gaps diet καντιντα και αλλεργίες

[yotasam]

Δεν σας είπα, τα Epsom τα έχουνε 7 Ευρώ το κιλό στα ΒΠ της Αθήνας!

Το δε ομοιοπαθητικό φαρμακείο της Προβατά έχει μόνο τα πιστοποιημένα και τα έχει πάνω από 11 Ευρώ το κιλό...

 

Τι είναι το ΒΠ;

[Katerinoula23]

Yotasam πώς είναι ο πατέρας σου?

[mömmu]

Ο Μερκολα πότε βγάζει δωρεάν μεταφορικά;

 

Λένε για μέσα Νοεμβρίου, παρακολουθείς το site, όπως όλοι

 

Κατερινούλα, γι΄αυτό μια ζωή λέω "one man's poison is another man's cure"

 

Τελικά κοπέλα απο Αθήνα, οχι απο εδώ μέσα, προσφέρθηκε να μου στείλει σπόρους κεφίρ με courier, με διαβεβαίωσε πως δεν παθαίνουν τίποτα απολύτως, και το έχει κάνει άπειρες φορές, να 'ναι καλά..

[prune]

Τι είναι το ΒΠ;

 

Boρεια Προαστια

[vera]

Καλησπερα. Κρασαρε ο υπολογιστης μου και δεν εχω προσβαση σε πισι. Ελπιζω να ειστε ολοι καλα. εμεις προσπαθουμε. Φιλια!

[Maggie]

Rosie SOS, σε παρακαλώ στείλε μου με pm το τηλέφωνο της οδοντιάτρου σου, δάγκωσα κάτι σκληρό και έσπασε ένα σφράγισμα που είχα από το δημοτικό και έφυγε και κομμάτι από το δόντι

[Rosie]

http://iaomt.org/find-a-doctor/search-for-dentist-physician/

 

Maria Kolyvaki, DDS

Tzavella 42A

N. Psychico

Athens, International 15451

Country: Greece

 

Phone: (210) 677-7452

Fax: (210) 684-0616

 

Μαύρο έσπασε?

[Maggie]

Nαι μαύρο, σε ευχαριστώ

[fairy's mom]

αμαντα μπραβο στην αδερφή σου που κατ αρχας το τόλμησε! Και πολύ ευχάριστα τα νέα της καλής προοδου. Προετοιμάσε την όμως για το τι εστί die off, γιατί την περιμένουν και άσχημες ημικρανίες με την λήψη προβιοτικών τροφών, που όμως είναι μέρος της θεραπείας. Όταν ήπια μετά από καιρό κεφίρ νερού (ήδη ένα χρόνο στην γκαπς) έπαθα πολύ άσχημη κρίση ημικρανίας (με τάση για εμτό και όλα τα συναφή..).

 

Καλή δύναμη στην αδερφή σου και μπράβο σου που την στηρίζεις!!

[fairy's mom]

Σχετικά με τον ποιοτικό χρόνο που θίξατε ήθελα κι εγώ να το συζητήσουμε γιατί με απασχολεί εδώ και καιρό. Προσωπικά δεν με ενοχλούν οι θηλσμοί με την έννοια ότι για την μικρή μου αυτό είναι ποιοτικός χρόνος μαζί μου. Αυτό που με απασχολεί και με κάνει να έχω τρομερές τύψεις είναι οι ατελειωτες ώρες στην κουζίνα. Δεν δουλεύω και όμως νιώθω ότι δεν είμαι τόσο κοντά τους όσο θα ήθελα. Θέλω να κάνω πχ χειροτεχνίες με την κόρη μου και η κουζίνα δεν με αφήνει! Αισθάνομαι ότι κάνω αυτήν την διατροφή για την σωματική τους υγεία, αλλά συναισθηματικά δεν τους καλύπτω καθόλου.

[miriki]

Κι εγώ το ένιωθα αυτό ειδικά πέρσι που μέσα σε όλα θήλαζε και πάρα πολύ συχνά. Η μόνη λύση που βρήκα είναι να έχεις όσο το δυνατό περισσότερες έτοιμες λύσεις (π.χ. μερίδες κρέας ή κοτόπουλο μαγειρεμένο στην κατάψυξη, κολοκύθα ψημένη ή κέικ στην κατάψυξη), αλλά και πάλι δεν προλαβαίνεις.

 

Δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι επικράτησαν με τόση ευκολία τα έτοιμα με τα συντηριτικούλια τους και Ε τους. Ήταν πολύ μεγάλη υπόθεση το ότι ξαφνικά λυνόταν τα χέρια της νοικοκυράς που μπορούσε να είναι λιγότερο δούλα και περισσότερο κυρά. Το ίδιο ισχύει και με το μπιμπερό και το θηλασμό. Δεν είναι λίγο πράγμα να μπορεί να ταΐσει και κάποιος άλλος εκτός από σένα, ένα μωρό που τρώει οχτώ φορές τη μέρα.....

 

Για τις μαμάδες που δεν έχουν καμία βοήθεια είναι πραγματικά πολύ δύσκολα τα πράγματα..... Δες και το τίκερ μου και θα καταλάβεις..... Θέλω να τελειώνουμε πια και με τις απανωτές ιώσεις και την προσαρμογή στο καινούριο σχολείο έχουμε κάνει τρελό πισωγύρισμα.

[Rosie]

Είχα αρχίσει να τα γράφω και στην Κατερίνα πριν από λίγες μέρες και χαθήκανε... στα γρήγορα τότε: διαφωνώ μ' αυτά που γράφετε περί "ποιοτικού" χρόνου, πχ παιγνίδι, χειροτεχνίες, παραμυθάκια κτλ.

Ένα παιδί μαθαίνει πολύ καλύτερα και πολύ περισσότερα πράγματα παρακολουθώντας τη μαμά του (ή γιαγιά, νταντά κτλ) να ασχολείται με τα καθημερινά της ζωής.

 

Εγώ την κόρη μου την έχω συνήθως δίπλα μου τα πρωινά όταν κάνω τις δουλειές, στρώνουμε μαζί τα κρεβάτια, βγάζει τα ρούχα από το πλυντήριο και με βοηθάει να τα απλώσουμε, της αρέσει να μαγειρεύουμε κοκ.

Έχει χρόνια για χειροτεχνίες στο σχολείο!

 

Δεν λέω, αν είχα βοήθεια θα αφιέρωνα χρόνο και για τα εξτρά αλλά δεν τα θεωρώ σημαντικά.

Το έχω ξαναγράψει μου φαίνεται, στην κόρη μου έχω αφιερώσει το 1/100 του αποκλειστικού χρόνου που αφιέρωσα στο γιο μου μια και ήτανε το πρώτο μου παιδί, και παρόλα αυτά η μικρή γνωρίζει 100 φορές περισσότερα πράγματα απ' αυτόν σ' αυτή την ηλικία χωρίς να της τα πει, δείξει, διδάξει κανείς (πχ όλα τα χρώματα, μετράει και έχει την έννοια των αριθμών μέχρι το 5, ξεχωρίζει πολλά από τα γράμματα κτλ).

Και μιλάει σαν ένα κοριτσάκι 5 χρονών!

Δεν πιστεύω ότι είναι πιο έξυπνη, απλά έχει μάθει πολύ περισσότερα μέσω της παρατήρησης.

 

Αν σας ενδιαφέρει το θέμα, για να μην βγαίνουμε εκτός τόπικ, διαβάστε για το continuum concept:

Who's in Control? The Unhappy Consequences of Being Child-Centered

http://www.continuum-concept.org/reading.html

 

PS. Δεν αποκλείω βέβαια το γεγονός ότι σ' ένα βαθμό η διατροφή που κάνουμε τη βοήθησε να είναι πιο "ξύπνια", παρατηρητική, να έχει μεγαλύτερη αντίληψη κτλ.

[mesastoura]

πολύ μου άρεσε το άρθρο Rosie, θα διαβάσω κάποια στιγμή και άλλα από εκεί σίγουρα.

σίγουρα το να νιώθει τύψεις η fairy's mom δεν είναι καλό, εγώ σίγουρα νοιώθω όταν παρκάρω τα παιδιά μου σε κάποια οθόνη.

το να παρατηρούν / συμμετέχουν σίγουρα είναι ιδανικό.

[camouflage]

Εγώ την κόρη μου την έχω συνήθως δίπλα μου τα πρωινά όταν κάνω τις δουλειές, στρώνουμε μαζί τα κρεβάτια, βγάζει τα ρούχα από το πλυντήριο και με βοηθάει να τα απλώσουμε, της αρέσει να μαγειρεύουμε κοκ.

Έχει χρόνια για χειροτεχνίες στο σχολείο!

 

Σιγουρα το να κανεις μαζι τους οτι κανουν και στο σχολειο δε θα τους προσφερει κατι, απλως οταν ο γονιος ασχολειται μαζι τους χαιρονται ετσι κι αλλιως. Εγω παρατηρω οτι θελουν να παιξω μαζι τους μονο και μονο για να ειμαστε μαζι. Αλλα και οταν με βοηθανε στις δουλειες χαιρονται γιατι τους λεω μπραβο και εισαι πολυ καλος στο απλωμα/μαζεμα κλπ. Αλλα ειναι αγορια και δεν ειναι και το καλυτερο τους οι δουλειες του σπιτιου

Ευτυχως εμενα ειναι δυο και παιζουν μαζι (τωρα τελευταια χωρις συνεχως να μαλωνουν) και εχω βρει καποια ησυχια. Οταν μου ζητανε να παιξω προσπαθω να το κανω εστω και για λιγο, γιατι με εχουν φαει και εμενα οι τυψεις οταν λεω 'δε μπορω τωρα'.

[miriki]

Αν τα παιδιά ζούσαν σε ομάδες, κοντά στη φύση δε θα ήταν απαραίτητες ούτε οι χειροτεχνίες ούτε τα παζλ. Όμως όταν τα παιδιά είναι κλεισμένα σε διαμερίσματα και κατά μόνας ή άντε δύο δύο το πράγμα αρχίζει να μπερδεύεται. Παλαιότερα που οι οικογένειες ήταν εκτεταμένες και ως προς τον αριθμό των μελών που συγκατοικούσαν και ως προς τον αριθμό των γενεών η κοινωνικοποίηση των παιδιών ήταν εντελώς διαφορετική.

 

Μπορείς να βάζεις το παιδί να συμμετέχει και να του αναθέτεις και ευθύνες ανάλογα με την ηλικία του, αλλά δε μπορεί η επαφή να εξαντλείται σε αυτό. Για να το πω απλά αν εγώ βαριέμαι που μαγειρεύω συνέχεια τι να πει το δόλιο το τρίχρονο κλεισμένο στους τέσσερεις τοίχους και η μοναδική του παρέα δε μπορεί πάλι.....

[amande]

νεραιδομαμά ευχαριστούμε πολύ:)

προσπαθεί πραγματικά πολύ η αδερφή μου (και είναι τόσο δύσκολο μετα απο τοσα χρόνια άθλιας διατροφής - πραγματικά τη θαυμάζω), τη στηρίζω όμως καθημερινά και της υπενθυμιζω διαρκώς τι πρεπει να τρώει, ξεκίνησε και τα τουρσια (βρήκε απο μια γνωστή μας - μου έστειλε κι εμενα, το είχε φτιάξει τέλειο!!)

[camouflage]

Αν τα παιδιά ζούσαν σε ομάδες, κοντά στη φύση δε θα ήταν απαραίτητες ούτε οι χειροτεχνίες ούτε τα παζλ. Όμως όταν τα παιδιά είναι κλεισμένα σε διαμερίσματα και κατά μόνας ή άντε δύο δύο το πράγμα αρχίζει να μπερδεύεται. Παλαιότερα που οι οικογένειες ήταν εκτεταμένες και ως προς τον αριθμό των μελών που συγκατοικούσαν και ως προς τον αριθμό των γενεών η κοινωνικοποίηση των παιδιών ήταν εντελώς διαφορετική.

Συμφωνω. Παλιοτερα τα αμολαγανε και στις αλανες με ολα τα γειτονακια μαζι και ηταν ησυχοι. Το πολυ πολυ να σου γυρναγε με πληγιασμενα γονατα. Τωρα στους τεσσερεις τοιχους θα καταφυγεις σε τονους παιχνιδια και στην τηλεοραση και στα χατηρια και ολα τα καλα!

[Rosie]

Κοπέλες το βιβλίο είναι προσαρμοσμένο στα σημερινά δεδομένα, αν σας ενδιαφέρει το θέμα αξίζει να το διαβάσετε.

Να μην βγαίνουμε όμως εκτός τόπικ!

 

Amande μπροστά στον πόνο της ημικρανίας αυτά είναι πολύ μικρές θυσίες, η αδερφή σου θα το ξέρει αυτό από πρώτο χέρι, ε;

Το "καλό" με τις ημικρανίες είναι ότι είναι τόσο επώδυνες που η σωστή διατροφή γίνεται επιλογή και όχι επιβολή, όπως ίσως συμβαίνει με άλλες GAPS παθήσεις που δεν τους δίνουμε και τόση μεγάλη προσοχή, πχ φούσκωμα, καταρροή, εκζεματάκια κτλ.

[amande]

που η σωστή διατροφή γίνεται επιλογή και όχι επιβολή

αυτό ακριβώς έχει στο μυαλό της και της είναι ευκολότερο να ακολουθήσει τις διατροφικες αλλαγές

παλιότερα έκανε συνέχεια δίαιτες για τα περιττά κιλά και πάντα ένιωθε καταπιεσμένη, σε αντίθεση με τώρα, που ναι μεν είναι δύκολο αλλά δεν αισθανεται αυτό το ψυχολογικό βάρος

[Ελινα Ζ.]

Γεια σας κ απο μενα.Ο γιος μου τα παει ανελπιστα καλα με την γκαπς,περιμενα πως δε θα ρωει τιποτα αλλα ολα πανε μια χαρα

Ροζυ το μελι μου αρεσε πααααρα πολυ μετανιωσα που δεν πηρα κ αλλομου χει μεινει μισο κουτι...λεω να τον παρω να μου στειλει καμια δεκαρια κιλα ,θα στειλει αραγε η πρεπει να ναι περισσοτερες παραγγελιες?

[fairy's mom]

Είχα αρχίσει να τα γράφω και στην Κατερίνα πριν από λίγες μέρες και χαθήκανε... στα γρήγορα τότε: διαφωνώ μ' αυτά που γράφετε περί "ποιοτικού" χρόνου, πχ παιγνίδι, χειροτεχνίες, παραμυθάκια κτλ.

Ένα παιδί μαθαίνει πολύ καλύτερα και πολύ περισσότερα πράγματα παρακολουθώντας τη μαμά του (ή γιαγιά, νταντά κτλ) να ασχολείται με τα καθημερινά της ζωής.

Δεν στεναχωριέμαι γιατί δεν εχω χρόνο να τους μάθω πράγματα. Συμφωνώ ότι με την παρατήρηση μαθαίνουν πολλά και δεν είμαι από τις μαμάδες που βιάζονται να μάθουν σε ένα 3χρονο πχ την ΑΒ. Το κάθε πράγμα στον καιρό του. Άλλωστε και μένα από άποψη μάθησης βλέπω ότι τα αρπάζουν πολύ εύκολα από την παρατήρηση. Και ειδικά η μεγάλη μου που άργησε στα πάντα της, τώρα από το πουθενά, χωρίς να προσπαθήσω καθόλου έμαθε να μετράει αγγλικά μέχρι το 12 και να τα λέει και ανακατεμένα. Ερχεται στην κουζίνα στο ρολόι του φούρνου και μου λέει εναν ένα τους αριθμούς από την ώρα που βλέπει. Και είμαι σίγουρη ότι η διατροφή την έχει βοηθήσει σε αυτό!

 

Το θέμα μου είναι ότι αφιερώνω τόσο χρόνο στην κουζίνα που δεν υπάρχει χρόνος για να κάτσω να παίξω μαζί τους. Αυτό είναι κάτι που το θέλουν και αυτά και εγώ. Αυτό εννοώ ποιοτικό χρόνο. Να κάνουμε κάτι μαζί ευχάριστο χωρίς να πρέπει να διακόψω πάνω στην διασκέδαση μας για να παω πάλι στην κουζίνα. Σπάνια θα κάνουμε κάτι μαζί, χωρίς να πρέπει να διακόψω για μία δουλειά συνήθως σχετική με γκαπς.

 

Φυσικά προκειμένου να επιστρέψουμε στις παλιές διατροφικές συνήθειες με τις συνέπειες τους, αυτό είναι ένα κόστος που είμαι πρόθυμη να πάρω. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν με στεναχωρεί κιόλας.

[fairy's mom]

Σήμερα ήπια πολύ κεφίρ νερού και το απογευμα "ξανάμεινα έγκυος". Η κοιλιά μου θα πρέπει να είναι περίπου 4 μηνών. Θυμήθηκα εσένα Ρόζυ. Και οι μύκητες σα να πάνε να ξεκινήσουν πάρτυ.

 

Στο μωρό που ήπιε επίσης είδα τώρα το απόγευμα μικρό συγκαματάκι και κακά που τα μισά ήταν ένα πολύ ανοιχτό χρώμα. Άσπρο δεν το έλεγες, αλλά το πλησίαζε. Τώρα αυτό το χρώμα τι να σημαίνει? Die off ή να έχει σχέση με την πέψη του λίπους? Υπόψιν ότι η πρωινή της κένωση ήταν πιο σφιγκτή και καφεκόκκινο.

 

Εγώ είμαι σίγουρη ότι περνάω φάση αποτοξίνωσης. Θέλω να πίνω χυμούς και προτιμαώ το κεφίρ νερού από αυτό του γάλακτος. Γενικά δεν πολυθέλω λίπη, κρέας, γαλακτοκομικά. Και νοιώθω τόσο φουσκωμένη, που το βράδυ και νηστική να μείνω, δεν με πολυνοιάζει.

[Rosie]

Τα γιαουρτάκια μου πήξανε, μόλις έριξα μια κλεφτή ματιά!

 

Το βουλγάρικο άργησε αρκετά να πήξει και σε κάποια φάση ανησύχησα ότι δεν θα γίνει...

 

Μου κάνει εντύπωση που συγκρίνω τα γιαουρτάκια με το Ρούμελη και αυτό του Κουκάκη και τα πρώτα είναι κιτρινωπά ενώ με το άλλο γάλα κάτασπρα

 

Ελίνα χαίρομαι που σου άρεσε το μελάκι, κι εμάς μας αρέσει πολύ.

Πάρτον ένα τηλέφωνο, μπορεί να ξανακατέβει Αθήνα να σου φέρει να μην πληρώσεις και μεταφορικά.

[Rosie]

Εγώ απ' την άλλη αυτές τις μέρες ζω με ζωμούς, πίνω το ζωμό με μπόλικο λίπος και μετά δεν πεινάω για μεσημεριανό ή βραδινό.

Δεν ξέρω αν είναι καλό αυτό, αλλά τι να κάνω που δεν πεινάω;

[fairy's mom]

Όλο ξεχνάω να σας πω τις εντυπώσεις μου από τα προιοντα της Soevan! Μου έφερε σαμπουάν, υγρό για τα πιάτα και αποσμητικό για τις μασχάλες. Οι συνταγές είναι στο διπλανό θέμα.

 

Είναι όλα πάρα πολύ καλά και πλέον θα τα καθιερώσω κι εγώ. Εκτός από το υγρό για τα πιάτα που θα φτιάξω ένα για να έχω σε μία στιγμή ανάγκης, αλλά θα προτιμήσω το αρκάδι που μου σύστησε η Ρόζυ και το βρίσκω πολύ πιο αγνό.

 

Το σαμπουάν πάντως το χρησιμοποίησα και είναι μία χαρά (το μαλλί μου είναι λιπαρό, δεν ξέρω τι αποτέλεσμα θα είχε σε ένα πιο ξηρό μαλλί). Τα εναλλακτικά τελείως αγνά της Κάμπελ δυστυχώς δεν έχω την θέληση να καθιερώσω, ούτε καν να τα δοκιμάσω για να είμαι ειλικρινής Τουλάχιστον όχι ακόμα.

Αν θέλει κάποια κοπέλα την βάση για το σαμπουαν ας το πει στην Σοφία, γιατί εμείς θα παραγγείλουμε σιγουρα. Θέλω να δοκιμάσω όμως και ένα σαπούνι-σαμπουάν να συγκρίνω, αλλά μου αρέχσει η ιδέα να φτιάχνω το δικό μας σαμπουάν. Θα μπορούσα να πηγαίνω και δωράκι σε φίλους με παιδιά. Πιστεύω ότι θα άρεσε στους περισσότερους. Γιατί υπάρχουν και κάποιοι που βρίσκουν τα τζόνσον αξεπέραστα .

 

Επίσης το αποσμητικό κάνει μία χαρά δουλειά, μόνο που πρέπει να το απλωνω με το χέρι (so what?) και ίσως πιο συχνά σε σχέση με τα έτοιμα. Αλλά προτιμώ να βάζω την σόδα και το λάδι καρύδας. Δεν ξέρω όμως αν θα είχε την ιδια επιτυχία και το καλοκαίρι. Οψομεθα...