Μωρά και αγκαλιά!!!!!

[ΜΑΡΙΑ30]

Γενικά διαβάζω ότι τα μωρά "μαθαίνουν" στην αγκαλιά και δεν πρέπει να τα συνηθίζουμε έτσι.

Η παιδίατρος μου, μου λέει ότι το παιδί θέλει αγκαλιά και ειδικά την αγκαλίτσα της μανούλας.

Στο "Παίδων" που είχαμε εισαχθεί μόλις 2 μηνών η Δ/ντρια της Πανεπιστημιακής Κλινικής μου είπε : "Τα παιδιά μεγαλώνουν στην αγκαλιά".

Η μαμά μου, μου λέει ότι τα παιδιά θέλουν αγκαλιά, αλλά πρέπει να συνηθίζουν κάποια πράγματα όπως ο ύπνος να τα κάνουν μόνα τους και όχι στην αγκαλιά.

Είμαι υπέρ της αγκαλιάς και μου αρέσει πολύ να χαϊδεύω το ζουζουνάκι μου. Επίσης, σαν οικογένεια είμαστε πολύ "χαδιάριδες".

Η μικρή, πολλές φορές όταν παίζει (παίζει αρκετά μόνη της), σταματάει, με κοιτάει, μου απλώνει τα χεράκια της, την παίρνω αγκαλιά, της σκάω και μερικά φιλιά, με φιλάει (σαλιώνει) και εκείνη και μετά χαμογελαστή συνεχίζει το παιχνίδι. Είναι δυνατόν να της το στερήσω. Ακόμα και αν θέλει όλη τη μέρα αγκαλιά, θα ανταποκριθώ και θα της δώσω αυτό που ζητάει. Άλλωστε, αυτή είναι η προτεραιότητα της ζωής μου.

Εσείς πως χειρίζεστε το θέμα? Βλέπετε κάποια υπερβολή?

[manina]

μάλλον δεν είμαι η κατάλληλη να σου απαντήσω ο γιός μου ο λατρεμένος μεγάλωσε κυριολεκτικά μέσα στην αγκαλιά μου...είναι 5,5 χρονών τώρα και δεν έχω μετανοιώσει για τίποτα....άσε που ώρες ώρες νομίζω πως μεγάλωσε και δεν τον χάρηκα!!! οι πιό "ξένοι" λένε πολλά,είχα μάθει να μην τους ακούω...[/b]

[ΡΟΥΛΑ]

Εγω προσωπικά δεν βλέπω καμμία υπερβολή, τα παιδιά έχουν ανάγκη την αγκαλιά δεν κακομαθαίνουν από αυτό, εγω την μικρή μου την παίρνω συνέχεια αγκαλιά γιατί ξέρω ότι της αρέσει ότι μου αρέσει!!!!!!!!

[Lia]

Εγώ συμφωνώ με όσα γράφεις και να συμπληρώσω και αυτό που έχω καταλάβει και από τη δικιά μου. Όσο πιο πολύ ανταποκρίνομαι στην ανάγκη της για αγκαλιά τόσο πιο ήρεμη είναι και πιο ήρεμα κοιμάται και το βράδυ. Και μπορεί να παίξει και περισσότερη ώρα μόνη της. Ενώ αν καταλάβει ότι δεν θέλω να την πάρω αγκαλιά είναι συνέχεια κρεμασμένη στα πόδια μου και δεν ξεκολλάει με τίποτα. Όσο το αποφευγω τόσο το ζητάει.

Οπότε και εγώ έχω αποφασίσει να της δίνω όση αγκαλιά και χάδια χρειάζεται για να χορτάσει και να νιώθει και ασφαλής. Μπορεί μερικές φορές να μην μπορώ να κάνω κάποια πράγματα που θέλω αλλά και αγκαλιά να μην την πάρω θα έχω την γκρίνια οπότε πάλι δεν θα κάνουμε τίποτα..... Να είναι τουλάχιστον το παιδί ευτυχισμένο και "γεμάτο" από αγάπη.

[Nantia]

Εγω Την δικη μου ολο αγκαλια την ειχα και την εχω απο μωρο...

 

Θελω να την αισθανομαι να την ζουλαω να την φιλαω..

Θελω συνεχεια να της δειχνω την αγαπη μου...

Και τα παιδια δεν κακομαθαινουν με τις αγκαλιες....

(παντως η δικη μου δεν κακομαθε)....

 

Και εξαλου αν δεν τα χαρουμε τωρα που ειναι μικρα ποτε θα τα χαρουμε τα παιδια μεγαλωνουν πολυ γρηγορα....

[ΜΑΡΙΑ30]

Και εγώ αυτή την αίσθηση έχω.

Πρέπει να τους δίνουμε αυτό που ζητάνε. Τι πιο όμορφο από την αγκαλιά και την τρυφερότητα. Αλλά διαβάζω και μέσα στο forum ότι αφήνουν τα παιδιά να κοιμούνται μόνα τους για να μην κακομαθαίνουν. Δηλαδή, πειράζει να μάθει να κοιμάται στην αγκαλιά μου καθώς πίνει το βραδινό της γάλα? Της αρέσει και μου αρέσει. Νομίζω ότι νιώθει ασφάλεια και νιώθω ότι της την παρέχω.....

Η αγκαλιά είναι ο καλύτερος τρόπος να δείξεις την αγάπη σου.

Σιγά και μην της το στερήσω.

[fysalida]

Μαρία30 και εγώ συμφωνώ μαζί σου ότι η αγκαλιά και η τρυφερότητα είναι αλληλένδετες λέξεις αλλά (γμτ γιατί πρέπει πάντα να υπάρχει ένα αλλά)μερικές φορές σε ορισμένα παιδάκια μπορεί να γίνει συνήθεια (για να μην παρεξηγηθώ μιλάω για την αγκαλιά στο βραδυνό τους ύπνο)και να τα ακολουθεί και σε μεγαλύτερες ηλικίες που θα έπρεπε θεωρητικά να είναι πιο ανεξάρτητα.Στο λέω εγώ που την κοιμίζω επίσης στην αγκαλιά μου επειδή το θέλει και το θέλω.

Πάντως γενικά η αγκαλιά είναι απαραίτητη.Ηρεμεί, δηλώνει αγάπη, ζεστασιά και ασφάλεια, πράγματα δηλαδή αναγκαία για όλα τα παιδάκια.Καλημέρα!

[SophiaT]

Ειμαι κι εγω υπερ της αγκαλιας. Οποτε η μικρη μου μου ανοιγει τα χερια την παιρνω μια μεγαλη αγκαλια και την ταραζω στα φιλια

Επισης καθομαστε πολλες φορες αγκαλιτσα και της διαβαζω ή βλεπουμε το αγαπημενο της παιδικο στην τηλεοραση.

Μονο οταν την ωρα του υπνου τα πραγματα ειναι διαφορετικα. Απο πολυ μωρο που ηταν δεν ηθελα να μαθει να κοιμαται στην αγκαλια μου για πολλους λογους. Γι'αυτο και ενω την ταιζα αγκαλιτσα (και ακομα δηλαδη αγκαλιτσα πινουμε το γαλα) μετα την αφηνα στο κρεβατακι της. Στην αρχη καθομουν διπλα της μεχρι να την παρει ο υπνος αλλα γρηγορα συνηθησε και κοιμαται μονη της. Μονο καμια φορα αν ειναι αρρωστουλα θελει να ειμαι διπλα της για να την παρει ο υπνος και φυσικα καθομαι και της χαιδευω το χερακι.

Πιστευω οτι η αγκαλια ειναι απαραιτητη και δινει ασφαλεια στο παιδι και σιγουρια. Ομως (οπως ολα τα πραγματα) εχει κι αυτη το μετρο της.

[Lia]

.....(και ακομα δηλαδη αγκαλιτσα πινουμε το γαλα) .....

 

Εδώ πίνουμε ακόμα εμείς αγκαλίτσα το γάλα.... Αγκαλιά είναι πιο νόστιμο!!!! Αφού σκέφτομαι ότι θα γινει 2 χρονών και θα την ταΐζω ακόμα σαν βρέφος.....

[SophiaT]

Κι εγω ετσι νομιζω Lia. Να σου πω την αληθεια μου αρεσει πολυ που την εχω στην αγκαλια μου και την ταιζω με ησυχια και χαμηλο φωτισμο. Νομιζω οτι ειναι ακομα νεογεννητο.

Λες να παει 10 χρονων κι ακομα ετσι να της το δινω το γαλα?????

[ΜΑΡΙΑ30]

Συμφωνώ κορίτσια.

Εγώ πάντως όταν πηγαίνω στο πατρικό μου, τα μεσημέρια πηγαίνω στο κρεβάτι των γονιών και δεν τους αφήνω να κοιμηθούν. Και δε με νοιάζει καθόλου, αν είναι αδυναμία, μου αρέσει να τους νιώθω κοντά μου, ψυχικά τους έχω κοντά μου και όταν είμαι μακρυά.

[Μαρια Στυλιανακη]

να κάνεις αυτό που αισθάνεσαι εσύ ότι είναι σωστό,

και καλό για το μωρό σου,

και όταν κανεις αυτό που σου ζητάει, να μην αισθάνεσαι καμία τύψη ή ενοχή.

Πέρα απο αυτό στα θεματα τα καθημερινα (ύπνου) εκεί πιστεύω παίζει ρόλο το πως το έχουν σκεφτεί οι γονείς, δηλ θέμα φιλοσοφίας.

 

Πάντως όταν εσύ αισθάνεσαι Α, και ακους τους άλλους και σου λενε να κανεις το Β, εσύ να ακούς τα δικά σου συναισθήματα κ ένστικτο, εσύ είσαι η μητέρα του, και εσύ το ξέρεις περισσότερο απο οποιονδήποτε άλλο.

[ΜΑΡΙΑ30]

Μαρία μου το μόνο βέβαιο είναι ότι θα κάνω αυτό που μου λέει η καρδιά μου. Όμως, όπως έχουμε ξανασυζητήσει δε λείπουν και οι παρεμβολές που έχουν ως αποτέλεσμα να σου δημιουργούν αμφιβολίες.

Ρωτάω έτσι για να δω τι κάνουν άνθρωποι που βρίσκονται σε ανάλογη κατάσταση, ή μόνο εγώ τα βλέπω έτσι.

Σε ευχαριστώ!

[Vann]

μονο τωρα μπορουμε να τα εχουμε οσο θελουμε αγκαλεια, γιατι οσο μεγαλωνουν κοβεται αυτο, οποτε εγω του δινω κ καταλαβαινει

αφου ειναι ο ερωτας μου γινεται να μην την εχω αγκαλεια??????????????

εξαλλου εχουν γραψει ποτε παρενεργειες απο τις αγκαλειες????????

[manina]

SophiaT,εγώ πάντως ακόμα έτσι το δίνω!!!

[naina]

Βρε κορίτσια, έχετε πολύ δίκιο κι εγώ αυτό θέλω να κάνω στο μωράκι μου! Τι θα γίνει όμως που θα είμαι εργαζόμενη μανούλα και θα το φυλάει το μωρό η μαμά μου? Πώς θα τα καταφέρει άμα θέλει συνέχεια αγκαλιές και την τρελλάνει? Μεγάλη γυναίκα είναι, δεν μπορώ να καταχραστώ και την αγάπη της για μένα και το παιδί μου! Άμα ήταν μαζί μου το μωρό θα μπορούσα να κάνω ό,τι θέλω, τώρα πρέπει να σκεφτώ και τους άλλους, ουφ!

[moscha]

Γειά σας κορίτσια,

 

Εγώ είμαι σε πολύ περίεργη φάση. Έχω ένα μωρούλι 1,5 μηνών που υποφέρει από κολικούς. Το έχω συνέχεια αγγαλιά για να το ανακουφίσω. Μερικές φορές ομως που πιστεύω ότι έχει ησυχάσει από τους πόνους έχω ψιλοκαταλάβει ότι απλά θέλει την αγγαλίτσα. Το συμπτωμα είναι το κλασσικό : Στην Αγγαλιά ήσυχη και μόλις την ακουμπήσεις κάτω κλάματα. Αυτό με έχει κουράσει τρομερά και το μεγαλύτερό μου πρόβλημα είναι ότι έχω μία μεγαλύτερη κορούλα που ζητά και αυτή την προσοχή μου και δυστυχώς δεν μπορεί να την έχει όπως πρέπει όταν είμαι συνέχεια με την μικρούλα μου αγγαλίτσα.

 

Please Help!!!

[sstamoul]

Τη δική μου άποψη την ξέρετε!

(Δείτε με λεπτομέρειες και εδώ: http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=4741&start=0)

 

Επίσης έχοντας μεγαλώσει έτσι (συνεχώς πάνω μου) δύο παιδιά, η προσωπική μου εμπερία λέει ότι όχι μόνο δεν κακομαθαίνουν αλλά γίνονται και πιο ανεξάρτητα μεγαλώνοντας. Αλλά και οι ευρύτερες έρευνες το ίδιο υποστηρίζουν (και ο Dr. Sears για όσους/όσες τον "ακολουθούν" και άλλοι).

[LENAV]

Είμαι της άποψης να τα έχουμε στην αγκαλιά μας τώρα γιατί θα μεγαλώσουν και δε θα έρχονται. - αν και έχω την ελπίδα ότι η αγκαλιά μου θα είναι πάντα γλυκός προορισμός-

Το μόνο που με στεναχωρεί είναι ότι οι γιαγιάδες θα υποφέρουν γιατί εγώ εργάζομαι.

[Νινεττα]

Νομιζω πως οι γιαγιαδες θα κανουν αυτο που εκεινες νομιζουν σωστο τις ωρες που εχουν την ευθυνη του παιδιου σου.

Και εσυ θα κανεις αυτο που νιωθεις και θελεις τις υπολοιπες ωρες που ειναι μαζι σου!!!!

Αν νιωθεις υπεροχα με το να του δειχνεις την τρυφεροτητα που σου ζηταει τις ωρες που εισαι κοντα του, δεν υπαρχει κανενας λογος να μην το κανεις.

Το παιδι σου θα ανταποκριθει συμφωνα με αυτον που εχει κοντα του και θα συνεχισει να το κανει για ολη του την ζωη!!

Διαφορετικη συμπεριφορα στο σχολειο απο οτι στο σπιτι,διαφορετικη στην γιαγια απο οτι στην μαμα,διαφορετικη στα αδερφια απο οτι στους φιλους κ.λ.π λογικο δεν ειναι? Και εμεις το ιδιο δεν κανουμε?

τα παιδια μας εχουν αναγκη την αγαπη μας και οταν την εχουν πρεπει να την νιωθουν!!!!! Η αγκαλια,τα χαδια , τα φιλια,τα τρυφερα λογια,το νανουρισμα ειναι ο τροπος!!!Αν το μονο που κανουμε ειναι να καλυπτουμε την σωματικη τους αναγκη (φαγητο,αλλαγμα,μπανιο,νερο)η συναισθηματικη μενει κενη.....κριμα δεν ειναι?

Για τον Αλεξανδρο ειχαμε και εχουμε παντα ανοιχτη την αγκαλια μας,και αυτο δεν τον εχει κανει κακομαθημενο απλα τρυφερο και γεματο αγαπη.....

Εχει παρει πολυ αγαπη και ειμαι περηφανη γι'αυτο!!!

[manina]

αχ πώς συμφωνώ Νινέττα κι ο δικός μου ΄ετσι... (τελευταία "βρίσκουμε" η μία την άλλη,έτσι?)

[Νινεττα]

Εεεετσι,εεετσι που ελεγε και η Τενια Μακρη

[manina]

[evaki1982]

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!ΓΕΝΝΗΣΑ ΠΡΙΝ 2 ΜΗΝΕΣ ΠΕΡΙΠΟΥ ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΥΓΙΕΣΤΑΤΟ.ΣΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ ΗΤΑΝ ΟΛΑ ΤΕΛΕΙΑ.ΓΕΝΝΗΣΑ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΧΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ.ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ.ΤΟΣΟ ΗΣΥΧΗ ΠΟΥ ΕΛΕΓΑ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΕΧΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ!ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΓΥΡΙΣΑΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΑΡΧΙΣΑΝ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ.ΤΗΝ ΕΠΙΑΣΑΝ ΟΙ ΚΟΛΙΚΟΙ ΑΜΕΣΩΣ ΚΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΑΩ ΑΓΚΑΛΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΗΡΕΜΩ!ΕΚΛΑΙΓΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ!ΤΩΡΑ ΟΙ ΚΟΛΙΚΟΙ ΠΕΡΑΣΑΝ ΚΑΙ ΣΥΝΗΘΙΣΕ Η ΜΠΕΜΠΑ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ.ΑΛΛΟΙ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΚΟΜΑΘΟΥΝ.ΟΜΩΣ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΕΧΩ ΑΓΚΑΛΙΑ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΑΦΗΝΩ ΚΑΤΩ ΚΛΑΙΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΜΕΛΑΝΙΑΖΕΙ.ΑΝ ΤΗΝ ΞΑΝΑΣΗΚΩΣΩ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ ΑΜΕΣΩΣ.ΔΕ ΜΕ ΑΦΗΝΕΙ ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΤΟΥΑΛΕΤΑ ΝΑ ΠΑΩ.ΤΗΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ΛΙΓΟ Ο ΥΠΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 10 ΛΕΠΤΑ ΞΥΠΝΑΕΙ ΚΑΙ ΚΛΑΙΕΙ.ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ!ΘΑ ΤΡΕΛΑΘΩ.ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΡΩ ΑΓΚΑΛΙΑ ΑΛΛΑ ΠΡΩΤΟΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΚΑΚΟΜΑΘΑΙΝΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΔΕ ΜΕ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΙΠΟΤΑ.Η ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΤΗΝ ΑΦΗΣΩ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ ΓΙΑ 3 ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΟΛΑ ΘΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝ.ΤΗΝ ΑΦΗΣΑ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ 4 ΜΕΡΕΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΔΑ ΚΑΜΙΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗ.ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΜΑΖΙ ΤΗΣ.ΕΧΩ ΦΤΑΣΕΙ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΑΛΩ ΩΤΟΑΣΠΙΔΕΣ.ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΧΕΙΡΙΣΤΩ ΤΟ ΘΕΜΑ.ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΠΟΛΥ ΓΚΡΙΝΙΑΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΠΟΤΕ ΤΗ ΓΚΡΙΝΙΑ?ΑΦΟΥ ΕΧΩ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ(ΤΑΙΣΜΑ,ΠΑΝΑ Κ.Λ.Π), ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΑΦΗΝΩ ΚΑΤΩ ΚΛΑΙΕΙ.ΒΟΗΘΕΙΣΤΕ ΜΕ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ.

[babystar]

Να σου ζήσει!!!

 

Πάρε έναν μάρσιπο αγκαλιάς καλή μου!!!Ring sling θα πρότεινα για τη φάση που είσαι τώρα και αργότερα mei tai...

 

Προσωπικά δεν είμαι της θεωρίας "τα μωρά κακομαθαίνουν στην αγκαλιά". Πιστεύω είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ για την ψυχολογική και συναισθηματική τους ανάπτυξη...

 

Τη μικρή μου τη μεγάλωσα σε ring sling-ακόμα τη φοράω-και ναι, μου ζητάει αγκαλιές και τώρα και ΠΟΤΕ δεν της την αρνούμαι...

 

Σκέψου πόσο σύντομα θα φύγει από την αγκαλιά σου...Εγώ ήδη αναπολώ εκείνη την περίοδο που ΟΛΗ μέρα την είχα αγκαλιά....Τέλος, η αγκαλιά, για μένα, χτίζει την αυτοπεποίθηση του μωρού και το βοηθάει στο μέλλον να είναι ανεξάρτητο...

 

Απόλαυσε αυτή την ηλικία της μπέμπας σου...

 

(ΥΓ.Ναι, στην τουαλέτα πήγαινα ΜΕ το μωρό, άπλωνα ρούχα ΜΕ το μωρό, μαγείρευα ΜΕ το μωρο, όλα ΜΕ το μωρό στο ring sling. Από 5 μηνών κοιμάται ΜΟΝΗ της στην κούνια της, χωρίς αγκαλιά, χωρίς κούνημα, χωρίς τίποτα.Αυτό δε δείχνει ανεξαρτησία? Όλη τη μέρα όμως αγκαλιά. Μη τη φοβάσαι την αγκαλιά..γνώμη μου, μην παρεξηγηθώ...).