Είναι λογικά όσα νιώθω;

[mama tis victorias]

Καλησπέρα σας μανούλες.

Είμαι νέο μέλος και όπως δηλώνει το όνομα μου,μαμά μιας μικρής γοργόνας!

Το κοριτσάκι μου σε λίγες μέρες θα κλείσει τα 3.Δυστυχώς,εγώ εργάζομαι πολλές ώρες κάθε μέρα με αποτέλεσμα να μην την βλέπω όσο θα ήθελα.

Το θέμα που θα ήθελα να συζητήσω μαζί σας και κυρίως να ακούσω και άλλες απόψεις είναι το δεύτερο παιδί.

Εγώ μεγάλωσα σε πολύτεκνη οικογένεια.Είμαστε 7 αδέρφια.Σαν παιδάκι μου έλειψαν πολλά όπως καινούρια ρούχα,προσωπικός χώρος και χρόνος με τους γονείς.Παρολαυτά,αγαπάω τα αδέρφια μου και είναι ένα στήριγμα για μένα.

Αν και έχουν περάσει ήδη 3 χρόνια απο την γέννηση της μικρής μου,δεν έχω την ανάγκη να ξαναγίνω μαμά.Για να το θέσω καλύτερα,δεν θέλω δεύτερο παιδί.Οι λόγοι πολλοί:

Φοβάμαι μήπως με την εγκυμοσύνη χρειαστεί να μείνω στο κρεβάτι,γεγονός που θα πάει ''πίσω'' πολλά πράγματα.Μετά,ανησυχώ για την αντίδραση της κόρης μου στην άφιξη ενός μωρού.Θα νιώσει παραμελημένη και ο λιγοστός χρόνος μου μαζί της,θα μειωθεί κι άλλο.Αυτό φοβάμαι περισσότερο.Το παιδί έχει μάθει να έχει όλη την προσοχή μας στραμμένη πάνω της και κάνουμε πολλά πράγματα μαζί,όπως κατασκεύες,χειροτεχνίες,βόλτες,ψώνια.Δεν θέλω να της λείψει τίποτα ή να χρειαστεί να μας μοιραστεί με ένα άλλο ανθρωπάκι...

Μου φαίνεται πως είμαι η μόνη που δεν θέλει δεύτερο παιδί.Οι γυναίκες του στενού μου περιβάλλοντος έκαναν ''στο καπάκι'' το δεύτερο,τρίτο παιδί ή το πολύ με 3 χρόνια διαφορά.

Είναι λογικά όσα νιώθω;Πρέπει να ''πιεστώ'' για ένα δεύτερο μωρό;

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας

[alda]

Πριν κάνω το δευτερο παιδί, όλοι αυτοι οι προβληματισμοι είχαν περάσει και απο το δικό μου το μυαλό. Μαλιστα, κάποια στιγμή΄είχα αποφασίσει να μην προχωρήσω σε άλλη εγκυμοσύνη. Τώρα, όμως που τα βλέπω να τρώνε μαζί να παίζουν, να κάνουν μπάνιο, πιστεύω ότι δεν υπάρχει καλύτερο δωρο να έχω προσφέρει στο παιδί μου!Και ειδικότερα αυτό που έθεσες και εσύ..Η κόρη σου στο μέλλον θα έχει ανάγκη για μια αδερφή ή αδερφό...

[melina_m]

εσύ ένοιωθες ότι σου έλειπαν κάποια πράγματα διότι ήσαστε 7 παιδάκια !!!!!

τώρα απο το 7 να μείνεις στο 1 εχει διαφορά .

αν κάνεις ακόμα 1 παιδάκι η κορούλα σου θα έχει παρεούλα τις ώρες που θα λείπεις και επίσης θα μπορείτε να περνάτε τον ελεύθερο χρόνο σας μαζί και να μην νοιώθει ότι σε στερείται .

εγώ μεγάλωσα σε οικογένεια με 3 παιδιά και ποτέ δεν ένοιωσα ότι δεν είχα την προσοχή της μαμάκας .(εντάξει είμαι το μοναδικό κορίτσι!!!!)

τώρα το θέμα του κρεβατιού .... δεν μπορώ να σου πω παρά το ότι πάντα θα υπάρχουν πράγματα που θα πηγαίνουν πίσω.

[babystar]

Μάλλον δεν είμαι κατάλληλη για να σε καταλάβω...Έχω ανοίξει θέμα με ακριβώς αντίθετο θέμα, ΘΕΛΩ δεύτερο παιδάκι ΤΩΡΑ!

 

Προσωπικά δε σκέφτομαι ότι θα με στερείται με ένα δεύτερο παιδί η μικρή μου...Αντίθετα,αν και πιστεύω θα σοκαριστεί με ένα αδερφάκι αρχικά γιατί πραγαματικά είμαστε αυτοκόλλητες, νομίζω ότι θα της κάνει καλό βραχυπρόθεσμα...Εμείς είμαστε 3 αδερφές και οι αδερφές μου είναι ο λόγος που θέλω να της χαρίσω αδερφάκια της μικρής μου...Πέρα από το ότι θέλω σαν τρελλλή να βιώσω και πάλι εγκυμοσύνη και τοκετό...

 

Κι εγώ σκέφτομαι τι θα κάνω αν χρειαστεί να μείνω στο κρεβάτι στην εγκυμοσύνη, αλλά δεν μπορώ να ζω με το φόβο...Με την ίδια λογική, δεν πρέπει να κυκλοφορώ στο δρόμο γιατί μπορεί να με πατήσει αμάξι και η μικρή μου θα μείνει χωρίς μαμά...

 

Ναι, είναι λογικά όσα νιώθεις, αφού τα νιώθεις...

 

Όχι, να μην πιεστείς αν δεν σου έρχεται...Δε θα γίνει και τίποτα αν αποφασίσεις να κάνεις παιδάκι μετά από 3-4 χρόνια (δεν ξέρω βέβαια την ηλικία σου...). Επειδή οι γύρω σου έκανα παιδί στο καπάκι ή με μικρή διαφορά, δε σημαίνει τίποτα...

 

Πάντα να ακολουθείς την καρδιά και το ένστικτό σου και όλα θα πάνε καλά!!!

 

Φιλικά, πάντα!

[DaF]

πριν τη γεννηση της μικρης ελεγα οτι θα ηθελα 3 ακομα και 4 παιδια.....μετα ....αλλαξα γνωμη για παρα πολλους λογους...

τωρα που ακουω συχνα "ποτε θα κανεις το 2ο" και "αντε και στο αγορι τωρα" κ ολα αυτα τα χαριτωμενα ,μου ειναι ακομα πιο σαφες οτι ΔΕΝ θελω 2ο παιδι, σιγουρα οχι για τον επομενο χρονο, το λιγοτερο.(γιατι ...ποτε μη λες ποτε....)

ο ποιοτικος χρονος που ειναι λιγος, οι δυσκολιες στο σπιτι, στη δουλεια, οι φοβοι για μια επομενη εγκυμοσυνη, ειδικα αν η 1η εγκυμοσυνη δεν ηταν κ η καλυτερη...ειναι πολυ σοβαροι λογοι .... γνωμη μου ειναι οτι σιγουρα ενα παιδι χωρις αδερφια μεγαλωνει πολυ διαφορετικα κ πιθανο να αισθανεται μονο του....αν ομως μεγαλωνοντας εχει καλους φιλους, γειτονακια, παρεες, ενδιαφεροντα...ολα αυτα καλλιεργουν την κοινωνικοτητα του. οποτε θα ελεγα, μην βαζεις τον εαυτο σου υπο πιεση για 2ο παιδι....οταν κ αν εσυ κ ο αντρας σου το θελησετε πολυ...τοτε θα ειναι η ωρα....

[kalamaraki]

Και εγω στα περιπου ιδια ήμουν...

Τι θελω να πω η μικρη μου ειναι τωρα κοντα δυο χρονων....Μεχρι πριν απο ενα μηνα ουτε να το ακουσω δεν ηθελα το ενδεχόμενο για δευτερο παιδι για πολλους λογους και κυριότερα για την κουραση και το οικονομικο μερος καθως δεν εχουμε λεφτα να μας περισσεύουν...ηδη τα βγαζουμε δυσκολα..

Εχει ομως ενα μηνα τωρα...δεν ξερω πως εγινε πραγματικα....

Το σκεφτομαι συνεχεια... με ενοχλει ισως πολυ το οτι αν δεν υπηρχε ο οικονομικος παράγοντας θα το ειχα ηδη βαλει μπρος και μου στοιχιζει ψυχολογικα αυτος ο περιορισμος... Το θελω παρα πολυ το δευτερο, περυσι ομως εβγαζα σπυρια και μονο στην ιδέα ενος ακομη βρεφους... Ισως τωρα να ειμαι και να νιωθω ετοιμη γιατι τωρα μπορω και μιλαω με την μικρη μου και με καταλαβαινει, μπορω να την πειθαρχησω....και να νιωθω οτι με ακουει.

Εγω ποια ελπιζω σε ένα "ατύχημα.." γιατι συνειδητα αποκλειεται να το κανουμε σε αυτη τη φαση που βρισκομαστε.

[alan]

Ουτε και εγω θα κανω 2ο παιδι, για πολλους λόγους.

Το μονο που με φοβίζει είναι μην μεινει μονη της στην ζωή, σε μια ώρα αναγκης. Το μονο ......

[ultraviolet]

καταννοω απολυτα τον τροπο που σκεφτεσαι.. κι εγω τρεμω στο ενδεχομενο 2ης εγκυμοσυνης(ισως κακης εγκυμοσυνης), αλλα καθε φορα σκεφτομαι πως θα ειναι το καλυτερο δωρο για τον γιο μου ενα αδερφακι.. οπως και να το κανουμε, οσο ξυλο και να παιξαμε με τα αδερφια μας παιδια, τωρα οσο μεγαλωνουμε, ειναι οι πιο στενοι μας ανθρωποι.. και μονη σου το λες οτι τ'αδερφια σου ειναι το στηριγμα σου.. η μικρη σου δεν εχει ζητησει αδερφακι ακομη?συνηθως σ'αυτη την ηλικια τα μοναχοπαιδια πιεζουν τα ιδια τους γονεις..

[sofia07]

Το πρώτο μας παιδί, λέει, το κάνουμε για μας.

Το δεύτερο το κάνουμε για το πρώτο...

 

Δε θα μπορούσα να φανταστώ τη ζωή χωρίς την αδελφή μου, κι ας ζει μακριά κι ας τη βλέπω μια φορά το χρόνο. Είχα και φίλους και ξαδερφάκια και γειτονάκια και παρέες... δεν είναι το ίδιο...

 

Τα οικονομικά και λοιπά άγχη βάζουν φρένο στο τρίτο παιδί...

προς το παρόν τουλάχιστον!

[kiknaki]

Γιατί να "πιεστείς" βρε κούκλα μου? Αν δεν θέλεις, δεν νιώθεις έτοιμη γιατί να το κάνεις? Καλό είναι τέτοιες καταστάσεις να τις ζούμε γιατί τις θέλουμε και όχι γιατί πρέπει. Πολύ πιθανόν αργότερα να το θέλεις κι εσύ πολύ αλλά προς το παρόν απόλαυσε το χρόνο με το παιδάκι σου και ζήσε αυτές τις στιγμές ξένοιαστα χωρίς τύψεις και ενοχές που ακόμη δεν θέλεις να του "χαρίσεις" αδερφάκι.

[apo+mpempa]

Το μονο που με φοβίζει είναι μην μεινει μονη της στην ζωή, σε μια ώρα αναγκης. Το μονο ......

 

Εγω εχω δυο παιδακια. Θελω και τριτο και το εχω υποσχεθει στον ευατο μου ότι θα το κανω. Την αποφαση την πήρα όταν ο πρωτος ήταν 2 μηνων. Την ημερα που ο αδερφος μου εκανε ενα πολυ σοβαρο χειρουργειο. Η μαμα μου ηταν μαζι του. Εγω ημουνα με τον μπαμπά μου γιατι ειχε περασει προσφατα ενα εγκεφαλικο. Δεν του ειχαμε πει τα παντα για την κατασταση του αδερφου μου. Δεν μπορουσα δλδ να του μιλησω, εκανα οτι δεν τρεχει τιποτα σοβαρο και το επαιζα χαρουμενη. Ημουνα στον μπαμπα μου μαζι με το μωρο μου γιατι θηλαζα. ΜΟΝΗ ΜΟΥ ομως. Στην αρρώστια του μπαμπά μου ήμασταν μαζι με τον αδερφο μου, τα περασαμε όλα μαζι, τις αποφασεις που επρεπε να παρουμε, όλα. Και ημασταν στηριγμα για την μαμα μου.

Εκεινη την ώρα όμως..... ημουνα μονη μου. Μολις με πηρε η μαμα μου και μου ειπε ότι το χειρουργειο τελείωσε, εσφιξα το μωρο στην αγκαλια μου και του υποσχεθηκα ότι δεν θα το βαλω σε αυτη την δοκιμασια. (Από το αγχος και το "σφιξιμο" κοπηκε το γαλα μου).

Συνηθως οι γονεις φευγουν πρωτοι, τα παιδια μενουν πισω, καλυτερα να ειναι μαζι. Και επειδη μπορει κατι να γινει τον εναν απο τους δυο, καλυτερα να ειναι τρεις!

 

Αυτη ειναι η δική μου άποψη. Το οικονομικο παντα ειναι προβλημα, αλλά θα τα καταφερουμε. Ελληνες ειμαστε και επιβιωνουμε στα δυσκολα.

[alan]

........Το οικονομικο παντα ειναι προβλημα, αλλά θα τα καταφερουμε. Ελληνες ειμαστε και επιβιωνουμε στα δυσκολα.

 

 

 

Σου ευχομαι αλλο να μην σας βρει και να εχετε για παντα την υγεια σας.

 

Παντως για εμενα δεν είναι μονο το οικονομικό. Ευχαριστώ

[fistikaki]

Ουτε και εγω θα κανω 2ο παιδι, για πολλους λόγους.

Το μονο που με φοβίζει είναι μην μεινει μονη της στην ζωή, σε μια ώρα αναγκης. Το μονο ......

 

 

και γω..

 

και με τρομαζει και η πιθανοτητα να το μετανιωσω οταν θα ειναι πια πολυ αργα

[nasia84]

Είμαστε 3 αδερφια, μεγάλωσα με πολλες στερήσεις ειδικά εγω που ήμουν και η μικρότερη, αλλά έζησα πολύ ευτυχισμένη με τα αδέρφια μου. Είμαστε πολύ δεμένοι. Οι γονείς μας δεν αφιέρωναν τόοοοσο πολύ χρόνο σε μας μιας και ήμασταν και 3 αλλά μεταξύ μας τα αδέρφια παίζαμε, εμπιστευόμασταν ο ένας τον άλλον, στα δύσκολα που χρειαζόμαστε μια ψύχραιμη συμβουλή στα αδέρφια μας τρέχουμε κλπ.Μου αφιερώναν και μου αφιερώνουν χρόνο τα αδέρφια μου, όταν δεν μπορούν οι γονείς.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τον αντρα μου μιας και έχει άλλα δυο αδέρφια.

Προχωρήσαμε και κάναμε δεύτερο παιδάκι,αν και τα οικονομικά μας είναι..ας μην πω καλύτερα. Θέλω να ελπίζω οτι όσο "πλούσια" ζήσαμε εμεις, έτσι θα ζήσουν και τα παιδιά μου.

Αυτά όσον αφορά το αν θα στερήσεις στο παιδί σου τίποτα από οικονομικής άποψης ή από αποψης χρόνου.

Αλλά αν δεν νιώθεις έτοιμη για δεύτερο, ποιος ο λόγος να προχωρήσεις τώρα?Κάποια στιγμή θα το νιώσεις.

[nnm004]

Θα σας μιλησω σαν μοναχοπαιδι , ναι ειχα την αγαπη των γονεων μου , τον συγγενων , παιχνιδια , λεφτα , ρουχα , τα παντα , ημουνα παχουλο κοριτσακι γιατι απο υπερπροστασια μου δεινανε συνεχεια σοκολατες και σνακς . Περα απο καποια προβληματα σε θεματα διαφορων χαρακτηρα και λογω οτι ηταν μεγαλοι οι γονεις μου πολυ οταν με κανανε , ειχα πολυ αγαπη και ολοι μαολοι με φωναζανε κακομαθημενο (εγω το λεω καλομαθημενο) , τωρα ειμαι 34 ετων και εχω 2 παιδακια , και τωρα οι γονεις μου πλησιαζουνε στυ δυση της ζωης τους , ο πατερας μου ηλικιωμενος 87 ετων βαρια αρρωστος κατακιτος και η μανα μου 10 χρονια μικροτερη εχει αναλαβει εξολοκλιρου τη φροντιδα του και εσπασε και το χερι της τωρα , βοηθεια για τα παιδια δεν εχω οπως ειναι φυσικο και λογικο καμια , το χειροτερο ομως ειναι εγω δεν μπορω να τους βοηθησω οσο θα θελα , ιδιαιτερα τωρα που η μανα μου εσπασε το χερι της , γιατι 1 ανθρωπος ειμαι ποσα να προλαβω ? τα παιδια μου , την οικογενεια μου , το σπιτι μου 'η το σπιτι της μητερας μου και τη φροντιδα του πατερα μου ...

η μανα μου νοιωθει τυψεις που δεν μπορει να μου σταθει οσο θα θελε με τα παιδια μου και εγω νοιωθω ασχημα που δεν γινεται να τη βοηθω οσο θα θελα . Ποσες φορες ομως νοσταλγισα μια αδελφη ή εναν αδελφο ή και τους 2 . Εγω θα χασω τους γονεις μου και ουσιαστικα θα μεινω μονη απο πατρικη οικογενεια , ειναι ασχημο πολυ το συναισθημα . Μακαρι να ειχα τις δυναμεις καποια στιγμη να κανω 3ο παιδι και ας ειναι και δυδιμα ακομα καλυτερα .

[Ellemphriem]

Είναι λογικά όσα νιώθω;Πρέπει να ''πιεστώ'' για ένα δεύτερο μωρό;

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας

 

Οχι αμα δεν το αισθανεσαι χαρα μου. Ουτε και εγω το αισθανομαι και ΔΕΝ θα πιεστω. Πολλες συνθηκες ΔΕΝ ειναι ιδανικες για 2ο παιδι σε εμας. Αν συμβει εχει καλως. Να το κυνηγησουμε ΔΕΝ το βλεπω. Εγω απο μονη μου δεν θελω και δεν με νοιαζει. Και για οσους σου λενε (οχι απο δω γενικα γιατι λεγεται πολυ αυτο), ειναι το καλυτερο 'δωρο' που μπορεις να κανεις στο παιδι σου ενα αδερφακι, θα σου πω τι απανταω εγω. Το δευτερο παιδι δεν ειναι ποτε 'δωρο' για το πρωτο, ουτε αντικειμενο. Ειναι ανθρωπος ο οποιος θα εχει τις ιδιες αναγκες με το πρωτο και για τα 3 πρωτα χρονια περισσοτερες, και εγω δεν εχω κεφι να το ξανακανω αυτο. Επισης ΔΕΝ θελω να βαλω την μικρη σε διαδικασια ζηλειας και δεν θελω να καθομαι να ψαχνω πως θα την κανω να αισθανθει καλυτερα οταν θα με βλεπει να αφοσιωνω τοσο χρονο στο δευτερο παιδι μας. Ξαναλεω αν ερθει καλως, αλλα ολα τα παραπανω ΚΑΙ καποιες αλλες δυσμενεις συνθηκες με κανουν να λεω οχι, και ειναι ΟΚ. Με πιεζει ολος ο κοσμος για δευτερο. Δεν καταλαβαινω γιατι. Πειραζει δηλαδη να εχεις ενα παιδακι? Σε τι? Και μην κανενας σας μου πει κακομαθημενο γιατι και εγω μοναχοπαιδι ειμαι και μονο κακομαθημενη δεν ημουν (σε τι συνθηκες ανταποκριθηκα για τους γονεις μου σε πολυ μικρη ηλικια). Και εχω και το παραδειγμα του αντρα μου που εχει την αδερφη του και κουνιαδα μου, με την οποια ΔΕΝ μιλιουνται, και εχει ερθει η κοπελα να δει τον αδερφο της και το δευτερο παιδι του απο τοτε που γεννηθηκε 1 φορα...... Οποτε για μενα κοριτσι μου ΟΧΙ δεν θα πιεστεις για τιποτα αν δεν το θες. Θα κανεις παιδι μονο οταν και ΑΝ το θελησεις και εσυ και ο αντρας σου. Αλλιως οι αλλοι να κοιτανε την δουλεια τους. Αμαν ομως (για τους αλλους που συνεχεια λενε μιλαω, και σε μενα τα ιδια κανου)...... Δεν χρειαζεται ολοι να ειμαστε η διαφημηση του Φαγε με 2 παιδια (αγορι κοριτσι) και ωραιο σπιτι, ουτε και χρειαζεται τετοιου ειδους παρεα το παιδι μου. Θα βρει αλλες φιλες και παρεες που ΕΚΕΙΝΗ θα επιλεξει οταν μεγαλωσει. Και θα ειναι καλυτερες γιατι θα τις εχει επιλεξει. Δεν θα της εχουν προσγειωθει στο κεφαλι. Αντε πια......(καπως ετσι τα λεω και πλεον οι πολλοι δικοι μου δεν μου λενε τπτ για δευτερο, λενε ενα 'οχι οχι οτι θες κανε κοριτσι μου δικιο εχεις'.........δυστυχως ομως ΟΛΟΙ οι υπολοιποι επιμενουν)

[mama tis victorias]

Κορίτσια,ευχαριστώ για την ανταπόκριση.

Ο άντρας μου πιστεύτει πως θα ήταν καλό η Βικτώρια μας να έχει ένα αδερφάκι,για τους λόγους που αναφέρατε λίγο πολύ όλες.Για να μην μείνει μόνη της στη ζωή,να έχει παρέα και να μάθει να μοιράζεται.

Πραγματικά,νιώθω ακόμα εξαίρεση.Βλέπω την αδερφή μου με τι άνεση πειθαρχεί 4 παιδιά,γεννημένα μάλιστα με 1 χρόνο διαφορά το ένα απο το άλλο.Και εγώ αδυνατώ να ανταπεξέλθω στις υποχρεώσεις μου με ένα παιδί...

Η μικρή μου ακόμα δεν έχει ζητήσει αδερφάκι,αλλά φαντάζομαι πως θα έρθει γρήγορα αυτή η στιγμή.Είναι πολύ κοινωνική και παίζει καθημερινά με τα ανήψια μου ή τα παιδιά φίλων.Θέλω να πω πως δεν είναι μόνη της.Βέβαια,το σπίτι είναι το δικό της βασίλειο.Όταν την παρατηρώ στα παιχνίδια της,δεν διακρίνω καμιά δυσκολία ή αναστολή της στο να μοιραστεί τα παιχνίδια της.

Γραφίστρια,προσπαθούμε να μην την κακομαθαίνουμε,αλλά η αλήθεια είναι πως αυτό είναι δύσκολο.Ειδικά αν βλέπεις το μοναχοπαίδι σου λίγες ώρες.

Δεν θέλω να κλείσω οριστικά τον φάκελο ''δεύτερο παιδί'' γιατί όπως είπε και το Φυστικάκι φοβάμαι μην το μετανιώσω.

Η μαμά μου,όταν το συζήτησαμε μου είπε πως δεν πρόκειται ποτέ να μετανιώσω για ένα ακόμα παιδί που έφερα στον κόσμο,και το πιστεύω!

Δεν ξέρω ρε κορίτσια.Έχω προβληματιστεί άσχημα

Λέτε να μας ''μουτζώνει''το παιδί σε καμιά 20αρια χρόνια,αν δεν της χαρίσω αδερφάκι;

[mama tis victorias]

Ellemphriem,πίεση δέχομαι απο όλους.Ο άντρας μου,πριν ακόμα χρονίσει η μικρή,συζήτουσε για δεύτερο Του κοστίζει πολύ η ιδέα να μείνουμε στο ένα.Δεν μου το έχει πει,αλλά το ξέρω.Οι γνωστοί με ρωτάνε πότε με το καλό το δεύτερο,αλλά δεν τους αφήνω ούτε εγώ πολλά περιθώρια να μιλήσουν!Απαντάω.

Μήπως νιώθω έτσι ακριβώς επειδή δεν έχω δεύτερο παιδί και όταν έρθει ξεπεραστουν όλα αυτά;

[apricot]

Ellemphriem,πίεση δέχομαι απο όλους.Ο άντρας μου,πριν ακόμα χρονίσει η μικρή,συζήτουσε για δεύτερο Του κοστίζει πολύ η ιδέα να μείνουμε στο ένα.Δεν μου το έχει πει,αλλά το ξέρω.Οι γνωστοί με ρωτάνε πότε με το καλό το δεύτερο,αλλά δεν τους αφήνω ούτε εγώ πολλά περιθώρια να μιλήσουν!Απαντάω.

Μήπως νιώθω έτσι ακριβώς επειδή δεν έχω δεύτερο παιδί και όταν έρθει ξεπεραστουν όλα αυτά;

νομιζω οτι ολα αυτα που αισθανεσαι ειναι απολυτως λογικα....ετσι και εγω που παντα ελεγα θα κανω 3 παιδια μολις γεννησα την κορη μου αναθεωρησα!!!!!! ηδη απο την εγκυμοσυνη ελεγα πως δεν θα κανω 2ο καθως ειχα εγκυμοσυνη δραμα με κρεβατι εμετους μεχρι τον 6 αλλεργιες σε ολα τα φαρμακα που ηταν για να κρατησω το μωρο , αιμοραγιες και οτι αλλο μπορεις να φανταστεις....τα πραγματα δεν εγιναν ευκολοτερα οταν γεννησα, με επιασε καταθλιψη και η κορη μου ακοιμη και σημερα ειναι ενα δυσκολο παιδι το οποιο για πτωτη φορα κοιμηθηκε ολο το βραδυ οταν ηταν 18 μηνων!!!!! και ενω λοιπον ειχα σκεφτει οτι θα μεινω με ενα παιδι η Παναγιτσα που ξερει μου εστειλε το γιο μου. απρογραμματιστα , τυχαια απροοπτα....οταν εκανα το τεστ και βγηκε θετικο δεν ηξερα απο που μου ηρθε. εβαλα τα κλαματα γιατι ποτε δεν ηθελα να βρεθω σε αυτη τη θεση που να επρεπε να αποφασισω να κανω εκτρωση. ημουν χαλια , ο αντρας μου μου ελεγε να αποφασισω εγω οτι νομιζω γιατι αυτος παντα ηθελε και αλλο παιδι αλλα εγω ηξερε οτι δεν ηθελα με τιποτα και εγω ευτυχως πηρα τη σωστοτερη αποφαση που εχω παρει ποτε στη ζωη μου. δεν μπορω να φανταστω τη ζωη μου χωρις το γιο μου και καθε φορα που τον βλεπω δεν πιστευω ποσο τυχερη ειμαι αλλα να εισαι σιγουρη οτι και η κορη μου παρολο που περασαμε δυσκολες μερες τον χαιρεται τον αδερφο της καθε στιγμη και τωρα μου εχει παραγγειλει και ενα κοριτσακι

να κανεις και αλλο μωρακι απλα να το κανεις οταν αισθανθεις ετοιμη γιατι οταν θα γινει αυτο θα το καταλαβεις

[DaF]

Εγω απο μονη μου δεν θελω και δεν με νοιαζει. Και για οσους σου λενε (οχι απο δω γενικα γιατι λεγεται πολυ αυτο), ειναι το καλυτερο 'δωρο' που μπορεις να κανεις στο παιδι σου ενα αδερφακι, θα σου πω τι απανταω εγω. Το δευτερο παιδι δεν ειναι ποτε 'δωρο' για το πρωτο, ουτε αντικειμενο. Ειναι ανθρωπος ο οποιος θα εχει τις ιδιες αναγκες με το πρωτο και για τα 3 πρωτα χρονια περισσοτερες, και εγω δεν εχω κεφι να το ξανακανω αυτο.

 

με βρισκεις απολυτα συμφωνη!

[Ellemphriem]

με βρισκεις απολυτα συμφωνη!

 

E, μα ναι. Δευτερο παιδι θα κανεις επειδη θες ΔΕΥΤΕΡΟ παιδι, και οχι επειδη θες δωρο για το πρωτο.....τι αλλο κουλο θα ακουσω δεν ξερω. Οσο για σενα κοριτσι μου μαμα της Βικτοριας, εγω δεν μουτζωσα ποτε την μανα μου που ημουν μονη. Και βλεποντας καποια πραγματα γυρω μου μερικες φορες αισθανομουν και καλυτερα. Ποτε δεν μου ελειψαν οι παρεες και ποτε δεν ειχα προβληματα (αυτου του ειδους τελος παντων, γιατι απο προβληματα αλλα να φανε και οι κοτες).......μην τρελλενεσαι. και να πεις στον αντρα σου να σε αφησει να παρεις λιγο αερα. Καλα οι γειτονες και οι συγγενεις. Να το χεις το ευχελαιο και μες το σπιτι ομως ειναι αλλο πραγμα........

[alexele]

Κι' εμείς θέλουμε δεύτερο παιδάκι, το μόνο που μας αγχώνει είναι η εξέλιξη του οικονομικού, καθότι και οι δύο ιδιωτικοί υπάλληλοι.

Αλλά καταλαβαίνω ότι ο γιος μου θέλει παρέα και μόλις δει άλλο παιδάκι αν και είναι 18 μηνών πάει κοντά του το χαιδεύει κλπ.

Άλλωστε λένε ότι "η αγάπη που μοιράζεται πολλαπλασιάζεται"!!!!!!!!, οπότε μάλλον θα το τολμήσουμε.

[alda]

Εγω θα μιλήσω για τον εαυτό μου, και ναι το δεύτερο παιδί το έκανα για το πρώτο. ΠΟΤΕ δεν το θεώρησα και δεν το θεωρώ αντικείμενο, αλλά σκεφτόμουν όλα αυτά που ανέφερε και η grafistria. Ok το παιδί μου θα κάνει φιλίες και επίσης θα κάνει και πολλές λυκοφιλίες, και ότι στα πολύ δυσκολα εγω βλέπω τα αδέρφια μου με στηρίζουν, και ας μου τα "φορτώσαν" στο κεφάλι μου όπως αναφέρθηκε. Και αν αρρωστήσουν π.χ. οι γονείς μου οι φίλοι μου θα ξενυχτήσουν στο προσκεφάλι τους? Ο καθένας πράττει όπως πιστεύει καλύτερα, είναι πολύ λεπτό θέμα. Ειλικρινά, δεν κατακρίνω όσους επιθυμούν να έχουν μόνο ένα παιδί, αλλά για ποιούς λόγους κάποιος οδηγείται να κάνει δεύτερο παιδί επίσης δεν πρέπει να είναι κατακριτέο.

[nnm004]

Τα παιδια τα κανεις για να εχουνε ο ενας τον αλλο οταν εμεις φυγουμε απο εδω και ταξιδεψουμε , ποτε κανεις δεν θεωρει το 2ο αντικειμενο που γινεται καταναγκην για να καλυψει τα κενα που θα εχει το 1ο . Προς Θεου , καμια μητερα δεν εννοησε κατι τετοιο .

Εγω ειμαι μαζι σας κοριτσια που δεν θελετε 2ο παιδι , ειναι απολυτα δικαιωμα σας , καταλαβαινω ποσο σπαστικο ειναι ολοι οι συγγενεις να σας πριζουνε , κανεις δεν ειπε οτι το παιδι σας δεν θα μεγαλωσει φυσιολογικα ή θα εχει ελειψεις . Προσωπικα επειδη ειναι και αγορι με κοριτσι τα δικα μου δεν πιστευω οτι θα κανουνε μεγαλωνοντας πολυ παρεα , ομως δεν εκανα παιδια για να εχουνε παρεα , εκανα για να εχουνε ο ενας τον αλλο στη ζωη τους οτι και να συμβει . Η μητερα μου ειναι 4 αδελφια , 3 αδελφαδες και ο θειος μου , η ζωη τους χωρισε , ο θειος μακρια Νεα Υορκη , οι 3 τα χ...ε...ανε , μαλωσανε κτλ κτλ , καποια στιμγη ο θειος εχασε τη γυναικα του στην αμερικη , γερασε ξεμεινε , ξερετε ποια ετρεξε να τον βοηθησει και να τον παρει πισω στην πατριδα του ? η μικρη του αδελφη , ξερετε σε ποιον στραφηκε η μικρη αδελφη οταν αρρωστησε ο αντρας τξης και ηταν πολυ πληγωμενη ??? στην αδελφη της και μανα μου και επειτα στην παρεα ηρθε και η μεσαια και ενωθηκανε , ο θειος μου πεθανε δυστηχως ομως τα αδελφια του ετρεξαν και τον βοηθησανε εστω τα 3-4 χρονια που ηταν αρρωστος να ζησει α3ιοπρεπως , οι φιλοι του απλα κοιταξαν και τα ξαδελφια να του φανε με δωλειους τροπους την περιουσια του . Παντως μπορει η μανα μου να περναει πολλα με τον κατακιτο πατερα μου , μπορει να μην μπορω εγω να βοηθησω οσο θα θελα , μπορει να ειναι παρα πολυ ταλαιπωρημενη και στενωχωρημενη ομως εγω ξερετε τι λεω ? ευτυχως εχει τις αδελφες της .

[alda]

Με εκφράζεις απόλυτα Grafistria!!!!!!