Οριοθέτηση "μαμάδων"

[mama_3]

Πέρα από τα θέματα που αφορούν την οριοθέτηση των παιδιών νομίζω ότι είναι ώρα να συζητηθεί και το θέμα της "οριοθέτησης" των μαμάδων.

Μαμάδες που ξέρουν καλύτερα από τις δασκάλες το εκπαιδευτικό σύστημα και έχουν άποψη για όλα.

Μαμάδες που τα δικά τους τα παιδιά είναι καλύτερα από των άλλων και δεν φταίνε τα δικά τους παιδιά για τίποτε αλλά μόνο των άλλων.

Μαμάδες που κριτικάρουν τις άλλες μαμάδες και πάντα η δική τους επιλογή είναι πιο "σωστή" από των άλλων.

Μαμάδες που επειδή διάβασαν κακήν κακώς κάτι στο ίντερνετ έχουν αποκτήσει και ψυχολογική / κοινωνική / κοινωνιολογική άποψη.

Μαμάδες που όλα τα κάνουν σωστά και όλες οι άλλες λάθος.

Μαμάδες που επειδή είπαν κάτι πρέπει να το δεχτούν και όλοι οι άλλοι.

Μαμάδες που στρέφονται κατά άλλων μαμάδων για να "αποδείξουν" ότι αυτές είναι καλύτερες!

Τελικά μπορεί να υπάρξει "οριοθέτηση" των μαμάδων ή είναι χαμένο παιχνίδι;

[zaxaroulini]

Εγώ πιστεύω ότι όλες οι μανούλες θέλουν να βοηθήσουν μία άλλη μανούλα. Κάποιες λόγω εμπειρίας μπορούν να προσφέρουν τα φώτα τους, την γνώση τους και την εμπειρία τους και μόνο θετικό αντίκτυπο έχουν. Όλες τις μανούλες τις συνδέει η κοινή τους αγάπη για τα παιδιά. Τώρα βέβαια υπάρχουν και οι περιπτώσεις που ίσως λόγω χαμηλού κοινωνικού υπόβαθρου μπορεί να μην έχουν τον τρόπο να εκφραστούν και σωστά χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ενδιαφέρονται. Μπορεί να μην έχουν όμως το σωστό τρόπο να εκφραστούν.

Από εκεί και πέρα κανονικά θα έπρεπε όλοι να έχουν την άποψή τους και με επιχειρήματα να προσπαθήσουν να την αιτιολογήσουν, όχι να την επιβάλλουν. Και εγώ κυρίως στο σχολείο του μεγάλου βλέπω περιπτώσεις που το παίζουν ξερόλες χωρίς να είναι. Δεν δίνω όμως σημασία. Ο καθένας όπως νομίζει κάνει για την οικογένειά του. Αρκεί να σέβεται και να υπολογίζει τον συνομιλητή του. Όταν αυτό δεν μπορεί να το κάνει τότε ναι δεν μπορεί να υπάρξει επικοινωνία.

[poulxeria]

Πέρα από τα θέματα που αφορούν την οριοθέτηση των παιδιών νομίζω ότι είναι ώρα να συζητηθεί και το θέμα της "οριοθέτησης" των μαμάδων.

Μαμάδες που ξέρουν καλύτερα από τις δασκάλες το εκπαιδευτικό σύστημα και έχουν άποψη για όλα.

Μαμάδες που τα δικά τους τα παιδιά είναι καλύτερα από των άλλων και δεν φταίνε τα δικά τους παιδιά για τίποτε αλλά μόνο των άλλων.

Μαμάδες που κριτικάρουν τις άλλες μαμάδες και πάντα η δική τους επιλογή είναι πιο "σωστή" από των άλλων.

Μαμάδες που επειδή διάβασαν κακήν κακώς κάτι στο ίντερνετ έχουν αποκτήσει και ψυχολογική / κοινωνική / κοινωνιολογική άποψη.

Μαμάδες που όλα τα κάνουν σωστά και όλες οι άλλες λάθος.

Μαμάδες που επειδή είπαν κάτι πρέπει να το δεχτούν και όλοι οι άλλοι.

Μαμάδες που στρέφονται κατά άλλων μαμάδων για να "αποδείξουν" ότι αυτές είναι καλύτερες!

Τελικά μπορεί να υπάρξει "οριοθέτηση" των μαμάδων ή είναι χαμένο παιχνίδι;

Καμία οριοθέτηση.

Τι σόι μαμάδες θα ήμασταν!

[livinath]

Ανοιξες μεγαλο θεμα τωρα...

 

Το ρητο "αλλος δεν εκανε παιδι, μονο η Μαριω τον Γιαννη" δεν εχει βγει τυχαια! Προσωπικα δεν απορω. Στην χωρα του "ξερεις ποιος ειμαι ΕΓΩ?" γιατι να απορεις αλλωστε? Στην χωρα που ο καθε τυχαρπαστος εχει μαθει οτι "οτι δηλωσεις εισαι" και νομιζει οτι αυτο ειναι μερος της κουλτουρας ολων και πιστευει οτι ειναι και πολυ ΜΑΓΚΑΣ ενω οι υπολοιποι ειμαστε γατακια, λυπαμαι που στο λεω ετσι χοντρα... δεν θα επρεπε να απορεις! Απο προσωπικη πειρα θα σου πω το εξης: επειδη στον ενηλικα δεν υπαρχει σωτηρια, δηλαδη η καθε κακομαθημενη δεν μπορει ξαφνικα να σκεφτει και να εξετασει το γεγονος οτι ΜΠΟΡΕΙ να εχει και καποιος αλλος δικιο εκτος απο αυτην ή το παιδι της, η μονη λυση ειναι η περιθωριοποιηση. Μπορει να ακουγεται ακραιο αλλα πρεπει καποτε ο χ ψ καφρος να καταλαβει οτι δεν ειναι αποδεκτες τετοιες συμπεριφορες απο το κοινωνικο συνολο. Λυπαμαι αλλα δεν μπορω να ανεχομαι την καθε queen of the loosers επειδη οι γονεις της δε της ειπαν/εδειξαν/διδαξαν οτι δεν περιστρεφεται ο κοσμος γυρω απο εκεινη και τους απογονους της. Το ιδιο ισχυει και για τους αντρες βεβαια αλλα εκεινοι ειναι λιγο πιο μετριοπαθεις στον γονεϊκο τους ρολο, συνηθως.

[mkcm]

Αυτό αγαπητή συμπεθέρα δεν έχει να κάνει απ' το αν η άλλη είναι μαμά ή όχι αλλα από το τι άνθρωπος είναι. Αν είναι κακομαθημενη, πνιγμένη σε μια καθημερινότητα που δεν την εκφράζει, κακιασμένη, δυστυχισμένη και χίλια δυο αλλα. Ειδικά συ θέμα της ξερολιασης και του πρέπει σώνει και ντε να επιβάλλω την άποψή μου περί γονεικοτητας στις περισσότερες των περιπτώσεων έχεις να κάνεις με ανθρώπους που επειδή δεν έχουν τίποτα άλλο να κάνουν στη ζωή τους και που πιθανά να μην έχουν και όσα χρειάζονται ή προσδοκούν απο τη σχεση τους με τον άντρα τους βγάζουν αυτή τη συμπεριφορά. Κι επίσης στις περιπτώσεις αυτές συνήθως παρουσιάζονται ως η σούπερ αλάνθαστες και δοσμένες μανάδες ενώ την ίδια στιγμή ξεσπούν τα κόμπλεξ τους στα παιδιά τους.

[poulxeria]

Πάντως αυτό το στάδιο του εγώ το κάνω έτσι (και σωστά) και η άλλη γιουβέτσι (και λάθος) το περνάνε κάποια στιγμή και οι μετριοπαθέστερες των μαμάδων. Τον πρώτο καιρό και ειδικά με το πρώτο παιδί είσαι στην τσίτα, μετά συνειδητοποιείς ότι οι λεπτομέρειες που κάποτε θεωρούσες σημαντικές, δεν είναι και τόσο.

[ΑΡΓΚ]

Βλέπω 2 κατηγορίες: τις νέες μαμάδες, που κολλάνε και αγχώνονται με λεπτομέρειες, του τύπου αν το μωρό πρέπει να φάει πρώτα πορτοκάλι, μήλο ή καρότο, αλλά νομίζω ότι εν μέρει λόγω στρες, δεν είναι και εντελώς ανεξήγητοι αυτοί οι "πόλεμοι" σε τέτοια θέματα.

Και μετά είναι και οι μαμάδες μεγαλύτερης ηλικίας (ή και γιαγιάδες πια) που κάποτε μου την έσπαγαν κι εμένα αφόρητα, αλλά ομολογώ ότι μεγαλώνοντας, όλο και πιο συχνά, αρχίζω και να καταλαβαίνω ότι πολλές από αυτές τελικά δεν είχαν και άδικο και να συμφωνώ με πολλά από τα "εκνευριστικά". Οφείλω να ομολογήσω ότι πολλές φορές πια πιάνω τον εαυτό μου να νιώθει λίγο όπως ένας ενήλικας που θυμάται τον έφηβο εαυτό του και αντιλαμβάνεται ότι τελικά και οι μεγαλύτεροι, κάτι ήξεραν

[ΑΝΝΑ24]

...πιάνω τον εαυτό μου να νιώθει λίγο όπως ένας ενήλικας που θυμάται τον έφηβο εαυτό του και αντιλαμβάνεται ότι τελικά και οι μεγαλύτεροι, κάτι ήξεραν

 

Χαχα, έτσι ακριβώς!!!

Πιστεύω είναι απολύτως κατανοητό το άγχος, η υπερβολή, ακόμα και η έπαρση του "άλλη-καμμιά-δε-γέννησε" κατά τον πρώτο περίπου χρόνο του πρώτου παιδιού. Νομίζω πάνω κάτω όλες κάπου "την ακούσαμε" στην αρχή. Από ένα σημείο και μετά όμως, οφείλουμε να επανέλθουμε στον πραγματικό κόσμο, ο οποίος - Ωιμέ - δεν περιστρέφεται γύρω από εμάς και το βλαστάρι μας.

Από κει και πέρα το όλο θέμα παίζεται στον πολιτισμό που έχει η κάθε μία μέσα της. Ό,τι είσαι σαν άνθρωπος, σαν επαγγελματίας, σαν σύζυγος, σαν κόρη, είσαι πάνω κάτω και σαν μαμά.

[poulxeria]

Βλέπω 2 κατηγορίες: τις νέες μαμάδες, που κολλάνε και αγχώνονται με λεπτομέρειες, του τύπου αν το μωρό πρέπει να φάει πρώτα πορτοκάλι, μήλο ή καρότο, αλλά νομίζω ότι εν μέρει λόγω στρες, δεν είναι και εντελώς ανεξήγητοι αυτοί οι "πόλεμοι" σε τέτοια θέματα.

Και μετά είναι και οι μαμάδες μεγαλύτερης ηλικίας (ή και γιαγιάδες πια) που κάποτε μου την έσπαγαν κι εμένα αφόρητα, αλλά ομολογώ ότι μεγαλώνοντας, όλο και πιο συχνά, αρχίζω και να καταλαβαίνω ότι πολλές από αυτές τελικά δεν είχαν και άδικο και να συμφωνώ με πολλά από τα "εκνευριστικά". Οφείλω να ομολογήσω ότι πολλές φορές πια πιάνω τον εαυτό μου να νιώθει λίγο όπως ένας ενήλικας που θυμάται τον έφηβο εαυτό του και αντιλαμβάνεται ότι τελικά και οι μεγαλύτεροι, κάτι ήξεραν

Παρακαλώ πολύ να μη κατηγοριοποιούμε τις μαμάδες και να μη βάζουμε ταμπέλες!

[ZWH]

Να σου πω την αληθεια, ειμαι σε φαση που δεν με απασχολει τι κανει η καθε μαμα και δεν εχω και την διαθεση να επιβαλλω τιποτα δικο μου. Σε φορουμ και δημοσιες συζητησεις θα πω απλα την γνωμη μου μεσα απο τις δικες μου εμπειριες που λειτουργησαν στην δικη μου οικογενεια χωρις αυτο να σημαινει οτι ταιριαζει σε καθε παιδι ή διαφορετικη οικογενεια. Με μαμαδες στα σχολεια δεν ειχα ποτε σχεσεις γιατι δεν μου αρεσουν τα κουτσομπολια και τα πηγαδακια. Ουτε ειμαι απο τις μαμαδες που αν ακουσω αυτο θα παω να πιασω απο το μαλλι την αλλη ...

Εχω καταληξει οτι ναι οι πιο νεες μαμαδες δεν δεχονται τιποτα περισσοτερο απο αυτο που πιστευουν τα ξερουν ολα και δυστυχως προσπαθουν με ασχημο τροπο να το επιβαλλουν. Εμενα αυτο με ενοχλει.. να προσπαθει ο αλλος να μου επιβαλλει κατι...

[ZWH]

Οφείλω να ομολογήσω ότι πολλές φορές πια πιάνω τον εαυτό μου να νιώθει λίγο όπως ένας ενήλικας που θυμάται τον έφηβο εαυτό του και αντιλαμβάνεται ότι τελικά και οι μεγαλύτεροι, κάτι ήξεραν

Να σου πω την αληθεια οτι και εγω μπαινω σε αυτη την θεση και αντιλαβανομαι τον φοβο που ειχαν οι γονεις μου. Χειριζομαι ομως διαφορετικα τα πραγματα λιγο πιο διαλακτικα με περισσοτερες ελευθεριες στα παιδια μου και οχι με τοση ενταση. Δηλαδη οι φωνες τεινουν να εκλειψουν γιατι εχω συνειδητοποιησει οτι οι τιμωριες ανευ ουσιαστικης αιτιας, τιμωριες ασχετες φωνες και απειλες,δημιουργουν μεγαλυτερα προβληματα παρα λυνουν.

(ξεφυγα απο το θεμα? )

[Dragonfly]

Ωραίο θέμα!

Με δυο λόγια να πω ότι είναι δύσκολη η οριοθέτηση μαμάδων (ποιος να την κάνει άλλωστε;;;).

 

Εγώ πιστεύω ότι όλες οι μανούλες θέλουν να βοηθήσουν μία άλλη μανούλα. Κάποιες λόγω εμπειρίας μπορούν να προσφέρουν τα φώτα τους, την γνώση τους και την εμπειρία τους και μόνο θετικό αντίκτυπο έχουν. Όλες τις μανούλες τις συνδέει η κοινή τους αγάπη για τα παιδιά.

 

Εγώ δεν το θεωρώ αυτό δεδομένο. Ότι όλες οι μανούλες είναι καλοπροαίρετες, υποστηρικτικές και με αγνή αγάπη προς τα παιδιά τους...

[anemoni]

Ανοιξες μεγαλο θεμα τωρα...

 

Το ρητο "αλλος δεν εκανε παιδι, μονο η Μαριω τον Γιαννη" δεν εχει βγει τυχαια! Προσωπικα δεν απορω. Στην χωρα του "ξερεις ποιος ειμαι ΕΓΩ?" γιατι να απορεις αλλωστε? Στην χωρα που ο καθε τυχαρπαστος εχει μαθει οτι "οτι δηλωσεις εισαι" και νομιζει οτι αυτο ειναι μερος της κουλτουρας ολων και πιστευει οτι ειναι και πολυ ΜΑΓΚΑΣ ενω οι υπολοιποι ειμαστε γατακια, λυπαμαι που στο λεω ετσι χοντρα... δεν θα επρεπε να απορεις! Απο προσωπικη πειρα θα σου πω το εξης: επειδη στον ενηλικα δεν υπαρχει σωτηρια, δηλαδη η καθε κακομαθημενη δεν μπορει ξαφνικα να σκεφτει και να εξετασει το γεγονος οτι ΜΠΟΡΕΙ να εχει και καποιος αλλος δικιο εκτος απο αυτην ή το παιδι της, η μονη λυση ειναι η περιθωριοποιηση. Μπορει να ακουγεται ακραιο αλλα πρεπει καποτε ο χ ψ καφρος να καταλαβει οτι δεν ειναι αποδεκτες τετοιες συμπεριφορες απο το κοινωνικο συνολο. Λυπαμαι αλλα δεν μπορω να ανεχομαι την καθε queen of the loosers επειδη οι γονεις της δε της ειπαν/εδειξαν/διδαξαν οτι δεν περιστρεφεται ο κοσμος γυρω απο εκεινη και τους απογονους της. Το ιδιο ισχυει και για τους αντρες βεβαια αλλα εκεινοι ειναι λιγο πιο μετριοπαθεις στον γονεϊκο τους ρολο, συνηθως.

 

Την ώρα που προετοίμαζα την απάντησή μου στο μυαλό μου, διάβασα τη δική σου και καλύφθηκα πλήρως! Η ταύτισή μας είναι απόλυτη οπότε δεν έχω να προσθέσω ούτε μία λέξη!

[zaxaroulini]

Ωραίο θέμα!

Με δυο λόγια να πω ότι είναι δύσκολη η οριοθέτηση μαμάδων (ποιος να την κάνει άλλωστε;;;).

 

 

 

Εγώ δεν το θεωρώ αυτό δεδομένο. Ότι όλες οι μανούλες είναι καλοπροαίρετες, υποστηρικτικές και με αγνή αγάπη προς τα παιδιά τους...

 

Γιατί το λες αυτό; Δεν μιλάμε για ακραίες περιπτώσεις που εκεί όντως ισχύει αυτό.

[poulxeria]

Εγώ δεν το θεωρώ αυτό δεδομένο. Ότι όλες οι μανούλες είναι καλοπροαίρετες, υποστηρικτικές και με αγνή αγάπη προς τα παιδιά τους...

Έλα μωρέ, είναι στ'αλήθεια καμία τελείως καλοπροαίρετη? Δεν υφίσταται αυτό. Μεγαλώνεις ένα παιδί με βάση τις δικές σου αξίες και για να το μεγαλώνεις έτσι, προφανώς θεωρείς την προσέγγισή σου σωστή. Οτιδήποτε κάνει κάποιος άλλος σίγουρα θα είναι λιγότερο σωστό. Εγώ δε με έχω πιάσει νομίζεις να στραβοκοιτάζω μαμάδες στις κούνιες?

Εκτός φόρουμ, κάποια μαμά με χαρακτήρισε μικροβιοφοβική.

Αργότερα άλλος μου είπε ότι κακώς αφήνω το παιδί να τρώει το ψωμί που προηγουμένως είχε πέσει στο πάτωμα.

Πες μου τώρα εσύ πώς συνδυάζονται αυτά τα 2.

Δε βγάζεις άκρη, ακόμα και για το ίδιο θέμα θα στην πουν για διαφορετικό λόγο 50 άνθρωποι. Και καλοπροαίρετος δεν είναι κανένας, ξεκάθαρα θεωρούν ότι αυτό που κάνεις είναι λάθος και σίγουρα θα ήταν προτιμότερο να ακολουθήσεις το δικό τους τρόπο.

Κι ας είναι γενικά το παιδί σου υγιές, χαρούμενο, κοινωνικό, ευπροσάρμοστο και όλα τα καλά, ΠΑΝΤΑ θα βρεθεί κάποιος να κολλήσει σε μια ανούσια λεπτομέρεια και να στην πει, "φιλικά πάντα".

[poulxeria]

Γιατί το λες αυτό; Δεν μιλάμε για ακραίες περιπτώσεις που εκεί όντως ισχύει αυτό.

zaxaroulini, είσαι τόσο φραουλίνι-γλυκουλίνι, ποιός μπορεί να διαφωνήσει μαζί σου...

[mkcm]

Δυστυχώς, παίζουν πολλά ρόλο στο πως θα εξελιχθεί μια γυναίκα ως μάνα και σύζυγος.

Παράδειγμα πολύ κοντινό μου, μια πολύ καλή φίλη μου συμφοιτήρια. Ήταν ανεξάρτητη, η ψυχή της παρέας, με τρομερή αυτοπεποίθηση, κούκλα, εργατική και είχε όλα τα καλά.

Παντρεύτηκε και τα πρώτα χρόνια του γάμου διατήρησε αυτά τα θετικά χαρακτηριστικά της. Γέννησε και ο άντρας της είχε την αξίωση να αφήσει τη δουλειά της για να μεγαλώσει το παιδί, μιας κι εκείνος ήταν στο δημόσιο. Το έκανε. Ξαναπιάνει δουλειά και μέσα σε έξι μήνες μένει έγκυος στο δεύτερο. Αφήνει πάλι τη δουλειά και κλείνεται σπίτι.

Αφήνει τον εαυτό της εξωτερικά, θεωρώ και εσωτερικά... Μετά από λίγα χρόνια που δυνητικά θα μπορούσε να ξαναπιάσει δουλειά, δεν το επιδίωξε. Έστελνε μεν αραιά και που κανένα βιογραφικό, αλλά δεν το κυνήγησε επί της ουσίας. Βολεύτηκε στο ρόλο της νοικοκυράς, που όμως δεν της ταίριαζε.

Πλέον, οι σχέσεις της με το σύζυγο είναι άθλιες, έχει δημιουργήσει μια ανισόρροπη σχέση με τα παιδιά της που εκφράζεται αφενός μέσω της υπερπροστατευτικότητας και των υπερβολικών προσδοκιών κι αφετέρου με το να τους φωνάζει και να ορίεται για ψύλλου πήδημα.

Συζήτηση μαζί της δεν μπορείς να κάνεις, γιατί απλά το μόνο που κάνει είναι να γκρινιάζει για όλους και για όλα και μαντέψτε...πλέον δεν έχει κανέναν στη ζωή της πέραν του αδιάφορου απέναντί της άντρα, των παιδιών και των γονιών της...

[Dragonfly]

Γιατί το λες αυτό; Δεν μιλάμε για ακραίες περιπτώσεις που εκεί όντως ισχύει αυτό.

 

Εκτός από τις ακραίες περιπτώσεις, βλέπει κανείς μαμάδες εγωίστριες, μαμάδες που έχουν τα παιδιά τους σαν διακοσμητικό αντικείμενο, μαμάδες που θέλουν τα παιδιά τους εξαρτημένα από εκείνες και τα εκβιάζουν ψυχολογικά σε κάθε ευκαιρία, μαμάδες αδιάφορες, μαμάδες που βλέπουν τα παιδιά σαν βάρος κτλ κτλ κτλ

Την ιδανική εικόνα μιας μαμάς που αν μη τι άλλο έχει καλές προθέσεις και βάζει πάνω από όλα τις ανάγκες και το ευ ζειν του παιδιού της, διατηρώντας όμως τις ισορροπίες, εγώ βλέπω σπάνια. Μερικές δε είναι εντελώς ακατάλληλες να μεγαλώνουν παιδιά.

[poulxeria]

Εκτός από τις ακραίες περιπτώσεις, βλέπει κανείς μαμάδες εγωίστριες, μαμάδες που έχουν τα παιδιά τους σαν διακοσμητικό αντικείμενο, μαμάδες που θέλουν τα παιδιά τους εξαρτημένα από εκείνες και τα εκβιάζουν ψυχολογικά σε κάθε ευκαιρία, μαμάδες αδιάφορες, μαμάδες που βλέπουν τα παιδιά σαν βάρος κτλ κτλ κτλ

Την ιδανική εικόνα μιας μαμάς που αν μη τι άλλο έχει καλές προθέσεις και βάζει πάνω από όλα τις ανάγκες και το ευ ζειν του παιδιού της, διατηρώντας όμως τις ισορροπίες, εγώ βλέπω σπάνια. Μερικές δε είναι εντελώς ακατάλληλες να μεγαλώνουν παιδιά.

Μίλα για τον εαυτό σου!

Φιλικά πάντα!

[Dragonfly]

Μίλα για τον εαυτό σου!

Φιλικά πάντα!

 

α εδώ είσαι;;:rolleyes:

[poulxeria]

α εδώ είσαι;;:rolleyes:

ΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΙΙΙΙΙΙΙ!!!

[zaxaroulini]

Δυστυχώς, παίζουν πολλά ρόλο στο πως θα εξελιχθεί μια γυναίκα ως μάνα και σύζυγος.

Παράδειγμα πολύ κοντινό μου, μια πολύ καλή φίλη μου συμφοιτήρια. Ήταν ανεξάρτητη, η ψυχή της παρέας, με τρομερή αυτοπεποίθηση, κούκλα, εργατική και είχε όλα τα καλά.

Παντρεύτηκε και τα πρώτα χρόνια του γάμου διατήρησε αυτά τα θετικά χαρακτηριστικά της. Γέννησε και ο άντρας της είχε την αξίωση να αφήσει τη δουλειά της για να μεγαλώσει το παιδί, μιας κι εκείνος ήταν στο δημόσιο. Το έκανε. Ξαναπιάνει δουλειά και μέσα σε έξι μήνες μένει έγκυος στο δεύτερο. Αφήνει πάλι τη δουλειά και κλείνεται σπίτι.

Αφήνει τον εαυτό της εξωτερικά, θεωρώ και εσωτερικά... Μετά από λίγα χρόνια που δυνητικά θα μπορούσε να ξαναπιάσει δουλειά, δεν το επιδίωξε. Έστελνε μεν αραιά και που κανένα βιογραφικό, αλλά δεν το κυνήγησε επί της ουσίας. Βολεύτηκε στο ρόλο της νοικοκυράς, που όμως δεν της ταίριαζε.

Πλέον, οι σχέσεις της με το σύζυγο είναι άθλιες, έχει δημιουργήσει μια ανισόρροπη σχέση με τα παιδιά της που εκφράζεται αφενός μέσω της υπερπροστατευτικότητας και των υπερβολικών προσδοκιών κι αφετέρου με το να τους φωνάζει και να ορίεται για ψύλλου πήδημα.

Συζήτηση μαζί της δεν μπορείς να κάνεις, γιατί απλά το μόνο που κάνει είναι να γκρινιάζει για όλους και για όλα και μαντέψτε...πλέον δεν έχει κανέναν στη ζωή της πέραν του αδιάφορου απέναντί της άντρα, των παιδιών και των γονιών της...

 

Εγώ στενοχωριέμαι με αυτές τις περιπτώσεις. Αχ μακάρι να μπορούσες να πεις στην φίλη σου να κοιτάξει την εικόνα της. Σίγουρα θα έχει πάρει κιλά, αν το ήξεραν αυτές οι γυναίκες πως φτιάχνοντας την εμφάνισή μας θα έφτιαχνε και 50% η ψυχολογία τους, τότε θα άλλαζαν πολλά. Ειδικα αν και πριν τον γάμο είχε ωραία εμφάνιση, τώρα επηρεάζεται πολύ από αυτό. Μακάρι να μπορούσε να αφιερώσει χρόνο να φτιάξει πάλι την εμφάνισή της και να έβρισκε μια δουλειά και μετά θα δεις ότι θα πέταγε. Είναι κρίμα να είναι εγκλωβισμένη σε αυτό.

[zaxaroulini]

Εκτός από τις ακραίες περιπτώσεις, βλέπει κανείς μαμάδες εγωίστριες, μαμάδες που έχουν τα παιδιά τους σαν διακοσμητικό αντικείμενο, μαμάδες που θέλουν τα παιδιά τους εξαρτημένα από εκείνες και τα εκβιάζουν ψυχολογικά σε κάθε ευκαιρία, μαμάδες αδιάφορες, μαμάδες που βλέπουν τα παιδιά σαν βάρος κτλ κτλ κτλ

Την ιδανική εικόνα μιας μαμάς που αν μη τι άλλο έχει καλές προθέσεις και βάζει πάνω από όλα τις ανάγκες και το ευ ζειν του παιδιού της, διατηρώντας όμως τις ισορροπίες, εγώ βλέπω σπάνια. Μερικές δε είναι εντελώς ακατάλληλες να μεγαλώνουν παιδιά.

 

Νομίζω ότι είσαι λίγο σκληρή με τις μανούλες. Εγώ πιστεύω ότι κάθε μανούλα θέλει το καλύτερο για το παιδί της. Ϊσως να μην το εκφράζει με τον σωστό τρόπο, ίσως να χρειάζεται λίγο καθοδήγηση, αλλά νομίζω προσπαθεί η καθε μία να κάνει ότι μπορεί. Τα λάθη και τα σωστά νομίζω όλες θα τα βρούμε μπροστά μας. Εγώ τις σέβομαι πάντως όλες τις μανούλες, εκτός βέβαια από ακραίες περιπτώσεις που εκεί υπάρχουν παθολογικά ζητήματα, όμως κορίτσια.

[poulxeria]

Εγώ στενοχωριέμαι με αυτές τις περιπτώσεις. Αχ μακάρι να μπορούσες να πεις στην φίλη σου να κοιτάξει την εικόνα της. Σίγουρα θα έχει πάρει κιλά, αν το ήξεραν αυτές οι γυναίκες πως φτιάχνοντας την εμφάνισή μας θα έφτιαχνε και 50% η ψυχολογία τους, τότε θα άλλαζαν πολλά. Ειδικα αν και πριν τον γάμο είχε ωραία εμφάνιση, τώρα επηρεάζεται πολύ από αυτό. Μακάρι να μπορούσε να αφιερώσει χρόνο να φτιάξει πάλι την εμφάνισή της και να έβρισκε μια δουλειά και μετά θα δεις ότι θα πέταγε. Είναι κρίμα να είναι εγκλωβισμένη σε αυτό.

Το 50% από πού προέκυψε? Έχουν γίνει έρευνες???

[ΑΡΓΚ]

Εγώ στενοχωριέμαι με αυτές τις περιπτώσεις. Αχ μακάρι να μπορούσες να πεις στην φίλη σου να κοιτάξει την εικόνα της. Σίγουρα θα έχει πάρει κιλά, αν το ήξεραν αυτές οι γυναίκες πως φτιάχνοντας την εμφάνισή μας θα έφτιαχνε και 50% η ψυχολογία τους, τότε θα άλλαζαν πολλά. Ειδικα αν και πριν τον γάμο είχε ωραία εμφάνιση, τώρα επηρεάζεται πολύ από αυτό. Μακάρι να μπορούσε να αφιερώσει χρόνο να φτιάξει πάλι την εμφάνισή της και να έβρισκε μια δουλειά και μετά θα δεις ότι θα πέταγε. Είναι κρίμα να είναι εγκλωβισμένη σε αυτό.

 

Ισχύει και για τους άντρες αυτό; Δηλαδή αν ένας άντρας έχει άθλιες σχέσεις με τη σύζυγο και γκρινιάζει για τα πάντα, και εκεί η πρώτη συμβουλή είναι να φτιάξει την εμφάνισή του;