Ειμαι μικρη για μαμα?

[lenaki87]

Α σορυ τωρα παρατηρησα οτι ειστε μαζι πλεον.Χιλια συγνωμη απλα Θολωσε λιγακι το μυαλο μου απο το πολυ σερφαρισμα..........

[lenaki87]

Φριντακι μου καληνυχτα.Χαρηκα που τα ειπαμε λιγουλακι.Ελπιζω να τα ξανα πουμε,φιλακια πολλα.Αρχιζει πολεμος των αστρων!!!! Δεν το χανω.......

[ΗΛΙΟΣ]

Καλώς τη Δεσποινίδα της παρέας. Βρε παιδί μου,ακόμα δεν τελείωσες το σχολείο, ακόμα δεν έχεις ιδιαίτερες γνώσεις γύρω από τη ζωή και θέλεις να κάνεις παιδί;;;;;;;;;

Το παιδί δεν είναι αντίδοτο στην κρίση, ούτε στην άγνοια για το τι θα κάνεις στη ζωή σου.

Το ότι οι γονείς σας γίναν γονείς σε μικρή ηλικία, δε σημαίνει ότι πρέπει να γίνεις κι εσύ.

Απ' ότι κατάλαβα με τη μητέρα σου έχετε μικρή διαφορά ηλικίας, άρα μπορείτε να επικοινωνήσετε καλύτερα.

Μπορείς να κάνεις μια γενική συζήτηση μαζί της περί παιδιών, να δεις αν μπορείς να δώσεις και τι σ' ένα παιδί αυτή τη στιγμή και ν΄αποφασίσεις.

Αν και νομίζω ότι αν ήσουν μέσα σου σίγουρη, δε θα ρώταγες κανένα.

Και όσο για το θέμα σπουδών, αφού έχεις και την οικονομική πολυτέλεια να ασχοληθείς με Ότι θες & Αν θες, σπούδασε αυτό που σου αρέσει. Τα φοιτητικά χρόνια είναι πολύ όμορφα & για πολλούς ανεπανάληπτα. Και όταν τελειώσεις τις σπουδές σου, αποφασίζεις τι θα κάνεις.

Χαλαρά............

Και η ζωή & η Ελλαδίτσα μας είναι ωραία και με την κρίση!!!!!!!!!!!!!!!!!

[frida]

Λενάκι και εγώ βλέπω τον πόλεμο των άστρων, έκανα παύση από το internet για να δω τη σειρά και τώρα ξανά συνεχίζω (καλά πολύ γέλιο αυτό το επεισόδιο).

Σε ευχαριστώ για τις ευχές σου και εύχομαι και εγώ με τη σειρά μου για εσένα να έρθουν όλα όπως τα ονειρεύεσαι, και όλες οι κοπέλες εδώ στο forum να γίνουμε σύντομα μανούλες.

Χάρηκα που τα είπαμε, και ελπίζω να τα πούμε ξανά σύντομα.

Καληνύχτα!

[julie8]

Καλησπέρα κι από εμένα.

Κοριτσάκι μου, σίγουρα εσύ ξέρεις καλύτερα από τον καθένα τί είναι το σωστό για σένα. Και επίσης πιστεύω πως κάθε γυναίκα νιώθει σε διαφορετική ηλικία έτοιμη να γίνει μητέρα.

Όμως, είσαι πράγματι πολύ μικρούλα κι έχεις να δεις και να ζήσεις ακόμα πολλά πράγματα. Ένα μωράκι σίγουρα θα σου αλλάξει την ζωή!! Να θυμάσαι κάθε στιγμή πως δεν θα μπορείς να κάνεις πίσω σε αυτή σου την απόφαση. Το να κάνεις παιδί είναι απόφαση ζωής.

 

Σκέψου και το άλλο : Γιατί να βιαστείς να κάνεις ένα παιδάκι τώρα ενώ μπορείς να περιμένεις 2 ή 3 χρόνια και να το κάνεις τότε? Μόνο για καλό θα είναι κατά την γνώμη μου να περιμένεις λίγο...Τότε και η σχέση σου με τον σύντροφό σου θα είναι πιο δυνατή και γερή (ενδεχομένως θα έχετε συγκατοικήσει κιόλας στο μεταξύ) , και θα έχετε χαρεί περισσότερο ο ένας τον άλλον και τις προσωπικές σας στιγμές και θα έχεις ζήσει και την φοιτητική σου ζωή όμορφα κι ωραία. Γιατί να βιαστείς τόόόόόόόόόόόσο πολύ???

 

Θα σου πρότεινα να το βγάλεις τελείως για λίγο από το μυαλουδάκι σου και να χαρείς τις στιγμές απόλυτης ξεγνοισιάς που έχεις τώρα, να χαρείς τον έρωτα με τον σύντροφό σου.

Πιστεύω πως όταν θα είσαι απόλυτα έτοιμη να γίνεις μανούλα θα το ξέρεις χωρίς καμία αμφιβολία!!!

 

Καλή τύχη σε ό,τι κι αν κάνεις κι ο,τι κι αν αποφασίσεις!

[Agape-S]

ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ , ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΩΣΩΚΑ ΜΟΥ??

ΔΕ ΒΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ!! ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΣΙΓΟΥΡΑ ΜΗ ΒΙΑΖΕΣΑΙ!! ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΑΝΑ ΘΑ ΕΙΣΑΙ!!! ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΘΑ ΚΑΝΕΙς, ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΔΕΙς ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΟΛΑ!! ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ ,ΜΥΡΙΖΟΥΝ!! ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟ ΕΔΩΣΑ ,ΟΧΙ ΤΥΧΑΙΑ ΑΛΛΑ, ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΚΑΠΟΙΟΝ ΓΙΑΤΙ ΕΝΤΩΜΕΤΑΞΥ ΕΙΧΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ, ΠΗΡΕ ΣΚΥΛΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΤΑΝΙΩΣΕ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ!!

ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΣΩΣΩΚΑ,ΕΧΩ ΔΥΟ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΝ ΟΜΩΣ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕς ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΟΤΑΝ -ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ- ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ Η ΩΡΑ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΟΥΤΕ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ, Ε, ΝΑΙ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΩΡΑ , ΛΕΩ ΤΙ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΜΟΝΟΙ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΝ ΝΑ ΗΣΥΧΑΣΟΥΜΕ!! ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΩΣΩ ΛΑΘΟΣ ΕΝΤΥΠΩΣΗ, ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΝ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ,ΑΛΛΑ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ , ΟΤΑΝ Η ΣΑΡΞ ΕΙΝΑΙ ΑΣΘΕΝΗΣ?????

[Δ+Β]

Καλημέρα Σωσώκα! Είμαι 25, γνωρίζω τον άντρα μου από τα 16 και περιμένουμε το 3ο μας παιδί. Λατρεύω τόσο τον άντρα μου όσο και τα παιδιά μου αλλά πραγματικά ίσως θα ήμουν πολύ καλύτερα ψυχολογικά αν είχα προλάβει να κάνω κάποια πράγματα παραπάνω. Είναι δύσκολο να βλέπεις συμμαθήτριές σου να ξεσαλλώνουν ενώ εσύ δεν μπορείς. Όταν οι άλλοι ήταν φοιτητές, εγώ ήμουν φοιτήτρια, σύζυγος, ερωμένη, νοικοκυρά, μαμά και εργαζόμενη. Τεράστιο φορτίο που σε κουράζει κάποια στιγμή! Όταν εσύ θα κάνεις τσαχπινογαργαλιές με τον άντρα σου στη θάλασσα εγώ θα κυνηγάω τα πιτσιρίκια. Όλα αυτά δεν ξαναγυρίζουν πίσω. Ακόμη και ο άντρας μου που έχει κάνει 5 πράγματα παραπάνω τώρα τον πιάνει νοσταλγία. Δεν μετανιώνουμε για τίποτα και σε καμία περίπτωση δε θα αλλάζαμε την ευτυχία που νιώθουμε με τα παιδιά μας αλλά και τα άνγχη και τις αγωνίες απλά αντιλαμβανόμαστε καθημερινά πως δεν μπορείς να "ξεγίνεις" γονιός ούτε για 5 λεπτά. Επιπλέον να σπουδάσεις γιατί ίσως αυτά τα έτοιμα που υπάρχουν τώρα κάποτε να εξαφανιστούν και τότε δε θα έχεις να φοβηθείς τίποτα αν μπορείς να ζήσεις μόνη σου τον εαυτό σου αλλά και τα παιδιά σου. Ελπίζω να πάρεις την καλύτερη απόφαση.

[Niki81]

Καλημερα....βασικα για μενα δεν τιθεται θεμα αν εισαι πολυ μικρη....εισαι παιδι ακομα.

Ξερεις τα 18 ειναι μια ηλικια που πιστευεις πως μπορεις να κανεις τα παντα,να καταφερεις οτι βαλεις στο μυαλο σου και ακομα και οι πιο δυσκολες καταστασεις φαινονται στα ματια μηδαμινες.Γυρω στα 22 αρχισει να μπαινει το μυαλο σε μια ταξη και οι σκεψεις να γινονται πιο ρεαλιστικες.

 

Προσωπικα θεωρω πως μια κοπελα στα 18 η οποια δεν εχει ζησει τπτ στη ζωη της και δεν εχει εμπειριες δεν μπορει να μεγαλωσει ενα παιδι οπως μια κοπελα στα 25 της για παραδειγμα.Γιατι πιστεψε με το οτι εχεις κανει μια σχεση με εναν αντρα μεγαλυτερο δε σημαινει οτι εχεις ζησει περισσοτερα απο τις υπολοιπες συνομιληκες σου.μαλλον το αντιθετο θα ελεγα.Ευχομαι με αυτο τον αντρα να εισαστε παντα μαζι κι αγαπημενοι αλλα βρε κοριτσακι μου απο τον τροπο που εκφραζεσαι νιωθω οτι παραεξαρτασαι απο αυτον.Ζησε λιγο και τη ζωουλα σου,βγες με φιλες,κανε ολες αυτες τις κουταμαρες της ηλικια σου και πατα λιγο στα ποδια σου.Προς Θεου δεν εννοω να κανεις αλλες σχεσεις αυτο ειναι δικη σου επιλογη ,μπορεις να εισαι μαζι με τον καλο σου αλλα να εισαι λιγο πιο ανεξαρτητη.

 

Και ΣΠΟΥΔΑΣΕ...φροντισε για το μελλον σου.Τι παει να πει εχεις οικονομικη ανεση απο το μπαμπα και τη μαμα και δε χρειαζεται να δουλευεις στο μελλον!!!!Σε μαι οικονομικη κατασταση σαν αυτη που ζουμε που σημερα εχεις και αυριο δεν εχεις δεν μπορω να πιστεψω οτι ακουω τετοιες κουβεντες απο ενα παιδι 18 χρονων.Μονο και μονο αυτο για μενα αρκει για να σου πω οτι εισαι παρα πολυ μικρη καλη μου για να κανεις ενα παιδι τωρα.

[pelagia]

Σωσωκα καλημερα , ειμαι 20 και οταν εμεινα εγγυος ημουν 18 , ετυχε δεν το επδιωξαμε με τον συντροφο μου ημασταν πολυ καιρο μαζι χρονια... εκεινος μεγαλυτερος στην ηλικια μου ηταν ολη μερα εξω χωρις ευθυνες ... Δεν μετανιωνω που εκανα παιδι αντιθετα αυτος ο μικορυλης ειναι η ζωη μου αλλα υπαρχει ενα κενο μεσα μου. Οι γονεις μου μενουν σε ενα μερος γεματο μπαρακια και καφετεριες , οταν ερχομαι εδω και παω τον μικρο μου βολτα και βλεπω τους αλλους να πινουν και να διασκεδαζουν φυσικα και ζηλευω μου λειπουν αυτα , ο μικρος ακομα ξυπναει τα βραδυα και δεν θελω να τον αφηνω πουθενα σε καμια γιαγια ναι ακουγωμε υπερβολικη αλλα δεν τον εχουμε αφησει ποτε με τον μπαμπα του μονο σε ωρες αναγκεις και οταν ηταν πιο μικρος και κοιμοταν πιο καλα πηγαιναμε για ενα παγωτο για λιγη ωρα , τωρα που θα παω διακοπες με την μαμα μου και τον μικρο θα τον παιρνω παντου μαζι μου γιατι δεν θελω να τον αφηνω πουθενα ενω μου λειπει η διασκεδαση ομως δεν μετανιωνω για τιποτα , το μωρο ειναι ο αγγελος μου.Εγω παραλληλα σπουδαζω και τα πριωνα τα περναει ο μπεμπης με τον μπαμπα του. Σκεψου καλα πρωτου κανεις οτιδηποτε.....

[Σωσωκα]

Καλημέρα Σωσώκα! Είμαι 25, γνωρίζω τον άντρα μου από τα 16 και περιμένουμε το 3ο μας παιδί. Λατρεύω τόσο τον άντρα μου όσο και τα παιδιά μου αλλά πραγματικά ίσως θα ήμουν πολύ καλύτερα ψυχολογικά αν είχα προλάβει να κάνω κάποια πράγματα παραπάνω. Είναι δύσκολο να βλέπεις συμμαθήτριές σου να ξεσαλλώνουν ενώ εσύ δεν μπορείς. Όταν οι άλλοι ήταν φοιτητές, εγώ ήμουν φοιτήτρια, σύζυγος, ερωμένη, νοικοκυρά, μαμά και εργαζόμενη. Τεράστιο φορτίο που σε κουράζει κάποια στιγμή! Όταν εσύ θα κάνεις τσαχπινογαργαλιές με τον άντρα σου στη θάλασσα εγώ θα κυνηγάω τα πιτσιρίκια. Όλα αυτά δεν ξαναγυρίζουν πίσω. Ακόμη και ο άντρας μου που έχει κάνει 5 πράγματα παραπάνω τώρα τον πιάνει νοσταλγία. Δεν μετανιώνουμε για τίποτα και σε καμία περίπτωση δε θα αλλάζαμε την ευτυχία που νιώθουμε με τα παιδιά μας αλλά και τα άνγχη και τις αγωνίες απλά αντιλαμβανόμαστε καθημερινά πως δεν μπορείς να "ξεγίνεις" γονιός ούτε για 5 λεπτά. Επιπλέον να σπουδάσεις γιατί ίσως αυτά τα έτοιμα που υπάρχουν τώρα κάποτε να εξαφανιστούν και τότε δε θα έχεις να φοβηθείς τίποτα αν μπορείς να ζήσεις μόνη σου τον εαυτό σου αλλά και τα παιδιά σου. Ελπίζω να πάρεις την καλύτερη απόφαση.

 

Σε ευχαριστω παρα πολυ και για τις δικες σου συμβουλες Δ+Β!! Ηταν πραγματικα πολυ χρησιμες!

[GeorginaT]

Γειά σου Σωσώκα...

 

Δεν μπορώ να σου πω τι να κάνεις... γιατί κανείς δεν μπορεί να υποδεικνύει στον άλλον τις πράξεις του... ακόμα και τα παιδιά σου μπορείς να τα συμβουλέψεις και να τα αφήσεις ελεύθερα να πάρουν τις αποφάσεις τους... και να είναι υπόλογα για τις πράξεις τους...

 

Επειδή είσαι στην ηλικία της ανιψιάς μου... την οποία υπεραγαπώ... θα πω απλά τα σημεία που εμένα μου έκαναν εντύπωση και μου δημιούργησαν ερωτηματικά... μπορεί να φανώ λίγο σκληρή αλλά δεν το κάνω με κακό σκοπό και μην με παρεξηγήσετε...

 

α) Γιατί μία κοπέλα 18 χρονών είναι στο forum parents... αντί να χαζεύει στο Facebook, MySpace κλπ... το γεγονός ότι οι μητέρες σας, σας έκαναν σε μικρή ηλικία δεν σημαίνει τίποτα για μένα...

β) Γιατί πραγματικά θέλεις ένα μωρό; Aν συμβαίνει κάτι που δεν μας έχεις πει και το βλέπεις το μωρό σαν αποκούμπι ή για να γεμίσει κάποιο συναισθηματικό σου κενό τότε σίγουρα δεν είναι καλή ιδέα...

γ) Το ότι ο σύντροφός σου το έχει αφήσει σε εσένα και λέει ότι θα είναι δίπλα σου για εμένα δεν είναι το ίδιο με το να το θέλει και ο ίδιος... όπως δήλωσες και εσύ...

"απλα μου λεει οτι οταν θα ειμαι ετοιμη και ΣΙΓΟΥΡΗ (μου το τονιζει), για κατι τετοιο τοτε εκεινος θα ειναι διπλα μου"... κάποιος που θέλει μωρό το δηλώνει ορθά-κοφτά στη συζήτηση...

δ) τελευταίο και βασικότερο το ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ... αναφέρεις ότι και οι δύο σας εξαρτάστε από τους γονείς σας... οπότε τώρα τι θα κάνετε... θα τους φορτώσετε και τρίτο άτομο... και τα έξοδα του μωρού είναι πολλά... δεν αναφέρομαι μόνο στης γέννας που είναι μία και έξω αλλά στα καθημερινά... πάνες... γάλατα... ρούχα... παπούτσια μια και μεγαλώνουν εξαιρετικά γρήγορα... παιχνίδια...

Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από μία μητέρα που θέλει να προσφέρει στο παιδί της και δεν μπορεί... και συγνώμη που το λέω αλλά εσείς δεν μπορείτε αυτή τη στιγμή... και σε αυτό το σημείο βρίσκω τη συμπεριφορά σου εγωιστική και ανώριμη...

 

αυτά είχα να πω εγώ... από κει και πέρα σκέψου και πράξε...

[Σωσωκα]

Σωσωκα καλημερα , ειμαι 20 και οταν εμεινα εγγυος ημουν 18 , ετυχε δεν το επδιωξαμε με τον συντροφο μου ημασταν πολυ καιρο μαζι χρονια... εκεινος μεγαλυτερος στην ηλικια μου ηταν ολη μερα εξω χωρις ευθυνες ... Δεν μετανιωνω που εκανα παιδι αντιθετα αυτος ο μικορυλης ειναι η ζωη μου αλλα υπαρχει ενα κενο μεσα μου. Οι γονεις μου μενουν σε ενα μερος γεματο μπαρακια και καφετεριες , οταν ερχομαι εδω και παω τον μικρο μου βολτα και βλεπω τους αλλους να πινουν και να διασκεδαζουν φυσικα και ζηλευω μου λειπουν αυτα , ο μικρος ακομα ξυπναει τα βραδυα και δεν θελω να τον αφηνω πουθενα σε καμια γιαγια ναι ακουγωμε υπερβολικη αλλα δεν τον εχουμε αφησει ποτε με τον μπαμπα του μονο σε ωρες αναγκεις και οταν ηταν πιο μικρος και κοιμοταν πιο καλα πηγαιναμε για ενα παγωτο για λιγη ωρα , τωρα που θα παω διακοπες με την μαμα μου και τον μικρο θα τον παιρνω παντου μαζι μου γιατι δεν θελω να τον αφηνω πουθενα ενω μου λειπει η διασκεδαση ομως δεν μετανιωνω για τιποτα , το μωρο ειναι ο αγγελος μου.Εγω παραλληλα σπουδαζω και τα πριωνα τα περναει ο μπεμπης με τον μπαμπα του. Σκεψου καλα πρωτου κανεις οτιδηποτε.....

 

Σε ευχαριστω κι εσενα Πελαγια! Να σου ζησει ο μικρουλης!

 

Παρεπιπτοντως η καταγωγη μου ειναι απο Ροδο!

[Σωσωκα]

Λοιπον κοριτσια, σημερα τα ξημερωματα δεν με επαιρνε ο υπνος! Κατα τις 3μιση λοιπον περνω τον καημενο τον Γιωργο (συντροφος μου) τηλεφωνο και τον ξυπναω για να μιλησουμε!

Δεν μου ειπε οχι! Ξεκινησαμε λοιπον μια κουβεντα επι παντος επιστητου! Και σε καποια στιγμη μεσα σε ολα μου πεταει και το θεμα γαμος!

"(...)Εγω προσωπικα δεν βιαζομαι. Ας παντρευτουμε οποτε μας κανει κεφι. Και στη τελικη αν δεν γουσταρουμε ας μην παντρευουμε! Οικογενεια ομως θα κανουμε οταν θα νιωσουμε εμεις ετοιμοι και οταν θα μπορεσουμε να ειμαστε σιγουροι οτι θα στηριξουμε ενα παιδι καταλληλα(...)"

Αυτο ηθελα να ακουσω για να μπω σιγα σιγα σε ταξη, η ξεμυαλισμενη!

[Agape-S]

ΧΜ!! ΣΩΣΩΚΑ ΠΡΟΣΕΞΕ!! ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΑΝΔΡΩΝ ΠΟΥ ΕΠΙΖΗΤΟΥΝ ΤΗΝ ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΤΡΟΠΟ ΔΕΣΜΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΧΕΙΡΑΓΩΓΕΙΤΑΙ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΑ! Π.Χ.ΓΑΜΟΣ+ΠΑΙΔΙ.ΠΡΟΣ ΤΙ ΤΕΤΟΙΑ ΒΙΑΣΥΝΗ?

ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ!!

[frida]

Σωσώκα σε χάσαμε, τελικά τι αποφάσισες? Το συζήτησες με τον καλό σου?

[Rozaki@]

Καλησπέρα Σωσώκα... Λοιπόν εγώ δεν είμαι μαμά άρα δεν θα σου μιλήσω από τη σκοπιά μιας μαμάς... Είμαι 22 χρονών και έχω σχέση από τα 15,5 μου. Ο συντροφός μου με περνάει 4,5 χρόνια.. Λοιπόν.. Όταν ήμουν 15,5 και μέρχι 20,5 περίπου ήμουν πεπεισμένη ότι θέλω να κάνω 3 παιδιά (και μάλιστα κ τα 3 αγόρια παρακαλώ)... Βιαζόμουν να μεγαλώσω να τελειώσω τις σπουδές μου (δλδ να πάω 22 που είμαι τώρα) για να μου "επιτρέψουν" οι γονείς μου να επισημοποιήσω τη σχέση μου... Βιαζόμουν να μεγαλώσω που λένε... Ήθελα να μπω στη διαδικασία να κάνω οικογένεια.. Και όταν άκουγα να λένε πως είμαι κοπέλα για σπίτι ένοιωθα να φουσκώνω σαν το παγώνι.. ΧΑΧΑ! Λοιπόν με το συντροφό μου είμαι ακόμα.. ΠΙστεύω πιο δεμένοι από ποτέ... Τελειώνω τις σπουδές μου και όπου να ναι θα επισημοποιήσουμε τη σχέση μας... Λοιπόν... Που θέλω να καταλήξω... Στο ότι έχω αλλάξει μυαλά... Έχω αλλάξει μια άποψη την οπόια στην ηλικία σου δεν διανοούμουν να αλλάξω... Καταρχάς δεν διανοούμαι να κάνω παιδί (όχι παιδια, αλλά ούτε καν παιδί).. Ούτε ένα.. Δεν ξέρω τι θα θέλω σε 3-4 χρόνια αλλά αυτή τη στιγμή έχω κάνει στροφή 180 μοιρών... Δεν μισώ τα παιδιά ουτε τα θεωρώ φόρτωμα... Αλλιώς δεν θα έμπαινα κ σε αυτό το forum όμως θεωρώ πως σε αυτή τη χρονική περίοδο θέλω καταρχας να αποκτήσω το σπιτάκι μου και να κάνω πράγματα που δεν θα μπορέσω να κάνω άμα έχω παιδί αφ'εταίρου δεν θεωρώ τον εαυτό μου έτοιμο για να μεγαλώσω σωστά ενα παιδί... Και απο οικονομικής απόψεως και γενικότερα... Και μην φανταστείς ότι είμαι party animal ή τπτ τέτοιο.. Σε club έχω πάει 2 φορές στη ζωή μου... Σε μπαράκια πάω 2-3 φορές το χρόνο... Όχι επειδή δεν μπορώ αλλά επειδή δεν έιναι ο τρόπος ζωής που μου αρέσει... Εϊμαι γενικά σπιτόγατα και τα ενδιαφέροντα μου είναι άλλα τα οποία άνετα συμπεριλαμβάνουν ένα παιδί... Οπότε δεν είναι θέμα εξόδων το ότι δεν θέλω να κάνω παιδί... Συν το ότι και για ξενύχτι να ήθελα να πάω οι γονείς μου θα μου κρατούσαν το παιδί όσο ήθελα και κάθε βδομάδα κ όποτε ήθελα... Τέσπα δεν είναι αυτό το θέμα μας... Θέλω να σου πω πως το μυαλό μου άλλαξε υπερβολικά πολύ μέσα σε 4 χρόνια.. Από την ηλικία σου που έλεγα οτι θέλω 3 παιδια και μάλιστα αγόρια μέχρι την ηλικία μου που λέω ότι δεν θέλω κανένα (φυσικά άμα κάτσε δεν θα το έριχνα προς Θεού αλλά θα ευχόμουν να είναι κορίτσι!!!!!!!!!!!!!)... Γι αυτό μην βιαστείς.. Δεν σου λέω να κάνει παιδί στα 30+ αλλά μπορείς να κάνεις στα 22 σου... Και αυτό στο λέω γιατί τα δεδομένα αλλάζουν από τη μία στιγμή στην άλλη... Τόσο γρήγορα που ούτε θα καταλάβεις πόσο άλλαξε η άποψη σου.. Και αυτά στα λέω εγώ που με το σύντροφό μου είμαστε αυτοκόλλητοι και το 90% των γνωστών μας το βλέπουν περίεργο... Θέλω να πω πως είμαι πολύ δεμένη με τη σχέση μου κ το λογικό θα ήταν να θέλω παιδι... Λοιπόν αυτά τα ολίγα.. Ελπίζω να σε βοήθησα!

[lenaki87]

Kαλησπερα κουκλες....τι κανετε? Σωσωκα βλεπω αρχιζεις να τα σκεφτεσαι με την λογικη ολα.Ωραια..

[xristina!!]

Κοριτσια καλησπερα σας.

Σκεφτομαι μερες για να γραψω η οχι την ανησυχια μου. Τελικα πηρα το θαρρος και το εκανα!

Ειμαι σχεδον 18 (παρα 3 μηνες) και νιωθω οτι εχω την αναγκη να αποκτησω ενα μωρακι.

Διαβαζω καθημερινα τις ιστοριες σας-καλες και ασχημες-και εν τελει καταλαβα οτι ειναι το υπερτατο αγαθο ενα μωρακι για καθε γυναικα. Μπορω να πω οτι με εχουν επηρρεασει παρα πολυ ολες οι μαμαδες του forum.

Μηπως ομως ειμαι μικρη για κατι τετοιο? Θα μπορεσω να ανταπεξελθω σε αυτον το σημεντικο ρολο της ζωης μου.

Να επισημανω οτι η μητερα μου με εκανε στα 20 της, η γιαγια μου εκανε τον πατερα μου στα 17 της και η μητερα του συντροφου μου εκανε το πρωτο τηε παιδι στα 15.

Ενταξει θα μου πειτε αλλες εποχες τοτε, αλλα δεν νομιζω οτι εχουν αλλαξει και τοσο πολυ τα πραγματα στο συγκεκριμενο τομεα!

Στη τελικη πιστευω οτι ειναι και κληρονομικο το ζητημα! Γι'αυτο και χτυπαει απο τοσο νωρις το βιολογικο μου ρολοι!

 

 

 

 

και εγω ειμαι 18 και 4 μηνων αλλα πιστευω πως ειμαστε μικρες για να σκεφτομαστε κατι τετοιο διοτι καλα καλα δεν εχουμε βρει μια δουλεια δεν εχουμε τελειωσει με της σπουδες μας. το οτι ειμαστε μ ικρεσ και δεν εχουμε δουλεια ειναι ενα τεραστιο προβλημα διοτι δεν μπορεις να πεις στους γονεις οτι ξερετε κατι κρατηστε εσεισ το παιδι και εγω να παω για δουλεια η πιγετε για δουλεια εσεισ και εγω 9α κατσω σπιτι με το μικρο καλυτερα να ζησουμε αυτα που ειναι στην ηλικια μας γιατι εαν εχεισ ενα παιδι απο τωρα σε 5 χρονια σε 2 χρονια 8α χτυπασ το κεφαλι σ! δεν το λεω επειδη το παιδι 9α κανει κατι αλλα επειδη 9α λες πως κουραστηκες να εισαι συνεχεια με το παιδι. το παιδι 9ελει πολλα πραγματα περα απο την αγαπη και την φροντιδα και ττην σωστη διαπεδαγωγηση 9ελει και λεφτα και να εισαι υπευθυνη γι αυτο και να μην το παρατασ οπου και οπου για να "ζησεισ" εσυ!! σκεψπυ τους γονεις σου/μου/τους ποσα πραγματα εχουν στεριθει για να εισαι εσυ εγω ο αλλοσ καλα! αυτη ειναι η γνωμη μ αν σ αρεσουν τα παιδια οπως και εμενα ασχολησου με αυτα εγω σπουδαζω παιδαγωγικα και βλεπω πως ειναι πολλα που δεν ξεραμε για τα παιδια!

[Bunny]

Η μητέρα μου με γέννησε στα 16 της και στα 23 της, ήταν χωρισμένη, με 7 ετών παιδί, χωρίς δουλειά και με κατάθλιψη..Ούτε εκείνη χάρηκε τη ζωή της, ούτε κι εγώ...Δεν θα σου πώ περισσότερα, νομίζω ότι αυτές οι 2-3 γραμμές που σου έγραψα, τα λένε όλα..

[boy'smam]

πιστευω οτι μια γυναικα αν ειναι να γινει καλη μανα θα γινει καλη μανα ειτε στα 18 ειτε στα 28 ειτε στα 38!Το θεμα ειναι κατα ποσο εχεις τις εμπειριες να διαλεξεις ενα σωστο συζυγο και πατερα για το παιδι σου!Γιατι για τον εαυτο σου και τα συναισθηματα σου μπορει να εισαι σιγουρη αλλα νομιζω οτι δεν εχεις αρκετες εμπειριες για να αξιολογησεις εναν συντροφο!(μην παρεξηγηθω...δεν εννοω να γνωρισεις πολλους συντροφους)απλα οσο περναν τα χρονια τοσο βλεπεις τα πραγματα διαφορετικα και απο την αλλη οψη!;-)

[rad_mid]

Κοριτσια καλησπερα σας.

Σκεφτομαι μερες για να γραψω η οχι την ανησυχια μου. Τελικα πηρα το θαρρος και το εκανα!

Ειμαι σχεδον 18 (παρα 3 μηνες) και νιωθω οτι εχω την αναγκη να αποκτησω ενα μωρακι.

Διαβαζω καθημερινα τις ιστοριες σας-καλες και ασχημες-και εν τελει καταλαβα οτι ειναι το υπερτατο αγαθο ενα μωρακι για καθε γυναικα. Μπορω να πω οτι με εχουν επηρρεασει παρα πολυ ολες οι μαμαδες του forum.

Μηπως ομως ειμαι μικρη για κατι τετοιο? Θα μπορεσω να ανταπεξελθω σε αυτον το σημεντικο ρολο της ζωης μου.

Να επισημανω οτι η μητερα μου με εκανε στα 20 της, η γιαγια μου εκανε τον πατερα μου στα 17 της και η μητερα του συντροφου μου εκανε το πρωτο τηε παιδι στα 15.

Ενταξει θα μου πειτε αλλες εποχες τοτε, αλλα δεν νομιζω οτι εχουν αλλαξει και τοσο πολυ τα πραγματα στο συγκεκριμενο τομεα!

Στη τελικη πιστευω οτι ειναι και κληρονομικο το ζητημα! Γι'αυτο και χτυπαει απο τοσο νωρις το βιολογικο μου ρολοι!

 

 

Δεν μπορει κανεις να πει οτι εισαι μικρη...σε αλλες χωρες ειναι αρκετα συνηθης να κανεις παιδια νωρις. Εξαρταται απο εσενα και τον συντροφο σου εαν ησαστε ετοιμη να ανταπεξελθετε στις αναγκες μιας οικογενειας και εαν και οι δυο ησαστε φοιτητες, εαν θα εχετε βοηθεια απο το σπιτι.

[taspaa]

Προσωπικα θεωρω πως μια κοπελα στα 18 η οποια δεν εχει ζησει τπτ στη ζωη της και δεν εχει εμπειριες δεν μπορει να μεγαλωσει ενα παιδι οπως μια κοπελα στα 25 της για παραδειγμα..

 

Προσωπικα δεν συμφωνω με την ολη αποψη και χωρις να θελω να βαλω λαδι στη φωτια..

Δηλαδη,τι;;Αμα δεν εχεις βγει στα κλαμπακια, αμα δεν εχεις αλλαξει 10-15 γκομενους, δεν γινεσαι καλη μανα;

Δεν ξερω, απλα δεν μου φαινεται και πολυ ορθο..

 

Ισως, να ειναι καλυτερα το να ζησεις 2-3 πραγματα παραπανω αλλα δεν μπορω να καταλαβω το εξης βρε κοριτσια...

Λεμε οτι "Αν ξαναγυρνουσα το χρονο πισω, θα το εκανα πιο μετα το παιδι..Δεν το αλαζω με τπτ στο κοσμο βεβαια και ειναι το σημαντικοτερο που εχω στη ζωη μου"!Το ερωτημα ειναι...αφου ειναι το σημαντικο πραγμα στη ζωη καθε γυναικας και λεμε οτι δεν το αλλαζω με τπτ, πως γινεται να λεμε οτι αμα γυρνουσα τον χρονο πισω θα το εκανα πιο μετα;;Με μπερδευει λιγο...(Αυτο δεν αναφερεται σε εσενα ΝΙΚΙ)

 

Σωσωκα, και εγω ειμαι 19 και ηδη εχω ξεκινησει προσπαθειες.Ειμαι με τον ανδρα μου απο τα 15 και μενουμε μαζι 2 χρονια..Χωρις να μας βοηθησει κανεις, εχουμε στησει ενα σπιτι, πληρωνουμε μονοι μας τα εξοδα και εχουμε σταθερες δουλειες(οσο μπορουν να θεωρηθουν σταθερες σημερα).

 

Εγω δεν θα σου ελεγα κατι για την ηλικια σου..δεν παιζει κανενα ρολο.Αυτο ομως που μου κανει εντυπωση, ειναι το οτι, θελησες να παρεις την γνωμη μας, για κατι τοσο σημαντικο.Αυτο αφορα εσενα και τον συντροφο σου!

 

Η κινηση σου αυτη, υποδηλωνει μια ανασφαλεια που εχεις...

Οταν λοιπον, θα εισαι σιγουρη για αυτο..τοτε ουτε θα ρωτησεις, ουτε τπτ!Απλα θα ερθει απο μονο του..

[nasia84]

Προσωπικά πιστεύω ότι μια κοπέλα δεν είναι σίγουρη 100% για τα θέλω της στην ηλικία των 18. Σίγουρα όταν κάνεις ένα παιδάκι, τότε όλος σου ο κόσμος είναι αυτό το παιδί, αλλά κακά τα ψέματα, αλλη ωριμότητα έχει μια 18χρονη κοπέλα και άλλη μια 25χρονη. Όταν αναφερόμαστε σε εμπειρίες, δεν μιλάμε για κλαμπ, νυχτερινή ζωή κλπ. Αλλιώς αντιμετωπίζεις τους ανθρώπους, τη ζωή όταν είσαι μικρός και αλλιώς λιγο μεγαλύτερος. Θα δείτε και οι ίδιες πώς θα σκέφτεστε στα 25. Συνήθως ένα άτομο στα 18 του νομίζει ότι η ζωή είναι ρόδινη, και ονειροβατεί (ισχύει σε όλους). Το παιδί σε κάνει πιο υπεύθυνο και τότε συνειδητοποιείς ότι η ζωή δεν είναι και τόσο εύκολη. Στα 25 πχ, έχεις μπει λίγο σε ένα λούκι, έχεις μπει κάπως στις δυσκολίες της ζωής και όταν έρχεται τότε το παιδί είσαι πιο δυνατός και πιο συνετός.

[taspaa]

Προσωπικά πιστεύω ότι μια κοπέλα δεν είναι σίγουρη 100% για τα θέλω της στην ηλικία των 18. Σίγουρα όταν κάνεις ένα παιδάκι, τότε όλος σου ο κόσμος είναι αυτό το παιδί, αλλά κακά τα ψέματα, αλλη ωριμότητα έχει μια 18χρονη κοπέλα και άλλη μια 25χρονη. Όταν αναφερόμαστε σε εμπειρίες, δεν μιλάμε για κλαμπ, νυχτερινή ζωή κλπ. Αλλιώς αντιμετωπίζεις τους ανθρώπους, τη ζωή όταν είσαι μικρός και αλλιώς λιγο μεγαλύτερος. Θα δείτε και οι ίδιες πώς θα σκέφτεστε στα 25. Συνήθως ένα άτομο στα 18 του νομίζει ότι η ζωή είναι ρόδινη, και ονειροβατεί (ισχύει σε όλους). Το παιδί σε κάνει πιο υπεύθυνο και τότε συνειδητοποιείς ότι η ζωή δεν είναι και τόσο εύκολη. Στα 25 πχ, έχεις μπει λίγο σε ένα λούκι, έχεις μπει κάπως στις δυσκολίες της ζωής και όταν έρχεται τότε το παιδί είσαι πιο δυνατός και πιο συνετός.

 

Και παλι θα διαφωνισω ομως...η ηλικια δεν κανει την ωριμοτητα!Σε καμια περιπτωση..Αυτο που σε κανει ωριμο, ειναι η καταστασεις που εχεις περασει στη ζωη σου...και αυτες οι καταστασεις που θα σε ωριμασουν, μπορει να μην ερθουν ουτε στα 30!

Κανεις δεν ειναι πραγματικα ετοιμος για να κανει παιδι, μεχρι που ερχεται η ωρα που μπαινει το αγγουρι..(ξερετε που) και τοτε, ολα λυνονται και ολα τα βολευεις...και λες, μα πως τα καταφερα;;

Αυτο που χρειαζεται ομως σιγουρα, ειναι 1)να εισαι οσο το δυνατον πιο σιγουρος για τον ανθρωπο σου 2)οικονομικα, να ειναι καπως ανεξαρτητος 3) και να το θελεις πραγματικα..

 

Το αν δεν εχεις παει σε κλαμπακια, το αν δεν εχεις τελειωσει τις σπουδες σου, για εμενα μπαινουν τελευταια κατα σειρα..δεν ειναι αυτα που θα σε φερουν στο αδιεξοδο!

 

Αλλα αυτα ειναι προσωπικες αποψεις..Απλα εγω στεκομαι πιο πολυ στο οτι, η Σωσωκα μπηκε στην διαδικασια να μας ρωτησει και ειπε κιολας οτι την εχει επηρεασει το φορουμ(στο πρωτο μνμ της)!Αυτο για εμενα ειναι λαθος ξεκινημα..

[nasia84]

Πάντως δεν θα ξεχάσω ποτέ ένα περιστατικό: ήταν στη γειτονιά μας μια κοπέλα στην ηλικία μου (15 χρονών τότε), που έβαζε το 10ποντο τακούνι, βαφόταν σαν λατέρνα πρωι πρωί και έβγαινε με το φίλο της. Κάποια παιδάκια την θαύμασαν και τα είπε 'κι εσείς όταν θα μεγαλώσετε θα βάφεστε και θα ντύνεστε για να βγαίνετε έξω'. 2 χρόνια μετά είχε ένα κοριτσάκι 3 μηνών και την πέτυχα να είναι σε μια πλατεϊτσα που έχουμε στη γειτονιά, να καταριέται τον άντρα της να πεθάνει. Όπου στεκόταν κι όπου βρισκόταν το έθαβε κανονικά.

Ξέρω πάλι ένα ζευγάρι που παντρεύτηκε πολύ νωρίς και ο άντρα κάπου στα 26 τον έπιασε ένα ξαφνικό να θέλει να ζήσει τη ζωή του. Εδώ και 5 χρόνια, βγαίνει έξω εως αργά.

Ξέρω πάλι ζευγάρια που παντρεύτηκαν στα 20 τους, (είχαν βεβαια δουλειες) και περνούν παραδεισένια.(τουλάχιστον έτσι φαίνεται).

Όπως και να χει οι περισσότεροι που παντρεύονται νωρίς, λένε μετά καλύτερα να το τρέναραν λιγάκι. Ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του, αρκεί να μην την πληρώνουν τρίτοι. Εγώ απλά θέλω να δώσω τη συμβουλή στις κοπέλες κάτω των 20, να βάλουν και άλλους στόχους πέραν της οικογένειας και να δώσετε λίγη προσοχή στον εαυτό σας, και θα ρθουν και τα υπόλοιπα. Αν κάνετε παιδιά είστε δεσμευμένοι. Εγώ τώρα είμαι χειροπόδαρα δεσμευμένη. Για να κάνω τις εργασίες που χρειάζομαι στον υπολογιστή για τα φροντιστήρια, πρέπει να ξυπνήσω ή πολύ νωρίς ή να κοιμηθώ πολύ αργά. Παιδεύομαι, το ευχαριστιέμαι που έχω τα ζουζουνάκια μου, αλλά παιδεύμομαι. Και είμαι 26 έχοντας και ένα πτυχίο. Αν ήμουν 20, χωρίς πτυχίο, στους καιρούς που ζούμε και με δυο παιδια, δεν θα είχα πολυτέλεια για τιποτα.