Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

ΒΑΛΤΕ ΤΕΛΟΣ ΣΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΠΝΟΥ(κοιμήσου παιδί μου)


olir

Recommended Posts

Οταν λεω κουλα δεν εννοω ασυνηθιστα, εννοω ολα αυτα που εμεις οι μεγαλοι θεωρουμε απαγορευμενα ή μη ανεκτα.

Εχει γινει καποια παρανοηση, ή δεν ειπες κατι σωστα ή δε διαβασα κατι εγω σωστα. Ενα παιδι που θα ξυπνησει στις 4 το πρωι με διαθεση να παιξει στο κρεβατι του, νομιζω οτι το αφηνεις να παιξει μεχρι να κοιμηθει και μαλλον αυτο θα γινει. Δε μου εχει συμβει γι' αυτο δεν ξερω αν οντως θα συμβει αυτο ή πώς θα το χειριζομουν. Αρχικα ομως αυτο θα εκανα.

Παρολα αυτα εδω νομιζω οτι μιλαμε για κλαμα. Αν δλδ ενα παιδι ξυπνησει και κλαιει τι κανουμε, τι θελει? Γιατι απο ο,τι ξερω εμπειρικα, αμα ηρεμησει θα κοιμηθει. Και ποιος ειναι ο καλυτερος τροπος για να ηρεμησει?

Σχετικα με τις αντοχες μας, ανθρωπολογοι λενε οτι εμεις οι γυναικες αντεχουμε με λιγο υπνο, ειναι γραμμενο στο DNA μας απο την προιστορικη εποχη. Αν ψαξεις λιγο στο Google θα βρεις πολλες αναφορες. Προσωπικα εχω να κοιμηθω ολοκληρη νυχτα 2 χρονια και δεν προβλεπεται να συμβει αυτο στα επομενα 2-3 χρονια. Δε λεω, νιωθω κουρασμενη τωρα που ειμαι λεχωνα, σε 3 μηνες ομως θα ειμαι μια χαρα. Ξερω περιπτωση, που η κοπελα εχει 3 ή 4 παιδια και δεν εχει κοιμηθει 15 χρονια ολοκληρη νυχτα. Δεν ειναι ευχαριστο και γι' αυτο ακριβως δεν ανεχομαι να ακουω οτι προσπαθω να καλυψω τις αναγκες μου. Θα μου ηταν πολυ βολικο να μπορω να παω να ξεσκασω σε ενα μπαρακι καποιο βραδυ ή να κατσω να δω μια ταινια ως τις 2 ή να μπορω να κανω γενικη σε ολοκληρο το σπιτι μεσα σε 1 μερα. Αλλα θετω διαφορετικες προτεραιοτητες για να καλυψω τις αναγκες των παιδιων μου με τον καλυτερο τροπο που εγω πιστευω.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 1,9k
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Και οι ανάγκες των παιδιών ποιές είναι ακριβώς? Να έχουν φτάσει 3-4-5 χρονών και να μην μπορούν να κοιμούνται μόνα τους?

Και σχετικά με τις ανάγκες μας, ναι, υπάρχουν και είναι τόσο οργανικές όσο και ψυχολογικές. Αν κάποιος επι 15 χρόνια δεν έχει κοιμηθεί ένα ολόκληρο βράδυ, σορυ αλλά νομίζω οτι κάτι πάει στραβά. Και εγώ ξέρω ένα ζευγάρι που επι 12 χρόνια το παιδί τους κοιμάται κάθε βράδυ στο κρεβάτι τους και τώρα πάνε οικογενειακώς σε ψυχολόγο για να λύσουν το "πρόβλημα". Δεν ξέρω τι κάνεις εσύ και φυσικά δεν σε κατηγόρησα για κάτι, αλλά δεν μπορείς να αρνηθείς οτι υπάρχουν γύρω μας πολλές γυναίκες που έχουν συναισθηματικές ανασφάλειες και άλλα κενά στη ζωή τους και πέφτουν με τα μούτρα πάνω στα παιδιά τους δημιουργώντας τους ένα σωρό ψυχολογικά. Το έχω κάνει και εγώ και με συνέφερε ο παιδίατρός μας! όταν είχα τον πρώτο μου γιο μωρό, ο άντρας μου δούλευε στο εξωτερικό. Τότε εγώ παραπονιόμουν που δεν κοιμάται το μωρό και το έπαιρνα κάθε βράδυ στο κρεβάτι όπου ούτε εκεί κοιμόταν βέβαια. Τέλος πάντων δεν θα το αναλύσω αυτό, αλλά νομίζω οτι υπάρχει μια πολύ λεπτή γραμμή που χωρίζει τα δικά μας "θέλω" απο τις πραγματικές ανάγκες που 'εχει ένα παιδί και πως είναι πολύ εύκολο να χαθούν οι ισορροπίες. Και μιλώ για ισορροπίες γιατί πιστεύω οτι αυτά είναι που κρατούν μια οικογένεια ενωμένη και κατ' επέκταση τα παιδιά ευτυχισμένα. Υπάρχουν παιδιά που υποφέρουν απο την "υπερβολική αγάπη" που φτάνει να γίνεται καταπίεση. Επίσης παιδιά που υποφέρουν απο την υπερπροστασία που δείχνουν οι γονείς τους. Και παιδιά -όπως το 12 χρονο κοριτσακι που αναφέρω πιο πάνω- που ίσως να χρειαστεί να περάσει ένα επώδυνο διαζύγιο επειδή οι γονεις του τα τελευταία 12 χρόνια δεν είναι ουσιαστικά ζευγάρι.

Και για να τελειώσω, φυσικά και -οι περισσότερες- μανάδες βάζουν προτεραιότητα τα παιδιά τους και κάνουν αυτό που νομίζουν αυτές καλύτερο. Μπορεί να είναι διαφορετικό απο αυτό που κάνεις εσύ, αλλά αυτό δεν τις κάνει χειρότερες. ούτε καλύτερες.

Link to comment
Share on other sites

εμενα ο μικρος μου μεχρι 8 μηνων περιπου κοιμοταν μονος του στο δωματιο του χωρις κλαματα, χωρις κουνηματα. φαινοταν πως απολαμβανει τον υπνο και για τον λογο αυτο δεν τον πηρα ποτε στο κρεββατι μας (θα ηταν για να καλυψω αποκλειστικα και μονο δικη μου αναγκη-να'χω το τρυφερουδι που μυριζει μωρουδιλα διπλα μου!)

μετα αρρωστησε λιγο και συνηθισε την παρουσια μου τα βραδυα που ξυπνουσε μεσα στη νυχτα λογω κλειστης μυτουλας. και βεβαια οταν εγινε καλα ηθελε τη μαμα να καθεται διπλα του για να κοιμαται. το εκανα, δεν μου πηγαινε να τον ακουω να κλαιει. ε λοιπον για 3 εβδομαδες περιπου ξυπναγε μεσα στη νυχτα ανα 1-2 ωρες και μ'εψαχνε. αλλες φορες ξανακοιμοταν αμεσως και αλλες ξαγρυπνουσαμε παρεα. με αποτελεσμα να του λειπει υπνος και ολη τη μερα να ειναι ακεφος κλπ. (καλα για μενα δεν το συζηταω κομματια στη δουλεια). ειχα επιλεξει να ειμαι διπλα του την ωρα του υπνου και οποτε ξυπνουσε μεσα στη νυχτα (μερικες φορες κοιμομουν και στο δωματιο του). μεχρι που καταλαβα οτι λογικο ειναι το παιδι να ξυπναει και να με ψαχνει, αφου κλεινοντας τα ματακια του η μαμα ηταν εκει.

τελικα σκεφτηκα πως πρεπει να βρω εναν τροπο να του μαθω να κοιμαται χωρις να νιωθει ανασφαλεια.το πρωτο βραδυ οταν τον αφησα στο κρεββατι του μιλησα λιγο και μετα του λεω ερχομαι σε λιγο αγαπη μου, παω να βγαλω το φαι απ'το φουρνο. κλαμα χαμος. περιμενα λιγο και μετα ξαναπηγα, του ξαναμιλησα και ξαναεφυγα. παλι κλαμα. μην τα πολυλογω, το εκανα καμμια δεκαρια φορες το πρωτο βραδυ. καποια στιγμη ηρεμησε και αρχισε να μουρμουριζει διαφορα δικα του ακαταλαβιστικα.και αφου κοιμηθηκε, ως δια μαγειας δεν ξυπνησε καθολου μεσα στη νυχτα. το δευτερο βραδυ του ειπα τωρα παλι αγαπη μου οπως χτες θα κοιμηθεις ομορφα ομορφα κλπ. γκρινιαξε λιγο, μολις τον αφησα κλαμα παλι χαμος. μπηκα βγηκα δυο φορες και κοιμηθηκε. το τριτο βραδυ κοιμηθηκε χωρις να κλαψει καθολου. και απο τοτε καπως ετσι ειμαστε εκτος απο τωρα τελευταια που μερικες φορες δεν θελει να παει για υπνο ενω νυσταζει. με φωναζει, παω διπλα του, τον χαιδευω, του λεω κανενα παραμυθακι και μετα κοιμαται (καλα τωρα ειναι και ηλικια που ξεκινανε διαφορες φοβιες).

πιστευω εγω προσωπικα και με κριτηριο το δικο μου το παιδι, οτι ειναι βασικο να μη συνδεσουν την ωρα του υπνου με την παρουσια καποιου. την ωρα δηλαδη που κλεινουν τα ματακια τους να ειναι μονα τους.

και πραγματικα βρε παιδια εκλαψε λιγο και ειλικρινα ημουν απ'εξω απ'το δωματιο του και ημουν να με κλαιν οι ρεγγες αν με βλεπατε. ομως το παιδι εμαθε παλι να κοιμαται μονο του, να ξεκουραζεται ολη νυχτα, να απολαμβανει τον υπνο του...

τα μωρα δεν ξερουν πως να απολαμβανουν τον υπνο, οφειλουμε εμεις να τους το μαθουμε...

Link to comment
Share on other sites

Koρίτσια ηρεμία .. Το αν εχεις να κοιμηθεις 15 χρόνια δεν σε κάνει ούτε καλύτερη ούτε χειροτερη μάνα .. Η καθε μια μας θελει το καλύτερο για το παιδί της και προσπαθει γι αυτο οσο καλύτερα μπορεί .

Προσωπικα εχω ακολουθησει την μέθοδο οταν η μικρή ηταν 6 μηνων . Μας πήγε μια χαρά και μπορώ να πω πως της έθεσε τις μετεπειτα βάσεις για να μαθει να κοιμαται όλο το βραδυ και μονη της. Οσες νομίζουν πως η μέθοδος είναι παρατας το μωρο στην κούνια να κλαίει μεχρι να αποκοιμηθει ξελιγωμενο απ το κλαμα κανουν λάθος . Την 1η μερα δεν το αφήνεις μόνο του πανω απο 1 λεπτό , δηλ καθε ενα λεπτο μπαινεις μεσα του μιλας ήρεμα το καθησηχαζεις πως εισαι εκει και ξαναβγάινεις . Εμας μας πήρε περίπου 3 μερες και χωρις πολλα κλάμματα .

Τωρα βεβαια που μεγάλωσε κανει κάτι πισωγυρίσματα αλλα δεν δυσκολευομαι να την επαναφέρω γιατι θεωρω πως εχει παρει το μηνυμα δηλ δεν βλέπει την κουνια σαν τον μπαμπούλα που θα την φαει οποτε μενω λιγακι μαζί της και φευγω μολις νυστάξει. Φυσικα και την εχω παρει να κοιμηθει μαζί μας και δεν τις έχει λήψει και ποτε η αγκαλιά. Αφου καμια φορά της λεω πως δεν είμαι καγκουρό αλλα μαμά ...

Παντως επειδή εργαζομαι δεν θα αντεχα να μην κοιμοταν τα βράδια και να είμαι και όλη μερα στο πόδι Θα ήμασταν και οι δυο δυστυχισμένες νομίζω ,, κι εγω γιατί δεν θα ειχα την ενεργεια να ασχοληθω μαζί της και θα σερνομουνα αλλα κι αυτη γιατί ως γνωστο ξερουμε τις συνεπειες της παιδίκης αυπνίας ...

Επίσης γνωμη μου είναι πως ενα παιδί δεν κλαιει απλα για να μας σπάσει τα νευρα αλλα για κάποιο λόγο . Το βιβλίο δίνει κάποια tips ( To ανέφερε και κάποια άλλη κοπέλα πιο πανω ) Τα οποια μου εχουν φανει χρησιμα στο θεμα του ύπνου και όχι μονο πχ οταν κλαιει για κάτι ασήμαντο δεν της λεω πως κάνεις έτσι ή τι χαζό που εισαι που κλαις και κ*λοχτυπιέσαι για αυτο τον λόγο αλλα της δέιχνω πως την καταλαβαινω παντα και για οποιονδήποτε λόγο θα κλαψει αλλα αυτο δεν σημαινει πως θα της κανω και το χατήρι γιατί κλαιει . Για παράδειγμα καταλαβαινω πως εχεις στενοχωρεθει παρα πολύ που η μαμά σε αφησε απο την αγκαλια της για να αλλαξει ρούχα , για να μαγειρεψει, για να παει τουαλέτα κλπ κλπ αλλα αν θα κανεις λιγακι υπομονη μολις τελειωσει θα σε ξαναπάρει .. . Καπως έτσι περιγραφει και στο βιβλίο τα λόγια που του λες για να το καθυσυχάσεις όταν κλαιει

Ακομα ποτ'ε δεν κατάλαβα γιατι τόσος ντορος και τόση συζήτηση για αυτο το βιβλίο . Στην τελκή σε κάποιους ταιρίαζει σε κάποιους πάλι όχι.

Δεν σημαινει πως οι μεν ειναι καλύτεροι απο τους δε...

θα το ανελυα περισσότερο αλλα ειμαι και στη δουλειά ....

Link to comment
Share on other sites

εμενα ο μικρος μου μεχρι 8 μηνων περιπου κοιμοταν μονος του στο δωματιο του χωρις κλαματα, χωρις κουνηματα. φαινοταν πως απολαμβανει τον υπνο και για τον λογο αυτο δεν τον πηρα ποτε στο κρεββατι μας (θα ηταν για να καλυψω αποκλειστικα και μονο δικη μου αναγκη-να'χω το τρυφερουδι που μυριζει μωρουδιλα διπλα μου!)

μετα αρρωστησε λιγο και συνηθισε την παρουσια μου τα βραδυα που ξυπνουσε μεσα στη νυχτα λογω κλειστης μυτουλας. και βεβαια οταν εγινε καλα ηθελε τη μαμα να καθεται διπλα του για να κοιμαται. το εκανα, δεν μου πηγαινε να τον ακουω να κλαιει. ε λοιπον για 3 εβδομαδες περιπου ξυπναγε μεσα στη νυχτα ανα 1-2 ωρες και μ'εψαχνε. αλλες φορες ξανακοιμοταν αμεσως και αλλες ξαγρυπνουσαμε παρεα. με αποτελεσμα να του λειπει υπνος και ολη τη μερα να ειναι ακεφος κλπ. (καλα για μενα δεν το συζηταω κομματια στη δουλεια). ειχα επιλεξει να ειμαι διπλα του την ωρα του υπνου και οποτε ξυπνουσε μεσα στη νυχτα (μερικες φορες κοιμομουν και στο δωματιο του). μεχρι που καταλαβα οτι λογικο ειναι το παιδι να ξυπναει και να με ψαχνει, αφου κλεινοντας τα ματακια του η μαμα ηταν εκει.

τελικα σκεφτηκα πως πρεπει να βρω εναν τροπο να του μαθω να κοιμαται χωρις να νιωθει ανασφαλεια.το πρωτο βραδυ οταν τον αφησα στο κρεββατι του μιλησα λιγο και μετα του λεω ερχομαι σε λιγο αγαπη μου, παω να βγαλω το φαι απ'το φουρνο. κλαμα χαμος. περιμενα λιγο και μετα ξαναπηγα, του ξαναμιλησα και ξαναεφυγα. παλι κλαμα. μην τα πολυλογω, το εκανα καμμια δεκαρια φορες το πρωτο βραδυ. καποια στιγμη ηρεμησε και αρχισε να μουρμουριζει διαφορα δικα του ακαταλαβιστικα.και αφου κοιμηθηκε, ως δια μαγειας δεν ξυπνησε καθολου μεσα στη νυχτα. το δευτερο βραδυ του ειπα τωρα παλι αγαπη μου οπως χτες θα κοιμηθεις ομορφα ομορφα κλπ. γκρινιαξε λιγο, μολις τον αφησα κλαμα παλι χαμος. μπηκα βγηκα δυο φορες και κοιμηθηκε. το τριτο βραδυ κοιμηθηκε χωρις να κλαψει καθολου. και απο τοτε καπως ετσι ειμαστε εκτος απο τωρα τελευταια που μερικες φορες δεν θελει να παει για υπνο ενω νυσταζει. με φωναζει, παω διπλα του, τον χαιδευω, του λεω κανενα παραμυθακι και μετα κοιμαται (καλα τωρα ειναι και ηλικια που ξεκινανε διαφορες φοβιες).

πιστευω εγω προσωπικα και με κριτηριο το δικο μου το παιδι, οτι ειναι βασικο να μη συνδεσουν την ωρα του υπνου με την παρουσια καποιου. την ωρα δηλαδη που κλεινουν τα ματακια τους να ειναι μονα τους.

και πραγματικα βρε παιδια εκλαψε λιγο και ειλικρινα ημουν απ'εξω απ'το δωματιο του και ημουν να με κλαιν οι ρεγγες αν με βλεπατε. ομως το παιδι εμαθε παλι να κοιμαται μονο του, να ξεκουραζεται ολη νυχτα, να απολαμβανει τον υπνο του...

τα μωρα δεν ξερουν πως να απολαμβανουν τον υπνο, οφειλουμε εμεις να τους το μαθουμε...

 

Συμφωνώ απόλυτα . Μελινα ακριβως καπως ετσι ειναι και η μεθοδος .

Τελικα μια μάνα ξερει καλυτερα τι ειναι αυτο που ταιριάζει στο παιδι της καλυτερα απο καθε ψυχολογο και μελετητη .....

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

novpal πρακτικα αμα το μετρησεις με 3 ή 4 παιδια 15 χρονια μη συνεχομενου υπνου δεν ειναι πολλα, ειναι φυσιολογικα. Αμα μετρησεις τις εγκυμοσυνες και το καθε παιδι να ερχεται καθε 2-3 χρονια συν 3-4 χρονια θηλασμου στο καθε παιδι βγαινουν.

Δεν ενιωσα ποτε οτι κατηγορουμαι ουτε ηθελα να κατηγορησω καποια. Αλιμονο! Οπως κι εγω, ειμαι σιγουρη οτι ολες οι μανουλες κανουν αυτο που θεωρουν καλυτερο για τα παιδια τους, εε?

Οσο για τον υπνο -και οχι μονο-, πιστευω οτι το παιδι πρεπει να ειναι ελευθερο να αποφασισει απο μονο του ποτε θα ειναι ετοιμο να παει στο κρεβατι του και στο δωματιο του. Η δουλεια του γονιου νομιζω οτι ειναι να του παρεχει επιλογες και, ναι, συμφωνω, αμα ο γονιος πιεζει το παιδι του να μεινει στο οικογενειακο κρεβατι τοτε ο ιδιος εχει προβλημα.

Link to comment
Share on other sites

Εμενα τα παιδια μου ειναι 6 μιση μηνων και απο 2 μηνων κοιμουνται μονα τους.Για την ακριβεια τα εμαθα να κοιμουνται απο μονα τους αφου πρωτα συμβουλευτικα τον παιδιατρο για το πως και το ποτε.Το πρωτο βραδυ ξυπνησαν τα ταϊσα και μετα αφου σιγουρευτικα οτι δεν υπηρχε κατι αλλο που να τα ενοχλει τα αφησα στα κρεβατακια τους.Εκλαψαν για περιπου μιση ωρα και μετα κοιμηθηκαν.Το ιδιο εγινε και τι δευτερο βραδυ.To τριτο κοιμηθηκαν ησυχα χωρις διακοπες.Εκτοτε δεν εχουν ξαναξυπνησει νυχτα.Εκεινη την εβδομαδα απο δικη μου ανασφαλεια δεν κοιμηθηκα σχεδον καθολου για να ελεγχω τη κατασταση χωρις ομως να τα ταραζω.

Για εμενα αυτη η πρακτικη μεχρι στιγμης εχει δουλεψει.Βλεπω τα παιδακια μου να απολαμβανουν τον υπνο τους και εγω να ξεκουραζομαι επαρκως για να μπορω να ανταπεξελθω σαν εργαζομενη μητερα στου ρολους μου.

Μπορει σε καποια να μην εχει αποτελεσμα αυτη η πρακτικη.

Μπορει επισης σε καποια μητερα να μην αρεσει αυτος ο τροπος ασχετως με το αποτελεσμα και πολυ καλα θα κανει.

Ποια ειμαι εγω στο κατω κατω που θα τολμησω να κρινω το κοπο και τις επιλογες της καθε μητερας και αντιστροφα.

Γραφουμε εδω για να αναφερουμε εμπειριες και να κανουμε προτασεις αποκλειστικα και μονο για να αλληλοβοηθηθουμε και οχι για να βγαλουμε τα αποθημενα μας.

Οτι μας κανει το κραταμε και οτι δεν μας κανει το προσπερναμε

rT3np3.png
Link to comment
Share on other sites

  • 4 εβδομάδες μετά...

Διαφημίσεις

Εμενα τα παιδια μου ειναι 6 μιση μηνων και απο 2 μηνων κοιμουνται μονα τους.Για την ακριβεια τα εμαθα να κοιμουνται απο μονα τους αφου πρωτα συμβουλευτικα τον παιδιατρο για το πως και το ποτε.Το πρωτο βραδυ ξυπνησαν τα ταϊσα και μετα αφου σιγουρευτικα οτι δεν υπηρχε κατι αλλο που να τα ενοχλει τα αφησα στα κρεβατακια τους.Εκλαψαν για περιπου μιση ωρα και μετα κοιμηθηκαν.Το ιδιο εγινε και τι δευτερο βραδυ.To τριτο κοιμηθηκαν ησυχα χωρις διακοπες.Εκτοτε δεν εχουν ξαναξυπνησει νυχτα.Εκεινη την εβδομαδα απο δικη μου ανασφαλεια δεν κοιμηθηκα σχεδον καθολου για να ελεγχω τη κατασταση χωρις ομως να τα ταραζω.

Για εμενα αυτη η πρακτικη μεχρι στιγμης εχει δουλεψει.Βλεπω τα παιδακια μου να απολαμβανουν τον υπνο τους και εγω να ξεκουραζομαι επαρκως για να μπορω να ανταπεξελθω σαν εργαζομενη μητερα στου ρολους μου.

Μπορει σε καποια να μην εχει αποτελεσμα αυτη η πρακτικη.

Μπορει επισης σε καποια μητερα να μην αρεσει αυτος ο τροπος ασχετως με το αποτελεσμα και πολυ καλα θα κανει.

Ποια ειμαι εγω στο κατω κατω που θα τολμησω να κρινω το κοπο και τις επιλογες της καθε μητερας και αντιστροφα.

Γραφουμε εδω για να αναφερουμε εμπειριες και να κανουμε προτασεις αποκλειστικα και μονο για να αλληλοβοηθηθουμε και οχι για να βγαλουμε τα αποθημενα μας.

Οτι μας κανει το κραταμε και οτι δεν μας κανει το προσπερναμε

μου φαινεται απανθρωπο να αφησω ενα μωρο 2 μηνων να σπαραξει μιση ωρα!:-(επειδη απλα θελει να μυρισει την μανουλα του κ να νοιωσει ασφαλεια!:-(

Link to comment
Share on other sites

μου φαινεται απανθρωπο να αφησω ενα μωρο 2 μηνων να σπαραξει μιση ωρα!:-(επειδη απλα θελει να μυρισει την μανουλα του κ να νοιωσει ασφαλεια!:-(

συμφωνω οσο για το βιβλιο αλλη μια φορα που εκλαψα τα λεφτα μου!

συγραφεας αυτοβαφτιζεται οποισδηποτε τελικα!

 

και για να εξηγησω σε οσους γονεις λενε οτι εκπαιδευσαν τα παιδια τους να πω οτι ο μικρος μου δεν πηρε καμια ιδιατερη εκπαιδευση στο θεμα του υπνου, δεν προλαβαινα να ασχολειθω ιδιαιτερα μαζι του, και αμα δει μαξιλαρι ή ακομη και δαπεδο μονο να κοιμηθει σκεφτεται. το κρεβατι για κεινον ειναι χωρος χαλαρωσης, ενω για τη μεγαλη ειναι χωρος καταναγκασμου, πρεπει να σερνεται απο κουραση για να αποφασισει να κλεισει τα ματακια της. καλα εχω δοκιμασει πολλα απ τα κολπακια με παραμυθια, νανουρισματα κλπ

τεσ πα τωρα εχουμε βρει καποιους ρυθμους, μιλαμε για χρονια. αλλα το μονο που καταλαβα εγω ειναι οτι οι γονεις που τους τυχαινει αυτο η ιεραποστολη θα πρεπει να οπλιζονται με υπομονη και να μην ακουνε εκεινους που δεν τα εζησαν διοτι προσωπικα εμενα μονο υπερενταση μου προσφεραν και γινομουν χειροτερη μαμα επιπλητοντας την ενιοτε οτι δεν κοιμαται. οταν εκλεισα τα αυτια μου ολα πηγαν καλυτερα, το καθε παιδι εχει τις ιδιαιτεροτητες του.

Link to comment
Share on other sites

Ψυχραιμία κορίτσια! Δεν παθαίνει τίποτα το μωρό αν κλάψει και λίγο. Αν δεν έχει κάποια πραγματική ανάγκη (π.χ. κακά, πόνο, ή κάτι άλλο), αλλά κλαίει για να πετύχει το στόχο του (π.χ. να κοιμηθεί μαζί με τη μαμά και το μπαμπά), τότε η υποχώρηση σε αυτό είναι και κατά τη δική μου γνώμη λάθος!

Έγώ εφάρμοσα την τακτική "κάνω πέτρα την καρδιά μου" και το αφήνω να κλαίει (σε καμία περίπτωση δεν έκλαιγε για 3 ώρες, το περισσότερο ήταν 30-40 λεπτά με διακοπές) και απέδωσε μέσα σε 2-3 μέρες.

Υστερα,΄είμασταν όλοι καλύτερα.

 

παλιο μηνυμα αλλα παλι να πω δε συμφωνω

ο γιος μου απο το κλαμα των κολικων εκανε χειρουργειο βουβονοκοιλης μονο 24 ημερων ηταν, οσο και αν ξενυχτουσα μαζι του και αν τον χορευα να ξεχαστει, οσο και αν τον στηριξα απ το σφιξιμο και το το κλαμα ειχαμε συνεπεια, δεν ειναι δυνατον να εγκαταλειπεις ενα μικρο ανθρωπακι στο ελεος μα για ονομα του θεου.

Link to comment
Share on other sites

30 λεπτα δε μπορω να αφησω να σπαραξει ουτε καν η μεγαλη που ειναι 5 ετων!

θα αφησω ενα λεχουδι 2-3 μηνων?ΕΛΕΟΣ!τι φταιει μωρε?

εδω τα μεγαλα μου που ειναι 5 κ 2.5 κ οταν πεισμωνουν κ κλαινε για χαζομαρες τα λυπαμαι!δε τους κανω το χατηρι φυσικα πχ αν θελουν σοκολατα πριν το φαι αλλα παντα βρισκω κατι αλλο.οκ υπαρχουν φορες που θα κλαινε για 5 λεπτα συνεχομενα αν κ δεν εχει τυχει πανω απο 10λεπτο αλλα δε τα αφηνω επιτηδες.

τωρα να αφησω επιτειδες ενα βρεφακι να σπαραξει κ εγω να παω να αραξω μεσα γιατι ετσι πρεπει να το εκπαιδευσω....οχι...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Θα το διαβάσω κι εγώ αυτό το βιβλίο, αν και εμείς δεν έχουμε προβλήματα ύπνου.

Ο γιος μου κοιμάται από την πρώτη μέρα στο κρεββάτι του, κι από 5 ημερών στο δωμάτιό του.Ξυπνούσα το βράδι για να τον ταϊσω, γιατί ξυπνούσε κι αυτός μέχρι 3 μηνών περίπου.Μετά γενικά ήταν οκ στον ύπνο.

Κάποτε αρρώστησε (πυρετό και συνάχι) και ήθελε αγκαλιά όλο το βράδι,κι όχι καθιστή, όρθια!Μόλις καθόσουν έκλαιγε!Χαλάλι του, ήταν αρρωστούλης!Αργότερα το πήρε σκοινί κορδόνι.Εκεί έλαβα πιο σκληρά μέτρα.Ακολουθούσα το καθιερωμένο λετουργικό τον πήγαινα στο κρεββάτι του και τον άφηνα.Έκλαιγε 5 λεπτά με το ρολόι(είχα το νου μου) για 3 μέρες.Μετά όλα οκ.Ήταν ήδη 8 μηνών βέβαια.

Γενικά συμφωνώ με τη novpal. Δεν υπήρχε καμμία περίπτωση να κοιμηθεί στο κρεββάτι μου χωρίς λόγο (κακό όνειρο κτλ).

Θεωρώ προσωπικά, πως για να είναι υγιής μια οικογένεια, πρέπει πρώτα να είναι υγιής η σχέση των γονιών μεταξύ τους ώστε να αντανακλάται αυτό στην οικογένεια.Με 2 διαφορετικούς κοινωνικούς λειτουργούς που το έχω συζητήσει μου έχουν πει ότι ζευγάρι που κοιμάται χώρια με τέτοιες δικαιολογίες έχει πρόβλημα.

Επιπλέον τι παράδειγμα παίρνει το παιδί μου όταν θα κοιμάται μαζί μου στο κρεββάτι κι ο πατέρας του αλλού?Και τι μήνυμα του περνάω?Εμείς μαζί κι ο πατέρας?Και πιστεύω προσωπικά ότι έχουν ανάγκη τα παιδιά από υγιή πρότυπα στην οικογένεια.

Φυσικά, θέλω και την προσωπική μου σχέση με τον άντρα μου (είμαστε μαζί γιατί ερωτευτήκαμε και αυτό δε θέλω να το ξεχάσουμε ποτέ).

Και είμαι και της άποψης πως το παιδί είναι μέρος της ζωής μου, όχι όλη μου η ζωή.Συνήθως δε, όταν ακούω μανάδες που γίνονται θυσία για τα παιδιά τους βάσει των λεγομένων τους, βλέπω προβληματικές σχέσεις στην οικογένεια και ανολοκλήρωτες προσωπικότητες παιδιών.Με τρομάζουν αυτές οι μανούλες.

Djccp2.png

67KIp2.png

Link to comment
Share on other sites

Δεν υπήρχε καμμία περίπτωση να κοιμηθεί στο κρεββάτι μου χωρίς λόγο (κακό όνειρο κτλ).

Θεωρώ προσωπικά, πως για να είναι υγιής μια οικογένεια, πρέπει πρώτα να είναι υγιής η σχέση των γονιών μεταξύ τους ώστε να αντανακλάται αυτό στην οικογένεια.Με 2 διαφορετικούς κοινωνικούς λειτουργούς που το έχω συζητήσει μου έχουν πει ότι ζευγάρι που κοιμάται χώρια με τέτοιες δικαιολογίες έχει πρόβλημα.

Επιπλέον τι παράδειγμα παίρνει το παιδί μου όταν θα κοιμάται μαζί μου στο κρεββάτι κι ο πατέρας του αλλού?Και τι μήνυμα του περνάω?Εμείς μαζί κι ο πατέρας?Και πιστεύω προσωπικά ότι έχουν ανάγκη τα παιδιά από υγιή πρότυπα στην οικογένεια.

Φυσικά, θέλω και την προσωπική μου σχέση με τον άντρα μου (είμαστε μαζί γιατί ερωτευτήκαμε και αυτό δε θέλω να το ξεχάσουμε ποτέ).

Και είμαι και της άποψης πως το παιδί είναι μέρος της ζωής μου, όχι όλη μου η ζωή.Συνήθως δε, όταν ακούω μανάδες που γίνονται θυσία για τα παιδιά τους βάσει των λεγομένων τους, βλέπω προβληματικές σχέσεις στην οικογένεια και ανολοκλήρωτες προσωπικότητες παιδιών.Με τρομάζουν αυτές οι μανούλες.

Θα συμφωνισω μαζι σου !!!!! Ποτε δεν πηρα το παιδι μου στο κρεβατι μου .....να μου πεις στον πρωτο δεν ''ετυχε'' στον δευτερο που έτυχε το εκανα μονο τοτε που ηταν αναγκη 2-3 φορες και αυτο οχι ολοκληρη την νυχτα.

Ο αντρας μου μου λεει φερτω εδω και μην σηκωνεσε αλλα εγω δεν θελω ,προτιμω να κανω απειρα δρομολογια στο δωματιο τους για να τα ξανακοιμησω παρα να τα παρω στο κρεβατι μας!!!

Ο μεγαλος ειναι 4 χρονων και μια φορα που του ειπε ο μπαμπας του οτι μπορει να κοιμηθει μαζι μας ξαπλωσε και μετα απο καμμια ωρα πηρε το μαξιλαρακι του και λεει παω στο κρεβατι μου γιατι εδω δεν βολευομαι.....:mrgreen:

Γιαννής 1/7/2006 + Νικόλας 20/10/2009

Link to comment
Share on other sites

Τα πραγματα κοριτσια δεν ειναι ασπρο η μαυρο στην ζωη. Εναι να μην σου τυχει παιδι που δεν αγαπαει τον υπνο. Εγω δεν τον θηλασα και 16 μηνες τωρα δεν κοιμαται σερι βραδυ. Ολη την νυχτα πηγαινοερχομαι γιατι ξυπναει. Στο κρεβαττι μας δεν εχει κοιμηθει ποτε. Αν ξυπνησει και κλαιει και δεν ανταποκριθεις αμεσα τοτε νευριαζει και μπορει να μεινει ορθιος στην κουνια κλαιγοντας μεχρι το πρωι.

 

Αυτο δεν μπορει να το καταλαβει μια μανουλα που εχει ηρεμο παιδακι στον υπνο. Αν δεν σου τυχει δεν μπορεις να το καταλαβεις. Και μην μου πειτε για ρουτινα υπνου και τα λοιπα γιατι τα τηρουμε ολα με ευλαβεια απο οταν γεννηθηκε αλλα χωρις αποτελεσμα. Απλα το αποδεχεσαι καποια στιγμη αφου εχεις δοκιμασει τα παντα οτι ετσι ειναι το παιδι σου γεματο ενεργεια χωρις να χρειαζεται πολλες ωρες υπνου.

Link to comment
Share on other sites

Πες τα βρε Μαρκο Πολο!!!!!!!!

 

Συμφωνω και επαυξανω!!!

 

Ετσι ειναι και η Ελενα. Αν δεν ανταποκριθω σχεδον αμεσως στο κλαμα της, γινεται χειροτερο το πραγμα και απο το να εχω ενα εκνευρισμενο παιδι, προτιμω να χαλαστω εγω λιγο!!!!!!!

Link to comment
Share on other sites

http://pentapostagma.blogspot.com/2010/08/blog-post_8132.html

 

Αυτο νομιζω τα λεει ολα !!!!!

 

Δακρυσα οπως το διαβαζα....

“Itʼs difficult to get someone to understand something when his salary depends upon his not understanding it.”

Al Gore - An Inconvenient Truth

Link to comment
Share on other sites

  • 4 εβδομάδες μετά...
Η περίοδος που κυρίως μεταδίδεται μια λοίμωξη είναι πριν εμφανίσεις τα συμπτώματα, τότε δηλαδή που δεν το ξέρεις και φιλάς το μωρό. Όταν έχει ήδη ανεβάσει πυρετό οι πιθανότητες μετάδοσης είναι ελάχιστες.

 

Αν το παιδί κοιμάται μαζί σου μπορεί να είναι δύσκολο για σένα αλλά τα υπόλοιπα που γράφεις δεν ισχύουν, δεν είναι για το δικό του καλό.

 

 

 

 

Αν ο καθένας χρειάζεται πράγματι το χώρο του όπως γράφεις, τότε και ο σύντροφός σου θα ήταν καλυτερα να έχει το χώρο του και όχι να κοιμάται μαζί σου...

 

Κοπέλα μου, η λογική σου δεν νομίζω ότι έχει λογική!!! Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να κοιμούνται μόνα τους γιατί αυτό είναι το καλό για αυτά... Όλοι οι παιδίατροι αυτό θα σου πούνε... δεν νοείται να είναι πάνω από 8 μηνών και να κοιμάται στην κρεβατοκάμαρα σου και πόσο μάλλον στο κρεβάτι σου. Αν θέλεις ένα παιδί κολλημένο πάνω σου μπορείς να συνεχίσεις το έργο σου. Όμως από τη στιγμή που γεννιούνται τα παιδιά μας, τα διδάσκουμε πως σε κάθε φάση της ζωής τους θα είναι όσο το δυνατόν πιο ανεξάρτητα... Εννοείται ότι δεν θα το αφήσεις να σπαράξει, ποια μανούλα θα το άντεχε? Πρέπει όμως για το δικό του καλό να μάθει να κοιμάται μόνο του στο κρεβατάκι του. Το να κοιμάται στο κρεβάτι σου οι παιδοψυχολόγοι το ονομάζουν διαταραχή ύπνου... Εκτός αν θεωρείς καλύτερο να κοιμάται μέσα στις ανάσες για να μην πω και σε τι άλλο.... δύο μεγάλων ανθρωπων που κάποια στιγμή πρέπει και να συνευρίσκονται κιόλας για το καλό του γάμου τους και κατά συνέπεια και των παιδιών τους!!! Δεν είναι θέμα βολής και καμιά μαμά δεν θα έβαζε πάνω από το παιδί της τη βολή της! Είναι όμως βασικό τόσο για το παιδί όσο και για τους γονείς να κοιμούνται καλά για να ανταπεξέρχονται στις απαιτήσεις τις καθημερινότητας.... Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ...

 

 

 

αυτό μάλλον θα πρέπει να το πεις στα 5 δισεκκατομύρια του πλανήτη που μεγαλώνουν σε ένα δωμάτιο γιατί δεν έχουν την πολυτέλεια για δεύτερο.

 

Μέχρι πριν ένα αιώνα όλοι σχεδόν κοιμόταν τα βράδια σε ένα και μόνο δωμάτιο γιατί μόνο αυτό είχαν ή γιατί μόνο σε αυτό είχανε θέρμανση. Εξακολουθεί να ισχύει το ίδιο για την πλειοψηφία του πλανήτη.

 

Αν αυτό δεν είναι σωστό θα έπρεπε να απορρούμε πώς κατάφερε η ανθρωπότητα να φτάσει μέχρι εδώ μεγαλώνοντας με τόσο λάθος τρόπο.

 

 

 

 

Συγνώμη αλλά αυτό δεν είναι λογικό επιχείρημα. Δηλαδή άν έπαιρνες υποβρύχιο θα έβαζες το παιδί στο υποβρύχιο επειδή το πήρες;;;

 

 

 

 

Τα τρία παραδείγματα είναι πολύ μικρό δείγμα για να βγάλεις οποιοδήποτε συμπέρασμα στατιστικά ασφαλές. Χρειάζονται τουλάχιστον 30 άτομα των οποίων οι γονείς είναι υγιείς... Αν οι γονείς των παιδιών αυτών έχουν πρόβλημα τότε δεν προσφέρονται για κανένα συμπέρασμα.

 

Δεν υπάρχει παιδί που να μην αναζητήσει το χώρο του πολύ πριν την εφηβεία.

 

Δεν διαφωνώ για την προσπάθεια που κάνεις για να κοιμήσεις το παιδί σου στην κούνια του. Αν αυτός ο τρόπος ταιριάζει στην οικογένειά σου, κάνεις πολύ καλά που το προσπαθείς. Απλά τα επιχειρήματα που φέρνεις για να το υποστηρίξεις δεν είναι επιχειρήματα και σίγουρα αυτό που κάνεις δεν έχει να κάνει με την εξυπηρέτηση των αναγκών του παιδιού και το καλό του...

ΔΕΝ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ...

Link to comment
Share on other sites

  • 2 εβδομάδες μετά...
Ειμαι η Ζωη και θα ηθελα να σας πω για ενα βιβλιο που πραγματικα μας βοηθησε παρα παρα πολυ στο προβλημα υπνου που ειχαμε με την πρωτη μας κορουλα (17 μηνων τώρα).

 

ΚΟΙΜΗΣΟΥ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ αξιζει πραγματικα να το διαβάσετε.

 

ΠΡΟΣ ΑΥΠΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ :D:D

αν χρειαστειτε περισσοτερες πληροφορίες νομίζω πως μπορώ να βοηθήσω.

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ :!::!:

ΑΥΠΝΗ ΚΑΙ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΗ

Εφτασε η στιμή που θα εφαρμοσουμε και μεις τις μεθοδους απο το βιβλιο αυτο.Ειμαστε πια απελπισμενοι με τον υπνο του μικρου μας.Ειναι 14 μηνων και δεν εχουμε καταφερει ακομα να τον μαθουμε να κοιμαται μονος του.Ολους αυτους τους μήνες δυστυχως εμαθε να κοιμαται μονο με πολλα κουνήμα, αγκαλια και οσο για την ωρα του υπνου ποτε δεν τον καταφεραμε να κοιμηθει πριν τις 11 βραδυ.Δεν αντεχουμε αλλο και γω και ο αντρας μου ειμαστε ερειπια.Ξυπναει την νυχτα και παλι ξανα κουνημα για να κοιμηθει.Οταν ήταν πιο μωρο λεγαμε ειναι οι κολοικοί, μετα τα δοντια, μία βλεπει ασχημα ονειρα, τι αλλο να πω.Μετα απο κουβεντα με την παιδιατρό μας, μας προτεινε να βρουμε λυσεις μεσα απο το βιβλίο "κοιμήσου παιδί μου".Εχω διαβασει πολλές αποψεις που γραφτηκαν για αυτο το βιβλίο εδω στο forum αλλα θα κανω μια δοκιμή να ακολουθήσω και γω τις μεθόδους που προτείνει και ευχομαι να χουμε αποτελεσματα.Είμαστε αποφασισμενοι και οτι γίνει τωρα..... Κουράγιο και υπομονή θα την χρειαστούμε σιγουρα :-(

Link to comment
Share on other sites

Κι ομως.... κοιμάται πια μόνος του

Πέρασαν ήδη 6 μερες απο την εφαρμογή της μεθόδου υπνου του απο ένα βιβλίο που διαβάσαμε το "κοιμήσου παιδί μου".Η γνωμη μου ειναι οτι δεν ειναι τελικά "σκληρό" βιβλίο όπως ειχαν πει καποιες κοπελες.Αντίθετα ήταν απλό και κατανοητό.Κορίτσια ένα θα σας πω οτι ο μικρός μας κοιμαται πια μονος του χωρίς κουνήματα και αγκαλιες απο τις 9 το βράδυ μεχρι το πρωί σερί.Αντε να ξυπνησε τις πρωτες 2 μερες ενα δυο φορες αλλα κοιμήθηκε πάλι μονος του μεσα σε λίγα λεπτα.Και ο άντρας μου και εγω εχουμε μεινει ενθουσιασμενοι που προσαρμοστηκε τοσο γρηγορα ο μικρος.Ολο αυτο του στοιχησε βεβαια την πρωτη μερα εφαρμογής μια ωρα συννεχους κλαματος που ομως πηγαινα κοντα του καθε 3 λεπτα και του μιλουσα ηρεμα και γλυκα.Εκανε και μια φορα εμετο απο το κλάμα.Ομως τον αλλαξα τον καθαρισα και τον ξαναεβαλα στο κρεβατι του σαν να μην τρεχει τιποτα.Μετα απο μια ωρα ο μικρος ήταν τεζα.Δεν ξανα εκλαψε ομως απο κεινη την μέρα παραπανω απο λίγα μολις λεπτα για κανα 2 φορες που και παλι ομως πηγαινα και του μιλουσα αναλογα με τους χρονους που μας προτεινε το βιβλίο.Αυτη την στιγμή κοιμαται ήρεμα και γω επιτελους μπορω να κατσω λιγο το βραδυ με τον αντρα μου να πουμε χαλαρα μια κουβεντα χωρις να τρεχουμε συνεχεια να τον κουναμε για να κοιμηθει.Μακαρι να συννεχισουμε ετσι.

Συγνωμη αν σας κουρασα, απλα ήθελα να μοιραστω μαζί σας αυτην την ευχαριστη αλλαγή του μικρού μας.

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...