Κατάλληλη ηλικία για παιδικό σταθμό?

[administrator]

Ποιά είναι η σωστή και κατάλληλη ηλικία για να στείλετε το παιδί σας στον παιδικό σταθμό ?

 

Τι γνώμη έχετε ?

[lepes]

Γνωμη μου ειναι οτι εαν μπορει ο γονιος και εχει τετοια δυνατητα το παιδι να παει απο 3 χρονων και μετα για να εχεις μια αμεση επαφη μαζι του και να μπορεις να καταλαβεις διαφορα παραπονα που μπορει να εχει.

[fokion]

The sooner the better!!!! ( Υπο καποιες προυποθεσεις βεβαια)

 

Η εμπειρια μου εδειξε οτι πολλα παιδια ( ειδικα τα μοναχοπαιδια ) μετα απο λιγο καιρο αλλαξαν αρκετα συμπεριφορα, προς το καλυτερο βεβαια!!! Βλεπετε η ομαδα κανει θαυματα στο χαρακτηρα καθοτι εκει δεν εχει την αμεριστη προσοχη ολωνων συνεχως ( καταλαβαινετε τι εννοω ετσι?? )

 

Μειονεκτημα ( σε πρωτη φαση αλλα καλο μακροπροθεσμα) ?? οι αρρωστιες!!! Οποιο αρωστησει ειναι μαθηματικα τεκμηριωμενο οτι θα αρωστησει ΚΑΙ το δικο σας!!!! τον δευτερο χρονο ομως αυτο θα γινεται λιγοτερο, τα αντισωματα βλέπετε.....

 

Α ναι - και συνηθως μετα τα Χριστουγεννα το παιδι κανει εμα "μπαμ" και η ικανοτιτες του διαβασμα ομιλια κ.λ.π. εκτοξευονται - Θα βλεπετε και δεν θα πιστευετε στα ματια σας!!!

[almak]

Θα ήθελα να βλέπω τα παιδάκια να πηγαίνουν σε οποισδήποτε μορφής σχολείο

στα 4 και γιατί όχι στα 5 χρόνια τους.

Με 'αλλα λόγια στα 4 προνήπιο , 5 νήπιο & 6 1η δημοτικού.

Θέλω να βλέπω τα παιδιά να διαμορφώνουν χαραχτήρα απο το σπίτι και να πηγαίνουν

στο σχολείο πιό όριμα <------(το σκότωσα) ηλικηακά και με χαραχτήρα.

 

Επιτρέψτε μου να έχω τις αμφιβολίες μου για την πλειονότητα των παιδικών σταθμών.

 

Προσωπικά έστειλα και τα δύο μου παιδιά στον παιδικό 3χρόνων.

 

Καταλαβαίνω ότι ο κόσμος δουλεύει και κάποιος πρέπει να κρατήσει τα παιδιά

αλλά εάν ξεκινήσουμε αυτήν τη κουβέντα είμαστε για άλλο post και ίσως άλλο forum.

 

Tα παιδιά πρέπει στην αρχή να "πάρουν" απο εμάς διότι είναι δικά μας.

 

Καταλαβαίνω επίσης ότι μέσα σ'ένα παιδικό "ξεπετάγονται"πιό γρήγορα

αλλά νομίζω πως γίνονται και μέρος του όχλου και επιθετικά πιό γρήγορα.

 

Αυτές είναι οι πρώτες σκέψεις για το θέμα .

[marinaki]

Αλήθεια είναι από τα θέματα που με προβληματίζουν καιρό τώρα. Είμαι εργαζόμενη μητέρα και ο μικρός Θανάσης ανατρέφεται από τους γονείς μου από τον 4ο μήνα της γέννησής του. Η δουλειά μου είναι αρκετά μακριά 70 χλμ. πήγαινε έλα μέσα στη κίνηση και στην παραζάλη της Αθήνας, κάνω 2 ώρες να πάω και να ρθω και γύρω στις 8-10 ώρες που είμαι στο γραφείο η μισή μου μέρα είναι μακριά από το παιδί. (Άτιμη καριέρα και άτιμη ανάγκη!)

 

Γνωρίζοντας ότι περνά και ανατρέφεται σωστά ποτέ δεν πίστεψα ότι ο παιδικός σταθμός θα τον κάνει πιο κοινωνικό ή πιο ολοκληρωμένο παιδί (ήδη με την ανατροφή από το παππού και τη γιαγιά που ευτυχώς είναι αρκετά νέοι και γεροί έχει γίνει η ψυχή της παρέας και δείχνει πολύ χαρούμενο και ζωντανό παιδί ).

 

Απλά ο προβληματισμός μου είναι ότι τώρα που συνταξιοδοτήθηκε ο πατέρας μου νοιώθω άσχημα που δεν μπορούν να φύγουν μόνιμα για το δικό τους σπίτι (μένουν με ενοίκιο στην Αθήνα για χάρη του μικρού και δική μας) και τους κρατώ για να μου μεγαλώνουν το παιδί.

 

Μένουμε στην ίδια πολυκατοικία και έτσι δεν τρέχουμε από δω και από κει, η διαδρομή 1ος - 3ος γίνεται διαδρομή παντόφλας όπως λέει η μαμά μου, αλλά ...... μήπως πρέπει να ξεκινήσουμε παιδικό σταθμό τον Σεπτέμβρη;

 

Εγώ δεν πήγα παιδικό σταθμό ούτε καν νηπιαγωγείο (γινόταν το 1976 κληρώσεις λόγω μικρού αριθμού νηπιαγωγείων στην Αθήνα και στην οποία δεν κληρώθηκα ) και πήγα στα 6 μου σχολείο χωρίς να αντιμετωπίσω κανένα πρόβλημα, καλη μαθήτρια έγινα κοινωνική χαρούμενη και φυσικά την προσχολική μου ηλικία ήμουν στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς που ήταν ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ παιδικός σταθμός και νηπιαγωγείο για μένα.

 

Άχ τα πά και ένα μικρούλη βάρος που έφυγε. Αλλά το ερώτημα παραμένει να τον στείλω ή να το καθυστερήσω λίγο ακόμη ; (βλέπω και πόσο ζωντανοί είναι και οι γονείς μου με τον Θανασάκη ανανεώνονται διαρκώς, τους δίνει τόσα πολλά η καθημερινή τους επαφή με το μωρό που ειλικρινά δεν μου κάνει καρδιά να τους τον στερήσω).

 

Ευχαριστώ πολύ και πολλά φιλιά.

[Μαρια Στυλιανακη]

Φοβερό!

΄'ετσι όπως τα λές, νομίζω ότι καλύτερα να τοους ρωτήσεις. Το πιό πιθανό είναι ότι θα σου πούν "τι λες καλέ αφού θέλουμε να είμαστε με το εγγονάκι μας!" ειδικά εάν τους βλέπεις και έτσι αναζωογονημένους...!

 

Μην νομίζεις η συνταξιοδότηση δεν είναι πάντα τόσο ευχαριστη, είναι πάντα μία αλλαγή όπου δεν νομίζω ότι θα θέλει να τα αλλάξει κατευθείαν όλα ο πατέρας σου - να φύγει κιόλας δηλαδη καπάκι απο το εγγονάκι του...

 

πάντως νομίζω ότι όλα τελικά καταλήγουν στο που βολεύονται οι γονείς καλύτερα σύμφωνα με τις υπάρχουσες συνθήκες.. αφού έχεις τον τέλειο παππού και γιαγιά για το παιδάκι σου, (και πίστεψε με αυτό δεν είναι ο κανόνας!) τότε γιατί να μην το αφήσεις να το απολαύσει? Σίγουρα θα του μείνει αξέχαστο όπως και εσένα..

Όλα εξαρτούνται απο το τί επιρροή θέλεις να έχει το παιδί σου.

Κάποιοι γονείς δεν έχουν την επιλογή να έχουν τους γονείς τους εύκαιρους υγειής και δραστήριους ή και με το τρόπο επικοινωνίας που θα ήθελαν για το παιδί τους.

Αν δηλαδή όλα αυτά είναι όπως τα θέλεις, καμιά παιδαγωγός δεν θα το ανταγωνιστεί - δηλαδή δεν θα περάσει καλά το παιδάκι σου στον παιδικό εάν στο σπίτι γνωρίζει ότι υπάρχει αυτό το τρομερο "χαρτί" ας το πούμε.

 

Το πιό απλό είναι άν κάποια στιγμή φύγουν, ότι θα καταλάβει και το παιδάκι σου ότι δεν έχει άλλη επιλογή και θα δεχτεί σιγά σιγά την επιλογή του παιδικού σταθμού.

 

Σε κοινωνική διάσταση, επιμένω απο την άλλη για το ότι όταν συνηθίζει ένα παιδάκι να ζεί ευχάριστα σε μία άλλη ομάδα παιδιών αποκτά το δικό του προσωπικό περιβάλλον, αναπτύσσει την ικανότητα της εμπάθειας, να μοιράζεται , να διεκδικεί, να θυμώνει όταν χρειάζεται να υπερασπίσει τον εαυτο του.

Με λίγα λόγια, ένα παιδί που δεν έχει αυτή την εμπειρία πρίν το δημοτικό - ίσως γίνει υπερπροστατευμένο, να μήν έχει εργαλεία για όλα τα παραπάνω, και να δυσκολεύεται να μπεί σε ένα ρυθμό ή ρουτίνα της τάξης του δημοτικού.

 

Όλα αυτά όμως μπορεί να είναι και εντελώς διαφορετικά! (ειδικά όταν μερικές παράμετροι είναι διαφορετικές)

Ετσι όπως τα λες, σίγουρα ήταν μία εντελώς θετική εμπειρία για σένα..!

οπότε,.. τα ζυγίζεις σιγά σιγά με το πέρασμα του καιρού, αλλά και με συζήτηση με τους γονείς σου για να δείς τι νιώθουν..

[marinaki]

Ευχαριστώ πολύ Μαρία (μπορώ να σου γράφω και να σε προσφονώ στον ενικό αριθμό ήδη σε νοιώθω πολύ δικό μας άνθρωπο) για την άμεση βοήθεια και συμβουλή σου.

 

Κι εγώ την ιδια άποψη έχω και αφού τους βλέπω όλους ευτυχισμένους ... θα το αφήσω να κυλίσει έτσι και ... ελπίζω να κάνω το σωστότερο και για τον μικρούλη και για τους γονείς μου.

 

Και πάλι ευχαριστώ.

[almak]

.......... και αφού τους βλέπω όλους ευτυχισμένους ... θα το αφήσω να κυλίσει έτσι και ... .

και καλά θα κάνεις

 

 

Με λίγα λόγια, ένα παιδί που δεν έχει αυτή την εμπειρία πρίν το δημοτικό - ίσως γίνει υπερπροστατευμένο, να μήν έχει εργαλεία για όλα τα παραπάνω, και να δυσκολεύεται να μπεί σε ένα ρυθμό ή ρουτίνα της τάξης του δημοτικού.

Ναι μεν........αλλά:

Στην προσπάθειά μας να "εξοπλίσουμε " τα παιδιά μας με εργαλεία ούτος ώστε να είναι πανέτοιμα αύριο.....τα υπερεξοπλίζουμε.......με την μόρφωση τα "παραμορφόνουμε".

Μπλέκουμε σε έναν φαύλο κύκλο ( σχολείο, φροντιστήριο, ξένες γλώσσες,αθλητισμός,πιάνα , μπαλέτα , πολεμικές τέχνες ).

Φοβάμε ότι το παρακάνουμε και καίμε τα παιδιά στο "ζέσταμα" και όταν έλθει η ώρα να τρέξουν 100μ είναι κουρασμένα από την πολύ προθέρμανση.

[Μαρια Στυλιανακη]

αααα συμφωνώ κάθετα μαζί σου!!

..πιστεύω ότι μάξιμουμ δύο διαφορετικά πράγματα θα έπρεπε να κάνουν τα παιδιά μέσα στην εβδομάδα τα απογεύματα, και όλα τα υπολοιπα απλώς παιχνίδι με τους φίλους του! (εάν το πρωί πηγαίνει σχολείο)

..εννοούσα πρίν για τα εργαλεία όχι μάθησιακά ή γνώσης, αλλά τα "κοινωνικά" εργαλεία που αποκτούν τα παιδιά στην ηλικία των 3 - 5 όχι αργότερα. Σόρρυ που δεν το διευκρίνισα!

(κοινωνικά εννοώ ότι έχουν τις πρώτες τους μίνι φίλίες και το πώς π.χ θα τους μάθουμε να φέρονται είναι ένα κοινωνικό εργαλείο. και στον παιδικό που είναι με πολλά παιδιά μαζί μπορούν και εξασκούν αυτό χωρίς πχ να έχουν την πίεση που υπάρχει αργότερα.Εάν δηλαδή στην ηλικία των 3-4 έχουν κάποιους φίλους και φίλες απο τον παιδικό, και οι γονείς φροντιζουν να ενθαρύνουν αυτή τη φιλία με παιχνίδι και το απογευμα π.χ. τότε αργότερα στο νήπιο ή δημοτικό, θα τους είναι πολύ εύκολο να κάνουν φίλους και θα ξέρουν τι σημαίνει αυτο.

 

..η φιλία και το δέσιμο με άλλα παιδιά είναι πολύ σημαντική. .. προσφέρει αξέχαστες στιγμές γέλιου και χαράς στα παιδιά.

[fokion]

Συμφωνω με τον Αλεξανδρο και εγω.. οχι μονο στα μικρα αλλα και στα ποιο μεγαλα, το αντιμετωπισαμε με τη μεγαλη οπου ηταν πολυ καλη στο σχολειο αλλα απο την υπερβολικη "πιεση" ....."καηκε"

[BILL]

ΣΕ ΠΟΙΑ ΗΛΙΚΙΑ ΠΗΓΑΤΕ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΣΑΣ ΣΕ ΣΤΑΘΜΟ? ΤΟ ΠΗΡΑΝ ΘΕΤΙΚΑ, ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ? ΚΑΙ ΑΝ ΕΧΩ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ, ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΔΕ ΘΑ ΦΕΡΝΕΙ ΙΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ?

[ΤΙΓΡΑΚΙ]

εμενα πηγε 9 μηνων τις 2 πρωτες βδομαδες περασαμε περιοδο προσαρμογης ολοι μας.

εγω συναισθηματα που δεν ξερω αν θα τα αντεξω για δευτερο παιδι,ο αντρας μου ηταν λες και εγω δεν ξερω τι γινοταν...

ο μικρος ομως κουλ...χαχα αποδειχτηκε πιο θαρραλεος και δυνατος.

εννοειται ομως οτι δεν του δειξαμε ποτε τι αισθανομασταν εμεις.

μονο λιγα μουτρα μου κραταγε στην αρχη...

ναι ναι καλα καταλαβες 9 μηνων μωρο και οταν του μιλαγα γυρναγε το κεφαλι του απο την αλλη...

μπουσουλουσε και οταν περναγε απο μπροστα μου εστριβε γωνια...

το ξεπερασε ομως και ολα καλα.

εγω δεν εχω αλλο μικρο οποτε θα πρεπει να σου απαντησει μανουλα με δυο παιδακια για τις ιωσεις

[pchg]

Η μικρή μου πήγε βρεφονηπιακό σταθμό 15,5 μηνών (το Σεπτέμβριο), καθώς γύρισα στη δουλειά μετά από άδεια ανατροφής, μαζί με το μικρό μου γιο, αυτός ήταν σχεδόν 2 ετών και 10 μηνών. Σε πληροφορώ η μικρή μου (η οποία χρειαστηκε 3-4 εβδομάδες να προσαρμοστεί πλήρως) και ο μικρός περάσανε ελάχιστες ιώσεις και μάλιστα "στο όρθιο", σε σχέση με το μεγάλο μου (5 ετών, νηπιαγωγείο). Τις τελευταίες 2-3 εβδομάδες την κρατάει όμως σπίτι η γιαγιά (ευτυχώς έχω αυτήν την επιλογή) επειδή κόλλησε από το μεγάλο μου ίωση, έκανε ωτίτιδα και ακολούθως άλλες 2-3 ιώσεις, επίσης από το μεγάλο! Στους βρεφονηπιακούς σταθμούς, ειδικά φέτος, είναι πολύ σχολαστικοί σε θέματα καθαριότητας και υγιεινής. Φαντάζομαι, αν ξεκινούσαν το σταθμό τώρα τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα, αφού όπως λένε όλοι κυκλοφορούν πολύ περισσότερες ιώσεις.

Ξέχασα να πω ότι ο μεγάλος μου πήγε πέρυσι (4 ετών) πρώτη φορά στον παιδικό και η μικρή, όπως και τα άλλα, ήταν συνεχώς με μυξούλες, άντε και καμμιά ωτίτιδα ή ήπια βρογχίτιδα, αλλά τίποτα σοβαρό και μόνο 1-2 φορές πυρετό όλη τη σχολική χρονιά.

[soevan07]

Ο παιδίατρος μας είπε οτι γενικά η καταλληλότερη ηλικία για ένα παιδί να ξεκινάει τον παιδικό σταθμό είναι μετά τα 3.

 

Και αυτό, μας εξήγησε, γιατί ο παιδικός σταθμός είναι σαν μια ζυγαριά που πριν τα 3

γέρνει πιό πολύ στο "τι παθαίνει" (ιώσεις) και όχι στο "τι μαθαίνει"!

 

Το θέμα όμως είναι οτι όλα αυτά είναι καλά μόνο στην θεωρία!

 

Εμείς είχαμε σκοπό να στείλουμε την κόρη μας τον Σεπτέμβρη (που θα ήταν 3 χρονών και 2 μηνών).

 

Όμως τα δεδομένα άλλαξαν τώρα, και αποφασίσαμε (μαζί με τον παιδίατρο) οτι καλό θα ήταν για την κόρη μας να ξεκινούσε απο τώρα τον παιδικό σταθμό,

 

που είναι 2.5 χρονών,

 

καταρχάς για να "λυθεί" η γλώσσα της (επειδή δεν μιλάει ακόμα καλά)

 

και έπειτα για να μάθει να τρώει απο όλα τα φαγητά, βλέποντας τα άλλα παιδάκια...

 

Επίσης πολύ-πολύ σημαντικό θεωρώ το οτι στον παιδικό σταθμό θα κοινωνικοποιηθεί και θα μάθει να παίζει και με άλλα παιδάκια (μιας που στο σπίτι είναι συνήθως μόνο με την γιαγιά και τον παππού).

 

Οπότε καλό θα ήταν πριν να αποφασίσουμε το πότε είναι η καταλληλότερη ηλικία να στείλουμε το παιδί μας στον παιδικό σταθμό,

 

να δούμε πρώτα "τις ανάγκες" που μπορεί να έχει, και μετά να κρίνουμε αν πρέπει να το στείλουμε νωρίτερα ή αργότερα.

[culte]

εμείς ξεκινήσαμε παιδικό σταθμό τον Σεπτέμβριο που ήταν ακριβώς ενός.

δεν έχει αρρωστήσει ποτέ, έχει κοινωνικοποιηθεί τρομερά και έχει αρχίσει να λέει και λεξούλες, ενώ μέχρι πριν όποτε έμπαινε κόσμος στο σπίτι έκλαιγε.

μόνο καλά έχουμε δει λοιπόν προς το παρόν...

[soevan07]

εμείς ξεκινήσαμε παιδικό σταθμό τον Σεπτέμβριο που ήταν ακριβώς ενός.

δεν έχει αρρωστήσει ποτέ, έχει κοινωνικοποιηθεί τρομερά και έχει αρχίσει να λέει και λεξούλες, ενώ μέχρι πριν όποτε έμπαινε κόσμος στο σπίτι έκλαιγε.

μόνο καλά έχουμε δει λοιπόν προς το παρόν...

 

Έχεις δίκιο... εμείς που την "κρατήσαμε στην γυάλα" για να μην αρρωστήσει,

έμεινε πίσω στην κοινωνικοποίηση και στην ομιλία.

[naina]

Tις ιώσεις δεν μπορείς να τις προβλέψεις και κατά τη γνώμη μου είναι λίγο πείραμα να πάει ένα παιδί πριν τα 2 στο σταθμό γιατί με τις αλλεπάλληλες αρρώστιες μπορεί να γίνει πολύ αδύναμο. Κατά τα άλλα όμως, πιστεύω ότι σε όποια ηλικία και να πάει μετά τους 18 μήνες το ωφελεί πολύ. Αν ο σταθμός σας εμπνέει και δεν είναι απλά ό,τι καλύτερο μπορούσε να βρει η μαμά στην περιοχή της, νομίζω θα κάνει καλό σε όλη την οικογένεια.

[Ellemphriem]

Ο παιδίατρος μας είπε οτι γενικά η καταλληλότερη ηλικία για ένα παιδί να ξεκινάει τον παιδικό σταθμό είναι μετά τα 3.

 

Και αυτό, μας εξήγησε, γιατί ο παιδικός σταθμός είναι σαν μια ζυγαριά που πριν τα 3

γέρνει πιό πολύ στο "τι παθαίνει" (ιώσεις) και όχι στο "τι μαθαίνει"!

 

Το θέμα όμως είναι οτι όλα αυτά είναι καλά μόνο στην θεωρία!

 

Εμείς είχαμε σκοπό να στείλουμε την κόρη μας τον Σεπτέμβρη (που θα ήταν 3 χρονών και 2 μηνών).

 

Όμως τα δεδομένα άλλαξαν τώρα, και αποφασίσαμε (μαζί με τον παιδίατρο) οτι καλό θα ήταν για την κόρη μας να ξεκινούσε απο τώρα τον παιδικό σταθμό,

 

που είναι 2.5 χρονών,

 

καταρχάς για να "λυθεί" η γλώσσα της (επειδή δεν μιλάει ακόμα καλά)

 

και έπειτα για να μάθει να τρώει απο όλα τα φαγητά, βλέποντας τα άλλα παιδάκια...

 

Επίσης πολύ-πολύ σημαντικό θεωρώ το οτι στον παιδικό σταθμό θα κοινωνικοποιηθεί και θα μάθει να παίζει και με άλλα παιδάκια (μιας που στο σπίτι είναι συνήθως μόνο με την γιαγιά και τον παππού).

 

Οπότε καλό θα ήταν πριν να αποφασίσουμε το πότε είναι η καταλληλότερη ηλικία να στείλουμε το παιδί μας στον παιδικό σταθμό,

 

να δούμε πρώτα "τις ανάγκες" που μπορεί να έχει, και μετά να κρίνουμε αν πρέπει να το στείλουμε νωρίτερα ή αργότερα.

 

Και εμας τα ιδια ειπε και η γιατρος μας. Μετα τα 3. Και βαση αυτων που λες και των δικων μας αναγκων οντως θα παει μετα τα 3. Γιατι και η γλωσσα ροδανι παει και ειναι φοβερα κοινωνικη με ΟΛΟΥΣ ομως. Βολτα την βγαζεις και παει σε ξενους μικρους/μεγαλους και τους χαιρεταει.....:lol: για να μην πω για τα ζωα που τα παιρνει απο πισω ουρλιαζοντας και αυτα τρεχουν να φυγουν.....Αφου στην παιδικη χαρα ενας μπαμπας ρωτησε τον αντρα μου 'ειναι το δευτερο παιδακι σας ε? ειναι πολυ κοινωνικη.....'.....που καμια σχεση το πρωτο (με τον αντρα μου ειναι, γιατι αυτος εχει και μια μεγαλυτερη ζουζου απο πρωτο γαμο)......μωρακι μας ειναι. Οποτε αυτο το κοινωνικο παιδι λογω παιδικου νομιζω πως ειναι και λιγο υπερτιμημενο. Εχει να κανει πολυ με το πως σε βλεπει εσενα το παιδι να συμπεριφερεσαι με τους γυρω και ποσο το βγαζεις εξω και ποσο κυκλοφορεις. Κοινωνικοτητα μπορει να αποκτησει απο πολλα πραγματα οχι μονο στον παιδικο. 2 ωρες στην παιδικη χαρα μια χαρα αναπτυσσουν κοινωνικοτητες. Χθες μαζεψε 3 παιδακια μεγαλυτερα γυρω της και τους επερνε/εδινε 2 μπαλες για αρκετη ωρα. Αποφασιζε και πως θα παιξουν..... Εχει επισης να κανει βεβαια και με τον χαρακτηρα του παιδιου οποτε εκει οπως λεει και η φιλεναδα μου η Σοφη βλεπεις/κρινεις βαση του παιδιου σου και ισως το στελνεις και πιο νωρις. Απλα επισημενω οτι παιδικος δεν ισουται κοινωνικοποιηση (ειδικα πολυ νωρις)......

[culte]

Ο χώρος του Παιδικού σταθμού υπάρχει από την στιγμή κατά την οποία η εξέλιξη της κοινωνίας δημιουργεί άλλες μορφές διαβίωση και ύπαρξης του ανθρώπου. Από την στιγμή κατά την οποία οι κοινωνικές ανάγκες οδήγησαν μαζικά την γυναίκα στον χώρο της εργασίας. Με αυτό τον τρόπο η κοινωνική ανάπτυξη άλλαξε την ισορροπία μέσα στην οικογένεια και άλλαξε και την λειτουργία της.

Βέβαια και τότε που οι γυναίκες δεν δούλευαν ακόμα, τότε που ο παιδικός σταθμός δεν αποτελούσε κομμάτι του σχεδιασμού της εθνικής εκπαίδευσης, τότε που τα παιδιά πηγαίναν στο σχολείο στα έξη, ή τα εφτά τους χρόνια, η αναγκαιότητα του παιδιού να έλθει σε επαφή με άλλα παιδιά ήταν άκρως σημαντική για το ίδιο. Αυτή η λειτουργία λοιπόν, εκπληρωνόταν στο οριοθετημένο χώρο της τότε γειτονιάς όπου δινόταν η δυνατότητα στο παιδί να συναντήσει τα άλλα παιδιά, στις αλάνες, όπως λέγαμε παλιά, δηλαδή σε χώρους τους οποίους δεν είχε καλύψει η οικιστική δόμηση. Άρα ο παιδικός σταθμός σήμερα είναι η εξέλιξη της γειτονιάς ή της αλάνας και δεν είναι μόνο μια αναγκαιότητα η οποία διαμορφώνεται λόγω της απασχόλησης των γονέων αλλά διαμορφώνεται περισσότερο από την ανάγκη να έρθει το παιδί σε επαφή με τα άλλα παιδιά της ηλικίας του, σε ένα χώρο ασφαλή. Αυτό το ρόλο παίζει σήμερα ο παιδικός σταθμός.

Δεν πάμε λοιπόν το παιδί μας στον παιδικός σταθμό

διότι δεν έχουμε απλά χρόνο,

 

αλλά διότι είναι αναγκαίο για την ομαλή ψυχοκοινωνική του εξέλιξη.

[LOUCY]

συμφωνω κ γω με αυτην την αποψη, οτι ο παιδικος σταθμος ειναι η εξελιξη της αλανας και της γειτονιας. Παλια, οι μαμαδες βγαινανε εξω στις αυλεσ μαζι με τα παιδακια τους , ολων των ηλικιων κ παιζανε κ αλλα διαφορα.Κ γω με τον αντρα μου αποφασισαμε να το παμε στον σταθμο 16 μηνων. Πιστευω οτι θα του κανει πολυ καλο. Απο το να το εχω ολη την μερα κλεισμενο με την νταντα ,να βαριεται να ασχοληθει μαζι του- γιατι ολεσ βαριουνται, εχω καμερα κ βλεπω- κ μια βολτα μεχρι τις κουνιες δεν λεει τιποτα, χιλιες φορες στον σταθμο.

[laris]

καλησπερα εχω ενα γιο 3 χρονων που τον στελνω παιδικο απο τα 2,5 λογω οτι ειναι κολλημενο πανω μου και πολυ κλειστο παιδακι πολυ μαζεμενο,ντροπαλο δεν παιζει με αλλα παιδακια...ειναι απομακρο.απο το σεπτεμβρη δεν εχω δει καμια αλλαγη συνεχιζει να <μισει>τα παιδακια να κλαιει οταν τον πλησιαζουν και να καθεται στο παγκακι μαζι με τις δασκαλες...μου λενε επισης οτι εκει που καθεται πολλες φορες κλαιει και με ζηταει επιμονα.εγω απογοητευτει νιωθω χαλια...δεν ξρεω πως να αντιδρασω...στειλτε μου την γνωμη σας.σας ευχαριστω εκ των προτερων

[Δέσποινα79]

εμενα πηγε 9 μηνων τις 2 πρωτες βδομαδες περασαμε περιοδο προσαρμογης ολοι μας.

εγω συναισθηματα που δεν ξερω αν θα τα αντεξω για δευτερο παιδι,ο αντρας μου ηταν λες και εγω δεν ξερω τι γινοταν...

ο μικρος ομως κουλ...χαχα αποδειχτηκε πιο θαρραλεος και δυνατος.

εννοειται ομως οτι δεν του δειξαμε ποτε τι αισθανομασταν εμεις.

μονο λιγα μουτρα μου κραταγε στην αρχη...

ναι ναι καλα καταλαβες 9 μηνων μωρο και οταν του μιλαγα γυρναγε το κεφαλι του απο την αλλη...

μπουσουλουσε και οταν περναγε απο μπροστα μου εστριβε γωνια...

το ξεπερασε ομως και ολα καλα.

εγω δεν εχω αλλο μικρο οποτε θα πρεπει να σου απαντησει μανουλα με δυο παιδακια για τις ιωσεις

 

 

Κι εμένα ο Νικόλας μου το Σεπτέμβρη που μπορεί να πάει σταθμό θα είναι 9 μηνών. Σου αρρώσταινε; Άσε γιατί είμαι σε αδιέξοδο και δεν ξέρω τι να κάνω. Οι γονείς μου είναι νεότατοι και δουλεύουν και τα πεθερικά μου δεν αναλαμβάνουν. Οπότε κάτι πρέπει να κάνω αφού θα γυρίσω στη δουλειά μου. Σκεφτόμουν να πάρω νταντά σπίτι μου, αλλά με τόσα που ακούμε φοβάμαι πολύ! Βλέπεις δεν θα έχει κανένα έλεγχο όσο θα είναι με το μωρό μου. Και το σπίτι μας είναι μεζονέτα και δύσκολο να βάλω κάμερες. Άσε που αν πειράξει ή συμπεριφερθεί άσχημα στο μικρό μου, θα την ΣΚΟΤΩΣΩ!

Οπότε μάλλον η καλύτερη λύση είναι ο σταθμός...(

Τι λέτε;

[culte]

εγώ την πήγα από 12 μηνών και μου αρρώστησε μόνο μια φορά φέτος...μόνο καλά εχω να πω για τον σταθμό και μπορώ να πω ότι δεν δυσκολεύτηκα καθόλου με την προσαρμογή...στο θέμα προσαρμογής πιστεύω ότι όσο πιο μικρό τόσο πιο εύκολα γίνεται..

[chrysaki]

καλησπερα εχω ενα γιο 3 χρονων που τον στελνω παιδικο απο τα 2,5 λογω οτι ειναι κολλημενο πανω μου και πολυ κλειστο παιδακι πολυ μαζεμενο,ντροπαλο δεν παιζει με αλλα παιδακια...ειναι απομακρο.απο το σεπτεμβρη δεν εχω δει καμια αλλαγη συνεχιζει να <μισει>τα παιδακια να κλαιει οταν τον πλησιαζουν και να καθεται στο παγκακι μαζι με τις δασκαλες...μου λενε επισης οτι εκει που καθεται πολλες φορες κλαιει και με ζηταει επιμονα.εγω απογοητευτει νιωθω χαλια...δεν ξρεω πως να αντιδρασω...στειλτε μου την γνωμη σας.σας ευχαριστω εκ των προτερων

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

καλύτερα στείλε π.μ. στη Μαρία Στυλιανάκη για να σου απαντήσει μιας και είναι πιο ειδική, και ίσως δεν έχει δει το post σου.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Γιατί οι λόγοι μπορεί να είναι πολλοί και διάφοροι κι εμείς οι υπόλοιπες μαμάδες μόνο δικές μας εμπειρίες μπορεί να σου αναφέρουμε.

Εγώ για παράδειγμα έχω προσέξει στο δικό μου παιδάκι(βεβαία εμένα είναι σχεδόν 2 χρονών, το οποίο είναι ήσυχο, μαζεμένο και θέλει το χρόνο του για να προσαρμοστεί σε ένα περιβάλλον με άλλα παιδάκια πριν χαλαρώσει) ότι μετά από μακρά παραμονή στο σπίτι 3-4 εβδομάδων η επιστροφή στον παιδικό πήρε περίπου ένα μήνα για να πάψει το παιδί να κλαίει, να με ζητάει κατά τη διάρκεια της ημέρας και να μου πουν ότι πλέον είναι χαλαρός και περνάει καλά.

Φυσικά σημαντικό ρόλο παίζουν και οι δασκάλες για να βοηθήσουν ένα παιδάκι να προσαρμοστεί στην τάξη, όπως και η οργάνωση του σταθμού -αν πχ παιδάκια διαφορετικών ηλικιών βρίσκονται στην ίδια αίθουσα είναι λογικό κατά τη γνώμη μου, τα πιο μαζεμένα ή τα πιο μικρά ή τα λιγότερο ορμητικά, ή επιθετικά να κάθονται στην άκρη και να είναι φοβισμένα.

Επίσης στο δικό μου παιδάκι δεν αρέσει να το πλησιάζουν παιδάκια ξαφνικά αλλά αυτό νομίζω ότι παρουσιάστηκε μετά τον παιδικό σταθμό γιατί το μωρό δεν είχε συνηθίσει σε περιβάλλον με ουρλιαχτά, κλάμματα και φωνές, ούτε και σε χτυπήματα - δαγκωνιές.

Τώρα που τον παρατηρώ στην παιδική χαρά όταν τον πλησιάζει παιδάκι περιμένει ακίνητος και ανέκφραστος μέχρι να καταλάβει τις προθέσεις του άλλου παιδιού. Αυτό θέλω λίγο να το δουλέψουμε κι εμείς γιατί παραμένει έτσι είτε το άλλο παιδάκι του δώσει φιλάκι, είτε του πάρει τη μπάλα από τα χέρια(μάλλον θα ανοίξω άλλο θέμα).

 

Μήπως λοιπόν κάτι έχει τρομάξει/φοβίσει το παιδάκι σου;

[φιλιτσα]

θα σας πω και την δικη μου γνωμη και εμπειρια .Η κόρη μου εχει ενα μην που παέι παιδικο, και σε ενα μην θα ειναι 3ων .

 

Λοιπόν της αρεσει πάρα πολυ , δεν εκλαψε ουτε λεπτο και σημερα που πήρα αδεια να την κρατησω επειδη εκανε πυρετο , μου φωναζε θελω να πάω σχολειο .

 

ειχα πολλες φοβιες και αγχος αποχωρισμου ...αλλα περναει καλα και μαθαινουν πολλα

 

Χαιρομαι που το παιδακι μου περναει καλα , ειχα ακουσει και πραγματα που δεν μου αρεσαν για τον σταθμο , μου τα επιβεβαιωνει και η μικρη καποια, αλλα αυτο που με νοιαζει ειναι οτι περναει καλα.