Διαβάζετε στα μωρά σας?

[poulxeria]

Και ρωτώ για τον εξής λόγο. Η μικρή είναι 13,5 μηνών. Η αλήθεια είναι ότι δεν της διάβαζα όταν ήταν πολύ μωρό, ήθελε να είναι κυρίως στο στήθος. Μετά 2-4,5 μηνών δεν της διάβαζα γιατί όσο ήταν ξύπνια γκρίνιαζε και το μόνο που ήξερα να κάνω ήταν να την περπατάω αγκαλιά στο σπίτι μήπως και ηρεμήσει το κεφαλάκι μου. Αργότερα την ενδιέφεραν περισσότερο δραστηριότητες που είχαν να κάνουν με την κίνηση, οπότε ούτε τότε ασχοληθήκαμε με βιβλία.

Γύρω στους 10 μήνες άρχισε να δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον στα βιβλιαράκια με εικόνες με αντικείμενα, ζώα και χρώματα το οποίο ενδιαφέρον παραμένει ως και σήμερα. Γυρίζει τις σελίδες και περιμένει να της πω τι είναι αυτό που απεικονίζουν. Όλα ok μέχρι εδώ.

Να κάτσει να της διαβάσω 10 αράδες ιστορία/ παραμύθι, δεν παίζει, σε καμία ώρα της ημέρας. Μου αρπάζει το βιβλίο από τα χέρια, γυρίζει τις σελίδες μόνη της και θα θελήσει να πάει σε κάτι άλλο σε λιγότερο από μισό λεπτό. Οπότε καταλήγω να μην της διαβάζω ποτέ.

Θα μου πείτε τι ζόρι τραβάω και ότι δεν μπορώ να την αναγκάσω να κάτσει αν δεν το θέλει. Απλώς θα ήθελα να μπορούσε να ακούσει έστω και 5 προτασούλες για να έχει περισσότερα λεκτικά ερεθίσματα και να προσπαθήσω να καλύψω τη σχετική μούγκα μεταξύ μας. Ενώ παίζω μαζί της κανονικά, δυστυχώς δε μου έρχεται να της μιλάω ακατάπαυστα όπως βλέπω να κάνουν (και πολύ σωστά) άλλες μαμάδες. Κάποιες φορές πρέπει να μου το θυμίζω

Εσάς τα μικρά σας κάθονται να ακούσουν ιστοριούλες? Κι αν ναι, το είχατε ξεκινήσει από πολύ μικρά? Πώς τα καταφέρνετε με το διάβασμα?

[mkcm]

Στη μεγάλη μου διάβαζα πάρα πολύ από πολύ μωρούλι. Μετά το χρόνο περίπου μπορεί να καθόμασταν και ώρες να διαβάζαμε βιβλία και το απολάμβανε και το απολαμβάνει. Στο δεύτερο δεν την έχω αυτή την πολυτέλεια. Δυστυχώς, δεν έμαθε από μωρό στο διάβασμα κι έτσι μόλις κάτσουμε να διαβάσουμε βιβλίο προσπαθεί να το κάνει φύλλο και φτερό και δυστυχώς αυτό επηρεάζει και τη μεγάλη, αφού τα 10 παραμύθια που διαβάζαμε καθημερινά έχουν μειωθεί σε 2 - 3... Μου λείπει, και πιστεύω ότι λείπει και σε εκείνη, η εποχή που κουρνιάζαμε ώρες αγκαλιασμένες και διαβάζαμε... αλλά τι να κάνουμε....

Πάντως μη σε ανησυχεί, το παιδάκι είναι ακόμη μικρό και σε αυτές τις ηλικίες σπάνια μπορούν να συγκεντρωθούν πολύ ώρα σε ένα πράγμα.

[sofi@p]

εγώ, πάλι, νομίζω ότι έχει να κάνει με το παιδί. στο γιο μου άρχισα να διαβάζω όταν ήταν περίπου 1 έτους. του άρεσε πολύ να του διαβάζουν ιστορίες και όταν μεγάλωσε τις μάθαινε απέξω κι έκανε ότι διάβαζε μόνος του το βιβλίο. τώρα πια, με δυσκολία κάθεται να διαβάσει μόνος του και δεν τρελλαίνεται να του διαβάζει κάποιος ιστορίες. ακούει μεν την ιστορία αλλά ταυτόχρονα κάνει κι άλλα πράγματα. πιό πολύ του αρέσει να του αφηγείται κάποιος μια ιστορία και να τη συζητούν.

στην κόρη μου δεν πολυδιάβαζα βιβλία, λογω περιορισμένου χρόνου. της αρέσει όμως πάρα πολύ και πολύ συχνά μου ζηταει να της διαβάσω βιβλία. και μετά παίρνει το βιβλίο και ξαναλέει ό,τι θυμάται από την ιστορία.

έχουν πάντως 2-3 αγαπημένα βιβλία που δε βαριούνται ποτέ να τα διαβάζουμε.

[vtgian]

Καλησπέρα!

 

Η δικιά μου είναι 1 μήνα μεγαλύτερη. Με τα βιβλία η σχέση της είναι καλή αλλά δε θα καθίσει πάνω από 5 λεπτά με ένα βιβλίο. Βέβαια νομίζω ότι και τα 5 λεπτά είναι άριστος χρόνος για την ηλικία τους. Είναι πιο δεκτική το βράδυ πριν το ύπνο που θα διαβάσουμε αγκαλιά έως και 3 βιβλιαράκια.

 

Τα βιβλία πάντως τα έχουμε σε χαμηλό ράφι βιβλιοθήκης ώστε να μπορεί να τα παίρνει μόνη της, πράγμα που κάνει κατά διαστήματα, τα ανοίγει και τα χαζεύει. Αυτά τα βιβλία είναι όλα με σκληρές σελίδες που δε παπαριάζουν όταν τις βάζει στο στόμα.

 

Κάποια λογοθεραπευτρια μου είχε πει ότι τα βοηθά πάρα πολύ να τους λέμε τι κάνουμε. Σα να είμαστε σε εκπομπή. Εμείς το κάναμε πάρα πολύ αυτό, ειδικα όσο την κουβάλαγα παντού στον μάρσιπο.

 

Μπορεί απλά αυτό το διάστημα να την ενδιαφέρει πιο πολύ η κίνηση και να της φαίνεται πιο εντυπωσιακό το τρέξιμο, το σκαρφάλωμα, η εναλλαγή παραστάσεων.

[poulxeria]

5 λεπτά αν καθόταν να ακούσει ιστορία, δε θα προβληματιζόμουν καθόλου. Εδώ συζητάμε ούτε μισό λεπτό δεν κάθεται. Ενώ με τα βιβλία που είναι μόνο εικόνες στο τσακίρ κέφι κάθεται κανα 10λεπτο και δείχνει και μπλαμπλαδιάζει και σε θέλει και δίπλα να της κατονομάζεις τα πάντα όλα.

Σίγουρα είναι και στο παιδί, είναι και σε φάση που ξεκινάει το περπάτημα.

Από τις απαντήσεις σας όμως καταλαβαίνω ότι ίσως έκανα λάθος που δεν την έβαλα στο τριπάκι νωρίτερα

Προσπαθώ γενικώς να της περιγράφω τι κάνω όταν είμαστε μαζί, αλλά στο τέλος ξεχνιέμαιιιιιιιι...Δε μου αρέσει να μιλάω και πολύ . Γι'αυτό ήλπιζα να κάνουμε κάτι με το διάβασμα.

[Deena]

5 λεπτά αν καθόταν να ακούσει ιστορία, δε θα προβληματιζόμουν καθόλου. Εδώ συζητάμε ούτε μισό λεπτό δεν κάθεται. Ενώ με τα βιβλία που είναι μόνο εικόνες στο τσακίρ κέφι κάθεται κανα 10λεπτο και δείχνει και μπλαμπλαδιάζει και σε θέλει και δίπλα να της κατονομάζεις τα πάντα όλα.

Σίγουρα είναι και στο παιδί, είναι και σε φάση που ξεκινάει το περπάτημα.

Από τις απαντήσεις σας όμως καταλαβαίνω ότι ίσως έκανα λάθος που δεν την έβαλα στο τριπάκι νωρίτερα

Προσπαθώ γενικώς να της περιγράφω τι κάνω όταν είμαστε μαζί, αλλά στο τέλος ξεχνιέμαιιιιιιιι...Δε μου αρέσει να μιλάω και πολύ . Γι'αυτό ήλπιζα να κάνουμε κάτι με το διάβασμα.

 

Μην αγχώνεσαι καλέ για τέτοια πράγματα!!!:D:D

 

Ο γιος μου είναι βιβλιοφάγος στην κυριολεξία, τρελλαίνεται για βιβλία, αλλά στην ηλικία αυτή εννοείται ότι δεν καθόταν να ακούσει ιστορία. Έτσι κι αλλιώς τα βιβλία για τις ηλικίες αυτές είναι μικρούλικα, με πολλές εικόνες και ελάχιστα λόγια. Πολύ καλά είναι τα μικρά pop up βιβλιαράκια της susaeta (π.χ. http://www.susaeta.gr/product.php?products_id=829 ), ενώ σε λίγο καιρό (2-3 μήνες από τώρα) μπορείς να αρχίσεις να την εισάγεις στις ιστορίες των Μικρών Ηρώων του Διεθνούς Κέντρου Βιβλίου (π.χ. https://www.ebooks.gr/gr/%CE%B5%CE%BA%CE%B4%CE%BF%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CE%BA%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF-%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%85-le-ballon-980), τα οποία είναι μικρά, με φανταστική εικονογράφηση και με εξιστόρηση σε στυλ ποιήματος, το κυριότερο δε, η ανάγνωση του καθενός δεν ξεπερνάει το 1-1,5 λεπτό. Εμείς πρέπει να έχουμε γύρω στα 20:oops::oops:, με αυτό τον τρόπο έμαθε ο μικρός όλα τα οχήματα.

 

Έχε τα βιβλία σε προσβάσιμο σημείο για την μικρή και άσε την να τα εξερευνήσει μόνη της, εννοείται ότι όποτε βρίσκεις την ευκαιρία να της "διαβάσεις" την αρπάζεις. Εγώ θυμάμαι ότι ουσιαστικά να του διαβάζω άρχισα όταν έκοψε το μπιμπερό και άρχισε να πίνει γάλα με το καλαμάκι (20 μηνών περίπου), οπότε κάναμε το διάβασμα της ιστορίας μέρος της βραδυνής ρουτίνας. Μπορείς π.χ. να της διαβάζεις όσο θηλάζει?

 

Τέλος, φυσικά μεγάλο ρόλο παίζει και ο μιμητισμός, το βλέπω στην κόρη μου η οποία "έλκεται" προς τα βιβλία βλέποντας τον αδερφό της, γιατί όντως αν περίμενε από εμένα, πού χρόνος πια!!!

[poulxeria]

Μην αγχώνεσαι καλέ για τέτοια πράγματα!!!:D:D

 

Ο γιος μου είναι βιβλιοφάγος στην κυριολεξία, τρελλαίνεται για βιβλία, αλλά στην ηλικία αυτή εννοείται ότι δεν καθόταν να ακούσει ιστορία. Έτσι κι αλλιώς τα βιβλία για τις ηλικίες αυτές είναι μικρούλικα, με πολλές εικόνες και ελάχιστα λόγια. Πολύ καλά είναι τα μικρά pop up βιβλιαράκια της susaeta (π.χ. http://www.susaeta.gr/product.php?products_id=829 ), ενώ σε λίγο καιρό (2-3 μήνες από τώρα) μπορείς να αρχίσεις να την εισάγεις στις ιστορίες των Μικρών Ηρώων του Διεθνούς Κέντρου Βιβλίου (π.χ. https://www.ebooks.gr/gr/%CE%B5%CE%BA%CE%B4%CE%BF%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CE%BA%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF-%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%85-le-ballon-980), τα οποία είναι μικρά, με φανταστική εικονογράφηση και με εξιστόρηση σε στυλ ποιήματος, το κυριότερο δε, η ανάγνωση του καθενός δεν ξεπερνάει το 1-1,5 λεπτό. Εμείς πρέπει να έχουμε γύρω στα 20:oops::oops:, με αυτό τον τρόπο έμαθε ο μικρός όλα τα οχήματα.

 

Έχε τα βιβλία σε προσβάσιμο σημείο για την μικρή και άσε την να τα εξερευνήσει μόνη της, εννοείται ότι όποτε βρίσκεις την ευκαιρία να της "διαβάσεις" την αρπάζεις. Εγώ θυμάμαι ότι ουσιαστικά να του διαβάζω άρχισα όταν έκοψε το μπιμπερό και άρχισε να πίνει γάλα με το καλαμάκι (20 μηνών περίπου), οπότε κάναμε το διάβασμα της ιστορίας μέρος της βραδυνής ρουτίνας. Μπορείς π.χ. να της διαβάζεις όσο θηλάζει?

 

Τέλος, φυσικά μεγάλο ρόλο παίζει και ο μιμητισμός, το βλέπω στην κόρη μου η οποία "έλκεται" προς τα βιβλία βλέποντας τον αδερφό της, γιατί όντως αν περίμενε από εμένα, πού χρόνος πια!!!

 

Από 20 μηνών ε? Με παρηγορεί αυτό μπορώ να πω.

Γι'αυτό ρωτάω κιόλας, όλο ακούω για μαμάδες που διαβάζουν με τα πιτσιρίκια και λέω μόνο εμείς έχουμε άλλες ασχολίες.

Θα τη δοκιμάσω και το βραδάκι που θηλάζει που λες, αν και την κόβω αντί να χαλαρώνει να πορώνεται και να κοιτάει πώς να καταστρέψει το βιβλίο (εννοείται ό,τι βιβλίο έχω έχει χοντρές σελίδες απο χαρτόνι αλλιώς θα είχαν καταλήξει στην ανακύκλωση όλα). Θα κοιτάξω να πάρω και τα βιβλιαράκια που προτείνεις, χαμένα δε θα πάνε. Και να μην κάτσει να τα διαβάσουμε, θα βρει αυτή άλλη "χρήση"

[BusyBee]

Poulxeria, η κόρη σου μου θυμίζει πολύ τον μικρό μου σε εκείνη την ηλικία. Του άρεσαν πολύ τα βιβλιαράκια αλλά ιστορία πάνω από 2-3 γραμμές δεν άντεχε, γύριζε την σελίδα, πετούσε το βιβλίο, έκανε κάτι άλλο. Είναι λογικό. Η προσοχή τους δεν διαρκεί πολύ.

 

Επίσης σε εκείνη την ηλικία ασχολούταν πολύ και με την κίνηση και αυτό απορροφούσε το ενδιαφέρον του.

 

Εγώ του μιλούσα όσο μου έρχονταν φυσικά. Δεν έκανα κάποια προσπάθεια, και η αλήθεια είναι ότι κάποιες φορές ήμουν αρκετά σιωπηλή. Όταν άρχισε να τον ενδιαφέρει περισσότερο η γλώσσα, δεν με άφηνε σε ησυχία, είτε ζητούσε τραγουδάκι-ιστορία, ή παραμύθι, είτε έδειχνε κάτι να το ονομάσουμε είτε ρωτούσε «γιατί;» «τι;». Σήμερα είναι περίπου 2,5 και είναι ένας πολυλογάς άνευ προηγουμένου!

 

Μόνο του το παιδί σε καθοδηγεί στο να του δημιουργήσεις τα ερεθίσματα που προάγουν την ανάπτυξή του στον τομέα που το ενδιαφέρει την κάθε περίοδο. Είναι ενεργοί δράστες τα παιδιά δεν είναι παθητικά. Αρκεί κι εμείς να συντονιζόμαστε στο που βρίσκονται εκείνα, όχι στο που λένε οι άλλοι ότι πρέπει να βρίσκονται.

[Niki81]

13,5 μηνων για μενα είναι μικρο το παιδι για να παρακολουθεί παραμυθι...εχεις χρονια μπροστα σου να της διαβασεις.Σε αυτή την ηλικια πιο ενδιαφεροντα θεωρω βιβλιαράκια με τα χρωματα η τα ζωάκια...εμεις ένα με ζωάκια που είχαμε και τα κοιταζαμε και μαθαίναμε πως λενε το κάθε ζψακι το είχαμε ξεσκισει σε αυτή την ηλικια...ολη μερα ηθελαν να το διαβαζουμε και οι δυο.Ιστοριουλες και παραμυθάκια πιο μετα.

[vtgian]

H σειρά που ανέφερε η Deena είναι όντως πολύ καλή, την έχουμε και εμείς. Πολύ σημαντικό, ΔΕΝ ΤΡΩΓΕΤΑΙ χα χα! Έχουν μια πλαστικοποίηση τα φύλλα και αντέχουν.

Στη δικιά μου παρατήρησα ότι αρέσουν περισσότερο βιβλία με πραγματικές φωτογραφίες και όχι σχέδια. Επίσης της αρέσουν πολύ τα βιβλία με κρυμμένα πράγματα. Ενδεικτικά:

 

Η μπου μπούκι έχασε τον αρκούδο της

 

ή το "Κάνω μπάνιο"

 

Από βιβλία με ιστορία, είδα ότι ακολουθεί εύκολα το παρακάτω

"Στη Ρόζα αρέσει..."

Έχει επαναλαμβανόμενο μοτίβο με απλές προτάσεις.

 

Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι από τώρα. Η αγάπη για τα βιβλία καλλιεργείται σιγά σιγά. Σημαντικό είναι να βλέπει και εσάς να διαβάζετε.

 

Αν ξεκινήσετε βράδυ, βρες βιβλίο που να τελειώνει με ύπνο (πχ η Μπου μπούκι που ανέφερα παραπάνω).

[poulxeria]

Καλημέρα!

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις.

Έχω ήδη παραγγείλει κάποια από τα βιβλιαράκια που προτείνετε γιατί όπως και να'χει, θα τα ξεφυλλίσει.

 

Ισχύει απόλυτα αυτό με τις αληθινές εικόνες. Κάποια βιβλία με ζωγραφιές που μου είχαν χαρίσει έχει να τα πιάσει 2 μήνες. Τα βιβλία με φωτογραφίες δεν τα βαριέται ποτέ.

[AthinaP]

Σε αυτή την ηλικία σου δημιουργεί πιο πολλή όρεξη να κουβεντιάσεις αν κάνετε πολλές βόλτες και κάνεις σπικάζ για καινούργια πράγματα. Αλλιώς είναι νορμάλ να μη σου έρχεται να κουβεντιάσεις για καθημερινά πράγματα.

 

Γενικά όμως μπορείς να κάνεις σπικάζ και στο σπίτι και να μαθαίνει σιγά σιγά το παιδί τις λέξεις για την καθημερινότητά του, άσχετα αν δεν μπορεί να μιλήσει ακόμα. Θα τα πει όλα μαζί. Σε αυτή τη φάση μαθαίνουν να αναγνωρίζουν λέξεις και θα το καταλάβεις από τις αντιδράσεις του παιδιού αν τις μαθαίνει σταδιακά.

 

Ούτε και τα δικά μου κάθονταν πολύ σε αυτή την ηλικία για ιστορίες, είχαμε πιο πολύ βιβλία με εικόνες.

 

Προσπαθώ να βρω το αγαπημένο μας. Φαίνεται ότι δεν κυκλοφορούν τα ίδια πια. Μπορείτε να πάτε σε ένα βιβλιοπωλείο, πχ Παπασωτηρίου στο mall και να δεις ποια της κεντρίζουν το ενδιαφέρον. Σε αυτή την ηλικία τα δικά μου προτιμούσαν βιβλιαράκια που είχαν κάτι μέσα που πεταγόταν, που είχα κάποια ευρήματα μέσα από χαρτόνι.