sex ...γιοκ!!

[RENAH]

Απλα το θεμα ειναι οτι ηταν που ηταν προβληματικη η σχεση μας,τουλαχιστον ειχαμε το σεξ που μας κρατουσε καπως.Τωρα δεν εχουμε ουτε κι αυτο και στην ουσια ειμαστε δυο ξενοι.

 

Καλημερα.

Καμια κοπελα δεν προσεξε μαλλον αυτη την προταση της joe...

Συνεπως το ουσιαστικο προβλημα ειναι αλλου,μαλλον το σωμα ηταν το ''κερασακι στην τουρτα''Δηλαδη απο οτι καταλαβαινω εγω απο αυτη σου την φραση σημερα ειναι το σωμα σου,αυριο θα ειναι κατι αλλο.

[Christie]

Κι εγω εχω μια σχετικη χαλαρωση στην κοιλια (ενταξει οχι τιποτε τραγικο, αλλα αν δεν υπηρχε θα μου αρεσε καλυτερα ο εαυτος μου)... Καμια φορα ο αντρας μου με πειραζει γι' αυτο αφου το σωμα μου κατα τα αλλα ειναι μια χαρα, αλλα παντα χαριν αστεισμου, ποτε δεν μου ειπε σοβαρα κατι τετοιο, οπως κι εγω του λεω κατα καιρους οτι εκανε λιγη κοιλιτσα...

 

Το θεμα ειναι οτι αυτο που πεταξε ο αντρας της Τζο ειναι θα ελεγα "χοντραδα" (χωρις παρεξηγηση) κι εμενα προσωπικα θα μου κοστιζε πολυ, γιατι σημαινει οτι ο αντρας μου επαψε πλεον οριστικα να με βλεπει σαν γυναικα και θηλυκο, οποτε μετα τι???

 

Φανταζομαι την ψυχολογια της οταν θα της ειπε κατι τετοιο... Ενταξει ειναι ωραιο να υπαρχει ειλικρινια στο ζευγαρι, αλλα αυτο εμενα παντως θα με πειραζε πολυ

[nnm004]

Ναι κοριτσια εχει δικιο η ρεναΗ καμια μας δεν το προσεξε αυτο , joe μου οποτε μπορεις και αν θελεις μιλησε μας λιγο να το συζητησουμε .

[sofia_nefeli]

παιδια τι να πω...εγω το βλεπω αλλιως!! γιατι μεσα απο τα γραπτα της joe ειδα απογοητευση. και περισσοτερο με τον εαυτο της. μιλησε η ιδια αρκετα ασχημα για το σωμα της. εδω εφτασε να δικαιολογει τον αντρα της

θα μου πειτε οτι αν αισθανεσαι χαλια επιρριπτεις ευθυνες στον εαυτο σου...

τι να πω? οτι και να διαλλεξει η κοπελα ευχομαι η αυτοεκτιμηση της να ανεβει....

[nnm004]

ναι σοφια-νεφελη ετσι ειναι , οντως εβγαλε πολυ πικρια και για το σωμα της κυριως , αλλα ειμαι σιγουρη οτι αυτο οφειλεται στην απορυψη που τρωει απο τον ανθρωπο της και οχι οτι την πειραζει πλεον τοσο πολυ την ιδια , για αυτο ειπα οτι ειπα .

[manoula23]

για αυτο και εγω της ειπα πιο πανω οτι τα αλλα προβληματα ισως ειναι πιο σημαντικα απο το σωμα και το σεξ..οσο για την αυτοεκτιμηση και την αυτοπεποιθηση μακαρι να φτασουν στα επιπεδα που πρεπει αλλα και ο αντρας της τι να πω?!joe μιλα του λιγο για το πως αισθανεσαι εσυ με αυτην του την αντιδραση και ζητα τη βοηθεια του(αν ειναι προθυμος να τη δωσει)

[joe]

Κοριτσια μου καλησπερα,ευχαριστω για τις τοσες σας απαντησεις και την ανταποκριση στο προβλημα μου,πραγματικα με συγκινειτε. Ναι,οντως η σχεση μας ειναι προβληματικη και η αλλαγη στο δικο μου σωμα ειναι το κερασακι στην τουρτα.Θα σας πω τι εννοω.Με τον αντρα μου ειμαστε μαζι 10 χρονια και ποτε αυτα τα 10 χρονια δεν ειχαμε μεινει μαζι,εκτος απο τις περιοδους των διακοπων.Μου ελεγαν ολοι "συζειστε" και "συζειστε" αλλα εγω δεν ξερω γιατι,το φοβομουν,δεν ηθελα,κι ετσι για 10 χρονια βγαιναμε σα γυμνασιοπαιδα,καφε,ποτο,εκδρομες και που και που μεναμε ο ενας στο σπιτι του αλλου.Το σεξ μια χαρα,ειδικα στην αρχη δεν κρατιομασταν,τρυπωναμε μεχρι και σε ασανσερ και πολυκατοικιες για τρελλιτσες!!!

Αποφασιζουμε οτι θελουμε ενα παιδι,Δοξα το Θεο το καταφερνουμε και ερχεται η ωρα να αποφασισουμε που θα μεινουμε,γιατι επρεπε φυσικα να μετακομισουμε μαζι.Εκεινος δεν ηθελε να μεινουμε στην περιοχη που ειναι το πατρικο μου γιατι τα νοικια ειναι καπως τσιμπημενα,εγω δεν ηθελα να παω στην περιοχη που μου προτεινε εκεινος,αρχιζουν οι πρωτες προστριβουλες.

Νοικιαζουμε τελικα σε καλη τιμη ενα σπιτι στην περιοχη που ηθελα εγω,κοντα στους δικους μου,και μια μερα ερχεται να μας κανει επισκεψη η αδελφη του.Με το που μπαινει σπιτι μας αρχιζει να μου ανοιγει τα ντουλαπια για να δει πώς εχω τακτοποιησει απο τηγανια μεχρι βρακια-κατι που μου κακοφανηκε πολυ,Εγκυος κιολας εγω τοτε,τα επαιρνα ολα τις μετρητοις λογω ορμονων.

Πεταει και κανα-δυο αλλες ατακες η αδελφη του οπως "η λεκανη σας εχει πουρι" και "πωπω,τσακωθηκες εμαθα με την ταδε,ε? Καλα,μα πώς δεν απεβαλλες βρε παιδι μου" και κατι τετοια κι ερχομαι εγω και γινομαι τουρμπο (βεβαια απο πριν δεν της ειχα και μεγαλη συμπαθεια).

Το κραταω για κανα-δυο μερες και μετα δε θυμαμαι με ποια αφορμη,τα λεω στον αντρα μου,αρχιζω να του κατηγορω την αδελφη του,εκεινος δεν την υπερασπιστηκε αλλα τσαντιστηκε που "τα εχωνα" σε εκεινον ενω τα ειχα με εκεινην και εν τελει γιναμε μπιλιες.

Γενναω μετα,ερχεται να μεινει μαζι μας η μανα μου για λιγες εβδομαδες,για να βοηθησει με το μωρο.Καθ' ο,τι ειναι παιδιατρος η μανα μου,ειναι και λιγο υπερβολικη ως χαρακτηρας,ειχε παθει κι ο αντρας μου μια βαρβατη ιωση οταν γυρισαμε απο το μαιευτηριο και τελος παντων δεν τον αφηνε να πλησιασει το παιδι για να μην το κολλησει.Βλακεια της βεβαια γιατι κι ο αλλος πατερας ειναι,δεν μπορεις να τον εχεις στην απ΄εξω.Λεχωνα εγω,προσπαθουσα να τα βγαλω περα με το θηλασμο,δεν πατησα ποδι στη μανα μου και το αποτελεσμα ηταν να γινουνε μπιλιες με τον αντρα μου,να φτασουμε σε μεγαλους καυγαδες κι εγω να μην ξερω πώς να συμβιβασω τα ασυμβιβαστα.

Ερχεται καποια στιγμη να μας δει η μανα του που μενει επαρχια,της λεει εκεινος "μεινε μονο μια μερα και μετα πηγαινε στην αδελφη μου".Ελα ομως που εκεινη νομισε οτι εγω τον εβαλα να τα πει γιατι δεν τη θελω και καλα στο σπιτι!!! Συν τοις αλλοις τις μερες που καθισε σε εμας φεροταν λες κι εγω ειμαι αχρηστη και ο γιος της ο καημενος φερνει μονος του βολτα το σπιτι κλπ..Οταν εφυγε,απο δικο μου φταιξιμο ξεκιναει καυγας με τον αντρα μου και του λεω οτι με πειραξε η συμπεριφορα της.Λαθος μου.Λαθος του επισης τοι οτι την πηρε τηλεφωνο και με εβαλε να το πω στην ιδια γιατι εκεινος δεν εχει λεει καμμια δουλεια να τα ακουει για τις δικες μας κοντρες.Το αποτελεσμα ηταν κουβεντα στην κουβεντα να γινουμε μπιλιες και με τη μανα του.

Οπως καταλαβαινετε,μιλαμε για δυσκολες καταστασεις.κι ολα αυτα ενω ημουν ακομη σε περιδο λοχειας.

Να μη σας τα πολυλογω και σας κουραζω,απο τη στιγμη που αρχισαν να μπλεκονται τα σογια,αθελα τους ισως κι αυτοι διοτι εμεις τους μλπεξαμε,αρχισαν και τα προβληματα στη σχεση μας.Βεβαια θα μου πειτε μια σχεση που εχει γερες βασεις δε βαλλεται απο τετοια πραγματα.Τι να σας πω βρε κοριτσια...δεν ξερω.

Τωρα ειμαστε υποτιθεται σε μια φαση ηρεμιας αλλα τον νιωθω σα να παραμονευει στη γωνια ετοιμος για το τι θα κανω στραβα για να κατεβασει τα μουτρα.Διοτι αυτο κανει,αμα θιγει απο κατι (που πολλες φορες ειναι και γελοιο κατα τη γνωμη μου τουλαχιστον) δε συζηταει για να το λυσουμε αλλα στραβωνει,κατεβαζει μουτρα και μου μαυριζει την ψυχη.Ειναι σα να φερνει τη συννεφια μεσα στο σπιτι.Ειναι ωρες που δεν τον αντεχω,ειλικρινα παρακαλαω να γνωρισει καποια αλλη για να με αφησει,γιατι εγω δεν εχω τη δυναμη να το κανω.Βεβαια,λογικα,θα εχει κι εκεινος πολλα παραπονα απο την πλευρα του,δεν μπορει να ειμαι εγω μονο η αδικημενη.Αλλα δεν τα συζηταει,ειναι δυσκολος ανθρωπος.

Ακομη και στις "ηρεμες" φασεις μας ειναι σα να ειμαστε πια "φιλοι",εχει χαθει καθε ερωτισμος και καθε μαγεια.Αυτα τα "η μανα σου" και "η αδελφη σου" μας φαγανε και φταιω πολυ περισσοτερο εγω,το ξερω.

Σας κουρασα κοριτσια και συγγνωμη,αλλα ηθελα κι εγω να τα πω εδω και καιρο κι αφου με παρακινησατε κι εσεις,τα ειπα!!!

Ειναι σκ@τ@ η σχεση μας,δεν αντεχεται,αλλα κανω υπομονη-κι εκεινος μαλλον το ιδιο νιωθει.Οποτε οπως καταλαβαινετε η χαλαρωμενη κοιλια και οι ραγαδες ειναι απλως η αφορμη!!!

[Jean]

Joe μου σε παρακολουθω καιρο και εχω καταλαβει τι παιζεται με εσας. Καταρχην ξεκινα θετοντας ορια στη μανα σου, υποστηριξε και καμια φορα τον αντρα σου μπροστα της και ξεκινα την επιχειριση "αναθερμανση της σχεσης". Ειστε πολλα χρονια μαζι και αν μη τι αλλο αυτο δεν ειναι τυχαιο. Υπαρχει αγαπη, μας χαθηκε η φλογα. Βρειτε την!!

Στην περιπτωση σου δεν μας κανουν τα χαζορομαντικα, θα ξενερωσει.

Μας κανουν τα πικαντικα. Ξεκινα στελνοντας του σms ολο υπονοουμενα...

Αγορασε εκεινο το κοκκινο που λεγαμε και παρατα το στο μπανιο να το δει. Θα σε ρωτησει τι ειναι αυτο... θα του πεις δικο σου ειναι, θα γελασεις πονηρα και θα τον παρατησεις στα κρυα του λουτρου...Ας τον να χτισει τη φαντασιωση του (always leave them hungry...) Το βραδυ φορα το...

[nnm004]

Καλη μου joe δεν ειχα ιδεα τοσο καιρο , οντως μπροστα σε αυτα η χαλαρωμενη κοιλια δεν ειναι το προβλημα σας απλως η σαντυγι , πως τα καταφερατε καλο μου ετσι , γιατι οκ δεν φταιει παντα μονο ενας , αλλα γιατι χωσατε σογια και μαμαδες ,μεσα στη σχεση αν και αυτο που εκανε εκεινος ηταν ακραιο και απαραδεκτο να σε βαλει να παρεις τη μανα του τηλ και να της τα χωσεις , υποτιθεται οτι υπαρχει αμοιβαια εμπιστοσυνη , δεν μπορειτε να μιλησετε εστω και τωρα να βαλετε στην ακρη τα "η μανα σου , η μανα μου κτλ κτλ ?? " εχετε ενα παιδακι μαζι , αξιζει να προσπαθεισετε γιατι απο οτι εχω καταλαβει και εσυ και ο αντρας σου την λατρευετε την μικρη καντε μια προσπαθεια για χαρη της ειναι κριμα να μαλωνετε ή ακομα χειροτερα να χωρισετε για βλακειες .

[joe]

Μου αρεσει οπως τα λες Jean,εισαι θεα!!!

Δεν ξερω ομως αν ακομη κι αυτες οι στιγμες φλογας ή και πυρκαγιας ακομη,ειναι ικανες να σβησουν στιγμες οργης,λογια που εχουμε πει κι εχουμε πληγωσει ο ενας τον αλλο,ατακες που θιγουνε τους γονεις μας κι ολα αυτα.Καμμια φορα μπορει ας πουμε να καθομαστε αγκαλια (σπανια γιατι τις πιο πολλες φορες ειναι στον καναπε του κι εγω στον δικο μου) και τσουπ,ξεπηδαει η σκεψη οτι αυτος ο ανθρωπος που με αγκαλιαζει ειναι ο ιδιος που μυ μαυρισε την ψυχη προχθες κι εβρισε τη μανα μου τις προαλλες,και πεταξε το τηλεκοντρολ στην τηλεοραση την προηγουμενη εβδομαδα.Και λογικα κι εκεινος σκεφτεται οτι αυτη η γυναικα που με αγκαλιαζει τωρα,προχθες εβριζε την αδελφη μου,το καλοκαιρι μου κατηγορουσε τη μανα μου (μεγα λαθος,ποτε δεν κατηγορεις σε ενα αρσενικο τη μανα του,εχεις χασει το παιχνιδι!!! ) και υστεριαζε και φωναζε στον προηγουμενο καυγα μας.

Σιγουρα τα σκεφτεται κι αυτος.

Δεν ξερω αν μας τελειωσε μονο η φλογα,ισως να μας τελειωσε και η αγαπη.Ειδικα αν ΝΟΜΙΖΑΜΕ οτι αγαπιομασταν χωρις να ειναι ετσι.Μπορει να ειναι κι αυτο.

[pasxalitsa v]

Ειδικα αν ΝΟΜΙΖΑΜΕ οτι αγαπιομασταν χωρις να ειναι ετσι.Μπορει να ειναι κι αυτο.

joe ελπιζω ολα να πανε καλα αλλα δεν μπορει 10 χρονια να ΝΟΜΙΖΕΙΣ πως αγαπας τον αλλον...σιγουρα υπηρχε και υπαρχει αγαπη...

βρειτε την κ γρηγορα!!!!

 

ps...η συμβουλη της jean θα σας κανει καλο..ειναι μια αρχη...

[manoula23]

αχ αυτες οι μανουλες!joe μου λυπαμαι πολυ για την εκβαση της σχεσης σας όμως προσπαθησε το λιγο..σιγουρα υπηρχε και καπου κρυβεται η αγαπη σας 10 ολοκληρα χρονια ειναι αυτα!για αρχη ακολουθα τη συμβουλη της jean γιατι ισως η ερωτικη επαφη σας ξαναφερει και λιγο πιο κοντα.Αλλη αποψη ειναι και η συζητηση(δυσκολο πραγμα)Σε καταλαβαινω γιατι και εμενα ο αντρας μου δυσκολος ειναι και δεν μιλαει ευκολα.Πριν ξεκινησεις τη συζητηση κατσε και σκεψου τα πραγματα που κανατε μαζι και περνουσατε καλα τα ομορφα συναισθηματα που ειχατε ο ενας για τον αλλον και απο που προεκυπταν..θυμισου τι ερωτευτηκες και αγαπησες σε αυτον και εκεινος σε εσενα.Υστερα κατσε και πες του τα σε στυλ "θυμασαι τι καλα που περνουσαμε?γιατι γιναμε ετσι?θελεις να προσπαθησουμε να τα αλλαξουμε?"ομορφα και ηρεμα ομως θυμησε του ευτυχισμενες στιγμες και αστεια γεγονοτα.Για μενα δεν υπαρχει λογος να μιλησετε για τη μανα του και τη μανα σου κ.λ.π. οτι εγινε εγινε και δεν γυριζει πισω ο χρονος για να το σβησεις ζητησε συγνωμη για τις ασχημες εκφρασεις και ζητα του να κανει το ιδιο βαλε χερι στη μανα σου και ορια(το ιδιο εκανα και εγω με τη δικη μου γιατι ειχε ξεφυγει λιγακι και ειχαμε προβληματα)με τη μανα του δυστυχως δεν υπαρχουν πολλες λυσεις γιατι οι αντρες εχουν και ενα κολλημα με τη μαμα τους Και τελος επικεντρωθειτε στο "δημιουργημα" σας το παιδι που γεννηθηκε μεσα απο την αγαπη σας και του αξιζει να μεγαλωσει με ευτυχισμενους γονεις.Αξιζει να προσπαθησετε μονο και μονο για την κορη σας

[joe]

γιατι γιναμε ετσι?θελεις να προσπαθησουμε να τα αλλαξουμε?"

 

Manoula23 αυτο ειδικα το "γιατι γιναμε ετσι" και κυριως το "ΠΩΣ γιναμε ετσι" ειναι κατι που το σκεφτομαι συχνα.Εχουμε καταντησει σαν κατι ζευγαρια εντελως αποξενωμενα,τι "σαν" δηλαδη,αυτο ακριβως ειμαστε,αφου και σε ενα αλλο topic,δε θυμαμαι ποιο,εγραφα που καμμια φορα πηγαιναμε για καφε,πριν λιγους μηνες,οι δυο μας,κι ενιωθα οτι δεν ειχα τιποτα πια να πω μαζι του,σα να ειμαι με ξενο,μεγαλη αμηχανια,Κι ολα αυτα με εναν ανθρωπο που εχω περασει 10 χρονια ρε γμτ,πώς γινεται να γιναμε ετσι? Μ΄αρεσει που στην ενοτητα του Θηλασμου γραφω για τις ανωμαλιες που εχω στην ωορηξια και που με εχουν αγχωσει.Δηλαδη που πας ρε κοπελια,λεω στον εαυτο μου καμμια φορα,θες και δευτερο παιδι οταν ειναι ετσι η σχεση σου? Εδω ειναι φορες που δεν μπορω ουτε να τον βλεπω,φευγει για δουλεια και χαιρομαι,ακουω τα κλειδια του στην πορτα οταν επιστρεφει και με πιανει η ψυχη μου,και κατα τ΄αλλα θελω και δευτερο παιδι.Ειμαι κι εγω στην κοσμαρα μου,μου φαινεται.

Εντωμεταξυ βρε κοριτσια να σας εξομολογηθω ποιο ειναι το πιο εξωφρενικο? Ντρεπομαι που θα το πω αλλα οι λογοι που δε δινω τελος σε αυτη τη σχεση ειναι πρωτον το παιδι που δε θελω να το αποχωριζομαι κι αν χωρισω εκ των πραγματων θα το παιρνει καποιες μερες και δε θελω,και δευτερον το στεγαστικο δανειο που εχουμε και που ειναι στο ονομα μου.Εκεινος πληρωνει ενα μερος του δανειου,μικροτερο απο το μερος που δινω εγω γιατι ηταν αντιθετος στο να παρουμε σπιτι και ετσι σπιτι και δανειο ειναι στο ονομα μου.Ok,σεβαστο και δικαιο το βρισκω,αλλα αν δε δινει κι αυτο το ποσο που δινει εμενα το σπιτι θα μου το παρει η τραπεζα κι ακομα καλα-καλα δεν εχουμε μετακομισει.Εννοειται οτι αμα χωρισουμε δε θα πληρωνει τιποτα,ετσι κι αλλιως δεν ειμαστε παντρεμενοι,το εχω ξαναγραψει αυτο.

Τωρα πριν λιγο τον εβλεπα που ειχε αραξει8 στον καναπε και μου ερχοταν να γυρισω να του πω με κακια: "Δεν κοιτας μωρε τα χαλια σου και τη φαλακρα που 'χεις κανει και τη μυτογκα σου που ειναι σα ραμφος,που θα μου πεις εμενα οτι δε με θες σεξουαλικα γιατι χαλαρωσε η κοιλια και το στηθος μου." Ξερω,θα ηταν μεγαλη κακια να το πω αλλα και μονο που το σκεφτομαι φαινεται τι οργη κρυβω μεσα μου γι΄αυτον.Τον εβλεπα και μου φαινοταν ασχημος και ηλιθιος και κακος και δε σας κρυβω οτι εκτιμησα μεν την ειλικρινεια του οταν μου εξηγησε τα περι χαλαρωσης,απ΄την αλλη ομως οπως καθε γυναικα θιχτηκα κιολας,κοριτσια ειμαστε βρε παιδια,θελουμε να αρεσουμε,ανθιζουμε με το να μας πει ο αλλος οτι ειμαστε ομορφες,δε θελουμε να ακουμε τετοια πραγματα.

Παντως εχετε δικιο,οπως και να εχει αξιζει για τη μικρη να προσπαθησουμε.Αυτη τη στιγμη μου ειναι λιγο δυσκολο να εφαρμοσω τη συμβουλη της Jean,δεν ειμαι με τιποτα σε τετοιο mood,αλλα ισως το προσπαθησω τις επομενες μερες...!!!

[nnm004]

joe μου τωρα ξαναμπηκα και διαβασα , βρε καλη μου ειναι λιγακι ασχημα τα πραγματα , αμα φτασεις να σκεφτεσαι ετσι και να νοιωθεις καπως ετσι ειναι γ...σετα , το 3ερω γιατι ειχα σχεση με εναν Δημητρη ,πριν γνωρισω τον Πανο, 5 χρονια , στην αρχη ολα καλα , ολα τελεια , τρελος ερωτας και καλα , μετα απο λιγα χρονια οταν συζησαμε βγηκανε ολα τα απαισια στη φορα , τι βρισιδια ριχναμε , τι κατηγοριες ενα ιδιο σκηνικο με το δικο σου κουκλα εμεις ειχαμε πιαστει και στα χερια 1-2 φορες ακομα χειροτερα δηλαδη , η μανα του ηταν μια συμπαθεστατη κυριουλα και με αγαπουσε αλλα εγω του την εβριζα μονο και μονο για να τον θιξω , μιλαμε για τετοια σκηνικα . Τελως παντων εφυγα απο το σπιτι του σε καποια φαση και σταματησαμε να συζουμε , αλλα εγω ειχα κρυωσει τοσο μαζι του που δεν ηθελα καν να τον βλεπω , σεξ δεν γουσταρα να κανω μαζι του , επειτα με πιασανε και τα ψυχολογικα με τις αγοραφοβιες και τις κρισεις πανικου και τις ταχυπαλμιες οποτε μια ωραια πρωια ξυπνησα και του εστειλα ενα μυνημα και του ελεγα "τελειωσαμε" εκεινος ηθελε να παντρευτουμε και να κανουμε 1 παιδι , ηταν και μεγαλος κοντα στα 43 , και ακριβως τα ιδια πραγματα μου ελεγε επειδη μπορει να ειμαι λεπτη αλλα σε καποια φαση της ζωης μου ειχα βαλει καποια αρκετα κιλα και ενω δεν λεγομουνα χοντρη σε καμια περιπτωση ημουνα γεματουλα ,ε το ποσο με προσεβαλε δεν λεγεται "και πως εοισαι ετσι" και "πως κρεμονται οι κοιλιες σου " και "θα κανουμε σεξ αμα χασεις κιλα" και διαφορα τετοια καλουδια ενω εκεινος ηταν σαν μπαζο μπροστα μου , πωπω τωρα τα σκεφτομαι και τρελαινομαι , χωρισα με ενα μυνημα μαζι του και τον αφησα να ξεφτελιστει γιατι γουσταρα να του πω οτι πικρια ειχα μεασμου για εκεινον , και χαρηκα πολθ οταν μια μερα 2-3 μηνες μετα που τον σουταρα ειχα γνωρισει τον Πανο και βγαιναμε ο λαλακας την ειχε στησει κατω απο το σπιτι μου για να μου μθιλησει εφαγε το #%@%#@ που με ειδε με τον Πανο να ερχεται να με παρει να φιλιομαστε και να αγκαλιαζομαστε .

Εγω με αυτο ποθ σου ειπα , λεω να εξετασουμε και την πλευρα του οντος να εχει χαθει η αγαπη σας , γιατι και μενα με το Δημητρη στο τελος δεν ηθελα να τον βλεπω παρολο που τον ειχα ερωτευτει καποτε και δυνατα . Ισως να τελειωσε , ισως να πληγιαστικε απο τους καγαδες ολα ειναι πιθανα , για χαρη της μικρης σας ομως αξιζει να κανετε μια προσπαθεια ,ισως να ξαναερωτευτητε αμα θελετε , να προσπαθησετε να δειτε τι σας ενωνε 10 χρονια τωρα .

[manoula23]

joe μου τα πραγματα ειναι σοβαρα..ειναι πολυ αρνητικο να τον βλεπεις ετσι και εκεινος εσενα.Αποψη μου ειναι να το προσπαθησετε για το παιδι σας.Όμως οπως ειπε και η grafistria αν οντως συνειδητοποιεισεις ότι εχει χαθει η αγαπη σας και οτι δεν μπορειτε να ειστε με τιποτα πια ευτυχισμενοι μαζι τοτε δωσε τελος.Δεν υπαρχει νοημα στο να μεγαλωνει ενα παιδι με δυο γονεις οι οποιοι δεν αγαπιουνται και δεν ειναι ευτυχισμενοι γιατι οι συνεπειες ειναι πολλες και λιγο πολυ γνωστες σε ολους μας..Ασε τα σεξυ εσωρουχα και πιασε τη συζητηση γιατι πως να κανουν σεξ δυο ανθρωποι οι οποιοι στην ουσια "μισιουνται"?Θελει μεγαλη προσπαθεια το πραγμα!εγω δεν ειχα τοσο μεγαλο προβλημα βεβαια αλλα κατι μικροτερο.Θα σου πω τι εκανα.Αφου γεννηθηκε ο μικρος ξεκινησαν καποια προβληματα λογω κουρασης, νευρων, αγχος του συζυγου απο τη δουλεια του και χωσιμο της μυτουλας της μανουλας μου.Για καποιους μηνες τσακωνομασταν μερα παραμερα με ασχημους χαρακτηρισμους και οταν δεν τσακωνομασταν δεν μιλαγαμε απλα ο ενας καθοταν στην τηλεοραση και ο αλλος στο pc.Το μονο που καναμε απο κοινου ηταν σεξ(δεν ενωνει ομως απο μονο του δυο ανθρωπους για παντα).Ακομα και οταν ημασταν ηρεμοι προσπαθουσαμε να μιλησουμε αλλα καταφερναμε μονο να πεταμε ο ενας κακιες στον αλλο.Κανονικος διαγωνισμος καλυτερης επιθεσης!Δεν αντεχα αλλο για αυτο και καποια στιγμη οταν γυρισε απο την δουλεια φαγαμε,του εφτιαξα καφε και του ζητησα να μιλησουμε ξεκινωντας με τη φραση:δεν παει αλλο ετσι αν δεν βρεθει λυση νομιζω πως θα χωρισουμε.Ξεκινησε μια συζητηση γιναμε μπιλιες κατα τη διαρκεια αυτης καταληξαμε στο να φυγει απο το σπιτι και να δουμε ποιες μερες θα παιρνει το παιδι.Καθως ετοιμαζοταν του ζητησα να ταισει το μωρο πριν φυγει για να παω φαρμακειο.Τον ταιζε και τον πιασαν τα κλαμματα φιλαγε το μωρο και το χαιδευε λες και δεν θα το ξαναεβλεπε ποτε.Συγκινηθηκα.Δεν ηθελε να χωρισουμε οπως και εγω αλλωστε.Βγηκαμε μια βολτα και συζητησαμε για το πως ειμασταν παλια,αναλυσαμε τους λογους για τους οποιους γιναμε σκ@τ@ και ειπαμε να ξεκινησουμε απο την αρχη.Εγω εβαλα χερι στη μανα μου και οι δυο μας υποσχεθηκαμε οτι δεν θα αναφερθουμε ποτε ξανα σε γεγονοτα του παρελθοντος και ασχημες εκφρασεις τυπου "και εσυ τοτε μου ειχες πει αυτοκλπ".Επισης ο καθενας αναλαμβανει να διορθωσει τη συμπεριφορα του,να γινει πιο ρομαντικος γλυκος και καλος οπως παλιοτερα και να αφηνει τα νευρα δουλειας εξω απο την πορτα του σπιτιου.

Απο τοτε εδω και 1 μηνα περιπου τα πραγματα κυλουν ομορφα.Βγαινουμε για καφε και επιτελους μιλαμε(το παθαμε και εμεις αυτο να νιωθουμε σαν ξενοι)Νομιζω το οτι το συνειδητοποιησαμε νωρις και καναμε κτι για αυτο μας εσωσε αλλιως ειλικρινα εγω δεν θα αντεχα για πολυ ακομα και πιστευω ουτε και ο αντρας μου.Ελπίζω να βοήθησα σε εμας τουλαχιστον η συζήτηση πετυχε

[nnm004]

Και με τον Πανο περασαμε μια τετοια περιοδο γεματη καυγαδες και απογνωση , γιατι οι καυγαδες πλεον ηταν καθημερινοι και χωρις αιτια ουσιαστικα . Το πρωτο καλοκαιρι του Κωνσταντινου ημασταν ετσι χαλια , αλλα παραδεχομαι οτι εφταιγα εγω κατα μεγαλο ποσοστο , ενω ο καιμενος ο Πανος δεν ειχε ποτε τιποτα για τα κιλα μου ισα ισα εδειχνε οτι δεν ειχε κανενα προβλημα και τον ελκυα και με ηθελε , εγω τα ειχα παρει κρανιακως και μου την εδεινε ο εαυτος μου , εκανα βεβαια απο τοτε διατροφη αλλα ημουνβα 85 κιλα στο νερο οποτε με ενοχλουσανε πολυ , επειτα εδεινα σημασια στις βλακειες της μαμας μου και των συγγενων μου που μου δημιουργουσανε επιπλεον νευρα , η μαμα μου με ειχε πριξει με τα ¨καθως [πρεπει " και τις ανοησιες , και γενικως αρνιομουνα να αναλαβω το ρολο μου σαν μαμα ενω λατρευα το γιο μου . ΟΙ καυγαδες καθημερινοι και δυνατοι , ο Πανος ειχε αρχησει να απελπιζεται οτι θα χωρισουμε εγω δεν ηθελα να το δω , αρνιομουνα να παραδεχτω οτι εφταιγα , εριχνα ολο το φταιξιμο στη μανα μου , μεχρι που σιγα σιγα ηρεμησα , καθησαμε , συζητησαμε με τον Πανο και τα βρηκαμε . Τον Πανο τον γνωρισα , τον ερωτευτικα και τον παντρευτικα μεσα σε 10 μηνες , δεν ειχαμε προλαβει να γνωριστουμε και ημοθνα και εγκυος στο γαμο . Δεν ξεραμε καλα ο ενας τον αλλο , στην αρχη του γαμου μας δεν ενοιωθα οτι τον λατρευω και τοσο , ισως ειχα επιρεαστει απο τις μαλακιες της μανας μου που ελεγε οτι τωρα ειμαιο μητερα και οτι οι αντρες δεν βοηθανε κτλ κτλ , με τον Πανο δεν τα ειχα συζητησει αυτα ομως , σιγα σιγα τα βρηκαμε , για αυτο αργησα να γινω και μια τελεια μαμα για το παιδι μου , ξεπερνωντας ολα αυτα τα δυσκολα συνιδιτοποιησα οτι αυτος ο ανθρωπος ειναι η ζωη μου μετα τα παιδια μου , οτι ειναι η οικογενεια μου . Επειτα καναμε και το 2ο παιδακι , εντα3ει ηρθαμε λιγακι παλι σε ενταση μετα τη γεννα της μικρης για ενα 3μερακι αλλα και παλι τα βρηκαμε , απο την εποχη που εμεινα εγκυος στην μικρη απεκλεισα τη μητερα μου απο το σπιτι μου , δηλαδη δεν την αφηνα να λεει ουτε τη γνωμη της , δεν της αφηνα ποτε τα παιδια για να μην εχει αποψη , τωρα ειναι και πολυ ηλικιωμενη και δεν μπορει , μαγειρευω , καθαριζω κανω τα παντα σπιτι μου και σπανια παμε στο πατρικο μου , κυριως την καλω σπιτι μου για να δει τα εγγονια της και μπορω να πω οτι και με αυτο τον τροπο εχουνε βελτιωθει οι σχεσεις μας και με εκεινη , δηλαδη η καθε μια στο δικο της σπιτι και δεν χωνεται καμια στης αλληνης τις δουλειες . Καπως ετσι βρηκαμε την ισορροπια μας , αμα ομως μας επιανε ο εγωισμος ??? ε θα χωριζαμε πανω σε καυγα του εχω ζητησει να φυγει κιολας και ητανε ετοιμος να το κανει , ειχε ντυθει και ετοιμαζοτανε να φυγει . Δεν λυνονται ετσι ομως τα προβληματα ιδιαιτερα αμα αγαπας παρα πολυ τον αλλο και θελεις να κανεις οικογενεια μαζι του , πλεον δεν φοβαμαι για τη σχεση μου με τον Πανο , τα βρηκαμε ολα , γνωριστικαμε , βγαινουμε κυριως οι 4 (με τα παιδακια ) για καφε και μιλαμε και συνεχεια χωρις να κοιτιομαστε , με γνωριζει καλυτερα απο οτι εγω τον εαυτο μου γιναμε οικογενεια , και το σεξ ?? καλυτερο απο ποτε και παραδοξως πολυ συχνο με τοση κουραση απο τα ζουζουνια μας . Δεν φοβαμαι να κανω και 3ο παιδακι μαζι του , ειμαστε ηδη πλεον οικογενεια . Βαλαμε ομως τον εγωισμο στην ακρη , ιδιαιτερα στην τελευταια ασχημη κατασταση που περασαμε η μπεμπα ητανε 30-40 ημερων ειπα "δεν αξιζει στα παιδια μου να ειναι παιδια χωρισμενων γονεων και δεν τους αξιζει να ακουνε χαζους καυγαδες " το ιδιο και εκιενος και ετσι απλα δεν ξαναμαλωσαμε και ουτε προκειτε δηλαδη , καλα δεν μιλαμε για χαζα καυγαδακια μιλαω για τσακωμους και βρισιδια .

[manoula23]

δεν αξιζει στα παιδια μου να ειναι παιδια χωρισμενων γονεων και δεν τους αξιζει να ακουνε χαζους καυγαδες "

 

Συγχαρητηρια και στους δυο για αυτη τη σκεψη!ειναι οτι καλυτερο μπορουν να σκεφτουν δυο ωριμοι ενηλικες.Και εγω το ιδιο σκεφτηκα και ο Βασιλης μου το ιδιο ειναι πολυ σημαντικο να μην μεγαλωσουν τα παιδια μας με χωρισμενους γονεις αλλα ουτε και να ειναι μαρτυρες τσακωμων καυγαδων κλπ.Να σας ζησουν τα παιδακια σας grafistria μου και να ειστε και εσεις ευτυχισμενοι!Οι σχεσεις και ο γαμος θελουν συζητηση, υποχωρησεις, σεβασμο και συνεχη δουλεια για να ειναι επιτυχεμενες εγω αυτο πιστευω.Αμα τα παρατησεις ολα απο την αρχη χαθηκαμε...

[nnm004]

χιλια ευχαριστω καλο μυ κοριτσι και εσας να ειναι γερο το παιδακι σας και η οικογενεια σας ενα αλλο πολυ σημαντικο ειναι να μην αφηνουμε 3ους να μπενουνε στη σχεση ,δεν αφορα κανενα ο δικος μας γαμος . Και η joe αγαπιετε με τον δικο της απλα αφησανε πολλους 3ους να μπουνε στη σχεση τους , μακαρι να το ξεπερασουνε .

[manoula23]

Σιγουρα φταιει και αυτο!πολυ σημαντικο ειδικα οι μανουλες!Μακαρι να τα ξαναβρουνε και να ειναι ευτυχισμενοι

[manoula]

Νομίζω ότι τα ζευγάρια που δεν παθαίνουν ταραχή με τον ερχομό ενός μωρού είναι λίγα, δυστυχώς. Αν όμως αφήσεις άλυτα αυτά τα προβλήματα γίνονται τεράστια και δημιουργούν ενά γενικευμένο άσχημο κλίμα στη σχέση, φέρνουν απόσταση και παγωμάρα.

Σε κανέναν δεν αξίζει αυτή η ζωή. Κουβέντα θέλει, ειλικρινή, χωρίς εγωισμούς και πείσματα. Το χρωστάτε στο παιδάκι σας και στον εαυτό σας, είναι πραγματικά κρίμα. Στο κάτω κάτω ειλικρινά αυτά που περιγράφεις δε μου φαίνονται και τόσο τραγικά. Θέλω να πω ότι λάθος χειρισμούς κάνουμε όλοι, ειδικά σε στρεσσαρισμένες φάσεις της ζωής μας, λέμε και βαριές κουβέντες αλλά αν το κρατάς μανιάτικο, δεν ωφελεί. Εύχομαι ολόψυχα το καλύτερο!!

[Panoz]

<Θεοπούλα_mode>

Άντε καλέ, σιγά, κόβεται το σεξ;

</Θεοπούλα_mode>

[alcyon]

Να κοπεί δεν κόβεται...

μπαίνει όμως στο ψυγείο!

 

Εμείς τώρα είμαστε στην απόψυξη...

[joe]

Κοριτσια καλησπερα,εγω απο σημερα το πρωι δεν του πολυμιλαω του δικου μου,μου εχει βγει μια απιστευτη ψυχρανσια και αποσταση.Ευτυχως τωρα δουλευει και θα γυρισει αργα το βραδυ οποτε δε θα τον φαω στη μαπα σημερα.Καμμια φορα αμα ειμαστε μαζι τα απογευματα ή τα πρωινα,κι εχει κατεβασμενα μουτρα γιατι τον πειραξε κι εγω δεν ξερω τι,μου ΄ρχεται να παρω τη μικρη και να φυγω απο το σπιτι,δεν αντεχω να τον βλεπω ουτε να ειμαι στον ιδιο χωρο μαζι του.Μουτρα,μουτρα,ολο μουτα.Μουτρα γιατι πχ του ζητησα να παει να παρει γαλα γιατι τελειωσε.Θα παει μεν,αλλα θα κατεβασει μουτρα.Μουτρα γιατι εχω την ταδε δουλεια στο κεντρο και του ζηταω να παμε μαζι.Θα ερθει μεν,αλλα θα μου το βγαλει ξυνο,αφου με την παραμικρη υποψια μποτιλιαρισματος ή ελλειψης παρκινγκ που θα αντιμετωπισουμε αρχιζει τα "εχασα τη μερα μου για σενα" και "γιατι να τρωω εγω μποτιλιαρισμα για να ερθω μαζι σου" και τετοια ωραια,κι ολα αυτα ενω εχει ερθει ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ μαζι μου,δεν του εχω γκρινιαξει για να ερθει ουτε τον εχω δεσει με αλυσιδα και τον σερνω.Τι να πεις,προβληματικη σχεση οντως.Εγω προσευχομαι μονο να ειναι η μικρη μας καλα και πλεον δε θα ασχολουμαι μαζι του.Τοσα χρονια μαζι σε καθε καυγα και προστριβη εγω ετρεχα να τα ξαναβρουμε,ακομη και να μην εφταιγα ζηταγα συγγνωμη,ε τωρα λοιπον ας κανει κατι κι αυτος.

[manoula]

Εγω προσευχομαι μονο να ειναι η μικρη μας καλα και πλεον δε θα ασχολουμαι μαζι του.

 

Βρε αγάπη μου πώς δε θα ασχολείσε μαζί του. Ένα ζευγάρι, δύο γονείς και δεν θα ασχολείσε μαζί του;;;Και πώς θα ζείτε;;Αποξενωμένοι και πάγωμένοι και δυστυχισμένοι;Και αν αυτός έχει κάλο στον εγκέφαλο και δεν κάνει κάτι όπως λες εσύ θα το αντέχεις αυτό;;; Μπορείτε καλύτερα, είμαι σίγουρη, απλά δεν ξέρω το καλύτερα ποιό είναι έτσι όπως πάτε;;

[joe]

Το κακο ειναι οτι τωρα εχω μουλαρωσει κι εγω και οπως μου σπαει τα νευρα με τα μουτρα και την απομακρη συμπεριφορα,ετσι θελω να του τα σπασω τωρα κι εγω.Το ξερω,ολα λυνονται με συζητηση,αλλα πρεπει να ειναι κι ο αλλος διαλλακτικος,να κατσει να ακουσει.Πριν κανα-δυο εβδομαδες δουλευα βραδυνη και ημουν απολυ στεναχωρημενη γιατι ειχαν γινει διαφορα,τον πηρα λοιπον τηλεφωνο να περασει απο τη δουλεια μου να μιλησουμε.Εκλαιγα και του εξηγουσα οτι δεν αντεχω αλλο τα στραβωματα και τις εντασεις,οτι θελω να ειμαστε αγαπημενοι κι οτι αισθανομαι ασχημα που εχω πει πραγματα για τους δικους του κι εκεινος για τους δικους μου,οτι θα ηθελα να τα ξεχασουμε ολα τα ασχημα και να ειμαστε αγαπημενοι.Μου ελεγε "ενταξει,ενταξει" και με αγκαλιαζε καπως ψυχρα ειν΄η αληθεια,ενω τον καταλαβαινα οτι ανυπομονουσε να τελειωνω την παρλα για να φυγει να παει σπιτι.Τελος παντων ειχαμε μεινει στο οτι θα προσπαθησουμε να μην τσακωνομαστε.Δυο μερες μετα,αρχισαμε παλι τα ιδια.

Εντωμεταξυ δε θελω να το παιξω αδικημενη,τα αναγνωριζω και τα παραδεχομαι τα λαθη μου,αλλα αυτος ειναι που μουτρωνει και συννεφιαζει για ψυλλου πηδημα βρε κοριτσια.Μπορει ας πουμε να ξυπνησω εγω με πονοκεφαλο ή να γυρισω απο τη δουλεια μετα απο μια δυσκολη μερα.Σπανια το αφηνω να φανει,στο λογο μου.Ετσι ομως και μυριστει αυτος οτι δεν ειμαι σε καλη διαθεση,θεωρει οτι κατι εχω μαζι του και στραβωνει χειροτερα.Δηλαδη δεν εχω δικαιωμα ΟΥΤΕ να ειμαι κουρασμενη,ουτε να μην εχω διαθεση.Πρεπει να ειμαι μονιμως με ενα χαμογελο στα χειλη,πλαστικη κουκλα,χωρις εναλλαγες στα συναισθηματα.Οσες εχετε δει την ταινια με τη Νικολ Κιντμαν,το Stabford Wives καταλαβαινετε τι εννοω οταν λεω οτι ο τυπος δε θελει διπλα του γυναικα με συναισθηματα,θελει ενα ρομποτ.Ισως επειδη συνηθισε απο τη μαμα του που μια ζωη δε μιλαγε,τα κρατουσε ολα μεσα της και υπεμενε τα παντα.Ναι,αλλα εγω δεν ειμαι η μαμα του.

Θυμαμαι τωρα που θα γυρνουσα για δουλεια μετα την αδεια μητροτητας,και το προηγουμενο βραδυ εκλαιγα γιατι μου κακοφαινοταν που θα αφηνα τη μικρη για τοσες ωρες μετα απο τοσους μηνες.Φανταζομαι το εχετε νιωσει πολλες μανουλες αυτο.Και τι γυρισε και μου ειπε ρε παιδια? "Ενταξει,μη μας πρηξεις και τα @ρχ$%&@ τωρα επειδη γυρνας για δουλεια,αμα δε γουσταρεις να πας παραιτησου και μη μας τα πρηζεις."

Η απολυτη κατανοηση που περιμενει μια γυναικα απο τον αντρα της,ετσι?

Και μη φανταστειε οτι τον ειχα πρηξει με γκρινιες και τετοια.Οχι!!! Απλως καθομουν στον καναπε δακρυσμενη και καποια στιγμη του λεω "Ξερεις κατι,ποναω πολυ που θα πρεπει αυριο να το κανω αυτο,να την αφησω και να παω για δουλεια." Κι η απαντηση του ηταν αυτο που σας εγραψα.

Σας λεω,ο ανθρωπος θελει διπλα του πλαστικη γυναικα χωρις συναισθηματα,χωρις ελαττωματα,μονο να του μαγειρευει και να χαμογελαει μονιμως,αυτο θελει.Αιντε,ουτε να τον φτυσω δε θελω τωρα που τα σκεφτομαι αυτα.Το ζωον.