Ανύπαντρες μητέρες ? Υπάρχουν εδώ ?

[Γατουλα]

τεσττττττττττττττττ:razz::grin:

[UFO]

το ξερα

!!!!!

θα αρχίσει να γεμίζει τωρα με εμοτικον τα θεματα της ΧΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧΑΧΑΑΧΑΧΑΧ

[Γατουλα]

το ξερα

!!!!!

θα αρχίσει να γεμίζει τωρα με εμοτικον τα θεματα της ΧΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧΑΧΑΑΧΑΧΑΧ

 

μπαααααααααααααααααααααααααα

που ειναι τα ωραια εμοτικον απο την εξωσωματικη????

εδω ειναι τα βρεφικα μονο χαχαχαχα

[beba09]

Καλησπέρα, είπα να επανέλθω για να μεταφέρω την δική μου εμπειρία σε μια πρόσφατη συνάντηση με μια φίλη που είχα να δω καιρό και της ανακοίνωσα ότι έγινα μανούλα μόνη μου. Περιττό να πω ότι ήταν η πρώτη κακή και απαράδεκτη αντιμετώπιση που είχα. Η κοπέλα είναι οικογενειακή φίλη από παλιά αλλά γενικά δεν βρισκόμασταν και μιλάγαμε κυρίως σε γιορτές μόνο κλπ. Δεν της είχα αναφέρει για το μωρό ούτε για την γέννηση (για άσχετους λόγους) και στην τελευταία συνομιλία που είχαμε της αποκάλυψα ότι έκανα ένα κοριτσάκι, αποτέλεσμα του έρωτα μου με τον πρώην σύντροφο μου, από το Ιρακ. Περιττό να πω ότι ντράπηκα για λογαριασμό της. Δεν περίμενα τέτοια αντιμετώπιση και ειδικά επειδή έχει μια άτεκνη αδελφή πάρα πολλά χρόνια παντρεμένη, αλλά ούτε και η ίδια είναι έχει παιδιά είτε είναι παντρεμένη. Κάθε πέντε λεπτά μου έλεγε ότι το παιδί θα είναι χωρίς πατέρα, και πως θα μεγαλώσει χωρίς πατέρα ενώ έκανε πολύ πικρόχολα σχόλια. Το κοριτσάκι μου είναι 10 μηνών και είναι η πρώτη φορά που το είπα σε κάποιον και είχε αρνητική στάση. Νομίζω ότι είναι δικαίωμα του καθενός να πει ελεύθερα την γνώμη του έστω και αν σημαίνει ότι αυτό δεν θα μας αρέσει αλλά τέλος πάντων μέχρι τώρα δεν είχε βρεθεί ούτε ένα άτομα, μα ούτε ένα που να μου μίλησε έτσι. Είχα φίλη που μου είχε πει ξεκάθαρα πως αυτή δεν θα το έκανε ποτέ και το θεωρούσε λάθος γενικότερα, και το ότι απέκτησα παιδί εκτός γάμου και πως ήταν και με αλλοδαπό αλλά στο κάτω κάτω μου είπε την γνώμη της. Περιττό να πω ότι με πλήγωσε αφάνταστα μια νέα κοπέλα μόλις 39 ετών να έχει τέτοια αντιμετώπιση. Δεν ξέρω αν έχει τύχει σε καμία από εσάς αλλά εγώ ειλικρινά έμεινα άφωνη. Δεν ξέρω αλλά τελικά σου έρχεται από εκεί που δεν το περιμένεις. Έχει τύχει ποτέ σε καμία σας τέτοια αντιμετώπιση;;; και πως το χειριστήκατε;;; Εγώ προσωπικά κράτησα την ψυχραιμία μου και της είπα ότι δεν το θεωρώ ούτε σωστό ούτε ιδανικό αλλά η ζωή δεν τα φέρνει πάντα όπως θέλουμε και σαφώς δεν θα της το πρότεινα αλλά ο καθένας ζει την δική του ζωή και κάνει τις δικές του επιλογές. Περιττό να πω ότι φίλες άκρως συντηρητικές επικρότησαν την επιλογή μου να κρατήσω το παιδί μου πράγμα που δεν το περίμενα ενώ έπεσα από τα σύννεφα με την στάση που είδα από το συγκεκριμένο άτομο. Μπορεί κανείς να μου πει, από πού μπορεί να πηγάζει μια τέτοια συμπεριφορά;;;

[iren66]

Απο ελλειψη παιδείας, θαρρους, αγάπης, και συναισθηματικού I.Q.

Από πλεόνασμα κόμπλεξ, ρατσισμού, φόβου & -κυρίως- βλακείας.

[Γατουλα]

και.....ζηλιας ακομα!!!!

Μπεμπα τα εχουμε ξαναπει, τετοιοι θα βρισκονται μπροστα μας, απλα τους κανεις στην ακρη.

Το δυσκολο ειναι να καταλαβεις τους αλλους τους διπροσωπους, που θα σου χαμογελανε μπροστα και απο πισω θα σε θαβουν.

Λιγοι και καλοι, δε τους χρειαζομαστε δα και ολους

[beba09]

και.....ζηλιας ακομα!!!!

Μπεμπα τα εχουμε ξαναπει, τετοιοι θα βρισκονται μπροστα μας, απλα τους κανεις στην ακρη.

Το δυσκολο ειναι να καταλαβεις τους αλλους τους διπροσωπους, που θα σου χαμογελανε μπροστα και απο πισω θα σε θαβουν.

Λιγοι και καλοι, δε τους χρειαζομαστε δα και ολους

 

 

εμένα πρώτη φορά μου έτυχε, γυναίκες 60 ετών και με σεβάστηκαν "κυρίες" που τέλος πάντων είναι και της παλιάς εποχής....και νέα κοπέλα να έχει τέτοιες απόψεις.....ναι ίσως ζήλια......με λυπεί πολύ όμως δεν το περίμενα με τίποτα

[christine06]

Κορίτσια ειλικρινά μπράβο! Παρόλο που δεν είμαι ανύπαντρη μητέρα, θεωρώ ότι η μητρότητα είναι από τα πιο όμορφα αλλά και πιο δύσκολα πράγματα στη ζωή μιας γυναίκας. Η καθημερινότητα, τα προβλήματα και άλλοι παράγοντες πολλές φορές μας λυγίζουν. Πόσο μάλλον όταν καλούμαστε να τα αντιμετωπίσουμε μόνες.

Όποιοι και να είναι οι λόγοι που οδήγησαν την κάθε μια σε αυτή την απόφαση δεν παύει η η κάθε μια ξεχωριστά να είναι μια "μικρή" ηρωίδα.

Προσωπικά δυσκολεύομαι να ανταποκριθώ αρκετές φορές στο ρόλο του ενός γονέα, πόσο μάλλον να πρέπει να λειτουργήσω για δυο!

Και να έχω και την κριτική του κάθε ενός...ας κοιτάξει ο καθένας το σπίτι του και όσο για το αν ένα παιδί μεγαλώνει καλύτερα με δυο γονείς έχω τις επιφυλάξεις μου. Το θέμα δεν είναι ποσοτικό αλλά ποιοτικό. Τι να τους κάνω τους δύο γονείς όταν μαζί δεν κάνουν ούτε έναν!!

[Γατουλα]

και να δηλωσω οτι επιστρεψαμε απο 5ημερο ταξιδακι στη Κυπρο!!!

Ναι ζω ακομα!!!!!! Επιβιωσαμε ολοι παρεα και περασαμε και πολυ καλα!!!!

Νομιζω οι κουβεντες επιστροφης στο αεροπλανο της Α τα λενε ολα....

 

 

 

ΔΕ ΘΕΛΩ ΣΠΙΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ

ΘΕΛΩ ΒΟΛΤΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

[μπου-μπουμ]

Γατουλα,καλωσηρθες!

[Babycakes]

Beba, εγώ μπαίνω στον τέταρτο μήνα και είμαι μόνη μου εδώ και ένα μήνα. Αποφάσισα να κρατήσω το μωρό μου μόνη μου και ελπίζω όλα να πάνε καλά.

Δεν έχω αντιμετωπίσει ακόμα όλα αυτά γιατί δεν έχει διαδοθεί ευρύτερα η εγκυμοσύνη μου. Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι κοντινοί μου άνθρωποι με υποστήριξαν εκτός από δύο φίλους μου που ήταν σκεπτικοί και με ρώτησαν μήπως θα έπρεπε να το ξανασκεφτώ.

Ξέρω ότι θα αντιμετωπίσω πολλά, το χειρότερο όπως λέει και η Γάτα, δεν είναι αυτοί που το δηλώνουν κατάμουτρα μπροστά μας, αλλά αυτοί που το βλέπεις στα μάτια τους, ενώ προσπαθούν και καλά να σε ενθαρρύνουν...

Δεν ξέρω πώς θα αντιδράσω, νομίζω θα απομακρυνθώ...Ειδικά τώρα που είμαι στην εγκυμοσύνη μου και χρειάζομαι ηρεμία, διαπίστωσα ότι θέλω να κρατήσω απόσταση από άτομα που δείχνουν να μην υποστηρίζουν την επιλογή μου...Τουλάχιστον ελαχιστοποιώ έναν παράγοντα άγχους και ταραχής, έχω αρκετά άλλα και πιο σοβαρά να σκεφτώ και να λογαριάσω, από αυτούς που μπορούν να σκεφτούν αρνητικά με κάθε αφορμή...

[beba09]

Babycakes, πρώτα από όλα σου εύχομαι καλή εγκυμοσύνη και μετά καλή λευτεριά. Προσωπικά εγώ δεν είχα ούτε ένα άτομο που άλλα να λέει μπροστά μου και άλλα από πίσω μου, μα ούτε ένα. Δεν μου έτυχε ακόμα. Αλλά όντως ήταν η πρώτη φορά που μου έτυχε να μου κάνουν τόσο έντονη συζήτηση …..μια φορά το συγχωρώ, δεύτερη δεν έχει. Για μένα πολύ καλά θα κάνεις όπως αναφέρεις να απομακρυνθείς από άτομα που σε επηρεάζουν αρνητικά έστω και στο ελάχιστο. Εγώ το έχω κάνει αυτό με τα αδέλφια μου που ακόμα δεν τους έχω πει απολύτως τίποτα για το ποιος είναι ο πατέρας και απλά δήλωσα ένα ξερό….. «είναι προσωπική υπόθεση, και δεν δέχομαι απολύτως καμία συζήτηση».

[Babycakes]

Άρα ακόμα πιο σοβαρό πρόβλημα έχεις εσύ μέσα στην οικογένειά σου.

Να σε ρωτήσω, το έχει αναγνωρίσει ο πατέρας το παιδί σου;

[beba09]

Ναι το έχει. Απλά δεν τους δίνω δικαίωμα για σχόλια.

[μπου-μπουμ]

Καλημερα!Βρε μπεμπα με ολο το θαρρος,αλλα δεν τους αφηνεις περιθωριο για σχολια.Σε ποιους?Στα αδελφια σου που μεγαλωσαν μαζι σου?

Δεν εχουν δεχτει εκεινοι την αποφαση σου και περιμενεις απο τους φιλους σου?

Οταν η ιδια η οικογενεια σου δεν εχει δεχτει την επιλογη σου,πως περιμενεις απο τους ξενους να ειναι θετικοι σε αυτο?

Βρες μια φορμουλα να'χει το παιδακι σου μια καλη οικογενειακη σχεση και'συ και ασε τους ξενους.

Στην θεση σου περισσοτερο θα με απασχολουσε το πως θα γινω αποδεκτη απο τους οικοιους μου και κυριως απο τα αδελφια μου και μετα θα με απασολουσαν οι ξενοι.

[Babycakes]

Συμφωνώ κι εγώ με την μπου μπουμ...Μου έκανε λίγο εντύπωση που δίνεις βάση στο ότι κανείς μέχρι τώρα από τους φίλους και τους γνωστούς δεν σε επέκρινε, όταν έχεις κρατήσει σε απόσταση την οικογένεια.

Εμένα προσωπικά δεν ξέρω πώς θα με επηρέαζε αν η μητέρα μου σε πρώτη φάση δεν με ενθάρρυνε και δεν μου έλεγε ότι θα είναι πλάι μου σε όλο αυτό.

Όταν οι κοντινοί μου άνθρωποι είναι εκεί, ποιος λογαριάζει τους άλλους που σήμερα είναι, αύριο δεν είναι;;;;

[beba09]

Εγώ το βλέπω τελειώς διαφορετικά, τα αδέλφια μου είναι χρόνια παντρεμένα και είμαστε σε απόσταση χρόνια τώρα, δυστυχώς πιστεύω ότι δεν κάναμε νύφες που να μας αγαπούν. Εμείς δείξαμε αγάπη, κατανόηση αλλά η ζήλεια είναι μεγάλη αρρώστια. Θα το πω πιο απλά όταν υπάρχουν κληρονομικά στην μέση τότε γίνεται χαλασμός. Πιστεύω ότι και τα αδέλφια μου έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Δεν μπορείς να αφήνεις την κάθε μια να λέει τα δικά της και βέβαια τίποτα δεν λεγέται μπροστά μας. Τώρα που έκανα εγώ παιδί και έχω επαφές με τον πατέρα του παιδιού έχω βαρεθεί να τον βλέπω να είναι όλο απέραντη ευγένεια μπροστά στους γονείς μου και από πίσω το μόνο που τον νοιάζει είναι τα λεφτά.....και με έχει πρήξει. Και εγώ λοιπόν προτιμώ άγαμη μητέρα και δεν τον αφορά κανέναν το τι κάνω. Πιστεύω ότι σίγουρα ο καθένας από πίσω θα πει και τα δικά του, εδώ λένε όταν δεν κάνεις, δεν θα πουν άμα κάνεις. Νομίζω όμως ότι καλύτερα είναι να κοιτάνε τα δικά τους και εγώ πλέον έχω απομακρυνθεί. Όσο για τους γονείς μου αυτοί με έχουν στηρίξει, δεν έχω παράπονο. Πιστεύω ότι η κάθε άγαμη μανούλα είναι τελικά μια διαφορετική περίπτωση, τελείως ξεχωριστή με την δική της ιστορία.

[Babycakes]

Έχεις δίκιο, η κάθεμιά μας έχει την ιστορία της, γι'αυτό τελικά είναι τόσο ασήμαντο το τι λέει ο κάθε ξεκάρφωτος που απλά έτυχε να γνωρίσουμε και ούτε είναι δίπλα μας ούτε μας ξέρει στην ουσία...

Τα προβλήματα με την οικογένεια είναι πιο σημαντικά, κι εγώ με τα αδέρφια μου έχω προβλήματα γι'αυτό ακριβώς δεν με ενδιαφέρουν οι παραέξω καθόλου...

[beba09]

Έχεις δίκιο, η κάθεμιά μας έχει την ιστορία της, γι'αυτό τελικά είναι τόσο ασήμαντο το τι λέει ο κάθε ξεκάρφωτος που απλά έτυχε να γνωρίσουμε και ούτε είναι δίπλα μας ούτε μας ξέρει στην ουσία...

Τα προβλήματα με την οικογένεια είναι πιο σημαντικά, κι εγώ με τα αδέρφια μου έχω προβλήματα γι'αυτό ακριβώς δεν με ενδιαφέρουν οι παραέξω καθόλου...

 

 

Εγώ προσωπικά ένοιωσα καλά που οι φίλες δεν είχαν πρόβλημα, είναι μεγάλο πλήγμα, τουλάχιστον θα ήταν για μένα. Είναι οι άνθρωποι που θα πάρεις τηλέφωνο θα πιεις ένα καφέ, θα χαζογελάσεις, θα πεις την σαχλαμάρα και θα χαλαρώσεις. Χρειάζεται και να έχουμε λίγο φορτισμένες τις μπαταριές μας. Τώρα έχω μια φίλη που σκέφτεται να κάνει και αυτή μόνη της παιδάκι και η μαμά της είναι δίπλα της. Δεν αμφισβητώ την σημασία της οικογένειας και την ύπαρξη δυο γονέων αλλά πάντα για μένα είναι πιο σημαντικό να μην υπάρχει κάτι κρυμμένο κάτω από το χαλάκι, οπότε καλύτερα μια μαμά μόνη της παρά 2 και χωρίς αγάπη.

[Babycakes]

Μα για τις φίλες δεν το συζητώ καν...εννοείται ότι είναι δίπλα μας και υποστηρίζουν τις αποφάσεις μας. Εμένα δεν με αφορούν κάτι συγγενείς ή γνωστοί που τυχαίνει να συναντάμε μια στα τόσα και έχουν και άποψη από πάνω...

Όσο γι'αυτό που λες για τους δυό γονείς, συμφωνώ απόλυτα, φαντάζομαι γι'αυτό και αποφασίσαμε να μείνουμε μόνες μας όσες το κάναμε...

[beba09]

Εγώ κλείνω την πόρτα μου.....τόσο απλά....μα τόσο απλά. Περιττό να σου πω ότι σε σέβονται μετά απόλυτα γιατί δεν τους έχεις ζητήσει ούτε ένα φύλο συκής. Εγώ εκεί έχω καταλήξει από την στιγμή που δεν τους ζητάς δεν τους αφορά και τελικά δεν βγάζουν άχνα. Απλά μετά δηλώνουν ότι έχουμε και μια στο σόι που είναι διαφορετική από εμάς. Τώρα δεν ξέρω να σου πω τι θα γινόταν αν κάτι χρειαζόμουν, πιστεύω σε αυτή την περίπτωση το καλύτερο είναι να ζητήσεις από άγνωστους παρά από γνωστούς. Η αποψη είναι πάντα καθαρά προσωπική.

[Babycakes]

Αυτά είναι δύσκολα πράγματα και δυστυχώς δεν είναι άσπρο μαύρο...

Μακάρι να μην τους είχαμε ανάγκη, εγώ όμως δυστυχώς έχω να αντιμετωπίσω την κριτική τους, την αδιαφορία τους, την μη κατανόησή τους, γιατί τους χρειάζομαι...Όσο και να λέει η μητέρα μου ότι με στηρίζει, κάνει και λέει πολλά αψυχολόγητα που στην κατάσταση που είμαι με πληγώνουν και με ταράζουν πολύ...αλλά τι να κάνω;

[μπου-μπουμ]

babycakes,κλεισε τ'αυτια σου.Ακομα και στην μητερα σου κλεισε τ'αυτια σου.

Οταν εδιωξα τον πατερα της μικρης,δεν ειχα κανενα εισοδημα,γιατι ειχα σταματησει απο την δουλεια.Χρωστουσα ενοικια,η εφορια απαιτουσε φορους κληρονομιας,εγω χρειαζομουν χρηματα.Και δεν ειχα καμια δυνατοτητα αναληψης χρηματων,ουτε απο πιστωτικη ουτε απο πουθενα.

Οτι βοηθησε ηταν το ερμο το αδελφακι μου που ερχοταν στην Αθηνα για να με βοηθησει.Και η κολλητη μου μου εκλεισε την πορτα,λογω κομπλεξισμου και αυτη.

Ομως τα καταφερα και εχω το παιδι μου.

Καλα,εννοειται αλλαξα γιατρο.Πηγα σε δημοσιο νοσοκομειο.

Οποτε μειωθηκαν τα εξοδα.

Ημουν στο κρεβατι και δεν ειχα ουτε καν τηλεφωνο να ειδοποιησω καποιον αν χρειαζομουν κατι.

Και για καμποσο διαστημα ετρωγα ρυζι και γιαουρτι καθε μερα.

Δεν χρειαζεσαι τιποτα περισσοτερο απο τον εαυτο σου.Και δεν χρειαζεσαι ουτε κριτικη,ουτε την καθε αψυχολογητη ενεργεια της μητερας σου.

Καταλαβαινω πως ισως της ειναι δυσκολο να δεχτει πως το εγγονι της θα ειναι εκτος γαμου ομως οταν λες "σε στηριζω" το κανεις με τον τροπο που ο αλλος το εχει αναγκη.Ξερει απο εγκυμοσυνη η μητερα σου,οπως ξερει ολα ολα μπορουν να σε πληγωσουν.

Μην επιτρεπεις τιποτα απο ολα αυτα.

Θα το δεις και στην πορεια πως θα γινεις σκληρη και αδιαπραγματευτη σε καποια πραγματα.Ακομα και αν αφορουν στην μητερα σου αυτα.

Το μικρο σου θα γινει πανω απο το καθετι.

Και ετσι θα μπορεις ν'αντιμετωπισεις πολλα.

 

 

ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙΣ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΝΑ ΣΕ ΡΙΧΝΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΣΤΕΝΟΧΩΡΕΙ.

ΒΑΛ'ΤΟ ΠΟΛΥ ΒΑΘΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ.

ΚΑΙ ΚΑΝ'ΤΟ ΠΡΑΞΗ

[beba09]

Αυτά είναι δύσκολα πράγματα και δυστυχώς δεν είναι άσπρο μαύρο...

Μακάρι να μην τους είχαμε ανάγκη, εγώ όμως δυστυχώς έχω να αντιμετωπίσω την κριτική τους, την αδιαφορία τους, την μη κατανόησή τους, γιατί τους χρειάζομαι...Όσο και να λέει η μητέρα μου ότι με στηρίζει, κάνει και λέει πολλά αψυχολόγητα που στην κατάσταση που είμαι με πληγώνουν και με ταράζουν πολύ...αλλά τι να κάνω;

 

Σε καταλαβαίνω, απλά μπορείς να της πείς ότι καταλαβαίνεις τα όσα σου έχει πει αλλά αυτά δεν αλλάζουν το αποτέλεσμα και μπορεί και να σε βλάψουν, πες της ότι καλό θα ήταν να μην ειπωθεί κάτι άλλο γιατί απλά σε ταράζει.

[angelli]

geia sas!!!eimai kainourgia edw k pragmatika mou arese pou vrika auto to forum gia mamades anupantres.exw k egw ena paidaki moni mou 6 etwn k parolo pou to ekana sta 17 den afisa kanena asximo sxolio na me xalasei.ena paidi pote den einai lathos.einai to kalutero dwro pou uparxei stin zwi.autoi pou m'agapane einai dipla mou k se mena k sto mikrouli mou