρια αλλα με τη θεληση μας. στο τι θελεις εσυ απο τον αυατο σου. με εχουν επηρεασει στη ζωη μου, μπορει να ξαναεπηρεασουν σε καποιες ερπιλογες στη ζωη μου αλλα δεν θα με ριχνουν ψυχολογικα. το οτι εφυγαν κι ολας δεν σημαινει οτι δεν εχω δυσαρεστα παραδειγματα προσφατα. και σε ευαισθητη περιοδο για μενα.

το οτι χωρισα απο τον πρωτο μου γαμο, δεν σημαινει οτι θα σταματουσν να εχουν επιρροη μεσα μοιυ τα παιδικα μου χρονια, εξαλλου κι ο χωρισμος ηρθε πριν χρονια...

γενικα βαρεθηκα σε μενα να μου κανουν κακο ανθρωποι απο το παρελθον κ ασπο το παρων. αυττους τους κανω περα.

δεν μ ασρεσει ακομα η αμφισβητηση για αυτα που εζησα περασα κ για τη δυναμη μου που μου του δινει ο γιος μου!

δεν μ αρεσει η κακια στην ψυχη κ ουε να ποναω και δεν θα αφηνω κανεναν μικρο να με χαλαει.

εγω το δουλεψα γιατι εγινα μανα νκ δεν μαρεσει στη ζωη μου πιασ να ριχνω τις ευθυνες για τις επιλογες μου αλλου. στα παλια. εκανα λαθος επιλογες, με επηρεασαν τα παιδικα μου χρονια κ στις επιλογες αλλα πιο πλυ στην ψυχολογια μου, αλλα αυτο ηταν.

εγω ειμαι καλα πια κ χαιρομαι που ειμαι καλα. το οφειλω στον γιο μου κ μενα.σημασια δεν εχει πως το ξεπερασα εγω , που το ξεπερασα οταν εγινα εγω μανα αλλα πως θα το ξεπερασουν κ οι υπολοιοποι αμα θελουν. γιατ αμα θες, δεν ειναι δυσκολο.. να μη ριχνεις ευθυνες πρεπει, να αγαπας τον ευατο σου κ να εχεις μαθει να αγαπας κ να συγχωρειες, ειμαι μανα, δεν θα εχω κακια στηνβ ψυχη μου...

αυτα ειναι τα δικα μου. η δικη μου ζωη , τα δικα μου πιστευω. αυτο το θεμα ειναι πολυ προσωπικο για αντιπααρσθεσεις.

[feggaraki]

μακρια απο τους δικους μου εμενα απο τα 18..εγω τα ξεπερασα στα 28!προσφατα μα συζητησεις . δεν ξερω αν εχεις δικιο. αλλα τα βιωματα μας δεν ξεπερνιουνται αν ο αλλος ειναι μακρια αλλα με τη θεληση μας.

μαλλον ειναι συνδυασμος πραγματων δηλαδη η αποσταση αλλα και η θεληση να τα αφησεις ολα πισω σου ,γενικα μιλαω

 

το οτι χωρισα απο τον πρωτο μου γαμο, δεν σημαινει οτι θα σταματουσν να εχουν επιρροη μεσα μοιυ τα παιδικα μου χρονια, εξαλλου κι ο χωρισμος ηρθε πριν χρονια...

εννοω οτι εαν καποιος μενει σε εναν γαμο με το ζορι,οπου υποφερει , τοτε του βγαινουν και τα αυναισθηματα απο τα ασχημα παιδικα βιωματα

 

 

.. να μη ριχνεις ευθυνες πρεπει, να αγαπας τον ευατο σου κ να εχεις μαθει να αγαπας κ να συγχωρειες, ειμαι μανα, δεν θα εχω κακια στηνβ ψυχη μου...

σε καποια πραγματα δεν ειναι δυνατον να μην ριχνουμε τις ευθυνες ,π.χ απιστια

διαφωνεις ?

το λες αυτο ανεξαρτητα εαν αυτοι που προκαλεσαν πολλα προβληματα στη ζωη σου δεν εχουν μπει στη διαδικασια να ζητησουν συγνωμη?

τελικα μαλλον εκει ειναι το μυστικο να μπορεις να τους συγχωρησεις και χωρις τα συγνωμη τους ,ταυτοχρονα ομως και να απομακρυνθεις

αυτα ειναι τα δικα μου. η δικη μου ζωη , τα δικα μου πιστευω. αυτο το θεμα ειναι πολυ προσωπικο για αντιπααρσθεσεις.

δεν ειχα την διαθεση να αντιπαρατεθω

συγνωμη αν το καταλαβες ετσι

 

σε θαυμαζω για την σταση σου και ζηλευω και λιγακι που εγω δεν μπορω να λειτουργησω ετσι

[galios56]

Καλημέρα σε όλους,

 

σας ζητώ συγνώμη αλλά δεν έχω το χρόνο να διαβάσω όλες τις απαντήσεις, αν και μερικές που διάβασα επιλεκτικά είναι πολύ πολύ ενδιαφέρουσες.

 

Έτσι, θα ξεκινήσω απαντώντας στο αρχικό ποστ. Και παρόλο που έχω γράψει πολλές φορές στο φόρουμ, είναι η πρώτη φορά που θα γράψω γράφοντας προσωπικά. Ποτέ δεν είναι αργά...

 

Γεωργία, νομίζω το δεύτερο ερώτημα σου

 

 

 

έχει γραφτεί για μένα (όπως και δυστυχώς για πολλές/ούς άλλους). Η απάντηση όμως δεν είναι τόσο απλή.

 

Οι σχέσεις της οικογένειας είναι οι ισχυρότερες όλων, είτε αναφερόμαστε στην οικογένεια που μας έφερε στον κόσμο, είτε στην οικογένεια την οποία εμείς υποστηρίζουμε. Το βασικότερο θεμέλιο στο ταξίδι μας αυτό είναι ο μόνος οικογενειακός συγγενής που διαλέγουμε. Όλοι οι άλλοι, πατεράδες, μανάδες, παιδιά, παππουδογιαγιάδες, έρχονται δεδομένοι. Τον άνθρωπο της ζωής μας όμως, τον / την σύζυγο, τον διαλέγουμε (όσο μπορούμε να πούμε ότι είναι επιλογή). Και, τελικά, είναι ο σημαντικότερος όλων. Με αυτόν θα τελειώσουμε την ζωή μας. Με αυτόν θα περάσουμε όλες τις κακουχίες. Μʼ αυτόν θα μοιραστούμε τις πίκρες και τις ευτυχίες μας.

 

Κατά την γαμήλια τελετή, ο παπάς λέει «και οι δύο θα γίνουν ένα». Είναι μεγάλη αλήθεια αυτό τελικά. Και όσο πιο ένα γίνει το δύο, τόσο το καλύτερο.

 

Όπως κάθε άνθρωπος, είχα τις τύχες μου και τις ατυχίες μου στην ζωή. Η τύχη μου όμως είναι από τις πιο ανακουφιστικές και ωφέλιμες. Γνώρισα πολύ νωρίς έναν άγιο άνθρωπο που ακόμα καμιά φορά αναρωτιέμαι γιατί με αγάπησε. Και από τότε, η γυναίκα μου είναι ο βράχος της ζωής μου. Ο φάρος του λιμανιού μου. Ο μαγνητικός βορράς μου. Γιατί όπου κι αν είμαι, η πυξίδα μου δείχνει πάντα στην καρδιά της. Εκεί που βρίσκεται και η δικιά μου.

 

Δυστυχώς, έχω ζήσει όλο το δεύτερο ερώτημα σου Γεωργία. Όλο. Και είναι κάποιες φορές που νιώθω μια τεράστια μαύρη τρύπα να με τραβάει, να μου ρουφάει μέσα στην οδύνη της, κι εγώ να χάνομαι. Άλλες πάλι, η γυναίκα μου με βοηθάει να πάω προς το φως, να βγω έξω, να σχετιστώ με ανθρώπους, με τους ανθρώπους μου.

 

Ελπίζω να μην σας τρομάζει η ωμή αλήθεια μου.

 

Μέσα σε όλα αυτά, έχω μια απόφαση. Δεν θέλω να επαναλάβω το κακό. Δεν θέλω να γίνω η ηχώ του παρελθόντος μου, να αντηχήσω την βία, τον φόβο, την ταπείνωση, την κακοποίηση. Θέλω να σταματήσω την βία εδώ. Θέλω να γυρίσω το κοντέρ στο 0. Αλλά αυτό δεν είναι εύκολο.

 

Πολλές φορές, οι πρώτες μου αντιδράσεις είναι ο θυμός, η βία. Σε κάποια παλιά μου ποστ κάποιες κοπέλες είχαν αναρωτηθεί ποιο σταυρό εγώ κουβαλάω. Αυτός είναι ο σταυρός μου. Μια οικογένεια που με πικραίνει ολόκληρη την ζωή μου. Μια οικογένεια που δεν καταλαβαίνει τι κάνει – παρά τις τόσες πια προσπάθειες μου να καταλάβει.

 

Κι αυτή είναι η ισορροπία της ζωής μου. Η οικογένεια που με έφερε στον κόσμο, είναι το βαρίδι στο σάκο μου. Η γυναίκα μου και τα παιδιά μας, είναι ο αέρας στα πανιά μου. Μαζί τους είμαι ο άνθρωπος που θέλω να είμαι, που είμαι από φυσικού μου. Με τους γονείς μου, ακόμα και σήμερα στα κλεισμένα 41 χρόνια μου, είμαι ένας άνθρωπος που απεχθάνομαι, που με αρρωσταίνει να είμαι.

 

Κι εδώ είναι το ερώτημα του ενός εκατομμυρίου. Μπορώ να πω όχι στην κατάρα αυτή; Μπορώ να σταματήσω την βία εδώ; Μπορώ να είμαι με τα παιδιά μου ο άνθρωπος που θέλω να είμαι, που ξέρω ότι είμαι;

 

Στην πράξη, το 90 με 95% του χρόνου μου, είμαι ο εαυτός μου. Ένας μειλίχιος τύπος, προσγειωμένος, καλόβολος και πάνω από όλα αισιόδοξος. Το υπόλοιπο 5% είμαι η ηχώ ενός παρελθόντος που προσπαθώ να απαλλαγώ αλλά όσο πιο βαθιά σκάβω τόσο πιο βαθιά βρίσκω ρίζες. Με τους γονείς μου έχω πάρει ορισμένες βασικές αποφάσεις πλέον και δεν με ενοχλεί. Ξέρω ότι στα 70+, δεν πρόκειται να αλλάξουν. Ξέρω ότι δεν γνωρίζουν τι κάνουν. Και ξέρω ότι πια δεν έχουν ούτε την δύναμη, ούτε το κουράγιο να κοιτάξουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη. Χρόνο με το χρόνο, βυθίζονται όλο και περισσότερο στην δική τους υποκειμενική αλήθεια, επιλέγοντας να πιστέψουν πως όλος ο (άλλος) κόσμος είναι περίεργος και κακός.

 

Καλώς ή κακώς, εγώ έχω μια πλευρά του εαυτού μου που εμφανίζεται μόνο μαζί τους. Μόνο; Όχι και δυστυχώς, εδώ είναι που τα πράγματα μπλέκονται. Για ένα 5% του χρόνου μου με την οικογένεια μου, είμαι ένας παράξενος σχιζοφρενής. Γιατί; Γιατί αντηχώ το παρελθόν μου. Ιδρώνω την κακή ενέργεια από μέσα μου. Φτύνω το πύον από το σώμα μου (μάλλον την ψυχή μου). Και όταν συμβαίνει αυτό, η καρδιά μου χαράζεται. Γιατί ξέρω ακριβώς πως αισθάνονται τα παιδιά μου και η γυναίκα μου. Τα έχω περάσει κι εγώ

 

Η γυναίκα μου, ο Θεός να της δίνει όλα όσα της αξίζουν, μπορεί και βλέπει πίσω από την άσχημη πλευρά μου. Εξάλλου δεν υπάρχει κάτι που δεν το γνωρίζει από την ζωή μου – ή δεν το ζει! Τα παιδιά μου όμως; Αυτά τα υπέροχα πλάσματα, τα τόσο αγνά και ευτυχισμένα, δεν αξίζουν την βρώμα μου.

 

Φυσικά, ένα πενιχρό 5% έχει πολύ μικρή σημαντικότητα απέναντι στο υπόλοιπο 95%, το οποίο είναι όπως έχω περιγράψει σε προηγούμενα ποστ. Ένας χώρος αγάπης, προσωπικής ευτυχίας και γέλιου. Και ένα μεγάλο μέρος της προσπάθειας μου σαν γονιός, είναι να μικραίνω συνέχεια αυτό το 5%. Ιστορικά, το έχω καταφέρει, αν και τελευταία η πρόοδος γίνεται όλο και πιο δύσκολη.

 

Είναι όμως η απόφαση μου. Κάθε μέρα, ξυπνάω και κοιμάμαι με στόχο να μην συνεχίσω το κακό. Να μην επαναλάβω την ιστορία. Να σταματήσω την βία, σε κάθε της μορφή, εδώ.

 

Σε όλους όσους ταλανίζονται με ...οικογενειακές υποθέσεις, εύχομαι αστείρευτο κουράγιο και υπομονή, βαθιά μακροβούτια ενδοσκόπησης και πολλή πολλή τύχη. Χωρίς την γυναίκα μου και τα παιδιά μας, ούτε ο μισός άνθρωπος δεν θα ήμουν. Ειδικά στο θέμα της πατρικής μου οικογένειας, η οποία με έχει πικράνει τόσο μα τόσο πολύ.

 

Αυτά τα λόγια τα τόσο αληθινά είναι σαν να τα έγραψα εγώ με όλο μου το είναι.Μίλησες κατευθείαν στην ψυχή μου φίλε Πάνο και σε συγχαίρω για αυτό το 5% που παλεύεις να το μικρύνεις κι άλλο.Κι εγώ κι εσύ και πολλά άλλα κακοποιημένα παιδιά-πλέον ενήλικες-είμαστε η απόδειξη οτι ο κακοποιημένος δεν είναι απαραίτητα το ίδιο βίαιος με τα παιδιά ή το συντροφο του.Νιώθω περήφανη που γνώρισα άλλον έναν τέτοιο άνθρωπο.Δεν ξέρω γιατί αλλά ένιωσα απίστευτη κατανόηση και εκτίμηση προς το προσωπο σου παρολο που δεν σε ξέρω καν.Καμια φορα σκέφτομαι οτι εκεί που Ο Θεός δεν δίνει γονείς, δίνει σύζυγο!

[ελενανικολ]

οχι feggaraki, δεν τα βαζω μαζι σου. απλα θελω να πω οτι ειναι η αποψη μου η ζωη μου, δεν μπορω να εξηγησω κατι παραπανω. ουτε να το αναλυσω.

απλα θελω στη ζωη μου ναχαμογελω. κουραστηκα να σςτροβιλιζω αλλο το κεφαλι μου με τα γιατι η να εχω πονο η κακια. γιατι σου βγαινει κ κακια, μισος για αυτα που περνας κ επειδη κ οι δυο μου γονεις τα ¨ειχανε¨με τουες δικους τους, εμεις τα παιδια δεν ειχαμε σχεσεις με τους παπουγιαγιαδες τι κι αν μιλαμε τωρα? μιλαμε σαν μεγαλοι. αυθτο λοιπον δεν θελω να το ζησει το παιδι μου. θα διατηρησω επαφη με τους δικους μου.ενανβ απο τους λογους θελω να εχει το παιδι μου παπου γιαγια...

πολλες μπορουν να ειναι οι αναλυσεις αλλα τα βιωματα του κσαθενα δεν μοιαζουν με τον αλλον../.

για την απιστια που λες , δεν εγραφα κατι τετοιο για τον ανθρωπο που ειμαστε μαζι, δεν γνωριζω αν εκανε κι αν με απατησε δεν θελω να το ξερω,, εχω ανακαλυψει ομως οτι μακρει το προβλημα ενος ζευγαριου να ειναι ενα η δυο πηδημ... του αντρα. δυστηχως καπου αλλου χανετε η μπαλα...

φευγω λιγες μερες με τον γιο μου...

ευχομαι να ειστε ολοι καλα..

και να μη με ζηλευετε¨! αν εχετε ενα παιδακι προσπαθηστε να κανετε κι αλλο, αν εχετε παραπανω να τα χαιρεστε κ να τους χαμογελατε κ αν εχετε αποθημενα¨ξεπεραστε τα. μονο τοτε ηρεμουμε πραγματικα..

φιλια ελενα

[georgiamami]

Ελενα, χαιρομαι παρα πολυ που εισαι στην παρεα μας. Βρισκεσαι ηδη στην αντιπερα οχθη. Τα καταφερες οπως φαινεται. Σου αξιζουν συγχαρητηρια οχι μονο για το επιτευγμα σου μα και για την παρουσιαση σου εδω, στο φορουμ, στο θεμα για τα προβληματα που δημιουργουν τα ασχημα παιδικα βιωματα. Ειναι πολυ θετικο για τους αναγνωστες μας να βλεπουν οτι υπαρχει και η "γιατρεια".

Ειμαι κι εγω εδω, στην αλλη οχθη και τολμω να πω πως ειμαι καλα. Μα ........ υπαρχουν στιγμες, τοτε που ανταμωνω με ατομα του παρελθοντος, ατομα σχετικα με την αρρωστημενη κατασταση των παιδικων μου χρονων, που μου ξυπνουν εικονες και μου εξαγουν συμπεριφορες που χρονια δουλευω για να διατηρω τον αυτοελεγχο μου. Και τοτε, ξεροντας πως αν αντιδρασω, θα δημιουργησω προβλημα, επιλεγω (αναγκαζομαι):!: να καταπιεστω και να εκραγω εσωτερικα για να ξεθυμανω, δημιουργωντας φυσικα ....άλλα προβληματα. Θα ηθελα να τραβηξω μια γραμμη σε ολα τα παλια και τωρινα που επιμενουν να εισχωρουν στην ψυχη μου με σκοπο να με βλαψουν. Ειμαι ευαλωτη σε αυτο και οι συνθηκες μερικες φορες δεν μου επιτρεπουν να εχω το πανω χερι. Και οταν χανω τον ελεγχο............ φοβαμαι πως αφηνω να με πληγωνουν. :sad:

 

Ελενα, καλες διακοπες!!!!

[feggaraki]

οχι feggaraki, δεν τα βαζω μαζι σου. απλα θελω να πω οτι ειναι η αποψη μου η ζωη μου, δεν μπορω να εξηγησω κατι παραπανω. ουτε να το αναλυσω.

απλα θελω στη ζωη μου ναχαμογελω. κουραστηκα να σςτροβιλιζω αλλο το κεφαλι μου με τα γιατι η να εχω πονο η κακια. γιατι σου βγαινει κ κακια, μισος για αυτα που περνας κ επειδη κ οι δυο μου γονεις τα ¨ειχανε¨με τουες δικους τους, εμεις τα παιδια δεν ειχαμε σχεσεις με τους παπουγιαγιαδες τι κι αν μιλαμε τωρα? μιλαμε σαν μεγαλοι. αυθτο λοιπον δεν θελω να το ζησει το παιδι μου. θα διατηρησω επαφη με τους δικους μου.ενανβ απο τους λογους θελω να εχει το παιδι μου παπου γιαγια...

πολλες μπορουν να ειναι οι αναλυσεις αλλα τα βιωματα του κσαθενα δεν μοιαζουν με τον αλλον../.

για την απιστια που λες , δεν εγραφα κατι τετοιο για τον ανθρωπο που ειμαστε μαζι, δεν γνωριζω αν εκανε κι αν με απατησε δεν θελω να το ξερω,, εχω ανακαλυψει ομως οτι μακρει το προβλημα ενος ζευγαριου να ειναι ενα η δυο πηδημ... του αντρα. δυστηχως καπου αλλου χανετε η μπαλα...

φευγω λιγες μερες με τον γιο μου...

ευχομαι να ειστε ολοι καλα..

και να μη με ζηλευετε¨! αν εχετε ενα παιδακι προσπαθηστε να κανετε κι αλλο, αν εχετε παραπανω να τα χαιρεστε κ να τους χαμογελατε κ αν εχετε αποθημενα¨ξεπεραστε τα. μονο τοτε ηρεμουμε πραγματικα..

φιλια ελενα

τα λες πολυ καλα ολα

μια διευκρινιση ,ειπα για την απιστια που εχω υποστει εγω και οχι εσυ ,και φυσικα δεν ειναι ενα δυο πηδηματα ,εδω σε βρισκω αδιαβαστη:lol:

 

να περασεις πολυ καλα με το παιδακι σου και ολα να σου πανε δεξια:wink: