Αναζήτηση στο φόρουμ

Δεν ξέρω αν ειναι το σωστό σημείο, αλλά δε μου έρχεται και καλύτερη ιδέα, αν κάνω λάθος, πείτε μου. Προ κάποιων εβδομάδων, και εγώ και ο σύζυγος χάσαμε τις δουλειές μας σε μία πολυεθνική, η δική μου θέση καλοπληρωμένη σε σχέση με το μέσο μισθό, του συζύγου πολύ καλοπληρωμένη. Στην αρχή (προ Χριστουγέννων) αναρωτήθηκα μήπως πρέπει να ψάξουμε έξω, ο σύζυγος ήταν κάθετος πως όχι (είναι μεγάλη ιστορία, πώς θα προσαρμοστούν τα παιδιά, εδώ έχουμε καλό επίπεδο ζωής), αλλά δεν έπαψε και να γκρινιάζει: δε θα βρω τίποτα, όλα είναι χάλια κλπ κλπ. Με τα πολλά βρήκα δουλειά, χειρότερη από αυτή που είχα οικονομικά, αλλά πάλι καλή, και προσπάθησα να δω τα θετικά: αλλαγή αντικειμένου με πιο πολλές προοπτικές μελλοντικά, καλό περιβάλλον (πριν ήταν όντως χάλια από στρες) κλπ. Με το σύζυγο πάντα να γκρινιάζει... Τώρα ο σύζυγος είναι κοντά στο να βρει και αυτός δουλειά. Πάλι όχι τόσο καλή όσο πριν, αλλά σίγουρα καλά χρήματα και με καλές προοπτικές, σε μεγάλη σοβαρή πολυεθνική. Και τώρα, πάνω που έλεγα ότι θα ηρεμήσουμε, είχε κάποια επαφή με μία μεγάλη εταιρεία στο εξωτερικό και ξαφνικά κόλλησε από το πουθενά με το έξω και κοντεύω να τρελαθώ πλέον. Αν και δε μου αρέσει η ιδέα, γιατί δεν έχουμε συγγενείς για βοήθεια και άντε να μείνω μόνη στη χώρα με 3 παιδιά και δουλειά, το μόνο λογικό που βλέπω αν επιμείνει, είναι να φύγει ένα χρόνο μόνος, να βεβαιωθεί ότι όλα είναι καλά, να βρει σπίτι, περιοχή να βολεύει από σχολεία κλπ, να προετοιμαστούν και τα παιδιά εντατικά στα Αγγλικά, και μετά αν είναι σίγουρος ότι όλα θα πάνε καλά, να ακολουθήσουμε. Εκείνος, θέλει να ψάξουμε και οι δύο άμεσα, και να φύγουμε το καλοκαίρι. Πέρα του ότι αμφιβάλω αν γίνεται, δεν μπορώ να φανταστώ παιδιά Δημοτικού να τα πετάω το καλοκαίρι σε μια χώρα που δεν μπορούν να συνεννοηθούν καλά καλά, σε ένα σχολείο αγγλόφωνο, με babysitter που μόλις θα γνωρίσουν και που δε θα μπορούν καλά καλά να μιλήσουν μαζί της, και να ξεκινάμε και οι 2 γονείς κατευθείαν με τα ωράρια και το ζήλο που απαιτούνται σε νέες θέσεις εργασίας. Είμαι εγώ περίεργη; Αν δεν είχαμε τίποτα εδώ, ή χωρίς μικρά παιδιά, είμαι η πρώτη που θα έφευγα. Αλλά με παιδιά, δουλειά εδώ, και καλό σπίτι που δεν έχει πια καν δάνειο, παίρνεται μια απόφαση έτσι στα γρήγορα; Υπόψιν ότι ο σύζυγος δεν είναι γενικά περιπετειώδης τύπος, δύσκολα προσαρμόζεται σε αλλαγές.

Ανοίγω όπως μου σύστησαν ξεχωριστό θέμα. είναι καλό να μοιραστούν και άλλοι εδώ εμπειρίες για τις επαφές που είχαν με τους γιατρούς - κλινικές / μονάδες, αλλά και τις εντυπώσεις που είχαν με αυτούς / αυτές. Ας ξεκινήσω με την δικιά μας ιστορία. Είμαστε ένα ζευγάρι που μένει στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στην Γερμανία. Εδώ η νομοθεσία δεν επιτρέπει την δωρεά γενετικού υλικού κι αυτό οδηγεί κάθε ζευγάρι να απευθυνθεί σε άλλες χώρες που το επιτρέπουν. Οπότε μονόδρομος για να πάρεις πληροφορίες είναι μέσω γνωστών, συγγενών και φίλων ή και το διαδίκτυο (γι' αυτό και γραφτήκαμε στο φόρουμ). γνωστοί και συγγενείς μας σύστησαν τρεις γιατρούς - κέντρα εξωσωματικής. Μετά την επικοινωνία με αυτά νιώθουμε πως οι περισσότεροι μας κοιτάνε σαν πολύ χοντρά πορτοφόλια, που φαίνεται πως έχουμε χοντρότερα από τα πορτοφόλια που έχει κάθε άλλο ζευγάρι που μένει όμως μόνιμα στην Ελλάδα και θα εξηγήσω παρακάτω γιατί το λέω αυτό. Αναμενόμενο για ένα ζευγάρι που θέλει να κάνει μια τέτοια προσπάθεια και μένει μακριά από τον υποψήφιο γιατρό είναι να έχει μια πρώτη έστω τηλεφωνική επικοινωνία μαζί του. Έστω να μάθεις το συνολικό κόστος της εξωσωματικής (και τι περιλαμβάνει αυτό το κόστος), κόστος επίσκεψης κι αν θέλει να μας ρωτήσει κάτι για το ιστορικό ώστε να του απαντήσουμε και να κλείσουμε κάποιο ραντεβού. Λογικό θα μου πείτε αφού δεν μπορούμε να βρεθούμε για όλα αυτά άμεσα στο ιατρείο -κλινική του/της. Μιλήσαμε, ή μάλλον σωστότερα προσπαθήσαμε να μιλήσουμε, και με τους τρεις γιατρούς που μας σύστησαν μέχρι τώρα όπως είπα. [edit admin απομάκρυνση επωνυμιών] Για τον [edit admin] είχαμε ακούσει καλά λόγια από δύο φιλικά ζευγάρια που είχαν επιτυχείς δίδυμες κυήσεις (γέννησαν κανονικά). Μιλήσαμε με την γραμματεία του, εξηγώντας πιο είναι το ζήτημά μας. Μας είπαν με πολύ φιλικό τρόπο πως θέλει 250 € για να μας μιλήσει μέσω τηλεφώνου ή skype για να μας πει τιμές και το τι παρέχεται σε αυτές τις τιμές και το τι καλύπτει. Επιμείναμε να μάθουμε αλλά δεν μπορούσε να ξέρει. Βάλαμε λοιπόν συγγενικό άτομο να καλέσει από Ελλάδα και της απάντησαν τις βασικές πληροφορίες από την Γραμματεία και το Λογιστήριο. 220 ευρώ είναι η πρώτη επίσκεψη και 5500 € είναι για κάθε εμβρυομεταφορά με δωρεά γενετικού υλικού και για τους δύο (δωρεά εμβρύων). Το ίδιο μας επιβεβαίωσαν όταν ζητήσαμε να μιλήσουμε με το ταμείο και το λογιστήριο. Για τον κ. [edit admin] επίσης είχαμε ακούσει πολύ καλά λόγια από συγγενή μας που στενή φίλη έκανε επιτυχή εξωσωματική με δίδυμα (γέννησε κανονικά). Μιλήσαμε λοιπόν με την γραμματεία του, εξηγώντας πιο είναι το ζήτημά μας. Μας είπαν με πολύ φιλικό τρόπο και αυτοί πως θα μιλήσει με τον γιατρό και θα μας πει αφού κράτησε κάποια στοιχεία. Την επόμενη μέρα χτύπησε το σταθερό μας από Ελλάδα και το νούμερο μας φάνηκε γνωστό. Ήταν από το ιατρείο του γιατρού και μας ενημέρωναν πως πρέπει να πληρώσουμε 400 € για να μιλήσει μαζί μας μέσω τηλεφώνου ή skype για να μας πει τιμές και το τι παρέχεται σε αυτές τις τιμές και το τι καλύπτει (γιατί αυτά δεν μπορούσε να μας τα πει η γραμματέας, γιατί διαφέρουν σε κάθε περίπτωση ή φορά - ούτε καν για το κόστος επίσκεψης). Βάλαμε πάλι λοιπόν συγγενικό άτομο να καλέσει από Ελλάδα και της απάντησαν τις βασικές πληροφορίες από την Γραμματεία. Η ίδια γραμματέας λοιπόν δεν είχε την απάντηση αλλά ενημέρωσε το συγγενικό μας πρόσωπο, πως θα πάρει πίσω να πει τις τιμές αφού πρώτα μιλήσει με τον γιατρό. Πράγματι μετά από λίγες ώρες πήραν τηλέφωνο και οι τιμές. 150 ευρώ είναι η πρώτη επίσκεψη και 5000 € είναι για κάθε εμβρυομεταφορά με δωρεά γενετικού υλικού και για τους δύο (δωρεά εμβρύων). Να αναφέρω πως ότι γράφω μέχρι εδώ, αλλά και ότι πω παρακάτω δεν έχει να κάνει κάτι με το πόσο επαγγελματικά ή μη βλέπουν κάποιοι γιατροί ή κλινικές τους ασθενείς, όπως επίσης και το πόσο καλοί είναι στην δουλειά τους. Μεταφέρω απλά τα πραγματικά γεγονότα, όπως τα ζήσαμε. Πριν και από τους δύο γιατρούς είχαμε επικοινωνήσει και με το [edit admin] . Εκεί εξηγώντας από που καλούμε και το τι θέλαμε μας συνέδεσαν με το τμήμα που έχει για τα άτομα από το εξωτερικό. Εκεί μας πληροφόρησαν για κάποια πράγματα αρχικά και μας έστειλαν κι ένα email με τις τιμές και τα κόστη (πολύ μικρότερα από των άλλων δύο), όπως και τα πακέτα που υπάρχουν. Επίσης κλείσαμε κι ένα ραντεβού μέσω τηλεφώνου ή skype (τελικά ήταν μέσω skype) με την κυρία [edit admin] , χωρίς να απαιτήσουν αντίτιμο. Μας κάλεσαν λοιπόν και μιλήσαμε παραπάνω από μισή ώρα. Αρχικά με την γιατρό που έχοντας κάποιες αρχικές πληροφορίες για το ιστορικό μας, απάντησε σε ερωτήματα μας (ακόμα κι αν στα αυτιά των επιστημόνων μπορεί να μοιάζανε ανούσια ή μικρής σημασίας) και μας εξήγησε κάθε βήμα του ιατρικού μέρους της μεθόδου. μετά μιλήσαμε και με την υπεύθυνη που μας είχε στείλει και τα email (βρισκόταν κι αυτή στο ραντεβού) και μας εξήγησε άλλα διαδικαστικά θέματα. Μπορώ να πω πως νιώσαμε και οι δύο σαν να είμαστε μέσα στο ιατρείο και την κλινική και κάναμε μια πρώτη επαφή σε ένα πολύ θερμό και φιλικό κλίμα. Μετά από την αρχική αυτή εμπειρία είναι λογικό, να μας ξένισε και να βάλουμε όλους τους παράγοντες σε μια ζυγαριά, για το πως μας αντιμετώπισαν οι άλλοι δύο γιατροί. Μπορεί και άλλοι γιατροί πράγματι να ζητούν χρήματα για να μιλήσουν σε ασθενείς που είναι σε απόσταση, αλλά εμείς δεν είχαμε άλλον τρόπο να μάθουμε έστω και τα βασικά. Σίγουρα δεν θεωρήσαμε σωστό ή απλό να πληρώσουμε για να μάθουμε την τιμή που θα πληρώσουμε για να κάνουμε κάτι στο μέλλον. Για κάποιους μπορεί να είναι λογικό και σωστό, αλλά για εμάς δεν ήταν εφικτό. Θα χαρούμε να διαβάσουμε και από άλλους γνώμες ή εμπειρίες. Θα ξαναπώ πως το κείμενο αυτό δεν γράφηκε με καμία πρόθεση να βλάψει κανέναν ούτε προσωπικά μα ούτε και επαγγελματικά, απλά μεταφέρει πραγματικά γεγονότα. Με τους δύο από τους γιατρούς δεν ήταν εφικτό άλλωστε να έχουμε άμεση επαφή, γιατί μέσω της έμμεσης επαφής μας μετέφεραν εξ αυτών αυτά που γράφουμε πιο πάνω. ---- Γειά σας, θα θέλαμε να σημειώσουμε ότι έχει γίνει επεξεργασία δημοσίευσης - έχουν απομακρυνθεί οι επωνυμίες πρίν την δημοσίευση του κειμένου στα πλαίσια της προέγκρισης δημοσιεύσεων νέων μελών. Υπενθυμίζουμε σε επόμενους συμμετέχοντες στην συζήτηση ότι δεν επιτρέπεται η αναφορά σε επωνυμίες με δυσφημιστικούς χαρακτηρισμούς, εξαιτίας του νομικού πλαισίου που ισχύει στην Ελλάδα. Θα είναι φυσικά σκόπιμη η ανάδειξη ανεπιθύμητων πρακτικών & η αντίστοιχη ευαισθητοποίηση, στα πλαίσια της ικανοποίησης ή όχι, του πολίτη ως καταναλωτή - ειδικά σε σύγκριση και αντιπαράθεση με πρακτικές που υπάρχουν στο εξωτερικό. Για την εκπλήρωση αυτού του σκοπού, πιστεύουμε ότι δεν είναι απαραίτητη η αναφορά στην επωνυμία - φυσικά όμως και εάν το επέτρεπε ο νόμος, θα το επιτρέπαμε και εμείς. Ευχαριστούμε εκ των προτέρων για την κατανόηση! 18/7/18 Τέλος ανακοίνωσης διαχείρισης ------

Καλησπερα, μπαινω απευθειας στο θεμα, θελω να παω να σπουδασω στο εξωτερικο δραματικη σχολη για ηθοποιος και ετσι να προσπαθησω για τηλεοραση, σινεμα κ.λ.π και εχω καταληξει για Σκωτια(εαν θελεται προτείνετε καποια αλλη χωρα. Το θεμα ειναι το θελω παρα πολυ και ειμαι σιγουρος οτι θα το καταφερω αλλα εαν δεν καταφερω να περασω στην audition τι θα κανω???(εας με βοηθησει καποιος εαν καταλαβαίνει τι εννοω!) μετα θελω να κανω και αλλες ερωτησεις αλλα ας πιαστουμε απο ενα θεμα πρωτα. Ευχαριστω!