Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

2ος τοκετός...εμπειρίες!


Recommended Posts

Καλη χρονια σε ολες σας! 

Σας παρακαλω θα ηθελα τις εμπειρίες σας σχετικά με τις διάφορες πρώτου κ δεύτερου τοκετου! 

Γεννήσα το πρώτο μου παιδι 38 και 2 εβδομάδων, εσπασαν τα νερα αλλα οι πονοι κ οι διαστολή καθυστέρησαν πολυ με αποτέλεσμα να γεννησω 13 ωρες μετα περίπου (φυσιολογικα) ! 

Τωρα (2 χρονια περίπου μετα) ειμαι παλι έγκυος στην 31η εβδομάδα αλλα ανησυχώ πολυ με ολη τη διαδικασία.. Στο πρώτο μου παιδακι ημουν χαλαρη αλλα τωρα εχω αγχος για ολα.. 

Αληθεύει οτι γεννας πιο γρηγορα?? Οτι ολα ειναι πιο ευκολα? Επίσης αληθεύει οτι μπορει να γεννησεις πιο νωρίς σς σχεση με το πρωτο παιδι? (πολυ πριν τις 40 εβδομάδες δηλ.). 

Σας ευχαριστώ πολυ.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


2 ώρες πρίν, zoi88 είπε:

Γεννήσα το πρώτο μου παιδι 38 και 2 εβδομάδων, εσπασαν τα νερα αλλα οι πονοι κ οι διαστολή καθυστέρησαν πολυ με αποτέλεσμα να γεννησω 13 ωρες μετα περίπου (φυσιολογικα) ! 

13 ωρες δεν ειναι πολυ για πρωτοτοκο. Ειδικα, αν σπασουν πρωτα τα νερα χρειαζεται πολυς χρονος για να ξεκινησουν οι ωδινες, συνηθως ξεκινανε μετα απο 12-24 ωρες, οποτε δεν ξερω γιατι νομιζεις οτι καθυστερησε η διαστολη.

 

2 ώρες πρίν, zoi88 είπε:

Τωρα (2 χρονια περίπου μετα) ειμαι παλι έγκυος στην 31η εβδομάδα αλλα ανησυχώ πολυ με ολη τη διαδικασία.. Στο πρώτο μου παιδακι ημουν χαλαρη αλλα τωρα εχω αγχος για ολα.. 

Κι εγω ειχα λιγο περισσοτερο αγχος στο δευτερο, οχι τοσο για τον πονο (θα εκανα και παλι φυσικο τοκετο, χωρις αναισθησια) αλλα για το τι μπορει να παει στραβα. Οταν ερχοντουσαν τετοιες σκεψεις στο μυαλο μου απλα ξεκινουσα συνειδητα να σκεφτομαι κατι αλλο, θετικο. Αν αγχωνεσαι πολυ οι βαθιες εισπνοες μπορουν να σε βοηθησουν.

 

2 ώρες πρίν, zoi88 είπε:

 Αληθεύει οτι γεννας πιο γρηγορα?? Οτι ολα ειναι πιο ευκολα? 

Αληθευει στην συντριπτικη πλειοψηφια, γι'αυτο και συνηθως δεν περιμενεις πολυ μεχρι να πας στο μαιευτηριο οταν ξεκινησουν οι συσπασεις(οπως συστηνουν στις πρωτοτοκες) γιατι μπορει να μην προλαβεις να φτασεις. Η αιτια βρισκεται στο οτι το σωμα σου το εχει ξαναπερασει το σταδιο της διαστολης, "θυμαται" αν θελεις πως να το κανει και για αυτο το κανει γρηγοροτερα, οπως και το σταδιο της εξωθησης. Εγω θυμαμαι στο πρωτο να ποναω περισσοτερο, να ζοριζομαι περισσοτερο στο σταδιο της εξωθησης, τοσο που απο τον πονο δεν καταλαβα ποτε βγηκε. Ενω στο δευτερο ημουν εκει 100%. Κατ'αρχην, απο τα 6 εκ μεχρι τα 10 περασαν λιγες συσπασεις μονο (ακριβως επειδη το σωμα εχει μνημη) και παρ'ολο που ηταν εντονες εγιναν τοσο γρηγορα που δεν προλαβα να "χαθω" στον πονο. Η εξωθηση ηταν παιχνιδακι, καμια σχεση με το "ζορι" που ενιωθα στον πρωτο μου. Αυτη τη φορα το μωρο σχεδον γλιστρουσε μεχρι να γεννηθει (και απ'οτι μου εχουν πει στο τριτο ειναι ακομη πιο ευκολο) και το ενιωθα ολοκληρωτικα.

 

2 ώρες πρίν, zoi88 είπε:

Επίσης αληθεύει οτι μπορει να γεννησεις πιο νωρίς σς σχεση με το πρωτο παιδι? (πολυ πριν τις 40 εβδομάδες δηλ.). 

Ειναι συνηθες οι πολυτοκες να κανουν μια μικρη διαστολη (1-3 εκ) αρκετες εβδομαδες πριν ξεκινησει ο τοκετος (με αποτελεσμα να αποβληθει η βλεννα), αλλα οχι να γεννανε πριν την ΠΗΤ. Μπορει να γινει, αλλα δεν εχει να κανει με το οτι εισαι δευτεροτοκος ή τριτοτοκος. Μια χαρα τις φτανουν τις 42 εβδομαδες και τα δευτερα και τα τριτα μωρα.

 

Με το καλο :)

 
Link to comment
Share on other sites

Το 1ο μου το γέννησα στις 40 εβδομάδες μετά από 10 ώρες με πρόκληση φυσιολογικού τοκετού. Πήγα χωρίς πόνους. Στο δεύτερο, πηγα στο νοσοκομείο με πόνους στο 5λεπτο και γέννησα φυσιολογικά μέσα σε 2 ώρες. 

Οι μαιες πάντως που συζητούσαμε για την 1η γέννα, μού είπαν ότι οι πρώτες γέννας συνήθως κρατάνε πολύ παραπάνω από 10 ώρες.

Με το καλο εύχομαι, μη φοβάσαι τίποτα!!!! Και στο λέω εγώ που το πρώτο μου παιδί γεννήθηκε 4,5 κιλά και το δεύτερο 4,1.

Link to comment
Share on other sites

Σας ευχαριστώ πολυ για τις απαντησεις σας @ΧρύσαΜ @Sentir...natureza.. Δε ξερω τι έχω παθει! Στη μικρή μου πραγματικά ημουν πολυ ανετη! Τωρα φοβάμαι τα παντα.. Ακόμα κ για τη μικρη μου φοβαμαι, αν θα μς ζηταει, αν θα περναει καλα οσο θα λειπω, αν θα συμβει κατι κακο, αν αν αν... Ακομα κ αυτο το "ξαφνικο" με τρομαζει, το να σπασουν τα νερά πχ, ή να με πιάσουν οι πονοι κ να πρέπει να οργανωθούμε που θα αφήσουμε  τη μικρη και ολα τα διαδικαστικα! 

Ελπίζω ομως κ πιστεύω πως πραγματικά όλα θα ναι πιο ευκολα απο οσο νομίζω τωρα... @ΧρύσαΜ αυτο το" γεννησα σε 2 ωρες" το διβαζω κ μου τρέχουν τα σαλια... Χαχα!

Να σας ζήσουν τα παιδακια σας!

Αλήθεια πως αντέδρασαν τα παιδακια σας οταν ηρθατε σπίτι με το νεογέννητο? 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Είναι φυσιολογικά όλα αυτά που νιώθεις στην δεύτερη εγκυμοσύνη. Εγώ  δεν μπορώ να σου πω για εμπειρία τοκετού γιατί κ τα 2 μου παιδιά τα γέννησα με καισαρική. Αλλά κ εγώ στην πρώτη καισαρική ήμουν πολύ πιο χαλαρή γιατί είχα άγνοια "κινδύνου".  Τλκ ήταν όμως πιο εύκολη απ' την πρώτη όπως συμβαίνει κ στον φυσιολογικό τοκετό! Στην δεύτερη το σκεφτόμουν παρά πολύ κ με έπιανε άγχος. Όσο για το μεγαλύτερο παιδάκι σου όλες οι μανουλες το σκέφτονται κ στεναχωριουνται που δεν θα μπορούν να είναι στο σπίτι μαζί τους αλλά είναι κάτι που πρέπει να γίνει. Εμένα όταν πρωτοήρθα με τον μπέμπη στο σπίτι ήταν λίγο στα χαμένα η κόρη μου, δεν είχε καταλάβει στην ουσία μάλλον ότι θα υπάρχει κ άλλο μέλος στην οικογένεια μέρα κ νύχτα, έβγαζε ζήλια κ ακόμα βγάζει αλλά είναι πολύ καλύτερα απ' τις αρχές! Με το καλό να γεννήσεις!

Link to comment
Share on other sites

Με ενδιαφερει κι εμενα, καθως θα γεννησω το 2ο σε λιγες βδομαδες, μετα απο εναν πολυ δυσκολο και τραυματικο 1ο τοκετο. Προσπαθω και ειμαι ψυχραιμη και αισιοδοξη. Με απασχολει το τι μπορει να συμβει παλι και αν θα μου μεινουν και αλλα κουσουρια για την υπολοιπη ζωη μου και πως θα αποχωριστώ τον μικρο μου. Αν θα του λειπω...Οι περισσοτερες, οχι ολες, λενε οτι την 2η φορα ολα ειναι πιο ευκολα και πιο γρηγορα...Μακαρι να ειμαστε απο τις τυχερες!

Link to comment
Share on other sites

Εγώ έχω ένα μωρό ακόμη αλλά και σε εμένα έσπασαν τα νερά κ δεν έρχονταν πόνοι ούτε διαστολή.Μου έβαλαν ωκυτοκινη κ γέννησα μετά από 14 ώρες. Όσο για τις εβδομάδες, παρόλο που ήταν πρώτη εγκυμοσύνη γέννησα στις 37+4.

Link to comment
Share on other sites

On 4/1/2020 at 11:55 ΠΜ, Sentir...natureza είπε:

Πόσο είναι η μεγάλη; Εμένα ήταν 3 όταν γέννησα και έκανα τα εξής για να τον προετοιμάσω και να τον δεχθεί όσο πιο ομαλά γινεται:

-Του έλεγα συχνά τι θα γινει: "Όταν το μωράκι μεγαλώσει αρκετά και θέλει να βγει από την κοιλίτσα η μαμά θα πάει σε ένα σπίτι που πάνε όλες οι μαμαδες για να βγάλουν το μωράκι τους από την κοιλιτσα και εσυ θα πας να μείνεις στην γιαγιά εκείνη την μέρα γιατί θα είναι και ο μπαμπάς μαζί μου. Μετά από λίγες μέρες θα έρθετε με τον μπαμπά να μας πάρετε και θα γυρίσουμε όλοι μαζί στο σπίτι μας". 

-τις τελευταίες εβδομάδες εβγαλα τα πράγματα του μωρού για να συνηθίσει στη θεαση τους, του εξήγησα τι είναι το καθένα και πως θα τα χρησιμοποιήσουμε

-αγόρασα το υπέροχο βιβλίο" από που έρχονται τα μωρα" και το διαβάζαμε συχνά κάνοντας και συζήτηση πχ ότι τα μωρακια έχουν ανάγκη από πολυ ύπνο, αγκαλίτσα κλπ για να τον προετοιμάσω ότι πιθανόν να είναι κολλημένο επάνω μου για πολλές ωρες

- εκτύπωσα δυο φωτογραφίες του και τις κόλλησα στο μαιευτήριο δίπλα στο κρεβάτι μου για να τις δει όταν ερθει και να καταλάβει ότι ακόμη κι εκεί τον θέλω μαζί μου και δεν τον ξεχνάω,μου λειπει

-τη μέρα που ήρθε στο μαιευτήριο του έδωσα ένα παιχνίδι δώρο 

-όσο ήταν στους παππούδες τους ειπα να μην του μιλάνε συνέχεια για αυτό που γίνεται, αν ρωτήσει να του πουν αυτά που του είπα κι εγώ παραπάνω 

-όταν ήρθε στο μαιευτήριο του έδωσα να κρατήσει αγκαλίτσα τον μικρό και δεν τον ρωτούσα διαφορα, τον αφησα να εκφράσει μόνος του ό, τι ήθελε

-ερχόταν κάθε μέρα στο επισκεπτηριο για όσο ήμουν στο μαιευτήριο,εστω και για 10 λεπτα

-όταν γυρίσαμε σπίτι λειτουργούσαμε όσο το δυνατόν σαν να μην αλλαξε κατι δηλαδή είχαμε τώρα το μωράκι μας αλλά δεν το κάναμε και θέμα. Η αντιμετώπιση μας όσον αφορά τα όρια κλπ ήταν η ίδια. Επίσης, τον πρώτο καιρό δεν του έλεγα να κάνει ησυχια όταν κοιμόταν το μωρό για να μην νιώσει ότι ήρθε ο εισβολέας και τώρα δεν μπορούμε να διασκεδάζουμε όπως πριν.

Δεν είχε κάποιο θέμα στους παππούδες, παρ'ολο που δεν είχε ξανακοιμηθει μόνος του στο σπίτι τους. Ίσως κατάλαβε ότι υπήρχε πραγματική ανάγκη να μείνει εκεί. Επίσης, είχαμε συνεννοηθεί με τους παππούδες να φροντίσουν να είναι η πιο τέλεια διαμονή του, δηλαδή να πανε βόλτα, να είναι λίγο παραπάνω ελαστικοί όσον αφορά τα όρια πχ στα γλυκά και του πήραν και ένα πυροσβεστικό που ήθελε.Την μερα που γεννουσα έμεινε εκεί, τις υπόλοιπες μέρες γύρισε στο σπίτι με τον μπαμπά. 

Αν θυμηθω κάτι άλλο θα στο παραθέσω. Γενικώς, προσπάθησε να μην το κάνεις πολύ μεγάλο θεμα τον ερχομό του μωρού. Εξήγησε κάποια απλά πράγματα και θα προσαρμοστείτε σιγα σιγα. Επίσης,ενα άλλο πολυ βασικο είναι να αποδέχεσαι ολα τα συναισθήματα της απέναντι στο μωρό, και τα άσχημα και τα καλά. Μην έχεις δηλαδή την απαίτηση να εκφράζει μόνο καλά λόγια επειδή "είναι η αδερφή της". Επιπλέον, προετοίμασε τους παππούδες να μην πέφτουν στο μωρό όταν βρίσκεστε, πρώτα να δινουν προσοχή στη μεγάλη και μετά στο νέο μέλος και φυσικα να μην την ρωτανε συνεχεια πραγματα για το μωρο.

Συγγνώμη, δεν εχω απάντηση στο ερώτημα της κοπελας καθώς δεν έχω δεύτερο παιδάκι απλά διαβάζοντας το θέμα μου έκανε εντύπωση που λες ότι ερχόταν στο μαιευτήριο ο πρώτος σου γιος. Νόμιζα ότι σε μικρά παιδιά δεν επιτρέπεται η είσοδος σε μαιευτήρια, σε μενα ας πούμε οταν γεννησα και με επισκέφθηκαν οι κουμπάροι μου, ανεβηκαν εναλλαξ για να κρατάει ο ένας στην είσοδο τη βαφτιστηρα μου που ήταν 4. Κ να πω την αλήθεια δεν το έχω ξανακουσει. Σε ιδιωτικό γεννησες;

Link to comment
Share on other sites

Just now, Lenia16 said:

Συγγνώμη, δεν εχω απάντηση στο ερώτημα της κοπελας καθώς δεν έχω δεύτερο παιδάκι απλά διαβάζοντας το θέμα μου έκανε εντύπωση που λες ότι ερχόταν στο μαιευτήριο ο πρώτος σου γιος. Νόμιζα ότι σε μικρά παιδιά δεν επιτρέπεται η είσοδος σε μαιευτήρια, σε μενα ας πούμε οταν γεννησα και με επισκέφθηκαν οι κουμπάροι μου, ανεβηκαν εναλλαξ για να κρατάει ο ένας στην είσοδο τη βαφτιστηρα μου που ήταν 4. Κ να πω την αλήθεια δεν το έχω ξανακουσει. Σε ιδιωτικό γεννησες;

Αυτό ακριβώς μου έκανε εντύπωση κι εμένα!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

8 ώρες πρίν, Lenia16 είπε:

Συγγνώμη, δεν εχω απάντηση στο ερώτημα της κοπελας καθώς δεν έχω δεύτερο παιδάκι απλά διαβάζοντας το θέμα μου έκανε εντύπωση που λες ότι ερχόταν στο μαιευτήριο ο πρώτος σου γιος. Νόμιζα ότι σε μικρά παιδιά δεν επιτρέπεται η είσοδος σε μαιευτήρια, σε μενα ας πούμε οταν γεννησα και με επισκέφθηκαν οι κουμπάροι μου, ανεβηκαν εναλλαξ για να κρατάει ο ένας στην είσοδο τη βαφτιστηρα μου που ήταν 4. Κ να πω την αλήθεια δεν το έχω ξανακουσει. Σε ιδιωτικό γεννησες;

Ναι σε ιδιωτικό γέννησα (φυσικό τοκετο σε δημόσιο νοσοκομείο δυσκολα κάνεις, ειδικά στης πόλης μου) αλλά παρ'ολο που ήμουν σε τετράκλινο ήμουν μόνη μου. Βασικά όλες τις μέρες που ήμουν εκεί ήμαστε 2 κοπέλες μόνο στην κλινική και την μια μέρα είχα όλη την κλινική για πάρτη μου8). Αν είχε περισσότερο κόσμο ίσως να μην τον έφερνα. Επίσης, αν πήγαινε παιδικό και είχε κι άλλη κοπέλα στο δωμάτιο μαζί μου επίσης δεν θα τον έφερνα. 

 

*Αλλά ακόμη κι αν δεν μπορούσα να τον βάλω στο δωμάτιο θα βρισκόμασταν στο σαλόνι, έστω και για λίγο. Δεν θα ήθελα δηλαδή να μην μας δει τόσες μερες που θα λείπω. 

 
Link to comment
Share on other sites

Καλή Χρόνια!!!Εγώ έχω ένα μωράκι παρόλο που είναι το πρώτο μου γέννησα στις 36+6 ενώ είχα ήδη μπει στο νοσοκομείο 2 ημέρες νωρίτερα.απο τώρα σκέφτομαι και αγχώνομαι σε περίπτωση που κάνω δεύτερο πως θα γεννήσω,γέννησα με καισαρική λογο επιπλοκης και με  ολική νάρκωση αυτή τι στιγμή και μόνο στην ιδέα της γέννας με πιάνει ταραχή

Link to comment
Share on other sites

On 4/1/2020 at 9:39 ΠΜ, zoi88 είπε:

Σας ευχαριστώ πολυ για τις απαντησεις σας @ΧρύσαΜ @Sentir...natureza.. Δε ξερω τι έχω παθει! Στη μικρή μου πραγματικά ημουν πολυ ανετη! Τωρα φοβάμαι τα παντα.. Ακόμα κ για τη μικρη μου φοβαμαι, αν θα μς ζηταει, αν θα περναει καλα οσο θα λειπω, αν θα συμβει κατι κακο, αν αν αν... Ακομα κ αυτο το "ξαφνικο" με τρομαζει, το να σπασουν τα νερά πχ, ή να με πιάσουν οι πονοι κ να πρέπει να οργανωθούμε που θα αφήσουμε  τη μικρη και ολα τα διαδικαστικα! 

Ελπίζω ομως κ πιστεύω πως πραγματικά όλα θα ναι πιο ευκολα απο οσο νομίζω τωρα... @ΧρύσαΜ αυτο το" γεννησα σε 2 ωρες" το διβαζω κ μου τρέχουν τα σαλια... Χαχα!

Να σας ζήσουν τα παιδακια σας!

Αλήθεια πως αντέδρασαν τα παιδακια σας οταν ηρθατε σπίτι με το νεογέννητο? 

Τον προετοίμαζα καιρό. Όσο ήμουν στο μαιευτήριο, τον εφερε η πεθερά μου κι εκείνος έτρεχε με ένα μπαλόνι στα χέρια για την αδερφή του και φώναζε "φουφούλα" (αδελφούλα και καλά). Όταν ήρθα σπίτι, αν και φουλ μαμακιας, δε μού έδωσε καθόλου σημασία γιατί έτρεξε κατευθείαν στη φουφουλα του. Γενικά δε ζηλεύει έντονα. Πιστεύω ότι παίζει ρόλο που τον αφήνω να κάνει πράγματα, δηλαδή τού λέω "έλα να αλλάξουμε το μωρό" κι όποτε μού τη ζητάει αγκαλιά, τού τη δίνω. Προσπαθώ δηλαδή να τον έχω ενεργό κι όχι στην απ έξω.

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...