είμαι υπερβολική;

[HOPE77]

Κορίτσια καλησπέρα.Ειμαι μαμα ενος 2,5 χρονου αγοριού γλυκυτατου αλλά πολυ ζωηρού.Θα μου πειτε σιγα το πραγμα,συνηθισμένο για αγορι,το θέμα ειναι ότι δεν εχω καμια βοηθεια(μαμά,πεθερα)με εξαιρεση τον άνδρα μου που με βοηθαει οταν μπορει.Το παιδι εχει το προγραμμα αλλα τελευταια δεν ξερω τι τον επιασε κανει οτι να ΄ναι.Σημερα εκανα αμαν να τον βγαλω βολτα 2ωρες ,αρχικα δεν ηθελε,μετα οταν γυρισαμε χαλασε τον κοσμο ηθελε να ξαναβγούμε.Τον επεισα να κοιμηθει,μετα απο 10΄ηθελε να φαει,εχει ξυπνησει απο το πρωι στις 7 κ ενω κανονικα επρεπε να σερνεται (εγω αυτο κανω)αυτος ουτε που να ακουσει για υπνο.Φυσικα αυτα δεν τα κανει μονο σημερα καθε μερα κ κατι θα μου βγάλει.Το θεμα ειναι οτι εγω αρχιζω να τα παιζω,δενεχω ωρα να ξεκουραστω ,να κανω τις δουλειες μου.Εδω στην πολη ειμαι κ ξενη κ δεν εχω μεγαλο κυκλο κ 2-3 φιλες που εχω σταματησαμε να πηγαινουμε στο σπιτι τους γιατι περασαμε μια μεγαλη ιωση κ ο γιατρος μας ειπε να μην ερθουμε σε επαφη με παιδια.Αρα σε ενα σπιτι καθημερινα με ενα θηριακι( δεν δουλευω τωρα)χωρις καμια ουσιαστικά εκτονωση.Σημερα με επιασαν τα κλαματα με ειδε το παιδι αρχισε να κλαιει κ αυτο.Τα λεω στους δικους κ μου λενε καλα με ενα παιδι κ χωρις δουλεια δεν μπορεις να ανταπεξελθεις τι να πουνε κ οι αλλοι που εχουν 2-3;Δεν ξερω ειμαι υπερβολικη;

[hara86]

Αχ καλη μου hope77,αναπολώ,αναπολώ αυτές τις μέρες όπως τις περιγράφεις,γιατί τώρα είναι μεν ακόμα οπως τις περιγράφεις αλλά με ένα μπέμπη επιπλέον.....!!!!

 

Εκεί να δεις γλέντια!!!Οπότε αν με Ρωτάς,είσαι λίγο υπερβολική...

Ίσως χρειάζεστε καινούργιες δραστηριότητες...

[xena]

Πιο δύσκολο και κουραστικό είναι να μην εργάζεσαι και να μένεις με τα παιδιά στο σπίτι. Στο λέω εγώ που εργάζομαι πολλές ώρες και έχω δύο. Η δουλειά σώζει το μυαλό μας που με τις έννοιες των παιδιών γίνεται κουρκούτι ΚΑΙ μας ξεκουράζει σωματικά. Πας μετά στο σπίτι κι έχεις μεγάλη προσμονή να δεις τα παιδιά, παίζεις μαζί τους και δίνεσαι ολοκληρωτικά. Φεύγει το άγχος της δουλειάς, αλλάζεις περιβάλλον. Έχεις 1000 δίκια, ειναι και δύσκολη η ηλικία του μικρού. Υπομονή, όσο μπορείς, πρόγραμμα όσο μπορείς επίσης. Είναι φάση που θα περάσει. Προσπαθεί να βρει τη θέση του κι αυτό...

[eirinako]

Kαλησπερα HOPE

 

Δεν σε βρίσκω υπερβολικη. Καθε ανθρωπος ζει μια κατασταση που τον δυσκολευει, δεν εχει νοημα να σκεφτεσαι υποθετικα τι θα γινοταν αν ειχες 2 ή 8 παιδια. Το θεμα ειναι αυτο που ζεις τωρα.

 

Εγω θα συμφωνησω με την ΧΕΝΑ οτι το σπιτι ειναι πολυ πιο δυσκολο απο την δουλεια για πολλους λογους. Κι εγω οταν ημουν σπιτι ημουν ημιτρελη. Με την δουλεια βρηκα τις ισορροπίες μου. Ακομα και τωρα τις μερες που δεν δουλευω και ειμαι σπιτι ζω ενα χαος. Δεν προλαβαινω να κανω τπτ αλλο περα απο τα πολυ βασικα και οτι εχει να κανει με το παιδι. Λιγο η μονοτονια, λιγο η απομόνωση, σε καταλαβαινω παρα πολυ γιατι κι εγω δεν εχω δικο μου κυκλο εδω που μενουμε.

 

Να βρεις καμια δουλιτσα παιζει?

 

Πιστευω οτι οταν φτιαξει λιγο ο καιρος και μπορειτε να δειτε κοσμο ή να βγειτε περισσοτερο ισως βελτιωθουν τα πραγματα.

 

Αλλη μια λυση ειναι να βρεις μια δραστηριοτητα μαζι με το παιδι να περνατε δημιουργικο χρονο μαζι αναλογα τι μπορει να βρεις εκει κοντα πχ πισινα χορο δεν ξερω τι αλλο,

 

ή / και αλλη μια λυση ειναι αν εχεις καποιον να στον κρατησει λιγο να κανεις κατι να ξεδωσεις? μια βολτα ενα ψωνιο μια δραστηριοτητα χωρις το παιδι?

[HOPE77]

Koρίτσια ευχαριστω για τις απαντησεις σας.Και εγω πιστεύω ότι το να μενεις στο σπίτι δεν παίζεται με τίποτα ειδικα στη φαση που ειμαι εγω που δεν εχω μεγαλο κύκλο κοινωνικο,γιατι κ το κεφαλι μου γινεται καζανι κ βοηθεια δεν "δικαιουμαι"αφου δε δουλευω όπως λεει η μαμα μου η οποία ερχεται να με βοηθησει μονο όταν ο μικρος αρρωσταινει κ με θεωρει πολύ τυχερη που μπορω να μη δουλευω κ να μεγαλωνω το παιδι μου.Απο δουλεια ειμαι αδιοριστη καθηγητρια κ κανω μαθηματα τα απογεύματα αλλα φέτος η χρονια δεν πηγε καλα κ ειναι πολύ περιορισμένα τα πράγματα.Παω κανα καφε με καμια φιλη οι δυό μας αλλά απο όλη την εβδομαδα ένα δύωρο για καφέ τι να μου κάνει;Όσο για βοηθεια,εχω μια φιλη που κοιτάει παιδακια κ μπορει να με βοηθήσει να ερχεται εστω μια φορά την εβδομάδα κανα 3ωρο αλλά δεν το αποφασίζω να της πω, πρέπει να το κάνω.Απο δραστηριοτητες όπως ειπα μας ειπε η γιατρος να προφυλαχτουμε λιγο καιρο μην κολλησουμε τίποτα άλλο κ δεν μπορω να τον παω κάπου.Αυτο ηταν κ το κερασακι γιατι κ κανα καφε πηγαιναμε το πρωι σε σπίτι κ δραστηριοτητα τον πηγαινα κ τον έκοψα.Και να φανταστειτε πόσο πολυ προσπαθησα για παιδι κ ποτε δεν φανταζόμουν ότι θα εφτανα στα όρια μου αλλά τι να κανω να προσποιούμαι ότι ειμαι καλά;Ζοριζομαι πολύ,βλέπω κ μερικες αλλες με μαμαδες κ πεθερες που κλαιγονται απο πάνω κ τι να πω;

[AthinaP]

Θα φτιάξει ο καιρός και θα βρίσκετε πιο πολλά παιδάκια έξω. Δεν είχα τα παιδιά σπίτι σε αυτή την ηλικία, αλλά μου φαίνεται επιστημονική φαντασία να κάτσει ένα ζωηρό παιδάκι σπίτι σε αυτή την ηλικία για πολλές ωρες καθημερινά, χωρίς άλλα παιδάκια, όχι απαραίτητα της ίδιας ηλικίας.

 

Φαντάζομαι δεν θέλεις να καταφύγεις και στην εύκολη λύση του ντιβιντί...

 

Στη θέση σου και επειδή μένεις επαρχία αν κατάλαβα καλά, θα πήγαινα και πολλες απλές βόλτες έξω, στα χωράφια, ή όπου τέλος πάντων, να περπάταμε, να συζητάμε και να ανακαλύπτουμε. Όχι μόνο παιδική χαρά, θα βαρεθεί και το παιδί και εσύ.

 

Και ναι είσαι τυχερή, το έζησα για ένα διάστημα αυτό που ζεις και το παιδί σου είναι τυχερό, αλλά επίσης σε καταλαβαίνω ότι καμιά φορά το πολύ το Κυριελέησον...

[free dom]

Ζοριζομαι πολύ,βλέπω κ μερικες αλλες με μαμαδες κ πεθερες που κλαιγονται απο πάνω κ τι να πω;

Ο καθένας τραβάει το δικό του ζόρι κοπέλα μου. Κάποια με 5 παιδιά και δουλειά, θα μπορούσε να πει το ίδιο για σένα, έτσι δεν είναι;

 

Κατά τη γνώμη μου, ναι, είσαι τυχερή που μπορείς να μεγαλώνεις εσύ το παιδάκι σου. Σκέψου ότι δεν είναι όλες οι δουλειές στο γραφείο, χαλαρά.. Υπάρχουν γυναίκες που αφήνουν τα μωράκια τους από δύο μηνών με χίλιες αγωνίες, γυρίζουν στο σπίτι απόγευμα, κομμάτια, και δεν ξέρουν από που να αρχίσουν.. Σου τα λέω για να δεις θετικά την κατάστασή σου.

 

Από την άλλη, καταλαβαίνω ότι όλη μέρα κλεισμένη στο σπίτι μ ένα παιδί μέσα στην ενέργεια, δεν παλεύεται, είναι μεγάλη ψυχολογική κούραση. Αυτό που θα σε βοηθούσε είναι ν αποκτήσεις ενδιαφέροντα, χόμπι.. Γυμναστική , ζωγραφική, ζαχαροπλαστική, ποδηλασία, χορός.. ότι σ ευχαριστεί. Άσε το μωρό τρεις φορές τη βδομάδα στη μαμά σου ή στον άντρα σου ή στη φίλη που προανέφερες και ασχολήσου με κάτι που σε γεμίζει. Επιπλέον θα κάνεις και καινούριες γνωριμίες μ αυτόν τον τρόπο. Και να ξέρεις όσο μεγαλώνει το μικρούλι, θα βελτιώνεται η κατάσταση. Και πιο συνεννοήσιμο θα είναι και θα έχει τις δικές του δραστηριότητες,οπότε εσύ θα είσαι πιο ελεύθερη. Να χαίρεσαι το παιδάκι σου κι όλα καλά θα πάνε!

[BabyCute]

Καλα σου είπε ο γιατρός ότι ακόμα δεν μπορεί να δει αλλά παιδάκια!!

Καλα ούτε ανεμοβλογιά να πέρναγε το παιδί!

 

Δηλαδή πόσο καιρό πρέπει να μείνει χωρίς επαφή με τα αλλά;

Αυτό που με σώζει εμένα ειναι οταν βλέπω άλλες μαμάδες με παιδιά, πάμε όλες σε παιδότοπο με τα μικρά μας, παίζουν όλα μαζί και περνάει η ώρα αλλιώς θα τρελλενομουνα!!

[hara86]

Οι φίλες σου δε μπορούν να σε επισκέπτονται που και που???

 

Η επαρχία είναι ζόρικη,και η ζωή μπορεί να γίνει τόσο βαρετή.... εύκολο να λες ''βγες έξω,οπουδήποτε'' αλλά όποιος έχει ζήσει επαρχία ξέρει πως στην πράξη δεν γίνονται αυτά...

 

Βρες κάποια χόμπι ή κάτι άλλο που θα σε ευχαριστούσε..

[HOPE77]

Καλα σου είπε ο γιατρός ότι ακόμα δεν μπορεί να δει αλλά παιδάκια!!

Καλα ούτε ανεμοβλογιά να πέρναγε το παιδί!

 

Δηλαδή πόσο καιρό πρέπει να μείνει χωρίς επαφή με τα αλλά;

Αυτό που με σώζει εμένα ειναι οταν βλέπω άλλες μαμάδες με παιδιά, πάμε όλες σε παιδότοπο με τα μικρά μας, παίζουν όλα μαζί και περνάει η ώρα αλλιώς θα τρελλενομουνα!!

H γιατρος μου το ειπε για να τον προστατέψω όσο μπορω με την έννοια οτι τα μικρα παιδια ειναι φορεις χωρις να ειναι άρρωστα κ επειδή τωρα θεριζουν οι ιώσεις το καλυτερο ειναι μην πηγαινουμε σε κλειστα μερη με παιδιά.Σε παιδοτοπο δεν τον πηγαινα μονο σε φιλες.

Ξέρω οτι ειμαι τυχερη που μπορω να μεγαλώνω το παιδι μου κ η χαρα ειναι μεγάλη γιατι όπως ειπα περασα πολυ δύσκολα για να το αποκτησω κ πανω απο όλα με νοιαζει να ειναι γερος όπως νομιζω κ όλες μας για αυτο νοιαζόμαστε.Αλλά όλα αυτα που ανεφερα δεν μπορω να προσποιηθώ πως δεν τα βιώνω ούτε ότι ζοριζομαι.Κατανοω πως πολλές βρίσκονται σε χειροτερη θεση για διαφορους λόγουσ(αυτο μου λεει συνεχεια η μαμα μου όταν της παραπονιέμαι)αλλά εγω εκφραζω τη δική μου πραγματικότητα χωρις να σημαινει πως δεν βλεπω τι γινεται γύρω μου.

εξάλλου το χειροτερο κ το καλυτερο ειναι κ υποκειμενικο με την εννοια πως βιώνει κανεις τα θέματα.Όσο για τα dvd ναι προσπαθώ να μη βλεπει πολυ χωρίς βεβαια πάντα να τα καταφέρνω γιατι αν ειμαστε σπιτι ξύπνιοι κανα 10ωρο κανα 2ωρο βλεπει τηλεοραση γενικα καθως πρεπει να κανω καμια δουλεια.Για χομπυ που μου αναφερατε το σκέφτηκα κ εγω αλλα αρχισα προσφατα ενα σεμιναριο διαδικτυκά για τη δουλειά μου κ επειδή θα χρειαστω χρονο για διαβασμα φυλαω τον ελευθερο χρονο μου για εκει.Όταν ανοιξει ο καιρος το ξερω πως θα ειναι καλύτερα αλλά μεχρι τότε ειναι δύσκολα,ειναι που δεν εχω κ κανενα δικο μου εδω όποτε μου τη δινει να πηγαίνω να χαλαρώνω.Μες τους φιλους κ γνωστούς χρειαζεται συννενοηση,προγραμμα δεν ειναι παντώς καιρού.

[love4]

HOPE εγω πιστευω πως οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ δυσκολιες για σενα δεν ειναι και τοσο πολλες...ΟΜΩΣ...λαμβανοντας υποψη τα παρακατω:

1) Εισαι στην επαρχια (αυτο το ειπαν τα κοριτσια, ειναι αληθεια?

2) Δε δουλευεις

3) Δεν πας πουθενα γιατι φοβασαι μην κολλησει κατι ο μικρος

4) Δεν ασχολεισαι με τιποτε αλλο περα απο το παιδι και το σπιτι....

 

ΦΡΙΚΑΡΑΑΑΑΑ....ΚΑΙ ΝΑΙ μπορει να πιστευω πως δεν αντιμετωπιζεις αντικειμενικες δυσκολιες...ομως στη θεση σου ...θα ημουν χειροτερα!!!!!!!

Χιλιες φορες (κι εδω συμφωνω με xena?) να γινομαι ΚΟΜΜΑΤΙΑ, να τρεχω και να μη φτανω, να τα κανω ΟΛΑ ΚΑΙ να συμφερω, παρα αυτο που κανεις....Στη θεση σου θα ειχα ενεργοποιηθει ηδη....και αν δεν μπορεις να αλλαξεις το 1)και 2), τοτε αλλαξε το 3) και το 4)!!!!

 

(Γνωμη μου : ΚΑΛΥΤΕΡΑ περισσοτερες ιωσεις και ψυχικη υγεια παρα λιγοτερες ιωσεις και σαλταρισμα...

[Φραουλίτσα*]

Καλησπέρα είναι νομίζω λογικό το παιδί να φρικάρει αν είναι συνέχεια μέσα στο σπίτι. Μπορεί να μην κάνει να δείτε άλλα παιδιά αλλά θα του κάνει πολύ καλό να βγείτε να περπατήσετε, όπως είπε και η κοπέλα πιο πρίν. Και ο μικρός θα κουράζεται για να μπορέσει να κοιμηθεί μετά και θα αλλάζετε παραστάσεις και θα αναπνέετε καθαρό αέρα. Και όπου και να μένεις το να βγείς να περπατήσεις είναι το μόνο εύκολο. Σιγά σιγά αρχίζει να δοκιμάζει και τα όριά σας και να δεί πόσο τον "παίρνει" να κάνει τα δικά του. Όσο μεγαλώνει θέλει να έχει καινούριες εμπειριες και να εκτονώνει την ενέργειά του. Ντυθείτε καλά και βγείτε απο το σπίτι θα κάνει και στους δυο σας καλό. Και πράγματι ο καθένας την δική του πραγματικότητα την βιώνει διαφορετικά. Μπορεί να υπάρχουν χειρότερα μπορεί να υπάρχουν και καλύτερα αυτο όμως δεν αλλάζει αυτο που αισθάνεσαι εσυ.

[HOPE77]

Κορίτσια σας ευχαριστώ για τις ιδέες σας.Ηθελα κ τηναντικειμνικη γνώμη αλλων μαμαδων γιατι όπως ανεφερα οι δικοι μου με θεωρούν υπερβολική κ αρχισα να αμφιβάλλω κ εγω μηπως ειναι ετσι τα πράγματα κ εγω ζητάω πολλά.Όσον αφορα την απομόνωση λόγω ιώσεων θα το κρατησω καμια βδομάδα ακόμη κ θα αρχισω να τον πηγαινω σε παιδάκια γιατι απο το να λαλήσω καλυτερα έτσι.Είναι που μου το ειπε κ η γιατρος κ ως φοβερά ενοχικο άτομο(άλλο σπουδαιο προσόν)ειπα να τηρησω την απομονωση για το καλό του παιδιού.Μου ηρθαν και όλα μαζι ,εκει που το πρωι κοιμόταν καλουτσικα τωρα αρχισε να μου ξυπναει 1-1,5 ωρΑ πιο νωρις οπότε κουτουλαω απο τη νύστα καυξηθηκαν κ οι ώρες απασχόλησης.

Σκέφτηκα επίσης μηπως δεν εχω κ καλο "ρεπερτοριο" δραστηριοτήτων μεσα στο σπιτι.Αν εχετε να μου προτεινετε κατι για παιδι 2,5 χρονων ...

[pax]

Τα λεω στους δικους κ μου λενε καλα με ενα παιδι κ χωρις δουλεια δεν μπορεις να ανταπεξελθεις τι να πουνε κ οι αλλοι που εχουν 2-3;Δεν ξερω ειμαι υπερβολικη;

 

Με 2-3 είναι πιο εύκολο από μια άποψη, γιατί έχουν να παίζουν και δεν χρειάζεται να τα απασχολείς συνέχεια εσύ. Ο μικρός μου κοντεύει τα 2 και μου έχει τύχει πολλές φορές να κοιμηθώ ενώ αυτός παίζει με τις αδερφές του, ηλικίας 5 και 7. Αλλά είναι αλήθεια ότι είναι δύσκολη ηλικία 1,5 με 3.

[ekavi_]

Καλημέρα και από εμένα.

 

Σίγουρα το να είσαι όλη μέρα στο σπίτι κλεισμένη σε κάνει να βλέπεις τα πάντα βουνό. Και αν είναι και το παιδάκι κλεισμένο όλη μέρα στο σπίτι, τα βλέπει και εκείνο βουνό...

 

Αντικειμενικά αν το δεις όμως, δεν δουλεύεις, έχεις άπλετο χρόνο να οργανώσεις την καθημερινότητά σου, ζεις στην επαρχία όπου οι αποστάσεις είναι μικρότερες και σίγουρα πιο ευνοικές, οπότε πως γίνεται να μην βρίσκεις χρόνο να ξεκουραστείς ή να κάνεις κάποιες δουλειές του σπιτιού; (αυτό στο λέω για να αναρωτηθείς)

 

Αυτό που σας λείπει είναι ίσως ένα πρόγραμμα. Δηλαδή ναι μεν είστε σπίτι, αλλά πρέπει και εντός σπιτιού να υπάρχει και ένα σταθερό πρόγραμμα που να περιλαμβάνει τα απαραίτητα (δηλ. κάποιες δουλειές, δημιουργική απασχόληση-παιχνίδι, κάποια εξωτερική δραστηριότητα όταν ο καιρός το επιτρέπει, ξεκούραση, τηλεόραση-dvd κτλ)

 

Όσο για τις ιώσεις, ναι να προσέχεις εφόσον σας είπε έτσι ο γιατρός αλλά υπάρχουν και άλλες λύσεις. πχ βόλτα σε παιδική χαρά ή πλατεία ή ακόμα και σε μία καφετέρια όπου δεν υπάρχει πολύς κόσμος (σε μη ώρα αιχμής).

 

Επίσης να ξέρεις ότι η ηλικία 2-4 νομίζω είναι η δυσκολότερη και είναι το χρονικό σημείο που πρέπει να μπαίνουν όρια. Όλα τα παιδάκια αυτής της ηλικίας περνάνε από φάσεις που δοκιμάζουν συνέχεια τις αντοχές μας, μπορεί να μην συνεργάζονται πάντα ή να γκρινιάζουν χωρίς να ξέρουν τι τους φταίει.

 

Ως προς το σπίτι να βάζεις προτεραιότητες στις δουλειές που πρέπει να γίνουν και να οργανώνεσαι όπως θα έκανες αν δούλευες.

[ekavi_]

Σκέφτηκα επίσης μηπως δεν εχω κ καλο "ρεπερτοριο" δραστηριοτήτων μεσα στο σπιτι.Αν εχετε να μου προτεινετε κατι για παιδι 2,5 χρονων ...

 

Το όποιο ρεπερτόριο πρέπει να έχει πρόγραμμα και ποικιλία, ανάλογα και με τα ενδιαφέροντα του παιδιού.

[AthinaP]

Σχετικά με το πρόγραμμα... Είχα κάτσει σπίτι μέχρι τους 18 μήνες. Η πιο καλή ώρα για δουλειές ήταν για 1-2 ωρίτσες το πρωί. Τα παιδιά ήταν πιο ξεκούραστα. Τώρα θα είναι και μεγάλο το δικό σου, μπορείς να του πεις ότι θα κάνεις το 1-2-3, ό,τι και αν είναι αυτό και μετά θα βγείτε έξω να περάσετε καλά. Αναγνωρίζεις την ανάγκη του να περνάει καλά και εσύ μαζί, και τα παιδιά ακόμα και τα πιο ζωηρά δείχνουν πιο πολλή υπομονή στις αγγαρείες, έτσι. Δεν μπορούν να εκφράσουν την αίσθηση του χρόνου και το να περάσουν καλά, όσο κρατάνε οι αγγαρείες, μπορεί να τους φαίνεται έως και ποτέ! Με αυτή την έννοια βοηθάει το πρόγραμμα, αν και στην ηλιία που είστε μπορεί το παιδί να το καταλάβει και λεκτικά.

 

Εμείς δεν είχαμε καθορισμένο πρόγραμμα, πολύ απλά γιατί μου άρεσε και εμένα το έξω και βγαίναμε έτσι και αλλιώς καθημερινά!

 

Αυτή η εποχή είναι κατάλληλη για βόλτες έξω, άμα ζεστάνει σε καίει ο ήλιος και είναι άστα να πάνε.

 

Edit.

 

 

Οι μεγαλοι που σου γκρινιάζουν το πιθανότερο είναι ότι δεν ξέρουν για τι πράγμα μιλάνε, δεν είχαν ζωηρό παιδί ή είχαν άλλες συνθήκες, με γειτονιά, όπου η μέρα κυλούσε αβίαστα. Αν τους αφήσεις μια μέρα, δεν σου λέω παραπάνω, με το παιδί σου, χωρίς dvd δεν θα τα βγάλουν πέρα ή πάλι θα τα ρίξουν σε εσένα τα φταιξίματα, ότι έτσι έχεις μάθει εσύ το παιδί! Μήπως αυτός ο κάποιος είναι ο σύζυγος; Αστον ένα Σάββατο χωρίς dvd με το παιδί και πες του να σου πει με λεπτομέρειες πώς πέρασαν και τι έκαναν, να το μάθεις και εσύ να το κάνεις στο μέλλον!

[ekavi_]

Να διευκρινήσω ότι όταν μιλάω για πρόγραμμα, εννοώ κάτι χαλαρό, όχι κανένα αυστηρό ωράριο...

 

πχ το πρωί η μαμά μαγειρεύει και εγώ παίζω με τα παιχνίδια μου ή κάθομαι δίπλα της στην κουζίνα ακούμε μουσική και παίζω με τα ταπεράκια

Μετά ντυνόμαστε να πάμε βολτίτσα και να δούμε άλλα παιδάκια ή αν ο καιρός δεν είναι καλός παίζουμε στο σαλόνι.

Μετά η μαμά βάζει να φάμε και ξεκουραζόμαστε. Ας μην κοιμηθούμε, καθόμαστε ήσυχα ή παίζουμε κάτι ήσυχο ή βλέπουμε ένα dvd και δεν κάνουμε φασαρία γιατί είναι μεσημέρι.

Το απόγευμα έρχεται ο μπαμπάς και παίζω λίγο και με τον μπαμπά μου. Μετά κάνω το μπανάκι μου κτλ

 

Το είδος του παιχνιδιού ή το είδος της βόλτας, καλό είναι να έχει μια σχετική ποικιλία. Επίσης όταν κάνεις δουλειές, να τον αφήνεις να συμμετέχει αν θέλει, ώστε να μην νιώθει παραμελημένος.

[ekavi_]

Παιδικό σταθμό σκέφτεσαι να τον ξεκινήσεις κάποια στιγμή; (έστω τον Σεπτέμβρη) Ώστε να έρχεται σε επαφή με άλλα παιδάκια και να έχει κάποια ρουτίνα μέσα στη μέρα;

[HOPE77]

Πρόγραμμα έχω στον μικρο ,δεν το τηρουμε κ ευλαβικα αλλά αυτο μεχρι προτινος περιλάμβανε κ επισκεψεις σε φίλους του όπου έπινα κ εγω κανα καφέ κ ελεγα καμια κουβέντα.Έξω βγαινουμε αλλά πόσο να γυρναω μόνη μου 1-2 ώρες(τελευταια με κατι παγωνιες κ βροχές το ειχαμε κοψει και αυτο);Όσο για τις δουλειες που ρωτας ekavi ισως δεν το εξεφρασα σωστα ,δε μιλω για τις καθημερινες φαγητο,σκουπισμα κτλ αυτές τις κανω με το παιδι μιλαω για εκεινες που πρεπει να κανω μονη μου διαβασμα,διόρθωμα,μπάνιο,που τις κάνω όταν κοιμαται το μεσημερι αλλά τελευται κ αυτο μου το χαλασε τον μεσημεριανο ύπνο.Ενώ κοιμοταν κατα 2.30-3 προχθες δεν κοιμηθηκ καθόλου κ χθες κοιμηθηκε 5 παρα χωρις να του κανω εγω καμια αλλαγή στο προγραμμα τις κανει αυτος κ ελπιζω να ειναι προσωρινες.Όπως κατΑλαβαινεις δεν εχει αυτο που λεω καμια σχεση με το οτι δε δουλευω κ με το οτι μενω σε επαρχια.Για τις άλλες δουλειες δε σκαω θα τις κανω αλλά αν δεν προλαβω κ κατι δεν ειμαι υστερικη κ ο άνδρας μου το ιδιο.

Αυτα για τα αλλα παιδια κ τετοια δεν τα λεει ο άνδρας μου αυτος καταλαβαινει βοηθαει όσο μπορει αλλά κ αυτος δεν θα τον παρει να τον παει μια βολτα μονος του ,στο παρκο ,εξω θελει κ εμενα μαζί

[ekavi_]

Όσο μεγαλώνει, σιγά σιγά θα περιορίζεται ο ύπνος την ημέρα. Οπότε θα πρέπει να βρεις κάποια φόρμουλα ώστε να διαβάζεις-διορθώνεις ενώ εκείνος είναι ξύπνιος.

Επίσης τώρα θα πρέπει να μπαίνουν κάποια όρια. Να καταλάβει ότι η μαμά δεν είναι διαθέσιμη ανά πάσα ώρα και στιγμή. Ναι μεν θα περνάτε χρόνο μαζί, όμως κάποιες φορές θα είστε στο ίδιο δωμάτιο, αλλά ο καθένας θα ασχολείται με δικά του πράγματα, κάποιες φορές θα είστε και σε διαφορετικό δωμάτιο και κάποιες φορές θα είναι και μόνος του με τον μπαμπά. Να τον πάρει κάποια στιγμή ο άντρας σου να βγουν έξω μόνοι τους και ας αντιδράσει ο μικρός. Η υπερβολική προσκόλληση πάνω σου θα σε τρελάνει.

[ekavi_]

Όσο για το θέμα της ίωσης, η απομόνωση από άλλα παιδιά φαντάζομαι είναι προσωρινή. Μετά να τον πηγαίνεις να έρχεται σε επαφή με άλλα παιδάκια.

[BabyCute]

Hope77 ειναι παααααρα πολύ κουραστικό οταν έχεις ζωηρο παιδί αυτής της ηλικίας και είσαι μονη σπίτι, δεν το συζητάμε!!

 

Λοιπόν όπως είπαν και τα κορίτσια βαλτον να σε βοηθάει οταν κανείς φαγητό. Πες του άνοιξε το ψυγείο δώσε μου τομάτα κλπ

Εγώ οταν κάνω πιάτα που θέλει να ειναι δίπλα μου (συνέχεια) του δίνω κατι άσχετο -κατσαρόλα αγγούρι κλπ- και του μιλάω για αυτό. Μετά του λέω βάλτο ατο ψυγείο, κανε το ένα το άλλο κλπ

 

Για να ηρεμήσω λίγο του βάζω να βλέπει φωτογραφίες στο iPad, και του λέω την ιστορία της κάθε μιας.. Τρελλενεται για φοτος και πέρναει η ώρα. Αν παίζει με αυτοκίνητα κλπ απλά είμαι δίπλα του και παίζει άνετα (αρκεί να είμαι εκεί και να 'συμμετεχω'). Αν και εγώ κάνω κατι δικό μου, τσατιζεται θελει να συμμετέχω συνέχεια . Πάρτου και παζλ με Μικυ Πεπα κλπ και φτιάχνεται μαζί. Περνάει η ώρα με κατι τέτοια και δεν τρέχει από δώ και εκεί συνέχεια και συμμετέχετε και οι δυο

[elenip]

Κορίτσια καλησπέρα.Ειμαι μαμα ενος 2,5 χρονου αγοριού γλυκυτατου αλλά πολυ ζωηρού.Θα μου πειτε σιγα το πραγμα,συνηθισμένο για αγορι,το θέμα ειναι ότι δεν εχω καμια βοηθεια(μαμά,πεθερα)με εξαιρεση τον άνδρα μου που με βοηθαει οταν μπορει.Το παιδι εχει το προγραμμα αλλα τελευταια δεν ξερω τι τον επιασε κανει οτι να ΄ναι.Σημερα εκανα αμαν να τον βγαλω βολτα 2ωρες ,αρχικα δεν ηθελε,μετα οταν γυρισαμε χαλασε τον κοσμο ηθελε να ξαναβγούμε.Τον επεισα να κοιμηθει,μετα απο 10΄ηθελε να φαει,εχει ξυπνησει απο το πρωι στις 7 κ ενω κανονικα επρεπε να σερνεται (εγω αυτο κανω)αυτος ουτε που να ακουσει για υπνο.Φυσικα αυτα δεν τα κανει μονο σημερα καθε μερα κ κατι θα μου βγάλει.Το θεμα ειναι οτι εγω αρχιζω να τα παιζω,δενεχω ωρα να ξεκουραστω ,να κανω τις δουλειες μου.Εδω στην πολη ειμαι κ ξενη κ δεν εχω μεγαλο κυκλο κ 2-3 φιλες που εχω σταματησαμε να πηγαινουμε στο σπιτι τους γιατι περασαμε μια μεγαλη ιωση κ ο γιατρος μας ειπε να μην ερθουμε σε επαφη με παιδια.Αρα σε ενα σπιτι καθημερινα με ενα θηριακι( δεν δουλευω τωρα)χωρις καμια ουσιαστικά εκτονωση.Σημερα με επιασαν τα κλαματα με ειδε το παιδι αρχισε να κλαιει κ αυτο.Τα λεω στους δικους κ μου λενε καλα με ενα παιδι κ χωρις δουλεια δεν μπορεις να ανταπεξελθεις τι να πουνε κ οι αλλοι που εχουν 2-3;Δεν ξερω ειμαι υπερβολικη;

 

 

Ναι είσαι υπερβολική επειδή δεν μου αρέσει να χαιδεύουμε τα αυτιά και να λέμε τι χάλια που τα περνάς θα σου πω και την άλλη άποψη.. είμαστε σε παρόμοια θέση από άποψη βοήθειας μόνο που σε εμένα και να αρρωστήσω πάλι δεν θα έρθει κανείς να βοηθήσει!! επίσης εργάζομαι και αυτή την στιγμή είμαι στην δουλειά και χαπακώνομαι για την μέση που με εχει πιάσει εδώ και μία εβδομάδα... αυτό που μπορώ να καταλάβω είναι πως σου την έχει βαρέσει να εισαι σπίτι με ένα μικρό και ζωηρο παιδί.. μέχρι εκεί όμως είσαι τυχερή που ο μικρός τουλάχιστον μέχρι τώρα κοιμόταν το μεσημέρι.. εμένα μετα τον πρώτο χρόνο τον έκοψε τον ύπνο το μεσημέρι... έχεις την πολυτέλεια να μεγαλώνεις μόνη το παιδί σου και να το χαίρεσαι... από εκεί και πέρα επειδή όπως σου είπα εργάζομαι δεν μπορώ να καταλάβω, ειλικρινά το λέω δεν σε ειρωνεύομαι, πως μία κοπέλα που είναι όλη ημέρα σπίτι και μπορεί να διαχειριστεί όπως θέλει το χρόνο της, κουράζεται και δεν θα βγάζει πέρα και θέλει και βοήθεια.... δεν λέω ότι δεν κουράζεσαι αλλά σκέψου ότι όλες αυτές τις δουλειές που έχεις να κάνεις εσύ μέσα σε ολόκληρη ημέρα εγώ και κάθε μαμά που δουλεύει πρέπει να τις κάνει μετά τις 5 που θα γυρίσει σπίτι... για να μην μιλήσω για τις εργαζόμενες μαμάδες σε εμπορικά καταστήματα... και εγώ έχω ένα παιδί, φαντάζομαι τι περνάνε αυτές που έχουν 2 και 3 ... συγνώμη εάν σου τα χώνω αλλά προσπαθώ να σε ξεκουνήσω.... γι' αυτό και θα συμφωνήσω με την μαμά σου.. ναι είσαι υπερβολική.. μπορώ να δεχτώ το ότι μπάφιασα σε ένα σπίτι με ένα μικρό παιδί και μου την βαράει αλλά ότι το ότι κουράζομαι όλη ημέρα με ένα παιδί στο σπίτι και θέλω βοήθεια..

συμβουλή μου: να βγαίνεις συχνά από το σπίτι με το παιδί είτε αυτό έχει να κάνει με δουλειές είτε με βόλτες είτε με επισκέψεις είτε με καφεδάκια κλπ... ψάξου για ιδιαίτερα εφόσον και πέρσι έκανες οπότε να ξεφεύγεις λίγο τα απογεύματα... γράψου σε κανένα γυμναστηριο (η καλύτερη εκτόνωση) .. ελπίζω να μην με παρεξήγησες....

[HOPE77]

elenp φυσικά κ δεν σε παρεξηγησα,ενας λόγος που έγραψα ειναι για να ακουσω μια αντικειμενικη αποψη ή αν θελεις κ την αντιθετη.Είμαι απο τους ανθρωπους που θα εκτιμησω οταν καποιος μου πει τεκμηριωμενα τη δικη του αντιθετη γνώμη.Όπως επισης θελω να τονισω οτι δεν ειμαι κανα καλομαθημενο κοριτσακι της μαμας που τωρα ειδα τα δυσκολα κ τα μεγαλοποιω,και εχω δουλεψει πολυ μεχρι που εκανα το παιδι κ ξερω τι σημαινει δουλεια κ μαλιστα πρωι απογευμα κ σαββατοκυριακο.Βέβαια τότε δεν ειχα παιδι αλλα φανταζομαι τι θα γινοταν τωρα αν συνεχιζα 'ετσι και το κυριοτερο ξερω τι χαρα κ απεραντη ευτυχια ειναι να εχεις ενα παιδι γιατι όπως προανεφερα περασα πολλα για να το κρατησω στην αγκαλια μου κ επειτα γνωρισα και τον κοσμο των παιδιων με χρονια ψυχοσωματικα προβληματα κ καθε μερα ευχαριστω τι Θεο για το παιδι μου.Αυτα τα λεω για να καταλαβεις πως εκτιμω ότι εχω κ δεν το αλλαζω με τιποτα αλλά αυτο που γραφω εδω ειναι αλλο.Ειναι μια μανα που εχει κλειστει στο σπίτι και μπορει να περασουν κ μερες για να ανταλλαξει κουβεντα με άνθρωπο κ όσο κ αν αγαπώ το παιδι μου αυτη η μονοτονια κ απαναλαμβανομενη καθημερινοτητα μου έχει τσακισει τα νευρα,ηρθε και η απομονωση,ήρθε κ η αλλαγή του προγραμματος του μικρου κ με απεκανε.Για να καταλαβετε χθες τον εκλεισα στο δωματιο του να κοιμηθει γιατι ενω τον εβγαλα 2ωρες βόλτα οταν γυρισαμε χτυπιοταν να ξαναβγουμε.Λοιπον εκει που εκλεισα την πορτα κ του λεω θα κοιμηθεις τελειωσε(,το εχω ξανακανει)αυτος σε λιγο ανοιξε την πορτα κ βγηκε κ επαθα σοκ,πώς κατεβηκε απο το κρεββατι κ δεν χτύπησε.Σήμερα λοιπόν που παλι εκλαιγε κ χτυπιοταν για να συνεχισει να βλεπει dvd ενω εγω του ειπα να κοιμηθεί,επειδη φοβηθηκα μη πηδηξει παλι απο το κρεβατι τον παρακολουθουσα κανα μισαωρο απο τη χαραμαδα της πορτας.Παει...χαζεψα