Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Love Parents.org.gr? Tell a friend!

Μωρά και αγκαλιά!!!!!


ΜΑΡΙΑ30

Recommended Posts

ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΡΩ ΑΓΚΑΛΙΑ ΑΛΛΑ ΠΡΩΤΟΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΚΑΚΟΜΑΘΑΙΝΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΔΕ ΜΕ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΙΠΟΤΑ.Η ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΤΗΝ ΑΦΗΣΩ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ ΓΙΑ 3 ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΟΛΑ ΘΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝ.ΤΗΝ ΑΦΗΣΑ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ 4 ΜΕΡΕΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΔΑ ΚΑΜΙΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗ.ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΜΑΖΙ ΤΗΣ.ΕΧΩ ΦΤΑΣΕΙ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΑΛΩ ΩΤΟΑΣΠΙΔΕΣ.ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΧΕΙΡΙΣΤΩ ΤΟ ΘΕΜΑ.

 

Το μητρικό σου ένστικτο σου έδειξε ήδη ποιο είναι το σωστό, οπότε δεν χρειάζεσαι απάντηση σ΄αυτό το ερώτημα ;)

Μένει το πρακτικό σκέλος της ερώτησης, δλδ. πώς θα τα βγάλεις πέρα με το μωρό συνέχεια αγκαλιά. Σ΄αυτό σου έδωσε χρήσιμες απαντήσεις η babystar. Κι εμείς στην αρχή ήμασταν όλη την ώρα με το μάρσιππο, αλλά τώρα συχνά η μικρή μου μας ζητάει να την αφήσουμε στο πάτωμα να παίξει ή να μπουσουλήσει ενώ εμείς π.χ. τρώμε με την ησυχία μας.

Το μωράκι σου είναι ακόμη πολύ μικρό! Σε μερικούς μήνες θα διαβάζεις το ποστ σου και δεν θα το πιστεύεις ότι πέρασε τόσο γρήγορα ο καιρός. Να σου ζήσει, με την ευκαιρία.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Replies 51
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Kι εγώ αναπολώ τις ημέρες που τον είχα αγκαλίτσα όλη μέρα! Μπορεί τότε να μου φαινόταν δύσκολο κι ότι δε θα τελειώσει ποτέ έτσι που μου έλεγαν όλοι ότι θα κακομάθει, αλλά τελικά έρχεται σύντομα η περίοδος που θέλουν να ανεξαρτητοποιηθούν και φεύγουν από την αγκαλιά σου! Κι εγώ τα ίδια με εσένα περνούσα Ευάκι! Δεν καθόταν πουθενά μόνος του, ριλάξ, γυμναστήριο κλπ! Ακόμα κι αν ήταν δίπλα μου.Ούτε μπάνιο έκανα, ούτε τουαλέτα πήγαινα όταν ήμουν μόνη μου! Έκανα τα πάντα με τον μπέμπη αγκαλιά! Αλλά φρόντιζα λίγες στιγμές μέσα στη μέρα να παρατάω τα πάντα, να τον βάζω σε ριλάξ, γυμναστήριο ή στην κούνια και να είμαι δίπλα του να του κάνω ένα σωρό παιχνίδια για να τον ξεγελάσω και να συνηθίζει λίγο χωρίς αγκαλίτσα.

Ο μάρσιππος και το καρότσι μέσα στο σπίτι για βολτίτσες από το ένα δωμάτιο στο άλλο όταν ήμουν μόνη με το μωρό με ξεκούραζαν.

5 μηνών κοιμόταν με λίγα χάδια μόλις τον έβαζα στο κρεβάτι και πολύ εύκολα έκοψα αγκαλιά και κούνημα. Επίσης άρχισε να κάθεται και ασχολιόταν πια με τα παιχνιδάκια του. Οπότε τον έβαζα σε χαλί με μεγάλες μαξιλάρες γύρω του για να μην πέφτει και έκανα κάποιες δουλίτσες. Πήρα και στράτα και περνούσε κι εκεί λίγο χρόνο! Μετά που άρχισε να μπουσουλάει και πλέον περπατάει κρατώντας τα έπιπλα ασφαλίσαμε όλο το σπίτι και πλέον αλωνίζει παντού κι αν τολμήσεις να τον πάρεις αγκαλιά δυσανασχετεί για να τον αφήσεις κάτω! Απόλαυσε τώρα την αγκαλίτσα με το μωρό σου! Αργότερα θα σου λείπει πολύ!Στη ηλικία του είναι και ζωτικής σημασίας! ;)

Link to comment
Share on other sites

καλησπερα κι απο μενα,

νομιζω οτι κι εμας η μπεμπα μας θελει παροντες...Σε 3 μερες κλεινει μηνα και νομιζω οτι μας κανει οτι θελει!!!

Ειμαι κι εγω της αποψης οτι δεν πρεπει να στερεις στο παιδι την επικοινωνια και δεν θελω να την αφηνουμε μονη της και νομιζω οτι το καταλαβαινει...Πλεον οποτε την βαζουμε στο καλαθακι της ταισμενη-αλλαγμενη,κι εμεις διπλα της ασχολουμαστε με κατι αλλο, καθεται για λιγο και μετα αρχιζει τα στριφογυρισματα,τις κραυγουλες...Μολις την παρουμε αγκαλιτσα χαλαρωνει-κλεινει ματια κι ολα καλα!!

Ενας τοσο μικρος ανθρωπακος και θελει να νιωθει τους γονεις της...απιστευτο αλλα πως να της το στερησεις!!

Εεεε,κι ας κακομαθει...απλα οπως ειπε και η babystar...ενα pouch,ring sling θα μας σωσει!!!

Link to comment
Share on other sites

Η ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΑΓΚΑΛΙΤΣΕΣ!!! Οταν τη κρατας πανω απο μιση ωρα κλαιει για να την αφησεις..θελει να ασχολησε μαζι της βεβαια αλλα οχι συνεχεια αγκαλια..απο τοσο δα σκατουλι μας κανει οτι θελει..και δεν το λεω για τωρα,τωρα ειμαστε μεγαλες..απο πριν γεννηθει μας εκανε οτι ηθελε..

 

 

Link to comment
Share on other sites

Έρευνες έχουν δείξει ότι η αγκαλιά για ένα βρεφος είναι το ίδιο ΒΑΣΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ όσο και το φαγητό και ο ύπνος. Η σωματική επαφή είναι απαραίτητη στα βρέφη για τη σωστή ανάπτυξή τους (ψυχολογική και σωματική), την αναπτυξη αυτοπεποίθησης και εμπιστοσύνης, την ανάπτυξη του ανοσοποιητικού τους συστήματος.

 

Η υπερβολική ελειψη σωματικής επαφής μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο. Αυτό είναι αποδεδιγμένο και το γράφω για να γίνει σαφές ποσο ΜΕΓΑΛΗ ΣΗΜΑΣΙΑ έχει η αγκαλιά για τα μωράκια σε αυτή την ηλικία.

 

Ασφαλώς στην περιπτωσή σας δεν υφίσταται τέτοιος κίνδυνος, εφόσον δε τίθεται θέμα υπερβολικής έλλειψης, εφόσον φαντάζομαι ότι παιρνεις το μωρο αγκαλιά για να το ταισεις ή να το θηλάσεις, να το κάνεις μπανιο, να το νανουρίσεις, να το παιξεις κλπ.

 

Σίγουρα ακούγεσαι κουρασμένη. Και είναι λογικό, γιατί ένα μωράκι 2 μηνών χρειαζεται πολύ φροντίδα και χρονο. Μήπως μπορείς να ελαφρύνεις το προγραμμά σου απο αλλές υποχρεώσεις σου; Δηλαδή υπαρχει καποιο προσωπο που μπορει να σε βοηθήσει στις δουλειες ή να σου κρατήσει 1-2 ωρες το μωράκι για να παρεις δυνάμεις; Ο μπαμπάς συμμετέχει είτε στη φροντίδα του μωρού είτε στο σπίτι;

 

Παντως σκεψου και τη λύση του σλινγκ που προτιναν τα κοριτσια. Ενα μωρακι 2 μηνων ειναι ελαφρυ και δε θα σε κουρασει να το "φοράς". Και θα έχεις τα 2 σου χερια ελευθερα και το μωρό σου θα είναι πιο ήσυχο :D

 

Υπομονή παντως λίγο ακόμη. Κρίνοντας από τη δική μου περίπτωση (είχα δίδυμα :!:) μετά τους 3 μήνες αρχίζει να βελτιώνεται η κατάσταση.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

σας ευχαριστω ολους παρα πολυ για το ενδιαφερον σας.η αληθεια ειναι οτι τετοιες απαντησεις ηθελα να παρω, αλλα επειδη νομιζω οτι ειναι πααααρα πολυ γκρινιαρα και απαιτητικη η μπεμπα, ελεγα μηπως χειροτερεψω την κατασταση με την αγκαλια.

θελω να σας πω οτι η μπεμπα δε νομιζω να καθησει στο ring sling γιατι δε θελει οποιαδηποτε αγκαλια.δεν της αρεσει να ειναι ξαπλωμενη.κλαιει οπως και οταν την εχουμε κατω.της αρεσει να ειναι ορθια.επισης οταν πηγαινουμε βολτες,(επειδη αναφερθηκε το καροτσι), κλαιει παλι κι εγω την παιρνω αγκαλια και ο μπαμπας της σερνει το καροτσι αδειο!!

θελω να συμπληρωσω οτι δεν υπαρχει καποιος να με βοηθησει. οι γονεις μου μενουν μακρυα και ο μπαμπας της δουλευει ολη την ημερα. ειμαι μονη μου πολλες ωρες. προσπαθω να την πηγαινω βολτες με το αυτοκινητο. στο αυτοκινητο κοιμαται αλλα οταν ξυπνησει γινεται το σωσε παλι και αντε να οδηγησεις με τετοια κλαμματα!ουρλιαζει!δεν κλαιει απλως!ξεκιναει απο γκρινια και εξελισσεται σε ουρλιαχτα...

ακομα και οταν την κοιμιζω στα χερια μου θελει να ειναι ορθια και οταν την παιρνει ο υπνος και παω να τη βαλω στο λικνο ξυπναει αμεσως και κλαιει.αυτο το πανω κατω μπορει να γινει και 10 φορες.

νομιζω οτι δεν υπαρχει πιο γκρινιαρικο μωρο. να φανταστειτε εκανα σαν τρελη να κανω μωρο κι ελεγα οτι θελω να κανω πολλα παιδια γιατι απο μικρη τρελαινομουν για τα παιδακια, και τωρα λεω οτι δε θα κανω αλλο γιατι δεν αντεχω!λυπαμαι πολυ που το λεω αλλα δε θα αντεξω και το αλλο να μου βγει ετσι...

Link to comment
Share on other sites

σας ευχαριστω ολους παρα πολυ για το ενδιαφερον σας.η αληθεια ειναι οτι τετοιες απαντησεις ηθελα να παρω, αλλα επειδη νομιζω οτι ειναι πααααρα πολυ γκρινιαρα και απαιτητικη η μπεμπα, ελεγα μηπως χειροτερεψω την κατασταση με την αγκαλια.

θελω να σας πω οτι η μπεμπα δε νομιζω να καθησει στο ring sling γιατι δε θελει οποιαδηποτε αγκαλια.δεν της αρεσει να ειναι ξαπλωμενη.κλαιει οπως και οταν την εχουμε κατω.της αρεσει να ειναι ορθια.επισης οταν πηγαινουμε βολτες,(επειδη αναφερθηκε το καροτσι), κλαιει παλι κι εγω την παιρνω αγκαλια και ο μπαμπας της σερνει το καροτσι αδειο!!

θελω να συμπληρωσω οτι δεν υπαρχει καποιος να με βοηθησει. οι γονεις μου μενουν μακρυα και ο μπαμπας της δουλευει ολη την ημερα. ειμαι μονη μου πολλες ωρες. προσπαθω να την πηγαινω βολτες με το αυτοκινητο. στο αυτοκινητο κοιμαται αλλα οταν ξυπνησει γινεται το σωσε παλι και αντε να οδηγησεις με τετοια κλαμματα!ουρλιαζει!δεν κλαιει απλως!ξεκιναει απο γκρινια και εξελισσεται σε ουρλιαχτα...

ακομα και οταν την κοιμιζω στα χερια μου θελει να ειναι ορθια και οταν την παιρνει ο υπνος και παω να τη βαλω στο λικνο ξυπναει αμεσως και κλαιει.αυτο το πανω κατω μπορει να γινει και 10 φορες.

νομιζω οτι δεν υπαρχει πιο γκρινιαρικο μωρο. να φανταστειτε εκανα σαν τρελη να κανω μωρο κι ελεγα οτι θελω να κανω πολλα παιδια γιατι απο μικρη τρελαινομουν για τα παιδακια, και τωρα λεω οτι δε θα κανω αλλο γιατι δεν αντεχω!λυπαμαι πολυ που το λεω αλλα δε θα αντεξω και το αλλο να μου βγει ετσι...

 

Μηπως να δοκιμαζες κατι σε μαι ται!!Εγω εχω παρει ηδη ενα και το μωρο καθεται ορθιο με τα ποδαρακια λυγισμενα,μπορεις να το βαλεις να κοιταει εσενα αλλα και μπροστα!!Τις φορες που εβαλα την δικια μου μεσα...κοιμηθηκε το κοριτσι μου επανω μου!!!

Link to comment
Share on other sites

Δοκίμασε το mei tai όπως λέει και η marsolan ή εναλλακτικά δες κι εδώ...

 

http://babywearing.gr/Babywearing/instructions_ringsling_tummytotummy.htm

 

Το ring sling έχει αυτή την ευελιξία που φαίνεται στο Link που σου στέλνω παραπάνω...Ουσιαστικά προσομειώνει τα χέρια γύρω από ένα μωρό...

 

Κι όπως και να έχει, όταν το μωρό "απαιτεί" αγκαλιά, θα το έχεις αγκαλιά, οπότε καλύτερα σε μάρσιπο και τα χέρια ελεύθερα, παρά "δεμένα".

 

Σκέψου το...

 

Θα περάσει πολύ γρήγορα ο καιρός, πίστεψε με...Και μη σκέφτεσαι από τώρα για επόμενο μωρό...

Link to comment
Share on other sites

EVAKI κι εμείς παρόμοιες μεγαλειώδεις στιγμές ζήσαμε με τον μικρό μας που είναι πλέον 9 μηνών...αφού κι εγώ στην τουαλέτα σόρυ πήγαινα με το μωρό αγκαλιά στο μάρσιπο! Δεν υπήρχε περίπτωση να τον αφήσω, πλάνταζε και στον ύπνο του πάλι πάνω μας κοιμόταν. Ξεπεράσαμε εντελώς τους κολικούς όταν μπήκαμε στον 5ο μήνα οπότε καταλαβαίνεις... κατ' αρχήν μην στενοχωριέσαι και προσπάθησε να εκμεταλευτείς έστω και την μικρή παρουσία του άνδρα σου όταν τον έχεις για να κοιμηθείς ή να κάνεις ένα μπάνιο να ξεκουραστείς να ασχοληθείς έστω και λιγάκι με σένα γιατί μεταφέρεις όλα τα νεύρα και την υπερένταση στο παιδί μιας και είσαι μόνη σου ουσιαστικά, οπότε σου χρειάζεται χαλάρωση ότι κι αν σημαίνει αυτό για σένα. Σου τα λέω από μεριά μου είχα ακριβώς το ίδιο θέμα, γονείς μακριά, ο άντρας μου γυρνά 10 το βράδυ κάθε μέρα και φίλους που ξαφνικά άλλαξαν πρωτεραιότητες και δεν ήταν κοντά μου... εν πάσει περιπτώσει, τα καταφέραμε και πάντα τα καταφέρνεις όταν θέλεις τόσο πολύ να κάνεις ένα παιδί και να το μεγαλώσεις σωστά όπως ήθελες εσυ. Εμείς αρχίσαμε σιγά-σιγά αφού περάσανε οι κολικοί να τον βάζουμε στο καρότσι γιατί ούτε συζήτηση να κάτσει relax ή πάρκο έστω και 5 λεπτά στην αρχή ήταν ρεκόρ! Πλέον, όχι ότι δεν θέλει αγκαλιές ακόμη, θέλει να είναι όρθιος και να ασχολούμαστε μαζί του αλλά τουλάχιστον δεν σφαδάζει στο κλάμα...δεν με νοιάζει αν τον έχω κακομάθει σε αυτήν την φάση της ζωής του νομίζω δεν μπορεί να κακομάθει (δική μου ταπεινή άποψη) από αγκαλιές και χάδια παρά να νιώσει ασφάλεια και αγάπη. Όταν πλέον αρχίσει να αντιλαμβάνεται τι σημαίνουν διάφορα γύρω του, τότε θα εξελίξουμε κι εμείς την διαπαιδαγώγηση αλλά παιδί στρατιωτάκι δεν θα γίνει γιατί έτσι φαντάζομαι τα παιδιά που στερούνται αγκαλιάς. Για να σε καθυσηχάσω λοιπόν σου λεέι ότι και μόνος κοιμάται πια και όλη τη νύχτα μπορεί να κοιμηθεί καμιά φορά χωρίς να ξυπνήσει και να παίξει λίγο μόνος του στο καρότσι του καθισμένος. Ένα μωρό που έδειχνε ότι θα κλαίει πάντα κι όμως δεν έγινε κλαψιάρης. Η αγκαλίτσα είναι το μέσο των γονιών να περάσουν την αγάπη τους στα μικρά αυτά πλασματάκια που φέρανε στον κόσμο γιατί σε αυτούς τους πρώτους πολύτιμους μήνες της ζωής τους δεν καταλαβαίνουν πολλά πέρα από αυτό...! καλή υπομονή και συνέχισε έτσι μια χαρά θα πάνε όλα.;)

Link to comment
Share on other sites

τι καλες που εισαστε ολες!!!σας ευχαριστω πραγματικα!

 

στα παραπανω ηθελα να συμπληρωσω κι ενα καλο της υποθεσης. η μπεμπα παρολο που γκρινιαζει ολη την ημερα, το βραδυ κοιμαται 22.30 και ξυπναει κατα τις 7-8 το πρωι. μην ειμαι και αχαριστη.

αρχισα λοιπον να εφαρμοζω τη μεθοδο της αγκαλιας απο σημερα και βλεπω οτι τα πραγματα ειναι λιγο καλυτερα.δεν γκρινιαζει παρα πολυ και κοιμαται λιγο περισσοτερο κατα τη διαρκεια της ημερας κι ετσι εχω κανει κανα δυο δουλιτσες.

πηγαμε σημερα στο σουπερ μαρκετ και στη τραπεζα με το μαρσιππο αυτη τη φορα και κοιμοταν ολη την ωρα!ανοιγε λιγο τα ματακια της, εβλεπε οτι την εχω αγκαλιτσα, μου χαμογελουσε και ξανακοιμοταν!μακαρι να πανε ολα καλα και να ηρεμησει λιγο γιατι λεμε να παμε διακοπες και δε θελω να σηκωσει το ξενοδοχειο στο ποδι!!

θα αφησω να περασουν λιγες μερες και θα επανελθω με νεοτερα!

σας ευχαριστω πολυ και παλι!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

σας ευχαριστω ολους παρα πολυ για το ενδιαφερον σας.η αληθεια ειναι οτι τετοιες απαντησεις ηθελα να παρω, αλλα επειδη νομιζω οτι ειναι πααααρα πολυ γκρινιαρα και απαιτητικη η μπεμπα, ελεγα μηπως χειροτερεψω την κατασταση με την αγκαλια.

θελω να σας πω οτι η μπεμπα δε νομιζω να καθησει στο ring sling γιατι δε θελει οποιαδηποτε αγκαλια.δεν της αρεσει να ειναι ξαπλωμενη.κλαιει οπως και οταν την εχουμε κατω.της αρεσει να ειναι ορθια.επισης οταν πηγαινουμε βολτες,(επειδη αναφερθηκε το καροτσι), κλαιει παλι κι εγω την παιρνω αγκαλια και ο μπαμπας της σερνει το καροτσι αδειο!!

θελω να συμπληρωσω οτι δεν υπαρχει καποιος να με βοηθησει. οι γονεις μου μενουν μακρυα και ο μπαμπας της δουλευει ολη την ημερα. ειμαι μονη μου πολλες ωρες. προσπαθω να την πηγαινω βολτες με το αυτοκινητο. στο αυτοκινητο κοιμαται αλλα οταν ξυπνησει γινεται το σωσε παλι και αντε να οδηγησεις με τετοια κλαμματα!ουρλιαζει!δεν κλαιει απλως!ξεκιναει απο γκρινια και εξελισσεται σε ουρλιαχτα...

ακομα και οταν την κοιμιζω στα χερια μου θελει να ειναι ορθια και οταν την παιρνει ο υπνος και παω να τη βαλω στο λικνο ξυπναει αμεσως και κλαιει.αυτο το πανω κατω μπορει να γινει και 10 φορες.

νομιζω οτι δεν υπαρχει πιο γκρινιαρικο μωρο. να φανταστειτε εκανα σαν τρελη να κανω μωρο κι ελεγα οτι θελω να κανω πολλα παιδια γιατι απο μικρη τρελαινομουν για τα παιδακια, και τωρα λεω οτι δε θα κανω αλλο γιατι δεν αντεχω!λυπαμαι πολυ που το λεω αλλα δε θα αντεξω και το αλλο να μου βγει ετσι...

 

Άχου!!!! Καλέ ο μπέμπης μου ήταν αυτός!!! Το καρότσι που σου ανέφερα έχεις δίκιο κι εμένα δεν το ήθελε στην ηλικία της μπέμπας σου! Έκλαιγε όποτε τον άφηνες από τα χέρια και φυσικά στη βόλτα. Μέχρι 3 μηνών έλεγα ότι θα σαλτάρω, όλο χέρια και γκρίνια ατελείωτη. Μην τον αφήσεις κάτω ούτε για να τον αλλάξεις! Στα χέρια τον είχα και του έχω βάλει ρούχα, πάνα,του έχω κάνει γάλα. Μόνο στο μπάνιο δεν έκλαιγε! Αν έβρισκα τις δημοσιεύσεις μου στο καφέ μας θα διάβαζες μνμτα απελπισίας! Έκλαιγα κι έλεγα του άντρα μου ότι μάλλον έχουμε το πιο δυστυχισμένο μωρό του κόσμου! Και το πιο γκρινιάρικο!

Στους 3-4 μήνες έβγαλα το πορτ-μπεμπέ από το καρότσι και σήκωσα το ρηλάξ στην όρθια θέση! Δεν ήθελε το ξαπλωτό! Έβαλα το κανονικό κάθισμα του καροτσιού κι από τότε οι βόλτες έγιναν η λατρεία του! Προσπαθούσα σιγά-σιγά να τον αφήνω κάτω με εμένα δίπλα να συνηθίζει. Κι από 5 μηνών όλα ήταν σούπερ! Καθόταν με τις μαξιλάρες κι έπαιζε, τον έβαζα τη νύχτα στο κρεβατάκι καθόμουν δίπλα με το χέρι μου πάνω του να τον χαϊδεύω χωρίς να μιλάω και του χαμογελούσα και περίμενα μέχρι να κλείσει τα ματάκια του για να φύγω. Η μισή ώρα έγινε σε λίγες μέρες 5 λεπτάκια γιατί ήταν σίγουρος ότι θα είμαι δίπλα του κι αν ξυπνήσει και κλάψει θα τρέξω κοντά του. Στους 5,5 μήνες έμεινα και πάλι έγκυος με κοινή απόφαση δική μου και του συζύγου! ;)

Αν ήταν τόσο δύσκολα τα πράγματα θα αποφάσιζα να κάνω τόσο σύντομα το 2ο μωρό?? Φάσεις είναι και περνάνε! Απλά τώρα σε θέλει εκεί! Σε λίγο θα γίνει μια ανεξάρτητη κοπέλα που θα πηγαίνεις να την πάρεις αγκαλίτσα θα σου βάζει γλωσίτσα, θα γελάει σα να σε κοροϊδεύει και θα τρέχει μπουσουλιστή να εξερευνήσει το σπίτι! :D Και θα λες: "Φτου ρε γμτ πότε πέρασε ο καιρός που καθόταν και λιγάκι στην αγκαλιά μου??"

Link to comment
Share on other sites

εχετε ολοι δικιο!σημερα εκανα και κατι αλλο!την εβαλα για υπνο το πρωι αφου εφαγε και ενω κοιμοταν, μεσα στον υπνο της τιναζοταν τεντωνοταν μεχρι που ξυπνουσε στα 5 λεπτα και εκλαιγε.δεν ηξερα τι να κανω και τελικα τη φασκιωσα με ενα σεντονακι λεπτο για να μη σκασει κιολας το μωρο και κοιμηθηκε αμεσως!

Link to comment
Share on other sites

Εγω τωρα που μεγαλωσε του λεω παρε με αγκαλιτσα και ειναι η καλυτερη μου , ακομα και στον υπνο τον παιρνω συνεχεια αγκαλιτσα γιατι κοιμομαστε μαζι της περισσοτερες φορες ....

Link to comment
Share on other sites

  • 5 months later...

Επειδή έχω ακριβώς την ίδια περίπτωση με την κόρη μου (πιστεύω ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη γκρινιαρούλα στον κόσμο), τελικά ηρέμησε το κοριτσάκι σου Evaki? Να σημειώσω ότι η δικιά μου κλείνει τον 4ο μήνα την Παρασκευή και η κατάσταση τσιρίδας υπάρχει από την ημέρα που γυρίσαμε από το μαιευτήριο με κάποια μικρά διαλείμματα ησυχίας (συνολικά για έναν μήνα περίπου...) Να ελπίζω ότι έρχονται καλύτερες μέρες????

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

αααααχχχ!!!!! τελικα δεν ειναι ο μπεμπουλης μου ο μοναδικος γρινιαρουλης!!! σχεδον δυο μηνες τωρα νομιζα οτι εχω κανει κατι λαθος και εχω "καταστρεψει" τον χαρακτηρα του!!! αυτο που εκανα ηταν οταν κλαιει πολυ να τον περνω αγκαλιτσα σε διαφορες θεσεις για να τον ανακουφισω απο τους πονους, και να τον κοιμησω... και ειχα τις μαμα και πεθερα:evil: να μου λενε οτι τον εχω κακομαθει και δεν πρεπει να τον περνω αγκαλια οποτε κλαιει.Την αληθεια μου δεν τον περνω αγκαλια αμεσως, τον αφηνω και λιγο να κλαψει.Μερικες φορες (σπανια)του περναει μετα απο λιγο και κοιμαται κουρασμενος απο το κλαμα, και αλλες φορες νιωθω πως αν δεν τον παρω θα σκασει! Απο ην αλλη δεν μπορω να περιμενω απο ενα τοσο μικρο μωρακι (50 ημερων) που εχει να κανει κακακια 10 ωρες και ποναει, να μην κλαιει! Με ανακουφισατε με τις απαντησεις σας και πλεον θα τον περνω αγκαλιτσα οποτε μου το ζηταει χωρις τις τυψεις οτι το κακομαθαινω!

Ευακι εισαι πολυ τυχερη που κοιμαται τοσες ωρες τα βραδια...εγω δεν εχω ουτε αυτο. Ξυπναει 3 φορες απο τις 10μμ μεχρι τις 8πμ και μαλιστα οταν ξυπναει στις 4πμ μετα δεν κοιμαται για 2 ωρες τουλαχιστον και κλαιει συνεχεια! Εχω ομως το καλό οτι ο αντρας μου ειναι αρκετες ωρες στο σπιτι και με βοηθαει παρα πολυ.Επισης ειναι και καποιες ωριτσες μεσα στη μερα που ο μπεμπουλης απλα ειναι ξαπλωμενος στον καναπε και ρεμβαζει χωρις να ακουγεται κιχ και μας πεταει γελακια:-D! και αυτο ειναι σαν οαση για μενα! Ειναι οι στιγμες που τον χαιρομαι με ολη μου την καρδια, περισσοτερο γιατι νιωθω οτι ιδιος δεν υποφερει και δεν ποναει! Ανυπομονω να περασουν οι κολικοι, να ξελαφρωσει επιτελους και ο μπεμπης και η μεσουλα μου!

Τις καλυτερες ευχες σε ολες!!! και υπομονη!!!

ΟΠΟΙΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΔΩ..ΠΑΝΤΟΤΕ ΗΣΟΥΝ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΠΙΟ ΓΛΥΚΟ!!!!!!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

ας πάρουμε τώρα αγκαλιά τα παιδιά μας, γιατί όταν μεγαλώσουν και ανεξαρτητοποιηθούν θα τα παρακαλάμε να κάνουμε αγκαλίτσες ;) κανένα παιδί δεν θα κακομάθει με την αγκαλιά. αντίθετα, η απουσία της δημιουργεί προβλήματα στα μωράκια μας. γι' αυτό....αγκαλίτσες και φιλάκια και όλα θα πάνε καλά....

 

 

ljGap3.png

Link to comment
Share on other sites

Η Μικρη μου ειναι πια 11 μηνων και περασαμε κ εμεις τους 3 πρωτους μηνες κολικους βαρβατους... η αγκαλιτσα μονο την ανακουφιζε.. δεν κακομαθαινουν μην ανησυχεις καθολου κ εγω ετσι ελεγα κ τωρα που μπουσουλαει και ειναι ετοιμη να περπατησει σπανια ζηταει αγκαλια! Οσο αντεχει η μεσουλα σου να τον εχεις αγκαλια,την χρειαζεται;) !!!

Ajnwp2.png
Link to comment
Share on other sites

Κι εγώ αυτής της άποψης είμαι. Όσο ζητάει την αγκαλιά μου θα της την δίνω χωρίς δεύτερη σκέψη, κι ας "κακομάθει" όσο θέλει. Στη ζωή έχει καιρό να μάθει και θα της έρθουν τα πράγματα δύσκολα όσο θα περνάει ο καιρός και δε θα ήθελα να νιώσει απόρριψη από εμένα ούτε για μια στιγμή!

Εξάλλου το κακομαθημένο από το καλομαθημένο παιδί έχει ΜΕΓΑΑΑΑΑΑΛΗ διαφορά!;);)

Link to comment
Share on other sites

Τους πρωτους 2 μηνες η μπεμπα μας κοιμοταν μοοονο στην αγκαλια μας. Κι αν δεν την ειχε παρει εντελως ο υπνος μολις δοκιμαζαμε να την ακουμπησουμε στο κρεβατι της, ανοιγε τα ματια της, εκλαιγε και φτου κι απο την αρχη! Εχουμε κανει χιλιοοοομετρα με τον αντρα μου στο σπιτι!! ΚΙ ομως ξαφνικα δε μασ "θελει" πια. Προτιμαει να νανουριζεται και να κοιμαται μονη της στο κρεβατακι της! Μου λειπει απιστευτα να τη νοιωθω να αποκοιμιεται πανω μου! Χτες μετα απο καιρο αποκοιμηθηκε πανω μου κ δεν ηθελα να την αφησω:) Τα μωρα μεγαλωνουν πολυ γρηγορα και μονα τους μας κανουν στην ακρη. Μαθαινουν να ανεξαρτοποιουνται κ χωρις να τους αρνουμαστε την αγκαλια μας! Γενικα ειμαι της αποψης οτι συμβουλες του τυπου μην το παιρνεισ αγκαλια ή μην το κουνας κτλ κτλ απλα δεν υπαρχουν. Η καθε μανουλα κανει αυτο που αισθανεται κ σιγουρα αυτο ειναι το σωστο για το μωρο της:)

65nOp2.png

scMHp2.png

Link to comment
Share on other sites

:rolleyes:Εγώ 1 ξέρω και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας .... ότι δεν εχω γνωρίσει ΠΟΤΕ προβληματικό άνθρωπο ο οποίος να είχε λάβει πολύ αγάπη (+ αγκαλιές)....προβληματικοί είναι όσοι έχουν στερηθεί τέτοια πράγματα....Σαφώς και πρέπει να υπάρχει μέτρο και όρια ... ΠΟΛΛΕΣ ΑΓΚΑΛΙΤΣΕΣ....ΠΟΛΛΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΜΟΥΤΡΑΚΙΑ !!!

Φιλιά σε όλες και στα μπεμπακια σας !!!:rolleyes:

U80ep3?r=1271337460
Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα μανούλες!

Η ζωγραφιά μου κλείνει σε 2 μέρες 1 μήνα και έχουμε απο τώρα(!) το θέμα της αγκαλιάς...Κοιμάται στη αγκαλιά και μπορεί να κοιμάται για πολλή ώρα εκεί,και με το που τη βάλω στη καλαθούνα κλααααααααααααμα....Έχω πάρει ring sling και έστω κάτι γίνεται παρόλο που και πάλι δεν κινούμαι τόσο άνετα...Τη νύχτα ίσως είναι καλύτερα τα πράγματα, γιατί αν και ξυπνάει 2 φορές για φαγάκι, κοιμάται στην αγκαλιά και συνήθως παραμένει κοιμισμένη στην καλαθούνα.Όμως έχουμε το εξής πρόβλημα..Τη νύχτα βγάζει κάτι κραυγούλες σα μουγκρητά(!) πολύ δυνατά.Τεντώνεται και σφίγγεται, αλλά δεν κλαίει..Δεν ξέρω τι είναι αυτό το πράγμα...Αγκαλίτσα ζητάει πάλι??

Link to comment
Share on other sites

Όμως έχουμε το εξής πρόβλημα..Τη νύχτα βγάζει κάτι κραυγούλες σα μουγκρητά(!) πολύ δυνατά.Τεντώνεται και σφίγγεται, αλλά δεν κλαίει..Δεν ξέρω τι είναι αυτό το πράγμα...Αγκαλίτσα ζητάει πάλι??

 

μάλλον τεντώνεται για να ξεπιάνεται.....

κι εμένα το κάνει αυτό ο μικρούλης μου!!!!

Link to comment
Share on other sites

όσο για τις αγκαλιές τρελαίνομαι να τα έχω αγκαλιά τα μικρά μου!!!!!!!!!!!!

 

κι ειδικά τον μεγάλο μου που με φιλάει-σαλιώνει!!!!!

σέρνομαι στα πατώματα!!!!!!!!!!!!

Link to comment
Share on other sites

Λοιπον...εγω γενικα ειμαι της αποψης οτι θα προσφερω στην μικρη μου αγκαλια οποτε και οσο θελει.Επισης οταν κλαιει και την ζηταει δεν της την στερω

Προχθες ο αντρας μου σε μια φαση που τον επιασε να κανει τον δασκαλο ειπε οτι επειδη η μπεμπα ξερει οτι μολις κλαψει θα την παρουμε αγκαλια γι αυτο και γκρινιαζει...αστην να κλαψει να δεις ποτε σταματαει.

Παρολο που ηξερα οτι θα περναγα πολυ ασχημα κι εγω και η μικρη μου,το βραδυ που ηταν ωρα για υπνο αντι να την νανουρισω στην αγκαλια μου ως συνηθως(σημειωνω οτι ο μπαμπας της την εμαθε ετσι) την αφησα διπλα μου χωρις να της μιλαω με σβηστο φως κι απλα που και που την αγγιζα!!!

Περιττο να πω οτι το παιδι εκλαιγε επι 30 λεπτα χωρις σταματημο αλλοτε πιο δυνατα κι αλλοτε πιο σιγα...

κι αφου φρικαρα που εκανα ενα τοσο ηλιθιο πειραμα με το παιδι μου για χαρη του μπαμπα της...του εριξα μια φωνη-του ειπα οτι αυτο δεν προκειται να ξαναγινει ποτε και πηρα το παιδακι μου αγκαλια...το οποιο κοιμηθηκε ταραγμενο και αποκαμωμενο απο τοσο κλαμα τοσης ωρας!

Πειτε με υπερβολικη αλλα δεν προκειται να την αφησω να το ξαναπερασει γιατι θεωρω οτι το δικο μου παιδι τουλαχιστον δεν το κανει απο καπριτσιο αλλα απο αναγκη!Και περα απο την δικη της αναγκη υπαρχει και η δικη μου!!!

Link to comment
Share on other sites

Ο γιος μου γεννηθηκε προωρος και ηρθε στο σπιτι μας μετα απο 16 ημερες χρονος ρεκορ για τοσο προωρο μωρο. Απο την ημερα που ηρθε μεχρι και που μπουσουλησε πραγματικα δεν εκατσε πουθενα αλλου εκτος απο την αγκαλια μου. Ολη την ημερα και ολη την νυχτα ηρεμουσε μονο στην αγκαλια μου. Οπου αλλου κι αν τον εβαζες σπαραζε λες και τον σκοτωνες. Μολις κοιμοταν και τον εβαζα στην κουνια σε 5 λεπτα ξυπναγε και φτου απο την αρχη. Αυτο γινοταν ολη την νυχτα για μηνες και κατα την διαρκεια της ημερας ημουν μονη μου εντελως.

 

Ημουν σε απογνωση και εφτανα στο σημειο να πιστευω οτι κατι ειχε το παιδι και φουλ τον γιατρο στο σπιτι συνεχως. Ενιωθα αχρηστη και οτι κατι εκανα λαθος και το παιδι μου ηταν δυστυχισμενο γιαυτο δεν ηρεμουσε ποτε. Οι μηνες περναγανε και το παιδι μου ειχε σταθερα αυτη την συμπεριφορα, ηταν γκρινιαρης και απαιτητικος σε ολα. Δεν περναγε στιγμη που να μην ειναι στην αγκαλια μου. Εγω ενα φυτο απο την αυπνια και τα νευρα γιατι δεν ειχα βοηθεια παρα μονο μια ωρα το πρωι που τον κραταγε ο αντρας μου.

 

Δεν μπορουσα να κανω κατι απλα καποια στιγμη αποδεχτηκα οτι αυτο ειναι το παιδι μου και μου ηταν αδυνατον να τον αφηνω να κλαει οπως πολλοι μου ελεγαν για να μαθει. Δεν μπορουσα να του αρνηθω την αγκαλια μου αφου προφανως μονο εκει ενιωθε ασφαλεια. Αυτα μεχρι που μπουσουλησε, απο εκεινη την στιγμη αλλο παιδι, ειδικα απο οταν περπατησε παρακαλαμε να μας παρει αγκαλια αφου συνεχως τρεχει σαν το κατσικι!!!!! Ειναι ενα υπερβολικα ανεξαρτητο αγορι 20 μηνων τωρα πολυ σιγουρο για τον εαυτο του καμια σχεση με το πως ηταν μωρο.

 

Δεν μετανιωσα ουτε μια στιγμη για ολη την κουραση που τραβηξα για πολλους μηνες και τωρα ανταμοιβομαι βλεποντας στον πως εξελισσεται.

 

Περναει σφαιρα ο καιρος και δεν μενουν μωρακια για παντα!!!!! Περνανε φασεις και στους πρωτους μηνες της ζωης τους το μονο που εχουν αναγκη ειναι η αγκαλια της μαμας.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...