Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Love Parents.org.gr? Tell a friend!

Ρήξη παρθενικού υμένα... (χειρουργική επέμβαση)


Recommended Posts

Καλησπέρα σας και λυπάμαι ιδιαίτερα για το μεγάλο post.:oops:

 

Παρακολουθώ καιρό το φόρουμ και πραγματικά ολα τα θέματα είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα. Θα ήθελα την βοήθεια σας σε ένα θέμα αρκετά λεπτό και πολύπλοκο.

Είμαι 33 ετών και όμως μέχρι σήμερα δεν κατάφερα να ολοκληρώσω με κανένα σύντροφο. Μου συνέβησαν κάποια πράγματα που με ενόχλησαν σε παιδική ηλικία (8 ετών ουρολοίμωξη βαριάς μορφής,με 2 επίπονα ραντεβού κάθε εβδομάδα με διάρκεια ενός έτους. 15 ετών σεξουαλική παρενόχληση απο τον πρώτο μου γυναικολόγο και μετα στα 22 απο φίλο με ξυλοδαρμό) Ημουν πάντα υπερβολικά σφιγμένη, σε σημείο που λυποθυμούσα όταν πήγαινε να γίνει κάτι με το σύντροφό μου.

Αυτό το διάστημα όμως είχα περίοδο για ενα μήνα και πήγα σε μία γυναικολόγο που μου συνέστησαν.Την Κα Σαριτζόγλου. Αφενός θα ήθελα να μάθω αν την γνωρίζει κάποια απο εσάς και αφετέρου αν έχετε άποψη για αυτά που μου είπε.

Μου πρότεινε να κάνουμε επέμβαση για ρήξη του παρθενικού υμένα προκειμένου να με εξετάσει κανονικά. Η περίοδος μου κόπηκε, αλλα εκείνη μου είπε να σκεφτώ την ρήξη παρθενικού υμένα, μήπως και με βοηθήσει στην σεξουαλική μου ολοκλήρωση.350 ευρώ στο Ιασώ. Είμαι θετική, αλλά θα ήθελα μια γνώμη αν γμωρίζετε κάτι παρόμοιο.Ακόμα και αν έχετε απλά να μου προτείνετε μια γυναικολόγο που να εμπιστεύεστε για 2η γνώμη.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Φαντάζομαι ότι τη ρήξη του υμένα την πρότεινε η γιατρός για να μπορέσει να γίνει γυναικολογική εξέταση δεδομένης της παρατεταμένης αιμοραγίας. Περί αυτού δεν έχω γνώμη, ούτε γνωρίζω τη γυναικολόγο που είδες, πάντως παλιότερα με παρακολουθούσε η κ. Μαριλένα Καπιδάκη που έχει ιατρείο στο Παγκράτι. Σου τη συστήνω ανεπιφύλακτα για 2η γνώμη.

 

Ίσως να ήταν καλό να δεις και κάποιο ψυχολόγο για το θέμα της αδυναμίας ολοκλήρωσης.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Υπάρχουν πολλά που με προβληματίζουν σε αυτή την ιστορία. Οπως για παράδειγμα οτι έχω επισκεφθεί άλλους 2 γυναικολόγους στο παρελθόν και μου διευκρίνησαν οτι οργανικά είμαι μια χαρά Μαριάλ. Οτι δεν είμαι στενή κ.τ.λ.

Επίσης πήγα σε σεξολογικό ινστιτούτο, όπου με παρακολούθησε γυναικολόγος σε συνδιασμό με ψυχολόγο . Εκεί με εξέτασαν και μου είπαν πως έχω δυσπαρεύνεια. Παρακολούθησα 2 χρόνια ψυχολόγο και άκρη δεν βγάλαμε. (οκ. πολύ αυστηρή οικογένεια + άτυχα περιστατικά) πραγματικα.Αλλα πως πάνε παρακάτω? Πηγα σε 2. Ευχαριστημένη ήμουν ,αλλα δεν υπήρχε διαφορά απο την συζήτηση που κάνω με την κολλητή μου. Δεν ένιωσα πιο άνετα στο κρεβάτι ,χώρια τα λεφτά που έδινα.

Με όλα αυτά πάντως, πίστεψα και γω Αφροδίτη πως ο παρθενικός υμένας δεν παίζει κανένα ρόλο σε 'μένα. είναι καθαρά ψυχολογικό.

Και πήγα τώρα στην κα Σαριτζόγλου, η οποία αφού έκανε μια προσπάθεια να μου σπάσει τον παρθενικό υμένα με το χέρι και είδε οτι δεν την άφηνα και πονούσα, μου είπε πως είμαι πολύ στενή,με παχύ παρθενικό υμένα και εφόσον έχω υποστεί στο παρελθόν σεξουαλική παρενόχληση, το καλύτερο θα ήταν να τον σπάσουμε με μέθη και μικροεπεμβασούλα. Και για να ευνοηθώ στο πρόβλημα και για να με εξετάσει φυσιολογικά.

Το βρίσκω λογικό εν μέρει L.Monkey απο την άλλη δεν ξέρω αν είναι αντικειμενικά σωστός ο τρόπος και με παραξένεψε το γεγονός οτι δεν μου έκανε υπέρηχο και μου είπε οτι είμαι στενή ενώ οι προηγούμενοι είπαν το αντίθετο. Επίσης μου είπε πως δεν έχω δυσπαρεύνοια και πως για να το ανακαλύψει αυτό ο γιατρός δεν πρέπει να υπάρχει παρθενικός υμένας. Τελοσπάντων ...μήπως απλά ήθελε να με βοηθήσει και θεώρησε πως αφού έφτασα μέχρι εδώ η μόνη λύση που μου έχει απομείνει είναι αυτή? Ευχαριστώ πάρα πολύ για την πρόταση της γιατρού πάντως. θα την πάρω.

Link to comment
Share on other sites

Και πήγα τώρα στην κα Σαριτζόγλου, η οποία αφού έκανε μια προσπάθεια να μου σπάσει τον παρθενικό υμένα με το χέρι και είδε οτι δεν την άφηνα και πονούσα, μου είπε πως είμαι πολύ στενή,με παχύ παρθενικό υμένα και εφόσον έχω υποστεί στο παρελθόν σεξουαλική παρενόχληση, το καλύτερο θα ήταν να τον σπάσουμε με μέθη και μικροεπεμβασούλα. Και για να ευνοηθώ στο πρόβλημα και για να με εξετάσει φυσιολογικά.

Ax, αυτή η κίνηση δε μ' άρεσε, καλά έκανες και τη σταμάτησες. Καλά, πώς πήρε τέτοια πρωτοβουλία? Τελείως άκυρο μου φαίνεται...

 

Το πρόβλημα να εξεταστείς φυσιολογικά με κολπικό υπέρηχο το καταλαβαίνω. Από την άλλη πλευρά, τη γυναικολογική σου εικόνα μπορεί να τη δει ο γυναικολόγος και με υπέρηχο κάτω κοιλίας (αν και δεν ξέρω αν φαίνονται όλα όσα πρέπει να φανούν μ' αυτό τον τρόπο).

 

Αν κάποια στιγμή χρειαστείς κι άλλη γνώμη, στείλε μου π.μ. Έχω κι εγώ γυναίκα γυναικολόγο, άριστη χειρουργό. Σου εύχομαι ολόψυχα να λυθεί το θέμα σε ψυχικό και σωματικό επίπεδο με φυσιολογικό τρόπο.

it's never too late to start all over again

 

Link to comment
Share on other sites

ειχα διαβασει παλιοτερα οτι αν περασουν καποια χρονια, ο υμενας ειναι δυσκολοτερο να σπασει και αν συμβει, ειναι και επιπονο.

Εγω θα το εκανα....

Τη γιατρο δεν την ξερω αλλα μου δινεις την εντυπωση με ο,τι γραφεις πως ψυχολογικα θα σε βοηθησει ολο αυτο....

Link to comment
Share on other sites

καταρχην δεδομενου οτι πρέπει να εξεταστεις θεωρω πως επιβαλλεται να κανεις την επεμβαση, που φανταζομαι οτι είναι κατι πολυ απλο.

 

Κατι αντιστοιχο συνεβη σε αδερφικο μου φιλο. Ημασταν μαζι απο νιανιαρα, ειχε θεμα και δεν το ειχε εκμηστρηρευτει σε κανενα και φυσικα ουτε και σε μενα μεχρι τα 29 του. Δεν ειχε κανει μεχρι τοτε σχεση γιατι δεν μπορουσε να ερθει σε επαφη, τις λιγες φορες που ειχε δοκιμασει πονουσε πολυ.

 

Μετα κοπων και βασανων τον επεισα να δει καποιον ειδικο. Το προβλημα λυθηκε ως δια μαγειας, με μια μικροεπεμβαση που κρατησε περιπου μιση ωρα, με τοπικη αναισθησια!!! Με δεδομενο οτι δεν φοβοταν πια πως θα πονεσει- μια και το αιτιο ειχε εξαφανιστει - πολυ γρηγορα προχωρησε σε σχεση. Μετα απο 10 χρονια, ειναι τωρα παντρεμενος και εχει μια μπεμπουλα.

 

Η γυναικα του δεν εχει ιδεα για το γεγονος. Ντρεπεται ακομη, γιατι θεωρει τον εαυτο του βλακα που για κατι τοσο απλο ταλαιπωρηθηκε τοοοσο πολυ ψυχολογικα.

 

Για την γυναικα ειναι πιο ευκολο αφου η διαρηξη του υμενα ειναι μεσα στο προγραμμα!!!

 

ευχομαι ολα να σου πανε καλα

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Ίσως σε αυτό το σημείο πρέπει να διευκρινίσω οτι ειχα 2 σχέσεις απο 2 χρόνια η κάθεμία και μία με διάρκεια 6 χρόνια. Αλλα πάντα μα πάντα, ενώ υπήρχαν προκαταρκτικα, μόλις το πράγμα σοβάρευε...μαζευόμουν και σφιγγόμουν τόσο, που έχανα τις αισθήσεις μου. Ισως να είναι μόνο φόβος( ψυχολογικο). Ισως να ειναι απο τον πόνο, ίσως και τα 2. Και μη σας παραξενεύουν οι μακροχρόνιες σχέσεις. Οταν είσαι μέσα στο πρόβλημα ο χρόνος τρέχει και συ δεν παίρνεις χαμπάρι... Θέλω να πώ πάντως πως δεν είμαι σε ενα γυάλινο κουτί τόσα χρόνια.Σας ευχαριστώ παντως για το γλυκο σας ενδιαφέρον. Τη δευτερα θα πάω για δεύτερη γνώμη και θα εχω εξελιξεις.

Link to comment
Share on other sites

Ισως δηλ. Πιέσω εγώ η ίδια την κατάσταση να οδεύσει προς επέμβαση. Γιατι ακόμα και αν οι λόγοι ειναι μόνο ψυχολογικοι, θεωρώ οτι ίσως παιξει κάποιο ρόλο η επέμβαση. Δεν γίνεται να φοβαμαι παντα και να ασχολούμαι με οτιδήποτε άλλο προκειμένου να μην ασχοληθώ με το σώμα μου και αυτό που μου συμβαίνει. Εχει επηρεάσει πια, όλη μου τη ζωή. Ευχαριστώ και πάλι. Καλο βράδυ

Link to comment
Share on other sites

Γεια σου Σοφάκι συνονώματο!

Συμφωνώ κι εγώ να πάρεις δεύτερη γνώμη και από γυναικολόγο και από ψυχολόγο/σεξολόγο.

Θα έλεγα μάλιστα ότι δεν χάνεις τίποτα να πάρεις και τρίτη γνώμη από τους συνεργάτες του φόρουμ πχ τον κ. Μιχαλόπουλο και την κ. Βιλλιώτη. Ας σου πουν και αυτοί μια άποψη, κάτι παραπάνω θα ξέρουν από εμάς τους κοινούς θνητούς: http://parents.org.gr/forum/forumdisplay.php?f=187

 

Ίσως να αξίζει να σκεφτείς και τη λύση της ψυχανάλυσης. Ακριβό χόμπυ βέβαια... αλλά αν είναι να βρεις λύση, πιστεύω πως αξίζει!

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Καλησπέρα. Τυχαία "έπεσα" στο φόρουμ σας και σε αυτο το thread ψάχνοντας μεσω google τη διευθυνση της γυναικολόγου κας. Καπιδάκη. Οντας γιατρος διαβασα απο περιεργεια το προβλημα υγείας της sofakijo και σκεφθηκα να πω μια γνωμη. Ειμαι και ομοιοπαθητικος γιατρος και συνιστω ανεπιφύλακτα στην sofakijo να επισκεφθεί εναν καλό ομοιοπαθητικό γιατρό και θα θεραπευθεί σχεδόν σίγουρα. Δεν το λέω αυτό αποβλεποντας σε προσωπικό όφελος (δεν μενω, ουτε εργαζομαι στην Αθήνα), αλλα απο πραγματικό ενδιαφέρον, γιατί πραγματικά απο την εμπειρία μου στην Ομοιοπαθητική βλέπω θαύματα. Sofakijo αν ενδιαφέρεσθε μπειτε στην ιστοσελίδα της Ελληνικης Εταιρειας Ομοιοπαθητικης Ιατρικης για να βρειτε ονοματα και διευθυνσεις ομοιοπαθητικων γιατρων ή στείλτε μου προσωπικο μήνυμα.

Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα σας και λυπάμαι ιδιαίτερα για το μεγάλο post.:oops:

 

Παρακολουθώ καιρό το φόρουμ και πραγματικά ολα τα θέματα είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα. Θα ήθελα την βοήθεια σας σε ένα θέμα αρκετά λεπτό και πολύπλοκο.

Είμαι 33 ετών και όμως μέχρι σήμερα δεν κατάφερα να ολοκληρώσω με κανένα σύντροφο. Μου συνέβησαν κάποια πράγματα που με ενόχλησαν σε παιδική ηλικία (8 ετών ουρολοίμωξη βαριάς μορφής,με 2 επίπονα ραντεβού κάθε εβδομάδα με διάρκεια ενός έτους. 15 ετών σεξουαλική παρενόχληση απο τον πρώτο μου γυναικολόγο και μετα στα 22 απο φίλο με ξυλοδαρμό) Ημουν πάντα υπερβολικά σφιγμένη, σε σημείο που λυποθυμούσα όταν πήγαινε να γίνει κάτι με το σύντροφό μου.

Αυτό το διάστημα όμως είχα περίοδο για ενα μήνα και πήγα σε μία γυναικολόγο που μου συνέστησαν.Την Κα Σαριτζόγλου. Αφενός θα ήθελα να μάθω αν την γνωρίζει κάποια απο εσάς και αφετέρου αν έχετε άποψη για αυτά που μου είπε.

Μου πρότεινε να κάνουμε επέμβαση για ρήξη του παρθενικού υμένα προκειμένου να με εξετάσει κανονικά. Η περίοδος μου κόπηκε, αλλα εκείνη μου είπε να σκεφτώ την ρήξη παρθενικού υμένα, μήπως και με βοηθήσει στην σεξουαλική μου ολοκλήρωση.350 ευρώ στο Ιασώ. Είμαι θετική, αλλά θα ήθελα μια γνώμη αν γμωρίζετε κάτι παρόμοιο.Ακόμα και αν έχετε απλά να μου προτείνετε μια γυναικολόγο που να εμπιστεύεστε για 2η γνώμη.

 

Sofakigo καλημέρα. Δε γνωρίζω αν το πρόβλημά σου είναι καθαρά ψυχολογικό ή και οργανικό Απλώς θέλω να σου μιλήσω για τη ρήξη του παρθενικού υμένα. Έχω κάνει αυτήν τη μικροεπέμβαση πριν από 15

χρόνια, όταν ξεκινούσε η σεξουαλική μου ζωή. Το ζήτημα μου υπήρξε καθαρά ανατομικό. Η επέμβαση αυτή είναι τίποτα, κρατάει μισή ώρα (εμένα μου έκαναν ολική αναισθησία), χωρίς πόνο, σε δύο ωρίτσες είσαι σπίτι σου

και μετά δεν έχεις κανένα πρόβλημα. Η ρήξη δεν γίνεται ποτέ με το χέρι, οι πόνοι είναι φριχτοί. Πάρε και μια δεύτερη γνώμη

Φιλικά

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Εγώ πιστεύω οτι το θέμα ειναι καθαρά ψυχολογικό. Έχεις κάποια βιώματα που σε μπλόκαραν όλα αυτά τα χρόνια από το να προχωρήσεις. Πίστεψε με όλες μας είχαμε τον φόβο μην πονεσουμε την πρώτη φορά, αλλά το να λιποθυμας μόλις πάει να διεισδύσει ο σύντροφος σου το βρίσκω ακραίο.

Προσωπικά θα έκανα την επέμβαση γιατι ίσως σε απαλλάξει από το άγχος του πόνου κ έτσι χαλαρωσεις. Αλλωστε έχεις παει σε διάφορους γιατρούς κ δεν άλλαξε κάτι.

Link to comment
Share on other sites

Ειδικός δεν είμαι αλλά στη θεση σου θα το έκανα. Νομίζω ότι το να απαλλαγείς απ' τον πόνο θα σε βοηθησει πολύ συο να ολοκληρώσεις. εύχομαι τα καλύτερα.

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Καλησπέρα, είναι ενα δύσκολο θέμα που αφορά κι άλλα άτομα,δύσκολα το συζητάς, θα μπορούσες να μας ενημερώσεις αν έκανες την επέμβαση?? αν σε ωφέλησε? αν πήρες γνώμη και απο άλλον γυναικολόγο?

Link to comment
Share on other sites

και εγω θα το εκανα στη θεση σου.

1) για να μπορεις να ολοκληρωσεις ολο τον ελεγχο που απαιτειται

2? για να απαλλαγεις απο αυτο το προσθετο αγχος

:eek:

Link to comment
Share on other sites

  • 5 years later...

Καλησπέρα σας,

 

Θα υποβληθω σε κάτι τέτοιο σύντομα και θα ήθελα να σας ρωτήσω εάν όλα πήγαν καλά και εάν λύθηκαν τα προβλήματα που αντιμετωπιζατε.

 

Σας ευχαριστώ 

Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...
On 14/3/2018 at 2:44 ΜΜ, nagiakoll είπε:

Καλησπέρα σας,

 

Θα υποβληθω σε κάτι τέτοιο σύντομα και θα ήθελα να σας ρωτήσω εάν όλα πήγαν καλά και εάν λύθηκαν τα προβλήματα που αντιμετωπιζατε.

 

Σας ευχαριστώ 

Καλησπέρα nagiakoll.

Δεν έκανα ποτέ αυτή την μικροεπέμβαση. Θα ηταν πολυ σημαντικό για μενα να απαντήσεις πως πήγε ( αφού την κάνεις φυσικά) . Ευχομαι καλη επιτυχία.

Εχουν περάσει 6 χρονια απο τότε που εκανα την πρωτη ανάρτηση. Πολλες φορές απέφυγα να απαντήσω σε αλλους γιατι ντρεπομουν για τον εαυτό μου η για να μην απογοητευσω καποια αλλη κοπέλα με αναλογο πρόβλημα. Δεν εχω καμια εξελιξη απο τότε. Ειμαι ακριβως στο ιδιο σημειο . Φοβισμένη και βέβαιη πως ολο αυτο δε θα λυθεί ποτέ. Πηγα σε μια κακή ψυχολογο ( ομορφη και νέα, ειναι στην τηλεοραση ) μαζι με το αγορι μου, η οποια με πηγε αρκετα πίσω, συμβουλευοντας τον να με βιάσει .  Σε 3 ραντεβου συνεχιζε να προσπαθει να τον πεισει. Του ειπε πως αυτος ειναι ο μονος τροπος να παμε παρακατω, γιατι εγω δεν θα τον αφησω ποτέ. Πως τωρα του ακουγεται "βαρύ", αλλα μετά θα τον ευγνομονώ. Ακουγοντάς την να το ξεστομίζει, κλειδωσα κι αλλο. Εκεινος της ειπε οτι διαφωνεί, αλλα εγω έλεγα... " κι αν το κανει;" Μετα πήγα σε μια πραγματικά άριστη σεξολογο την κα Κυράνα, την οποία επίσης την παράτησα, γιατι ΕΓΩ δεν τήρουσα όλα αυτα που έλεγε και τις ασκήσεις που μου έβαζε. Αρνηση, αρνηση. Παρόλα  αυτα εκεινη παραμένει στο πλευρό μου. Εδω και 1 χρονο κανω ψυχοθεραπεια με μια καλη επιστήμονα -ψυχιατρο- κα Χαμηλάκη. Νομιζω πως αν ειχα ξεκινήσει απο τα 22 ας πουμε, όλα θα ηταν καλυτερα.  Πόσο κρίμα ειναι να εγκλωβίζεσαι σε αστεία πραγματα και να μην μπορεις να χαρεις τη ζωή... κι ομως ειμαι ακόμα εδω... νέα, όμορφη, χαρούμενος άνθρωπος, καλη επαγγελματιας, γεννημενη για να κανω οικογένεια κι ομως... ειμαι ακόμα εδώ κολλημένη. Που ξερετε βρε παιδιά... μπορει και να τα καταφέρω! :wink:

Link to comment
Share on other sites

Γειά σου,

 

Έκανα την επέμβαση πριν λίγες ημέρες. Ακόμα είμαι στο στάδιο της ανάρρωσης οπότε δεν έχω προσπαθήσει για σεξουαλική επαφη. Πάντως ήδη νοιώθω πιο καλά και λιγότερο αμήχανα. Αυτή η επέμβαση είναι ένα τίποτα, ελάχιστος πόνος μετεγχειρητικα. Ρώτησε με ότι θελεις χωρίς καμία ντροπή και με χαρά μου θα σου απαντήσω. 

  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

On 6/4/2018 at 11:21 ΠΜ, Sofakijo είπε:

Καλησπέρα nagiakoll.

Δεν έκανα ποτέ αυτή την μικροεπέμβαση. Θα ηταν πολυ σημαντικό για μενα να απαντήσεις πως πήγε ( αφού την κάνεις φυσικά) . Ευχομαι καλη επιτυχία.

Εχουν περάσει 6 χρονια απο τότε που εκανα την πρωτη ανάρτηση. Πολλες φορές απέφυγα να απαντήσω σε αλλους γιατι ντρεπομουν για τον εαυτό μου η για να μην απογοητευσω καποια αλλη κοπέλα με αναλογο πρόβλημα. Δεν εχω καμια εξελιξη απο τότε. Ειμαι ακριβως στο ιδιο σημειο . Φοβισμένη και βέβαιη πως ολο αυτο δε θα λυθεί ποτέ. Πηγα σε μια κακή ψυχολογο ( ομορφη και νέα, ειναι στην τηλεοραση ) μαζι με το αγορι μου, η οποια με πηγε αρκετα πίσω, συμβουλευοντας τον να με βιάσει .  Σε 3 ραντεβου συνεχιζε να προσπαθει να τον πεισει. Του ειπε πως αυτος ειναι ο μονος τροπος να παμε παρακατω, γιατι εγω δεν θα τον αφησω ποτέ. Πως τωρα του ακουγεται "βαρύ", αλλα μετά θα τον ευγνομονώ. Ακουγοντάς την να το ξεστομίζει, κλειδωσα κι αλλο. Εκεινος της ειπε οτι διαφωνεί, αλλα εγω έλεγα... " κι αν το κανει;" Μετα πήγα σε μια πραγματικά άριστη σεξολογο την κα Κυράνα, την οποία επίσης την παράτησα, γιατι ΕΓΩ δεν τήρουσα όλα αυτα που έλεγε και τις ασκήσεις που μου έβαζε. Αρνηση, αρνηση. Παρόλα  αυτα εκεινη παραμένει στο πλευρό μου. Εδω και 1 χρονο κανω ψυχοθεραπεια με μια καλη επιστήμονα -ψυχιατρο- κα Χαμηλάκη. Νομιζω πως αν ειχα ξεκινήσει απο τα 22 ας πουμε, όλα θα ηταν καλυτερα.  Πόσο κρίμα ειναι να εγκλωβίζεσαι σε αστεία πραγματα και να μην μπορεις να χαρεις τη ζωή... κι ομως ειμαι ακόμα εδω... νέα, όμορφη, χαρούμενος άνθρωπος, καλη επαγγελματιας, γεννημενη για να κανω οικογένεια κι ομως... ειμαι ακόμα εδώ κολλημένη. Που ξερετε βρε παιδιά... μπορει και να τα καταφέρω! :wink:

 

@Sofakijo με τράβηξε ο τίτλος της ιστορίας σου γιατί με πήγε πολλά χρόνια πίσω, και μου θύμισε μία πολύ στενή μου φίλη, η οποία είχε μία παρόμοια ιστορία, και τελικά έκανε την επέμβαση στα 22, χωρίς να αλλάξει κάτι και χωρίς να υπάρχει και ιατρική ένδειξη. Η φίλη μου προέρχοταν από εξαιρετικά συντηρητική οικογένεια και είχε και κάποιες τραυματικές εμπειρίες επίσης στην εφηβεία. Μετά την επέμβαση, είχαμε μία συζήτηση που μας κόστισε αρκετά χρόνια από τη φιλία μας, όπου τη ρώτησα αν έχει σκεφτεί το ενδεχόμενο απλά να μην την έλκουν οι άντρες, γιατί από τα χρόνια της φιλίας μας, εγώ αυτό καταλάβαινα. Δεν μου ξαναμίλησε για 5 χρόνια.

Οταν με ξαναπροσέγγισε ήταν για να μου πει ότι μετά από ακόμη 2 αποτυχημένες σχέσεις και αποτυχημένα χρόνια ψυχοθεραπείας, τελικά αφού έφτασε σε απόλυτη απελπισία ήρθε σε επαφή τυχαία, λόγω της δουλειάς της με μία ομάδα ψυχολόγων που τη βοήθησαν να ανοιχτεί και να παραδεχτεί και στον ίδιο της τον εαυτό ότι πολύ απλά ο ιδανικός σύντροφος τον οποίο έψαχνε δεν ήταν άντρας. Στην περίπτωση της φίλης μου, η διαπίστωση ήταν απίστευτα δύσκολη, γιατί προέρχεται από μία πολύ συντηρητική οικογένεια της ελληνικής επαρχίας όπου κάποια  πράγματα απλά είναι αδιανόητα.

Δεν κάνω τον ψυχολόγο μεσω Internet και σε καμία περίπτωση δεν ισχυρίζομαι ότι εχεις παρόμοια θέματα, αλλα νομίζω ότι σε θέματα σεξουαλικότητας τα πράγματα απαιτούν γενικά ανοιχτό μυαλό, για να μπορεσεις να διαχωρίσεις το τι θες από το τι πρεπει.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Εγω αντιλαμβανομαι οτι η κοπελατραβαει μεγαλο ζορι κ οτι παλευει με τον εαυτο της αλλα αναρωτιεμαι κ για την σταση των συντροφων.πως ειναι δυνατον να συντηρηθηκε ετσι σχεση για δυο η για εξι χρονια?Οι συντροφοι που ελκυει εχουν σιγουρα ενδιαφερον για το γυναικειο φυλο?Το λεω γιατι πολυ καλη μου φιλη που τωρα εχει οικογενεια  εμπλεξε στα νεανικα της χρονια με δυο αντρες με τους οποιους ποτε δεν ειχε σεξουαλικη σχεση.κ οι δυο αποδειχθηκαν ομοφυλοφιλοι.για καποιο λογο κολλησε με αυτους κ ηταν ανεπαρκεια δικη της.

Link to comment
Share on other sites

Υπάρχουν πάρα πάρα πολλές ιστορίες τέτοιες σε όλους τους φιλικούς κύκλους... και εγώ έχω τέτοιες ιστορίες να πω, με όλων των ειδών τις εκδοχές. :)

 

Χρειάζεται τόλμη στην ζωή για τον καθένα, να βρει αυτό που τον ικανοποιεί πραγματικά. 

Η ζωή είναι πολύ πολύ πολύ σύντομη για να μη ψάξουμε παντού, κάτω από κάθε πέτρα, αυτό που μας λείπει, κ αυτό που τελικώς θα μας ικανοποιεί.

και... κανένας άλλος δεν έχει τον λόγο σε αυτό.

 

αλλά, όμως επειδή κάπου τέθηκε το θέμα της κακοποίησης... αυτό προφανώς μπορεί να αλλάξει σε άτομο ανεξαρτήτως σεξουαλικης του προτίμησης, την επιθυμία για επαφές. 

 

Έχω παράδειγμα καλής φίλης (σε άλλη χώρα) που είχε κακοποίηση μεγάλου βαθμού σωματικά από παιδί, (όχι σεξουαλικης αλλά, πολύ ξύλο)που για δεκαετίες μου είχε πει ότι έκανε αναγκαστικά επαφές ή καθόλου, στις σχέσεις της. Δεν είχε ομοφυλοφιλους συντρόφους, αλλά ήταν άνθρωποι που έβαζαν τις ανάγκες τους πιο κάτω για να διατηρήσουν την σχέση τους. Με τα αντίστοιχα προβλήματα - δηλαδή έφταναν πάντα σε ένα σημείο που δεν πήγαινε άλλο όποτε άρχιζαν να ψάχνουν κάπου άλλου για να ικανοποιήσουν τα φυσικά τους ένστικτα που καταπίεζαν από την αγάπη τους.

Υπαρχουν τα πάντα στην ζωή..κάθε επιλογή/μη επιλογή  έχει επιπτώσεις, κ χρειάζεται προσεκτικό ζύγισμα. 

Edited by belleblue
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...