Ανύπαντρες μητέρες ? Υπάρχουν εδώ ?

[Babycakes]

Να σου ζήσει το παιδάκι σου, επί τη ευκαιρία

[κασπερινα]

Kalosorises babycake!

Μια απο τις μονες μαναδες ομιλει...

οτι σου ειπε η angelmama ισχυει. η δυναμη ερχεται μονητης με το ερχομο του παιδιου. τιποτα φυσικα δεν ειναι ροδινο αλλα μονο που θα εχεις το αγγελουδι σου στην αγκαλια σου τοτε θα δεις που θα βρισκεις την δυναμη για πραγματα που πριν ουτε που θα φανταζοσουν.

Ηρεμησε και μη χαλοσκας για τις συντηριτικες μ... , παντα υπαρχουν και δεν προκειται να εκλειψουν. θα βρεις τον τροπο να μη δινεις σημασια και να προχωρας παντα μα παντα με το κεφαλι ψηλα σα πριγκιπισσα. η αυτοπεποιθηση (ακομη και αν μεσα σου ντρεπεσει ή φοβασαι ) ειναι βασικη σε αυτη την φαση. δειχνεις σε ολους οτι δεν ντρεπεσαι ουτε φοβασαι και σιγα σιγα αρχιζεις και η ιδια να το πιστευεις.

απολαυσε μια απο τις ωραιοτερες φασεις στη ζωη μιας γυναικας οσο μπορεις καλυτερα και κοιτα μπροστα. μην αναλωνεσαι στα πρεπει και τα εαν. ΜΠΡΟΣΤΑ!

[Babycakes]

σ'ευχαριστώ κασπερίνα, με συγκίνησε πολύ το μήνυμά σου και της angelmama πιο πριν....

μπορείτε να με βοηθήσετε πρακτικά τι να κάνω για να έχω ευχάριστη διάθεση για το μωρό μου; ξέρω πόσο σημαντικό είναι αλλά λόγω του ότι πέρασα πάρα πολλά τελευταίως, κλαίω συνέχεια και είμαι μελαγχολική...δεν το θέλω αυτό αλλά δεν είναι και στο χέρι μου...πώς μπορώ να το αλλάξω και τι μπορώ να κάνω;

[κασπερινα]

μην περιμενεις οτι θα εισαι μεσ στην τρελη χαρα και τριλαλα τριλολο...

απλα θα διωχνεις απο το μυαλο σου τις δυσαρεστες σκεψεις και θα προσπαθεις να κανεις πραγματα που πραγματικα σε ευχαριστουν.

ασχολησου με κατι που σε ενδιαφερει πχ κηπο ή χειροτεχνιες ή διαβασε ενα βιβλιο. εσυ θα βρεις τι σε ανεβαζει ψυχολογικα.

τις δυσαρεστες σκεψεις θα τις αφηνεις οσο το δυνατον.

κανε βολτα στα μαγαζια για ερευνα αγορας στα βρεφικα ειναι μια καλη ιδεα νομιζω.

ποσον ετων εισαι?

[Babycakes]

είμαι 37, απλά έχουν γίνει όλα τόσο ξαφνικά με το χωρισμό μου που όλα μου ήρθαν τούμπα...και δεν με ευχαριστεί τίποτα...

[iren66]

Ναι η μαμά μου, αλλά το οικονομικό με αγχώνει πάρα πολύ...είμαι εργαζόμενη παίρνω έναν κανονικό μισθό, αλλά ούτε σπίτι δικό μου έχω ούτε έσοδα από πουθενά αλλού...

καλωσήρθες & να μη φοβάσαι τίποτα, το πιο δύσκολο είναι η απόφαση (μιλάω από πρώτο χέρι) & το δύσκολο πέρασε Επιπλέον, η απόφαση σου από μόνη της δείχνει τη δύναμη που κρύβεις μέσα σου.

Είσαι ήδη σε πλεονεκτική θέση γιατί 1) έχεις τη μαμά σου & 2) εργάζεσαι (& εύχομαι με ένσημα κλπ, ώστε να πάρεις & αυτά που δικαιούσαι σε χρόνο & χρήμα). Πριν χρόνια, όταν βρέθηκα στη θέση σου, & το παιδί μου μεγάλωσα & την καριέρα μου συνέχισα, δε λέω πως είναι πάντα εύκολο, συνήθως δεν είναι, είναι όμως εφικτό & το αποτέλεσμα αξίζει καθε κόπο και δυσκολία. Αυτό που θα πρέπει να κοιτάξεις τώρα είναι πως θα βελτιώσεις τη διάθεση σου, τα υπόλοιπα θα βρουν το δρόμο τους. Μίλα με δικούς σου ανθρώπους, με φίλους, για το πως νιώθεις, βγάλτο έξω το βάρος & το παράπονο, μην τα κρατάς μέσα σου και μην αφήνεσαι στη θλίψη. Είναι κρίμα & δε λύνει και τίποτα. Ξεκινάς την ομορφότερη φάση της ζωής σου (& ας μη σ αφήνει τώρα ο φόβος να το καταλάβεις), επικεντρώσου στον νεο άνθρωπο που φέρεις μέσα σου. Προσπάθησε να γεμίσεις τον ελεύθερο χρόνο σου με φίλους & νέα ενδιαφέροντα, ξεσκόνησε τα γονεϊκά site στο ίντερνετ, θα βρεις πάρα πολλά σημαντικά και ενδιαφέροντα για το μικρούλι σου (αν θέλεις προτάσεις στείλε μου πμ, να σου πω ενδιαφέρουσες διευθήνσεις).

Γενικά, μην αφήνεσαι στη λύπη, αλλά προσπάθησε να νιώσεις το θαύμα που συντελείται μέσα σου & άρχισε να το απολαμβάνεις καλή μου. Έχοντας ήδη έναν 16χρονο γιο (εκτος γάμου), μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι τελικά κρατάει λίγο, οπότε απολαυσε το εννοώ πως τα παιδιά μεγαλώνουν πολύ γρήγορα & μας λείπουν οι μικρές τους ηλικίες. Μην αφήνεις τις σκέψεις ή την έλλειψη, η τις όποιες δυσκολίες να στο χαλάνε, δεν αξίζει. Και κάθε φορά που ενδίδεις στη λύπη, φαντασίωσε το μικρό σου, ζήτα του μια τρυφερή συγνώμη & χάρισε του ενα χαμόγελο σου, όσο περισσότερο θα συνειδητοποιείς το μικρό σου, τόσο πιο εύκολα θα αρχίσουν να φαίνονται όλα, μέχρι που τίποτε άλλο δε θα σου φαίνεται πιο σημαντικό. Τα καλύτερα έρχονται, θα τα δεις & θα τα νιώσεις.

Με το καλό να δεχτείς το μωράκι σου & όλα θα πάνε καλά.

[Babycakes]

καλωσήρθες & να μη φοβάσαι τίποτα, το πιο δύσκολο είναι η απόφαση (μιλάω από πρώτο χέρι) & το δύσκολο πέρασε Επιπλέον, η απόφαση σου από μόνη της δείχνει τη δύναμη που κρύβεις μέσα σου.

Είσαι ήδη σε πλεονεκτική θέση γιατί 1) έχεις τη μαμά σου & 2) εργάζεσαι (& εύχομαι με ένσημα κλπ, ώστε να πάρεις & αυτά που δικαιούσαι σε χρόνο & χρήμα). Πριν χρόνια, όταν βρέθηκα στη θέση σου, & το παιδί μου μεγάλωσα & την καριέρα μου συνέχισα, δε λέω πως είναι πάντα εύκολο, συνήθως δεν είναι, είναι όμως εφικτό & το αποτέλεσμα αξίζει καθε κόπο και δυσκολία. Αυτό που θα πρέπει να κοιτάξεις τώρα είναι πως θα βελτιώσεις τη διάθεση σου, τα υπόλοιπα θα βρουν το δρόμο τους. Μίλα με δικούς σου ανθρώπους, με φίλους, για το πως νιώθεις, βγάλτο έξω το βάρος & το παράπονο, μην τα κρατάς μέσα σου και μην αφήνεσαι στη θλίψη. Είναι κρίμα & δε λύνει και τίποτα. Ξεκινάς την ομορφότερη φάση της ζωής σου (& ας μη σ αφήνει τώρα ο φόβος να το καταλάβεις), επικεντρώσου στον νεο άνθρωπο που φέρεις μέσα σου. Προσπάθησε να γεμίσεις τον ελεύθερο χρόνο σου με φίλους & νέα ενδιαφέροντα, ξεσκόνησε τα γονεϊκά site στο ίντερνετ, θα βρεις πάρα πολλά σημαντικά και ενδιαφέροντα για το μικρούλι σου (αν θέλεις προτάσεις στείλε μου πμ, να σου πω ενδιαφέρουσες διευθήνσεις).

Γενικά, μην αφήνεσαι στη λύπη, αλλά προσπάθησε να νιώσεις το θαύμα που συντελείται μέσα σου & άρχισε να το απολαμβάνεις καλή μου. Έχοντας ήδη έναν 16χρονο γιο (εκτος γάμου), μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι τελικά κρατάει λίγο, οπότε απολαυσε το εννοώ πως τα παιδιά μεγαλώνουν πολύ γρήγορα & μας λείπουν οι μικρές τους ηλικίες. Μην αφήνεις τις σκέψεις ή την έλλειψη, η τις όποιες δυσκολίες να στο χαλάνε, δεν αξίζει. Και κάθε φορά που ενδίδεις στη λύπη, φαντασίωσε το μικρό σου, ζήτα του μια τρυφερή συγνώμη & χάρισε του ενα χαμόγελο σου, όσο περισσότερο θα συνειδητοποιείς το μικρό σου, τόσο πιο εύκολα θα αρχίσουν να φαίνονται όλα, μέχρι που τίποτε άλλο δε θα σου φαίνεται πιο σημαντικό. Τα καλύτερα έρχονται, θα τα δεις & θα τα νιώσεις.

Με το καλό να δεχτείς το μωράκι σου & όλα θα πάνε καλά.

 

σ'ευχαριστώ τόσο πολύ, δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω διαβάζοντας το μήνυμά σου...

πραγματικά προσπαθώ τόσο πολύ, αλλά στον κάθε άνθρωπο όλα είναι τόσο διαφορετικά ανάλογα με το χαρακτήρα του, το τι έχει περάσει μέχρι τώρα, το τι είδους συμπαράσταση έχει από τους άλλους...

εγώ έχω κουραστεί πολύ γενικά στη ζωή μου, βέβαια για πολλά από αυτά φταίνε οι προσωπικές κακές μου επιλογές..

Αγαπώ πολύ το μωρό μου, πέρσυ το καλοκαίρι είχα ένα εξωμήτριο και όταν ξαναέμεινα έγκυος χωρίς προσπάθεια ή επιδίωξη αισθάνθηκα τόσο ευλογημένη, ειδικά μετά από τόσα που διάβαζα εδώ για άλλες κοπέλες με παρόμοιο πρόβλημα που προσπαθουν μήνες και χρόνια και δεν γινόταν τίποτα...θέλω το καλύτερο για το παιδί μου και τρέμω ότι δεν θα μπορέσω να του τα προσφέρω και για πρακτικούς λόγους αλλά και από ψυχολογικής πλευράς λόγω δικών μου μικρών αντοχών...

Την επόμενη Δευτέρα θα κάνω την αυχενική διαφάνεια, ελπίζω όλα να πάνε καλά, αυτό που ξέρω είναι πως αυτό το μωρό για κάποιο λόγο ήρθε και θέλει να μείνει και θα είναι καλά, ειδικά μέσα σε όλες αυτές τις δύσκολες συνθήκες...

Σας ευχαριστώ πολύ για όσα μου γράφετε, συνεχίστε παρακαλώ, μου δίνετε κουράγιο...Είναι αλλιώς να ακούς ξερά λόγια από ανθρώπους που δεν μπορούν να καταλάβουν αφού τα έχουν όλα έτοιμα και δεν έχουν αγωνιστεί, στην προσπάθειά τους να σε ενθαρρύνουν και διαφορετικά να τα ακούς από ανθρώπους που τα έχουν περάσει από πρώτο χέρι και καταλαβαίνουν ακριβώς τι συμβαίνει....φιλιά πολλά

[Γατουλα]

καλως ορισες στη παρεα!!!!!

[μπου-μπουμ]

Καλωσορισες στην παρεα και απο μενα.Ειμαι η μπου-μπουμ και εχω να σου πω πως και΄γω χωρισα στην διαρκεια της εγκυμοσυνης.Και ημουν ψυχολογικο ρακος οχι μονο λογο των επιλογων μου αλλα επειδη συνεβει και κατι πολυ δυσαρεστο στην οικογενεια μου.

Εχοντας μια παρα πολυ δυσκολη εγκυμοσυνη,ουσιαστικα κανεναν διπλα μου(εσυ εχεις την μητερα σου και πιστεψε με δεν υπαρχει καλυτερο) τα καταφερα.Το κοριτσακι μου γεννηθηκε τον Αυγουστο,προωρα αλλα τα καταφερα.

Ολους τους μηνες της ςγκυμοσυνης το μονο που με κρατουσε ηταν το παιδι μου και πως να το προστατευσω.

Χαιδευα την κοιλια μου και το παρακαλουσα ν'αντεξει και να μην μ'αφησει.

Εχεις δικιο οταν λες πως ηρθε και θα μεινει.Ετσι ειναι.Οταν ερχονται εκει που δεν το περιμενεις ερχονται για να μεινουν και να μας αλλαξουν την ζωη.

Κα'γω τοτε δεν ειχα καθολου χρηματα και τις ιδιες αγωνιες με σενα.Και ημουν καθυλωμενη σε ενα κρεββατι.Μονο τουαλετα πηγαινα.

Συνηθιζα να προσπαθω να προσεχω το φαγητο μου.

Διαβαζα πολυ βιβλια οχι απαραιτητα εγκυμοσυνης,αλλα οτι μ'ευχαριστουσε.

Ακουγα πολυ μουσικη.

Συζητουσα με τον εαυτο μου.Ονειρευομουν το παιδι μου.Εφτιαχνα εικονες για την ζωη μαζι του.Το χαιδευα και το τραγουδουσα.

Και ο καιρος περασε και η μικρη ηρθε και ολα απεκτησαν νοημα,αξια.

Ετσι θα συμβει και σε σενα.Να'σαι σιγουρη και τιποτα δεν θα μπορει να σε ριξει.Κανενα σχολιο να σε διαπερασει.Μονο η αγκαλια του παιδιου σου και η μυρωδια του θα σε κανουν τον πιο δυνατο ανθρωπο στον κοσμο.

ΕΙΝΑΙ ΑΣΥΛΛΗΠΤΟ ΤΟ ΠΟΣΟ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ΟΛΑ ΜΙΑ ΧΑΡΑ,ΠΙΣΤΕΨΕ ΤΟ.

[AngelMama]

http://www.yupi.gr/gossip/c17193/Galhnh_Tseva.html

[Babycakes]

Σας ευχαριστώ πολύ κορίτσια, μου δίνετε πολύ κουράγιο...οτιδήποτε μπορείτε να με συμβουλέψετε με βοηθάει...το μόνο που εύχομαι τώρα είναι να πάνε όλα καλά με το μωράκι μου και μία μία τις εξετάσεις...φιλιά πολλά

[UFO]

welcome babycakes...!!!!

[Perlitsa]

Καλησπέρα και από εμένα.Καταρχήν με το καλό να έρθει το μωράκι σου και να πάνε όλα καλά και για τους δυο σας.Και εγώ χώρισα όταν ήμουν έγκυος και τον Σεπτέμβριο γέννησα ένα υγιέστατο κοριτσάκι.Όλοι μου έλεγαν ότι είμαι παληκάρι αλλά η καρδούλα μου ήξερε τι ένοιωθα.Πικρία, στεναχώρια, θυμό παράπονο, τύψεις...όλα μαζί.Ανυπομονούσα για την επόμενη φορά που θα πήγαινα στον γυναικόλόγο και θα την έβλεπα στον υπέρηχο.Δεν είναι εύκολο να φέρεις ένα παιδί στον κόσμο όντας μόνη σου αλλά την ώρα που θα το κρατήσεις για πρώτη φορά στην αγκαλιά σου ΘΑ ΛΥΤΡΩΘΕΙΣ.Και από εκεί και πέρα κάνε όλα τα άσχημα πέρα και ρούφηξε την κάθε στιγμή μαζί του και θα νοιώθεις ο ποιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο.Και να ξέρεις ότι το να πάρεις την απόφαση να φέρεις ένα παιδί στον κόσμο με αυτές τις συνθήκες θα σε κάνει πάντα περήφανη.Να μην έχεις τύψεις όταν κλαις.Βγάλε ότι έχεις μέσα σου και να κρατάς την κοιλίτσα σου, να την χαιδεύεις και να λες στο μωρό σου πόσο το αγαπάς...

[Babycakes]

Καλημέρα κορίτσια, ευχαριστώ και πάλι πολύ που μου απαντάτε και με ενθαρρύνετε...

Επίσης θα ήθελα να ρωτήσω κάτι άλλο, με το θέμα της αναγνώρισης τι έχετε κάνει; οι μπαμπάδες έχουν αναγνωρίσει τα παιδιά;

[μπου-μπουμ]

Στην περιπτωση μου οχι.Δεν την εχει δει καν.Μου ειχε πει να μην τον ξαναενοχλησω ποτε,για κανενα λογω και καμια αιτια.

Προσπαθησα να τον βρω οταν γεννηθηκε η μικρη,θεωρουσα ανηθικο να μην τον ενημερωσω για το παιδι του,αλλα δεν ανταποκριθηκε στις κλησεις μου.

Αυτα.Μη χολοσκας για το ονομα.Ξερεις η αναγνωριση δεν φερνει μονο σε σενα δικαιωματα.Φερνει και στον γενητορα.Και εκει ισως υπαρξουν προβληματα.

Που θα γεννησεις?

[Babycakes]

Εννοείς σε ποιο νοσοκομείο; Στο Γαια, το καινούριο...

Ναι, αυτό με τα δικαιώματα που αποκτά και ο πατέρας με προβληματίζει και μένα, ειδικά αν κρίνεται σκόπιμο να μην έχει επαφή με το παιδί λόγω εθισμού στο αλκοόλ...

Αν το επιδιώξει όμως και το θέλει, εκεί τι γίνεται; πρέπει να ρωτήσω δικηγόρο καλύτερα ε;

[Perlitsa]

Και την έχει αναγνωρίσει και του έκανα αγωγή για διατροφή, δεν έχουμε όμως καμία απολύτως επαφή.Δεν καταλαβα...με τον κρίνο τα πιάσαμε?Ο δικός μου έκανε σαν παλαβός να κάνουμε παιδί, τρέχαμε στο γυναικολόγο για να κάνω θεραπεία ωορρηξίας για να μείνω έγκυος και μετά άλλαξε γνώμη και έχει και άλλα δύο παιδιά που τους παρέχει τα πάντα και με το παραπάνω.Τωρα εάν συντρέχουν λόγοι που θα πρέπει το παιδί να προστατευτεί αυτό το αποφασίζει το δικαστήριο εάν εσύ το ζητήσεις.Μίλα με έναν δικηγόρο και θα σου λυθούν οι απορίες.

[Babycakes]

Το πρόβλημα το δικό μου είναι ότι πίνει και αναρωτιέμαι αν αξίζει να του δώσω δικαιώματα και μετά να τρέχω να μην του αφήνω δικαιώματα...

[AngelMama]

Πίνει πολύ φαντάζομαι....

Πίστεψέ με... αν ο λόγος που θα αναγνωρίσει το παιδί είναι επειδή εσύ θα τον αναγκάσεις... δεν αξίζει.

 

Ούτε και ο δικός μου έχει αναγνωρίσει το παιδί.

Για την ακρίβεια. Το έχει δει μια φορά και αυτό από μακριά.

Μάλιστα, αμφισβητεί και την πατρότητα.

[AngelMama]

Το πρόβλημα το δικό μου είναι ότι πίνει και αναρωτιέμαι αν αξίζει να του δώσω δικαιώματα και μετά να τρέχω να μην του αφήνω δικαιώματα...

 

Έχεις πολύ χρόνο να το σκεφτείς.

Μέχρι να γίνει 5 χρόνων.

Δεν χρειάζεται να κάνεις βιαστικές κινήσεις.

Αν δεις ότι κάνει πράγματα που αξίζει να είναι δίπλα στο παιδί οκ...

αν όχι δε χρειάζεται.

Βέβαια αυτό είναι κάτι που θα το αποφασίσεις εσύ..........

[Babycakes]

Ναι πίνει πολύ, κάποια στιγμή ανακάλυψα ότι ήταν αλκοολικός αλλά το έκοψε μαχαίρι για αρκετό καιρό...σε αυτό το διάστημα συνέβη η εγκυμοσύνη και ενώ όλα ήταν καλά και ήμασταν χαρούμενοι, ξανάρχισε να πίνει....και όχι μόνο αυτό, αλλά προσπάθησε να δικαιολογηθεί, να με ξεγελάσει ότι δεν ήπιε κλπ...άρα εγώ αμέσως έφυγα...

Δεν νομίζω να αρνηθεί να το αναγνωρίσει, ούτε όμως θα με κυνηγήσει αν εγώ δεν κάνω νύξη...το θέμα είναι εμένα τι με συμφέρει...

[AngelMama]

Το θέμα του αλκοολισμού μπορεί να αποδειχθεί με κάποιο τρόπο;;

Νομικά μιλάω πάντα!

[Babycakes]

Δεν ξέρω, ακόμα δεν έχω ρωτήσει δικηγόρο...αλλά αυτό ακριβώς φοβάμαι...εγώ δεν θέλω να αναγκαστώ να του δινω το παιδί επειδή θα το έχει αναγνωρίσει και θα έχει δικαιώματα χωρίς να ξέρω αν πίνει ή όχι...θα φοβάμαι...μήπως καλύτερα να μην έχει δικαιώματα κι αν του έρθει φλασιά στο μέλλον ας το κυνηγήσει μόνος του αυτός με δικαστήρια να το αναγνωρίσει

[AngelMama]

Αυτό που συμφέρει το παιδί είναι να έχει μια ήρεμη σχέση με τον πατέρα του.

Αν αυτό δε μπορεί να γίνει, εκεί τα βάζεις κάτω βλέπεις τα υπέρ και τα κατά.

 

Πάντως μη παίρνεις υπόψη σου τις αμερικάνικες ταινίες.

Τα δικαστήρια στην Ελλάδα είναι πολύ διαφορετικά.

Αν για παράδειγμα είναι υπάλληλος των 700 ευρώ΄, η διατροφή που θα πάρεις θα είναι γύρω στα 200 ευρώ και πολλά είπα. Θα σκεφτείς... αξίζει για αυτά τα 200 ευρώ να βάλω σε αυτήν την διαδικασία το παιδί;;;;

Αυτό στην περίπτωση που δεν θέλει το παιδί και τον τραβήξεις με το ζόρι στα δικαστήρια.

 

Η δική μου η άποψη είναι πως με το ζόρι αυτά τα πράγματα δε γίνονται.

Βέβαια τα δικαστήρια για αυτό το λόγο είναι και δεν κατηγορώ τις κοπέλες που διαλέγουν αυτό τον δρόμο....

αλλά εγώ έχω αποφασίσει πως το καλύτερο για μένα είναι να πορευτώ μόνη μου με το παιδί μου

(βέβαια μετά από διάφορα γεγονότα που ακολούθησαν).

 

Δεν μπορώ να σου κρύψω πως μέχρι να γεννήσω δεν ήξερα τι είναι αυτό που έπρεπε να κάνω...

[AngelMama]

Δεν ξέρω, ακόμα δεν έχω ρωτήσει δικηγόρο...αλλά αυτό ακριβώς φοβάμαι...εγώ δεν θέλω να αναγκαστώ να του δινω το παιδί επειδή θα το έχει αναγνωρίσει και θα έχει δικαιώματα χωρίς να ξέρω αν πίνει ή όχι...θα φοβάμαι...μήπως καλύτερα να μην έχει δικαιώματα κι αν του έρθει φλασιά στο μέλλον ας το κυνηγήσει μόνος του αυτός με δικαστήρια να το αναγνωρίσει

 

Το ότι το έχει αναγνωρίσει δεν του δίνει και το δικαίωμα να το βλέπει.

Πρέπει να γίνουν άλλες διαδικασίες για να οριστούν επισκέψεις κτλ.

Βέβαια η αναγνώριση είναι ένα μεγάλο σκαλοπάτι για να διεκδικήσει μετά διάφορα.

Χωρίς αυτήν, ο αγώνας από την μεριά του είναι πολύ δύσκολος και απαιτεί πολύ χρήμα και χρόνο...

Λες αυτός αν δεν δίνει δεκάρα για το παιδί του, να κινήσει διαδικασίες από μόνος του;;;

Δεν το νομίζω!

 

 

Θέλει πολύ σκέψη το πράγμα.