ΕΣΕΙΣ ΠΩΣ ΤΑ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΟΛΑ?

[dimmi]

οι δουλειες δεν τελειωνουν ποτεεεεεεεεεεεεεεεεε μα ποτεεεεεεε και αμα εισαι και σε εξοχή εκει να δεις δουλειες ..βεραντες , λουλουδια , ξεχορταρίσματα καθε μέρα κάτι υπάρχει ......... καλια στην πόλη στην αθήνα ένα μπαλκονάκι .....λιγότερες δουλειές έχει ένα διαμέρισμα παρα ένα σπιτι στην εξοχή ...ακουστε και έμενα βεβαια καμια σχεση η πόλη με την εξοχή αλλα μην νομίζεται οτι και εμεις που ζούμε στην κρήτη δεν τρέχουμε ....σαν τους τρελους και διακοπες καλοκαιρινέ ς ουτε λογος διότι εμείς έχουμε περισότερη δουλειά το καλοκαίρι λόγο τουρισμού....το χειμώνα ειναι τα σχολεία αρα τίποτα πάλι

γειά σου Κρήτη όμορφη, αλίμονο στους νησιώτες, πολλές ευκολίες αλλά και τόσες δυσκολίες...διακοπές? υπάρχει τέτοια λέξη? Το χειμώνα για σκί στα βουνά που θα είμαστε αποκλεισμένοι

χαιρετίσματα από Νάξο!

[Thaumataki]

24 ώρες δε μού φτάνουν.....

Και τώρα με την εγκυμοσύνη που είναι και δύσκολη (ναυτίες, κούραση, εμετοί) ακόμη χειρότερα!!!!!!!

[ΟΛΓΑ78]

νομιζω οι αλλες κοπελες με καλυψαν. Πολυ απλα δεν τα προλαβαινουμε. Τα χομπι τα εχουμε κοψει και οι δυο, χομπι μας ειναι πλεον τα παιδια. Οποιος σηκωθει πρωτος ριχνει μια πλυση ρουχα στο πλυντηριο (μη φανταστεις οτι τα ξεχωριζουμε, αχταρμα στους 40 και ο,τι βγει), οποιος επιστρεψει πρωτος τα ριχνει στο στενωτηριο/απλωστρα, εχουμε καταργησει το σιδερο ακτος κι αν παμε σε κανενα γαμο και βαλουμε πουκαμισα. Μαγειρεμα σαβατοκυριακο και καταψυκτη. Σκουπισμα και σφουγγαρισμα κανουμε με τη "βοηθεια" των παιδιων, σαν παιχνιδι, το λατρευουν. Ψωνια ολοι μαζι σαββατο πρωι, ξεσηκωνουμε το σουπερ για να μη χρειαστει να ξαναπαμε μεσοβδομαδα.

Κατα τ'αλλα... παιχνιδια πεταμενα παντου, λιγα ρουχα απο'δω κι απο'κει, λεκεδες απο milko στον καναπε (ξερει κανεις πως βγαινουν αλλα θεωρω τον εαυτο μου τυχερο που συνηθως τα παιδια μου γελανε... ασε μου οι κορη μου διασκεδαζει ατελειωτες ωρες παρατησωντας μια αραχνη που εκανε ιστο στο μπαλκονι μου πριν λιγο καιρο και τωρα δε μου παει η καρδια να τον χαλασω :oops: , εχει μαθει τοσα, πως πιανει τα εντομα, πως τα τρωει, τρεχει καθε μερα να δει τι κανει... Οτι θα ειχα pet αραχνη και μαλιστα επειδη καναμε δυο εβδομαδες να σκουπισουμε το μπαλκονι ουτε που το ειχα ποτε φανταστει :oops: :razz:

 

χαλαρωσε και ευχαριστησου το παιδακι σου και σε λιγο και το μωρακι σου, το σπιτι μας ειναι για να το ζουμε, οχι για να τα το καθαριζουμε

 

Αχ, πόσο δίκιο έχεις... Εμείς έχουμε κάνει το τραπέζι στο σαλόνι χάλια από τους μαρκαδόρους, το ριχτάρι στον καναπέ το ίδιο, το χαλί το ίδιο, αλλά τελικά πρέπει να επιλέγουμε για ποια πράγματα θα αγχωνόμαστε, για ποια θα μαλώνουμε τα παιδιά μας και για ποια θα εκνευριζόμαστε με τον εαυτό μας, διαφορετικά θα καταντήσουμε υστερικές και με ένα ξεσκονόπανο στο χέρι. Μια κουμπάρα μου μου λεέι: " Καλά, πώς τον αφήνεις τον Μιχάλη να παίζει με τους μαρκαδόρους στο σαλόνι και να σου λερώνει?" Χώρο το σπίτι μας δεν έχει, αναγκαστικά το σαλόνι είναι παιδότοπος, ας παίξει λοιπόν όσο θέλει, κάποια πράγματα θα τα τακτοποιήσω, κάποια θα μείνουν με... "σημάδια", τουλάχιστο να είμαι καλά ψυχικά -ώρες ώρες- και να μην αναγκάζομαι να τον μαλώνω συνέχεια ακόμη και τις λίγες ώρες που είμαι μαζί του.

[supermama]

Ούτε εμείς βασιστήκαμε σε άλλους για να κάνουμε τα παιδιά και αν το υπονόησες ελπίζω να ζητήσεις συγνώμη.

.

 

τελικα ποτε δε θα βγαλουμε ακρη με τα γραπτα. ειναι τοσο ευκολο να παρεξηγηθουν... απαντησα με το υφος αυτο γιατι ειπες οτι αν τα κανω μονη και ζηταω βοηθεια καλα να παθω. μου φανηκε καπως.ισως το παρερμηνευσα σα φραση τι να πω... οπως εκανες καισυ το ιδιο με τα δικα μου λογια. Ισα ισα που σου εδωσα δικιο γιατις δυσκολιες που ισως εχετε. απλα ειπα τα πραγματα με τη δικια μου οπτικη γωνια.

[demi]

απλα δεν τα προλαβαινω και αν μεινει και ασκουπιστο το σπιτι η δεν πλενω τα πιατα κλπ δεν αγχωνομαι ΚΑΘΟΛΟΥ...Αυτο με θελω ειναι να προλαβω να μοιρασω τα παιδια (σχολειο και γιαγια)και να εχω ενα φαγητο ετοιμο το απογευμα που θα γυρισουμε..

μεσανυχτα μαγειρευω ,συμμαζευω ,βαζω πλυντηριο ξημερωματα απλωνω,σιδερωνω κλπ..

ΑΙΣΧΟΣ!

[ΟΛΓΑ78]

ΟΛΓΑ78 σε καταλαβαίνω απόλυτα.Εγώ τώρα είμαι στην φάση Νο2,δηλαδή έχει γεννηθεί και το 2ο παιδάκι μου(10 μηνών τώρα).Δουλεύω πολύ λιγότερες ώρες από εσένα και πάλι για να καταφέρω να ψιλομαζέψω το χάος μπορώ μετά τις 23:00...Κουράγιο,μην παλαβώνεις,ειδικά τώρα που είσαι έγκυος.Αυτό που θα σου πρότεινα είναι μόλις πάρεις την άδεια τοκετού,αν βέβαια έχεις κάποια βοήθεια, να πάρεις το μικράκι σου και να πάτε διακοπές...Θα έχει την αποκλειστικότητα πριν γεννηθεί ο νέος εισβολέας και θα περάσετε σούπερ,το έκανα και εγώ πέρυσι και παρά την κούραση της εγκυμοσύνης και την απουσία του μπαμπά,θα θυμάμαι για πάντα αυτές τις διακοπές.Αν πάλι δεν είναι εφικτό,θα έχετε σίγουρα περισσότερο χρόνο για παιχνίδια και μπάνια εντός πόλης.Τώρα στην φάση που είσαι και δεν έχεις χρόνο,σημασία έχει η ποιότητα του χρόνου που περνάτε μαζί και όχι η ποσότητα.Προσπάθησε αν δεν έχεις βοήθεια να πάρεις μια γυναίκα 2 φορές τον μήνα,να σιδερώνει και να κάνει τις δύσκολες δουλειές.Σχεδόν όλες εδώ στο forum είμαστε ομοιοπαθούσες...Πόσες δεν έχουμε αντικρύσει όταν γυρνάμε από την δουλειά σαλόνι χάος,κουζίνα άστα και σε κάποια γωνία ωχ μια πάνα κουλουριασμένη...Και τα πιτσιρίκια να θέλουν παιχνίδια,χάδια,την προσοχή μας γενικότερα και όχι μια μάνα να συγυρίζει....

 

Συμφωνώ απόλυτα με το τελευταίο... έχεις πολύ δίκιο... δυστυχώς, όσον αφορά το θέμα διακοπές και γυναίκα, δεν μας το επιτρέπουν τα οικονομικά μας, δεν με πειράζει όμως αυτό, τουλάχιστο να ηρεμίσω από τη δουλειά και να προσπαθήσω να βάλω κάποια πράγματα σε τάξη. Ξέρω ότι όλες με καταλαβαίνετε, στην ίδια θέση είμαστε, άλλες περισσότερο και άλλες λιγότερο, δεν έχει σημασία, τουλάχιστο να αξιολογούμε καταστάσεις και να μην πελαγώνουμε, αυτό προσπαθώ κι εγώ να κάνω, άσχετα κατά πόσο τα καταφέρνω.

[ΟΛΓΑ78]

Συγνώμη, αλλά άντρες δεν έχετε; Δεν τους βάζετε στη δουλειά;

Εμείς έχουμε 3 παιδιά δουλεύουμε και οι δύο, φυσικά δεν τα προλαβαίνουμε όλα, αλλά ακριβώς αυτό ΔΕΝ ΤΑ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ, όχι δεν τα προλαβαίνει η γυναίκα.

 

Είμαι άντρας αλλά εκνευρίζομαι τρομερά όταν ακούω γυναίκες να τονίζουν ότι δεν τα προλαβαίνουν...ο πασάς δηλαδή τι κάνει; Βλέπει ποδόσφαιρό; Μια χαρά μπορούμε να συδερώσουμε, να μπαλώσουμε, να μαγειρέψουμε να πλύνουμε τα παιδιά.

Αν δουλεύουν και οι δύο, ΔΕΝ ΕΧΕΙ δικαιλογία ο άντρας να μην κάνει δουλειές στο σπίτι.

Η μόνη δουλειά που δεν μπορεί να κάνει ο άντρας είναι ο θηλασμός. Όλα τα άλλα μπορούν εξίσου να τα κάνουν και οι δύο.

 

Βιάβασα για την κοπέλα που λέει ότι γύρισε στις 23.30 και βρήκε το σπίτι χάος...καλά και ο άντρας σου τι κάνει, δεν μπορεί να βάλει το μικρό για ύπνο και να τακτοποιήσει; Και αυτός δεν μένει σπίτι;

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι αυτός θα πρέπει να τακτοποιήσει για να το βρεις εσύ εντάξει το σπίτι όταν γυρνάς αργά, και ξέρεις γιατί πρέπει να το κάνει; Μόνο και μόνο επειδή σε αγαπάει.

 

Να με συμπαθάτε αλλά δεν νομίζω ότι ο άντρας πρέπει να δείχνει την αγάπη του μόνο στο πήδημα, στα δώρα προς τη γυναίκα ή στις εξόδους. Οι μικρές καθημερινές λεπτομέρειες του στύλ: γυρνάει πρώτος ο άντρας, πλένει τα πιάτα, βάζει πλυντήριο, πλένει τα παιδιά, απλά και μόνο επειδή αγαπάει τα παιδιά του και τη γυναίκα του. Τι αγάπη είναι αυτή αν δεν ξεκουράζεις το σύντροφό σου;

 

Μιλώντας γενικά συμφωνώ μαζί σου και χαίρομαι πολύ που ένας άντρας έχει τέτοιες απόψεις. Ειδικά, οφείλω να πω ότι χτες το βράδυ και ο άντρας μου γύρισε στις 22:00 σπίτι από τη δουλειά, πήρε τον μικρό από την νονά του -κι αυτό το καημένο μπαλάκι το έχουμε κάνει- , του έφτιαξε το γάλα, μέχρι και μακαρόνια έφτιαξε για να φάνε, απλά κάποια πράγματα που ήταν ήδη μέσα στη μέση από πριν, δυστυχώς παρέμειναν στη θέση τους. Δεν μπορώ να έχω απαιτήσεις από αυτόν να τα κάνει όπως τα θέλω εγώ, γιατί ως γνωστόν κι εμείς οι γυναίκες είμαστε κάπως παράξενες με το θέμα τάξη και καθαριότητα. Τα βασικά πάντως, που με ενδιαφέρουν -πλύσιμο πιάτων, να τον κάνει μπάνιο, να τον ταίσει, να τακτοποιήσει στοιχειωδώς- τα κάνει. Κι αυτός, όμως, δουλεύει συνήθως πρωί-απόγευμα, δεν μπορώ να έχω απαιτήσεις και πάλι καλά, είμαι ευχαριστημένη.

[ΟΛΓΑ78]

απλα δεν τα προλαβαινω και αν μεινει και ασκουπιστο το σπιτι η δεν πλενω τα πιατα κλπ δεν αγχωνομαι ΚΑΘΟΛΟΥ...Αυτο με θελω ειναι να προλαβω να μοιρασω τα παιδια (σχολειο και γιαγια)και να εχω ενα φαγητο ετοιμο το απογευμα που θα γυρισουμε..

μεσανυχτα μαγειρευω ,συμμαζευω ,βαζω πλυντηριο ξημερωματα απλωνω,σιδερωνω κλπ..

ΑΙΣΧΟΣ!

 

Εγώ, πραγματικά, θαυμάζω όσες γυναίκες μπορείτε και λειτουργείτε μετά τις 00:00. Εγώ το ομολογώ, δεν μπορώ. Άντε να πλύνω τότε κανένα πιάτο ή να τακτοποιήσω...αισθάνομαι τόσο πτώμα, που δεν με κρατάνε τα πόδια μου.... ειδικά τώρα με τα +9 κιλά που έχω πάρει.

[ΟΛΓΑ78]

σωστό και αυτό αλλά υπάρχει πάντα και ένα τίμημα ή ένα ρίσκο, όπως το να εισβάλουν στη ζωή της οικογένειας αμφότερα τα πεθερικά.

Νομίζω είναι λεπτή η γραμμή που χωρίζει την βοήθεια από το βάρος και το πώς το εκλαμβάνει κανείς.

Εχω δεί και ζευγάρια κοντινά μου να χωρίζουν ενώ είχαν όλα τα ρούχα φρεσκοσιδερωμένα απο την πεθερά, φαγητό ζεστό για τα παιδιά και πολλούς να τα προσέχουν.

Εύκολα η κατάσταση περνά απο το στάδιο "χρειάζομαι λίγη βοήθεια" στο στάδιο "καθοδηγώ πλήρως την ζωή του ζευγαριού". Δεν μπορούμε να έχουμε τον άλλο (είτε πεθερό είτε μάνα) μέσα στη ζωή μας μέχρι εκεί που θέμε, να μας κάνει δουλειές και μετα να του πούμε "ε εσύ μην ανακατευέσαι στην οικογένεια μου δε σου πέφτει λόγος"...

 

Σημειωτέον ότι έχω π ο λ υ πιεστική & κυριαρχική πεθερά που ο άλλος της γιός χωρίσε με 2 παιδιά...και έμενε το ζευγάρι κάτω απ'της πεθεράς.

Ετσι με ενδιαφέρει ιδιαίτερα το θέμα αυτό με τα όρια και πώς το βλέπετε κι εσείς οι μεγαλύτερες/οι.

 

Οι ισορροπίες είναι όντως πολύ λεπτές, και τουλάχιστο με την μητέρα σου μπορείς να συνεννοηθείς με τις πεθερές όμως -κατά το πλείστον- μπορεί να υπάρξει θέμα.

[τον]

γειά σου Κρήτη όμορφη, αλίμονο στους νησιώτες, πολλές ευκολίες αλλά και τόσες δυσκολίες...διακοπές? υπάρχει τέτοια λέξη? Το χειμώνα για σκί στα βουνά που θα είμαστε αποκλεισμένοι

χαιρετίσματα από Νάξο!

 

 

γεια σου ΝΑΞΟ δεν εχω ερθει ποτε εννοητε ειμαστε οι τυχερη που ζουμε σε νησι ..και ΚΑΝΟΥΜΕ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ωπος λενε η αθηναιοι.:rolleyes:

η θάλασα πεντε λεπτα απο το σπίτι καιιι εγώ δεν είμαι σπίτι ουτε και τα παιδιά μου και αν ειναι αυτά μόνα τους ουτε λόγος

την βλεπουμε πάντος ...δεν θα πω ψέματα ..ωραια ειναι

[DALIA]

σωστό και αυτό αλλά υπάρχει πάντα και ένα τίμημα ή ένα ρίσκο, όπως το να εισβάλουν στη ζωή της οικογένειας αμφότερα τα πεθερικά.

Νομίζω είναι λεπτή η γραμμή που χωρίζει την βοήθεια από το βάρος και το πώς το εκλαμβάνει κανείς.

Εχω δεί και ζευγάρια κοντινά μου να χωρίζουν ενώ είχαν όλα τα ρούχα φρεσκοσιδερωμένα απο την πεθερά, φαγητό ζεστό για τα παιδιά και πολλούς να τα προσέχουν.

Εύκολα η κατάσταση περνά απο το στάδιο "χρειάζομαι λίγη βοήθεια" στο στάδιο "καθοδηγώ πλήρως την ζωή του ζευγαριού". Δεν μπορούμε να έχουμε τον άλλο (είτε πεθερό είτε μάνα) μέσα στη ζωή μας μέχρι εκεί που θέμε, να μας κάνει δουλειές και μετα να του πούμε "ε εσύ μην ανακατευέσαι στην οικογένεια μου δε σου πέφτει λόγος"...

 

πολύ σωστή τοποθέτηση..

Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η δική μας μαμά για τον άντρα μας είναι πεθερά

 

Επίσης συμφωνώ με την κοπέλα που είπε ότι το ΟΛΑ είναι κάτι πολύ πολύ σχετικό...Για εμένα το ΟΛΑ όσο αναφορά το σπίτι είναι, συμμαζεμένο όταν θα κοιμούνται όλοι, πεντακάθαρο μπάνιο, κουζίνα τακτοποιημένη.

 

[Goblin]

Ξέρεις τι είναι να πρέπει να πας την μεγάλη νοσοκομείο στις 12 το βράδυ επειδή είχε σπασμούς από πυρετό, αλλά να μην έχεις κανέναν να μείνει με τα δίδυμα;

 

Ξέρεις τι αγωνία έχει κάθε μέρα η γυναίκα μου να προλάβει(με όλες τις απεργίες του ηλεκτρικού, πορείες κτλ) να είναι στις 16.00 να πάρει την μεγάλη από τον παιδικό γιατί αν δεν προλάβει δεν υπάρχει άλλος να πάει να πάρει το παιδί;

 

Ξέρεις τι είναι απλά η καθημερινή αγωνία για το τι θα παμειρέψουμε να φάνε, γιατί απλά αν δεν προλάβουμε δεν υπάρχει καμία μαμά για να της ζητήσουμε να κοιτάει το φαγητό ή να μαγειρέψει για τα παιδιά;

 

Ξέρεις τι είναι να μην προλάβεις να πάρεις γάλα από το SM επειδή γύρισες αργά από τη δουλειά, και δεν έχεις μαμά να την παρακαλέσεις να πάει να πάρει αυτή;

 

Ξέρεις τι ωραίο είναι να πρέπει να ξυπνήσουμε στις και όχι στις 7.10 γιατί αν αργήσουμε να ετοιμάσουμε το πρωί και τα 3, και δεν προλαβαίνουμε να πάμε τη μεγάλη στον παιδικό, δεν υπάρχει κανείς να την πάει λίγο αργότερα;

 

Για να μην αναφερθώ στο ότι θέλουμε κάποια φορά και εμείς να βγούμε ώς ζευγάρι αλλά απλά αυτό δεν υπάρχει ώς εναλλακτική στη ζωή μας.

 

Δεν τα ξέρεις όλα αυτά. Συγνώμη αλλά αν έχεις τη μάνα σου στο κάτω διαμέρισμα ΔΕΝ έχεις δικαίωμα να παραπονιέσαι.

Αν δεν την αφήνεις να σου κάνει δουλειές, συγνώμη αλλά καλά να πάθεις. Ναι είμαι απόλυτος σε αυτό.

 

Πόσο σε καταλαβαίνω…. Και έχετε και 3 παιδιά και δουλεύει και η γυναίκα σου και δεν έχετε βοήθεια…. Πως τα βγάζετε πέρα?? Εμείς με 2, εγώ δεν εργάζομαι, βοήθεια δεν υπάρχει και τρέχουμε όλη μέρα.

 

Μου έτυχαν και πυρετικοί σπασμοί στον μικρό μου…… πάλι καλά που ήταν ο σύζυγος στο σπίτι, κοιμόταν με τον μεγάλο (μεσημέρι)…. φύγαμε τρέχοντας για το Ιατρικό και ο μεγάλος μου δεν ήξερε τι του γινόταν… με εμένα να κλαίω… τον αδερφό του (άστα)… ο μπαμπάς να τρέχει και να πατάει κόρνες!!!!

 

‘’ Ξέρεις τι είναι να μην προλάβεις να πάρεις γάλα’’…….. Ξέρω!!!!

[ΑΦΡΟΔΙΤΑΚΙ]

Δεν προλαβαίνουμε! Είναι πολύ απλό....

Μόνο τα απαραίτητα: φαγητό, κουζίνα και τουαλέτα. Εχθές για παράδειγμα γύρισα στις 7.30 και μέχρι τις 9.30 τακτοποίησα τις πλυμένες κουβέρτες και παπλώματα. Προσπαθώ να ασχολούμαι και με τις μικρές αλλά όταν πλέον έρθει η ώρα του ύπνου είμαι τόσο κουρασμένη που δεν μπορώ να σιδερώσω ή να κάνω κάτι άλλο.

[maan]

Ασχετο, travillingmum, που είναι η φιλενάδα σου η maam και την έχασα?

 

εδώ είμαι...αλλά ντράπηκα να απαντήσω στο θέμα:oops::oops: επειδή εμείς έχουμε μια κυρία που καθαρίζει, παλιά ερχόταν 2 φορές την εβδομάδα, τώρα με τον ταρζάν έρχεται συχνότερα...κ σουπερ μαρκετ πάει πάντα ο σύζυγος (εγώ λέει δεν ξέρω να ψωνίζω καλά:cool:)

εγώ μαγειρεύω κ εκείνος βάζει τα πιάτα στο πλυντήριο, τα ρούχα τα πλένουμε κ τα σιδερώνει η κυρία μας...οπότε εγώ τα βολεύω ευκολα...

τι να έμπαινα να πω; ορίστε με προκάλεσες κ τα ξέρασα όλα:lol:

 

αλλά επίσης να πω, ότι εμείς μένουμε σε μικρό μέρος...με ότι αυτό συνεπάγεται για τις μηδενικές αποστάσεις που χρειάζεσαι για να πας στη δουλειά σου, στο σουπερ ή όπου αλλού...κερδίζεις πολύ χρόνο..ετσι...και χρήμα κακά τα ψέμματα

[rkt]

Ε, είπα και εγω...

Καλά κάνεις. Μέχρι πέρισυ, είχα και εγώ γυναίκα, αλλά σταμάτησε και είπα να δοκιμάσω μ΄νοη μου μιας και είμαι και ιδιότροπη. Αλλά δεν .... Πολύ κούραση. Σκέφτομαι να βρω κάποια να έρχετε μία φορά την βδομάδα να κάνει το σπίτι. Μετά εγώ μπορώ να το συντηρω.. νομίζω.

[DALIA]

Μετά εγώ μπορώ να το συντηρω.. νομίζω.

 

Είναι πολύ πιο εύκολο και λιγότερο αγχωτικό

[ΟΛΓΑ78]

Τελικά οι μητέρες μας μας μεγάλωσαν την καλύτερη εποχή. Οι περισσότερες δεν δούλευαν -και το λέω εγώ παρόλο που δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να μην δουλεύει-, παρόλ' αυτά όμως ο μισθός του πατέρα έφτανε και περίσσευε. Η μαμά στο σπίτι, είχε χρόνο, διάθεση και ψυχολογία να ασχολείται συνέχεια με εμένα και τον αδερφό μου, το σπίτι να είναι πάντα στην εντέλεια, φρεσκομαγειρεμένο φαγητό κάθε μέρα, γλυκό κάθε μέρα και εκείνη πάντα χαμογελαστή να είναι εκεί για μας.

 

Οι εποχές αλλάζουν και δυστυχώς προς το χειρότερο!!! Το μόνο που εύχομαι είναι να είμαστε γεροί και να ζούμε τουλάχιστο αξιοπρεπώς όσον αφορά τα οικονομικά, για να έχουμε τις ψυχικές αντοχές να αντιμετωπίζουμε τα καθημερινά, το σπίτι, τις δουλειές μας και κυρίως τα παιδιά μας!!!

 

Είμαι στη δουλειά και πάλι, από το μεσημέρι και σήμερα, ελπίζω να μην φτάσω πάλι σπίτι μεσάνυχτα!!!

[DALIA]

ΟΛΓΑ μου πόσο δίκιο έχεις στην πρώτη σου παράγραφο.

[sporiklos]

Εγώ κατέληξα στο συμπέρασμα ότι είμαι άχρηστη διότι :

 

1. δεν δουλεύω

2. έχω μόνο ένα παιδάκι

3. πέρνω γυναίκα μία φορά την εβδομάδα

 

και τελικά κάθε βράδυ γύρω στις 12.00 που καταφέρνω να κάτσω στον καναπέ συνειδητοποιώ ότι το σπίτι είναι μπάχαλο και έχω τύψεις γιατί θα ήθελα να έχω ασχοληθεί περισσότερη ώρα με το παιδάκι μου. Ειλικρινα θαυμάζω όλες εσάς που εργάζεστε και φέρνετε βόλτα παιδιά και σπίτι.

[AthinaP]

Μου αρέσει η σιγουριά του τίτλου ότι υπάρχουν κάποιες που τα προλαβαίνουν όλα!

 

Αν ρωτήσεις σε βάθος, όλο και κάτι θα βρεις που να μην είναι σε καλό σημείο. Βέβαια, είναι αλήθεια, άλλοι άνθρωποι έχουν από ιδιοσυγκρασία πιο πολλή ενέργεια, άλλοι λιγότερη.

 

Πάντως, μου εκμυστηρεύτηκε μαμά, ότι είχε το παιδί της στο πάρκο μέχρι 18 μηνών. Δεν έπαθε τίποτα, κατά τη γνώμη της

 

Εγώ πήρα βοήθεια φουλ τάιμ, με τα δίδυμα. Για όσο διάστημα έλειπε ο σύζυγος στη δουλειά. Στο κάτω κάτω είχα το μισθό μου από τη δουλειά, όσο ήμουν σπίτι. Δεν ήθελα να μη χαρώ τα παιδιά μου και να χάσουν την παραμικρή αγκαλιά. Όπως γράφτηκε παραπάνω, δεν περίμενα και κανένα βραβείο. Βοηθούσε και βοηθάει ο άντρας μου, πάρα πολύ.

 

Και πάλι, μη φανταστείς ότι σε κάποιο σημείο όλα ήταν τέλεια! Έλεγα στη γυναίκα να κάθεται να κουβεντιάζουμε και να χαλαρώνουμε, αντί να τρέχουμε να προλάβουμε κάτι που θα λερωνόταν την επόμενη στιγμή.

[rkt]

Τελικά οι μητέρες μας μας μεγάλωσαν την καλύτερη εποχή. Οι περισσότερες δεν δούλευαν -και το λέω εγώ παρόλο που δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να μην δουλεύει-, παρόλ' αυτά όμως ο μισθός του πατέρα έφτανε και περίσσευε. Η μαμά στο σπίτι, είχε χρόνο, διάθεση και ψυχολογία να ασχολείται συνέχεια με εμένα και τον αδερφό μου, το σπίτι να είναι πάντα στην εντέλεια, φρεσκομαγειρεμένο φαγητό κάθε μέρα, γλυκό κάθε μέρα και εκείνη πάντα χαμογελαστή να είναι εκεί για μας.

 

Ναι, καλά. Η δική μου μαμά πάντως που δούλευε, δεν ήταν έτσι. Μες τα νεύρα ήταν με 4 παιδιά μικρά, δουλειά και άντρα που δεν βηθούσε σε τίποτα. Εγώ 8 ετών είχα ....παιδί, μεγάλωνα τον μικρό μου αδελφό μιας και η μαμά δούλευε. Τον τάιζα, τον άλλαζα, τον κοίμιζα, τον πήγαινα βόλτα με το καρότσι (και ζήλευα που έβλεπα τους φίλους μου να παίζουν ξέγνοιαστοι και εγώ είχα το μωρό και δεν μπορούσα). Αλλά έχω την εντύπωση ότι σίγουρα έκανε περισσότερα πράγματα από ότι εγώ τώρα. Ακόμα το κάνει. Δεν ξέρω πως τα καταφέρνει, αλλά δουλεύει, μου κρατάει τα παιδιά μόλις σχολάσει, μαγειρεύει, σιδερώνει και πάλι φαίνεται σε καλύτερη κατάσταση από εμένα... Δεν ξέρω τι παίρνει.....

[travellingmum]

Τελικά οι μητέρες μας μας μεγάλωσαν την καλύτερη εποχή. Οι περισσότερες δεν δούλευαν -και το λέω εγώ παρόλο που δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να μην δουλεύει-, παρόλ' αυτά όμως ο μισθός του πατέρα έφτανε και περίσσευε. Η μαμά στο σπίτι, είχε χρόνο, διάθεση και ψυχολογία να ασχολείται συνέχεια με εμένα και τον αδερφό μου, το σπίτι να είναι πάντα στην εντέλεια, φρεσκομαγειρεμένο φαγητό κάθε μέρα, γλυκό κάθε μέρα και εκείνη πάντα χαμογελαστή να είναι εκεί για μας.

 

Οι εποχές αλλάζουν και δυστυχώς προς το χειρότερο!!! Το μόνο που εύχομαι είναι να είμαστε γεροί και να ζούμε τουλάχιστο αξιοπρεπώς όσον αφορά τα οικονομικά, για να έχουμε τις ψυχικές αντοχές να αντιμετωπίζουμε τα καθημερινά, το σπίτι, τις δουλειές μας και κυρίως τα παιδιά μας!!!

 

Είμαι στη δουλειά και πάλι, από το μεσημέρι και σήμερα, ελπίζω να μην φτάσω πάλι σπίτι μεσάνυχτα!!!

 

mην το λες αυτο βρε ολγα, δεν ειναι για ολους το σπιτι και τα παιδια. Εγω αν ημουνα στο σπιτι και ασχολουμουν με τα παιδια μου και το μαγειρεμα και την καθαριοτητα οπως η μαμα σου κι η μαμα μου θα το'χα ριξει στα αντικαταθλιπτικα.. Ή θα'χα φουνταρει απ'το μπαλκονι... Ή θα σηκωνομουν ενα πρωι και θα τους παρατουσα ολους συξυλους και θα την εκανα, κι ας εβαζαν μετα τη Νικολουλη να με ψαχνει :lol:

 

Μη λες οτι οι εποχες ηταν καλυτερες, δεν ξερω αν θ'αντεχα εκεινο το ρολο.. Ασε που και να πηγαινες τοτε στη δουλεια θα πληρωνοσουν λιγοτερο μονο και μονο λογω φυλου. Ας πανε κι ας μην ξαναγυρισουν εκεινα τα χρονια λεω εγω

[travellingmum]

Εγώ 8 ετών είχα ....παιδί, μεγάλωνα τον μικρό μου αδελφό μιας και η μαμά δούλευε. Τον τάιζα, τον άλλαζα, τον κοίμιζα, τον πήγαινα βόλτα με το καρότσι (και ζήλευα που έβλεπα τους φίλους μου να παίζουν ξέγνοιαστοι και εγώ είχα το μωρό και δεν μπορούσα). .

 

ψυχουλι μου ...

[ΠΕΖΗ]

Εγω κοριτσια μου οταν δουλευα (καθως τωρα εχω ανρρωτικη λογω εγκυμοσυνης) ευτυχως ειχα βοηθεια απο τη μητερα μου αλλιως δεν την παλευα. Και ο λογος ειναι οτι δουλεω το λεγομενο κυλιομενο ωραριο το οποιο συμπεριλαμβανει 1 νυχτερινο στις 5 μερες και το οποιο σε εξοντωνει πραγματικα. Καθημερινα τα απλα πραγματα του σπιτιου ξεσκονισμα, μαγειρεμα (αν και τελευταια τρωγαμε αρκετα απο εξω) και κανα σουπερ και μιαφρα την εβδομαδα αφηνα τον μικρο στη μαμα και ετσι εκανα τις δουλειες στο σπιτι μου καθως ειμαι και υποχοντρια και τα θελω ολα να αστραφτουν. Θα ηθελα τοσο πολυ μια γυναικα αλλα δεν μας περνει οικονομικα οποτε αναγκαστικα στην πιεση οπως οι περισσοτερες απο οτι καταλαβαινω. Το μονο σιγουρο ειναι οτι ειχα ψιλοπαραμελημμενο τον αντρουλη μου αλλα τωρα που καθομαι προσπαθω να επανορθωσω

[ΟΛΓΑ78]

Εγώ κατέληξα στο συμπέρασμα ότι είμαι άχρηστη διότι :

 

1. δεν δουλεύω

2. έχω μόνο ένα παιδάκι

3. πέρνω γυναίκα μία φορά την εβδομάδα

 

και τελικά κάθε βράδυ γύρω στις 12.00 που καταφέρνω να κάτσω στον καναπέ συνειδητοποιώ ότι το σπίτι είναι μπάχαλο και έχω τύψεις γιατί θα ήθελα να έχω ασχοληθεί περισσότερη ώρα με το παιδάκι μου. Ειλικρινα θαυμάζω όλες εσάς που εργάζεστε και φέρνετε βόλτα παιδιά και σπίτι.

 

Και μόνο που τα αναφέρεις όλα αυτά, φαίνεται πόσο άχρηστη ΔΕΝ είσαι... δεν πιστεύω ότι η γυναίκα που δεν δουλεύει δεν κουράζεται στο σπίτι, ίσα ίσα, καθώς είναι συνέχεια μέσα, έχει την απαίτηση από τον εαυτό της να είναι όλα στην εντέλεια και δεν συχωρεί στον εαυτό της ένα μικρό "μπάχαλο"...είναι και αυτό ψυχοφθόρο...τουλάχιστο με την εργασία, αλλάζουν λίγο οι παραστάσεις -και αυτό είναι το θετικό, όταν βέβαια η δουλειά δεν καταντάει δουλεία.