Αναζήτηση στο φόρουμ

Καλημέρα αγαπητοί! Χαίρομαι πολύ που σας βρήκα Ελπίζω να είστε όλοι καλά και να αντέχετε σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Γράφω τα παρακάτω γιατί ήθελα πρωτίστως να βάλω σε μία σειρά τις σκέψεις μου, αλλά και να μοιραστώ προβληματισμούς και -ίσως;- να ακούσω σκέψεις από άλλους γονείς. Έχουμε ένα αγοράκι, τώρα θα γίνει 16 μηνών. Το λατρεύουμε όσο δεν γίνεται - σκεφτείτε ότι ενώ ποτέ δεν είχα κάποια ιδιαίτερη έλξη προς τα μωρά και έλεγα πως αν κάνω παιδί θα ήθελα κόρη, είμαι από την πρώτη στιγμή ερωτευμένος με το γιο μου... Εδώ δε κι ένα χρόνο η πιο πολύτιμη στιγμή της ημέρας, κάθε μέρα, είναι όταν μπαίνω στη μπανιέρα μαζί του για να το κάνω μπανάκι. Ο γιος μου, λοιπόν, είναι ένα απίστευτα γλυκό παιδάκι. Χαμογελαστό από τη στιγμή που θα ξυπνήσει μέχρι που θα τον βάλουμε για ύπνο, πονηρούλης (το πώς κάνει τον αδιάφορο πριν κάνει 'επίθεση' στη μαμά του είναι να σκας στα γέλια),τρυφερός (με τη μαμά του, και περισσότερο όταν είναι κουρασμένος - με εμένα περισσότερο έρχεται για να τον πετάξω στον αέρα), περίεργος για όλα, δείχνει συναισθήματα (χαρά αλλά και λύπη με κάποιες μουσικές) αλλά... 16 μηνών λοιπόν και: -δεν μιλάει. Βγάζει κάποια ηχάκια, πού και πού θα κάνει ένα "μπαουμπά" και "μαμ" ή τέτοια, κάνει "πρρρρρ" και όταν τρέχει τριγύρω στο σπίτι βγάζει φωνούλες χαράς, αλλά μέχρι εκεί. Α, και αρκετές φορές όταν δυσαρεστείται από κάτι κάνει τεταμένα "μμμμμμ!". -δεν περπατάει. Άργησε να μπουσουλήσει γιατί -συνειδητοποιήσαμε- γλίστραγε στα πατώματα, αλλά μόλις βάλαμε μοκέτες μπουσούλησε με τη μία. Σηκώνεται και περπατάει πλαγίως πιασμένος από έπιπλα ή, εσχάτως, τον τοίχο, κάνει βηματάκια -όχι φοβερά πρόθυμα- όταν τον κρατάμε και από τα δύο χεράκια, καβαλάει έπιπλα και παιχνίδια, ανεβαίνει σε καναπέδες τραπέζια και άλλα αλλά μέχρι εκεί και πάλι. -δεν δείχνει. Αν δείξεις θα γυρίσει να κοιτάξει τις περισσότερες φορές. -δεν χαιρετάει (όχι ότι έχουμε δοκιμάσει να το κάνουμε εμείς προς αυτόν πολλές φορές πάντως) -δεν μοιράζεται. Παίζει πολύ χαρούμενος με πολλά παιχνίδια αλλά δεν μας έχει δώσει ποτέ κάτι. -με άλλα παιδάκια δεν έχει πολλές επαφές και γιατί δεν ξέρουμε ανθρώπους με μωρά στην ηλικία του και γιατί τώρα ελέω κορωναϊού λεχει σταματήσει και η παιδική χαρά. Την τελευταία φορά που πήγε η νταντά του μας είπε πως αγκαλιάστηκε με ένα άλλο μωράκι πάντως, και δείχνει τρελλό ενδιαφέρον για φωτογραφίες μωρών. -δύσκολα θα γυρίσει στο όνομά του, και κυρίως στα "χχχ, έλα εδώ" ή "χχχ, κοίτα!". Γυρίζει σε ξαφνικούς θορύβους (π.χ. όταν πέσει κάτι ή αν είμαστε στο μπαλκόνι και περάσει μοτοσυκλέτα θα σκύψει να την κοιτάξει). -Αν τον φωνάξω, άλλες φορές θα έρθει όσο πιο γρήγορα μπορεί προκειμένου να παίξουμε, αλλά αν τύχει και παίζει με κάποιο από τα παιχνίδια του συνήθως θα με αγνοήσει. -Μας χαμογελάει, μας κοιτάει στα μάτια, μας γελάει. Κάτι άλλο που έχω προσέξει, αλλά δυστυχώς δεν έχω μέτρο σύγκρισης, είναι ότι δεν κάθεται και πολύ στην αγκαλιά. Γενικώς είναι πολύ δραστήριος και ζουζούνι οπότε συνήθως αν πας να τον κρατήσεις θέλει να κατέβει για να παίξει. Αυτό όμως δεν συμβαίνει πάντα - υπάρχουν στάνταρ στιγμές που κάθεται και για αρκετή ώρα - τις προάλλες που πήγαμε βόλτα στο πάρκο π.χ. τον είχαμε αγκαλιά για μπόλικη ώρα, στην μπανιέρα που τον κάνω μπάνιο ή λίγο πριν που τον κρατάει η μαμά του για να κάνω εγώ το δικό μου μπάνιο, και κάποιες φορές έρχεται και χώνεται στην αγκαλιά (κυρίως της μαμάς) όταν καθόμαστε στο πάτωμα. Του αρέσει και να κοιμάται μαζί μας και συνήθως θα κολλήσει πάνω μου. Επίσης έχει καλή -νομίζω, και πάλι δεν έχω μέτρο σύγκρισης- βλεμματική επαφή - όταν παίζουμε, όταν τον κρατάμε, όταν του κάνουμε αστειάκια αλλά ακόμα και όταν παίζει μόνος του και γυρίσει να μας κοιτάξει. Μέχρι πριν λίγο καιρό στη μπανιέρα ξάπλωνε και γύριζε να με κοιτάξει - τώρα είναι πιο παιχνιδιάρης και δεν κάθεται ξαπλωμένος για πολύ (θέλει να πιάνει την κεφαλή του ντους για να πιει νερό!), αλλά και πάλι δεν φάινεται να έχει πρόβλημα να με κοιτάξει στα μάτια. Θα προσθέσω κι άλλα αν μου έρθουν, αλλά νομίζω πως έχουμε αρκετά σαφή σημάδια πως είναι στο φάσμα. Ίσως βέβαια απλά να είναι λίγο πίσω και μέσα στα όρια, αλλά τα red flags υπάρχουν. Δυστυχώς, ενώ είχαμε ραντεβού με αναπτυξιολόγο, έσκασε η καραντίνα κι έκλεισε το ιατρείο... Ακόμα βέβαια και να βγει ότι το παιδάκι μας είναι στο φάσμα, καταλαβαίνω ότι δεν είναι το τέλος του κόσμου - κάθε άλλο. Έχω ένα καλό φίλο ο οποίος είναι στο φάσμα και, εκτός του ότι δεν θα το καταλάβαινα αν δεν μου το είχε πει, ο άνθρωπος είναι ιδιοφυία (στην κυριολεξία), πολύ επιτυχημένος και με μία ευτυχισμένη οικογέναια, οπότε... Να πω πως το παιδάκι γενήθηκε με καισαρική λίγες μέρες πριν τους 9 μηνες, χαμηλό σχετικά βάρος. Γενικά έως τώρα παλεύουμε με το βάρος του (είναι απελπιστικά χαμηλά, και μάλιστα όταν κάποια στιγμή άρχισε να ανεβαίνει η γιατρός του μας έδωσε ελεεινές διατροφικές συμβουλές που τον ξανάριξαν... και ήταν και αναπτυξιολόγος!), ενώ ταυτόχρονα είναι και πολύ ψηλός. Σε αναμονή του ραντεβού όταν αυτό γίνει με τον ειδικό, ήθελα να ρωτήσω: τί θα μπορούσα να κάνω στην ηλικία του; Τί παιχνίδια και δραστηριότητες θα συνιστούσατε; Αυτά τα ολίγα και ευχαριστώ που με ακούσατε, ελπίζω να μην σας κούρασα πολύ με το κατεβατό!