ΒΑΛΤΕ ΤΕΛΟΣ ΣΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΠΝΟΥ(κοιμήσου παιδί μου)

[tsarli]

Καταρχήν να σας ευχαριστήσω για τη βοήθειά σας και τον χρόνο που μου αφιερώνετε, το ξέρω, είναι πολύτιμος. Διαβάζω προσεκτικά τα μηνύματα, λέξη προς λέξη, ξανά και ξανά.

Θέλω όμως να προσθέσω τα εξής:

1) Σήμερα πήγαμε βόλτα κατά τις 10:30 στις κούνιες. Έπαιξε πολύ. Στο γυρισμό κοιμήθηκε στο καρότσι (στις 12). Στο σπίτι ψιλοξύπνησε, τον έβαλα στήθος (δε θήλαζε, απλά το είχε στο στόμα) και ξανακοιμήθηκε στην κρεβατοκάμαρα έτσι όπως ήταν, δεν τόλμησα ούτε τα παπούτσια να του βγάλω ούτε το μπουφάν. Αυτό έγινε 2-3 φορές (ψιλοξύπνημα και ξανά ύπνος μόλις ακουμπούσε το στήθος). Ξύπνησε 2:30. Κοιμήθηκε δηλαδή 2,5 ώρες σερί!! Βέβαια η όλη διαδικασία δεν είναι και βολική γιατί πρέπει να είμαι μαζί του και δεν τολμάω να κουνηθώ από το κρεβάτι.

Και ρωτάω, μήπως τελικά να δοκιμάσω αυτό το πρόγραμμα ή είναι πολύ νωρίς και θα ήταν καλό να τον κοιμίζω και το πρωί και το μεσημέρι, αφού δέιχνει δείγματα νύστας κατά τις 11.

2) Ένα άλλο που παρατήρησα τον τελευταίο μήνα είναι ότι κόβει τους ημερήσιους θηλασμούς. Να φανταστείτε πλέον δε θηλάζει για πρωινό (ίσως βέβαια γιατί πίνει καλά τη νύχτα), αλλά ούτε και για να κοιμηθεί το βράδυ. Και κατά τη διάρκεια της μέρας όταν πάω να τον βάλω στο στήθος έστω για να ξεδιψάσει λίγο (αφού νερό πίνει με το ζόρι και ελάχιστο), με σμπρώχνει και κλαίει. Τη νύχτα όμως κλαίει και όταν πηγαίνω θηλάζει στον ύπνο του.

Βέβαια όλα αυτά μπορεί και να συμβαίνουν λόγω δοντιών (μας ταλαιπωρούν πάρα πολύ). Αν πάντως δεν θηλασει καθόλου τη μέρα, δε νομίζω να έχει πρόβλημα. Αλλά αν ακολουθήσω τη μέθοδο και δεν τον θηλάσω τη νύχτα, ε, θα κόψουμε το θηλασμό έτσι, πράγμα που δε θέλω. Και δε θα διψάει καθόλου??

3) Γενικά παρατηρώ αλλαγή στη συμπεριφορά του. Εκεί που έτρεχε από πίσω μου, τώρα είναι ανεξάρτητος, πάω να τον αγκαλιάσω και ουρλιάζει, τον παίρνω στο τέλος αγκαλιά και τεντώνεται για να κατέβει, δεν τολμάω να τον ακουμπήσω. Τον ενδιαφέρει μόνο να τρέχει και να παίζει (ξεκίνησε να περπατάει τελευταία). Επίσης δεν παίζει μαζί μου. Τί προσπαθώ να παίξουμε με τη μπάλα, τί του κάνω το αλογάκι, τί παλαμάκια, τί κυβάκια, αδιαφορεί. Και εκεί που παλιότερα δεν καθόταν λεπτό με τον μπαμπά του (τον οποίο βλέπει κανά 10λεπτο το μεσημέρι), τώρα κάνει σαν τρελός, κλαίει και θέλει μόνο αυτόν. Σχεδόν με χτυπάει (άθελά του) για να τον αφήσω και να πάει στον μπαμπά.

 

Δεν ξέρω αν όλα υτά είναι φυσιολογικά, αν κάνω κάτι λάθος και αν σχετίζονται με τον ύπνο. Μήπως επειδή εγώ είμαι αυτή που προσπαθώ να βάλω ένα πρόγραμμα στον ύπνο (έχω αναλάβει δηλαδή το δύσκολο της υπόθεσης), γίνομαι η "κακιά" και γι' αυτό εχει απομακρυνθεί το παιδί? Ή πρόκειται για άλμα ανάπτυξης και κάποια στιγμή θα δεχτεί να παίξει μαζί μου, να κάτσει στην αγκαλιά μου, να μου δώσει το χεράκι του. Είμαι πολύ μπερδεμένη. Σαν να συμβαίνουν όλα μαζί και δεν ξέρω πώς να διαχειριστώ την κατάσταση.

[Aimee]

Τσάρλι μου,

1) συμφωνώ. Δοκίμασε ξανά αυτό το πρόγραμμα!

2) αν δεν θηλάζει αρκετά τη μέρα, νομίζω ότι πρέπει να συνεχίσεις τους θηλασμούς της νύχτας.

3) δεν νομίζω ότι απομακρύνεται από εσένα το παιδί σου. Απλά τώρα αντιλαμβάνεται ότι υπάρχουν και άλλοι στον κόσμο εκτός από εσένα: ανακαλύπτει τον κόσμο και θέλει να έχει απόλυτη ελευθερία κινήσεων! Και νομίζω ότι τρέχει στον μπαμπά ακριβώς γιατί τον βλέπει λίγο, οπότε βιάζεται να τον χαρεί. Αντίθετα, εσύ είσαι διαρκώς παρούσα και σε "χορταίνει" το παιδί.

[Sofiade]

1) Δοκίμασε ξανά αυτό το πλάνο, αφού φαίνεται να πιάνει. Σιγά σιγά θα τον αποδεσμεύσεις και από το στήθος.

 

2) Νερό δεν πίνει το παιδί; Είναι δυνατόν να εξαρτάται από το θηλασμό για να υδατωθεί;

 

3) Αυτό που είπε η Aimee. Είναι απόλυτα φυσιολογική η συμπεριφορά του. Δεν μπορεί να μείνει μια ζωή κολλημένο πάνω σου!!

[tsarli]

1)

Νερό δεν πίνει το παιδί; Είναι δυνατόν να εξαρτάται από το θηλασμό για να υδατωθεί;

Δυστυχώς δεν πίνει νερό, παρά μόνο λίγες γουλιές. Έχουμε δοκιμάσει τα πάντα, όλα τα ποτηράκια, όλα τα ποτηρια μ εκαλαμάκια, δεν υπάρχει κάτι που να μην το έχουμε. βέβαια κα ο γιατρός μας είπε ότι όσο θηλα΄ζει δεν υπάρχει πρόβλημα και ότι το καλοκαίρι που θα ζεσταίνεται θα το ζητάει μόνος του.

[tsarli]

Τσάρλι μου,

 

2) αν δεν θηλάζει αρκετά τη μέρα, νομίζω ότι πρέπει να συνεχίσεις τους θηλασμούς της νύχτας.

Αυτό φοβάμαι και γω και γι' αυτό συνεχίζω να ανταποκρίνομαι τη νύχτα. Απλά βλέπω ότι είναι φαύλος κύκλος: όσο θα τον ταϊζω τη νύχτα, ίσως άλλο τόσο αν μην τρώει τη μέρα και θα φτάσουμε σε σημείο να μη θηλάζει καθόλου τη μέρα, αλλά μόνο τη νύχτα.

Φυσικά δεν μπορώ να ξέρω αν έκοψε τους ημερήσιους θηλασμοούς γιατί πολύ απλά είναι χορτάτος ή αν απλά πρόκειται για φάση (οδοντοφυία, άλμα ανάπτυξης).

[Christinaki81]

Κοριτσια καλησπέρα!Ειμαι σχετικα καινουρια στο φορουμ και ηθελα να μοιραστω μαζι σας κ τη δικη μου εμπειρια σχετικα με το υπνο.Καταρχην να χαιρεστε ολες τα παιδακια σας!

Ο μπεμπης μου ειναι 12 μηνων κ θα ελεγα οτι ο υπνος του ειναι πολυ καλος τελευται χωρις καμια μεθοδο.Ως 4 μηνων χαλια υπνος, τεταρτακια κοιμοταν και αυτο με θορυβους,βογγητα(λογω κολικων).Εγω απο πανω του...νεα μαμα...καταλαβαινετε....αγχος...

Τελικα καταλαβα οτι οταν ημουν εγω ηρεμη ηταν κ εκεινος , σα να του το μετεδιδα και ετσι κοιμοταν περισσοτερο και καλυτερα απο τα συνηθισμενα του.

Να μη σας τα πολυλογω, ολες οι μεθοδοι που εχω διαβασει και αναφερετε και εσεις, ισως εχουν αποτελεσμα σε καποια παιδια, ισως οχι.Προσωπικα πιστευω πολυ στο θεμα ψυχολογιας και δε θεωρω ωραιο ενα μωρακι να συνδυαζει τον υπνο με κλαμα,γκρινια και γονεις που πηγαινοερχονται στο δωματιο του..δε θα μου αρεσε κ μενα να μου το κανουν. Εγω το θεμα νανι το προετοιμαζω με χαρα.

Για παραδειγμα την ωρα που τον ταιζω-μεσημεριανο ή βραδικο γαλα- του λεω "α ωραια , κανουμε μαμ και μετα νανι...ζήτω!"δειχνει κ αυτος χαρα με το "ζητω".Σταδιακα ή πριν το γευμα ,κλεινω τηλεορασεις(χαιρεταω μαλιστα οποιον δειχνει η tv εκεινη την ωρα) λεω "γεια, εμεις τωρα κανουμε μαμ κ μετα νανι,θα τα πουμε παλι μετα!!" παντα με ενθουσιαμο.Μετα το φαγητο,πηγαινουμε στην κουνια του, τακτοποιω την κουβερτατου(ενω τον εχω αγκαλια) και βαζουμε το αγαπημενο του αρκουδακι για νανι,το σκεπαζουμε και του λεμε οτι σε λιγο θα παει κ ο μπεμπης. Μετα νεκρικη σιγη, αγκαλια, βολτες περα δωθε σπιτι με τελειως χαμηλο φωτεισμο το βραδυ, κλειστες κουρτινες το μεσημερι(αλλα ανοιχτα πατζουρια),Εκεινος μιλαει, με σπρωχνει καμια φορα,μου δειχνει πραγματα...εγω τον αγνοω, μονο πηγαινοερχομαι κ τον χαιδευω πλατη.Του λεω οτι ο μπαμπας τωρα κανει νανι, η γιαγια κ ο παπους νανι κτλ και τον παιρνει ο υπνος στον ωμο μου μεσα σε 10-45 λεπτα, τις περισσοτερες φορες στο 20λεπτο.Τον βαζω στην κουνια,ψιλοξυπναει,ανασκουμπονεται να σηκωθει αλλα του ξαναλεω "νανι τωρα με το αρκουδακι" το παιρνει αγκαλια , το μυριζει, ποτε καθιστος ποτε ξαπλωμενος, ξαπλωνω κ εγω διπλα σε ενα εξτρα κρεβατι με κλειστα ματια και μεσα σε 2-3 λεπτα ξαπλωνει μονος αγκαλια με το αρκουδι...πολλες φορες τα αυτια του αρκουδιου ειναι στο στομα τους...

Το αποτελασμα ειναι να κοιμαται περιπου 12 ωρες το βραδυ!!και 1-3 ωρες το μεσημερι.Το μεσημερι δε ξυπναει σχεδον ποτε ενδοιαμεσα.Το βραδυ 1-2 φορες ισως ναι.Καλη συμβουλη, οταν ξυπνησει νυχτα να μη τα αφηνουμε πολυ να κλαινε κ ξαγρυπνουν.Εγω τη νυχτα αντιδρω αναλογως:1)στην απλη γκρινια κανω οτι σας εγραψα παραπανω 2)σε ζορικες περιπτωσεις που κλαιει παραπανω, τον βουταω αγκαλιτσα, του δεχνω τον μπαμπα που κανει νανι και οτι ειναι νυχτα κ με 3-10 λεπτα περα δωθε κοιμαται παλι!

Με λιγα λογια, κομμενος ο πρωινος υπνος,χαμηλο φως,χαρα για το νανι,αρκουδακι απαραιτητο ,ψυθιριστα λογια ή και καθολου, αγκαλιτσα....

Και ενταξει,ας ξεμεσιατουμε, αλλα αν δε τα αγκαλιασουμε τωρα, τότε πότε?Και αν δε μαθουν τωρα οτι ειναι ωραιο το νανι και ολοι το κανουν,ποτε να το μαθουν?Η κολλητη μου ακολουθει την ιδια μεθοδο με υπομονη...καμια φορα της παιρνει και 1 ωρα να τον κοιμησει...αλλα κοιμαται καλα κ πολυ κ εκεινος.

Και κατι τελευταιο,γιατι σιγουρα σας κουρασα,μια ψυχολογος σε μια εκπομπη ελεγε οτι τα μωρα που δεν εκπαιδευτηκαν στον υπνο κοιμουνται καλυτερα.Η ιδια εχει 2, το ενα το εκπαιδευσε το αλλο όχι.Και το συμπερασμα ειναι να κανουμε οτι ταιριαζει στο καθε παιδι και στην καθε οικογενεια.Οσο για τα ατομα που μας κρατουν τα παιδια οσο δουλευουμε,πολυ δηλαδη,πρεπει αν εχουν κ αυτοι στερεοτυπες εκφρασεις κ κινησεις στο θεμα υπνου.Οταν η μαμα μου τον ανελαβε 10 μηνων για να παω δουλεια μου λεει "καλα, απιστευτος, του λεω νανι κ ξαπλωνει στον ωμο μου" και πριν κατι μηνες μου ελεγε "θα εχεις προβλημα στον υπνο μαζι του..το βλεπω".Αλλα περασα επιλοχεια ψυχωση κ μονο οταν ηρεμησα (στο 5μηνο) αποφασισα να εχω ενα μωρο ηρεμο κ ενθουσιωδη παραλληλα κ οτι θα δουλεψω γι αυτο κ νιωθω πως τα καταφερνω.Ηρεμες κ χαρουμενες μαμαδες, καλα κοιμωμενα μωρα

 

Φιλια σε ολους και επισης κατι σημαντικο.Δε πρεπει να αλλαζουμε συνεχως μεθοδους...αν κατι δε πιαει στις 3 μερες το πολεμουμε 33, δεν αλλαζουμε μεθοδο.

 

Συγνωμη αν σας κουρασα

[Christinaki81]

Κοριτσια καλησπέρα!Ειμαι σχετικα καινουρια στο φορουμ και ηθελα να μοιραστω μαζι σας κ τη δικη μου εμπειρια σχετικα με το υπνο.Καταρχην να χαιρεστε ολες τα παιδακια σας!

Ο μπεμπης μου ειναι 12 μηνων κ θα ελεγα οτι ο υπνος του ειναι πολυ καλος τελευται χωρις καμια μεθοδο.Ως 4 μηνων χαλια υπνος, τεταρτακια κοιμοταν και αυτο με θορυβους,βογγητα(λογω κολικων).Εγω απο πανω του...νεα μαμα...καταλαβαινετε....αγχος...

Τελικα καταλαβα οτι οταν ημουν εγω ηρεμη ηταν κ εκεινος , σα να του το μετεδιδα και ετσι κοιμοταν περισσοτερο και καλυτερα απο τα συνηθισμενα του.

Να μη σας τα πολυλογω, ολες οι μεθοδοι που εχω διαβασει και αναφερετε και εσεις, ισως εχουν αποτελεσμα σε καποια παιδια, ισως οχι.Προσωπικα πιστευω πολυ στο θεμα ψυχολογιας και δε θεωρω ωραιο ενα μωρακι να συνδυαζει τον υπνο με κλαμα,γκρινια και γονεις που πηγαινοερχονται στο δωματιο του..δε θα μου αρεσε κ μενα να μου το κανουν. Εγω το θεμα νανι το προετοιμαζω με χαρα.

Για παραδειγμα την ωρα που τον ταιζω-μεσημεριανο ή βραδικο γαλα- του λεω "α ωραια , κανουμε μαμ και μετα νανι...ζήτω!"δειχνει κ αυτος χαρα με το "ζητω".Σταδιακα ή πριν το γευμα ,κλεινω τηλεορασεις(χαιρεταω μαλιστα οποιον δειχνει η tv εκεινη την ωρα) λεω "γεια, εμεις τωρα κανουμε μαμ κ μετα νανι,θα τα πουμε παλι μετα!!" παντα με ενθουσιαμο.Μετα το φαγητο,πηγαινουμε στην κουνια του, τακτοποιω την κουβερτατου(ενω τον εχω αγκαλια) και βαζουμε το αγαπημενο του αρκουδακι για νανι,το σκεπαζουμε και του λεμε οτι σε λιγο θα παει κ ο μπεμπης. Μετα νεκρικη σιγη, αγκαλια, βολτες περα δωθε σπιτι με τελειως χαμηλο φωτεισμο το βραδυ, κλειστες κουρτινες το μεσημερι(αλλα ανοιχτα πατζουρια),Εκεινος μιλαει, με σπρωχνει καμια φορα,μου δειχνει πραγματα...εγω τον αγνοω, μονο πηγαινοερχομαι κ τον χαιδευω πλατη.Του λεω οτι ο μπαμπας τωρα κανει νανι, η γιαγια κ ο παπους νανι κτλ και τον παιρνει ο υπνος στον ωμο μου μεσα σε 10-45 λεπτα, τις περισσοτερες φορες στο 20λεπτο.Τον βαζω στην κουνια,ψιλοξυπναει,ανασκουμπονεται να σηκωθει αλλα του ξαναλεω "νανι τωρα με το αρκουδακι" το παιρνει αγκαλια , το μυριζει, ποτε καθιστος ποτε ξαπλωμενος, ξαπλωνω κ εγω διπλα σε ενα εξτρα κρεβατι με κλειστα ματια και μεσα σε 2-3 λεπτα ξαπλωνει μονος αγκαλια με το αρκουδι...πολλες φορες τα αυτια του αρκουδιου ειναι στο στομα τους...

Το αποτελασμα ειναι να κοιμαται περιπου 12 ωρες το βραδυ!!και 1-3 ωρες το μεσημερι.Το μεσημερι δε ξυπναει σχεδον ποτε ενδοιαμεσα.Το βραδυ 1-2 φορες ισως ναι.Καλη συμβουλη, οταν ξυπνησει νυχτα να μη τα αφηνουμε πολυ να κλαινε κ ξαγρυπνουν.Εγω τη νυχτα αντιδρω αναλογως:1)στην απλη γκρινια κανω οτι σας εγραψα παραπανω 2)σε ζορικες περιπτωσεις που κλαιει παραπανω, τον βουταω αγκαλιτσα, του δεχνω τον μπαμπα που κανει νανι και οτι ειναι νυχτα κ με 3-10 λεπτα περα δωθε κοιμαται παλι!

Με λιγα λογια, κομμενος ο πρωινος υπνος,χαμηλο φως,χαρα για το νανι,αρκουδακι απαραιτητο ,ψυθιριστα λογια ή και καθολου, αγκαλιτσα....

Και ενταξει,ας ξεμεσιατουμε, αλλα αν δε τα αγκαλιασουμε τωρα, τότε πότε?Και αν δε μαθουν τωρα οτι ειναι ωραιο το νανι και ολοι το κανουν,ποτε να το μαθουν?Η κολλητη μου ακολουθει την ιδια μεθοδο με υπομονη...καμια φορα της παιρνει και 1 ωρα να τον κοιμησει...αλλα κοιμαται καλα κ πολυ κ εκεινος.

Και κατι τελευταιο,γιατι σιγουρα σας κουρασα,μια ψυχολογος σε μια εκπομπη ελεγε οτι τα μωρα που δεν εκπαιδευτηκαν στον υπνο κοιμουνται καλυτερα.Η ιδια εχει 2, το ενα το εκπαιδευσε το αλλο όχι.Και το συμπερασμα ειναι να κανουμε οτι ταιριαζει στο καθε παιδι και στην καθε οικογενεια.Οσο για τα ατομα που μας κρατουν τα παιδια οσο δουλευουμε,πολυ δηλαδη,πρεπει αν εχουν κ αυτοι στερεοτυπες εκφρασεις κ κινησεις στο θεμα υπνου.Οταν η μαμα μου τον ανελαβε 10 μηνων για να παω δουλεια μου λεει "καλα, απιστευτος, του λεω νανι κ ξαπλωνει στον ωμο μου" και πριν κατι μηνες μου ελεγε "θα εχεις προβλημα στον υπνο μαζι του..το βλεπω".Αλλα περασα επιλοχεια ψυχωση κ μονο οταν ηρεμησα (στο 5μηνο) αποφασισα να εχω ενα μωρο ηρεμο κ ενθουσιωδη παραλληλα κ οτι θα δουλεψω γι αυτο κ νιωθω πως τα καταφερνω.Ηρεμες κ χαρουμενες μαμαδες, καλα κοιμωμενα μωρα

 

Φιλια σε ολους και επισης κατι σημαντικο.Δε πρεπει να αλλαζουμε συνεχως μεθοδους...αν κατι δε πιαει στις 3 μερες το πολεμουμε 33, δεν αλλαζουμε μεθοδο.

 

Συγνωμη αν σας κουρασα

 

Eπισης να προσθεσω, στα ζορικα νυχτερινα ξυπνηματα ,δινω λιγω νερακι στην αρχη και σπανια, αν περασει 40λεπτο κ δεν εχει κοιμηθει γαλα οπωσδηποτε

[Little Monkey]

Τσάρλι νομίζω ότι πρέπει να βάλεις τα πράγματα κάτω και να αποφασίσεις τι είναι σημαντικό για σας αυτή τη στιγμή. Να φτιάξει ο ύπνος, να συνεχίσει ο θηλασμός, να μπορείτε να βγείτε βόλτες όποτε θέλετε; Φοβάμαι ότι κάποια από τα πράγματα που θέλεις δεν ταιριάζουν μεταξύ τους και όσο προσπαθείς να τα βάλεις ΟΛΑ σε σειρά τόσο θα συνεχίσεις παιδεύεσαι.

 

Πιο συγκεκριμένα, αν σκοπός σου είναι να συνεχίσεις το θηλασμό, σταμάτα τη μέθοδο του ελεγχόμενου κλάματος και δες αν μπορείς να βρεις κάποια άλλη, πιο ήπια μέθοδο ή τέλος πάντων κάποια άλλη λύση στο θέμα του ύπνου. Είναι κρίμα να αφήνεις το παιδί να κλαίει για να μάθει να κοιμάται μόνο του και μετά να το ξυπνάς για να το θηλασεις ή να ανταποκρίνεσαι στα κλάματά του με θηλασμό ή να του δίνεις στήθος για πιπίλισμα κατά τον μεσημεριανό ύπνο. Η μέθοδος που χρησιμοποιείς είναι αρκετά "βίαια" για το παιδί (σημείωσε ότι το βίαια το βάζω σε εισαγωγικά) και το βασικό της πλεονέκτημα είναι ότι δίνει γρήγορα αποτελέσματα. Αν δεν μπορείς να την εφαρμόσεις όπως πρέπει, τότε καλύτερα να τη σταματήσεις, γιατί ταλαιπωρείς το παιδί χωρίς λόγο.

[Alexia1985]

Τσάρλι νομίζω ότι πρέπει να βάλεις τα πράγματα κάτω και να αποφασίσεις τι είναι σημαντικό για σας αυτή τη στιγμή. Να φτιάξει ο ύπνος, να συνεχίσει ο θηλασμός, να μπορείτε να βγείτε βόλτες όποτε θέλετε; Φοβάμαι ότι κάποια από τα πράγματα που θέλεις δεν ταιριάζουν μεταξύ τους και όσο προσπαθείς να τα βάλεις ΟΛΑ σε σειρά τόσο θα συνεχίσεις παιδεύεσαι.

 

Πιο συγκεκριμένα, αν σκοπός σου είναι να συνεχίσεις το θηλασμό, σταμάτα τη μέθοδο του ελεγχόμενου κλάματος και δες αν μπορείς να βρεις κάποια άλλη, πιο ήπια μέθοδο ή τέλος πάντων κάποια άλλη λύση στο θέμα του ύπνου. Είναι κρίμα να αφήνεις το παιδί να κλαίει για να μάθει να κοιμάται μόνο του και μετά να το ξυπνάς για να το θηλασεις ή να ανταποκρίνεσαι στα κλάματά του με θηλασμό ή να του δίνεις στήθος για πιπίλισμα κατά τον μεσημεριανό ύπνο. Η μέθοδος που χρησιμοποιείς είναι αρκετά "βίαια" για το παιδί (σημείωσε ότι το βίαια το βάζω σε εισαγωγικά) και το βασικό της πλεονέκτημα είναι ότι δίνει γρήγορα αποτελέσματα. Αν δεν μπορείς να την εφαρμόσεις όπως πρέπει, τότε καλύτερα να τη σταματήσεις, γιατί ταλαιπωρείς το παιδί χωρίς λόγο.

Συμφωνώ απόλυτα!!!

[tsarli]

Εφαρμόζουμε τη μέθοδο (εγώ δηλαδή) και μας έχει τρελάνει με το κλάμα του! Είμαι κομμάτια, αλλά σταθερή! Θα ενημερώσω!

[Ελένη6]

Βρα Τσαρλι μου σε παρακολουθω τοσο καιρο και ακομα τα ιδια.Δεν θελω να σε αποθαρρυνω αλλα εδω και 2 μηνες σχεδον προσπαθεις με τη μεθοδο αυτη και δεν βγαινει τιποτα.Μηπως να το σταματαγες?Ειναι πολυς ο χρονος για να μην εχει προσαρμοστει ακομα.Εκτος και αν βρε παιδι μου κανεις κατι εσυ λαθος και πισωγυριζετε.

[tsarli]

Μουντζώστε με, τα χα κάνει μαντάρα!

Εκεί που φαινόταν φως στο τούνελ, πήγαμε παιδίατρο και του εξήγησα την κατάσταση. Και ενώ την προηγούμενη φορά που είχαμε δει αποτελέσματα με την εκπαίδευση ύπνου μας έιχε πει ότι εφόσον λειτουργεί να το συνεχίσουμε, αυτή τη φορά, αφού είδε καλά το στοματάκι του μωρού (έχουμε μόνιμο θέμα με τα δόντια, πόνο γκρίνια κλπ), μας είπε ότι είναι πάλι μελανιασμένα τα ούλα, ότι ανεβαίνουν και τα 4 τελευταία δόντια που έβγαλε (σύνολο έχουμε 12) και ότι πάμε και για κυνόδοντες, παρόλο που είναι νωρίς ακόμη. Όχι ότι θα τους βγάλει αύριο, αλλά ήδη έχουν πρηστεί τα ούλα (η γνωστή διαδικασία που το παιδί υποφέρει κανά 2μηνο πριν βγει το δόντι - τουλάχιστον σε μας έτσι γίνεται, αχ τί έχουμε τραβήξει με τα δόντια). Λοιπόν, σε αυτή τη φάση οδοντοφυϊας, επειδή πρόκειται για γομφίους και κυνόδοντες, μας συνέστησε να μην ακολουθήσουμε κανένα πρόγραμμα τύπου εκπαίδευσης, αλλά να παρηγορούμε το παιδί με όποιο τρόπο κρίνουμε εμείς σωστό και να συνεχίσουμε με την αντιμετώπιση των προβλημάτων του ύπνου μόλις ηρεμήσει το μωρό..αυτό μας είπε μπορεί να γίνει και σε 1 βδομάδα, αλλά μπορεί και σε μήνα ή μήνες.

Κεραμίδα!! Ο σύζυγος δεν το συζητάει πια..

Έχετε φάει τόσο χρόνο για να ασχοληθείτε μαζί μου και λύση δεν βρέθηκε, συγνώμη βρε κορίτσια που σας ταλαιπώρησα και σας. Την επόμενη φορά που θα γράψω στο θέμα, θα γράψω για να σας πώ ότι κοιμόμαστε σερί και όχι "πώς να καταφέρουμε να κοιμηθούμε σερί". Εννοείται θα παρακολουθώ το θέμα, αφού με ενδιαφέρει τόσο.

[ioanna81]

Μουντζώστε με, τα χα κάνει μαντάρα!

Εκεί που φαινόταν φως στο τούνελ, πήγαμε παιδίατρο και του εξήγησα την κατάσταση. Και ενώ την προηγούμενη φορά που είχαμε δει αποτελέσματα με την εκπαίδευση ύπνου μας έιχε πει ότι εφόσον λειτουργεί να το συνεχίσουμε, αυτή τη φορά, αφού είδε καλά το στοματάκι του μωρού (έχουμε μόνιμο θέμα με τα δόντια, πόνο γκρίνια κλπ), μας είπε ότι είναι πάλι μελανιασμένα τα ούλα, ότι ανεβαίνουν και τα 4 τελευταία δόντια που έβγαλε (σύνολο έχουμε 12) και ότι πάμε και για κυνόδοντες, παρόλο που είναι νωρίς ακόμη. Όχι ότι θα τους βγάλει αύριο, αλλά ήδη έχουν πρηστεί τα ούλα (η γνωστή διαδικασία που το παιδί υποφέρει κανά 2μηνο πριν βγει το δόντι - τουλάχιστον σε μας έτσι γίνεται, αχ τί έχουμε τραβήξει με τα δόντια). Λοιπόν, σε αυτή τη φάση οδοντοφυϊας, επειδή πρόκειται για γομφίους και κυνόδοντες, μας συνέστησε να μην ακολουθήσουμε κανένα πρόγραμμα τύπου εκπαίδευσης, αλλά να παρηγορούμε το παιδί με όποιο τρόπο κρίνουμε εμείς σωστό και να συνεχίσουμε με την αντιμετώπιση των προβλημάτων του ύπνου μόλις ηρεμήσει το μωρό..αυτό μας είπε μπορεί να γίνει και σε 1 βδομάδα, αλλά μπορεί και σε μήνα ή μήνες.

Κεραμίδα!! Ο σύζυγος δεν το συζητάει πια..

Έχετε φάει τόσο χρόνο για να ασχοληθείτε μαζί μου και λύση δεν βρέθηκε, συγνώμη βρε κορίτσια που σας ταλαιπώρησα και σας. Την επόμενη φορά που θα γράψω στο θέμα, θα γράψω για να σας πώ ότι κοιμόμαστε σερί και όχι "πώς να καταφέρουμε να κοιμηθούμε σερί". Εννοείται θα παρακολουθώ το θέμα, αφού με ενδιαφέρει τόσο.

 

 

θα συμφωνησω με την παιδιατρο. Επειδη ειμαστε απο αυτους που δεν κοιμηθηκαν απο 6 μηνων μεχρι 22 λογω δοντιων ενα θα σου πω. Λιγο depon στις δυσκολες μερες, αγκαλιτσες και καποια στιγμη θα κοιμηθητε. Εμας ηρεμησε αφου εβγαλε και τους κυνοδοντες 22 μηνων και κοιμαται ολο το βραδυ, μπορει να ξυπνησει αν εχει χασει την πιπιλα του και ουτε καν τον κοιμιζω πια. Οταν ηρεμησε εμαθε να κοιμαται μονος του. ολο αυτο το διατημα το περασαμε με γκρινια ολη μερα και ξενυχτι το βραδυ και αφου πια κοιμηθηκαμε επαθα υπερκοπωση κι ετρεχα στους γιατρους. Οσο τραβαγα το ζορι δεν μου φαινοταν αλλα οταν ηρεμησα απλα κατερευσα

[tsarli]

θα συμφωνησω με την παιδιατρο. Επειδη ειμαστε απο αυτους που δεν κοιμηθηκαν απο 6 μηνων μεχρι 22 λογω δοντιων ενα θα σου πω. Λιγο depon στις δυσκολες μερες, αγκαλιτσες και καποια στιγμη θα κοιμηθητε. Εμας ηρεμησε αφου εβγαλε και τους κυνοδοντες 22 μηνων και κοιμαται ολο το βραδυ, μπορει να ξυπνησει αν εχει χασει την πιπιλα του και ουτε καν τον κοιμιζω πια. Οταν ηρεμησε εμαθε να κοιμαται μονος του. ολο αυτο το διατημα το περασαμε με γκρινια ολη μερα και ξενυχτι το βραδυ και αφου πια κοιμηθηκαμε επαθα υπερκοπωση κι ετρεχα στους γιατρους. Οσο τραβαγα το ζορι δεν μου φαινοταν αλλα οταν ηρεμησα απλα κατερευσα

 

Ήδη μας είχε δώσει από παλιά apotel, algofren και nurofen. Τα έχουμε στο φαρμακείο και τα έχουμε δοκιμάσει σε δύσκολες ώρες, χωρίς κανένα αποτέλεσμα.

Υπερκόπωση έπαθα μια φορά, όταν το μωρό ήταν 9 μηνών, μετά τη βάφτισή του (πολύ γκρίνια και τότε). Ξαφνικά έκλεισα τα μάτια στις 9 ένα βράδυ και δεν μπορούσ ανα τα ανοίξω με τίποτα, ούτε να σηκωθώ να τον ταϊσω. Την άλλη μέρα έφαγα ενέσεις και ξεκινήσαμε αντιβίωση (όλα συμβατά με θηλασμό). Με έπιασε και ένα γερό κρύωμα μαζί επειδή ήταν ευάλωτος ο οργανισμός, φορούσα μάσκα μην κολήσω το μωρό..δε θέλω να το ξαναζήσω θεέ μου.

[Sonne]

Ήδη μας είχε δώσει από παλιά apotel, algofren και nurofen. Τα έχουμε στο φαρμακείο και τα έχουμε δοκιμάσει σε δύσκολες ώρες, χωρίς κανένα αποτέλεσμα.

 

Tsarli έχω κι εγώ έναν μικρούλη 11 μηνών, δύσκολο στον ύπνο, απαιτητικό και με ζόρικη οδοντοφυία.Έχεις δοκιμάσει ομοιοπαθητικά φάρμακα; Εδώ στη Γερμανία δίνουν τα υπόθετα Viburcol και το φάρμακο Osanit. Ο παιδίατρός μας δεν τα έχει σε υπόληψη, αλλά μη θέλοντας να δώσουμε κάτι πιο βαρύ, τα χρησιμοποιούμε εδώ και μήνες με πάρα πολύ καλά αποτελέσματα. Νομίζω μπορείς να τα παραγγείλεις και από Ελλάδα μέσω του φαρμακοποιού σου...

[tsarli]

Tsarli έχω κι εγώ έναν μικρούλη 11 μηνών, δύσκολο στον ύπνο, απαιτητικό και με ζόρικη οδοντοφυία.Έχεις δοκιμάσει ομοιοπαθητικά φάρμακα; Εδώ στη Γερμανία δίνουν τα υπόθετα Viburcol και το φάρμακο Osanit. Ο παιδίατρός μας δεν τα έχει σε υπόληψη, αλλά μη θέλοντας να δώσουμε κάτι πιο βαρύ, τα χρησιμοποιούμε εδώ και μήνες με πάρα πολύ καλά αποτελέσματα. Νομίζω μπορείς να τα παραγγείλεις και από Ελλάδα μέσω του φαρμακοποιού σου...

 

Έχουμε δοκιμάσει τα camomilla από ομοιπαθητικό και τίποτα! Στο τέλος μας είπε να μη δώσουμε κάτι άλλο, αλλά να δούμε αν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τον πονόδοντο με συμβατικά σιροπάκια τύπου apotel κλπ. Δυστυχώς ο μικρός δεν ανακουφίζεται (μα με τέτοιο μελάνιασμα πώς να ανακουφιστεί).

Απλά με τον ύπνο δεν ξέρω πλέον αν φταίει ο πονόδοντος ή είναι ζήτημα συνήθειας..κλίνω κατά 99% στο δεύτερο. Δυστυχώς ο γιατρός (και ο σύζυγος, και οι παπουδογιαγιάδες διαφωνούν: όσοι δηλ. δεν τραβάν το ζόρι). Τους βλέπω που κοιμούνται 8ωρα ή 10ωρα το βράδυ, συν τον μεσημεριανό ύπνο και μετά έχουν το θράσος να μου κάνουν παρατήρηση γιατί αφήνω το μωρό να κλαίει..τα νεύρα μου!

[Aimee]

Δεν μπορεί τέλος πάντων να κρατήσει κάποιος το μικρό για 4 ώρες το μεσημέρι να ξεκουραστείς;;;

[tsarli]

Δεν μπορεί τέλος πάντων να κρατήσει κάποιος το μικρό για 4 ώρες το μεσημέρι να ξεκουραστείς;;;

 

Δυστυχώς, όλοι μοιμούνται εκείνη την ώρα. Βέβαια καμιά φορά τον πέρνουν 3-5 για βόλτα και εκεί τρέχω να κάνω ό, τι προλάβω, ύπνο, μπάνιο ή να φάω.

[tsarli]

κοιμούνται ήθελα να πω

[Aimee]

Λίγο παραπάνω να τον κρατήσουν δεν γίνεται;

 

Ήθελα να σε ρωτήσω και για το πώς είναι η συμπεριφορά του παιδιού προς εσένα. Αισθάνεσαι ότι είναι πολύ προσκολλημένος σε εσένα, "σου έχει νεύρα" ή κάτι άλλο;

Σκέφτομαι μήπως η "αντίδραση" που βγάζει στον ύπνο είναι αποτέλεσμα άλλων ψυχολογικών παραγόντων..

 

Μου φαίνεται ελάχιστο το νερό που πίνει. Και αφού το παιδί είναι ενυδατωμένο, σημαίνει ότι θηλάζει πολύ καλά.

[tsarli]

Λίγο παραπάνω να τον κρατήσουν δεν γίνεται;

 

Ήθελα να σε ρωτήσω και για το πώς είναι η συμπεριφορά του παιδιού προς εσένα. Αισθάνεσαι ότι είναι πολύ προσκολλημένος σε εσένα, "σου έχει νεύρα" ή κάτι άλλο;

Σκέφτομαι μήπως η "αντίδραση" που βγάζει στον ύπνο είναι αποτέλεσμα άλλων ψυχολογικών παραγόντων..

 

Μου φαίνεται ελάχιστο το νερό που πίνει. Και αφού το παιδί είναι ενυδατωμένο, σημαίνει ότι θηλάζει πολύ καλά.

 

Γενικά το παιδί έχει γίνει πολύ ανεξάρτητο από τότε που μπήκε στο δωμάτιό του (12 μηνών). Παίζει μόνο του, του κάνω και γω παιχνίδια και καραγκιοζιλίκια, αλλά δεν αντιδράει πάντα (φαντάζομαι γιατί του αρέσει να τρέχει και να ανακαλύπετει). Όταν τον αφήνω στη γιαγιά δεν κλαίει καθόλου, ούτε μας ζητάει. Τελευταία άρχισε να γκρινιάζει όταν φεύγει ο

μπαμπάς του (τον βλέπει το πολύ 1 ώρα την ημέρα λόγω δουλειάς).

Νερό ναι, πίνει ελάχιστο (έχουμε πάρει τα παντα από ποτήρια-καλαμάκια κλπ). Οι πάνες του τελευταία είναι λιγότερες και πιο ελαφριές (4 βρεγμένες), αλλά φαντάζομαι επειδή μεγάλωσε.

Τώρα κοιμήθηκε με τα χίλια ζόρια (αγκαλιά-κρεβάτι-πιπίλισμα-κλάμα) στις 11:30 στο κρεβάτι του, ξύπνησε στις 12:30, τον πήρα στο κρεβάτι μου και συνέχισε άλλα 45 λεπτά. Και γω καθόμουν εδώ για να μην πέσει από το κρεβάτι.

Και γω σκέφτομαι αν έχει κάτι μαζί μου, το μόνο που έχει αλλάξει είναι ότι έχει πάει στο δωμάτιό του και προσπαθήσαμε να τον μάθουμε να κοιμάται χωρίς να θηλάζει κάθε φορά που ξυπνάει. Τί να πώ, μου κάνει αντίποινα?

[mkcm]

Αγαπητή tsarli,

 

Σου ξαναγράφω στο θέμα γιατί βλέπω ότι σε βασανίζει πάρα πολύ και σε έχει αγχώσει ιδιαίτερα. Κατά τη δική μου γνώμη όχι το παιδί δε δυσκολεύεται στον ύπνο λόγω των δοντιών, για αντίποινα ή για άλλους λόγους που αφορούν την ψυχολογία του. Απλά έχει μπερδευτεί το καημένο.

Είχες πει, πως είχες εφαρμόσει τη μέθοδο του "Κοιμήσου παιδί μου". Κι εγώ την εφάρμοσα, πέτυχε, για καμιά βδομάδα έκανε η μικρή πάλι νούμερα στον ύπνο, τις πρώτες 1 - 2 μέρες ψάρωσα πιστεύοντας ότι κάτι έχει, το εκμεταλλεύτηκε μετατρέποντας τις επόμενες 2 νύχτες σε δύσκολες, οπότε ξαναεφάρμοσα το βιβλίο απαρέγκλιτα και τώρα πάλι κοιμάται σαν πουλάκι. Μάλιστα, αν την ώρα του ύπνου είναι ανήσυχη για τον χ ή ψ λόγω κάθεται μόνη της στην κούνια χαζοτραγουδάει και κοιμάται μόνη της.

Νομίζω, για το δικό σου το καλό, αλλά περισσότερο για του μωρού, μιας και ο νυχτερινός ύπνος είναι σημαντικότατος, ότι πρέπει να ηρεμήσεις, να ανασκουμπωθείς και να ξαναδιαβάσεις με μεγάλη προσοχή το βιβλίο εφαρμόζοντας τις οδηγίες πιστά, χωρίς πισωγυρίσματα, χωρίς ελιγμούς, με αγάπη και στοργή.

Σκέψου, ότι μέσα στο προηγούμενο χρονικό διάστημα έμαθες στο παιδί μια μέθοδο, την αναίρεσες, προσπάθησες να την ξαναεφαρμόσεις στο περίπου κ.ο.κ. Μπερδεύτηκε. Δεν ξέρει αυτή τη στιγμή τι είναι σωστό, τι λάθος, τι περιμένεις από αυτό, τι αυτό από σένα. Όταν ξυπνάει τη νύχτα δεν ξέρει αν θα έρθεις να το θηλάσεις ή αν όχι. Αν το βάλεις για ύπνο δεν ξέρει αν θα το αφήσεις να κοιμηθεί μόνο του, με αγκαλιά ή με στήθος. Βρίσκεται σε σύγχιση.

Προσπάθησε να ηρεμήσεις εσύ πρώτα, να το πάρεις απόφαση κι όταν θα είσαι έτοιμη να εφαρμόσεις τη μέθοδο γραμμή προς γραμμή, χωρίς αποκλίσεις και να είσαι έτοιμη σε περίπτωση πισωγυρίσματος να την ξαναξεκινήσεις.

Στα λέω από προσωπική πείρα. Θέλει σταθερότητα. Να γνωρίζει το παιδί κάθε φορά τι θα γίνει. Να ξέρει ότι όταν λες νάνι το εννοείς. Θα προσπαθήσει να σε κάνει να "σπάσεις". Αυτή είναι η δουλειά του, να δοκιμάζει το δικά σου και τα δικά του όρια και η δική σου δουλειά είναι να του δείξεις μέχρι που φτάνουν αυτά τα όρια, ώστε να έχεις ένα παιδί που αισθάνεται ασφάλεια.

Σε περίπτωση που δεν μπορείς για τον χ ή ψ λόγο να τηρήσεις τη μέθοδο είναι προτιμότερο για το παιδί, προκειμένου να νιώθει σταθερότητα και ασφάλεια, να το κοιμίζεις μαζί σου. Αλλά πρόσεχε όχι πολλά, διαφορετικά σενάρια. Ένα και μόνιμο.

Ελπίζω να σε βοήθησα με κάποιον τρόπο.

[Deena]

Αγαπητή tsarli,

 

Σου ξαναγράφω στο θέμα γιατί βλέπω ότι σε βασανίζει πάρα πολύ και σε έχει αγχώσει ιδιαίτερα. Κατά τη δική μου γνώμη όχι το παιδί δε δυσκολεύεται στον ύπνο λόγω των δοντιών, για αντίποινα ή για άλλους λόγους που αφορούν την ψυχολογία του. Απλά έχει μπερδευτεί το καημένο.

Είχες πει, πως είχες εφαρμόσει τη μέθοδο του "Κοιμήσου παιδί μου". Κι εγώ την εφάρμοσα, πέτυχε, για καμιά βδομάδα έκανε η μικρή πάλι νούμερα στον ύπνο, τις πρώτες 1 - 2 μέρες ψάρωσα πιστεύοντας ότι κάτι έχει, το εκμεταλλεύτηκε μετατρέποντας τις επόμενες 2 νύχτες σε δύσκολες, οπότε ξαναεφάρμοσα το βιβλίο απαρέγκλιτα και τώρα πάλι κοιμάται σαν πουλάκι. Μάλιστα, αν την ώρα του ύπνου είναι ανήσυχη για τον χ ή ψ λόγω κάθεται μόνη της στην κούνια χαζοτραγουδάει και κοιμάται μόνη της.

Νομίζω, για το δικό σου το καλό, αλλά περισσότερο για του μωρού, μιας και ο νυχτερινός ύπνος είναι σημαντικότατος, ότι πρέπει να ηρεμήσεις, να ανασκουμπωθείς και να ξαναδιαβάσεις με μεγάλη προσοχή το βιβλίο εφαρμόζοντας τις οδηγίες πιστά, χωρίς πισωγυρίσματα, χωρίς ελιγμούς, με αγάπη και στοργή.

Σκέψου, ότι μέσα στο προηγούμενο χρονικό διάστημα έμαθες στο παιδί μια μέθοδο, την αναίρεσες, προσπάθησες να την ξαναεφαρμόσεις στο περίπου κ.ο.κ. Μπερδεύτηκε. Δεν ξέρει αυτή τη στιγμή τι είναι σωστό, τι λάθος, τι περιμένεις από αυτό, τι αυτό από σένα. Όταν ξυπνάει τη νύχτα δεν ξέρει αν θα έρθεις να το θηλάσεις ή αν όχι. Αν το βάλεις για ύπνο δεν ξέρει αν θα το αφήσεις να κοιμηθεί μόνο του, με αγκαλιά ή με στήθος. Βρίσκεται σε σύγχιση.

Προσπάθησε να ηρεμήσεις εσύ πρώτα, να το πάρεις απόφαση κι όταν θα είσαι έτοιμη να εφαρμόσεις τη μέθοδο γραμμή προς γραμμή, χωρίς αποκλίσεις και να είσαι έτοιμη σε περίπτωση πισωγυρίσματος να την ξαναξεκινήσεις.

Στα λέω από προσωπική πείρα. Θέλει σταθερότητα. Να γνωρίζει το παιδί κάθε φορά τι θα γίνει. Να ξέρει ότι όταν λες νάνι το εννοείς. Θα προσπαθήσει να σε κάνει να "σπάσεις". Αυτή είναι η δουλειά του, να δοκιμάζει το δικά σου και τα δικά του όρια και η δική σου δουλειά είναι να του δείξεις μέχρι που φτάνουν αυτά τα όρια, ώστε να έχεις ένα παιδί που αισθάνεται ασφάλεια.

Σε περίπτωση που δεν μπορείς για τον χ ή ψ λόγο να τηρήσεις τη μέθοδο είναι προτιμότερο για το παιδί, προκειμένου να νιώθει σταθερότητα και ασφάλεια, να το κοιμίζεις μαζί σου. Αλλά πρόσεχε όχι πολλά, διαφορετικά σενάρια. Ένα και μόνιμο.

Ελπίζω να σε βοήθησα με κάποιον τρόπο.

 

Tsarli, ήθελα από χτες να σου γράψω αλλά δεν βρήκα την ευκαιρία. Τελικά νιώθω σαν να απαντήσα μέσω της mkcm!!!! :)

 

Συμφώνω απόλυτα μέ όσα γράφει, το μικρός σου χρειάζεται σταθερότητα και προβλεψιμότητα, όλα τα μωρά νιώθουν ασφάλεια όταν υπάρχει μια σταθερή ρουτίνα την οποία αναγνωρίζουν και περιμένουν. Δεν πρόκειται να πονέσει περισσότερο στα δόντια αν προσπαθήσεις να τον εκπαιδεύσεις, το πιθανότερο είναι ότι περισσότερο ταλαιπωρείται προσπαθώντας να κοιμηθεί χωρίς να τα καταφέρνει.

 

Δεν αμφισβητώ τον παιδίατρό σας, αλλά πιστεύω ότι και αυτός ο χριστιανός περισσότερο θέλει να αποτρέψει ακραίες μεθόδους εκπαίδευσης ύπνου την περίοδο αυτή...δεν μπορεί να ξέρει τί γίνεται σε κάθε σπίτι, οπότε λέει αυτή την κουβέντα για να είναι καλυμμένος για όλες τις περιπτώσεις!!!

 

Η οδοντοφυία έχει πολύ δρόμο ακόμα, αν περιμένεις να τελειώσει μάλλον θα καταρρεύσεις από την κούραση.

 

Εγώ θα σου έλεγα να ξαναρχίσεις άμεσα την εκπαίδευση, αν δεν σου κάνει η συγκεκριμένη μέθοδος, διάλεξε μια άλλη, αλλά μην πισογυρίσεις. Εάν θέλεις μπορώ να σου προτείνω κάτι μέσω πμ.

[maria ampelokipi]

Και εγώ συμφωνώ! Η deena και η mkcm με κάλυψαν απόλυτα!

ΕΣΥ είσαι η μαμά, θέτεις τους κανόνες, το μωρό νιώθει ασφάλεια ότι εσύ προπάντων ξέρεις τι πρέπει να γίνει και θα σε ακολουθήσει (όχι φυσικά χωρίς αντίσταση!).

Ο σύζυγος ας κάνει υπομονή (τάξε του κάτι αν σε αφήσει μια βδομάδα να κάνεις το πρόγραμμα όπως θεωρείς εσύ σωστό) και θα αποζημιωθεί και εκείνος!

Όσο για τον παιδίατρο, εμάς μας έλεγε πάντως να το αφήσουμε και λίγο να κλαίει το μωρό...

Καλό κουράγιο! Εγώ εφάρμοσα τη μέθοδο στο δεύτερο παιδί και χτυπάω το κεφάλι μου που το πρώτο το άφησα να πάει 28 μηνών χωρίς να έχω κοιμηθεί ούτε ένα βράδυ σερί, πράγμα που μου στοίχισε και σε προσωπικό και σε επαγγελματικό επίπεδο και σε ψυχολογικό φυσικά.

Τα δόντια δεν είναι ο λόγος που δεν κοιμάται, και μένα η μικρή μόνο 4 δόντια έχει και τα ούλα της πρησμένα εδώ και πολλούς μήνες, αλλά στη μέθοδο ανταποκρίθηκε και όταν πήγε να ξεφύγει την ξαναεφάρμοσα.

Σκέψου ότι ο γιος μου ξυπνάει ακόμα μέσα στη νύχτα για χίλιες δυο δικαιολογίες, ενώ η μικρή (που ως μωρό ήταν πολύ πιο άυπνη και αντιδραστική από τον μεγάλο) κοιμάτα σερί (εκτός από τις περιόδους των ιώσεων, που είναι επόμενο πως το παιδί ταλαιπωρείται).

Σου τα λέω με κάθε καλή διάθεση, για να μην γίνεις εσύ το ράκος που ήμουν εγώ όταν ο γιος μου ήταν πχ 2 ετών και παρακαλούσα να μη νυχτώσει για να μην αρχίσει το βασανιστήριο...

[tsarli]

Σας διαβάζω με προσοχή, δυστυχώς όμως υπέκυψα και με το παραμικρό κλαάμ τρέχω και τον ταϊζω. Και πίνει πολύ γάλα, σαν να πεινάει! Αναρωτιέμαι πού την βρίσκει την όρεξη μέσα στη νύχτα.

Είμαι σίγουρη ότι και το παιδί έχει καταμπερδευτεί, αλλά δεν είμαι έτοιμη να εφαρμόσω καμία μέθοδο, χρειάζομαι στήριξη (που δεν την έχω). Τώρα ξέρω ότι θα πάω, θα τον θηλάσω και θα κοιμηθεί. Και ο σύζυγος δεν ξυπνάει πλέον από τα κλάματα του μωρού (γιατί δεν προλαβαίνει να κλάψει και πολύ, τρέχω σαν σφαίρα).

Κατά τα άλλα βλέπω το μωρό να μου κάνει χαδάκια τη μέρα (πε΄ριεργο, ποτέ δεν μου τα έκανε) και να είναι πιο κοντά μου. Βέβαια αυτό μπορέι να συμβαίνει και λόγω ηλικίας, μεγαλώνει και καταλαβαίνει.

Προσπαθώ να ψήσω τον άντρα μου σε κάποια αργία να ξεκινήσουμε. Είμαι πολύ ράκος για να το χειριστώ μόνη μου. Προς το παρόν συνεχίζουμε έτσι. Μόλις καταρεύσω, θα ξεκινήσουμε σίγουρα!! (πλάκα κάνω, τί να πώ)?