Αναζήτηση στο φόρουμ

Γειά σας Τον τελευταίο καιρό αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα ή δεν ξέρω αν είναι κάτι συνηθισμένο στα παιδάκια ηλικίας ενός έτους.. Την μικρή την έχω μέσα στο πάρκο με τα παιχνίδια της και για κάποιες στιγμές ασχολείται με αυτά..άλλες πάλι φορές ασχολούμε μαζί της παίζουμε στον καναπέ με το κουτί με τους κύβους της, της βάζω τραγουδάκια, χτυπάμε παλαμάκια, την παίρνω στην κουζίνα να με βλέπει να κάνω δουλειές, τις δίνω τάπερ να παίξει, διάφορα πλαστικά μπουκαλάκια, τις δίνω να μασουλάει ψωμάκι και γενικά ασχολουμε πολύ μαζί της αλλά και είναι και στιγμές που δεν ξέρει τι θέλει, γκρινιάζει και με μένα και με τα παιχνίδια της.. Το θέμα μου είναι ότι έχω στερέψει απο ιδέες και πλέον δεν την ενθουσιάζει τίποτα απο όλα τα παραπάνω, με ότι και να ασχοληθεί μετά απο 10 λεπτά βαριέται εκτός και αν είναι κάτι καινούργιο...Τα παιχνίδια που της έφεραν στα βαφτίσια δεν τα θέλει ιδιαίτερα... ασχολείται για 10 λεπτά και μετά θέλει εμένα ή τον μπαμπά της για να παίξει ή να την βάλουμε να περπατήσει ή να κάνουμε αγκαλιές Το κακό επίσης είναι ότι εδώ που μένω (Κυψέλη) δεν μπορώ να την βγάλω έξω επειδή δεν έχει κάποιο χώρο όπως παιδική χαρά για να την πάω και νιώθω το παιδί να πνίγεται..Επίσης δεν έχει πυλωτή η πολυκατοικία για να την βγάλω να κάνει ποδήλατο...όταν δεν πνιγόμαστε στην δουλειά βγαίνουμε συνέχεια και ιδιαίτερα σκ για να ξεσκάει το μωρό Ευτυχώς απο Σεπτεμβριο μετακομίζουμε για να μεγαλώσει το παιδί σωστά αλλά μέχρι τότε τι μπορώ να κάνω για να την απασχολώ δημιουργικά, τι παιχνίδια έχετε να μου προτείνετε, τι άλλο μπορώ να κάνω???

Καλημέρα έχω ένα αγοράκι 2 χρονών πολύ ζωηρό και υπερκινητικό. Έχετε να προτείνετε δραστηριότητες που μπορούμε να κάνουμε για να διώχνει λίγο από την ενέργεια του?

Το βρήκα στο in.gr και νομίζω ότι είναι καλό άρθρο. http://www.in.gr/Reviews/placeholder.asp?lngReviewID=38464&lngChapterID=49810&lngItemID=50013 Παιχνίδια στη φύση Δε χρειάζονται πανάκριβα παιχνίδια για να δημιουργήσουμε, να επικοινωνήσουμε και να εκφραστούμε. Τη μαγεία της επικοινωνίας και της ξενοιασιάς μπορούμε να την απολαύσουμε με τη φαντασία μας, τις ιδέες μας και με απλά υλικά, αρκεί να βρούμε όρεξη, κέφι και χρόνο! Της Καλλιόπης Γραμμένου, δημοσιογράφου, παιδαγωγoύ-εμψυχώτριας Μικροί, μεγάλοι παίξτε και χαρείτε μοναδικές στιγμές που σας προσφέρει η φύση. Πείτε «ναι» στο χάδι του αέρα, της άμμου, του νερού. Μοιραστείτε αξέχαστες εμπειρίες παίζοντας μαζί με τα μικρά σας τα πέντε παιχνίδια που σας προτείνουμε παρακάτω. Και να θυμάστε τα λόγια του Γκαίτε: «Μια χαρά μοιρασμένη είναι διπλή χαρά.» 1. Παρατηρώ και εξασκώ τη μνήμη μου Υλικά: 2 μαντίλια ή ένα κουτί με καπάκι Ηλικία: 3 ετών και άνω Μαζεύουμε 2 έως 10 αντικείμενα από τη φύση (κοχύλια, αστερίες, κουκουνάρια, καρπούς, πέτρες κ.ά.), ανάλογα με την ηλικία των παιδιών. Στα τρίχρονα βάζουμε 2-3 αντικείμενα για να δοκιμάσουμε την προσοχή, τη μνήμη και την παρατηρητικότητά τους. Στα παιδάκια που είναι στην ηλικία των τεσσάρων καθώς και στα μεγαλύτερα προσθέτουμε διαδοχικά 1 με 2 αντικείμενα. Βάζουμε τα πραγματάκια που συγκεντρώσαμε πάνω στο ένα μαντίλι και με το άλλο μαντίλι τα σκεπάζουμε (ή τα βάζουμε μέσα στο κουτί). Αφήνουμε για 25 δευτερόλεπτα περίπου ξεσκέπαστα τα αντικείμενα και τα παιδιά κοιτούν προσεκτικά. Τα ξανασκεπάζουμε και τότε αυτά καλούνται να θυμηθούν τι είδαν. Τα παιδιά σκορπίζονται τριγύρω και προσπαθούν να συγκεντρώσουν όσα περισσότερα όμοια αντικείμενα με αυτά που είδαν. Τα κρατούν κρυφά. Όταν τα συγκεντρώσουν, μαζεύονται όλα μαζί κι ένα-ένα φανερώνουν τα αντικείμενά τους με θεατρικό τρόπο, λέγοντας για το καθένα μια ενδιαφέρουσα ιστορία. 2. Ο χαμένος «θησαυρός» των διακοπών Υλικά: ένα αντικείμενο που θα κρύψουμε Ηλικία: 4 ετών και άνω Πλάθουμε μια ιστορία για τον τόπο που βρισκόμαστε. Δημιουργούμε ένα μύθο για ένα αντικείμενο που είναι καλά κρυμμένο εδώ και πολλά-πολλά χρόνια. Στη μια περίπτωση, λέμε στα παιδιά τι αντικείμενο είναι κι ότι αυτός που θα το βρει θα κερδίσει κάτι πολύ σημαντικό. Στη δεύτερη περίπτωση, το οδηγούμε εμείς στην κρυψώνα, αφού του έχουμε κλείσει τα μάτια, χωρίς να γνωρίζει το αντικείμενο και με την αφή θα μαντέψει τι είναι. Αυτό που θα κερδίσει το παιδί εξαρτάται από τις προτιμήσεις και την ηλικία του. Θα μπορούσαμε να του πούμε από την αρχή ότι θα κερδίσει ένα πολύτιμο βιβλίο του τόπου αυτού με παραμύθια και ιστορίες. Και τώρα αρχίζει το ψάξιμο! Θέλετε να το βρούμε; Ο ένας τρόπος είναι να ψάξουμε παντού τριγύρω μας. Κάτω από πέτρες, βότσαλα, μέσα στην άμμο, να κάνουμε βουτιές στα ρηχά με τη μάσκα κ.ά. Ο δεύτερος τρόπος είναι να σχηματίσουμε ζευγάρια. Το παιδί έχει κλειστά τα μάτια και η μαμά ή ο μπαμπάς είναι οι οδηγοί. Δε χρειάζεται βιασύνη, ήρεμα, χωρίς να τρέχουμε, κρατώντας το χέρι του παιδιού πάντα. Έτσι κερδίζουμε την εμπιστοσύνη του και νιώθει σιγουριά ότι δε θα χτυπήσει. Δεν κάνουμε απότομες κινήσεις. Υπάρχει κίνδυνος να πανικοβάλουμε το παιδί. Εμείς είπαμε θέλουμε να παίξουμε και αυτό θα κάνουμε. Έτσι, σιγά-σιγά, ζητάμε στο παιδί, που έχει πάντα κλειστά τα μάτια, να ακουμπήσει σε κάποιο δέντρο, πίσω από θάμνους, σε λουλούδια, πίσω από βράχια, να σκάψει στην άμμο… Του ζητάμε να αγγίξει το αντικείμενο και να μαντέψει τι είναι. Αν δεν μπορεί, το βοηθάμε κάνοντάς του ερωτήσεις. Για παράδειγμα, είναι μεγάλο ή μικρό; Είναι σκληρό ή μαλακό; Τι σχήμα έχει; Τι σου θυμίζει; Μπράβο! Το βρήκες! Τα κατάφερες! 3. Το παραδοσιακό «πετάει-πετάει» Ηλικία: 3 ετών και άνω Το «πετάει-πετάει» ταξιδεύει… Πάει βουνό, θάλασσα, αμμουδιά, ταβέρνα… Πάει όπου πάτε. Γιατί πολύ απλά είναι ένα παιχνίδι που μπορεί να παιχτεί οπουδήποτε. Είναι απλό και δε χρειάζονται υλικά και ιδιαίτερη προετοιμασία. Παράλληλα με τη διασκέδαση εξασκούμε την ετοιμότητα, την εγρήγορση και τις γνώσεις του παιδιού. Ας πούμε ότι η μαμά κάνει ηλιοθεραπεία κι έχει δίπλα τα μικρά της να φωνάζουν και να θέλουν παιχνίδια. Μην αγχώνεστε! Εκεί που λιάζεστε ωραία και καλά, τα φωνάζετε και παίζετε το «πετάει-πετάει». Αν πάλι είστε στην ταβέρνα και περιμένετε το φαγητό, έχει πολύ κόσμο και τα παιδιά αγανακτούν και φωνάζουν, για να τα ηρεμήσετε, μπορείτε να παίξετε. Έτοιμοι; Πάμε! Η μαμά-«μάνα» ή το παιδί-«μάνα» λέει «Πετάει-πετάει το αεροπλάνο!» και σηκώνει το δείκτη ψηλά. Όταν οι υπόλοιποι ακούσουν τη λέξη «αεροπλάνο» πρέπει κι αυτοί να σηκώσουν τους δείκτες ψηλά. Όποιος δεν τον σηκώσει χάνει. Το παιχνίδι συνεχίζεται ονομάζοντας διάφορα αντικείμενα ή ζώα που πετούν ή δεν πετούν. Η «μάνα» πάντα σηκώνει το δείκτη ψηλά, πετάει, δεν πετάει το αντικείμενο ή το ζώο που ονομάζει. Όποιος σηκώνει το δείκτη του όταν δεν πρέπει (όταν κάτι δεν πετάει), τότε χάνει. Δε χάνει απλά και βγαίνει από το παιχνίδι, αλλά «τιμωρείται». Την «τιμωρία» του την ορίζουν οι υπόλοιποι και δεν είναι άλλη από το να κάνει διάφορες μιμήσεις. Κάνει λοιπόν την κότα, το γάιδαρο, το σκύλο, κάνει κουτσό, περπατάει σαν τον κάβουρα… Επίσης, για «τιμωρία» μπορείτε να του πείτε να κάνει παντομίμα, να εκφράσει μια κατάσταση, να περιγράψει κάτι χωρίς όμως να μιλήσει, μόνο με κινήσεις. Ζητήστε του να σας κάνει πώς κολυμπά, πώς οδηγεί ο οδηγός το λεωφορείο, πώς πίνει νερό η κότα, πώς κοιμάται, πώς πλένει τα δόντια του, πώς τρώει, να κάνει το χαρούμενο ή το λυπημένο… -χωρίς βέβαια να μιλήσει. Ανάλογα, λοιπόν, με την ηλικία των παιδιών, επιλέγουμε τις λέξεις για το παιχνίδι αλλά και την «τιμωρία» που θα τους επιβληθεί. Με αυτό το παιχνίδι δε θα καταφέρουμε μόνο να ηρεμήσουμε τα παιδιά, αλλά θα διασκεδάσουμε όλοι μαζί, μικροί και μεγάλοι. 4. Κατασκευάζω - Δημιουργώ Ηλικία: 3 ετών και άνω Μια πολύ εύκολη και γρήγορη κατασκευή είναι η «αφηρημένη τέχνη της άμμου». Τα υλικά μας σε αυτή την περίπτωση είναι χαρτί, κόλλα (ρευστή κατά προτίμηση) και άμμος ή χώμα. Ανάλογα, λοιπόν, με το πού βρισκόμαστε (θάλασσα ή βουνό) δίνουμε στα παιδιά μας χαρτιά. Έπειτα, τους δίνουμε την κόλλα και κάνουν διάφορα σχέδια. Αμέσως τη δημιουργία τους τη σκεπάζουν με την άμμο ή το χώμα και την αφήνουν έτσι για λίγα λεπτά. Με το ένα, με το δύο, με το τρία… τραβάμε το χαρτί ψηλά, το τινάζουμε λιγάκι και ο πίνακάς μας είναι έτοιμος. Τα μεγαλύτερα παιδιά, που μπορούν να ζωγραφίσουν, μπορούν να φτιάξουν ψαράκια, σπιτάκια, μια παραλία κι ό,τι άλλο τα ευχαριστεί ακολουθώντας τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Μια άλλη πολύ όμορφη δημιουργική δραστηριότητα είναι να ζωγραφίσουμε βότσαλα. Και μη μου πείτε ότι δεν το έχετε κάνει κάποια στιγμή κι εσείς, γιατί θα ‘ναι ψέμα. Τα υλικά μας είναι: λεία βότσαλα, χρώματα, βούρτσα, πινέλο (πλατύ και λεπτό) και μολύβι. Εκεί που βρισκόμαστε στην παραλία και παίζουμε, μαζεύουμε βότσαλα. Όμορφα, μικρά, μεγάλα, στρογγυλά ή όχι. Πριν τα ζωγραφίσουμε, θα πρέπει με ζεστό νερό και με τη βούρτσα να τα τρίψουμε καλά, για να καθαρίσουν. Έπειτα, τα ζωγραφίζουμε με ένα ομοιόμορφο χρώμα με το πλατύ πινέλο. Τ’ αφήνουμε να στεγνώσουν και μετά με το μολύβι σχεδιάζουμε ό,τι σχέδιο θέλουμε, ψαράκια, προσωπάκια, λουλουδάκια κ.ά. Μετά με το λεπτό πινέλο χρωματίζουμε με όποιο χρώμα θέλουμε τις λεπτομέρειες. Τα μικρότερα παιδιά, από 3 έως 4 ετών, αφήστε τα να κάνουν ό,τι σχέδια θέλουν. Μη τα πιέσετε να κάνουν κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο γιατί ίσως ακόμα να μην μπορούν. Στο τέλος, για να διατηρηθούν τα βότσαλα για πολύ καιρό έτσι και για να μην αλλοιωθούν εύκολα τα χρώματα, περάστε τα με βερνίκι. Μη βάλετε τα παιδιά να κάνουν αυτή τη διαδικασία. Με τις κατασκευές εξασκείται η φαντασία του παιδιού, η δημιουργικότητα και οι λεπτοί χειρισμοί. 5. Χαλαρώνω Ηλικία: 3 ετών και άνω Όταν δούμε ότι τα παιδιά έχουν κουραστεί, μπορούμε να τα χαλαρώσουμε μέσα από το παιχνίδι! Θα μου πείτε: «Παιχνίδι και χαλάρωση, πώς γίνεται;» Κι όμως γίνεται. Είμαστε σ’ ένα βουνό, έχουμε περπατήσει αρκετή ώρα και θέλουμε να ξεκουραστούμε. Καθόμαστε κάτω από τον ίσκιο ενός δέντρου, όλη η οικογένεια, κλείνουμε τα μάτια και ακούμε τους ήχους γύρω μας. Μετά από λίγο, τα ανοίγουμε και περιγράφει ένας-ένας τι άκουσε και προσπαθούμε να δείξουμε από πού ήρθε ο ήχος. Επίσης, μπορούμε να ξαπλώσουμε και να παρατηρήσουμε τα σύννεφα. Μετά από λίγο, παρατηρούμε ότι παίρνουν διάφορες μορφές και συνέχεια αλλάζουν. Ξαφνικά βλέπουμε σύννεφα-γάτες, σύννεφα-σπίτια, σύννεφα-περίεργα πλάσματα με μακριά πόδια ή μύτες. Τα χαζεύουμε και τα περιγράφουμε. Το ίδιο μπορεί να γίνει και στην παραλία. Το παιχνίδι είναι ζωή Το παιχνίδι θεωρείται διασκέδαση για όλους, κάτι που μας ξεκουράζει, μας χαλαρώνει, μας ηρεμεί. Οι μεγάλοι γίνονται παιδιά και τα παιδιά προσπαθούν να μπουν στον κόσμο των μεγάλων χωρίς να ξεχνούν το δικό τους αληθινό-συναρπαστικό κόσμο. Ας δούμε αναλυτικά τι είναι ακριβώς το παιχνίδι, τι μας προσφέρει, κατά πόσο μας βοηθά, τι πιστεύουν οι ενήλικοι γι’ αυτό και τι λένε σημαντικοί φιλόσοφοι και ψυχολόγοι γι’ αυτό. Για το παιδί το παιχνίδι είναι: δικαίωμά του! ζωτική ανάγκη εμπειρίες χαρούμενη έκφραση ζωής κέφι δημιουργικότητα διάθεση επικοινωνία μοίρασμα συναίσθημα Σύμφωνα με τους ειδικούς το παιχνίδι: εκδηλώνει την ενεργητικότητα και τη σωματική δύναμη του παιδιού καλλιεργεί τη φαντασία εξελίσσει τις αισθήσεις του ασκεί τη δημιουργικότητα, την εξερευνητική διάθεση και την ικανότητα για μάθηση βελτιώνει τις κινητικές δεξιότητες ψυχαγωγεί, γυμνάζει, παιδαγωγεί αναπτύσσει το ομαδικό πνεύμα, τη συνεργασία, την αλληλοβοήθεια, τη φιλία, την ευγενή άμιλλα καλλιεργεί τη βούληση, την αυτοκυριαρχία, την ταχύτητα των αποφάσεων, το συναίσθημα της σταθερότητας και της ψυχραιμίας διαμορφώνει το χαρακτήρα αναπτύσσει την προσωπικότητα προετοιμάζει για τη ζωή των ενηλίκων εξωτερικεύει τον εσωτερικό κόσμο των παιδιών αναπτύσσει την πρωτοβουλία, το θάρρος μεταφέρει τον πολιτισμό από γενιά σε γενιά Αλλά συνήθως για τους μεγάλους το παιχνίδι των παιδιών είναι: θορυβώδες ενοχλητικό αφελές χάσιμο χρόνου ο κόσμος των ενηλίκων σε μικρογραφία λεπτεπίλεπτο χαριτωμένο Είπαν «Το παιχνίδι είναι αποτέλεσμα της υπερβολικής ενεργητικότητας, η οποία συσσωρεύεται στο παιδί και πρέπει να ελευθερωθεί.» Herbert Spencer, φιλόσοφος και ψυχολόγος του 19ου αιώνα «Το παιχνίδι των παιδιών αντανακλά την πορεία της εξέλιξης από την προϊστορική εποχή ως σήμερα.» G. Stanley Hall, ψυχολόγος που ανέπτυξε τη θεωρία της “Ανακεφαλαίωσης” στις αρχές του 20ού αιώνα «Το παιχνίδι είναι προϊόν φαντασίας και ασυνειδήτου.» Sigmund Freud, «πατέρας» της ψυχανάλυσης

Γεια σας! Είμαι σχετικά νέα στο forum και θέλω τη βοήθεια σας. Έχω ένα γιο 22 μηνών, τον οποίο αποφασίσαμε φέτος να μη στείλουμε σε παιδικό σταθμό, αφενός μεν γιατί μας φαίνεται μικρός ακόμα για να "πάει σχολείο" και αφετέρου για να μην έχουμε το πρόβλημα με τις ιώσεις (έχω και μία κόρη 5 μηνών), αφού κι εγώ έχω ακόμα άδεια. Όμως ο μικρός όλη μέρα στο σπίτι, είναι θηρίο και στο τέλος καταλήγει να κάνει μόνο σκανταλιές και αταξίες. Θα ήθελα, λοιπόν, να ρωτήσω τόσο εκπαιδευτικούς (θα εκτιμούσα ιδιαίτερα τη συμβουλή της Μαρίας Στυλιανάκη) όσο και πιο έμπειρες μανούλες για το πως θα μπορούσα να τον απασχολήσω δημιουργικά στο σπίτι, τι κάνουν τα παιδία της ηλικίας του στον παιδικό σταθμό. Ποιες δραστηριότητες είναι κατάλληλες για την ηλικία του, γιατί ακόμα για παράδειγμα δεν μπορεί να ζωγραφίσει - πιο πολύ ενδιαφέρεται να ανακατεύει τους μαρκαδόρους, παρά να ζωγραφίσει - μουντζουρώσει στο χαρτί.

Γιναμε δυο ετων κ σκεφτομουν μηπως θα μπορουσαμε να πηγαιναμε καπου την μικρη μας τα απογευματα για να κανει κατι. Τα πρωινα την κραταει μια κυρια σπιτι, οποτε σκεφτομουν οτι θα της εκανε καλο αν την πηγαινα καπου μια-δυο φορες την εβδομαδα με αλλα παιδακια. Στην αρχη σκεφτομουν το ωδειο Νακας που εχει ειδικα τμηματα για νηπια, αλλα δυστυχως ειναι στο κεντρο κ δεν μας βολευουν οι ωρες. Μηπως ξερει κανεις κατι αναλογο στα νοτια προαστια, Γλυφαδα, Βουλα, μεχρι κ Βαρκιζα? Σκεφτομουν για μουσικοκινητικη ή δε ξερω τι αλλη δημιουργικη απασχοληση υπαρχει για αυτες τις ηλικιες....

Καλησπερα σας. Θα ηθελα να μαθω μερικες ιδεες και προτασεις το πως ασχολειστε εσεις με τα πιτσιρικια σας (γυρω στα 2.5-3 ετων). Εμεις γυρναμε στο σπιτι πτωματα απ τη δουλεια...και γενικα δεν εχουμε καποιες συγκεκριμενες ασχολιες να κανουμε με την μπέμπα. Λιγο με τα παιχνιδια της...κανα παραμυθακι...τετοια πραματα. Τι πιο δημιουργικο μπορει να κανει κανεις που να ευχαριστει και το παιδακι ? Ευχαριστω