Διαζύγιο-Παιδιά-Νέα Σχέση

[bee]

Καλησπέρα...είμαι χωρισμένη μητέρα τριών παιδιών.Ο χωρισμός μου ήταν εντελώς ξαφνικός και πολύ δύσκολος.Έχουμε ένα κοριτσάκι σχεδόν 4 και δίδυμα 2,5 ετών.Από τότε που χώρισα έχω περάσει πολύ δύσκολα αφενός γιατί τα παιδιά μου είναι μικρά,με πολύ μικρή διαφορά μεταξύ τους,το καθένα με τις δικές του διαφορετικές ανάγκες,αφετέρου γιατί βρέθηκα ξαφνικά μόνη και έπρεπε οπωσδήποτε να εργαστώ.Με τον πρώην στην αρχή είχαμε καλή επικοινωνία αλλά ένιωθα μόνη σε όλα τα επίπεδα.Είχα στήριξη από την οικογένειά μου,τους φίλους μου όμως το κενό και η κούραση δεν καλύπτονταν με τίποτα.Πριν λίγο καιρό γνώρισα έναν άνθρωπο που τα γέμισε όλα αυτά τα κενά και είμαι πολύ ερωτευμένη μαζί του.Βρήκα έναν ώμο να στηριχτώ,έναν άνθρωπο να με καταλαβαίνει και να με προσέχει.Ο περίγυρος μου,συγκεκριμένα ο πρώην και η μητέρα μου,όταν αντιλήφθηκαν αυτή τη σχέση έπεσαν να με φάνε.Ο ένας αρνείται να μου δώσει το διαζύγιο,η άλλη με κατηγορεί ότι δεν σκέφτομαι τα παιδιά μου.Δεν ήθελα να κάνω τόσο σύντομα σχέση (είμαι χωρισμένη από τον Αύγουστο του 2012) αλλά προέκυψε και με κάνει πολύ χαρούμενη!Είμαι πιο αποδοτική στη δουλειά μου,τα παιδιά μου με βλέπουν επιτέλους χαμογελαστή και όλα τα προβλήματα μικραίνουν στην ιδέα ότι μπορώ και πάλι να είμαι ευτυχισμένη με τα παιδιά μου και έναν σύντροφο.Όμως όλη αυτή η αρνητική στάση με δυσκολεύει να χαρώ και με γεμίζει τύψεις.Δυστυχώς δεν μπορούν να καταλάβουν πόσο δύσκολο είναι να είσαι μόνη σου.Ακόμη κάτι που με απασχολεί είναι πώς θα παρουσιάσω αυτό τον άνθρωπο στα παιδιά μου.Δεν έχω ιδέα τι πρέπει να κάνω.Μέχρι στιγμής τον έχουν δει δύο-τρεις φορές σε γιορτές και σε δημόσιο χώρο,δήθεν τυχαία.Είναι πολύ μικρά,δεν έχουν ζήσει πολύ με τον πατέρα τους και δεν θέλω να τα μπερδέψω ή να τα πληγώσω.Πάνω απ'όλους είναι τα παιδιά.Θα ήθελα παρακαλώ συμβουλές από όσες μανούλες έχουν περάσει από αυτή την κατάσταση γιατι για άλλη μία φορά στη ζωή μου νιώθω μπερδεμένη και βλέπω ένα μεγάλο αδιέξοδο.

[Λαΐδα]

Η ευτυχια ειναι υποχρεωση μας!!! Οχι μονο δικαιωμα. Ωφειλουμε να την διεκδικουμε για το καλο ολων των ανθρωπων στη ζωη μας. Δεν. Χρειαζεται ουτε να απολογηθεις για τη νεα σου σχεση ουτε και φυσικα να δινεις λογαριασμο. Ξεκαθαρα δηλωνεις οτι ξερεις τι κανεις, δεν χρειαζεσαι καποια συμβουλη προς το παρον και ξεκοβεις σιγα σιγα καθε δικιαωμα, ακομη και απο δικους σου ανθρωπους, για τη νεα σχεση.

Απο την αλλη πλευρα πρεπει να εισαι ΠΟΛΥ Προσεχτικη...μην ΄ξανοιγεσαι ΄ ακομη ουτε συναισθηματικα, ουτε ομως και πρακτικα. Ισως ειναι νωρις πχ να τον βαλεις στη ζωη των παιδιων σου. Απο ο,τι καταλαβαινω ειναι νεα σχεση...ασε την να δοκιμαστει...να δεις αν τελικα ειναι ο ανθρωπος που θα βαλεις σπιτι σου, στα παιδια σου!!

Εχεις το πλεονεκτημα να εχεις μικρα παιδια και οταν ερθει η ωρα να γνωρισουν τον ανθρωπο που θα ζησεις την ζωη σου μαζι του θα τον δεχτουν χωρις ιδιατερα προβληματα πιστευω.

Αυτα απο εμενα, ευχομαι το καλυτερο για εσενα και την οικογενεια σου.

[LA LATINA]

συμφωνώ σε όλα με τη λάιδα. καλή τύχη!

[goody]

Κι εγω συμφωνω με τη Λαιδα, δεν πεφτει λογος σε κανεναν για την προσωπικη σου ζωη, εκτος απο μητερα εισαι και γυναικα και φυσικα εχεις αναγκη απο εναν συντροφο. Εφοσον εχετε χωρισει με τον αντρα σου και εχει φυγει απο το σπιτι τι παει να πει δεν σου δινει διαζυγιο? Απο το 2012 λες χωρισατε 1,5 χρονο ηδη δηλαδη, αρα το διαζυγιο το εχετε βαλει μπροστα απο καιρο. Εγω θα εκανα μια χαλαρη συζητηση με τον πρωην μου οτι δεν πρεπει να βλεπει απειλητικα μια νεα μου σχεση γιατι ειναι κατι που δεν τον αφορα και δεν θα τον επηρεασει στη δικη του ζωη. Ειναι λογικο απο μερους του να φοβαται αλλα αν προκειται για ζηλεια ή κτητικοτητα τοτε ξυδακι! Εσυ καθησυχασε τον οτι τα παιδια δεν θα επηρεαστουν, οτι ειναι δικο σου προσωπικο θεμα και ως εκει.

Και κατα τη γνωμη μου καλο ειναι τα παιδια να μην εχουν πολλες επαφες με τον συντροφο σου, ειναι αλλο κομματι η ερωτικη σου ζωη και αλλο τα παιδια σου. Προσωπικα δεν σκοπευω να γνωριζω στο γιο μου οποια σχεση κανω εκτος κι αν πηγαινει τρομερα καλα και ενδεχομενως πιο σοβαρα, αλλιως δεν υπαρχει λογος.

[bee]

Αχ ρε κορίτσια...τα λέτε πολύ σωστά αλλά εμένα μου φαίνεται βουνό αυτό που ζω!

[bee]

Με τον συγκεκριμένο άνθρωπο ταιριάζουμε πάρα πολύ.Με έχει στηρίξει σε πολλά πράγματα.Με το ένα μου διδυμάκι πέρασα πριν λίγο καιρό ένα σοβαρό πρόβλημα και ήμασταν 13 μέρες στο νοσοκομείο και εκείνος έτρεξε για τα πάντα,φάρμακα,γιατρούς,εξωτερικές δουλειές,λογαριασμούς του σπιτιού μου,μέχρι και Super Market πήγαινε και άφηνε τα ψώνια στην αδερφή μου να τα πάει στο σπίτι μου γιατί έπαιρνε από το σχολείο τα δύο άλλα παιδιά.Οργανώναμε ολόκληρο σχέδιο για να μην έρχεται σε επαφή με τα παιδιά.Είναι άνθρωπος που αγαπά την οικογένεια και έχει κάνει πολλά που δεν ήταν υποχρεωμένος να τα κάνει...εδώ που τα λέμε πόσοι άντρες δε θα ''τσίναγαν'' αν η φίλη τους είχε τρία παιδιά από προηγούμενο γάμο και μηδαμινό ελεύθερο χρόνο;Θέλω να καταλήξω πως δεν έχω ξανασυναντήσει τέτοιον άνθρωπο,είναι ξεχωριστός και πιστεύω ότι αξίζει να το προσπαθήσω μαζί του.Θέλει πολύ να γνωρίσει τα παιδιά,να μείνουμε μαζί και να το πάμε σοβαρά.Η μάνα μου πίσω από αυτές τις κινήσεις βλέπει μόνο δόλους και παγίδες όμως εγώ δεν βρίσκω το λόγο ένας άνθρωπος να ανέχεται τόσα πολλά αν πραγματικά δεν θέλει να κάνει κάτι

[LA LATINA]

Δόλος δεν υφίσταται....ίσα ίσα όπως λες "μπλέξιμο" είναι για έναν ελεύθερο άνθρωπο μια γυναίκα χωρισμένη με τρία παιδιά......πρέπει να είναι πολύ καλός άνθρωπος και να σε αγαπάει πραγματικά, εγώ αυτό αντιλαμβάνομαι...Πάντως συμφωνώ κι εγώ να γνωρίσει τα παιδιά σου μόνο όταν θα είσαι ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΙΓΟΥΡΗ.

[ZWH]

Ξερεις τι λεω? (για τον εαυτο μου) Χειροτερη κατασταση, χωρισμενη με δυο παιδια και ανεργη... Ποιος θα ενδιαφερθει?

Εχεις βρει εναν ανθρωπο που σε στηριζει, σε αγαπαει ειστε καλα μαζι και προβληματιζεσαι για το τι θα πουν οι αλλοι? Εχεις δικαιωματα στην ζωη και στην ευτυχια. ΖΗΣΕ και μην ακους κανεναν!!!!

[arieta]

Έχουμε ένα κοριτσάκι σχεδόν 4 και δίδυμα 2,5 ετών.Από τότε που χώρισα έχω περάσει πολύ δύσκολα αφενός γιατί τα παιδιά μου είναι μικρά,με πολύ μικρή διαφορά μεταξύ τους,το καθένα με τις δικές του διαφορετικές ανάγκες,αφετέρου γιατί βρέθηκα ξαφνικά μόνη και έπρεπε οπωσδήποτε να εργαστώ.Με τον πρώην στην αρχή είχαμε καλή επικοινωνία αλλά ένιωθα μόνη σε όλα τα επίπεδα

 

 

Eύχομαι να βρεις την ισορροπία που ζητάς πολύ σύντομα και όλα να πάνε καλά... Μια απορία έχω για πρακτικά ζητήματα. Με 3 τόσο μικρά παιδιά που έχεις και εφόσον είσαι εργαζόμενη, πού βρίσκεις χρόνο για τον άνθρωπό σου? Αν όχι αρκετός , υπάρχει έστω και λίγος χρόνος στην καθημερινότητά σου να του αφιερώνεις?

[bee]

Eύχομαι να βρεις την ισορροπία που ζητάς πολύ σύντομα και όλα να πάνε καλά... Μια απορία έχω για πρακτικά ζητήματα. Με 3 τόσο μικρά παιδιά που έχεις και εφόσον είσαι εργαζόμενη, πού βρίσκεις χρόνο για τον άνθρωπό σου? Αν όχι αρκετός , υπάρχει έστω και λίγος χρόνος στην καθημερινότητά σου να του αφιερώνεις?

 

Λογική η απορία σου!Είμαστε συνάδελφοι,σε διαφορετικά πόστα βέβαια,αλλά τον βλέπω αρκετά στη δουλειά.Επίσης πηγαινοερχόμαστε μαζί.Τα μικρά είναι στο σχολείο το πρωί,όταν γυρίζουν εγώ είμαι φουλ γιατί κάνουμε διάφορα πράγματα τα απογεύματα,πότε βόλτες-εξωτερικές δουλειές,πότε επισκέψεις,έρχεται ο μπαμπάς τους ή ακούμε τραγούδια,ζωγραφίζουμε κτλ...παράλληλα με αυτά πρέπει να συνδυάσω κάποια ΠΟΛΥ βασικά για το σπίτι,κανένα πλυντήριο,καθαριότητα και το φαγητό.Τα σ/κ τα παίρνει ο μπαμπάς τους από Σάββατο μεσημέρι μέχρι κυριακή βράδυ,οπότε τότε βρίσκω ουσιαστικά τον χρόνο για τον φίλο μου.Βέβαια γίνεται ο κακός χαμός γιατί δεν έχω την οικονομική δυνατότητα να έχω κάποια βοήθεια με τα παιδιά ή το σπίτι,και καταλαβαίνεις πόσο είναι το σίδερο τριών μικρών παιδιών,που αναγκαστικά ξυπνάω τα Σάββατα το χάραμα για να το κάνω ώστε να έχω το χρόνο όταν φύγουν να βγω για εξωτερικές δουλειές ή ό,τι άλλο προκύψει και να μου μένει ο ελάχιστος χρόνος για το φίλο μου.Η καθημερινότητά μου είναι πολύ απαιτητική γιατί όταν είσαι μόνη με τα παιδιά οι ισορροπίες είναι εντελώς διαφορετικές απ'το να είναι παρών ο πατέρας τους.Εκτός από τα πρακτικά προκύπτουν και πολλά άλλα.Είμαστε και σε φάση απορίας,τι είναι αυτό και γιατί,οπότε καταλαβαίνεις Ο λίγος χρόνος που περνάω με το φίλο μου είναι πραγματικά αναζωογονητικός μέσα στην εβδομάδα.

[bee]

Ξερεις τι λεω? (για τον εαυτο μου) Χειροτερη κατασταση, χωρισμενη με δυο παιδια και ανεργη... Ποιος θα ενδιαφερθει?

 

Μην το λες αυτό!Εγώ είχα βγάλει τελείως το ενδεχόμενο να κάνω κάτι άλλο,πίστευα ότι θα προκύψει κάτι μόλις τα παιδιά θα είναι στο λύκειο ή κάτι τέτοιο...κι όμως.Ποτέ δεν ξέρεις!

[peny75]

Μην το λες αυτό!Εγώ είχα βγάλει τελείως το ενδεχόμενο να κάνω κάτι άλλο,πίστευα ότι θα προκύψει κάτι μόλις τα παιδιά θα είναι στο λύκειο ή κάτι τέτοιο...κι όμως.Ποτέ δεν ξέρεις!

 

Σου ευχομαι και εγω με την σειρα μου να εισαι ευτυχισμενη και φυσικα εχεις καθε δικαιωμα να αγωνιζεσαι γι'αυτο οπως ολοι μας.

Νομιζω πως τα αργα και σταθερα βηματα ειναι παντα τα καλυτερα για ολες τις καταστασεις. Προσπαθησε να ζεις την καθε φαση αυτης της ομορφης για εσενα σχεσης, δινοντας στην καθε φαση τον χρονο που της χρειαζεται. Προσπαθησε να μην βιαστεις σε τιποτα! Η μαγεια ειναι τα σταδια! Και συγχρονως εξασφαλιζει και σε εσενα και σε εκεινον και στα παιδια σου τον απαραιτητο χρονο για αυτο που λεγεται εξοικειωση και θεωρω οτι ειναι ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ για να επιτυχουν σχεσεις υπο πολυπλοκες συνθηκες. Μπορει για παραδειγμα ο νεος σου συντροφος να ειναι ενας αξιολογος ανθρωπος και με ενθουσιασμο να βοηθησει και να σε στηριξει αλλα αν μπει πολυ γρηγορα στα βαθια να διαπιστωσει τις δυσκολιες της καθημερινοτητας τριων μικρων παιδιων και να φοβηθει. Ή τα παιδια να γνωρισουν αποτομα εναν καινουριο αντρα της μαμας και σε περιπτωση αρνητικης εκβασης να βιωσουν πολυ συντομα εναν δευτερο επωδυνο αποχωρισμο. Και φυσικα ειναι κι η δικη σου καρδια που εχει δικαιωμα και να ζησει και να χαρει αλλα και να προστατευτει συγχρονως..

Νομιζω πως απο οποια μερια κι αν το δεις, θα ηταν πολυ ωριμο και υγειες για ολους να κανεις αυτα τα βηματα χωρις βιασυνες. Μην φοβασαι να περιμενεις...Αν κατι αξιζει δεν θα το χασεις..αντιθετως, θα γινει τοσο στερεο και δυνατο και θα ειναι η καλυτερη βαση για να κλεισουν ...ολα τα στοματα και για να εχεις εσυ μια καρδια χωρις πληγες , ενα μυαλο ησυχο, παιδια μεγαλωμενα με ασφαλεια κι εναν συντροφο που αποδεδειγμενα ηρθε αυτη την φορα για να μεινει παρα τα ζορια.

Τελος...κατι τελευταιο ...και σε παρακαλω μην με παρεξηγησεις το λεω γνωριζοντας καποια πραγματα και εχοντας ζησει πολλα χρονια στο εξωτερικο οπου αυτες οι σχεσεις οχι απλα δεν ειναι ταμπου αλλα καθημερινο φαινομενο και απολυτα αποδεκτες....παντα μα παντα οσα χρονια κι αν περασουν, κρατα ενα 5% της ψυχης σου ανεπηρρεαστο και ενα βλεμμα αγρυπνο στο ή στα κοριτσια σου( δεν ξερω ποσα απο τα τρια ειναι κοριτσια) γιατι μακρια απο εμας εχουν δυστηχως καταγραφει κι αυτα κι αλλα που μειναν παντα κρυφα και γιναν ακομη και μετα απο πολλα χρονια συμβιωσης...

Σου ευχομαι οτι καλυτερο...

[bee]

παντα μα παντα οσα χρονια κι αν περασουν, κρατα ενα 5% της ψυχης σου ανεπηρρεαστο και ενα βλεμμα αγρυπνο στο ή στα κοριτσια σου( δεν ξερω ποσα απο τα τρια ειναι κοριτσια) γιατι μακρια απο εμας εχουν δυστηχως καταγραφει κι αυτα κι αλλα που μειναν παντα κρυφα και γιναν ακομη και μετα απο πολλα χρονια συμβιωσης...

Σου ευχομαι οτι καλυτερο...

 

Γλυκιά μου τα λόγιά σου είναι πολύ όμορφα!Έχεις δίκιο σε όσα λες,ειδικά στο τελευταίο.Αυτό πρέπει να το έχουμε όλες υπόψην μας!Τα μάτια δεκατέσσερα στους άντρες που είναι κοντά στα παιδιά μας (ειδικά στα κορίτσια) γιατί το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των τραγικών συμβάντων έχουν ως θύτες άτομα από το στενό κύκλο των παιδιών.Όχι μόνο δε θα σε παρεξηγήσω αλλά χαίρομαι που το έγραψες.Δεν είναι κακό να το υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας και στους γύρω μας.