Είναι λογικά όσα νιώθω;

[culte]

Ο επιμένων νικά! Για αυτό όποια από σας θέλει δεύτερο, προχωράτε. Με μία με τρείς, σιγά τα αυγά. Η επόμενη σίγουρα θα πετύχει. Είστε πολύ πιο άνετες τώρα που έχετε το μωράκι σας, από τότε που το περιμένατε. Αυτό μετράει.

 

ναι αυτό λέω εγώ τόση ώρα...

 

ότι τώρα δεν θέλω πια!!

 

τουλάχιστον όχι έτσι...

[Aeriko]

Ναι κι εγώ... θέλω επιτέλους να τύχει! Να μην χρειαστεί να μπω στην ψυχολογική διαδικασία, στο τρέξιμο, στο τρύπημα... να μην χρειαστεί να κάνω τίποτα... απλώς να μου τύχει... δεν γίνεται;

[SKEK]

Και γω που δεν έτυχε να μπω στη διαδικασία εξωσωματικής αυτό που λέω αν έρθει καλώς, αν δεν έρθει δεν έχω τη δύναμη να προσπαθήσω και να μπω στη ψυχοφθόρα διαδικασία του είμαι ή δεν είμαι έγκυος και την τάδε μέρα πρέπει να έχω επαφές και τις υπόλοιπες σφυρίζω αδιάφορα που λέει και το αερικό

[rkt]

Γιατί καλέ δεν θέλεις? Τι έτσι και γιουβέτσι? Εννοείς μόνο αν τύχει από μόνο του? Ε, καλά ξέρω γυναίκα που με εξωσωματική έκανε τρίδυμα (!!!) και μετά από 5 χρόνια, εμεινε έγκυος και της ήρθε μία συμφόρηση.

Βέβαια εξαρτάται το πρόβλημα.

Εγώ πχ, δεν υπάρχει πέρίπτωση να μείνω έγκυος χωρίς εξωσωματική, οπότε έχω και το κεφάλι μου ήσυχο τώρα πια.

[SKEK]

Γιατί καλέ δεν θέλεις? Τι έτσι και γιουβέτσι? Εννοείς μόνο αν τύχει από μόνο του? Ε, καλά ξέρω γυναίκα που με εξωσωματική έκανε τρίδυμα (!!!) και μετά από 5 χρόνια, εμεινε έγκυος και της ήρθε μία συμφόρηση.

Βέβαια εξαρτάται το πρόβλημα.

Εγώ πχ, δεν υπάρχει πέρίπτωση να μείνω έγκυος χωρίς εξωσωματική, οπότε έχω και το κεφάλι μου ήσυχο τώρα πια.

 

Δεν είναι ότι δεν θέλω, απλά η διαδικασία είναι ψυχοφθόρα. Πχ τον μήνα που μας πέρασε είχα μια υποψία ότι μπορεί να είμαι έγκυος και έτυχε και μια καθυστέρηση 3 ημερών που ποτέ δεν μου έχει τύχει τα τελευταία χρόνια και πείστηκα ότι είμουν έγκυος χωρίς βέβαια να κάνω τεστ (αφού ούτε την πρώτη φορά έκανα τεστ πριν περάσουν 7 μέρες καθυστέρησης. Ε όταν τελικά αδιαθέτησα μια απογοήτευση την πήρα και έτσι είπα ότι έρθει.

[Aeriko]

Δεν θέλω γιατί με τις 3 εξωσωματικές και τη λαπαρόσκοπηση και όσα έγιναν εκείνο τον 1.5 χρόνο (μαζί με την παλίνδρομη) έχασα τον εαυτό τον οποίο προσφατα ξαναβρίσκω... Θέλω αν τύχει δεύτερη εγκυμοσύνη να την χαρώ ρε παιδί μου! Να μην είμαι τίγκα στις ορμόνες εκ προοιμίου... Άσε δε το οικονομικό!

 

Όσο για το πρόβλημα... δεν είναι πολύ πιθανό να μας τύχει αλλά δεν είναι και τελείως αδύνατο

[culte]

δεν θέλω με τίποτα να ξανατρέχω στους γιατρούς ..αν και έχω έτοιμα 5 εμβρυάκια , δεν το συζητάω...

 

ούτε το καλύτερό μου θα ήταν να μείνω τώρα έγκυος και φυσιολογικά...έχω βρει μια καλή δουλειά, η οποία δυστυχως δεν μου επιτρέπει άδεια εγκυμοσύνης, θηλασμού, ανατροφής κλπ

 

αν μείνω λοιπόν θα διαταραχθούν όλες οι ισορροπίες ! είναι δύσκολη εποχή για ρίσκο κοριτσάκι..

[alexandroulis]

Καλημέρα κι από μένα,

μοναχοπαίδι κι εγώ και παιδί χωρισμένων γονιών (όπως μας αποκαλούσαν τότε που τα διαζύγια ήταν ακόμα σπάνια) αλλά παραδόξως ποτέ δεν μου έλλειψε ένα αδελφάκι! Ίσως είχε να κάνει με το γεγονός ότι η οικογένεια από την μεριά της μαμάς μου ήταν τεράστια......8 αδέλφια, άπειρα πρώτα ξαδέλφια, θορυβώδη Κυριακάτικα τραπέζια κλπ. επίσης επειδή το έφεραν όλοι βαρέως που είχε χωρίσει η μαμά μου είχα τεράστια προσοχή από όλους!!

Ακόμα ήμουν τυχερή γιατί γνώρισα την κολλητή μου φίλη και μετέπειτα κουμπάρα μου στην .....Β' Δημοτικού (μέναμε στην ίδια πολυκατοικία) και ουσιαστικά μεγαλώσαμε σαν αδελφές, η μία στο σπίτι της άλλης.

 

Μέχρι πριν λίγο καιρό κι εγώ ήμουν της άποψης ένα και καλό!! Οι λόγοι πολλοί.....δύσκολη πρώτη εγκυμοσύνη η οποία κατέλειξε σε προεκλαμψία και πρόωρο τοκετό, δύο μήνες το μωρό σε ΜΕΝΝ, επιλόχειο κατάθλιψη, πολύ δύσκολες καταστάσεις!!

Έτσι, σχεδόν το είχαμε αποφασίσει με τον άντρα μου ότι θα μείνουμε με ένα μέχρι που η ζωή είχε άλλα σχέδια....εντελώς απρογραμμάτιστα έμεινα έγκυος! Το έμαθα μόλις την προηγούμενη βδομάδα και πρέπει να ομολογήσω ότι η αντίδρασή μου δεν ήταν και η καλύτερη!!

Την Κυριακή το βράδυ όμως έιδα λιγάκι αίμα και αμέσως μαζεύτηκα, σταμάτησα την γκρίνια και τα "τι θα κάνω τώρα" και το πήρα απόφαση!!

Αν και ολίγον μουλοχτό το δεύτερο σποράκι μου είναι εδώ!!!

[culte]

Αλεξανδρούλη εύχομαι όλα να πάνε καλά!!!!

 

έτσι ναι!!!!! ας με εκπλήξει η ζωή μια φορά....

[SKEK]

Αλεξανρούλη εύχομαι όλα να πάνε καλά!!!!

 

έτσι ναι!!!!! ας με εκπλήξει η ζωή μια φορά....

 

Σου το εύχομαι, και να δεις παρόλο που θα διαταραχθούν ισορροπίες ότι θα πετάς. Έτσι έζησα την έκπληξη που μου έκανε η Εριέττα μου.

[eleni_k]

Εγώ καταλαβαίνω απόλυτα αυτό που λέει το μέλος θανασάκης.

Οι δικοί μου γονείς χωρίσανε όταν ήμουν 19 χρονών. Μακάρι όμως να το είχανε αποφασίσει πολύ νωρίτερα. Πέρασα όλα μου τα χρόνια μέσα σε μια άθλια ατμόσφαιρα φόβου, καταπίεσης, καυγάδων και απειλών. Όταν ήμουν πολύ μικρή, ακόμη κι αν πεινούσα/διψούσα/κατουριόμουν πάνω μου, ποτέ δεν σηκωνόμουν από το κρεββάτι αν δεν άκουγα τον πατέρα μου να φεύγει από το σπίτι. Αργότερα, θυμάμαι ότι, γυρνώντας από το σχολείο, έστηνα αυτί πίσω από την εξώπορτα να ακούσω: είναι μέσα? μαλώνουν πάλι? Αν ναι, δεν έμπαινα. Καθόμουν στις σκάλες κρυμμένη και περίμενα να ακούσω την πόρτα να βροντάει και τον πατέρα μου να φευγει σαν σίφουνας, για να πάω. Έμπαινα κι ευρισκα τη μάνα μου να στρώνει τραπέζι με το χαμόγελο, σαν να μη συνέβη τίποτα. Ποτέ της δεν παραπονέθηκε. Ποτέ δεν θέλησε να μας βαρύνει. Για να χωρίσει ούτε λόγος τότε. Ανιδείκευτη ήταν, οι δικοί της επ' ουδενί δε θα τη στήριζαν, άσε που για να την αφήσει ήσυχη ο πατέρας μου θα έπρεπε να μεταναστεύσει σε άλλη ήπειρο. Τι να κάνει? Τα κατάπινε. Από αυτά κι από αυτά έπαθε καρκίνο στα 36 της.

 

Μέσα σε όλο αυτό το χάλι, ο αδελφός μου κι εγώ ήμασταν μεγάλο στήριγμα ο ένας για τον άλλο. Ούτε που μπορώ να διανοηθώ τι άνθρωποι θα είχαμε γίνει και τι δρόμο θα είχαμε πάρει στη ζωή μας, αν δεν είχαμε ο ένας τον άλλο. Πόσο πιο υπεύθυνοι, πόσο πιο δυνατοί, πόσο πιο αισιόδοξοι είμαστε σήμερα, επειδή περάσαμε τη μισή ζωή μας αλληλοϋποστηριζόμενοι. Ήμασταν-κι εξακολουθούμε να είμαστε-οι πιο απρόσβλητοι σύμμαχοι. Ένα κοινό μέτωπο απέναντι σε κάθε δυσκολία και αντιξοότητα. Είναι τόσο σημαντικός ο ρόλος που έπαιξε και παίζει στη ζωή μου η ύπαρξη του αδελφού μου, που δεν έχω άλλα λόγια να τον περιγράψω. Παρόλο που τώρα οι καθημερινότητές μας είναι πολύ διαφορετικές-εγώ παντρεμένη με παιδιά κι εκείνος εργένης χωρίς την παραμικρή κλίση για οικογενειακή ζωή- ξέρω ότι είναι εκεί και αυτό μου φτάνει. Δεν αισθανόμαστε την ανάγκη να μιλάμε ή να βλεπόμαστε πολύ συχνα, γιατί η ίδια η συναίσθηση της ύπαρξης του ενός για τον άλλο, που θα χαθεί ή θα αλλοιωθεί μόνο με τον θάνατο ενός από τους δύο, μας αρκεί.

 

Ίσως αυτά που έγραψα δεν αφορούν σήμερα απόλυτα το θέμα μας, γιατί οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν πλέον αλλάξει. Κανείς δεν κάθεται πια σε έναν τέτοιο γάμο, ευτυχώς. Συγγνώμη αν κούρασα ή ψυχοπλάκωσα κάποιους.

 

:sad::sad:

 

Βέβαια εξαρτάται το πρόβλημα.

Εγώ πχ, δεν υπάρχει πέρίπτωση να μείνω έγκυος χωρίς εξωσωματική, οπότε έχω και το κεφάλι μου ήσυχο τώρα πια.

Σαν να ακούω την ξαδέρφη μου! Με την 5η εξωσωματική απέκτησε τα δίδυμα παιδάκια της, θεωρητικά δεν θα μπορούσε να μείνει ποτέ φυσικά έγκυος... Όταν τα μωρά της ήταν 6 μηνών έμεινε έγκυος φυσικότατα σε.... δίδυμα πάλι! Σοκ και δέος!!! Τώρα έχει δύο "σετάκια" με 15 μήνες διαφορά και είναι ευτυχισμένη!

Πραγματικά, σε όσες το επιθυμούν σας εύχομαι ολόψυχα να το ζήσετε χωρίς το άγχος και την ταλαιπωρία της πρώτης σας φοράς...

[rkt]

:sad::sad:

Σαν να ακούω την ξαδέρφη μου! Με την 5η εξωσωματική απέκτησε τα δίδυμα παιδάκια της, θεωρητικά δεν θα μπορούσε να μείνει ποτέ φυσικά έγκυος... Όταν τα μωρά της ήταν 6 μηνών έμεινε έγκυος φυσικότατα σε.... δίδυμα πάλι! Σοκ και δέος!!! Τώρα έχει δύο "σετάκια" με 15 μήνες διαφορά και είναι ευτυχισμένη!

Βρε δεν υπάρχει περίπτωση σου λέωωωωωω..... Για αυτό είμαι ήσυχη.

[Aeriko]

Να κάτι τέτοια διαβάζει ο σύζυγος και μου στέλνει τα links και άντε εγώ να τον πείσω

 

Τα μοναχοπαίδια είναι κακομαθημένα αλλά ευτυχισμένα

 

Τα παιδιά χωρίς αδέλφια ζουν καλύτερα χάρη στην έλλειψη ανταγωνισμού και προστριβών μέσα στην οικογένεια

 

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

 

 

 

 

 

 

 

 

ΛΟΝΔΙΝΟ Είναι συχνά δύστροπα, μοναχικά και άκρως απαιτητικά, αλλά συνάμα φαίνεται ότι είναι και... ευτυχισμένα. Ο λόγος για τα «κακομαθημένα» μοναχοπαίδια, τα οποία μπορεί να έχουν αποκτήσει κακή φήμη, ωστόσο είναι περισσότερο ικανοποιημένα με τη ζωή τους από ό,τι τα παιδιά που έχουν ένα ή περισσότερα αδέλφια.

 

Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει έρευνα βρετανών επιστημόνων, σύμφωνα με την οποία ο ανταγωνισμός για την προσοχή των γονέων και για τα υλικά αγαθά είναι «πηγή» δυστυχίας για τα παιδιά που έχουν αδελφάκια. Μάλιστα, όσο πιο πολλά παιδιά συνυπάρχουν σε ένα σπίτι τόσο περισσότερες εντάσεις δημιουργούνται στην οικογένεια. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ακόμη ότι μεταξύ των παιδιών που ερωτήθηκαν πολλά έχουν πέσει θύματα «αδελφικού εκφοβισμού» («sibling bullying»), με το ένα τρίτο να δηλώνει ότι τα αδέλφια τους συχνά τα χτυπούν ή τα σπρώχνουν. Επιπλέον πολλά παραπονιούνται ότι τους «κλέβουν» τα πράγματα ή απευθύνονται σε αυτά με άσχημους χαρα κτηρισμούς. Τα στοιχεία αντλούνται από επί μέρους έρευνα στο πλαίσιο της μελέτης-μαμούθ για την οικογενειακή ζωή στη Βρετανία «Understanding Society», με δείγμα 100.000 ανθρώπων σε 40.000 νοικοκυριά.

 

Τα αποτελέσματά της θα δημοσιευθούν στο σύνολό τους στα τέλη της εβδομάδας στο περιοδικό του βρετανικού Συμβουλίου Οικονομικής και Κοινωνικής Ερευνας «State of the Νation». Για τις ανάγκες της έρευνας για τα παιδιά και την ευτυχία 2.500 νέοι κλήθηκαν να συμπληρώσουν διεξοδικά ερωτηματολόγια, τα οποία στη συνέχεια αναλύθηκαν από την Γκούντι Νάις του Πανεπιστημίου του Εσεξ.

 

«Ο ανταγωνισμός για την προσοχή των γονέων και ο εκνευρισμός για το γεγονός ότι πρέπει να μοιράζονται υλικά αγαθά, όπως παιχνίδια και γλυκά, μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερη δυστυχία όσα παιδιά έχουν αδελφό ή αδελφή» σχολίασε η κυρία Νάις. Το 29,5% των εφήβων δήλωσε ότι έχει πέσει θύμα λεκτικής κακοποίησης από τα αδέλφια του, ενώ περίπου ένα στα πέντε παιδιά είπε ότι του έχουν πάρει κάποιο προσωπικό αντικείμενο. Σύμφωνα με την έρευνα, ο δείκτης της ευτυχίας είναι αντιστρόφως ανάλογος με τον αριθμό των παιδιών που ζουν σε ένα σπίτι.

 

Οι επιπτώσεις των εντάσεων στους γονείς δεν είναι ξεκάθαρες, ωστόσο πιστεύεται ότι οι τσακωμοί μεταξύ των παιδιών αυξάνουν το άγχος των γονέων, μερικοί εκ των οποίων σπανίως επεμβαίνουν για να διορθώσουν την κατάσταση.

 

Πολλά παιδιά, μεγάλος ανταγωνισμός

Τα αποτελέσματα της νέας έρευνας προκαλούν έκπληξη, αφού προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει ότι τα μοναχοπαίδια έχουν λιγότερο ανεπτυγμένες κοινωνικές δεξιότητες. Υπάρχουν όμως ορισμένοι απλοί λόγοι που εξηγούν το γιατί όσο περισσότερα αδέλφια υπάρχουν σε μια οικογένεια τόσο λιγότερο ευτυχισμένα είναι τα παιδιά σαν μονάδες, υποστηρίζει η παιδοψυχολόγος δρ Ρουθ Κόπαρντ. «Σε ένα μέσο σπίτιόσο περισσότερα παιδιά υπάρχουντόσο μειώνεται η ιδιωτικότητα του κάθε παιδιού. Κάποια παιδιά θέλουν να μοιράζονται το υπνοδωμάτιό τους, αλλά προτιμούν να το επιλέγουν τα ίδια παρά να “πρέπει” να το μοιραστούν. Υπάρχει επίσης ανταγωνισμός για τον χρόνο που διαθέτουν οι γονείς στο καθένα από τα παιδιά» εξηγεί η δρ Κόπαρντ.

 

 

 

 

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=367394&dt=16/11/2010#ixzz15RbK5XNu

 

[culte]

xaxa

θα το στείλω και γω στον άντρα μου!

[Danielaki]

aeriko το θελω αυτο για να το στειλω στον αντρα μου που θελει τουλαχιστον 5 παιδια..