Με όπλο το...κλάμα!!!

[mami]

Πλησιάζουμε αισίως τα 3 και μου φαίνεται ότι όσο μεγαλώνουμε τόσο πιό δύσκολα συννενοούμαστε δυστυχώς!!!

Τώρα τελευταία δε, όταν θέλει να περάσει το δικό της ...βάζει αμέσως τα κλάματα και αρχίζει να τσιρίζει. Αν το παιδάκι πεισμώνει ή κάνει κάποια αταξία, μπορείς να του εξηγήσεις το λάθος του και πιθανόν να συννενοηθείς. Ακόμα και αν χρειαστεί να το βάλεις "τιμωρία" (ταιμ-αουτ), του λές (σύμφωνα με την τεχνική) για ποιό λόγο πάει εκεί.

Σε μία τέτοια κατάσταση πανικού, τι κάνεις όμως;

 

Προσπαθώ να της εξηγήσω το πως και το γιατί, δώρον άδωρο. Πως να με ακούσει όταν τσιρίζει;

Την πάω στο δωμάτιό της και προσπαθώ να της πω ότι θα μπεις τιμωρία επειδή έκανες αυτό κι αυτό. Πάλι αδύνατον. Πως να επικοινωνήσεις με ένα παιδί που ορύεται;

Τελικά καταλήγουμε, να την βάζω στο δωμάτιό της και να της λέω απλώς "κάτσε εκεί μέχρι να ηρεμήσεις"... Αυτό πιάνει. Αλλά είναι αυτός ο τρόπος εκπαιδευτικός; Καταλαβαίνει γιατί την πάω στο δωμάτιό της τελικά;

 

ΒΟΗΘΕΙΑ μανούλες!!!

Έχω φρικάρει!!!

[ballou]

Χα χα, τον ίδιο τρόπο χρησιμοποιούμε το τάιμ άουτ. Κοίτα καταλάβαινουν πολύ καλά για ποιο λόγο είναι τιμωρία απλά δεν θέλουν και ξεσπούν σε κλάματα και τσιρίδες γιατί προσπαθούν να επιβληθούν αυτά.

Τον πρώτο καιρό που αρχίσαμε αυτήν την τεχνική τους έβαζα στη γωνιά της αταξίας και εκτός του ότι κλαίγανε και τσιρίζανε, φεύγανε κιόλας. Για δύο λεπτά θα τους επέστρεφα στην θέση τους και 20-25 φορές. Μετά την πρώτη εβδομάδα που το κάνανε απλά καθόντουσαν εκεί αλλά έκλαιγαν. Τώρα ο γιος μου που είναι 5 ετών μόλις κάνει την αταξία του ΠΑΕΙ ΜΟΝΟΣ του όχι γιατί το θέλει αλλά για να με πικάρει.

Πάντως η τεχνική λέει το αφήνουν για λίγα λεπτά και δεν δίνουμε σημασία στον ότι και να κάνει, αν φύγει το επιστρέφουμε χωρίς να του μιλήσουμε καθόλου.

[Niki81]

Μπορεις αφου το παιδι ηρεμησει να το κουβεντιασεις και να του εξηγησεις για ποιο λογο το εβαλες τιμωρια...τι λαθος εκανε και οτι δεν ειναικαλο να τσιριζει ετσι γιατι οταν τσιριζει δεν μπορεις να καταλαβεις τι θελει και μπερδευεσαι.

 

Το να προσπαθεις να μιλησεις ενω αυτο ειναι εκνευρισμενο και τσιριζει δεν εχει νοημα νομιζω.

 

Τωρα βεβαια εμπειρια δεν εχω...οι εμπειρες μανουλες θα στα πουν καλυτερα.

[mami]

Νομίζω ότι όταν πας το παιδί στη γωνία της αταξίας, θα πρέπει να του εξηγήσεις για ποιό λόγο το κάνεις αυτό. Το οποίο βέβαια όταν το παιδί κλαίει, δεν μπορείς να το κάνεις!!!!

Αναρωτιέμαι λοιπόν πως αντιλαμβάνεται όλο αυτό το σκηνικό και αν καταλαβαίνει για ποιό λόγο γίνεται.

[ballou]

Νομίζω ότι όταν πας το παιδί στη γωνία της αταξίας, θα πρέπει να του εξηγήσεις για ποιό λόγο το κάνεις αυτό. Το οποίο βέβαια όταν το παιδί κλαίει, δεν μπορείς να το κάνεις!!!!

Αναρωτιέμαι λοιπόν πως αντιλαμβάνεται όλο αυτό το σκηνικό και αν καταλαβαίνει για ποιό λόγο γίνεται.

Ναι ίσως να μην το εξήγησα σωστά νωρίτερα. Όταν το βάζεις του εξηγείς τον λόγο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα είναι αμόλητο και ακούνητο, μπορεί να κλαίει αλλά ακούει, όταν όμως φεύγει δεν του αφήνεις περιθώρια για συζήτηση. επίσης όταν λήξη το τάιμ άουτ και σου ζητήσει συγνώμη σου λέει αυτό τον λόγο που μπήκε εκεί. Και μετά αγκαλίτσες και φιλάκια.

[Συντονιστής Περιεχομένου]

Γειά σας,

μπορείτε επίσης να διαβάσετε κι εδώ

Το παιδί μου κλαίει με το παραμικρό

Αταξίες! Μέρος Α΄(για παιδιά ενάμισυ εως δυόμισυ ετών)

Τι είναι το Time out ?

6 Συμβουλές για να επιβραβεύετε σωστά (απο 2-3 ετών)!

[SKEK]

Οι κρίσεις θυμού και τα πείσματα είναι καθημερινά σ'αυτές τις ηλικίες. Η χειρότερη για μένα στιγμή είναι το απόγευμα που φεύγουμε από τον παιδικό και μας παίρνει 45 λεπτά περίπου να μπούμε στο αυτοκίνητο. Δεν μπείνει, δεν κάθεται στο καρεκλάκι, δε θέλει τη ζώνη, κρύβεται κάτω από τα καθίσματα, τρέχουμε πίσω από σκυλιά και γατιά, ξαναγυρίζουμε στη δασκάλα να δώσουμε φιλάκι κτλ., κτλ., και όποιος έχει υπομονή αντέχει να λέει και να εξηγεί τους λόγους που κλείνει ο παιδικός το βράδυ, τους λόγους που τα παιδάκια έχουν καρεκλάκι στο πίσω κάθισμα και τους λόγους που πρέπει να κάθεται και να φοράει ζώνη. Μαλλιάζει η γλώσσα μου κάθε απόγευμα. Αν δω ότι τίποτα δεν πιάνει, ούτε οι εξηγήσεις, ούτε ο αποπροσανατολισμός, ούτε τα σχέδια για το τι θα κάνουμε μετά, τότε χρησιμοποιώ το γίγαντα: Ωραία ας κάτσουμε εδώ νά έρθει ο γίγαντας να μας βρει (Σαν δε ντρέπομαι λέω γω!! Μεγάλη γυναίκα να φοβίζω το παιδί μου :mrgreen:). Αμέσως τρέχει κάθεται στο καρεκλάκι και΄ετοιμάζεται να φύγουμε.

 

Τώρα για τις κρίσεις μέσα στο σπίτι, δεν χρησιμοποιώ την καρέκλα της σκέψης, απλά την παίρνω αγκαλιά και της εξηγώ ότι αν δεν σταματήσει να τσιρίζει δεν θα καταλάβω τι θέλει. Παίρνει χρόνο αλλά σιγά σιγά ηρεμεί. Πολλές φορές αν αντιληφθώ ότι δεν παίρνει από λόγια, την παίρνω αγκαλιά και αρχίζω να της μιλάω για άσχετα πράγματα μέχρι να ξεχαστεί.

[culte]

ααααα..σκεκάκι τα ίδια κάνει και σε μένα όταν την παίρνω από το σταθμό...

 

ευτυχώς εγώ την ρίχνω με το βυζάκι ..μπαίνει μέσα για να θηλάσει...

 

μετά από ένα τεταρτάκι και με λόγια συνέχεια την ώρα που θηλάζω, της λέω κάτσε στο καρεκλάκι γιατί μας περιμένει η γιαγιά στο σπίτι...

 

ψέμματα δλδ η γιαγιά μια φορά την εβδομάδα έρχεται!!!

[SKEK]

Μα τι στο καλό? Όταν πηγαίνει το πρωί γίνεται ολόκληρο σκηνικό για να ξεκολλήσει από πάνω μου και το απόγευμα δε θέλει να φύγει?

 

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι το κάθε παιδί έχει το κουμπί του και γενικώς τα λυπάμαι όταν σ'αυτές τις ηλικίες έχουν κρίσεις θυμού γιατί βασικά με αυτό τον τρόπο εκφράζουν την αδυναμία τους να διαχειριστούν το θυμό που έχουν μέσα τους και ίσως να είναι καλύτερα να τα αφήσουμε να βγάλουν τι έχουν μέσα τους, να ξεσπάσουν και μετά να τους μιλήσουμε όταν πια θα ξαλαφρώσουν.

 

ΥΓ. Άκου να φοβίζει το παιδί λέγοντας του για γίγαντες και κύκλωπες

[culte]

ΥΓ. Άκου να φοβίζει το παιδί λέγοντας του για γίγαντες και κύκλωπες

 

xaxaxaxax...

 

όλα τα ψέμματα ίδια είναι....μακάρι να μην τα λέγαμε καθόλου....

[SKEK]

xaxaxaxax...

 

όλα τα ψέμματα ίδια είναι....μακάρι να μην τα λέγαμε καθόλου....

 

Τι να κάνω ρε συ Ειρήνη μου?? Σχολνάω 4.30 και τρέχω με την ψυχή στο στόμα να την πάρω όσο πιο γρήγορα μπορώ μπας και προλάβουμε να πάμε καμμιά παιδική χαρά πριν νυκτώσει και μου βγάζει την πίστη ανάποδα μέχρι να φύγουμε που έχει κιόλας ήδη νυκτώσει και καταλήγουμε να γυρνάμε βραδιάτικα να βρούμε παιδική χαρά φωτισμένη

[rkt]

Καλά αυτό με το δέσιμο στο καρεκλάκι, το μαρτύριο μου. Και αν και όταν καταφέρω να δέσω τη μία, μετά κυνηγάω την άλλη. Εκεί να δεις τι γίνετε. Εχω φτάσει σε σημείο, να μην θέλω να πάω μακριά, για να αποφεύγω το δέσιμο στα καρεκλάκια. Καλύτερα κοντά με τα πόδια

Οσο για την τιμωρία και τα κλάματα, εγώ νομίζω άδικος κόπος. Οταν είναι έτσι το παιδί, δεν μπορείς να συννενοηθείς. Σε εμένα πιάνει πιο πολύ το να της πω τράβα στο δωματιό σου γιατί με πονάνε τα αυτάκια και όταν ηρεμήσεις έλα μέσα πάλι να μιλήσουμε, δεν καταλαβαίνω τι θέλεις, δεν σου μιλάω - δεν σε ακούω όταν κάνεις έτσι κλπ, παρά να την πηγαινοφέρνω στην τιμωρία και να μην κάθεται με τίποτα.

[mami]

Οσο για την τιμωρία και τα κλάματα, εγώ νομίζω άδικος κόπος. Οταν είναι έτσι το παιδί, δεν μπορείς να συννενοηθείς. Σε εμένα πιάνει πιο πολύ το να της πω τράβα στο δωματιό σου γιατί με πονάνε τα αυτάκια και όταν ηρεμήσεις έλα μέσα πάλι να μιλήσουμε, δεν καταλαβαίνω τι θέλεις, δεν σου μιλάω - δεν σε ακούω όταν κάνεις έτσι κλπ, παρά να την πηγαινοφέρνω στην τιμωρία και να μην κάθεται με τίποτα.

 

Κάτι τέτοιο καταλήγω να κάνω κι εγώ τελικά.....

[vickygirl79]

 

Τώρα για τις κρίσεις μέσα στο σπίτι, δεν χρησιμοποιώ την καρέκλα της σκέψης, απλά την παίρνω αγκαλιά και της εξηγώ ότι αν δεν σταματήσει να τσιρίζει δεν θα καταλάβω τι θέλει. Παίρνει χρόνο αλλά σιγά σιγά ηρεμεί. Πολλές φορές αν αντιληφθώ ότι δεν παίρνει από λόγια, την παίρνω αγκαλιά και αρχίζω να της μιλάω για άσχετα πράγματα μέχρι να ξεχαστεί.

ετσι κανω κ εγω...κατεβαινω στο υψος της και της εξηγω οτι με το να κλαιει κ δε καταλαβαινω και δε προκειτε να της περασει...μετα αγκαλια κ αλλαγη θεματος...

φανταστειτε σε μενα τι γινεται οταν κλαινε κ τα 2:rolleyes:...

οσο για τον.."εκφοβισμο'....εμεις εχουμε τον δημαρχο.....που αν δεμ νε ακουει τον παιρνω τηλ και του λεω οτι η δεσποινα δε κα8εται καλα

αυτες τις μερες λογς χριστουγεννων της εδειξα ενα παιδικο με τη λιστα του αγ βασιλη που αν δεν καθεται καλα ο σαντα τη βλεπει απο τα συννεφα και αν δεν ειναι καλο παιδι δωρο γιοκ....εν μερει πιανει......

εσας σας κοπαναει τ πορτα στα μουτρα γιατι εχουμε καυτο το χουι αμα θυμωσει παει κ κλεινεται στη κρεββατοκαμαρα μου κ μου κοπαναει τη πορτα καταμουτρα...παναγιτσα μου τι μας περιμενει.....

[culte]

εσας σας κοπαναει τ πορτα στα μουτρα γιατι εχουμε καυτο το χουι αμα θυμωσει παει κ κλεινεται στη κρεββατοκαμαρα μου κ μου κοπαναει τη πορτα καταμουτρα...παναγιτσα μου τι μας περιμενει.....

 

χαχαχαχα....

 

βικούλα όχι ευτυχώς δεν έχουμε φτάσει ακόμα σε αυτό το σημείο!

[mami]

χαχαχαχα....

 

βικούλα όχι ευτυχώς δεν έχουμε φτάσει ακόμα σε αυτό το σημείο!

 

Τουλάχιστον ΟΧΙ ΑΚΟΜΑ!!!!

 

Γιατί όλα τα περιμένω!!!

[ballou]

Καλά αυτό με το δέσιμο στο καρεκλάκι, το μαρτύριο μου. Και αν και όταν καταφέρω να δέσω τη μία, μετά κυνηγάω την άλλη. Εκεί να δεις τι γίνετε. Εχω φτάσει σε σημείο, να μην θέλω να πάω μακριά, για να αποφεύγω το δέσιμο στα καρεκλάκια. Καλύτερα κοντά με τα πόδια

.

Και εμένα το ίδιο θέμα είχαν με το δέσιμο στο αυτοκίνητο. Ευτυχώς τους τελευταίους μήνες έχουν κατακλίσει τους δρόμους οι αστυνομικοί από την ομάδα ΔΙΑΣ; και τους λέω αυτοί οι κύριοι προσέχουν ποιοι φορούν ζώνη και ποιοι όχι. Ναι το ξέρω πως τους τρομοκρατώ αλλά πρόκειται για την ασφαλειά τους, γιατί δεν είχα θέμα μόνο να τα δέσω αλλά κατά την διαδρομή την έλυναν και μόνα τους.

[SKEK]

Την πόρτα στα μούτρα όχι ακόμα, αλλά το πιάτο της το πετάει κάτω όταν θυμώσει στο τραπέζι και μας λέει "Άντε μη νευριάσω":shock:

 

Μαζεύει τη τσάντα της και προσπαθεί να ανοίξει την πόρτα να ΄φύγει να πάει στη δασκάλα, στη γιαγιά κτλ.

 

Πετάει πράγματα από το μπαλκόνι γιατί είναι άτακτα.

 

Πετάει τα τάπερ έξω από το ντουλάπι γιατί η μαμά είναι άτακτη.

 

Μπαίνει με τα παπούτσια στη λεκάνη με τα καθαρά ρούχα όταν τη βρει μπροστά της και είναι θυμωμένη για να κάνει κακό στα ρούχα μας.

 

Πάει στο ντουλαπάκι με τα παπούτσια μου τα βγάζει έξω και τα κλωτσάει πέρα δώθε φωνάζοντας άτακτη μαμά

 

Αυτά!!

[SKEK]

Κερδίζω κάτι? Κανένα διωράκι ηρεμίας σε κανένα σπα ινστιτούτο μήπως??

[culte]

Κερδίζω κάτι? Κανένα διωράκι ηρεμίας σε κανένα σπα ινστιτούτο μήπως??

 

ότι θες!!!!!!!!!

[vickygirl79]

Και εμένα το ίδιο θέμα είχαν με το δέσιμο στο αυτοκίνητο. Ευτυχώς τους τελευταίους μήνες έχουν κατακλίσει τους δρόμους οι αστυνομικοί από την ομάδα ΔΙΑΣ; και τους λέω αυτοί οι κύριοι προσέχουν ποιοι φορούν ζώνη και ποιοι όχι. Ναι το ξέρω πως τους τρομοκρατώ αλλά πρόκειται για την ασφαλειά τους, γιατί δεν είχα θέμα μόνο να τα δέσω αλλά κατά την διαδρομή την έλυναν και μόνα τους.

κ εμεις κ εμεις!!!κ εχουμε εναν γειτονα αστυνομικο που οταν τον βλεπει με τον κρανος της παει ναααααααα κ του λεει παυλοοοοοοο κοιτα εγω δενομαι στο αμαξι κ η μαμα κ ο μπαμπας κ ο μπεμπης!!! χαχαχαα:lol:

[SKEK]

ότι θες!!!!!!!!!

 

Με καταλαβαίνεις εεε??

[culte]

Με καταλαβαίνεις εεε??

 

απολυτα!!!!!!!

 

 

δαιμονάρια!!!! τα λέω εγώ......

[Eirini_Dr]

Εγω εχω εξαντληθει, μπορει να ειναι 1 χρονο μικροτερη απο τα δικα σας αλλα κανει σχεδον τα ιδια! Οπλο το κλαμα.......σε σημειο που να μην παιρνει ανασα...τι να φωναζω, τι να της μιλαω ηρεμα...τιποτα! και φυσικα δεν πιανει και η τιμωρια, γιατι ναι μεν καταλαβαινει οτι αυτο που κανει ειναι κακο αλλα αν δεν την παρω αγκαλια ειναι ικανη να σηκωσει τεσσερα τετραγωνα! Ποτε δεν ηταν ετσι.....εδω και 2-3 βδομαδες αρχισε αυτα τα ξεσπασματα! Και ειδικα την ωρα του υπνου! Οπου θα ξυπνησει και 500 φορες αλλα αυτο ειναι για αλλο τοπικ!

 

Πλεον δεν ξερω πως να το χειριστω......νομιζω μου παιρνει τον αερα και δε μπορω να βρω το κουμπι της! Αλλο παιδι ειχα πριν ενα μηνα!

 

Να το, να το.....ερχεται σας λεω.....ερχεται το "δε μας χ@#$ζεις ρε μαμα!!!!!"

[SKEK]

απολυτα!!!!!!!

 

 

δαιμονάρια!!!! τα λέω εγώ......

 

Όχι όλα όμως!! Το Σάββατο κατεβήκαμε κέντρο σε μια γιορτή για τα δικαιώματα του παιδιού (face painting, ζωγραφιές, δωράκια, ξυλοπόδαροι, μουσικά συγκροτήματα κτλ). Η δικιά μας αγρίμι, να χαθεί μόνη της, να χωθεί παντού, να σέρνεται κάτω, να μην αποφασίζει τι απ'όλα θέλει να κάνει, να της δίνουν δώρα καινα φωνάζει δε θέλω τίποτα τίποτα!! Το παιδάκι των φίλων μας μια πριγκίπισσα. Εκεί που την "τοποθέτησαν" κάθισε ακίνητη. Ξέρει να παίζει φρόνιμα, μιλάει όσο η δικιά μας, εξερευνεί όπως η δικιά μας αλλά με πιο ήσυχο τρόπο.