Jump to content
➔ ParentsCafe.gr

Αναζήτηση στο φόρουμ

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για tags 'πανικός'.

  • Αναζήτηση μέσω λέξης-κλειδί

    Σημειώστε εδώ τα tags με κόμμα ως διαχωριστικό
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος Περιεχομένου


Ενότητες

  • Orphaned Forums
  • Καλώς ήρθατε !!
    • Ελληνική Εταιρεία Ενημέρωσης Γονέων (ΕΕΕΓ) www.parents.org.gr
    • Ψηφοφορίες
    • Ας γνωριστούμε!
    • Ευχαριστίες, συγχαρητήρια & Παράπονα / Πώς κάνουμε μια καταγγελία
  • Από την Εγκυμοσύνη ως την Εφηβεία!
    • Θέλω να γίνω μαμά/μπαμπάς
    • Δύσκολες στιγμές...!
    • Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης
    • Τοκετός & Μαιευτήριο
    • Μωράκια στην Θερμοκοιτίδα - ΜΕΝΝ
    • Θηλασμός
    • Νεογνά & Μωρά: Ιατρικά θέματα
    • Νεογνά & Μωρά: Διατροφή
    • Νεογνά & Μωρά: Ανάπτυξη, Ψυχολογία, Συμπεριφορά
    • Προσχολική ηλικία (απο 2 ετών): Διατροφή & Ιατρικά θέματα
    • Προσχολική ηλικία (απο 2 ετών): Ανάπτυξη, Ψυχολογία, Συμπεριφορά
    • Προνήπιο και Νήπιο (απο 4 ετών)
    • Σχολική ηλικία (απο 6 ετών)
    • Προεφηβεία και Εφηβεία (απο 11 ετών)
    • Η γωνιά των εφήβων: Καφέ
    • Μετά το Σχολείο, τι; ΙΕΚ, ΤΕΙ, ΑΕΙ & επαγγελματική κατάρτιση
    • Οικογενειακός προγραμματισμός, αντισύλληψη, ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη
  • Κοινωνικοποίηση, Εκπαίδευση: τα πρώτα βήματα
    • Παιδικοί σταθμοί, Βρεφικοί σταθμοί & Babysitter
    • Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων
  • Θέματα γενικού ενδιαφέροντος
    • Επικαιρότητα
    • Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι
    • Ιατρικά θέματα, Διάγνωση, Θεραπεία
    • ΙΚΑ, Επίδομα, Ασφάλιση
    • Διατροφή & Συνταγές
    • Σπίτι μου Σπιτάκι μου!
    • Διακοπές
  • Οικογένεια
    • Γονείς
    • Οικογένεια
  • Δραστηριότητες, Αγορές, Βάφτιση, Προτάσεις
    • Αγορές!
    • Ελεύθερος χρόνος & δραστηριότητες
    • Βάφτιση
    • Παιδικά πάρτυ, Παιδότοποι, Παιδικές Χαρές, Playgroups
    • Βιβλία, Περιοδικά & Μουσική
  • Καταχωρήσεις
    • Ιατρικά & παραϊατρικά νέα
    • Παιδί, διαπαιδαγώγηση & εκπαίδευση
  • Μικρές Αγγελίες
    • Θέσεις Εργασίας
    • Χαρίζονται

Εύρεση αποτελεσμάτων σε...

Εύρεση αποτελεσμάτων που...


Ημερομηνία στην οποία δημιουργήθηκε

  • Start

    End


Ημερομηνία τελευταίας δραστηριότητας

  • Start

    End


Φιλτράρισμα με βάση το ....

Μέλος από

  • Start

    End


Group


AIM


MSN


ICQ


Yahoo


Jabber


Skype


Location


Interests


Περιοχή


Χόμπι και Ελεύθερος χρόνος


Επάγγελμα


Έχω εμπειρία/γνώσεις σε:

  1. Θα προσπαθήσω να συγκεντρώσω καποιες πληροφορίες εχουμε σίγουρα ξαναμιλήσει για αυτό. πάντως είναι κατι εντελώς φυσιολογικό, είναι κρίσεις θυμού και συνηθισμένες εντελώς στα παιδιά αυτής της ηλικίας. το καλύτερο είναι να τα αφήνετε να ξεσπάνε εφόσον δεν κανουν κακό σε πράγματα ή στον εαυτό τους και να μην δίνετε μεγάλη σημασία, να μην παθαίνετε πανικό την στιγμή εκείνη. μόνο εάν το παιδί κανει κακό στον εαυτό του, δηλ χτυπάει το κεφάλι του στο πάτωμα, (πολύ συχνό) σε μια τέτοια κρίση, τότε οφείλετε να το αγκαλιάσετε χωρίς να το σφίγγετε αλλα αποφασιστικά να μπλοκάρετε αυτή του την κίνηση, και να πείτε ΜΟΝΟ " Προσέχουμε το σώμα μας" τιποτε αλλο. και συνεχίζετε την αγκαλιά "προστατευτική μπάρα" στην οποία το παιδί ακόμα μπορεί να κουνιέται και να κανει πανω κατω αλλα δεν μπορεί να πονέσει τον εαυτό του. (προστατευτείτε και εσείς με τα χέρια σας, πιθανώς στην προσπάθειά του να χτυπήσει τον εαυτό του να σας περάσει εσάς καποιο χτυπηματάκι). όχι σφιχτή αγκαλιά, γιατί αυτό θα ήταν ένας περιορισμός του ξεσπάσματος με το ζόρι. αυτές οι κρίσεις είναι απλώς ξεσπάσματα, οτιδήποτε αλλη προσπάθεια συζήτησης κατα την διάρκεια ενός τέτοιου ξεσπάσματος, το παρατείνει, το εντείνει,... όμως είναι σημαντικό να βλέπετε το αν είναι κρίση θυμού/ξεσπάσματος ή μια πραγματική ανησυχία ή ανάγκη την οποία το παιδί ζητάει με πείσμα. η διαφορά του ενός με το άλλο, είναι ότι το παιδί φαίνεται να δρά παράλογα έντονα, πιθανώς εκτός ελέγχου στον τρόπο που ουρλιάζει και χτυπιέται, συνήθως ξαπλώνει και στο πάτωμα και δεν δέχεται να το ακουμπήσει κανείς ενώ σε καθε προσπάθεια συζήτησης ή ακουμπημα, ουρλιάζει ακόμα πιο έντονα και εκκωφαντικά και χτυπά γυρω του, προλαβαίνει ίσα ίσα να παίρνει ανάσες απο τα πολλά ουρλιαχτά, κοκκινίζει κτλ. τα παιδιά βγάζουν όλη τους την ενέργεια με μιάς, σαν μια έκρηξη θυμού η οποία δεν έχει φαινομενικά τέλος. όμως, έχει τέλος, και το τέλος έρχεται όταν αφήνετε το παιδί να έχει αυτή την έκρηξη θυμού, δεν δείχνετε να σας επηρεάζει ή να σας εντυπωσιάζει, (χωρίς να εκφέρεστε ειρωνικά ή να κάνετε γκριμάτσες!) και όταν περάσει, συνεχίζετε εκεί που είχατε μείνει. Μπορεί να κρατήσει και μισή ώρα αλλά οταν το παιδί μάθει οτι δεν πετυχαίνει καμια αντίδραση με αυτή την πράξη ξέρει ότι δεν εχει νόημα και σταματάει πολύ νωρίτερα, αλλά και με τον καιρό σταματάει και εντελώς τέτοια ξεσπάσματα. δεν είναι καλό να δεχτείτε μια έκρηξη θυμού σαν επιχείρημα να αλλάξετε αυτό που είχατε σκοπό να κάνετε μιας και τότε το παιδί θα γνωρίζει ότι α - όποτε θέλω κατι διαφορετικό απο αυτό που λέει η μαμά, το μόνο που έχω να κάνω είναι να χτυπιέμαι στο πάτωμα και να ουρλιάζω. είναι καλό , να περιμένετε να τελειώσει η έκρηξη θυμού, όσο κουραστικό και αν είναι αυτό, και τότε να συνεχίσετε κανονικά την ροή δραστηριοτήτων. Συνήθως τα παιδιά όταν βγάζουν έτσι απότομα την ενέργειά τους, είναι μετά πάρα πολύ ήρεμα και έχουν εκτονωθεί και τότε μπορείτε ξανά να μιλήσετε και να συζητήσετε και να συνεχίσετε την όποια δραστηριότητα. Αυτό πάντως που θα κάνει ένα παιδί να επαναλάμβάνει πιο συχνά τέτοιες εκρήξεις θυμού, είναι το να αλλάξετε τις προθέσεις σας, σύμφωνα με αυτό που θέλει το παιδί, επειδή είχε την έκρηξη θυμού. είναι μια επιβράβευση της έκρηξης θυμού και θα οδηγήσει μόνο στην επανάληψή της, κάτι που δεν είναι καλό για το ίδιο το παιδί, καθώς θα μάθει λάθος τρόπο να επικοινωνεί και να ζητάει αυτό που θέλει,. αντιθέτως πάντα όταν ένα παιδί ζητάει κατι με τρόπο λεκτικό και ευγενικό, πρεπει να επιβραβεύβετε αυτή του την ενέργεια, ..μην μπαίνετε στον πειρασμό να ενδώσετε ακόμα και αν το παιδί σας δημόσια, κλαίει χτυπιέται και ουρλιάζει, αλλιώς χάνετε την δυνατότητα να δημιουργηθεί ένας ωραίος και ευχάριστος τρόπος επικοινωνίας μεταξύ σας. δεν χρειάζετε να κάνετε κατι απλώς μπορείτε να το πάρετε καπου πιο απομονωμένα, (για να μην αισθάνεστε οτι το κλάμα κ το ουρλιαχτό ενοχλεί) και να το αφήσετε να ξεσπάσει. φροντίστε όμως και να αναρωτηθείτε μήπως ο θυμός είναι μαζεμένος για καποιο άλλο λόγο, δηλαδή μια πιο γενική ανάγκη του παιδιού για επικοινωνία και εισακουσμα των επιθυμιών του. δείχνει δηλαδή και κάπου ότι θέλει να ακουστεί, και βγάζει με μιας το παράπονο "δεν με ακούει κανείς! ακούστε με επιτέλους" επιβάλλοντας με αυτό το τρόπο (ουρλιαχτό) καποιος να το ακούσει. αυτό μπορείτε να το ενισχύσετε όταν σκεπτόμενοι όλα αυτά, κανονίσετε σε ώρες άλλες, στις οποίες δεν εχει τις εκρήξεις θυμού, να ακούτε πολύ περισσότερο το τι θέλει, να το ρωτάτε, και να ενδίδετε σε αυτά που θέλει εφ όσον είναι εφικτά, και τα ζητά με τρόπο ωραίο. Το να ενδίδετε όταν σας ζητάει κατι ή θέλει κατι δε σημαίνει ότι να κάνετε εδώ και τώρα αυτό που σας λέει η σκέφτηκε, αλλά να το συζητήσετε και να διαπραγματευτείτε πότε μπορείτε να το κάνετε αυτό, ή να πάτε ήρεμα προς τα εκεί που θέλει σιγά σιγά, και όχι τρέχοντας. Στόχος είναι να αισθανθεί το παιδί οτι συζητάτε, οτι δεν υπάρχει ένας τοιχος αδιαπραγμάτευτος μπροστά του που του λέει ΟΧΙ. Είναι το αντίθετο της αδιαλλαξίας. Θυμηθείτε το πόσο αβοήθητο αισθάνεται ένα παιδί, σε αυτή την ηλικία όπου η κάθε του επιθυμία εξαρτάται πλήρως απο την θέληση του γονέα να την ικανοποιήσει. Φανταστείτε τον εαυτό σας, να πρέπει συνεχώς να ζητάτε την άδεια, για να κανετε το ένα ή το άλλο, να μην μπορείτε να κατεβάσετε αυτό το πράγμα, να το ζητάτε και να σας λένε "οχι τώρα" ή "σε λίγο" συνέχεια πχ. Κάθε ημέρα υπάρχει και ένα όριο στο οποίο τα παιδιά μπορουν να δέχονται το όχι, και όταν αυτό υπερβαίνει το όριο υπάρχουν συνήθως τέτοια ξεσπάσματα. Κάθε παιδί, είναι διαφορετικό σε αυτό πάντως και σίγουρα έχει σχέση με το πως έχει διαπαιδαγωγηθεί τον προηγούμενο καιρό (πάρα πολλοί παράγοντες φυσικά). με λίγα λόγια, επιβραβεύστε και ακούστε ,τις υπόλοιπες ώρες, περισσότερο, ενώ τις ώρες που έχει το ξέσπασμα θυμού, συγκρατείστε, το αφήνετε να ξεσπάσει (εκτός και αν πονάει τον εαυτό του οπότε κανετε αυτό που γραφω πιο πάνω) παίρνετε βαθιές ανάσες, και προχωράτε. η προσωπική μου άποψη, είναι ότι όταν ένα παιδί έχει συνέχεια με το παραμικρό τέτοια ξεσπάσματα, οτι οι γονείς επικοινωνιακά κάνουν καποια λαθάκια σε θέματα αδιαλλαξίας και κανόνων ή τιμωριών, που δεν είναι ιδανικοί για την ηλικία αυτή και προκαλούνται τέτοιου είδους ξεσπάσματα απο συσσωρευμένο θυμό. Οποτε μου έχει τυχει κατι τέτοιο και το εχω συζητήσει υπηρχαν πολυ καλά αποτελέσματα και μεγαλες αλλαγες στην συμπεριφορά του παιδιού. Απο την άλλη όμως μπορεί οι γονείς να είναι υποδειγματικοί, και απλώς το παιδί να έχει πολύ έντονα συναισθήματα για το τι θέλει και να του είναι δυσκολο να διαχειριστεί τα συναισθήματά του ένα επίσης πολυ συχνό στοιχείο του χαρακτήρα που εχει σχεση όμως και με την ιδιοσυγκρασία του παιδιού (ισχυρή θέληση που είναι κατι θετικό για αργότερα!). Εκεί θα βοηθούσαν παιχνίδια συναισθημάτων, βιβλία με αυτό το θέμα κτλ. (τι μπορώ να κανω όταν είμαι θυμωμένος, τι μπορώ να κανω όταν είμαι στεναχωρημένος, τι μπορώ να κάνω όταν θέλω κατι πολύ και δεν μπορώ να το έχω κτλ κτλ) να θυμηθούμε οτι αλλο να εχει μια ασχημη μέρα ένα παιδί, και να κλαίει και να βλεπουμε οτι αισθάνεται χάλια και κακόκεφο και γκρινιάζει, ή ένα παιδί που εχει συνηθίζει να ζητάει τα πραγματα με φωνές και ουρλιαχτά, και άλλο μια έκρηξη θυμού. (η οποια ονομάζεται στο εξωτερικό temper tantrum και υπάρχει στο google σίγουρα σε πολλά άρθρα. ) αυτά που γράφω τα γράφω για τα temper tantrum. αυτό είναι ένα βίντεάκι (πηγαιντε στο 0.44) που δείχνει τα temper tantrums απο όπου φαίνεται κιόλας οτι όταν βρίσκεται ένα παιδί σε μια τέτοια κρίση θυμού, δεν είναι συζητίσιμο, αλλά απλώς ξεσπάει, αλλά και βλέπει το αν το προσέχει καποιος και θέλει να ξεσπάσει με "θεατές". (είναι ηπιων τονων tantrum ...... ) προς το τέλος φαινεται και πως χτυπιέται και πονάει και τον εαυτό της απο το χτυπημα. εχω ζήσει πολυ πιο έντονα temper tantrum απο κοντά,... πάντως είναι πολύ λογικό στις διακοπές τα παιδιά να θυμώνουν για την αλλαγή του περιβάλλοντος και να αλλαζουν και εκείνα την συμπεριφορά τους, να ειναι πιο ευερέθιστα κτλ. και οι ενήλικες καποιες φορές εχουν κακη διάθεση οταν πρωτοφευγουν για διακοπές, τα παιδιά απλώς δεν ξέρουν πως να διαχειριστούν αυτή την κακή διάθεση και τους βγαίνει έτσι πολύ έντονα. (αλλα και εκτος διακοπών την κακή τους διάθεση λογω ηλικίας δεν ξέρουν πως να την διαχειριστούν). Μαρια Στυλιανακη http://parents.org.gr/forum/showthread.php?p=279814#post279814
×
×
  • Δημιουργία νέου...