sos η πιο δυσκολη στιγμη της ζωης μου

[maraki2210!]

καλησπερα σας,συγνωμη αν εχω κανει καποιο λαθος η αν εχω επιλεξει λαθος ειδος συζητησης,αλλα ειναι η πρωτη φορα που γραφω σε φορουμ (αν και πιστευω ειμαι στο σωστο),και αυτο γιατι ειμαι σε μια πολυ συσκολη κατασταση,ειμαι 21 και ειμαι με τον συντροφο μου μαζι εδω και 8 μηνες ειμαστε στην ιδια ηλικια,η τελευταια μου περιοδος ηταν στις 9/7 και πλεον ειμαι 6 εβδομαδων εγκυος,εχω παει σε γυναικολογο αι εχω κανει και β χοριακη επομενως ειναι σιγουρο,δεν με τρομαζει η μητροτητα,αυτο που με τρομαζει και με κανει να φοβαμαι ειναι οτι σπουδαζω και εχω δυο χρονια ακομα μεχρι το τελοσ της σχολης μου,επειτα η σχεση μου με το αγοριμ ου δεν εχει δοκιμαστει δεν εχουμε συγκατικισει μετα ειναι το οικονομικο θεμα εκεινος δουλευει και εχει εναν αρκετα σεβαστο μισθο για την εποχη,αλλα εγω φοβαμαι μηπως με ολη αυτη την πιεση του μωρου του σπιτιου της δουλειας της σχολης μου μεινω μονη μου με ενα παιδι στο χερι χωρις δουλεια χωρις τιποτα,εκεινος δεν θελει να κανω διακοπη της κυησεως μου γιατι το θελει,ομως εγω ειλικρινα παλευω με την λογικη μου και το συναισθημα μου...

[belleblue]

Μόνο εσύ μπορείς να πάρεις τέτοια απόφαση. Εγώ κάποτε σε τέτοια φάση δεν είχα καμία αμφιβολία.

Δεν ηταν απο ατυχημα, ειχε εκσπερματισει μέσα χωρίς να με ρωτήσει, σε ημ/νία οχι γόνιμη κ είχα θεωρήςει οτι δεν υπήρχε κίνδυνος οπότε δεν πήρα χάπι.  (Ελλειπής ενημέρωση; ανωριμότητα;)

Παροτι  ημουν σε σχεση, δεν ημουν ώριμη να γίνω μαμά κ ήμουν σιγουρη οτι ουτε κ αυτός οπότε έκανα διακοπή κύησης.

Εκείνος ήθελε κ πίστευε οτι ηταν ώριμος. 

9 μήνες μετά που δεν είχε ξεπεράσει την απόφαση μου έγινε και βίαιος (δεν ηταν πριν) σε σημείο να έχω περάσει σοκ. 

 

Κάποιοι άνθρωποι είναι νωρις ώριμοι, και οι γάμοι τους κρατανε κ κάνουν πολλά παιδιά. 

Είναι μεγάλη τύχη να έχεις ωριμότητα εσυ κ καλό σύντροφο νωρίς...!!! 

το οικονομικό φυσικά είναι σημαντικό , πρώτα από όλα είναι εάν θα μπορούσες να φανταστείς τον εαυτό σου με αυτό τον ανθρωπο για παααρα πολλά χρόνια- όλη σου την ζωή. 

 

 

[ΧρύσαΜ]

12 ώρες πρίν, maraki2210! είπε:

καλησπερα σας,συγνωμη αν εχω κανει καποιο λαθος η αν εχω επιλεξει λαθος ειδος συζητησης,αλλα ειναι η πρωτη φορα που γραφω σε φορουμ (αν και πιστευω ειμαι στο σωστο),και αυτο γιατι ειμαι σε μια πολυ συσκολη κατασταση,ειμαι 21 και ειμαι με τον συντροφο μου μαζι εδω και 8 μηνες ειμαστε στην ιδια ηλικια,η τελευταια μου περιοδος ηταν στις 9/7 και πλεον ειμαι 6 εβδομαδων εγκυος,εχω παει σε γυναικολογο αι εχω κανει και β χοριακη επομενως ειναι σιγουρο,δεν με τρομαζει η μητροτητα,αυτο που με τρομαζει και με κανει να φοβαμαι ειναι οτι σπουδαζω και εχω δυο χρονια ακομα μεχρι το τελοσ της σχολης μου,επειτα η σχεση μου με το αγοριμ ου δεν εχει δοκιμαστει δεν εχουμε συγκατικισει μετα ειναι το οικονομικο θεμα εκεινος δουλευει και εχει εναν αρκετα σεβαστο μισθο για την εποχη,αλλα εγω φοβαμαι μηπως με ολη αυτη την πιεση του μωρου του σπιτιου της δουλειας της σχολης μου μεινω μονη μου με ενα παιδι στο χερι χωρις δουλεια χωρις τιποτα,εκεινος δεν θελει να κανω διακοπη της κυησεως μου γιατι το θελει,ομως εγω ειλικρινα παλευω με την λογικη μου και το συναισθημα μου...

Νομίζω είμαι το καταλληλότερο άτομο να σου απαντήσω. Είμαι 21 χρόνων, το ίδιο και το αγόρι μου. Είμαστε και οι δυο φοιτητές και μάλιστα μακριά από την πόλη μας (εγώ Πάτρα, αυτός Κοζάνη και ειμαστε και οι 2 από Αθήνα). Με το που έμαθα ότι είμαι έγκυος και εφ' όσων αποφασίσαμε ότι θα το κρατήσουμε έκανε διακοπή των σπουδών του και μπήκε στρατό. Οι γονείς μας δεν είναι ευκαταστατοι, το αντίθετο μάλιστα. Αλλά δεν θα το αντεχαμε να τι ρίξουμε!!!! Το μόνο που μου είπαν είναι να μην παρατήσω τη σχολή μου. Δεν είχα σκοπό να την αφήσω εννοείται!!! Έκανα αίτηση για μεταγραφή, αν σπουδάζεις αλλού τη δικαιούσαι κι εσύ λόγω εγκυμοσίνης. Όποτε και να στείλεις τα χαρτιά σου θα στα δεχτούν. Κι αν μια στο εκατομμύριο δε μου τη δεχτούν, θα διαβάσω και θα πάω στην εξεταστική να δώσω κανονικά.. Αρχικά συμφωνήσαμε να μείνουμε με τη μαμά του, μέχρι να μπορέσουμε να συντηρήσουμε δικό μας σπίτι. Θα ζοριστούμε πολύ το ξέρω και με φοβίζει αυτό πάρα πολύ.... Τα έξοδα για εξετάσεις κάθε μήνα και τα σχετικά (φάρμακα, βιταμίνες κλπ) δεν είναι τοσα πολλά.. Πάνω από 100€ δε σου πάνε... Εγώ από το χαρτζιλίκι μου τα πλήρωνα όλα γιατί δεν ηθελα να πω ακομα στους γονείς μου ότι είμαι έγκυος. Επίσης, αν επιλέξεις να πας σε δημόσιο νοσοκομείο, ούτε τα έξοδα της γέννας θα σου βγουν πολλά!! Για γέννα σε δημόσιο νοσοκομείο, συν τα καρότσια, κουνιες, μπιμπερό κλπ θα σου πάνε γυρω στα 1000€. Δε στα λέω από το μυαλό μου αυτά, τα έχω ψάξει, μοας και τώρα είμαι 32 εβδομάδων. Να θυμάσαι ότι το σημαντικότερο όλων είναι ότι το αγόρι σου είναι δίπλα σου!!! Και αν έχεις και τους γονείς σου να σε στηρίζουν δεν έχεις να φοβάσαι κάτι. Θα ζοριστείς, αλλά θα τα καταφέρεις. Επιπλέον, και να χωρίσετε με το αγόρι σου (που το απευχομαστε) 1ον) δεν σημαίνει ότι θα παρατήσει και το παιδί και 2ον) και να το παρατήσει είσαι πολλή νέα και έχεις πολλή ενέργεια μέσα σου για να τα καταφέρεις!! Ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία θα είσαι. Μην κάνεις κάτι που θα το μετανιώσεις...

[ΑΡΓΚ]

13 ώρες πρίν, maraki2210! είπε:

καλησπερα σας,συγνωμη αν εχω κανει καποιο λαθος η αν εχω επιλεξει λαθος ειδος συζητησης,αλλα ειναι η πρωτη φορα που γραφω σε φορουμ (αν και πιστευω ειμαι στο σωστο),και αυτο γιατι ειμαι σε μια πολυ συσκολη κατασταση,ειμαι 21 και ειμαι με τον συντροφο μου μαζι εδω και 8 μηνες ειμαστε στην ιδια ηλικια,η τελευταια μου περιοδος ηταν στις 9/7 και πλεον ειμαι 6 εβδομαδων εγκυος,εχω παει σε γυναικολογο αι εχω κανει και β χοριακη επομενως ειναι σιγουρο,δεν με τρομαζει η μητροτητα,αυτο που με τρομαζει και με κανει να φοβαμαι ειναι οτι σπουδαζω και εχω δυο χρονια ακομα μεχρι το τελοσ της σχολης μου,επειτα η σχεση μου με το αγοριμ ου δεν εχει δοκιμαστει δεν εχουμε συγκατικισει μετα ειναι το οικονομικο θεμα εκεινος δουλευει και εχει εναν αρκετα σεβαστο μισθο για την εποχη,αλλα εγω φοβαμαι μηπως με ολη αυτη την πιεση του μωρου του σπιτιου της δουλειας της σχολης μου μεινω μονη μου με ενα παιδι στο χερι χωρις δουλεια χωρις τιποτα,εκεινος δεν θελει να κανω διακοπη της κυησεως μου γιατι το θελει,ομως εγω ειλικρινα παλευω με την λογικη μου και το συναισθημα μου...

 

Ακούγεται σκληρό αυτό που θα πω, αλλά όπως σωστά σκέφτεσαι, τη δυσκολία της εγκυμοσύνης και της μητρότητας ειδικα σε ανύπαντρο ζευγάρι, είναι της μαμάς. Η απόφαση είναι δική σου και πρέπει να είσαι και προετοιμασμένη ότι μπορεί ποτέ να μην ζήσετε όλοι μαζί σαν οικογένεια, η σχέση είναι ακόμη νέα και θα δοκιμαστεί και σκληρά. Μακάρι να μείνετε μαζί, ή να είναι παρών ο μπαμπάς έστω στη ζωή του μωρού, αλλά εγγυήσεις δεν υπάρχουν.

Κάνε ένα διάλειμμα λίγων ημερων να σκεφτείς εσύ τι θες. Και μην έχεις τύψεις ό,τι και να αποφασίσεις. Συζήτησε το και με την οικογένειά σου.

Αν αποφασίσεις να φέρεις στον κόσμο το μωρό, άρχισε να προγραμματίζεις. Ας πούμε ποιος θα προσέχει το μωρό για να συνεχίσεις τις σπουδές σου (υπάρχει γιαγιά, θεία, ψάχνεις για παιδικό σταθμό, υπάρχει βοήθεια εκεί που σποδάζεις κλπ), αν θα μείνετε μαζί με το φίλο σου ή όχι, αν υπάρχει δυνατότητα για αρχή να μείνεις με την οικογένειά σου κλπ κλπ.

 

[ΧρύσαΜ]

5 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

 

Ακούγεται σκληρό αυτό που θα πω, αλλά όπως σωστά σκέφτεσαι, τη δυσκολία της εγκυμοσύνης και της μητρότητας ειδικα σε ανύπαντρο ζευγάρι, είναι της μαμάς. Η απόφαση είναι δική σου και πρέπει να είσαι και προετοιμασμένη ότι μπορεί ποτέ να μην ζήσετε όλοι μαζί σαν οικογένεια, η σχέση είναι ακόμη νέα και θα δοκιμαστεί και σκληρά. Μακάρι να μείνετε μαζί, ή να είναι παρών ο μπαμπάς έστω στη ζωή του μωρού, αλλά εγγυήσεις δεν υπάρχουν.

Κάνε ένα διάλειμμα λίγων ημερων να σκεφτείς εσύ τι θες. Και μην έχεις τύψεις ό,τι και να αποφασίσεις. Συζήτησε το και με την οικογένειά σου.

Αν αποφασίσεις να φέρεις στον κόσμο το μωρό, άρχισε να προγραμματίζεις. Ας πούμε ποιος θα προσέχει το μωρό για να συνεχίσεις τις σπουδές σου (υπάρχει γιαγιά, θεία, ψάχνεις για παιδικό σταθμό, υπάρχει βοήθεια εκεί που σποδάζεις κλπ), αν θα μείνετε μαζί με το φίλο σου ή όχι, αν υπάρχει δυνατότητα για αρχή να μείνεις με την οικογένειά σου κλπ κλπ.

Είναι λίγο φοβιστικά αυτά που λες... Και δοκιμασμένη να ήταν η σχέση τους, δε θα μπορούσε κανείς να τους εγγυηθεί ότι θα ήταν όλα καλά! Εγώ που δεν έχω στον ήλιο μοίρα, που ακόμα σπουδάζω, που οι γονείς μου δεν είναι χρεωμένοι μέχρι το λαιμό και μέχρι στιγμής όλα βαίνουν καλώς, δόξα τω Θεώ! Υπάρχουν στο φόρουμ και πολλή μικρότερες που τα κατάφεραν. Προφανώς, αυτά τα αρνητικά που σκέφτεσαι τα έχει σκεφτεί και η ίδια, οπότε δε χρειάζεται να την τρομάζουμε περισσότερο. Ας της δείξουμε ότι υπάρχει και η προοπτική να πανε όλα καλά κι ας μη γελοιόμαστε, τα δυο ενδεχόμενα είναι ισοπίθανα!!!

[tzenaki1982]

Αχ βρε κοριτσι....γιατι επρεπε να μεινεισ εγκυοσ και μετα να τα σκεφτεισ ολα αυτα??? 

Γιατι επρεπε να μπεισ σε τετοιο δίλλημα???

Γιατι δεν προσεχατε???

Γιατι να κανεισ τετοιο κακο στον σωμα σου κ στην ψυχη σου...και στο μωρο σου??

[ΑΡΓΚ]

4 ώρες πρίν, ΧρύσαΜ είπε:

Είναι λίγο φοβιστικά αυτά που λες... Και δοκιμασμένη να ήταν η σχέση τους, δε θα μπορούσε κανείς να τους εγγυηθεί ότι θα ήταν όλα καλά! Εγώ που δεν έχω στον ήλιο μοίρα, που ακόμα σπουδάζω, που οι γονείς μου δεν είναι χρεωμένοι μέχρι το λαιμό και μέχρι στιγμής όλα βαίνουν καλώς, δόξα τω Θεώ! Υπάρχουν στο φόρουμ και πολλή μικρότερες που τα κατάφεραν. Προφανώς, αυτά τα αρνητικά που σκέφτεσαι τα έχει σκεφτεί και η ίδια, οπότε δε χρειάζεται να την τρομάζουμε περισσότερο. Ας της δείξουμε ότι υπάρχει και η προοπτική να πανε όλα καλά κι ας μη γελοιόμαστε, τα δυο ενδεχόμενα είναι ισοπίθανα!!!

Εγγυησεις δεν εχει ποτε. Αλλα μονη της λεει η κοπελα οτι η σχεση δεν ειναι δοκιμασμενη. Για μενα να σου πω πιο πολυ μετρα αν η κοπελα μονη της η με την υποστηριξη των δικων της νιωθει οτι θα τα βγαλει περα και οτι το θελει το παιδι. Απλα ειναι λογικο αυτο που σκεφτεται, οντως μπορει να μην ταιριαζει με τον φιλο της, η αυτος να αλλαξει γνωμη. Πρεπει να το σκεφτει μονη το θεμα, τι θελει η ιδια να κανει, μην νιωσει τυψεις και πιεση απο κανεναν προς καμια κατευθυνση.

[Αναιδα]

Μαρακι , μπορει μια σχεση να ειναι  μακροχρονια και δοκιμασμενη,  και μετα το γαμο  ή  το παιδι ή   απο μια οικονομικη δυσκολια ή απο παρεμβασεις  συγγενων ή  απο παρεμβαση τριτου προσωπου ή απο ασυμφωνια χαρακτηρα που διαπιστωνεται καθυστερημενα ή απο ρουτινα η.....η ....η .....,   να διαλυθει . Τα παραδειγματα δυστυχως ειναι παρα πολλα και σαν πολυ μεγαλυτερη σου που ειμαι,   τα εχω δει.  Χρονιες σχεσεις, δοκιμασμενες,  που ποτε κανεις δεν το φανταζοταν, διαλυθηκαν.  

  ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΓΓΥΗΣΗ . 

 

Υπαρχει ομως και η αλλη πλευρα , που βλεπω κανενας δεν την αναφερει, Μετα  απο μια εκτρωση το πιο πιθανο ειναι μια καλη  σχεση να χαλασει, αργα η γρηγορα    Το εχω δει στις περισσοτερες φορες. Για πολλους λογους. Ενας απο αυτους,  ηταν οτι η  γυναικα  δεν μπορεσε να σηκωσει το βαρος της εκτρωσης και μεταβιβασε εξ ολοκληρου την ευθυνη  στον αντρα που την οδηγησε εμμεσα η αμεσα σε αυτην.   Το ιδιο μπορει να συμβει και απο το αλλο φυλο,  οπως εγραψε η  κοπελα παραπανω .  

     Επισης υποσυνειδητα,  αν οχι συνειδητα, η αποφαση αυτη ερμηνευεται  σαν  απορριψη απο το συντροφο που θελει  να κρατησει το παιδι.Η εκτρωση θα δημιουργησει  μεγαλες προστριβες στο ζευγαρι  και θα ειναι παντα το μελανο  σημειο.  Θα σημαδεψει την ψυχη σας.

 

Η ζωη ειναι ενας συνεχομενος αγωνας, που μπροστα μας θα  εμφανιζονται παντα δυσκολιες, αλλα και χαρες.Αναλογα με το πως θα διαχειριστουμε τις δυσκολες καταστασεις  διαμορφωνουμε τον χαρακτηρα μας, την ψυχικη μας ισορροπια και  χτιζουμε την ευτυχια μας ή την δυστυχια μας. Δεν   μπορω να καταλαβω γιατι θα πρεπει να  αντιμετωπιζουμε σαν δυσκολια τον ερχομο ενος παιδιου  και  να το σκοτωνουμε. Ειναι ζωη,  ειναι το ιδιο παιδι μας, αλλα   δεν το εχουμε δει ακομα. Εμεις το δημιουργησαμε και αυτο θα πρεπει να μας χαροποιει. 
Ενα μωρο ειναι ευτυχια οποτε και να ερθει.

 

Ζωντανο παραδειγμα της αντιθετης πλευρας ειναι  η ΧρυσαΜ.  Χαρουμενη, ευτυχισμενη αντιμετωπιζει με αισιοδοξια τον ερχομο του παιδιου και αυτο της δινει μεγαλη δυναμη να μπορεσει να ξεπερασει οποιαδηποτε δυσκολια και να την βαλει σε δευτερη μοιρα.  Και ειμαι σιγουρη οτι οσο πλησιαζει η ωρα τοσο πιο χαρουμενη  γινεται. Ξεχνας τα παντα. Μεταφερεσαι σε ενα αλλον κοσμο φανταστικο. Ολα τα υπολοιπα σου φαινονται μικρα μπροστα στη ζωη που φερνεις.  Αυτη  ειναι η φυση μας. Αν καποια γυναικα δεν νιωθει ετσι υπαρχει κατι μεσα της που την θλιβει  και μπορει να μην  το εχει εντοπισει καν. Η δυστυχια ή η  ευτυχια   πηγαζει  απο μεσα μας,  τον ιδιο τον εαυτο μας. Το παιδι απλα συμπληρωνει τα συναισθηματα μας. 

 

 

 

 

 

 

Επεξεργάστηκαν 16 Αυγούστου,2017 by ΛΕΜΟΝΙΑ2

[maraki2210!]

On 15/8/2017 at 0:48 ΜΜ, ΧρύσαΜ είπε:

Νομίζω είμαι το καταλληλότερο άτομο να σου απαντήσω. Είμαι 21 χρόνων, το ίδιο και το αγόρι μου. Είμαστε και οι δυο φοιτητές και μάλιστα μακριά από την πόλη μας (εγώ Πάτρα, αυτός Κοζάνη και ειμαστε και οι 2 από Αθήνα). Με το που έμαθα ότι είμαι έγκυος και εφ' όσων αποφασίσαμε ότι θα το κρατήσουμε έκανε διακοπή των σπουδών του και μπήκε στρατό. Οι γονείς μας δεν είναι ευκαταστατοι, το αντίθετο μάλιστα. Αλλά δεν θα το αντεχαμε να τι ρίξουμε!!!! Το μόνο που μου είπαν είναι να μην παρατήσω τη σχολή μου. Δεν είχα σκοπό να την αφήσω εννοείται!!! Έκανα αίτηση για μεταγραφή, αν σπουδάζεις αλλού τη δικαιούσαι κι εσύ λόγω εγκυμοσίνης. Όποτε και να στείλεις τα χαρτιά σου θα στα δεχτούν. Κι αν μια στο εκατομμύριο δε μου τη δεχτούν, θα διαβάσω και θα πάω στην εξεταστική να δώσω κανονικά.. Αρχικά συμφωνήσαμε να μείνουμε με τη μαμά του, μέχρι να μπορέσουμε να συντηρήσουμε δικό μας σπίτι. Θα ζοριστούμε πολύ το ξέρω και με φοβίζει αυτό πάρα πολύ.... Τα έξοδα για εξετάσεις κάθε μήνα και τα σχετικά (φάρμακα, βιταμίνες κλπ) δεν είναι τοσα πολλά.. Πάνω από 100€ δε σου πάνε... Εγώ από το χαρτζιλίκι μου τα πλήρωνα όλα γιατί δεν ηθελα να πω ακομα στους γονείς μου ότι είμαι έγκυος. Επίσης, αν επιλέξεις να πας σε δημόσιο νοσοκομείο, ούτε τα έξοδα της γέννας θα σου βγουν πολλά!! Για γέννα σε δημόσιο νοσοκομείο, συν τα καρότσια, κουνιες, μπιμπερό κλπ θα σου πάνε γυρω στα 1000€. Δε στα λέω από το μυαλό μου αυτά, τα έχω ψάξει, μοας και τώρα είμαι 32 εβδομάδων. Να θυμάσαι ότι το σημαντικότερο όλων είναι ότι το αγόρι σου είναι δίπλα σου!!! Και αν έχεις και τους γονείς σου να σε στηρίζουν δεν έχεις να φοβάσαι κάτι. Θα ζοριστείς, αλλά θα τα καταφέρεις. Επιπλέον, και να χωρίσετε με το αγόρι σου (που το απευχομαστε) 1ον) δεν σημαίνει ότι θα παρατήσει και το παιδί και 2ον) και να το παρατήσει είσαι πολλή νέα και έχεις πολλή ενέργεια μέσα σου για να τα καταφέρεις!! Ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία θα είσαι. Μην κάνεις κάτι που θα το μετανιώσεις...

γεια σου κοπελα μου και μπραβο σου για την αποφαση αλλα σπουδαζω μυτιληνη και η σχολη μου ειναι μονο εκει δεν μ πορω να παρω μεταγραφη..εινια μπερδεμα και οι γονεις μου δεν το θελουν γιατι ειναι η καταστροφη μου ετσι ακριβως μου ειπαν και οτι η τελικη αποφαση ειναι δικη μου

[maraki2210!]

On 15/8/2017 at 0:12 ΜΜ, belleblue είπε:

Μόνο εσύ μπορείς να πάρεις τέτοια απόφαση. Εγώ κάποτε σε τέτοια φάση δεν είχα καμία αμφιβολία.

Δεν ηταν απο ατυχημα, ειχε εκσπερματισει μέσα χωρίς να με ρωτήσει, σε ημ/νία οχι γόνιμη κ είχα θεωρήςει οτι δεν υπήρχε κίνδυνος οπότε δεν πήρα χάπι.  (Ελλειπής ενημέρωση; ανωριμότητα;)

Παροτι  ημουν σε σχεση, δεν ημουν ώριμη να γίνω μαμά κ ήμουν σιγουρη οτι ουτε κ αυτός οπότε έκανα διακοπή κύησης.

Εκείνος ήθελε κ πίστευε οτι ηταν ώριμος. 

9 μήνες μετά που δεν είχε ξεπεράσει την απόφαση μου έγινε και βίαιος (δεν ηταν πριν) σε σημείο να έχω περάσει σοκ. 

 

Κάποιοι άνθρωποι είναι νωρις ώριμοι, και οι γάμοι τους κρατανε κ κάνουν πολλά παιδιά. 

Είναι μεγάλη τύχη να έχεις ωριμότητα εσυ κ καλό σύντροφο νωρίς...!!! 

το οικονομικό φυσικά είναι σημαντικό , πρώτα από όλα είναι εάν θα μπορούσες να φανταστείς τον εαυτό σου με αυτό τον ανθρωπο για παααρα πολλά χρόνια- όλη σου την ζωή. 

 

 

ναι δεν με τρομαζει καθολου αυτο εγω ηθελα μικρη παιδια στα 23 να ειχα απλα αυτο ηρθε πιο μπροστα..

[efaki27]

Ενα πραγμα μονο θα σου πω.καμια μανα ασχετως ηλικιας δεν μετανιωσε που εφερε στο κοσμο ενα παιδι .το αντιθετο γινετε.σχεδον ολες μετανιωσανε που ριξανε ενα παιδι.