Εχω κουραστει να φωναζω πια!!!

[travellingmum]

Ο γιος μου ειναι 2.9 και ειναι λιγο... διαφορετικος...

Δεν ακουει κανεναν και τιποτα, και δεν εννοω οτι δεν κανει αυτο που του λεμε. Δεν δινει σημασια οταν του μιλας.

 

Αναγκαζομαι να υψωνω τη φωνη μου για να παρει χαμπαρι οτι του απευθυνω το λογο κι αυτο με εξαντλει, ειμαι ανθρωπος που δε φωναζει ποτε, και οταν τελικα μ'ακουσει μετα απο δυνατη φωνη νιωθω εκνευρισμενη και θυμωμενη, λες και ειχαμε καυγα.

 

Ενα παραδειγμα για να δειτε τι εννοω. Αυτος παιζει, εγω του λεω "Ντυλαν, ελα να φας".. σιωπη.... "Ντυλαν, ελα αγαπη μου, ετοιμο τα φαγητο σου".....τιποτα... " Ντυλαν, ελα ολοι καθομαστε στο τραπεζι, ελα μωρο μου".... "Ντυλαν, Ντυλαν, Ντυλαν, Ντυλαν, Ντυλαν, Ντυλαν......."....

Ε, μετα τα παιρνω κι εγω και βγαζω μια στριγγλια "ΝΤΥΛΑΝ ΕΛΑ ΝΑ ΦΑΣ", οπου το κακομοιρο πεταγεται μεχρι επανω και με κοιταει ολο παραπονο κι ερχεται να φαει ενω τα δικα μου νευρα και του μπαμπα του εχουν γινει στο μεταξυ σμπαραλια, γιατι αυτο το σκηνικο επαναλαμβανεται πολλακις καθημερινα.

 

Και καλα, θα μου πεις, γιατι δεν πας να τον σηκωσεις με το καλο; Μα αυτο δεν ειναι παντα εφικτο. πχ στο δρομο, δεν ακουει τιποτα, και δε μαθαινει. Πηδαει απο την τσουληθρα (ναι, ναι) παφτει κατω, τρωει τα μουτρα του, τρεχουν αιματα, κλαιει κανα δεκαλεπτο καθως τον καθαριζω και τον χαιδευω και μετα παει και το ξανακανει, εμφανως προσπαθωντας να καταλαβει πως επεσε!! ΟΠΟΤΕ χτυπαει, που ειναι συχνα, επιστρεφει και κοιταει πως και τι και τα ξανακανει ολα slow motion.

 

Ασε εχουμε και αλλο κολλημα. Εφεραν περσυ στην αδελφη του ενα λαπτοπ πριγκηπισσες, αναθεμα το, το οποιο η μεγαλη ουτε να το φτυσει αλλα αυτος το λατρεψε, εκατσε κι εμαθε ολα τα γραμματα και τους αριθμους και οπου δει γραμματα κι αριθμους πρεπει να σταματησει και να τα διαβασει. Αυτο ισχυει και για τις πινακιδες ΚΑΘΕ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ που συνανταμε. Καταλαβαινετε τι γινεται οταν πρεπει να προχωρησουμε στο δρομο κι εχω τεσσερις σακουλες με ψωνια και δυο μικρα μαζι μου, ενα εκ των οποιων ειναι μονιμα στον κοσμο του και δεν ακολουθει. Αν τον φοβερισω οτι θα φυγω και κρυφτω, βρισκει καποιον που του φαινεται συμπαθητικος και τον ακολουθει!!!!

 

Εχω τρια πτυχια ψυχολογιας και εκτενη εμπειρια με δεκαδες παιδια, τετοιο πραγμα δεν εχω συναντησει ποτε, μου'ρχεται να τα σκισω ολα κλαιγοντας απ'τα νευρα. Εχω δοκιμασει ΟΛΕΣ τις συνταγες που μπορει να υπαρχουν σε διαφορες μεθοδους παιδαγωγιας (εκτος βεβαια απο αυτες που διαφωνω διοτι τις βρισκω βιαιες). Αχ, στην Τανια Μπάιρον με βλεπω να καταληγω....

 

Παρεπιπτοντως, εχουμε ελεγξει την ακοη του.

 

Συγνωμη για το μεγαλο ποστ, δεν ελπιζω σε λυση, αλλα τα ειπα και ξαλαφρωσα! Αμα πια!

[travellingmum]

να συμπληρωσω επισης οτι δε με φωναζει "μαμα" ή "mummy" αλλα "ω, μάστορα" ή "oh, toodles"... λογω μικυ μαους προφανως... Αυτο δε μ'ενοχλει, απλα δινω μια πιο ολοκληρωμενη εικονα της παρανοιας που ζω

[Skybeam]

Εμ, τα δύσκολα είναι για τι hardware μαμάδες, φαντάσου μια μαμά με τέτοιο παιδί και χωρίς πτυχία!!! Τι να σου πω, δεν έχω καν παιδάκι, καλό κουράγιο, ακούγεται ευφυές το παιδί σου και πολύ ενδιαφέρων τύπος! Απλά σε δύσκολη ηλικία!

[mariamb]

Είδες πόσο δύσκολο είναι να εφαρμόσουμε στα παιδιά μας αυτό που λόγω επαγελματικής ταυτότητας συμβουλεύουμε τους άλλους γονείς να κάνουν σε αντίστοιχη περίπτωση; Μια καλή πρόταση είναι η κλεψύδρα...ώστε να έχει οπτικοποιημένο τον χρόνο που απομένει...και που λόγω ηλικίας δεν μπορεί να προσδιορίσει.Έτσι θα κάνετε μια συμφωνία του τύπου...μόλις τελειώσει η κλεψύδρα...και εννοείται ότι θα συνεχίσεις να πηγαίνεις και μαλακά να του υπενθυμίζεις το τέλος του παιγνιδιού και την έναρξη της άλλης δραστηριότητας. Στη λεκτική προτροπή συνήθως δεν αντιδρούν άμεσα...οπότε μην απογοητεύεσαι...εμείς έχουμε κολλήσει στο περίμενεεεεε...ενιότε λόγω συγκεκριμένης διαφήμισης μου φωνάζει και φέταααααααααα(ετών 3). Τα νεύρα μου σχοινιά....

[travellingmum]

:-D:-D "φεταααα" :lol::lol: καλο

 

Ευχαριστω για τη συμβουλη, αλλα δεν ειναι οτι δε θελει να σταματησει τη δραστηριοτητα που κανει... ειναι οτι ειναι μονιμα στον κοσμο του! Δεν υπαρχει γυρω του τιποτα εκτος απο τον εαυτο του κι απο αυτο που εχει αποφασισει να κανει. Αν τυχεις της τιμης να ερθει να σου μιλησει, ειναι πολυ καλος, χαδιαρης, χαμογελαστος και ναζιαρης. Αλλα οταν αποφασισει ο ιδιος. Τις αλλες ωρες μας κανει ολους μια κανονικοτατη συνδεση με Νεα Υορκη και ειτε μετραει φωναχτα, ή επαναλαμβανει ολοκληρα επεισοδια μικυ μαους και Ντορα -κανει ολους τους χαρακτηρες.

Μηπως να το αφησω το καημενο να βλεπει δυο τρια επεισοδια τη μερα μπας και του φυγει η καψα κι ασχοληθει με τιποτ'αλλο; Ή μηπως ν'ανησυχω;;; :sad::sad:

[beloved]

πολυ ψυχραιμες σας βρισκω!!!εμενα η μεγαλη μου με εχει φτασει πολλακις στο σημειο να ουρλιαζω απο τα νευρα μου και να κλαιω. δεν ειμαι βιαιος ανθρωπος αλλα ωρες ωρες συγκρατω τον εαυτο μου για να μη την δειρω. σημερα με το που γυρισα απο τη δουλεια εκατσα στον καναπε, ετρεξε, ξαπλωσε και αρχισε να με κλωτσαει ουρλιαζοντας εγω καθομουν εκκεεεειιιιιι!!!!!!μαρκελλα μη, μαρκελλα μην κλωτσας....μαρκεεεεεελλλλααααααα!!!!!θα τις φαααααςςςς!!!!!μετα αρχισε να με τσιμπαει!!!!5 λεπτα μετα ηταν μες στην ευγενεια, αφου της ειπα πως δεν κλωτσαμε και λεμε μαμα σε παρακαλω μπορεις να σηκωθεις?το βρηκε λοιπον παιχνιδι...μαμα σε παρακαλω μπορεις να σηκωθεις?μαμα σε παρακαλω θα μου βαλεις dvd?να δουμε ποσο θα κρατησει η ευγενεια!!!καλη δυναμη μανουλες!!!

[tsibouri]

χαιρεται!!!ο βαγγελης ειναι 28μηνων!ομοιοπαθουσα!το αλλο σαββατο εχω ραντεβου για να δουν την ομιλια του επειδη δεν μιλαει-δεν απαντα δεν δεν δεν -και επισησ να δουν το θεμα υπερκινητικοτητας!μου λενε ολοι να περιμενω να κλεισει τα τρια!δεν παει α λ λ ο ομως!δεν σταματαει ουτε λεπτο,λες και εχει καρφια στον κ*** του!θελω να μου πουν λιγες συμβουλες γιατι καποια μερα θα ξεμεινω απο υπομονη και θα χειροδικησω και δεν το επιτρεπω αυτο!

travvelingmam μοιαζουν τα αγορακια μας!θα σας ενημερωσω ολες βεβαια για την επισκεψη στο κεντρο

επισησ εχω αρχισει τις τεχνικες τησ τζο φροστ απο το σκαι...........χμ...ετσι κι ετσι τον βαζω τιμωρια σε ενα σημειο-2φορες το εκανα-αντε φιλακια σε ολες και βαστατε γερα

[sofuka]

επαναλαμβανει ολοκληρα επεισοδια μικυ μαους και Ντορα -κανει ολους τους χαρακτηρες.

Μηπως να το αφησω το καημενο να βλεπει δυο τρια επεισοδια τη μερα μπας και του φυγει η καψα κι ασχοληθει με τιποτ'αλλο; Ή μηπως ν'ανησυχω;;; :sad::sad:

Να μειώσεις σταδιακά και στην καλύτερη, να κόψεις τελείως την τηλεόραση και τα dvd. Τα ξέρεις λόγω επαγγέλματος, δυστυχώς οι γονείς με τις δυσκολίες της καθημερινότητας συχνά ξεχνιόμαστε και αφήνουμε τα παιδιά περισσότερο απ' όσο πρέπει στην τηλεόραση. Κάποια παιδιά επηρρεάζοντει πολύ απ' αυτό.

Θα αρχίσει να παρακολουθεί την αληθινή ζωή σταδιακά αν δεν του αποσπά τη σκέψη η τηλεόραση (γιατί τον απασχολεί ακόμα και τις ώρες που δεν βλέπει).

Όσο για το ότι δεν ακούει, άλλαξε τρόπο προσέγγισης, αντί να του φωνάζεις και να περιμένεις να έρθει, πήγαινε κοντά του, κάνε τον να σε κοιτάξει και σιγά σιγά θα σε ακούσει κι όλας! Κι αυτά τα ξέρεις λόγω επαγγέλματος, αλλά και πάλι, είναι δύσκολο να τα εφαρμόζεις όπως είπες και πιο πάνω με 4 σακούλες του σούπερ μάρκετ στα χέρια. Όμως δεν μπορεί σιγά σιγά, κάποιες φορές θα πετύχεις και σιγά σιγά οι φορές αυτές θα αυξηθούν.

τις πινακίδες ας τις μετράει, δώσε του κι άλλα ερεθίσματα (κι ας είναι δραστηριότητες για μεγαλύτερα παιδιά, δεν αναγνωρίζουν όλα τα 2,5χρονα τους αριθμούς) Δως του παζλ, να ζωγραφίσει κλπ.

Στην πορεία θα δεις πώς ανταποκρίνεται σε αυτή την αλλαγή και θα κρίνεις αν τελικά άξιζε τον κόπο η μείωση ( ή και διακοπή) της τηλεόρασης μέχρι νεωτέρας (να μεγαλώσει λίγο και μετά ξαναβλέπει και λίγο τηλεόραση)

[Aeriko]

Κι εγώ το ίδιο πράγμα σκέφτηκα ταξιδιάρα μαμά... "Χάλασε" την τηλεόραση και απομάκρυνέ την άμεσα... και ναι στη θέση σου θα ανησυχούσα... δεν συνηθίζω να κινδυνολογώ, μάλλον το αντίθετο, αλλά ένα παιδί 2,9 δεν μπορεί να μην ενδιαφέρεται για το τι γίνεται γύρω του ενώ ταυτόχρονα αποστηθίζει ολόκληρους διαλόγους και χαρακτήρες της τηλεόρασης!

[travellingmum]

Να μειώσεις σταδιακά και στην καλύτερη, να κόψεις τελείως την τηλεόραση και τα dvd. Τα ξέρεις λόγω επαγγέλματος, δυστυχώς οι γονείς με τις δυσκολίες της καθημερινότητας συχνά ξεχνιόμαστε και αφήνουμε τα παιδιά περισσότερο απ' όσο πρέπει στην τηλεόραση. Κάποια παιδιά επηρρεάζοντει πολύ απ' αυτό.

Θα αρχίσει να παρακολουθεί την αληθινή ζωή σταδιακά αν δεν του αποσπά τη σκέψη η τηλεόραση (γιατί τον απασχολεί ακόμα και τις ώρες που δεν βλέπει).

Όσο για το ότι δεν ακούει, άλλαξε τρόπο προσέγγισης, αντί να του φωνάζεις και να περιμένεις να έρθει, πήγαινε κοντά του, κάνε τον να σε κοιτάξει και σιγά σιγά θα σε ακούσει κι όλας! Κι αυτά τα ξέρεις λόγω επαγγέλματος, αλλά και πάλι, είναι δύσκολο να τα εφαρμόζεις όπως είπες και πιο πάνω με 4 σακούλες του σούπερ μάρκετ στα χέρια. Όμως δεν μπορεί σιγά σιγά, κάποιες φορές θα πετύχεις και σιγά σιγά οι φορές αυτές θα αυξηθούν.

τις πινακίδες ας τις μετράει, δώσε του κι άλλα ερεθίσματα (κι ας είναι δραστηριότητες για μεγαλύτερα παιδιά, δεν αναγνωρίζουν όλα τα 2,5χρονα τους αριθμούς) Δως του παζλ, να ζωγραφίσει κλπ.

Στην πορεία θα δεις πώς ανταποκρίνεται σε αυτή την αλλαγή και θα κρίνεις αν τελικά άξιζε τον κόπο η μείωση ( ή και διακοπή) της τηλεόρασης μέχρι νεωτέρας (να μεγαλώσει λίγο και μετά ξαναβλέπει και λίγο τηλεόραση)

 

Η τηλεοραση ειναι 20-25 λεπτα τη μερα, δηλαδη ενα επεισοδιο μικυ μαους ή ντορα. Το ξερει αυτο, διαλεγει τι θελει να δει και ποτε δεν εχουμε προβληματα του τυπου "θελω κι αλλο". Δεν Φωναζω και περιμενω να ερθει, και κοντα να παω, και αγκαλια να τον παρω, το μονο πραγμα που τον βγαζει απο το τρανς στο οποιο βρισκεται ειναι ενας δυνατος, αποτομος θορυβος. Αυτο το βρισκω ανησυχητικο...

Εκανα ομως ενα πειραμα και ανακλυψα οτι απλως με γραφει, ξερει πολυ καλα οτι του μιλαω. Εκει που του ελεγα κατι, ηρεμα κι ωραια, και μ'εγραφε, του λεω ξαφνικα "μηπως θελεις σοκολατα;". Δεν πηρα καμμια απαντηση, αλλα 5-10 λεπτα αργοτερα ερχεται και μου λεει "μαμα, που ειναι η σοκολατα μου;".

 

Εχει παθως με τα βιβλια καθε ειδους, αλλα δεν καθεται σαν παιδακι να του διαβασω, παρ'ολο μου μας εχουν βγει τα λαρρυγγια να διαβαζουμε στα παιδια μας απ'την ωρα που γεννηθηκαν. Θελει μονος του να τα "διαβαζει".

 

Ο λογος που θελω να μη σταματαει σ'ολες τις πινακιδες των αυτοκινητων ειναι οτι 1ον εχω κι αλλο παιδι να σκεφτω που βαριεται να κανει ετσι βολτα 2ον δεν εχουμε παντα ολο το χρονο δικο μας και 3ον και σημαντικοτερο ΔΕΝ ΚΟΙΤΑΕΙ. Πεταγεται μεσα στο δρομο να διαβασει τις πινακιδες αυτοκινητων εν κινηση!

 

 

 

 

Tsibouri, ευχαριστω για τη συμπονοια. Πες μου τι θα σου πουν στο κεντρο. Τη τζο φροστ να την προσεχεις, ειναι απλως μια νταντα που εχει μπερδεψει στο κεφαλι της διαφορες θεωριες παιδοψυχολογιας. Παρακολουθα την, δινει και καλες συμβουλες, αλλα να τις τσεκαρεις παντα με το ενστικτο σου...

[travellingmum]

Παντως θελω να πω εδω οτι σας ευχαριστω ολες πολυ για τις προτασεις,τις ιδεες και τις εμπειριες σας...

[Active Member]

Mum, χωρις παρεξηγηση, μηπως εσυ ή ο πατερας του ειστε αφηρημενοι ως ανθρωποι? (μωρε τι ωραια που ακουγεται ετσι που το πα!) . Μηπως ειναι του χαρακτηρας σας, βρε παιδι μου...να ειστε πιο αφηρημενοι?

 

Η κορη μιας φιλης μου ειναι ακριβως οπως το λες, αλλα....αν ξερεις τον πατερα της....ειναι μια κοψια! ιδιοι κι απαραλλακτοι!

 

οποτε και η φιλη μου το χει παρει αποφαση οτι απλα....ετσι ειναι ο χαρακτηρας του παιδιου. Εμοιασε στον πατερα του!

 

(μετα απο μια εξαντλητικη μερα, παιζει να ακουγεται χοντραδα αυτο που εγραψα....ελπιζω να με "πιανεις" τι εννοω!)

[travellingmum]

Mum, χωρις παρεξηγηση, μηπως εσυ ή ο πατερας του ειστε αφηρημενοι ως ανθρωποι? (μωρε τι ωραια που ακουγεται ετσι που το πα!) . Μηπως ειναι του χαρακτηρας σας, βρε παιδι μου...να ειστε πιο αφηρημενοι?

 

Η κορη μιας φιλης μου ειναι ακριβως οπως το λες, αλλα....αν ξερεις τον πατερα της....ειναι μια κοψια! ιδιοι κι απαραλλακτοι!

 

οποτε και η φιλη μου το χει παρει αποφαση οτι απλα....ετσι ειναι ο χαρακτηρας του παιδιου. Εμοιασε στον πατερα του!

 

(μετα απο μια εξαντλητικη μερα, παιζει να ακουγεται χοντραδα αυτο που εγραψα....ελπιζω να με "πιανεις" τι εννοω!)

 

τωρα μ'αυτο που λες... θυμαμαι να γραφω εδω παλιοτερα για τον αντρα μου που πρεπει να του πω "λοιπον, τωρα θα μιλησουμε" αλλιως μπορει να μην το συνειδητοποιησει "α, νομιζα οτι μιλας στα παιδια" ειναι παντα η απαντηση.

Βεβαια αν πω "σεξ" ειναι σα να λεω στο γιο μου "σοκολατα"

 

Λες βρε Ραννια να ειναι κληρονομικο και να μην ανησυχω;;;

[kikileuteris]

Κι εγώ νομίζω ότι πρέπει να το ψάξεις...αλλά ή που θα είναι κάτι που δε θα σου πολυαρέσει...ή είναι κανένα πολύ υψηλό ιq που δεν ξέρει να το χειριστεί.(μη με περνάτε για τρελλή, το πιστεύω εγώ για τέτοια παιδιά).

 

Εμένα βέβαια και το δεύτερο με φοβίζει και θέλει πιστεύω πολύ κοντρόλ.Με τρομάζει να είναι το παιδί μου διάνοια.

 

Στα άλλα παιδάκια το θαυμάζω:D:D

[Active Member]

τωρα μ'αυτο που λες... θυμαμαι να γραφω εδω παλιοτερα για τον αντρα μου που πρεπει να του πω "λοιπον, τωρα θα μιλησουμε" αλλιως μπορει να μην το συνειδητοποιησει "α, νομιζα οτι μιλας στα παιδια" ειναι παντα η απαντηση.

Βεβαια αν πω "σεξ" ειναι σα να λεω στο γιο μου "σοκολατα"

 

Λες βρε Ραννια να ειναι κληρονομικο και να μην ανησυχω;;;

 

χαχαχα...επειδη το εργο το χω ξαναδει....μηπως μοιαζει απλα στο μπαμπα του?

[maan]

εγώ ψυχολόγος δεν είμαι και ούτε κατέχω το θέμα, εμένα όμως στον αγώνα μου για συγκέντρωση με βοήθησε η μουσική.

έχεις σκεφτεί να τον βοηθήσεις με τη μουσική;

 

με την έννοια ότι η μουσική, θα τον βοηθήσει στην έκφραση των συναισθημάτων, θετικών ή αρνητικών, συντελώντας στην ανάπτυξη μιας όσο το δυνατό ισορροπημένης προσωπικότητας.

 

σίγουρα, κύριος σκοπός μας δεν πρέπει να είναι τόσο να γίνει το παιδί μουσικός, όσο να διπλασιαστεί σαν άτομο με την ευεργετική επίδραση της μουσικής.

 

Στόχος είναι η ευχαρίστηση που παίρνει από τη μουσική, η ευαισθησία που αναπτύσσεται μέσω αυτης και η πειθαρχία που αποκτά από τη συμμετοχή στις μουσικές δραστηριότητες.

 

Οι μουσικές δραστηριότητες, όπως η κίνηση, τα παιχνίδια με τραγούδι ή η εκμάθηση ενός οργάνου, ασκούν το παιδί στην αυτοπειθαρχία, στον έλεγχο και το συντονισμό των κινήσεών του.

[ζώπυρον]

travellingmum,

λειτουργεί έτσι με όλους - με τον μπαμπά του/ αδελφό του / φίλους / συγγενείς / στον παιδικό σταθμό (πάει)?

 

το ρωτάω μήπως σε περίπτωση μεταξύ σας το έχει πάρει κάπως σαν "συνήθεια"

 

π.χ., πολλές φορές τα παιδιά θεωρούν ότι είμαστε στερεότυποι και βαριούνται να μας απαντήσουν, ειδικά αν την ώρα - που τους μιλάμε / ζητάμε κάτι - κάνουν κάτι άλλο πιο ενδιαφέρον

[ΜΑΤΘΙΛΔΗ]

και εγώ δεν είμαι ειδικός και δεν ξέρω πως να χειριστώ μια παρόμια κατάσταση...

Μπορεί να πω το ονομά του και 50 φορές , χωρίς υπερβολή, και εκείνος να κοιτά το χάος .. Αγέλαστος , ανέκφραστος !!!

Μόλις πω ¨ εντάξη λοιπόν , κάτσε εδώ εγώ πάω παιδότοπο¨

- ναι μανούλα μου έρχομαι , πλάκα σου έκανα οτι δεν σε ακουγα!!!

Ενα απλο παράδειγμα... Τι κάνεις όμως στο σούπερ, στην παιδική χαρά , στον δρόμο ...γενικά στον έξω κόσμο όταν δεν μπορείς να τον κουμαντάρεις;;; όταν τίθετε θέμα ατυχήματος και αυτός ¨κάνει πλάκα¨ ;;;;

[travellingmum]

και εγώ δεν είμαι ειδικός και δεν ξέρω πως να χειριστώ μια παρόμια κατάσταση...

Μπορεί να πω το ονομά του και 50 φορές , χωρίς υπερβολή, και εκείνος να κοιτά το χάος .. Αγέλαστος , ανέκφραστος !!!

Μόλις πω ¨ εντάξη λοιπόν , κάτσε εδώ εγώ πάω παιδότοπο¨

- ναι μανούλα μου έρχομαι , πλάκα σου έκανα οτι δεν σε ακουγα!!!

Ενα απλο παράδειγμα... Τι κάνεις όμως στο σούπερ, στην παιδική χαρά , στον δρόμο ...γενικά στον έξω κόσμο όταν δεν μπορείς να τον κουμαντάρεις;;; όταν τίθετε θέμα ατυχήματος και αυτός ¨κάνει πλάκα¨ ;;;;

 

Αυτο! αυτο ακριβως!

[apricot]

καλα να σας πω την αληθεια αυτο δεν μου φαινεται περιεργο!!!!???? ετσι εκανε η κορη μου μεχρι τα 4 και συνεχιζει ακαθεκτος ο γιος μου. οτι και να του πεις σε συνδεει κανονικα!!!!! σαν να μην το εχει ακουσει και τιποτα αλλο απο οχι δεν ακους απο το στομα του. ειναι πολυ κουραστικο μα παρα πολυ!!!! φαση ειναι και θα περασει κραταει κανα - δυο χρονια .κουραγιο!!!!! και το αλλο που με εκνευριζει απιστευτα....

ελα γιωργο να φας ή να μπουμε στο σχολικο ή οτι αλλο..αν δεν τελειωσει αυτο που κανει δεν..μπορει αυτο που κανει να θελει 10 λεπτα για να τελειωσει δεν εχει σημασια...το σχολικο θα κορναρει και ο γιωργος το χαβα του..

[Katerina45]

Καλημέρα... Ραννίτσα δεν νομίζω ότι ισχύει αυτό που λες περί αφηρημάδας.. Ο Π. έκανε ακριβώς το ίδιο, τώρα μεγάλωσε κάπως, ψιλοηρέμησε κι επικοινωνούμε καλύτερα. Φώναζε, έκλαιγε όταν δε γινόταν το δικό του, έπρεπε να του πω κάτι 50φορές για να με ακούσει κλπ κλπ. Εγώ πάλι είμαι άνθρωπος που δε ζει χωρίς πρόγραμμα, ο Γιάννης είναι μεν πιο χάλαρος αλλά δεν αφήνει τίποτα στην τύχη του. Και από ψυχολογία, ότι έχω διαβάσει από βιβλία (ξεκίνησα να διαβάζω όταν ήταν 2ετ. και απελπισμένη πλέον) κατά τ' άλλα όχι κάτι ιδιαίτερο...

Είχαμε φτάσει σε σημείο να ουρλιάζουμε σε καθημερινή βάση εγώ και ο Γ. Κάτι η κούραση της μέρας, η εξάντληση.. Δεν έχουμε και υπομονή να ασχοληθούμε ουσιαστικά με τα παιδιά μας...

Από τότε που ξεκίνησε παιδικό σταθμό κοινωνικοποιήθηκε, είδε πως λειτουργούν ομαδικά και άλλαξε πολύ η συμπεριφορά του. Αρχίσαμε να συζητάμε και έχει ηρεμήσει. Ίσως πρέπει να ασχοληθείς περισσότερο και πιο ουσιαστικά.. Άσε τις γνώσεις σου στην άκρη κ λειτούργησε συναισθηματικά.. Σταθμό πάει?

[Katerina45]

και εγώ δεν είμαι ειδικός και δεν ξέρω πως να χειριστώ μια παρόμια κατάσταση...

Μπορεί να πω το ονομά του και 50 φορές , χωρίς υπερβολή, και εκείνος να κοιτά το χάος .. Αγέλαστος , ανέκφραστος !!!

Μόλις πω ¨ εντάξη λοιπόν , κάτσε εδώ εγώ πάω παιδότοπο¨

- ναι μανούλα μου έρχομαι , πλάκα σου έκανα οτι δεν σε ακουγα!!!

Ενα απλο παράδειγμα... Τι κάνεις όμως στο σούπερ, στην παιδική χαρά , στον δρόμο ...γενικά στον έξω κόσμο όταν δεν μπορείς να τον κουμαντάρεις;;; όταν τίθετε θέμα ατυχήματος και αυτός ¨κάνει πλάκα¨ ;;;;

 

Αυτό το "πλάκα σου κάνω" το έχουν όλα τα παιδάκια τελικά... Ο Π. είχε καβαλήσει την αδελφή του, έκανε αλογάκι υποτίθεται. Η μικρή να μη μπορεί να πάρει ανάσα κι εγώ μαγείρευα και δεν τους πήρα χαμπάρι. Ε, όταν τον είδα κ κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό και του φωνάζω ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ??? μου απαντά -της κάνω πλάκα, μαμά, πλάκα

Ε, μετά με υπομονή του μίλησα και του εξήγησα τι μπορεί να συμβεί αν εφαρμόσει επικίνδυνα πράγματα στην αδελφή του... Περισσότερο γιατί φοβήθηκα μην της κάνει κάτι ασυναίσθητα και δεν το καταλάβουμε...

Για τα ατυχήματα, μεγαλώνοντας έχουν περισσότερο τη συναίσθηση του φόβου και λειτουργούν πιο συνειδητά..

[ΚΡΙΣΤΙΝΑ]

Δεν είναι αφηρημένος είναι πανέξυπνος ........το μυαλουδάκι του επεξεργάζεται τις πληροφορίες ,,,,,,,,σκέφτεται..........φαντάζεται......... εσύ τον διακόπτεις.:mrgreen: Σε εμένα έπιασε το ψιθύρισμα.

Το χαράααααααααα!!! ήταν εξαντλητικό και μη αποδοτικό έστω και το μωρό μου δεν με ακούς!!!!!!!!

οπότε δοκίμασα άλλη τακτική ψιθυριστά

“για να δούμε χαρούλα θα με ακούς όταν ψιθυρίζω ???.......είσαι τόσο ικανή?? πόσο καλά ακούνε τα σούπερ αυτιά σου????..........

όταν λοιπόν είναι απορροφημένη ψιθυρίζω........ χαρούλαααααα με ακούς......

για το σουπερ αν δεν θέλει να σε βοηθάει π.χ να μοιράζεστε το βάρος της σακούλας και να μετράτε πόσα βήματα κάνετε μπορείς να του πάρεις ένα ηλεκτρονικά ρολόι (από τα ψεύτικα και μεγάλο) για να το κρατάει και να το κοιτάει οπότε να τον ρωτάς ανα τακτά χρονικά διαστήματα τι αριθμό βλέπει και να μετράτε την ώρα.....έτσι τουλάχιστον θα κοιτάει το ρολόι και όχι τα αυτοκίνητα........(άσε που θα εξοικειωθεί με την έννοια του χρόνου) δηλ. να προσπαθείς να τον ενθαρρύνεις να εφαρμόζει τη γνώση του σε κάτι που θα σου εξοικονομεί χρόνο και κόπο και θα είναι χρήσιμο....

πριν το φαγητό προσπάθησε να κάνετε παιχνίδι το στρώσιμο του τραπεζιού να σου δίνει τα πιρούνια(να τα ξεχωρίζει να τα μετράει......) τις χαρτοπετσέτες. Να προσπαθεί να τις διπλώσει όσο καλύτερα μπορεί και να φτιάχνει σχήματα π.χ σήμερα θα τις κάνουμε τρίγωνο ή τετράγωνο.

Είναι απαιτητικός γιατί είναι πανέξυπνος να σου ζήσει....... κατεύθυνε τον να αξιοποιεί τις γνώσεις σε κάθε ευκαιρία.

Το ξέρω είναι κουραστικό ιδιαίτερα όταν οι καθημερινές απαιτήσεις είναι πολλές αλλά αξίζει τον κόπο.....

[Katerina45]

Κριστίνα τρομερό το ψιθύρισμα... Δεν το είχα σκεφτεί!!!

Και σίγουρα θα κάνει το παιδί πιο συγκεντρωμένο!

[miriki]

Να κάνω μερικές ηλίθιες ερωτήσεις, πράγματα που σίγουρα έχεις τσεκάρει, απλά έτσι βρε παιδί μου.

 

Βλεματική επαφή έχουμε ε; Το παιχνίδι του το διαφοροποιεί. έ; Δεν κάνει συνέχεια τα ίδια; Άμα τον διακόψεις μπορεί να συνεχίσει από εκεί που το σταμάτησε, δε χρειάζεται να ξαναξεκινήσει από την αρχή ε; (Φωτιές σου ανάβω το ξέρω, αλλά ξέρω και ότι τα έχεις ήδη κοιτάξει αυτά και οι απαντήσεις είναι.... οι καθησυχαστικές).

 

Μωρέ μήπως το παιδί είναι επιστήμονας και απλά συγκεντρώνεται πολύ; Πώς λέμε διάσπαση προσοχή, ε το ακριβώς αντίθετο;

 

Δοκίμασε (ναι καλά τι ωραία από την άνεση του πληκτρολογίου και των δεκαέξι μηνών του δικού μου παιδιού κάνω και προτάσεις) να σε κοιτάει όταν του μιλάς, μήπως και βγει από την επιστήμη του για να κάνει σύνδεση με μαμά και όχι με Κάιρο.