Με όπλο το...κλάμα!!!

[SKEK]

Εγω εχω εξαντληθει, μπορει να ειναι 1 χρονο μικροτερη απο τα δικα σας αλλα κανει σχεδον τα ιδια! Οπλο το κλαμα.......σε σημειο που να μην παιρνει ανασα...τι να φωναζω, τι να της μιλαω ηρεμα...τιποτα! και φυσικα δεν πιανει και η τιμωρια, γιατι ναι μεν καταλαβαινει οτι αυτο που κανει ειναι κακο αλλα αν δεν την παρω αγκαλια ειναι ικανη να σηκωσει τεσσερα τετραγωνα! Ποτε δεν ηταν ετσι.....εδω και 2-3 βδομαδες αρχισε αυτα τα ξεσπασματα! Και ειδικα την ωρα του υπνου! Οπου θα ξυπνησει και 500 φορες αλλα αυτο ειναι για αλλο τοπικ!

 

Πλεον δεν ξερω πως να το χειριστω......νομιζω μου παιρνει τον αερα και δε μπορω να βρω το κουμπι της! Αλλο παιδι ειχα πριν ενα μηνα!

 

Να το, να το.....ερχεται σας λεω.....ερχεται το "δε μας χ@#$ζεις ρε μαμα!!!!!"

 

Α να το προσέξεις αυτό :lol:!! Καθοριστικό σημείο για τη συνέχεια αυτή η ηλικία

[culte]

Όχι όλα όμως!! Το Σάββατο κατεβήκαμε κέντρο σε μια γιορτή για τα δικαιώματα του παιδιού (face painting, ζωγραφιές, δωράκια, ξυλοπόδαροι, μουσικά συγκροτήματα κτλ). Η δικιά μας αγρίμι, να χαθεί μόνη της, να χωθεί παντού, να σέρνεται κάτω, να μην αποφασίζει τι απ'όλα θέλει να κάνει, να της δίνουν δώρα καινα φωνάζει δε θέλω τίποτα τίποτα!! Το παιδάκι των φίλων μας μια πριγκίπισσα. Εκεί που την "τοποθέτησαν" κάθισε ακίνητη. Ξέρει να παίζει φρόνιμα, μιλάει όσο η δικιά μας, εξερευνεί όπως η δικιά μας αλλά με πιο ήσυχο τρόπο.

 

χαχαχαχα...

΄

ζηλεύεις όταν βλέπεις τέτοια σκεκάκι???

 

εγώ ΝΑΙ!!!!!!!!!!

[SKEK]

χαχαχαχα...

΄

ζηλεύεις όταν βλέπεις τέτοια σκεκάκι???

 

εγώ ΝΑΙ!!!!!!!!!!

 

Όχι ακριβώς ζηλεύω, απλά δεν σε φέρνουν σε δύσκολη θέση τα φρόνιμα παιδιά. Λίγο αυτό με κουράζει, να προσπαθώ να μη δίνω σημασία στα βλέμματα όταν με φέρνει σε δύσκολη θέση.

[rkt]

Την πόρτα στα μούτρα όχι ακόμα, αλλά το πιάτο της το πετάει κάτω όταν θυμώσει στο τραπέζι και μας λέει "Άντε μη νευριάσω":shock:

 

Μαζεύει τη τσάντα της και προσπαθεί να ανοίξει την πόρτα να ΄φύγει να πάει στη δασκάλα, στη γιαγιά κτλ.

 

Πετάει πράγματα από το μπαλκόνι γιατί είναι άτακτα.

 

Πετάει τα τάπερ έξω από το ντουλάπι γιατί η μαμά είναι άτακτη.

 

Μπαίνει με τα παπούτσια στη λεκάνη με τα καθαρά ρούχα όταν τη βρει μπροστά της και είναι θυμωμένη για να κάνει κακό στα ρούχα μας.

 

Πάει στο ντουλαπάκι με τα παπούτσια μου τα βγάζει έξω και τα κλωτσάει πέρα δώθε φωνάζοντας άτακτη μαμά

 

Αυτά!!

 

:lol:

 

Όχι ακριβώς ζηλεύω, απλά δεν σε φέρνουν σε δύσκολη θέση τα φρόνιμα παιδιά. Λίγο αυτό με κουράζει, να προσπαθώ να μη δίνω σημασία στα βλέμματα όταν με φέρνει σε δύσκολη θέση.

 

Ναι καλά. Ο αναμάρτητος πρώτο το λίθο... Και εμένα μου έδιναν συγχαρητήρια σε ένα παιδικό πάρτι οι υπόλοιπες μαμάδες. Ελα να τις δεις όμως άμα τις πιάσει! Σε γενικές γραμμές έξω είναι κυρίες. Μέσα τι κάνουμε?

[maria ampelokipi]

εγώ πάλι από αυτά τα παιδιά τα τόσο φρόνιμα, τα τόσο τέλεια, τα τόσο φανταστικά, που κάθονται στο καρότσι τους συνέχεια και απλά κοιτάζουν (ναι, υπάρχουν! όχι μόνο στα x files!) προτιμώ το ταλιμπανάκι μας που έχει την δική του προσωπικότητα και διεκδικεί αυτά που θέλει... για σκεφτείτε το βρε κορίτσια ποιος θα γίνει πιο δυναμικός στη μελλοντική ζωή του και ποιος θα γίνει yes man (με την κακή έννοια)?

[Eirini_Dr]

εγώ πάλι από αυτά τα παιδιά τα τόσο φρόνιμα, τα τόσο τέλεια, τα τόσο φανταστικά, που κάθονται στο καρότσι τους συνέχεια και απλά κοιτάζουν (ναι, υπάρχουν! όχι μόνο στα x files!) προτιμώ το ταλιμπανάκι μας που έχει την δική του προσωπικότητα και διεκδικεί αυτά που θέλει... για σκεφτείτε το βρε κορίτσια ποιος θα γίνει πιο δυναμικός στη μελλοντική ζωή του και ποιος θα γίνει yes man (με την κακή έννοια)?

 

 

Δε ξερω αλλα κι εγω ταλιμπαν ημουν μικρη.....απο τα λεγομενα τους αλλα μεγαλωνοντας αλλαξα! Καθολου δυναμικη, υπερβολικα ευγενικη, ντρεπομαι αρκετα και γενικα νιωθω και καπως καταπιεσμενη! Φταιει η συμπεριφορα των γονιων αρκετα στη διαμορφωση της προσωπικοτητας πιστευω! Ακομα και τωρα εχω στο κεφαλι μου μεσα τον πατερα μου να μου φωναζει και να μη με αφηνει να εκφρασω την αποψη μου!

 

Τελικα τι ειναι ποιο καλο ενα συζητησιμο παιδι ή ενα ατακτο που το βαζεις συνεχεια τιμωρια?! Μακαρι η κορη μου να μη γινει σα κι εμενα.......θελω να πιστευω οτι δε θα κανω τα λαθη των γονιων μου! Η απορια μου ειναι καθαρα απο προσωπικη εμπειρια!

 

Οφ τοπικ μπαρδον

[maria ampelokipi]

όχι, δεν είναι τελείως off topic, έχει να κάνει με συμπεριφορά παιδιών και είναι αρκετά κατατοπιστικό αυτό που έγραψες! συζήτηση κάνουμε εξάλλου...

[XΡΙΣΤΙΝΑ]

να μπω κι εγω στο κλαμπ...αγριμακι η μικρη μου...

Ειρηνη εγω μικρη ημουν ντροπαλη, και πολυ ηρεμη ε ετσι ειμαι και τωρα χαχαχ...βεβαια προσπαθω να διορθωθω ετσι...αλλα σε γενικες γραμμες δεν αλλαξα

Η μικρη τωρα...δεν θελω να τα ριξω στους παππουδες αλλα ρε παιδια παιζουν ρολο ειδικα οταν μενουν απο κατω...ειμαι και εγκυος τωρα με ενα ψιλοπροβληματακι και θελω ξεκουραση, ετσι η μικρη περνουσε αρκετες ωρες κατω.Ε οταν ανεβαινε πανω γινοταν ανυποφορη...γκρινια κλαμμα γκρινια..Ετσι την κραταω πανω περισσοτερο και ειμαστε καλυτερα.Συννενοουμαστε..Οταν γινοντε τα χατηρια της κατω ολη μερα, ανεβαινει πανω και οταν δεν τις κανω τα χατηρια γινεται χαμος.Τι να την κανω τετοια ξεκουραση..

[anna maria]

εμας παλι 21 μηνων ουρλιαζει με το παραμικρο βαζει κατω το κεφαλι και χτυπιεται δεν μου εξηγει ποιτε τα θελει αλλα ουρλιαζει,κλαει χτυπιεται τα εχω δει ολα

[marinaki181]

νομίζω ότι καταλαβαίνει την τιμωρία, απλά δε θέλει να το δεχτεί.

και εγώ τους βάζω τιμωρία, και κλαίνε, αλλά στα 2 λεπτά έιναι όλο "συνώμη μανούλα" και τέτοιες μαλαγανιές.

μετα από λίγο, ξαναμανά τα΄ίδια κάνουν!

ουφ!

[elenik]

Αν αδιαφορήσετε για το κλάμα θα πάψουν να το έχουν σαν όπλο.

Το εχουν σαν όπλο όταν δουν ότι αποδίδει και με αυτο τον τροπο περναει το δικο τους.

Αν δεν γινει την 1η φορα (να τους περασει με αυτο τον τροπο το δικο τους) δεν το συνεχιζουν.

Καντε την καρδια σας πετρα και μην ενδιδετε.

Εφοσον το εχει μαθει την 1η φορα θα ουρλιαξουν πολυ (θα πονεσετε).

Την 2η λιγοτερο .

Και τελικα θα παρει ειδηση οτι δεν αποδιδει και θα ψαξει γι αλλο τροπο (ο δικος μου πχ εχει θεμα με τις γαλιφιες και αυτο προσπαθω να κοψω. Χαμογελαει και "πεφτουμε" ) :lol:

[natty26]

Τι να κάνω ρε συ Ειρήνη μου?? Σχολνάω 4.30 και τρέχω με την ψυχή στο στόμα να την πάρω όσο πιο γρήγορα μπορώ μπας και προλάβουμε να πάμε καμμιά παιδική χαρά πριν νυκτώσει και μου βγάζει την πίστη ανάποδα μέχρι να φύγουμε που έχει κιόλας ήδη νυκτώσει και καταλήγουμε να γυρνάμε βραδιάτικα να βρούμε παιδική χαρά φωτισμένη

 

Τελικά δεν ειμαι μονη! Πλακα εχουμε! Εγω κρατιέμαι με νυχια και με δοντια για να μην πω για γιγαντες και συναφη! Μεχρι τωρα τα εχω καταφερει και συγκρατουμαι. Ταπεινη γνωμη μου ειναι οτι δεν ειναι σωστο να τον φοβιζω αν και πολλες φορες εχω μπει στον πειρασμο χωρις ομως τελικα να υποκυψω. Δεν θελω το παιδι μου να φοβαται τιποτα. Εμενα με μεγαλωσαν με το φοβο και το θυμαμαι πολυ καλα (λυκοι, παλιατζηδες, γυφτοι, μαυροι ..ολα τα χε ο μπαξες). Το παιδι μου ομως ΟΧΙ δεν ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ.

[love4four]

Κορίτσια,

 

Στον Νικόλα (Δόξα τω Θεώ) έχω αναφερθεί πολλές φορές σχετικά με την επιμονή και τις τσιρίδες του... ε λοιπόν, προχθές το απόγευμα ήταν η 1η φορά που "έπιασε" το τάϊμ-άουτ και, σχεδόν, δεν πίστευα στα μάτια μου.

Σκηνικό: προσπαθεί να ανέβει πάνω σε ένα χαμηλό έπιπλο. Λέω μια φορά "Νικόλα αυτό που θες να κάνεις είναι επικίνδυνο και θα χτυπήσεις." Με κοιτάει -- γελάει πονηρά... Συνεχίζω "Εάν το κάνεις θα μπεις τιμωρία"... Με γράφει και ανεβαίνει. Χωρίς να μιλήσω βουρ μέσα. Φεύγοντας του είπα μόνο "Κάτσε να ηρεμήσεις" γιατί φυσικά ακουστήκαμε έως τον 6ο όροφο... Περνούν τα 2 λεπτά, τον παίρνω εξηγώντας κλπ κλπ κάναμε αγκαλίτσα φιλάκι.. Πάει σφεντόνα πάλι στο έπιπλο κι ανεβαίνει όσο εγώ προειδοποιούσα. Κοινώς, το καμάρι μου ήθελε να μου σπάσει τον τσαμπουκά, που λένε...Ξανά μανά το ίδιο σκηνικό μόνο που τον άφησα για 3 λεπτά (ενδιάμεσα το κλάμα του υποχωρούσε όμως)...

Με το που έπαυσε η "τιμωρία" δεν το επανέλαβε και αυτό που μου έκανε την πιο μεγάλη εντύπωση ήταν πως μόλις ήρθε η γιαγιά της έδειχνε το έπιπλο και της έλεγε "Εκεί, εκεί"... ήθελε να διηγηθεί τί πέρασε !!!

Βρε μπας και μεγαλώνουν και πιάνει τελικά ??

[elenik]

." Με κοιτάει -- γελάει πονηρά.

Αυτο το κανουν ολα τσεκαρωντας κατα ποσο ισχυουν αυτα που λεμε. Η 1η φορα ειναι η παγιδα. Αν πεσουμε.....

 

Πολυ καλος ο χειρισμος σου και να επιμεινεις . Θελει κανενα μηνα να ξεσυνηθισει αλλα στην ουσια πρωτες μερες ειναι οι δυσκολες.

[love4four]

Αυτο το κανουν ολα τσεκαρωντας κατα ποσο ισχυουν αυτα που λεμε. Η 1η φορα ειναι η παγιδα. Αν πεσουμε.....

 

Πολυ καλος ο χειρισμος σου και να επιμεινεις . Θελει κανενα μηνα να ξεσυνηθισει αλλα στην ουσια πρωτες μερες ειναι οι δυσκολες.

 

... Μα τί λέμε τώρα ???? Έχετε δει παιδί να κάνει πρόβες στον καθρέφτη κατά πόσο το κλάμα του είναι πειστικό ???? Άσε που τώρα τελευταία έχουν βρει και τα δυο "άλλο" κόλπο... στην αταξία -πριν κάνω παρατήρηση- κάνουν ματάκια + δοντάκια...