Οι ηλικίες μας!

[ΡΟΥΛΑ]

Ουφ ευτυχώς mama γιατί άρχισα να αισθάνομαι ασχημα με αυτές τις ηλικίες

[Sam]

Ουφ ευτυχώς mama γιατί άρχισα να αισθάνομαι ασχημα με αυτές τις ηλικίες

μην αισθάνεσαι άσχημα αφού γράψαμε ότι σου κάνουμε συμπαράσταση

[ΡΟΥΛΑ]

αυτό εννοώ βρε ότι μαζευόμαστε σιγά σιγα

[Renia]

Το περασμενο Σαββατο εκλεισα τα 34 αισιως . (27/10/73)

[VICKOULA]

27/06/1980.δεν νοιωθω τοσο ομως αλλα πολυ μικροτερη!

[Στέλλα]

Αυτό ακριβώς!Σημασία έχει το πόσο νοιώθουμε!

[evita]

Εγώ είμαι 34 και ευτυχώς έχω περάσει τόσο καλά μέχρι τώρα και έχω κάνει τόσα πράγματα ώστε να μην έχω κανένα απωθημένο. Οπότε από τότε που ήρθε ο μπεμπούλης του έχω αφοσιωθεί πλήρως!

Παρόλα αυτά οι ημερομηνίες γέννησης τη δεκαετία του '80 με έχουν κάνει χώμα

[Αθηνά]

Υπάρχει άτομο που γεννήθηκε το 80?????

Είμαι 35 Απριλίων! (σνιφ-κλαψ)

 

Κι εμένα μου ακούγεται περίεργο να έχει γεννηθεί καποιος το 80!!!

Εγώ το 1976 δηλ. 31

Αλλά δεν μου φαίνεται , χεχε!! :lol:

Και φανταστείτε οτι είμαι έγκυος στο πρώτο παιδάκι!!!

Και το έλεγα στον άντρα μου: "ΕΓΩ ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΩ ΜΑΝΑ!!!"

[paros99]

Άρα εγώ παίρνω το ασημένιο μιας και είμαι η δεύτερη μικρότερη της παρέας

 

 

30 Μαϊου 1984!!!

[Νίκη]

Και με το νόμο το δικαιούσαι paros99!!!

[ευδοκία]

εγώ είμαι 25!

[kgial]

Eγω ειμαι 9881.75 σε €

[NTINAT]

18/08/1973

ΔΗΛΑΔΗ ΤΑ ΠΡΩΤΑ -ΑΝΤΑ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΤΑ ΕΧΩ ΣΤΟ ΤΣΕΠΑΚΙ ΜΟΥ.

ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΕΥΤΕΡΑ - ΑΝΤΑ ΠΟΥ ΟΛΟ ΚΑΙ ΜΕ ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΝ

ΔΕΙΧΝΩ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ

 

ΠΑΝΤΩΣ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΚΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΣΤΑ 45 ΜΟΥ Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ 20 ΧΡΟΝΩΝ(ΠΕΡΙΠΟΥ) ΠΑΛΙΚΑΡΑΚΙ Κ Ο ΜΙΚΡΟΥΛΗΣ ΜΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ 15 ΧΡΟΝΩΝ ΕΦΗΒΑΚΙ.

 

ΑΥΤΟ Κ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ

ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΑΝΥΠΟΜΟΝΗΣΙΑ!!!

 

[JDP]

24/9/73 και σε λίγο καιρό ε ε ε έρχεται !!!!!

[xazomama]

Eίμαι 32 κι εγώ και ο σύζυγός μου.

[Rosangel]

31 χρονακια εδω

[kgial]

Αφιερωμένο σε όσους γεννήθηκαν πριν το 1985

 

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια

γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να

περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό

ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο

το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.

 

Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί.

Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε

ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το

«σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια

και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα

χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες

χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές

γωνίες.

 

Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια.

Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες

κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε

ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν

έπαθε κήλη ή εξάρθρωση. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε

όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα

φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν

κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος

για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με

πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και

όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να

κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο

ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.

 

Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως

κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια

νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα.

Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν

πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.

 

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες

με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους. Κανονίζαμε να

βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά

βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό,

κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας

έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα.

Χάσαμε χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση,

όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση.

Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν

ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου!

 

Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους

φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους

γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν

υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

 

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε

να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο

άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να

περάσουν όλοι. Τι φρίκη!

 

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες

στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς

μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην

άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια

κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο

chat room και γράφοντας ; ) : D : P

 

Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά

μάθαμε και ωριμάσαμε. Δεν θα πρέπει να μάς παραξενεύει που τα σημερινά

παιδιά είναι κακομαθημένα και χαζοχαρούμενα.

 

Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να

μεγαλώσεις σαν παιδί...

[ελισαβετ]

Πωπω kgial φοβερα τα ειπες οντως μεγαλωσαμε ανθρωπινα ειμασταν πιο χαρουμενα και πιο ευτυχισμενα με λιγοτερες αρρωστιες και κινδυνους.Αναρωτιεμαι ωρες ωρες ποσο προβληματικη,επικινδυνη και αρρωστη ειναι η κοινωνια που μεγαλωνουν τα παιδια μας.........

[Αθηνά]

Πολύ ωραία τα λες kgial

Συμφωνώ κι επαυξάνω!!!

[ΡΟΥΛΑ]

kgial συμφωνώ απόλυτα μαζί σου......για αυτό ίσως έχω μείνει ακόμα παιδί

[angela]

Kgial ξέχασες να αναφέρεις τα ότι μας κάνατε και το αξέχαστο "καμάκι"!!!

Α αθάνατες παλιές αθώες εποχές!!!

[irene77]

6/5/1977 30 !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1

[Στέλλα]

.

 

Mωρό μου δεν γράφεις καλύτερα κανένα βιβλίο μήπως και τα κονομίσουμε και κάνουμε και ένα παιδάκι ακόμα?Χα χα χα!

[mata]

Είδατε τί ωραία τα λένε οι συντοπίτες μου;;;;;; Μπράβο kgial, εμψύχωσες όλη τη γενιά που στενοχωριόμαστε πού και πού με τα ωραία χρόνια που ζήσαμε και έφυγαν και ήρθε αυτή η πιο άχαρη εποχή!Μακάρι στα παιδάκια μας να έρθει πάλι καμια δικιά μας μόδα μπας και σωθούμε και γλιτώσουμε την παρακολούθηση στη γωνία των ιντερνετ καφέ. Μπας και γυρίσει η μόδα με το καμάκι και κανενος πάρτυ που κουνούσαμε και λίγο τα κορμιά μας και δεν καρφωνόμασταν στις πολυθρόνες όπως κάνουν τα σημερινά παιδιά. Μπας και γυρίσει όλη εκείνη η ζωντάνια που είχαμε!!!!

Παρεπιμπτόντως στο θέμα μας. 31/08/77 γεννήθηκα. 30 είμαι ακόμα όχι 31 έτσι δεν είναι παιδιά;;;;;;

[Στέλλα]

Είδατε τί ωραία τα λένε οι συντοπίτες μου;;;;;; Μπας και γυρίσει η μόδα με το καμάκι και κανενος πάρτυ που κουνούσαμε και λίγο τα κορμιά μας και δεν καρφωνόμασταν στις πολυθρόνες όπως κάνουν τα σημερινά παιδιά. Μπας και γυρίσει όλη εκείνη η ζωντάνια που είχαμε!!!!

 

Ναί!Μπας και κουνηθούμε λίγο και χάσουμε και κανένα κιλό!