ΒΑΛΤΕ ΤΕΛΟΣ ΣΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΠΝΟΥ(κοιμήσου παιδί μου)

[kytaki]

να συμπληρωσω οτι ο γιος μου ειναι 2 χρονων και 3 μηνων και τωρα του μαθαινω πρωτη φορα πως να κοιμαται μονος του... μην μεινετε στις δικες σας τυψεις αν το εφαρμοσετε (οτι δεν ειστε καλη μανα), γιατι το παιδι το πρωι που θα το ξυπνησετε, θα σας αγαπαει το ιδιο οπως και πριν εφαρμοσετε τη μεθοδο του υπνου...

[cover]

Ειδα τον τιτλο και σας λεω την μαρτυρια την δικη μου καθως ακομα και 2 ακομα οικογενειων που τους πηρα σαν δωρο αυτο το βιβλιο!

Το οτι λεει το βιβλιο ειναι απλως ο κορμος... απο εκει και περα εσεις το προσαρμοζετε στα δικα σας μετρα!!!

Παντως και ο δικος μας μπομπιρας αλλα και των φιλων μας 1 ωρα συνεχομενα εκλαιγε σπαραχτικα... ουδεποτε τον εγκαταλειψαμε μονο του αλλα καθε 5 λεπτα εμπαινε μεσα μια ο μπαμπας και μια η μαμα και με λογια κοφτα και σοβαρα χωρις να τα κοιταμε στα ματια και καλα κανουμε μια αλλη δουλεια μεσα στο δωματιο τους λες οτι ειναι ωρα για υπνο οπως κανουν ολα τα παιδακια, και η μαμα και ο μπαμπας και καληνυχτα θα τα πουμε αυριο.

Μην ξεχνατε οτι πολλες φορες τα παιδια κλαινε για να αποβαλλουν την υπερενταση της ημερας....

Διαβαστε το βιβλιο και πραγματικα θα σωθειτε!!!

[boy'smam]

1 ωρα συνεχομενα εκλαιγε σπαραχτικα... ουδεποτε τον εγκαταλειψαμε μονο του αλλα καθε 5 λεπτα

Και αυτα τα 5λεπτα που το μωρο σπαραζε δεν ηταν μονο του???

Τα μωρα δεν εχουν καμια αισθηση του χρονου και αυτα τα 5λεπτα να του φανηκαν αιωνας!

 

Μην ξεχνατε οτι πολλες φορες τα παιδια κλαινε για να αποβαλλουν την υπερενταση της ημερας....

:shock::shock:Εγω παντως δεν εχω δει μωρο να κλαει σπαραχτικα απο υπερενταση!

Διαβαστε το βιβλιο και πραγματικα θα σωθειτε!!!

Να σωθουμε απο τι?απο τα κακα μωρα που δεν κοιμουνται μονα τους επειδη θελουν αγκαλια ή επειδη δεν μπαινουν στο δικο μας προγραμμα?

 

Υπαρχουν πολλοι τροποι πιο χρονοβοροι και λιγοτερο επιπονοι για το παιδι και τους γονεις για να μαθει ενα παδι να κοιμαται!Ισως απλα να μην εχουμε υπομονη να τους ακολουθησουμε γιατι μπορει να χρεαζονται και 8 εβδομαδες αντι 1 που θελει αυτη η τακτικη!Το οτι εμεις δεν εχουμε υπομονη δεν φτανε τα παιδια.!!!

Κι εγω εχω να κοιμηθω σερι 2 χρονια!η μοναδικη φορα που το μωρο μου εκλαψε ΤΟΣΟ πολυ ηταν η μερα που ακολουθησα για πρωτη-και τελευταια-φορα αυτο το βιβλιο!21 μηνες δεν εχει κλαψει ποτε ετσι για κανενα λογο!Ακομη εχω τυψεις

Εψαξα και βρηκα πιο ανωδυνους τροπους να καταφερω να κοιμαται μονο του...χωρις ουτε ενα δακρυ! πλεον τον βαζω στο κρεβατι και κοιμαται!Βεβαια ξυπναει ακομη για γαλα αλλα οκ...δεν θα σκασω κι ολας!

Εγω παντως αν κλαιω σπαραχτικα θελω αγκαλια απο τον αντρα μου...γιατι σιγουρα κατι μου συμβαινει

[_mpoumpou_]

Καλησπέρα σε όλες!

Πριν λίγες μέρες πήγα και αγορασα το βιβλιο αυτό το οποίο οι μισοι γονεις λατρευουν και οι άλλοι μισοι μισουν!

Το εχω διαβασει ηδη δυο φορες και δεν ξερω αν θα το εφαρμοσω, διοτι είμαι σχεδον σιγουρη οτι δεν θα τα καταφερω... Διοτι ως μαμα μπορει να μην εχω κολληματα με πραγματα αλλα με το κλαμα εχω και παραεχω... 9 μηνων ειναι ο μικρός μου και δεν εχει κλαψει ποτε πανω απο 1 λεπτό.. Δεν το αντεχω!

 

Να σημειωσω δε, οτι υπαρχει τεραστιο προβλημα με τον υπνο του...!Δεν εχει κοιμηθει ποτε σερι πανω από δυο ωρες.. Καθε νυχτα ξυπνα 10-15 φορες τουλάχιστον και το τελευταιο κατορθωμα μας ειναι οτι κοιμαται στις 3-4 το πρωι και ξυπνά 6.30 και δεν ξανακοιμαται...

Για υπνο μεσα στην ημερα ουτε λογος κανα μισαωρο και πολυ ειναι!!!

Εχω αρχισει και ανησυχω πολυ για την υγεια του καθως τοσο ελαχιστος υπνος για την ηλικια του μονο σε κακο μπορει να αποβει...

Εχω προσπαθησει τα παντα.. Εχω τσεκαρει το δωματιο ξανα και ξανα για κρυο, ζεστη, εχω βαλει υγραντηρα, τον εχουμε καρατσεκαρει για θεματα υγειας, τον εχω παρει στο κρεβατι μας.. Τα παντα, σας λεω αληθεια!!

Κι ομως συνεχιζεται το θεμα...

Δεν ξερω τι άλλο να κανω...

Δεν εχουμε καμια βοηθεια απο μαμαδες, μπαμπαδες, καμια! Εδω με πυρετο 39,5 ημουν και δεν μας βοηθησε κανεις..

Ο αντρας μου λειπει ολη μερα στο γραφειο και επιστρεφει αργα το βραδυ και φυσικα δεν υπαρχει χρονος για μας, αφου μεχρι να αποφασισει να κοιμηθει ο μικρός εχει ηδη κοιμηθει κι εκεινος (ποσο να αντεξει!?)

Φυσικα το βραδυ ξυπναω μονο εγω, όπου ακομη απορω που βρισκω δυναμεις και αντεπεξερχομαι με παιδί, σπιτι, δουλεια απο το σπιτι και υπνο ανυπαρκτο!

 

Ειλικρινα πιστευω πως δεν θα καταφερω να εφαρμοσω τη μεθοδο αυτη, επειδη ερχεται σε αντιθεση με το "κολλημα" μου με το κλαμα αλλά ειλικρινα ειμαι ενα βημα πριν την υπερκοπωση! Δεν ξερω τι άλλο να κανω...

[paros]

καθως ο καθε γονιος κανει οτι πιστευει καλυτερο συμφωνα με την δικη του κριση,θα ηθελα απλα να εκθεσω την δικη μου αποψη και τον προβληματισμό μου..σε μια προσφατη συζητηση με φιλη που της χαρισανε το βιβλιο για να κοιμαται ο μολις 2 μηνων γιος της,εψαξα λιγο παραπανω το θεμα..

προσωπικα,δεν ειμαι υπερ της αποψης του βιβλιου,ειμαι υπερ του cosleeping που κι αυτο εχει τα θετικα και τα αρνητικα του οπως διαφοροι αναφερουν..

παραθετω μερικα κειμενα που αφορουν την ψυχολογια του μωρου και την τακτικη του υπνου..

http://www.pediatros-thes.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=137&Itemid=170

 

http://www.pediatros-thes.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=160&Itemid=195

 

ειναι και οι δυο αποψεις τις οποιες συμμεριζομαι απολυτα..φανταζομαι οτι μπορει να υπαρχουν και αντιθετες αποψεις οσον αφορα την εκπαιδευση στον υπνο ή την ψυχολογια του μωρου..

 

θα ηθελα να ρωτησω λοιπον τις μαμαδες που εχουν διαβασει το βιβλιο και γενικα εχουν ψαξει αυτο το θεμα..να σημειωσω οτι το βιβλιο ΔΕΝ το εχω διαβασει,απλα εχω σχηματισει μια εικονα (η οποια μπορει να ειναι και λαθος) απο οτι εχω διαβασει εδω..εχετε βρει καποια ερευνα ή αναφερει το βιβλιο καπου, εαν υπαρχει καποια αρνητικη/θετικη /ουδετερη επιδραση στην ψυχολογια του μωρου με αυτην την μεθοδο?

 

προφανως ο καθενας μπορει να βρει μια τακτικη με την οποια μαθαινει ενα μωρο ή ενα παιδι ή ακομα και ενας ενηλικας, το θεμα ειναι οχι να μαθει αυτο που θελουμε, αλλα τι επιδραση εχει αυτο στον ψυχισμό του..

γιατι πιστευω οτι αυτο ειναι το πιο σημαντικο κι οχι το κατα ποσο αποτελεσματικη ειναι μια μεθοδος..

 

διευκρινιζω οτι δεν αναφερομαι στην προσωπικη αποψη της καθε μητερας (που προφανως δεν θεωρει την μεθοδο αυτη αρνητικη και γι αυτο την υποστηριζει αλλωστε), αλλα εαν εχετε διαβασει καποιο επιστημονικο ή μη αρθρο ή εστω εαν αναφερει ο συγγραφεας του βιβλιου κατι σχετικο με την επιδραη στην ψυχολογια....

ευχαριστω

[kinkajoujou]

καθως ο καθε γονιος κανει οτι πιστευει καλυτερο συμφωνα με την δικη του κριση,θα ηθελα απλα να εκθεσω την δικη μου αποψη και τον προβληματισμό μου..σε μια προσφατη συζητηση με φιλη που της χαρισανε το βιβλιο για να κοιμαται ο μολις 2 μηνων γιος της,εψαξα λιγο παραπανω το θεμα..

προσωπικα,δεν ειμαι υπερ της αποψης του βιβλιου,ειμαι υπερ του cosleeping που κι αυτο εχει τα θετικα και τα αρνητικα του οπως διαφοροι αναφερουν..

παραθετω μερικα κειμενα που αφορουν την ψυχολογια του μωρου και την τακτικη του υπνου..

http://www.pediatros-thes.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=137&Itemid=170

 

http://www.pediatros-thes.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=160&Itemid=195

 

ειναι και οι δυο αποψεις τις οποιες συμμεριζομαι απολυτα..φανταζομαι οτι μπορει να υπαρχουν και αντιθετες αποψεις οσον αφορα την εκπαιδευση στον υπνο ή την ψυχολογια του μωρου..

 

θα ηθελα να ρωτησω λοιπον τις μαμαδες που εχουν διαβασει το βιβλιο και γενικα εχουν ψαξει αυτο το θεμα..να σημειωσω οτι το βιβλιο ΔΕΝ το εχω διαβασει,απλα εχω σχηματισει μια εικονα (η οποια μπορει να ειναι και λαθος) απο οτι εχω διαβασει εδω..εχετε βρει καποια ερευνα ή αναφερει το βιβλιο καπου, εαν υπαρχει καποια αρνητικη/θετικη /ουδετερη επιδραση στην ψυχολογια του μωρου με αυτην την μεθοδο?

 

προφανως ο καθενας μπορει να βρει μια τακτικη με την οποια μαθαινει ενα μωρο ή ενα παιδι ή ακομα και ενας ενηλικας, το θεμα ειναι οχι να μαθει αυτο που θελουμε, αλλα τι επιδραση εχει αυτο στον ψυχισμό του..

γιατι πιστευω οτι αυτο ειναι το πιο σημαντικο κι οχι το κατα ποσο αποτελεσματικη ειναι μια μεθοδος..

 

διευκρινιζω οτι δεν αναφερομαι στην προσωπικη αποψη της καθε μητερας (που προφανως δεν θεωρει την μεθοδο αυτη αρνητικη και γι αυτο την υποστηριζει αλλωστε), αλλα εαν εχετε διαβασει καποιο επιστημονικο ή μη αρθρο ή εστω εαν αναφερει ο συγγραφεας του βιβλιου κατι σχετικο με την επιδραη στην ψυχολογια....

ευχαριστω

 

την Τετάρτη που θα πάω παιδίατρο θα συζητήσω ακριβώς αυτό το θέμα, αν έχω κάτι νεότερο θα το αναφέρω Το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει, αλλά είμαι κι εγώ στην προσπάθεια αλλαγής της συνήθειας να αποκοιμιέται η μικρή στο στήθος. Δεν λέω ότι είναι κακό, απλά με κούρασε από ένα σημείο και μετά, ειδικά όταν άρχισε να ξυπνάει τη νύχτα ανά μία ώρα περίπου. Κατάλαβα ότι δεν ήταν θέμα πείνας, δοντιών ή κάποιας άλλης ανάγκης, έστω και συναισθηματικής, αλλά ήταν η φάση που έμπαινε σε πιο ελαφρύ ύπνο, ξυπνούσε και δεν μπορούσε να αποκοιμηθεί ξανά μόνη της.

δοκίμασα τις τεχνικές του no-cry sleep solution αλλά δεν είδα αποτέλεσμα. ξεκίνησα λοιπόν να την αφήνω στην κούνια και να κάθομαι μαζί της μέχρι να κοιμηθεί. Παρόλο που είχε τα μάτια κλειστά από τη νύστα, γκρίνιαζε, γυρνούσε στην κούνια σαν το αγρίμι στο κλουβί και δεν ηρεμούσε με τίποτα. κατάλαβα ότι το παιδί τόσο καιρό είχε φτιάξει μια συνήθεια, και χωρίς αυτή δεν μπορούσε να κοιμηθεί. είδα κι ότι η παρουσία μου εκεί την αναστάτωνε περισσότερο, οπότε απομακρύνθηκα από το οπτικό της πεδίο και την άφησα. Έκλαιγε, πήγαινα και την ψιλοηρεμούσα, έφευγα, έβαζε πάλι τα κλάματα. αυτό έγινε 2 βράδια. δεν μου ήταν καθόλου εύκολο, μάλιστα κάποια στιγμή το δεύτερο βράδυ είπα να το σπάσω, αλλά σκέφτηκα ότι εκεί θα την αποτρέλαινα εντελώς, θα νόμιζε ότι της κάνω βασανιστήριο για πλάκα και λέω "ας περάσει κι αυτή η βραδιά έτσι κι από αύριο κομμένο το πείραμα". Την επόμενη μέρα το πρωί την έβαλα στην κούνια της, της έδωσα λίγο γάλα να πιει, και μέχρι να πάω να πάρω το μπουκάλι είχε αποκοιμηθεί μόνη της χωρίς κιχ! δεν το πίστευα! το ίδιο συνεχίστηκε για μερικές μέρες, αλλά μετά γυρίσαμε πάλι στα ίδια και θέλω να συζητήσω με τη γιατρό πώς μπορώ να το χειριστώ.

 

Να σου πω ένα πολύ βασικό θετικό που είδα; το παιδί κοιμόταν σερί πολύ περισσότερες ώρες, δεν σου λέω για το βράδυ, που κάποια στιγμή θα πεινάσει και θα ξυπνήσει, αλλά την ημέρα. Παλιότερα πάλευα 1 ώρα να την κοιμήσω στο στήθος, μόλις την έβαζα στην κούνια σε 40 λεπτά το πολύ ξυπνούσε πάλι και μετά ήταν μέσα στη γκρίνια. Από όταν δοκιμάσαμε να κοιμάται μόνη της, κοιμόταν περίπου δίωρο, ξυπνούσε φρέσκια-φρέσκια και πολύ ήρεμη και κεφάτη. είδα αλλαγή στη διάθεση του παιδιού πολύ θετική, κι αυτός είναι ο λόγος που με κάνει να θέλω να το ψάξω περισσότερο.

[paros]

κι αυτός είναι ο λόγος που με κάνει να θέλω να το ψάξω περισσότερο.

οταν ρωτησεις τον παιδιατρο μην ζητησεις μονο την προσωπικη του αποψη,αλλα εαν μπορει να σου προτεινει κατι που να βασιζεται σε μια βιβλιογραφια/μια ερευνα..τι εννοω? μπορει να σου πει οτι το δικο του παιδι το κοιμιζε ανασκελα με rolling stones!! ή να σου προτεινει το συγκεκριμενο βιβλιο..

εαν μπορει να σου ''τεκμηριωσει'' την αποψη του..αυτο εννοω..

 

εμεις δεν εχουμε κοιμηθει παραπανω απο 3-6 ωρες συνεχομενες (με σπανιες εξαιρεσεις) απο τοτε που γεννηθηκε..το θεωρω φυσιολογικο καθως δεν μου αρεσει να βαζω ολα τα παιδια σε ενα τσουβαλι..βλεπω οτι μηνα με τον μηνα η κατασταση βελτιωνεται..οποτε περιμενω,συμμετεχω και παρατηρω... θα ηθελα ομως να εχω μια ολοκληρωμενη αποψη για την μεθοδο ''κοιμησου παιδι μου''..

[kinkajoujou]

οταν ρωτησεις τον παιδιατρο μην ζητησεις μονο την προσωπικη του αποψη,αλλα εαν μπορει να σου προτεινει κατι που να βασιζεται σε μια βιβλιογραφια/μια ερευνα..τι εννοω? μπορει να σου πει οτι το δικο του παιδι το κοιμιζε ανασκελα με rolling stones!! ή να σου προτεινει το συγκεκριμενο βιβλιο..

εαν μπορει να σου ''τεκμηριωσει'' την αποψη του..αυτο εννοω..

 

εμεις δεν εχουμε κοιμηθει παραπανω απο 3-6 ωρες συνεχομενες (με σπανιες εξαιρεσεις) απο τοτε που γεννηθηκε..το θεωρω φυσιολογικο καθως δεν μου αρεσει να βαζω ολα τα παιδια σε ενα τσουβαλι..βλεπω οτι μηνα με τον μηνα η κατασταση βελτιωνεται..οποτε περιμενω,συμμετεχω και παρατηρω... θα ηθελα ομως να εχω μια ολοκληρωμενη αποψη για την μεθοδο ''κοιμησου παιδι μου''..

 

το βασικότερο πιστεύω είναι αυτό που λες, να ακούμε το παιδί και να καταλαβαίνουμε τις δικές του ανάγκες. Στη δικιά μου οι πιο ήπιες τακτικές της Bentley δεν έπιασαν, είναι πιο επίμονο παιδί (με την καλή έννοια πάντα ). Και να έχουμε και ρεαλιστικές απαιτήσεις, αν το παιδί πεινάει τη νύχτα εννοείται θα σηκωθώ να το ταΐσω, αν πονάνε τα δόντια του και θέλει αγκαλιά θα το παρηγορήσω, και στο κρεβάτι μας κοιμάται πολύ συχνά, ανάλογα με το τι ζητάει του προσφέρεις. Το θέμα είναι με όποιο τρόπο επιλέξουμε τελικά το παιδί να κοιμάτα πραγματικά καλά και να ξεκουράζεται.

 

Αν έχω κάτι νεότερο θα σας πω, αν και θυμάμαι σε άλλη φάση που το είχαμε συζητήσει μου είχε πει ότι δεν αφήνουμε το μωρό να κλαίει (αν και τότε ήταν και πολύ πιο μικρή)

[margiota]

Σε κάποια στιγμή η παιδίατρος μας είχε αναφέρει το βιβλίο αυτό, όταν συζητάγαμε για τον βραδινό ύπνο (ανύπαρκτο σχεδόν τότε) της μικρής. Δεν μας το σύστησε απλά μας ανέφερε ότι υπάρχει. Εγώ μέχρι τότε δεν το είχα ακούσει. Όταν μας είπε για την μέθοδο του ελεγχόμενου κλάματος κατευθείαν της είπα ότι δεν είναι για εμάς αυτό το βιβλίο...

Εκείνη το είχε εφαρμόσει στο δεύτερο παιδί της λίγο μετά το χρόνο. Δεν της ήταν εύκολο, είπε, αλλά είχε εξαντληθεί από τα ξενύχτια, την δουλειά, την φροντίδα και του μεγάλου παιδιού και όλα αυτά μόνη της γιατί τότε ο άντρας της ταξίδευε! Έπιασε μετά από μία εβδομάδα εφαρμογής. Λίγους μήνες μετά αναγκάστηκε να μείνει με τα παιδιά σε συγγενείς για ένα διάστημα λόγω επισκευής του σπιτιού. Εκεί κοιμόταν μαζί με τα παιδιά. Το μικρό της άρχισε μάλλον λόγο της αλλαγής, να ξυπνάει πάλι κατα τη διάρκεια της νύχτας. Το ίδιο εξακολούθησε να κάνει και όταν γύρισαν σπίτι. Σκέφτηκε ότι δεν πειράζει σε μία εβδομάδα που θα εφαρμόσει πάλι την μέθοδο θα φτιάξει. Το παιδί της τώρα είναι κοντά στα 3... δεν έφτιαξε ποτέ!!! Ξυπνάει ακόμα το βράδυ μόνο που τώρα απλά χώνετε στο κρεβάτι τους και ξανακοιμάτε! Το πήρε χαμπάρι και η μεγάλη, που δεν ξύπναγε ποτέ, και θέλει και εκείνη να κοιμάτε μαζί τους

 

Εγώ έχω διαβάσει το no-cry sleep solution αλλά ομολογώ ότι δεν προσπάθησα ποτέ να το εφαρμόσω ακρίβως... Επέλεξα όμως κάποια πράγματα. Το ένα είναι να κοιμάτε αρκετά την ημέρα. Συνήθως έκανε 2 ύπνους από μισάωρο έως 3 τέταρτα. Προσπάθησα να της τα αυξήσω. Την ώρα που έκανε ότι κουνιόταν και πήγαινε να ξυπνήσει την έπαιρνα αγκαλιά και την ξανακοίμιζα. Σιγά σιγά οι ύπνοι της έφτασαν την μιάμιση με δύο ώρες ο καθένας. Το δεύτερο ήταν να την βάζω στο κρεβάτι της χωρίς να έχει βυθιστεί στα χέρια μου. Μόλις έκλεινε τα μάτια την ξάπλωνα. Στην αρχή ξύπναγε αμέσως. Την ξαναέπερνα κατευθείαν χωρίς να κλάψει και την ησύχαζα και ξανά τα ίδια.

Τώρα, σχεδόν ένα μήνα μετα, έχει υπάρξει κάποια βελτίωση. Παλιά ξύπναγε γύρω στις 7 φορες και τώρα 3 με 4. Οι δύσκολες βραδιές είναι όταν την ενοχλούν τα δόντια ή 2 μέρες περίπου πριν αδιαθετήσω. Ή η παραγωγή μου μειώνεται ή αλλοιώνεται η γεύση και δεν πολύ πίνει.

Ουφ αυτά.....

[boy'smam]

paros πολυ ωραια αρθρα!Τουι διου γιατρου ειναι και αυτο

!http://www.babyspace.gr/Article/baby-cry/146-2228.html?all=1

[tella]

 

Εγώ έχω διαβάσει το no-cry sleep solution αλλά ομολογώ ότι δεν προσπάθησα ποτέ να το εφαρμόσω ακρίβως... Επέλεξα όμως κάποια πράγματα. Το ένα είναι να κοιμάτε αρκετά την ημέρα. Συνήθως έκανε 2 ύπνους από μισάωρο έως 3 τέταρτα. Προσπάθησα να της τα αυξήσω. Την ώρα που έκανε ότι κουνιόταν και πήγαινε να ξυπνήσει την έπαιρνα αγκαλιά και την ξανακοίμιζα. Σιγά σιγά οι ύπνοι της έφτασαν την μιάμιση με δύο ώρες ο καθένας.

 

Ακριβώς το ίδιο κάνει και εμένα, κοιμάται μόνο μισή ώρα, 4 φορές την ημέρα όμως... τελικά χθες διάβασα της ίδιας συγγραφέως το no cry nap solution και σήμερα κοιμήθηκε 1 ώρα και 20 λεπτά!!! Πρωτάκουστο, έχει να κοιμηθεί τόσο απ' όταν ήταν νεογέννητος και τότε μόνο στην αγκαλιά. Δεν ξέρω αν συνεχίσει αλλά τι να πω... αυτό που έκανα ήταν το εξής: ήξερα ότι στη μισή ώρα ξυπνάει... στα 25 λεπτά λοιπόν πήγα στο δωμάτιο και έβαλα το χέρι μου στη κοιλίτσα του. Μόλις άρχισε να σαλεύει τον έκανα μια αγκαλίτσα και "σσσσ" και - ω θαύμα - γύρισε πλευρό και ξανακοιμήθηκε!!! Κοιμήθηκε έτσι άλλη μισή ώρα και ξαναμπήκα στο δωμάτιο, ξανά το χέρι στην κοιλίτσα, και κοιμήθηκε ακόμα 20 λεπτά! Τι να πω, μακάρι σιγά σιγά να μάθει να κοιμάται περισσότερο, γιατί τον έχει ανάγκη τον ύπνο αυτό!! Και απ' ότι λέει στο βιβλίο, είναι και πολύ σημαντικός!!!

[chrissaxak]

Μας φαίνεται σκληρό το ότι, προσπαθούμε να κάνουμε το παιδί μας να κοιμάται μόνο του, στην κούνια όταν έχει φτάσει σε ηλικία 7-8 μηνών ή κ ακόμη μεγαλύτερο. Δεν είναι όμως ακόμη χειρότερο το ότι, ΕΜΕΙΣ μάθαμε στο παιδί μας να κοιμάται με ναυτία επάνω μας, γιατί ΕΜΕΙΣ δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε όταν έπρεπε, πως το μωράκι μας μάς έλεγε με τον τρόπο του "μαμά (ή μπαμπά ή γιαγιά), νυστάζω, άσε με κάτω να κοιμηθώ".

Τα μωρά μας, καλώς ή κακώς, δεν ξεκουράζονται στην αγκαλιά μας κ ο μόνος λόγος για τον οποίο κοιμούνται εκεί είναι γιατί ζαλίζονται από το κούνημα. Δεν είναι κρίμα λοιπόν που τα εκπαιδεύσαμε (ή και συνεχίζουμε ακόμη να το κάνουμε) να κοιμούνται με αυτόν τον λάθος τρόπο γιατί σε ΕΜΑΣ άρεσε και σε ΕΜΑΣ ήταν εύκολο να τα κοιμήσουμε έτσι κ τώρα τους ζητάμε να το αλλάξουν γιατί τελικά ΕΜΕΙΣ κουραστήκαμε από αυτό?

Θα πρότεινα, λοιπόν, όσες μανούλες έχουν ακόμη μικρά μωράκια, πριν ακόμη αυτά συνηθίσουν να κοιμούνται με αυτόν τον τρόπο, ή μάλλον, πριν ακόμα τα συνηθίσουμε να κοιμούνται με αυτόν τον τρόπο, να προσπαθήσουν να τα "ακούσουν" και να αποκωδικοποιήσουν τα "θέλω" τους και να μην καταφύγουν στην εύκολη λύση του κουνήματος στην αγκαλιά γιατί θα ακολουθήσουν δύσκολες μέρες.

Σκεφτείτε απλά, πως είναι άδικο για τα παιδάκια μας να τους μαθαίνουμε κάτι (με δυσκολία κιόλας) κ μετά να παλεύουμε να αλλάξουμε αυτό που εμείς οι ίδιοι παλεύαμε νωρίτερα να τους μάθουμε.

Για τις μανούλες με μεγαλύτερα παιδάκια, που αντιμετωπίζουν ήδη αυτό το πρόβλημα δυστυχώς δεν έχω κάτι να προτείνω γιατί δεν έχω ακόμη εμπειρία...απλά συμπάσχω και συμπονώ...

[katinaki]

Αχ πές τα!!

Φονάζω στη μητέρα μου με τις αγκαλιές όλη την ώρα..

Μα δεν τη βλέπεις τρίβεται δεν κάθεται ήσυχη νυστάζει..και δως του πέρα δώθε και δως του εγώ να φονάζω απο πίσω βαλτην στη κούνια να κοιμηθεί το παιδί.

Εκτώς απο τον πρώτο μήνα της ζωής της που ήθελε να κουρνιάζει στην αγκαλιά για να κοιμηθεί (έτσι θυμόταν ακόμη απο την κοιλιά) μαζευε ποδαράκια χεράκια μετά ήθελε τις άπλες της η κυρία. Ευτυχώς το κατάλαβα νωρίς και το κόψαμε. Η θα την βάλω στο ριλαξ να της τραγουδήσω λίγο και μετά θα την βάλω στη κούνια ή απ' ευθείας στην κούνια. Την βλέπεις μόλις την ξαπλώνω απλώνει τα ποδαράκια της τρίβει την μουρίτσα της και βολεύει τα χεράκια της και κοιμάται. Δεν είναι πάντα τόσο απλό μπορεί να θέλει λίγο συντροφιά ένα χάδι στην πλάτή ή στην κοιλίτσα, στο κεφαλάκι αλλά σίγουρα ΔΕΝ θέλει αγκαλιά και κούνημα.

Μην μάθετε τα παιδιά να κοιμούνται με κούνημα και αγκαλιά μετά δεν θα μπορούν να κοιμούνται μόνα τους μέχρι μεγάλη ηλικία και εκει δεν το κόβεις εύκολα.

Οταν είναι μικρά είναι "ευπλαστά" εκέι επενδύεις για το μετά.

Και να γκρινιάξουν λίγο στη κούνια δεν πειράζει, όχι να σπαράζουν όμως εγώ δεν το μπορώ..μόλις αρχίσει πάω αμέσως δίπλα της την χαιδεύω της μιλάω και μετά ως δια μαγείας κοιμάται λες και μόνο αυτό ήθελε.

Καλά κουράγεια με τον ύπνο μανούλες και ΟΧΙ κούνημα...

[boy'smam]

ποσο δικιο εχετε...Απο οταν ηταν πολυ μωρακι κοιμονταν παρα πολυ ευκολα στην κουνια του...Με κεινα και με τα αλλα δεν εδωσα σημασια και εφτασε 6-7 μηνων να μην κοιμαται μονος με τπτ!Ηθελε αγκαλια...οχι κουνημα!Στο δευτερο θα ξερω καλυτερα να διαβαζω τα σημαδια!!!!

[paros]

δεν ειναι ολα τα παιδια ιδια και δεν αντιμετωπιζουν ολα τα παιδια τα ιδια προβληματα στην βρεφικη ηλικια..δεν υπαρχουν καλουπια..οπως υπαρχουν παιδια που κοιμουνται 5 ωρες σχεδον απο το μαιευτηριο, ετσι υπαρχουν και παιδια που κοιμουνται 2 ωρες για πολυ καιρο..

το ιδιο ισχυει και για τους ενηλικες.. υπαρχουν ενηλικες που κοιμουνται βαρια, αυτοι που κοιμουνται ελαφρια,αυτοι που εχουν αυπνιες,αυτοι που κοιμουνται σε ολες τις συνθηκες,αυτοι που κοιμουνται κατω απο ορισμενες συνθηκες κλπ.. αυτοι γιατι πρεπει να ειναι φυσιολογικοι, ενω τα μωρα δεν μπορουν να ειναι διαφορετικα?γιατι πρεπει να ειναι ολα τα μωρα ιδια και να κοιμουνται με τον ιδιο τροπο και για τις ιδιες ωρες?

 

επισης καθε μηνας του μωρου ειναι και διαφορετικος και δεν μπορει να συγκριθει με καποιον αλλον..καθε μηνα το μωρο αντιλαμβανεται διαφορετικα τα πραγματα, η ψυχολογια του αλλαζει,οι αντιδρασαεις του αλλαζουν, ο οργανισμος του αλλαζει, το μωρο μεγαλωνει.. ειναι λαθος να γινονται συγκρισεις και να βγαινουν κανονες..μονο δοκιμες μπορουν να γινονται στο τι βοηθαει καθε μωρο να κοιμηθει καλυτερα..και η καθε μητερα μαθαινει το μωρο της και το βοηθαει αναλογα..

αυτη ειναι η δικη μου αποψη,που στηριζεται στην δικη μου λογικη..

[Niki81]

Μας φαίνεται σκληρό το ότι, προσπαθούμε να κάνουμε το παιδί μας να κοιμάται μόνο του, στην κούνια όταν έχει φτάσει σε ηλικία 7-8 μηνών ή κ ακόμη μεγαλύτερο. Δεν είναι όμως ακόμη χειρότερο το ότι, ΕΜΕΙΣ μάθαμε στο παιδί μας να κοιμάται με ναυτία επάνω μας, γιατί ΕΜΕΙΣ δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε όταν έπρεπε, πως το μωράκι μας μάς έλεγε με τον τρόπο του "μαμά (ή μπαμπά ή γιαγιά), νυστάζω, άσε με κάτω να κοιμηθώ".

Τα μωρά μας, καλώς ή κακώς, δεν ξεκουράζονται στην αγκαλιά μας κ ο μόνος λόγος για τον οποίο κοιμούνται εκεί είναι γιατί ζαλίζονται από το κούνημα. Δεν είναι κρίμα λοιπόν που τα εκπαιδεύσαμε (ή και συνεχίζουμε ακόμη να το κάνουμε) να κοιμούνται με αυτόν τον λάθος τρόπο γιατί σε ΕΜΑΣ άρεσε και σε ΕΜΑΣ ήταν εύκολο να τα κοιμήσουμε έτσι κ τώρα τους ζητάμε να το αλλάξουν γιατί τελικά ΕΜΕΙΣ κουραστήκαμε από αυτό?

Θα πρότεινα, λοιπόν, όσες μανούλες έχουν ακόμη μικρά μωράκια, πριν ακόμη αυτά συνηθίσουν να κοιμούνται με αυτόν τον τρόπο, ή μάλλον, πριν ακόμα τα συνηθίσουμε να κοιμούνται με αυτόν τον τρόπο, να προσπαθήσουν να τα "ακούσουν" και να αποκωδικοποιήσουν τα "θέλω" τους και να μην καταφύγουν στην εύκολη λύση του κουνήματος στην αγκαλιά γιατί θα ακολουθήσουν δύσκολες μέρες.

Σκεφτείτε απλά, πως είναι άδικο για τα παιδάκια μας να τους μαθαίνουμε κάτι (με δυσκολία κιόλας) κ μετά να παλεύουμε να αλλάξουμε αυτό που εμείς οι ίδιοι παλεύαμε νωρίτερα να τους μάθουμε.

Για τις μανούλες με μεγαλύτερα παιδάκια, που αντιμετωπίζουν ήδη αυτό το πρόβλημα δυστυχώς δεν έχω κάτι να προτείνω γιατί δεν έχω ακόμη εμπειρία...απλά συμπάσχω και συμπονώ...

 

Ευχομαι να μην παρεξηγηθεις με αυτο που θα σου πω και σου ζηταω και εξ'αρχης συγγνωμη...αλλα εισαι κλασσικη περιπτωση μαμας που θεωρει οτι επειδη το δικο της παιδακι κοιμαται ευκολα...ειναι ετσι και ολα τα παιδακια...και βιαζεται να δωσει συμβουλες.

 

Μη κρινετε λοιπον απο τα δικα σας παιδακια μονο γιατι καθε παιδακι ειναι διαφορετικο.Οπως υπρχουν παιδακια που ειναι κακοφαγα και δεν πτρωνε πολυ και παιδευονται οι μανουλες να τα κανυν να παρουν κανενα κιλο ετσι υπαρχουν και παιδακια τα οποια δεν κοιμουνται ευκολα.Ο γιος μου και στο μαιευτηριο ακομα δεν κοιμοταν μεσα στο πυρεξ...με τπτ...εκλαιγε ολο το βραδυ απο την πρωτη κιολας μερα.Ποτε προλαβα λοιπον και τον κακομαθα?Στην κοιλια μου?

 

Οταν εχεις ενα παιδακι το οποιο ΔΕΝ ΚΟΙΜΑΤΑΙ φτανεις στο σημειο και το κοιμιζεις ακομα και πανω σου αρκει να κοιμηθει.Και αυτο δεν το κανεις γιατι εισαι εσυ κουρασμενη....αλλα γιατι ενα μωρο πρεπει με τον ενα η με τον αλλο τροπο να κοιμηθει,εστω για λιγο,να ηρεμησει και το νευρικο του συστημα.Μη βιαζεσαι να βγαλεις συμπερασματα οτι κουναμε το παιδι γιατι ετσι βολευει εμας,για τη δικη μας ευκολια.Ειδικα ως προς το θεμα υπνου του παιδιου μου εχω δοκιμασει τα παντα...εκτος φυσικα απο το να το αφηνω να πλανταζει στο κλαμμα...αυτο δεν προκειται να το κανω με τπτ.

[katinaki]

και οι ενηλικες κάπως εχουν μάθει απο την βρεφική ηλικία να κοιμούνται και έχουν ιδιεταιρότητες δεν ξύπνησαν μια μέρα και είπαν αα εγώ θα κοιμάμαι με φως, θέλω να ακούω ομιλίες, θέλω ησυχία κτλ.. νομίζω οτι όπως το μάθεις το παιδί. Αυτη είναι και η δική μου άποψη και πάλι στη λογική στηρίζεται.

Διαφωνώ με το να αφήνεις το παιδί να κλαίει, διαφωνώ να μην το παίρνεις αγκαλιά αλλά το να κοιμάται ένα παιδί ΜΟΝΟ στην αγκαλιά σου κουνόντας το δεν ξέρω κατά ποσο μπορεί να βοηθήσει. Ξέρω μητέρες που είναι 2,5, 3 ή και 4 χρονών τα παιδιά και θέλουν αγκαλιά και κούνημα για να κοιμηθούν.

Ενας γενικό καλούπι δεν κάνει κακό σαν συμβουλή απο εκεί και πέρα προσαρμόζεται στις ανάγκες του κάθε παιδιού..

Η βραδυνή ρουτίνα είναι πολύ σημαντική το βλέπω αν την βγάλω λίγο απο την ρουτίνα αρχίζει να παρεκτρέπεται. Θέλει συγκεκριμένα πράγματα, μπάνιο καθαρά ρούχα, θηλασμός όσο πάρει (καμιά φορά κοιμόμαστε), βολτίτσα με τον μπαμπά για ρέψιμο και μετά κρεβάτι μόνη της. 3-4 μέρες αν κάνεις το ίδιο μαθαίνουν και δεν είναι δα και κακό..δεν στερείς κάτι..

Το πόσες φορές ξυπνάει ένα παιδί μέσα στη νύχτα είναι άλλο πακέτο. Το αν θέλει να κοιμάται 5 ή 2 ώρες ή και 10 άλλο. Ο τρόπος που θα κοιμάται είναι κάτι που μπορείς να επέμβεις.

[paros]

οι ενηλικες δεν εχουν απο την βρεφικη ηλικια τα ιδια χουγια στον υπνο..αλλαζουν με τον καιρο και τις αναγκες τους..

ενα μωρο που 3-4 μηνων εχει κολικους και κοιμαται ΜΟΝΟ στην αγκαλια,ειναι κι αυτο μια περιπτωση..ενα μωρο που εχει παλλινδρομηση και που δεν μπορεις να το ξαπλωσεις εαν δεν περασει τουλαχιστον μιση ωρα,μεσα στην οποια το εχει παρει ο υπνος,ειναι μια αλλη περιπτωση..ενα μωρο που θηλαζει, επι το πλειστον τον πρωτο καιρο κοιμαται στην αγκαλια της μαμας του..δεν μπορεις να πεις σαν κανονα αλλα ουτε σαν συμβουλη οτι δεν πρεπει να το κρατας αγκαλια για να κοιμηθει..ειναι λαθος να γενικευουμε..καθε παιδακι ειναι μια περιπτωση μοναδικη..καθε ηλικια επισης διαφορετικη..

το να πεις λοιπον ως γενικη οδηγια σε μια μαμα -νεα μαμα- οτι δεν πρεπει να παιρνεις το μωρο αγκαλια, ειναι λαθος.. θα πρεπει η μαμα να μαθει το μωρο της, να ανακαλυψει για ποιον λογο κλαιει και να κρινει πως θα φερθει καθε φορα...

οταν επισης ενα παιδι το εχεις μαθει σε μια ρουτινα -κατι που βοηθαει στον υπνο- εαν επισης το βγαλεις απο την ρουτινα θα αντιδρασει, ειναι λογικο γιατι ετσι το χεις μαθει..κι εαν το παιδακι σου εχει προσαρμοστει σε αυτο εννοειτε οτι δεν ειναι κακο,αλλα ουτε και του στερεις κατι..απλα δεν ειναι ολα τα παιδακια το ιδιο..

κι αυτο προσπαθω να εξηγησω..οτι δεν μπορεις να ''επεμβεις'', με εναν κανονα κοινο για ολα τα παιδακια, στον τροπο που θα κοιμαται το παιδι σου,γιατι καθε παιδακι ειναι διαφορετικο και εχει διαφορετικες αναγκες, μπορεις ομως να το βοηθησεις..

[katinaki]

Νομίζω οτι εννοείται οτι πριν τους 3 3,5 μήνες δεν μπορείς να κάνεις και πολλά δεν ήμουν πολύ σαφής έχεις δίκιο. Βέβαια την ρουτίνα την εφάρμοσα πο νωρίς αλλά μόνο αυτό.

Είχαμε τραγικούς κολλικούς και παληνδρόμιση. Πολλές μα πάρα πολλές φορές 6-7 το πρωί κοιμόμουν σαν γαλλικό σίγμα με το παιδί στον ώμο γιατί μόλις ξάπλωνε κρουβόταν, και εννοείτε δεν την πλάγιαζα αμέσως και φυσικά εννοείται ότι όταν έκλαιγε απο πόνο ήταν πάνω μας για να νοιώθει ασφάλεια.

Στους 3,5 μήνες εμάς ξεπεράστηκαν όλα αυτά και τότε άρχισα να προσπαθώ να την κοιμίζω μόνη της.

Και εγώ θηλάζω και πολλές φορές αποκοιμιέται στο στήθος φυσικά...δεν την εμποδίζω ούτε θα της στερήσω ποτέ αυτή τη στιγμή..

Απλά διαφωνώ με την τακτική που επικρατεί έφαγες, έκανες κακά σε καθάρισα? ωραία ωωωωωω και πέρα δώθε για να κοιμηθεί το παιδί και δως του κούνημα και πρέπει να ροχαλίσει για να το αφήσουμε κάτω.

Είναι καλό να εχεις την υπομονή και να μάθεις το παιδί κάποιες συνήθειες σιγά σιγά το καθένα εχει το δικό του χρόνο και ανοχή.

Μια μάνα ξέρω μόνο (πολύ σκληρή) που απο νεογέννητα τα άφηνε μόνα για να "μάθουν" είτε πονούσαν είτε όχι...δεν είπαμε αυτό προς Θεού!

[paros]

Απλά διαφωνώ με την τακτική που επικρατεί έφαγες, έκανες κακά σε καθάρισα? ωραία ωωωωωω και πέρα δώθε για να κοιμηθεί το παιδί και δως του κούνημα και πρέπει να ροχαλίσει για να το αφήσουμε κάτω.

Είναι καλό να εχεις την υπομονή και να μάθεις το παιδί κάποιες συνήθειες σιγά σιγά το καθένα εχει το δικό του χρόνο και ανοχή.

 

συμφωνουμε σε ολα..απλα οταν αναφερετε γενικα οτι δεν πρεπει το ενα ή πρεπει το αλλο, μια μαμα που δεν ξερει,το παιρνει ως δεδομενο χωρις να αντιλαμβανεται ενα σωρο αλλους παραγοντες..οπως υπαρχει η τακτικη του εφαγες,σε αλλαξα και τωρα σε κουναω,ετσι υπαρχει και η τακτικη του τωρα θα κοιμηθεις μονο σου..

εγκυος γνωστη μου θεωρει δεδομενο οτι δεν θα νανουρισει το παιδι της αγκαλια για να μην κακομαθει -ετσι της ειπαν!!! να μην το παρει αγκαλια απο μικρο-.. σχεδον 2 μηνων αγορακι με κολικους που θηλαζει (!!!!) προσπαθουν να του βαλουν προγραμμα στον υπνο γιατι ''ειναι οπως το μαθεις απο μικρο''.. δεν βγαζεις ακρη λοιπον.. ο καθενας (βλ. συγγενεις,γνωστους) πεταει μια μπαρουφα ως γενικοτητα και οι υπολοιποι την θεωρουν σωστη και την ακολουθουν..γι αυτο ακριβως θα τονισω κι εγω οτι χρειαζεται υπομονη και ανοχη!!καθε παιδακι ειναι διαφορετικο και μοναδικο..δεν υπαρχουν κανονες..ακουστε τα μωρακια σας και τα παιδακια σας και προσπαθηστε εσεις να τα καταλαβετε,οχι να προσπαθειτε να τα κανετε να σας καταλαβουν..

[chrissaxak]

Ευχομαι να μην παρεξηγηθεις με αυτο που θα σου πω και σου ζηταω και εξ'αρχης συγγνωμη...αλλα εισαι κλασσικη περιπτωση μαμας που θεωρει οτι επειδη το δικο της παιδακι κοιμαται ευκολα...ειναι ετσι και ολα τα παιδακια...και βιαζεται να δωσει συμβουλες.

 

Δε σε παρεξηγώ. Εδώ είμαστε για να ανταλλάσσουμε απόψεις.

Σε πληροφορώ λοιπόν πως κ ο δικός μου μπομπιράκος δεν κοιμόταν καθόλου εύκολα μέχρι τα Χριστούγεννα που ήταν περίπου 2,5 μηνών. Ακολουθούσα κ εγώ το σύστημα αγκαλίτσα, βόλτα, κούνημα και μας έπαιρνε περίπου μισή με 1 ώρα για να κοιμηθεί. Περιττό να σου πω πως πολλές φορές τον άφηνα στην κούνια του κοιμισμένο λες κ άφηνα... ατομική βόμβα, αργά-αργά μην τυχόν κ

μου εκραγεί...οοοοps! ξυπνήσει ήθελα να πω! Αν γινόταν αυτό (που γινόταν φυσικά πολύ συχνά) φτου κ από την αρχή!

Ώσπου σιγά σιγά άρχισα να προσπαθώ να ερμηνεύσω κάποιες κινησούλες του, όπως μικρές κλωτσιές κ σκουντηματάκια, κουρνιάσματα στο λαιμό μου κ φυσικά γκρίνια (όχι κλάμα). Τον προηγούμενο καιρό όταν τα έκανε αυτά απλά νόμιζα πως το παιδί μου γκρινιάζει κ δεν μπορεί να ηρεμήσει ούτε στην αγκαλιά μου!Και δώστου και συνέχιζα το κουνημα κ τις βόλτες....και μετά από πολύ κόπο κ χρόνο κάποια στιγμή κοιμόταν....

Τότε άρχισα σιγά-σιγά να τον αφήνω νωρίτερα στην κούνια του, μόλις έβλεπα αυτά τα σημαδάκια, πριν τον πάρει ο ύπνος στην αγκαλιά μου και είδα με έκπληξη πως τέντωσε ο κορμάκι του έτριψε τα ματάκια του (γκρίνιαξε φυσικά μέχρι να συνειδητοποιήσει την αλλαγή της κατάστασης) και με λίγο ντάντεμα επί τόπου κ την πιπίλα απαραιτήτως...κοιμήθηκε....

Από τότε τον άφηνα ολοένα κ πιο ξύπνιο μέχρι που τώρα τον αφήνω κατευθείαν χωρίς το παραμικρό κούνημα. Εννοείται πως το κάνω όταν βλέπω πως νυστάζει κ όχι όταν η ώρα πάει πχ 9. Και εννοείται πως αν εκνευριστεί με κάτι κ αρχίσει να κλαίει, τον σηκώνω, τον ηρεμώ με αγκαλίτσες κ βολτούλα και μόλις ηρεμήσει (χωρίς να κοιμηθεί πάνω μου) τον αφήνω κ πάλι όπως κ πριν. Μια μικρή γκρινίτσα την έχουμε σχεδόν πάντα αλλά είναι καθαρά λόγω νύστας κ δεν κρατάει πάνω από 30sec.

Αυτή είναι η εμπειρία μου.

Δεν βάζω όλα τα παιδιά στο ίδιο καζάνι αλλά ναι, πιστεύω πως όλα τα μωράκια όπως κ όλοι οι άνθρωποι χρειάζονται ύπνο σωστό κ ήρεμο. Δε φταίνε τα μωρά αν δεν μπορούν να κοιμηθούν στο κρεβατάκι τους-εμείς πρέπει να τους μάθουμε ότι ΕΚΕΙ κοιμόμαστε.

Και δεν πιστεύω πως τα μωρά κλαίνε χωρίς κανένα λόγο, έτσι απλά για να κλάψουν. Αντιθέτως είμαι σίγουρη ότι τα μωράκια μας μάς μιλάνε - απλά εμείς δυσκολευόμαστε να τα καταλάβουμε!

[chrissaxak]

ακουστε τα μωρακια σας και τα παιδακια σας και προσπαθηστε εσεις να τα καταλαβετε,οχι να προσπαθειτε να τα κανετε να σας καταλαβουν..

 

ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΩΣ!!!!!!!!

[ranetos]

Καλησπέρα σε όλους

Καταρχάς νομίζω ότι το βιβλίο έχει δεχθεί κριτική από ανθρώπους που δεν ξέρουν τι κριτικάρουν. Κι επειδή ο κάθε αναγνώστης ερμηνεύει διαφορετικά αυτό που διαβάζει, ο μόνος τρόπος να δείτε αν συμφωνείτε με αυτά που λέει είναι να το διαβάσετε.

Έχω διαβάσει πολλά βιβλία για γονείς, όλα σχεδόν δίνουν συμβουλές για τον ύπνο. Το συγκεκριμένο είναι πιο μεθοδικό και αναλυτικό. Μέχρι στιγμής, δεν έχω ακολουθήσει κανένα βιβλίο στο 100% των συμβουλών που παρέχει. Διαβάζω διάφορα για να γνωρίζω τις επιλογές μου και επιλέγω.

Νομίζω ότι κάθε συνειδητοποιημένος γονιός που αποφασίζει να λύσει οποιοδήποτε πρόβλημα του παιδιού του πρέπει να κάνει το ίδιο.

Όλα ανεξαιρέτως τα βιβλία που έχω διαβάσει μιλούν για την ίδια βασική αρχή στο θέμα του ύπνου και για μωρά άνω των 6-7 μηνών:

Πρέπει να μάθουν να κοιμούνται μόνα τους. Και το λένε όλα, ακόμη και τα πιο φιλικά στα βρέφη, όπως το βιβλίο του Παπαβέντση.

Επίσης το ίδιο συστήνει η ψυχολόγος στην οποία παρακολουθώ σεμινάρια γονέων μαζί με άλλες μανούλες.

Ο καθένας ας επιλέξει τη μέθοδο που προτιμά...

[katinaki]

Βιβλίο που λέει οτι αν το παιδί κάνει εμετό είναι τέχνασμα για να του δώσεις σημασία το πλένεις το αλλάζεις και το βάζεις πάλι στη κούνια, οτι το αφήνεις να κλαίει 1 λεπτό μετά 2 και μετά δεν ξέρω και εγώ πόσα.

Δλδ αν έχει πείσμα το παιδί και κλαίει 1 ώρα?Ποιό είναι το άνω φράγμα?

Εγω λοιπόν τέτοιο βιβλίο ούτε για προσάναμα στο τζάκι δεν το βάζω...

Το οτι το παιδί πρέπει κάποια στιγμή να κοιμάται μόνο του ναι αλλά με τον τρόπο που ταιριάζει στο χαρακτήρα του..Υπαρχει ένα βάσικο καλούπι αλλά τα υπολοιπα εξαρτώνται μόνο απο το κάθε παιδί. Κανένα βιβλίο δεν μπορεί να σου υποδείξει τον χαρακτήρα του δικού σου παιδιού

Το κυριότερο είναι να καταλάβεις πότε το παιδί αρχίζει να νυστάζει και να το πάρεις να το βάλεις στη κούνια και να προσπαθήσει να καταλάβει οτι εκεί είναι το μέρος του. Κάθε παιδί δίνει το δικό του σήμα άλλα τρίβουν τα ματάκια άλλα γυρνάνε το κεφάλι στο πλάι και τρίβονται άλλα απλά γκρινιάζουν κάνουν πιπιλά και πολλά πολλά άλλα. Αν απο τη νύστα έχει αρχίσει να κλαίει και να χτυπιέται δεν μπορείς να κάνεις και πολλά μόνο αγκαλιά για να ηρεμίσει και μετά απο την αρχή.

[Alice6]

Βρε κορίτσια, τι το κουράζετε και διαφωνείτε? Αφού άκρη ποτέ δεν έχει βγει, ούτε ομόφωνη άποψη σε αυτό το θέμα, ούτε και πρόκειται να βγει εις τον αιώνα τον άπαντα. Κι εγώ ένα σωρό φορές να βοηθήσω θέλω και λέω και τη γνώμη μου (η οποία είναι πως το παιδί πρέπει να κοιμάται μόνο στο κρεβάτι του και μόνο του) αλλά τον μπελά μου βρίσκω. Τέλοσπάντων, να πω πάντως ότι εμείς έχουμε δίδυμα και κάποιοι φίλοι μας τρίδυμα, έχουμε εφαρμόσει τις ίδιες μεθόδους και έχουμε τις ίδιες απόψεις για τον ύπνο και τα παιδιά μας (και τα 5) κοιμούνται μόνα τους (τα δικά μας από 3,5 μηνών, τα δικά τους νομίζω από 5) στα κρεβάτια τους κανα 12ωρο σερί (όχι πάντα, που και που θα ξυπνήσει κάποιο, αλλά σπανίως). Μπορεί να είναι και εντελώς τυχαίο, ας μην είμαι απόλυτη.