Μέχρι στιγμής πήγαινα σε ένα ιδιωτικό, αλλά τα πράγματα δυσκόλεψαν πάρα πολύ και έτσι τώρα θα πάω στο σχολείο της γειτονιάς μου (σήμερα κάναμε την εγγραφή!!). Να πω την αλήθεια δεν με πειράζει, επειδή από το παλιό μου σχολείο δεν είχα τις καλύτερες αναμνήσεις... σχεδόν σε όλο το δημοτικό ήμουν μόνη μου και τώρα στο γυμνάσιο κάνω με δυσκολία φιλίες.... ένιωθα έξω απ'τα νερά μου, διότι η οικογένεια μου δεν ήταν ποτέ πλούσια, απλά οι γονείς μου πίστευαν ότι άξιζε να πάω σε ιδιωτικό (διότι νόμιζαν ότι είναι καλύτερο- παλιά μυαλά- εγώ δεν νομίζω ότι υπάρχει διαφορά :ρ) και ας σκεφτόμαστε να πάρουμε μέχρι και μια τυρόπιτα (που λέει ο λόγος...) αυτό όμως με έβγαλε στο περιθώριο...
Αλλά το θέμα μου δεν είναι το παλιό μου σχολείο,είναι αυτό που θα πάω τώρα. Από την μία, είμαι πολύ ενθουσιασμένη! Είναι σαν μια.... "καινούρια αρχή" αλλά απ'την άλλη φοβάμαι... λόγο του ότι δεν έχω αδέλφια, και όπως είπα και πιο πριν δεν είμαι συνηθισμένη σε ..φιλίες... και δυσκολεύομαι πολύ ξέρω μόνο ένα παιδί απ'την περιοχή, με το οποίο δυστυχώς θα είμαι σε άλλο τμήμα (παρόλο που παρακάλεσα να είμαστε στο ίδιο τμήμα, εγώ θα είμαι στο γ4 και αυτός στο γ3) και έτσι, εγώ δεν θα ξέρω κανέναν από την τάξη μου και αυτό με τρομοκρατεί γιατί δεν μπορώ να ξανά- περάσω τα ίδια γιατί έχω και πολύ ευαίσθητη ψυχολογία
Η ερώτηση μου τώρα: (1) Κάποια συμβουλή από αυτούς που έχουν -ίσως- αλλάξει σχολείο;;
(2) Αν ερχόταν στο τμήμα σας ένα καινούριο παιδί θα πηγαίνατε να του μιλήσετε (έτσι όπως είστε με την παρέα σας ας πούμε... θα δεχόσασταν εύκολα καινούριους;;
Γενικά... νιώθω ΧΑΜΈΝΗ πριν καν αρχίσω!! Απλά είναι ΤΟΣΟ ΚΟΝΤΑ!! :Ο μόνο μια εβδομάδα μακρυά... σνιφφφ...