ΒΑΛΤΕ ΤΕΛΟΣ ΣΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΠΝΟΥ(κοιμήσου παιδί μου)

[Γατουλα]

οι αυπνες ρωτανε και οι επιτυχουσες χαχαχχαα απαντανε!!!!!!

 

παντως αν και το κοιμισου με βοηθησε πολυυυυυυυυ τοοοοοοτεεεεεε

παλι αγκαλιτσα κοιμηθηκαμε χιχιχιχιχιχιχιχχι

δε ρωταει πια! ερχεται με το μαξιλαρι του και ξαπλωνει ! τι να τον κανεις?

αν αντεχω τον ξαναπαω πισω, αν οχι.....τον παιρνω και ξερενεται!!!!!

ενας μαμακιας μεγαλωνει!!!!

[katerina26]

καλα ρε παιδια, αστεια το ειπα το να μας σπασετε τα νευρα!μη βαράτε!χιχιχιχι...(αχ Θεε μου, ουτε να γελασω δεν μπορω απο τη νυστα!)

Μακαρι να κοιμοταν κι η δικια μου εστω και αγκαλια, αλλα δεν πιανει τιποτα...

[Γατουλα]

κατερινα σε νοιωθω χαχαχαχα

 

οπως στα αδυνατα μωρα....ρωτανε....εμμμμμμ...εμενα ειναι 12 μηνων (2 κιλα βαρυτερο και 10 ποντους ψηλοτερο απο τα δικα μας) ...και μμμμμμ οι συγγενεις.....εμμμμ λενε ειναι αδυνατο....τι να κανω????????

 

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ@#@@#@#@#$@$

 

 

εμοτικον που γκαριζει ανεμελα!!!!!!!!

[Γατουλα]

.........

[Γατουλα]

........

[yogini]

κουτουλάω!

[Palladin]

yogini αυτό http://drjaygordon.com/attachment/sleeppattern.html το έχεις διαβάσει; εγώ δεν το έχω εφαρμόσει, αλλά έχω ακούσει ότι έχει καλά αποτελέσματα σε αρκετές περιπτώσεις

[evi155]

yogini αυτό http://drjaygordon.com/attachment/sleeppattern.html το έχεις διαβάσει; εγώ δεν το έχω εφαρμόσει, αλλά έχω ακούσει ότι έχει καλά αποτελέσματα σε αρκετές περιπτώσεις

 

Μου θυμιζει το "The no-cry..." ( το οποίο δεν έχει μεταφραστεί) , κάπως πιο συμπυκνωμένο όμως.

 

 

Η κόρη μου μετά από ένα μεγάλο διάστημα ( 3-4 μήνες) που κοιμόταν έυκολα και δεν ξυπνούσε τη νύχτα άρχισε πάλι τα δύσκολα... Αργεί να την πάρει ο ύπνος, μέχρι και 1 1/2 ώρα κάνει, και ξυπνάει 2-3 φορές ή και παραπάνω.

 

Ίσως έιναι οι κυνόδοντες που βγάζει αλλά ίσως είναι και κάποιο ψυχολογικό θεμα που έχει, φοβάται ότι θα φύγω (φεύγω 7 παρά είκοσι κάθε πρωί και όταν ξυπναίει ματά και δεν με βλέπει μετά κλαίει πολύ) και τελευταία το βράδυ πριν κοιμηθεί αναζητά και το μπαμπά της , ενώ δεν την κοιμίζει ποτέ ο ίδιος. Σηκωνεται και πάει να τον βρει στο άλλο δωμάτιο, ή θέλει να παίξουμε, ή διάφορα άλλα...

 

Θα κοιτάξω λοιπόν ξανά το The no-cry που έχει καλές συμβουλές (σε μας πιάσανε όταν ήταν 13 μηνών) αλλά και τις συμβουλές του Jay Gordon, μου φαίνεται αρκετά καλό σε μια πρώτη ματιά. Ευχαριστούμε Palladin!

[evi155]

αν θυμαμαι καλα ειναι εκδοσεις Πατακη

καποια το χαριζε εδω μεσα???????

 

Το χάρισα εγώ και μάλιστα 2 φορές -κι εμενα αντίστοιχα μου το είχαν χαρίσει δύο φορές- διαφορετικά άτομα φυσικά . Δεν είναι από τα αγαπημένα μου...

[evi155]

κουτουλάω!

 

Yogini σου συμπαραστέκομαι.... είμαστε κοντά βλέπεις στην ηλικία των μωρών μας!

[Palladin]

Μου θυμιζει το "The no-cry..." ( το οποίο δεν έχει μεταφραστεί) , κάπως πιο συμπυκνωμένο όμως.

το no-cry δεν περιλαμβάνει καθόλου κλάμα, αυτό έχει λίγο. Δεν είναι σε καμία περίπτωση cry it out μέθοδος σαν το κοιμήσου παιδί μου, είναι ας πούμε κάτι ενδιάμεσο

[yogini]

palladin κατι τέτοιο προσπαθώ κι εγω να μειωνω δηλαδή τις ποσότητες. Βασικά βγάζουμε μαζι 4 κυνόδοντες! Ο ενας έσκασε μύτη....οποτε τα βλέπω σκουρα τα πράγματα. Τουλαχιστον εβγαλα το κάγκελο της κουνιας και την κόλλησα στο κρεβάτι μου και ξετρελάθηκε ο μικρός με την φωλίτσα του οπότε περιορίζεται πλέον εκει...και ναι μπαινω εκει για να τον θηλάσω!

[natty26]

Αγλαϊα εισαι απλά ΘΕΑ!

[marulia]

μανούλες είμαι καινούργια στο φόρουμ και είδα αυτό το καυτό θέμα και είπα να σας εκθέσω και τη δική μου εμπειρία. Η μικρούλα μου είναι σχεδόν 17 μηνών και δεν έχει κοιμηθεί ούτε μια νύχτα σερί. Γενικά ο ύπνος είναι το μεγάλο μας θέμα...Ακόμη θηλάζουμε και ξυπνάμε τη νύχτα 3,4 φορές για να θηλάσουμε. Δεν έχω καταφέρει να αλλάξω κάτι σε σχέση με το θέμα του ύπνου και παραδέχομαι ότι εγώ είμαι αυτή που ξαγρυπνά. Ο σύντροφος μου πολλές φορές προσπάθησε να με πείσει να εφαρμόσουμε τη μέθοδο εστιβιλ γιατί πολλοί γνωστοί του την είχαν εφαρμόσει και μια χαρά και εγώ ανένδοτη. Και μόνο στην ιδέα τρελαινόμουν, να τη φαντάζομαι μόνη να κλαίει σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, αν είναι δυνατόν, είναι τραύμα για τα παιδιά.

Τέλος πάντων συνεχίζουμε με τα ξυπνήματα και τις πιέσεις τις οικογενειακές (πρέπει να την απογαλακτίσεις, κτλ.) και εγώ να αναρωτιέμαι μήπως τα κάνω όλα λάθος, ώσπου μια ομιλία μιας πολύ γνωστής παιδοψυχολόγου εδώ στη Βαρκελώνη, επιβεβαίωσε όλα αυτά που αισθανόμουν.

Έλεγε λοιπόν για όλες αυτές τις μεθόδους να αφήνουν τα μωρά να κλαίνε μέχρι να κοιμηθούν ότι ουσιαστικά δεν καταφέρνουν τίποτα. Το εξηγούσε από βιολογική άποψη. Ο φόβος και το κλάμα κάνει τον οργανισμό να παράγει αδρεναλίνη, τον εξιτάρει και επειδή η φύση είναι σοφή η επόμενη κίνηση είναι να παράγει ενδορφίνες για να ισορροπήσει και να χαλαρώσει. Για αυτό κουράζονται από το κλάμα και αποκοιμούνται χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μαθαίνουν να κοιμούνται μόνα τους. Ο φόβος παραμένει... Και δεν είναι τυχαίο που πολλά παιδάκια πριν κοιμηθούν ενεργοποιούνται και εξιτάρονται για να παραχθούν οι ενδορφίνες και να κοιμηθούν παρόλο που δεν τους αρέσει καθόλου η ιδέα.

[stellasef]

μανούλες είμαι καινούργια στο φόρουμ και είδα αυτό το καυτό θέμα και είπα να σας εκθέσω και τη δική μου εμπειρία. Η μικρούλα μου είναι σχεδόν 17 μηνών και δεν έχει κοιμηθεί ούτε μια νύχτα σερί. Γενικά ο ύπνος είναι το μεγάλο μας θέμα...Ακόμη θηλάζουμε και ξυπνάμε τη νύχτα 3,4 φορές για να θηλάσουμε. Δεν έχω καταφέρει να αλλάξω κάτι σε σχέση με το θέμα του ύπνου και παραδέχομαι ότι εγώ είμαι αυτή που ξαγρυπνά. Ο σύντροφος μου πολλές φορές προσπάθησε να με πείσει να εφαρμόσουμε τη μέθοδο εστιβιλ γιατί πολλοί γνωστοί του την είχαν εφαρμόσει και μια χαρά και εγώ ανένδοτη. Και μόνο στην ιδέα τρελαινόμουν, να τη φαντάζομαι μόνη να κλαίει σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, αν είναι δυνατόν, είναι τραύμα για τα παιδιά.

Τέλος πάντων συνεχίζουμε με τα ξυπνήματα και τις πιέσεις τις οικογενειακές (πρέπει να την απογαλακτίσεις, κτλ.) και εγώ να αναρωτιέμαι μήπως τα κάνω όλα λάθος, ώσπου μια ομιλία μιας πολύ γνωστής παιδοψυχολόγου εδώ στη Βαρκελώνη, επιβεβαίωσε όλα αυτά που αισθανόμουν.

Έλεγε λοιπόν για όλες αυτές τις μεθόδους να αφήνουν τα μωρά να κλαίνε μέχρι να κοιμηθούν ότι ουσιαστικά δεν καταφέρνουν τίποτα. Το εξηγούσε από βιολογική άποψη. Ο φόβος και το κλάμα κάνει τον οργανισμό να παράγει αδρεναλίνη, τον εξιτάρει και επειδή η φύση είναι σοφή η επόμενη κίνηση είναι να παράγει ενδορφίνες για να ισορροπήσει και να χαλαρώσει. Για αυτό κουράζονται από το κλάμα και αποκοιμούνται χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μαθαίνουν να κοιμούνται μόνα τους. Ο φόβος παραμένει... Και δεν είναι τυχαίο που πολλά παιδάκια πριν κοιμηθούν ενεργοποιούνται και εξιτάρονται για να παραχθούν οι ενδορφίνες και να κοιμηθούν παρόλο που δεν τους αρέσει καθόλου η ιδέα.

 

 

τι είπες τωρα!

[tarshou]

Εγώ, πάλι, επειδή είμαι της άλλης σχολής. Όχι της "άφησε το παιδί σου να κλαίει μέχρι να κάνει εμετό", αλλά της "το παιδί πρέπει να κοιμάται στο δικό του χώρο και οι γονείς στον δικό τους" (για πολλούς και διάφορους λόγους, να μην τους ξανααλύουμε γιατί ήδη το έχουμε κάνει πολλές φορές και δεν έχει αξία). Τα πιστεύω αυτά που λέει η συγκεκριμένη παιδοψυχολόγος, και κατά πάσα πιθανότητα είναι σωστά. Παρ'όλα αυτά δεν μου εξηγεί πώς τα παιδιά μου πάνε για ύπνο χωρίς παράπονα, χωρίς να τρέχουν πάνω κάτω στο κρεβάτι τους για να παράγουν ενδορφίνες και να αποκοιμηθούν και άλλα τέτοια. Καθώς επίσης δε μου εξηγεί γιατί τα παιδιά μου κοιμούνται από μηνών όλο το βράδυ χωρίς να ξυπνάνε και να ταράζονται. Συγγνώμη που θα ακουστώ κάπως, αλλά τα περισσότερα παιδάκια που διαβάζω εδώ που ξυπνάνε το βράδυ με κλάματα (και εννοείται ότι δε μιλάω για τα μωρά που είναι άρρωστα ή υποφέρουν από κολικούς ή βγάζουν δοντάκια), είναι εκείνα που συνήθως κοιμούνται μαζί με τους γονείς τους, ή που τουλάχιστον κοιμόντουσαν για παρατεταμένο διάστημα. Μπορεί να κάνω και λάθος σ'αυτό, αλλά στατιστικά αυτό έχω παρατηρήσει. Με άλλα λόγια, καλοί οι παιδοψυχολόγοι, αλλά είμαι σίγουρη ότι αν ψάξουμε, σίγουρα θα βρούμε κάποιον άλλο παιδοψυχολόγο να έχει μια εντελώς διαφορετική τοποθέτηση, και έναν άλλον να έχει μια τρίτη και ούτω καθεξής. Και, βέβαια, επειδή είμαστε γονείς και λατρεύουμε τα μωρά μας και θέλουμε πάντα να ξέρουμε ότι οι επιλογές μας είναι και οι σωστές, επιλέγουμε να ακούσουμε εκείνους που λένε αυτά που εμείς θέλουμε να ακούσουμε (χωρίς καμία πρόθεση ειρωνίας, γιατί κι εγώ το ίδιο κάνω, συνειδητά ή ασυνείδητα επιλέγω να συμφωνώ με εκείνους που λένε αυτά που εγώ θέλω να ακούσω).

[Ellemphriem]

Συγγνώμη που θα ακουστώ κάπως, αλλά τα περισσότερα παιδάκια που διαβάζω εδώ που ξυπνάνε το βράδυ με κλάματα (και εννοείται ότι δε μιλάω για τα μωρά που είναι άρρωστα ή υποφέρουν από κολικούς ή βγάζουν δοντάκια), είναι εκείνα που συνήθως κοιμούνται μαζί με τους γονείς τους, ή που τουλάχιστον κοιμόντουσαν για παρατεταμένο διάστημα.

 

Κοιτα σε αυτο θα συμφωνησω. Η δικια μου μεχρι καποια ηλικια μονη της δεν μπορουσε υπεφερε, μουγγριζε, απλα ΔΕΝ κοιμοταν. Ε, ημουν εκει. Μετα απο καποια ηλικια λοιπον αν θυμαμαι 4 μηνων και πανω προτειμουσε να απλωνετε να εχει χωρο δηλαδη να απλωσει τα χερια και τα ποδια της. Την εβγαλα και απο το λικνο τοτε γιατι ηταν στενο (αν και αυτο λιγο το δουλεψαμε). Οποτε ελεγα οκ θα ξαπλωνω διπλα της. Αμ, ΔΕΝ κοιμοταν. Επαιζε. Οποτε λεω θα την αφησω μονη της να κοιμηθει. Και πουφ ως δια μαγειας αρχισε να κοιματε εκπληκτικα λεμε. Δεν την ενοχλουσα καθολου......τι να πεις. Οχι μονο το καθε παιδι θελει τον τροπο του αλλα το καθε παιδι περναει και τις φασεις του ε?

[tarshou]

Κοιτα σε αυτο θα συμφωνησω. Η δικια μου μεχρι καποια ηλικια μονη της δεν μπορουσε υπεφερε, μουγγριζε, απλα ΔΕΝ κοιμοταν. Ε, ημουν εκει. Μετα απο καποια ηλικια λοιπον αν θυμαμαι 4 μηνων και πανω προτειμουσε να απλωνετε να εχει χωρο δηλαδη να απλωσει τα χερια και τα ποδια της. Την εβγαλα και απο το λικνο τοτε γιατι ηταν στενο (αν και αυτο λιγο το δουλεψαμε). Οποτε ελεγα οκ θα ξαπλωνω διπλα της. Αμ, ΔΕΝ κοιμοταν. Επαιζε. Οποτε λεω θα την αφησω μονη της να κοιμηθει. Και πουφ ως δια μαγειας αρχισε να κοιματε εκπληκτικα λεμε. Δεν την ενοχλουσα καθολου......τι να πεις. Οχι μονο το καθε παιδι θελει τον τροπο του αλλα το καθε παιδι περναει και τις φασεις του ε?

 

Πού θα πάει? Θα μεγαλώσουν, θα τελειώσουν τα σχολεία τους, θα πάνε φαντάροι, θα παντρευτούνε και τότε... :D:D μουχαχά (<--- διαβολικό γέλιο). Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ!!! Θα κάνουνε δικά τους παιδιά. Όλα εδώ πληρώνονται :mrgreen:

[yogini]

Εγώ πάντως βλεπω οτι οι περισσότερες άυπνες είμαστε θηλάζουσες οπότε ας λένε αλλιώς στο σύλλογο θηλασμού εγω πιστεύω οτι παίζει ρόλο. Το βρέφος που θηλάζει εχει άλλη σχέση με τη μητέρα του....εννοώ οτι εχει και άμεση σωματική σχέση. Εχει μάθει να θηλάζει για να κοιμάται, να θηλάζει οταν πεινάει, οταν πονάει κτλ και ισως ξυπνώντας το βράδυ αποζητά τη μυρωδιά της μαμάς και το θηλασμό για να καλύψει μια απο αυτές τις ανάγκες του. Ενα μωρό που δεν θήλασε πολύ έμαθε να κοιμάται αμέσως μόνο του γιατι έτρωγε ξένο γάλα το οποίο ειναι πιο βαρύ και το κρατούσε κοιμησμένο ολο το βράδυ...ε αυτό αν το μάθεις απο την αρχή της ζωής σου εννοείται οτι θα το κρατήσεις....δεν θα αρχίσει ενα μωρό που κοιμάται κανονικά να ξυπνάει για άλλο λόγο εκτός του πόνου.

 

Πάντως το να αφήσεις το μωρό να κλαίει το θεωρω απαράδεκτο και οσο το ακούω από ολους πια ως τόσο φυσικό αναρωτιέμαι σε τι κόσμο ζούμε...

[mitsi1]

Δεν εχω παρακολουθησει ολη τη συζητηση σας, αλλα απο τα λιγα που διαβασα, θεωρω το λιγοτερο σκληρο και αναλγητο, να αφησω ενα μωρο να κλαιει, να πλανταξει δηλαδη στο κλαμα, για να αποκανει μετα απο καποια ωρα και να αποκοιμηθει. Καταρχας εγω προσωπικα, δεν μπορω να την ακουω να κλαιει...Θα με φανε οι τυψεις και θα χαλαστω τοσο πολυ που δε με βλεπω να κλεινω ουτως ή αλλως ματι, οποτε ποιο το νοημα;;; Εμενα η μπουμπου ενω κοιμοταν απο 5 μηνων μονη στο δωματιο της ολη νυχτα, τωρα ενα, ενα μιση μηνα, ξυπναει κλαιγοντας απο 1 εως και 5 φορες, αναλογως τη βραδια. Το αποδιδω στα δοντια, τι αλλο να πω...Δε θηλασε ποτε, πινει ξενο και δεν ξυπναει απο πεινα, γιατι αποκοιμιεται μολις τη σηκωσω και τη χαιδεψω λιγο. Αν με σηκωσει πολλες φορες και ειναι κοντα στο πρωι, δηλαδη 6-7, την παιρνω στο κρεβατι μας. Δεν ξερω αν ειναι σωστο ή λαθος, αλλα ποσο καιρο θα ειναι μωρο;;; Αυτο σκεφτομαι, ποσο καιρο θα με αποζηταει ή θα θελει λιγο αγκαλιτσα γιατι ποναει ή γιατι ειδε εφιαλτη;;; Παντως το μονο σιγουρο ειναι οτι δεν την αφηνω να κλαιει σπαρακτικα για να αποκοιμηθει...

[agg3liki]

το δικό μου το μωρό θήλασε ελάχιστα, απο την αρχή έπινε και ξένο γάλα. Εκτός από την πρώτη φορά που η καημένη το ήπιε κ έπεσε ξερή ελάχιστες φορές κοιμήθηκε πίνοντας γάλα. Για 9 μήνες την έβαζα ξύπνια στην κούνια της με τα κουκλάκια της κ έχοντας συγκεκριμένο "τελετουργικό" ας πούμε, και αποκοιμιόταν μόνη της!!! όταν ξύπναγε πήγαινα εννοειται την έπαιρνα αγκαλιά η έδινα πιπίλα κ ξανακοιμόταν. στους 9 μήνες κρυώσαμε κ την πήραμε μαζί μας στο κρεβάτι. έκτοτε κοιμάται μαζί μας... όχι αγκαλια... ξαπλώνει όταν κουραστεί και αποκοιμιέται αλλα με εμάς δίπλα! αν την πάμε στην κουνια της και ξυπνήσει πρεπει να την ξαναπάρουμε μαζί μας. Αν ξυπνήσει δίπλα μας απλά ξανακοιμάται.

 

Εάν έχει αναγκη αυτή την επαφή δε θα της την στερήσω, το ευχαριστιεμαι άλλωστε εν μέρει, θα προσπαθησω όμως να την βοηθήσω στο να ξανακοιμάται μόνη της... μάλλον μετά το καλοκαίρι και σίγουρα όχι βίαια αλλά τα μωρά θεωρώ ότι πρέπει να τα "κατευθύνεις". Όπως θεωρώ ότι τρόπο τινά την "κατευθυναμε" στο να κοιμάται μαζί μας.

 

τώρα όσον αφορά το εν λόγω βιβλίο... δεν την έχω αφήσει να κλάψει όχι μόνο στο θέμα του ύπνου αλλά ούτε και γενικά! είναι υπομονετικό παιδί, δεν κλαίει πολύ συνεπως στο παραμικρό κλαμα θέλω να ανταποκρίνομαι άμεσα! Παρόλα αυτά το βιβλίο δίνει κάποια tips Που μπορείς να εφαρμόσεις ή σου δίνει να καταλάβεις γιατί το μωρό πχ κλαίει τη νύχτα όταν το έχω κοιμίσει στο κρεβάτι μου και ξαφνικά ξυπνάει στην κούνια του! όλα αυτά μπορεί ο καθένας να τα φιλτράρει και να τα εφαρμώσει με όποιο τρόπο κρίνει ότι είναι καλύτερο για το μωρό του και για τον ίδιο.

[mefirst]

αχ πως το καταφερες...κ εγω θελω να το κανω..ειναι 20ημερων η μπεμπα μου,αλλα αν δ αποκοιμηθει στο στηθος μου δ την παιρνει ο υπνος...ειναι μικρη ακομα αλλα εχει ηδη ρουτινα...

[novpal]

Πάντως το να αφήσεις το μωρό να κλαίει το θεωρω απαράδεκτο και οσο το ακούω από ολους πια ως τόσο φυσικό αναρωτιέμαι σε τι κόσμο ζούμε...

 

Εγώ θέλω να ξαναρωτήσω γιατί δεν μου απάντησε κανείς. Ας πούμε οτι το πιτσιρίκι θέλει κάτι π.χ. να του αγοράσεις -ξανά- ένα παιχνίδι ή να φάει γλυκό ωστόσο για πολλούς λόγους δεν πρέπει να κάνει το ένα ή το άλλο. Δεν του κάνεις το χατήρι λοιπόν & το πιτσιρίκι παθαίνει αμοκ. Κλαίει & ουρλιάζει σαν να το σφάζουν και δεν παίρνει απο λόγια...

Προφανώς είναι κλάματα απο πείσμα. Τι κάνετε εκεί? Υποχωρείτε για να μην πλαντάξει το παιδί?

Το ίδιο μπορεί να είναι σε κάποιες περιπτώσεις με τον ύπνο. Και θα ξαναπώ, αλοίμονο αν δεν μπορείς να καταλάβεις πότε το παιδί σου κλαίει γιατί έχει κάτι ή αν κλαίει απο πείσμα! Πως γίνεται δλδ ένα μωρό να κλαίει "σπαραχτικά" και μόλις μπαίνεις στο δωμάτιο για να κάτσεις δίπλα του να να σου πετά κουκλάκια στο κεφάλι για να του τα μαζέψεις & να στα ξαναπεταξει & να χασκογελά? Ε, μήπως πέφτει δούλεμα?Και οκ, τη βγάζεις 1, 2, 5 μήνες στο πάτωμα δίπλα στο μωρό. Πως το αντέχεις αυτό 1,5 χρόνο?

[kit_katerina]

Εγώ θέλω να ξαναρωτήσω γιατί δεν μου απάντησε κανείς. Ας πούμε οτι το πιτσιρίκι θέλει κάτι π.χ. να του αγοράσεις -ξανά- ένα παιχνίδι ή να φάει γλυκό ωστόσο για πολλούς λόγους δεν πρέπει να κάνει το ένα ή το άλλο. Δεν του κάνεις το χατήρι λοιπόν & το πιτσιρίκι παθαίνει αμοκ. Κλαίει & ουρλιάζει σαν να το σφάζουν και δεν παίρνει απο λόγια...

 

Εγω παλι ποτε δεν καταλαβα πώς τα βαζουμε ολα σε ενα σακο... Ειναι δυνατον να συγκρινουμε το αν ενα παιδι θελει αγκαλια με το αν θελει γλυκο ή αν θελει να παιξει με μαχαιρια -που με ειχε ρωτησει μια κοπελα καποτε-? Με τι μετρο συγκρισεις βαζουμε αυτα μαζι? Και να το θεσω αλλιως: Μηπως ενα παιδι ζηταει ολα αυτα τα "κουλα" και κανει τον κοσμο ανω κατω οταν δεν τα εχει, επειδη του λειπει κατι αλλο? Επειδη του λειπει η προσοχη ή η αγκαλια οταν τη χρειαζεται πραγματικα?

[novpal]

Μηπως ενα παιδι ζηταει ολα αυτα τα "κουλα" και κανει τον κοσμο ανω κατω οταν δεν τα εχει, επειδη του λειπει κατι αλλο? Επειδη του λειπει η προσοχη ή η αγκαλια οταν τη χρειαζεται πραγματικα?

 

Φυσικά και όχι! Καταρχάς αυτή η συμπεριφορά που περιέγραψα παραπάνω δεν είναι καθόλου "κουλή"!!! Αντίθετα είναι ιδιαίτερα συνηθισμένη! Δεν υπάρχει παιδί που να μην έχει χρησιμοποιήσει έστω και μια φορά την τσιρίδα ως μέσο επιβολής. Τουλάχιστον ΟΛΑ τα παιδάκια που γνωρίζω εγώ προσωπικά το έχουν κάνει για τον Α ή Β λόγο. Άρα λοιπόν όλα αυτά τα παιδιά που ξέρω είναι εγκαταλελειμμένα και δεν έχουν την αγάπη, την αγκαλιά ή την προσοχή που χρειάζονται???

Επίσης θα ξαναπώ γιατί μάλλον δεν έχω γίνει κατανοητή. Ασφαλώς και όταν το παιδί κλαίει γιατί έχει ανάγκη απο κάτι, όταν έχει δει άσχημο όνειρο ή είναι άρρωστο κλπ, εννοείται οτι δεν θα το αφήσεις. Και επίσης εννοείται πως όταν στις 4 το πρωί το ακούσεις να κλαίει, θα πεταχτείς αμέσως. ΑΛΛΑ όταν η ώρα έχει πάει 6 και το παιδί (και προφανώς δεν μιλάω για βρέφος που έχει άλλες ανάγκες) χαζολογάει στην κούνια του, τραγουδάει λαλαλα και σου πετάει τα κουκλάκια του, ε, δεν νομίζω οτι εκείνη τη στιγμή έχει ανάγκη απο χάδια & αγκαλιές. Ο ύπνος είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ για τα παιδιά για πολλούς λόγους που δεν χρειάζεται να αναλύσω. Όπως δεν θα άφηνα τα παιδιά μου ξύπνια μέχρι τη μια το βράδυ για να παίξουν έτσι δεν θεωρώ λογικό να τα αφήνω να κάνουν ότι θέλουν στις 3 ή στις 5 τα ξημερώματα. Και επιπλέον και οι γονείς είναι άνθρωποι και είναι απόλυτα φυσιολογικό και να έχουν ανάγκη να κοιμηθούν και να θέλουν χρόνο μαζί σαν ζευγάρι. Αν εσείς τα καταφέρνετε να είστε άυπνες για μήνες (ή χρόνια γαιτί έχω φίλη που 3 χρόνια δεν έχει κοιμηθεί σαν άνθρωπος) και την επόμενη να μην είστε εξαντλημένες και να μπορείτε μόνες σας να φέρνετε εις πέρας τις ανάγκες των παιδιών, του σπιτιού, της δουλειάς κλπ, τότε πείτε μου & εμένα πως το κάνετε γιατί ξέρω πολλούς που θα χαρούν να μάθουν το κόλπο.

Και όσο τρομερή και αν θεωρούν κάποιοι τη θέση μου άλλο τόσο θεωρώ εγώ τη στάση κάποιων που θέλουν τα παιδιά τους κολλημένα πάνω τους για να καλύψουν τις δικές τους ανάγκες ή ελλείψεις. Δεν λέω οτι γίνεται συνειδητά, αλλά γίνεται.