Δεν έχει φιλους

[Flupy]

Καλησπέρα!ο γιος μου πηγαίνει στο νηπιαγωγείο και σχεδόν καθημερινά μου παραπονιέται ότι δεν τον παίζουν οι φίλοι του.γενικως είναι κλειστό παιδί και δεν κάνει εύκολα παρέες ,όμως μου λέει ότι όποτε πλησιάζει κάποιο παιδάκι να παίξουν του λέει όχι.του έχω εξηγήσει ότι δεν ταιριάζουμε με όλους τους ανθρώπους και όταν κάποιος δεν τον παίζει, να πηγαίνει σε άλλο παιδάκι.εκεινος επιμένει ότι κανείς δεν τον παίζει και τις λίγες φορές που τον έχουν παίξει, τον βάζουν να κάνει τον κακό και να τους κυνηγάει.Ξερω ότι όλα ξεκινάνε από την χαμηλή αυτοεκτίμηση που έχει και προσπαθώ να τον βοηθήσω ,του λέω ποςο έξυπνος και ικανός είναι, όμως δεν τα καταφέρνω.πως μπορώ να βοηθήσω ουσιαστικά το παιδί μου;

[vtgian]

Με τις δασκάλες του έχεις μιλήσει να σου πουν τι έχουν παρατηρήσει;

[Flupy]

Με τις δασκάλες του έχεις μιλήσει να σου πουν τι έχουν παρατηρήσει;

 

Εχω μιλησει με τη δασκάλα του και μου είπε οτι θα κάνει οτι μπορεί να τον βοηθήσει.Απ"οτι μου είπε δεν εχει σταθερή παρέα όπως κάποιοι άλλοι αλλα οτι δεν μένει και μόνος στο διάλειμμα.εκεινος όμως μου λέει οτι η δασκάλα ρωτάει ποιο παιδάκι θα παίξει μαζί του και κανένα δεν απαντάει και πολλές φορές παίζει μόνος του..ξερω οτι κι εκείνη εχει 25 παιδιά να ασχοληθεί και επίσης ξερω οτι το πρόβλημα ξεκινάει απο το χαρακτήρα του παιδιού μου.το θέμα ειναι οτι αισθάνομαι ανήμπορη να τον βοηθήσω.

[ΑΝΝΑ24]

Κοινωνικοποιήσου εσύ στο σχολείο. Ξεκίνα να καλείς παιδιά στο σπίτι, ένα ένα κατά προτίμηση, το πολύ δύο.

Δικτυώσου με άλλες μαμάδες και ρώτα σε ποιές παιδικές χαρές πηγαίνουν και κανόνιζε να πηγαίνετε και μαζί.

Φρόντισε να γνωριστείς όσο μπορείς περισσότερο. Ακόμα και τα πέντε λεπτά στην πόρτα το πρωί ή το μεσημέρι είναι αρκετά για να ξεκινήσεις μια γνωριμία. Αυτά θα βοηθήσουν να τον βάλεις "στο χάρτη".

Άλλες παρέες έχετε, από δικούς σας φίλους?

[Flupy]

τον πηγαίνω στο πάρκο πολλές φορές και συναντιέται με συμμαθητές και εγώ τα λέω με άλλες μαμάδες.οταν είναι μόνο με έναν φίλο του τα βρίσκουν και παίζουν ωραία.αν μαζευτούν όμως 2-3 τον απομονώνουν.επισης πηγαίνει καράτε και εκεί τα πάει καλά με τα παιδάκια.το πρόβλημα είναι στο σχολείο.του είπα αν θέλει να φωνάξουμε κάποιον σπίτι μας αλλά δεν δείχνει πρόθυμος.

[goody]

Ακριβως αυτο που ειπε η Αννα24 θα ελεγα και εγω!

Μιλα με αλλες μαμαδες, αν υπαρχει καποιο παρκο/κουνιες κοντα στο νηπιο πολλα παιδακια πανε μετα το σχολασμα, πηγαινε κι εσυ με το παιδι. Επισης αν παρει κανενα παιχνιδακι μικρο μαζι του στο σχολειο ισως προσελκυσει καποιο παιδακι και παιξουν.

Ρωτα τον πιο παιδακι συμπαθει περισσοτερο και θα ηθελε να γινουν φιλοι και καλεσε το σπιτι σας για παιχνιδι. Αν κανετε παρτυ γενεθλιων επισης θα ειναι καλο να καλεσεις παιδακια απο το νηπιο. Με τα περισσοτερα θα ειναι συμμαθητες και στο δημοτικο οποτε οσο πιο πολλα φιλαρακια αποκτησει φετος τοσο το καλυτερο για του χρονου.

[ΑΝΝΑ24]

Μπορείς να καλέσεις και παιδάκια από το καράτε στο σπίτι. Το θέμα είναι να "εξασκηθεί" στην κοινωνικοποίηση και να ανέβει η αυτοπεποίθησή του. Μετά θα τα βρει και με τους πιο δύσκολους.

Αφού παίζει στο πάρκο έστω με ένα παιδάκι, είστε σε καλό δρόμο. Ακολούθησε αυτά που σου λέμε και θα έχεις σίγουρα αποτελέσματα.

Και να είσαι κι εσύ όσο μπορείς πιο κοινωνική, να μιλάς με τις άλλες μαμάδες (όπως ήδη κάνεις), να λες δυο καλά λόγια στα παιδάκια...κλπ, ακόμα και οι δυο κουβέντες που θα πεις στο φούρναρη είναι μάθημα κοινωνικοποίησης για το μικρό. Βοήθησέ τον να νιώσει άνετα με τους άλλους ανθρώπους στην πράξη.

[Flupy]

Αυτο που με στεναχωρεί περισσότερο ειναι οτι κάποια στιγμή μου είπε οτι ειναι άσχημος και όταν τον ρώτησα αν του εχει πει κανεις τέτοιο πράγμα μου είπε οτι απο μόνος του το λέει γιατι το βλέπει στον καθρέφτη.ειλικρινα κάθε μέρα του λέω ποσό τον αγαπάω και ποσό όμορφος και έξυπνος ειναι αλλα βάζει τείχος και δεν ακούει τιποτα.φοβαμαι πολύ τι θα γίνει του χρόνου στο δημοτικό αν απο τωρα εχει τέτοιες ανασφάλειες!

[Κάντι]

Αυτο που με στεναχωρεί περισσότερο ειναι οτι κάποια στιγμή μου είπε οτι ειναι άσχημος και όταν τον ρώτησα αν του εχει πει κανεις τέτοιο πράγμα μου είπε οτι απο μόνος του το λέει γιατι το βλέπει στον καθρέφτη.ειλικρινα κάθε μέρα του λέω ποσό τον αγαπάω και ποσό όμορφος και έξυπνος ειναι αλλα βάζει τείχος και δεν ακούει τιποτα.φοβαμαι πολύ τι θα γίνει του χρόνου στο δημοτικό αν απο τωρα εχει τέτοιες ανασφάλειες!

 

Μου έχει κανει φοβερή εντύπωση αυτό που έγραψες οτι δηλαδή θεωρεί οτι ειναι άσχημος. Τα πεντάχρονα επειδή παίζουν παιχνίδια ρόλων θεωρούν οτι μπορούν να ειναι τα πάντα απο σούπερ ήρωες μεχρι και οι κακοί. Το άσχημος πως του έχει προκύψει?

μην του λες ποσο όμορφος ειναι αλλα ρωτά τον τι άσχημο έχει πάνω του, κατέρριψε του με λογικά επιχειρήματα αυτό που πιστεύει και όχι με γενικότητες. Πχ έχεις πολυ όμορφο χρώματα ματιών, τα παζλ ειναι οι ειδικοτητα σου και όχι ειςαι πανέμορφος και πανέξυπνος.

[Flupy]

Μου έχει κανει φοβερή εντύπωση αυτό που έγραψες οτι δηλαδή θεωρεί οτι ειναι άσχημος. Τα πεντάχρονα επειδή παίζουν παιχνίδια ρόλων θεωρούν οτι μπορούν να ειναι τα πάντα απο σούπερ ήρωες μεχρι και οι κακοί. Το άσχημος πως του έχει προκύψει?

μην του λες ποσο όμορφος ειναι αλλα ρωτά τον τι άσχημο έχει πάνω του, κατέρριψε του με λογικά επιχειρήματα αυτό που πιστεύει και όχι με γενικότητες. Πχ έχεις πολυ όμορφο χρώματα ματιών, τα παζλ ειναι οι ειδικοτητα σου και όχι ειςαι πανέμορφος και πανέξυπνος.

 

Ακριβώς έτσι του το λέω.οτι εχει πολύ όμορφα μάτια, ωραίο χαμόγελο Κ.λ.π.επισης οταν καταφέρνει κάτι πάντα τον επιβραβεύω, όπως και άντρας μου το ίδιο.και πραγματικά ειναι όμορφο παιδάκι.δεν ξερω πως του εχει κολλήσει αυτο.και ίσως απο αυτήν την ανασφάλεια που αισθάνεται κομπλάρει και δεν εχει θάρρος να διεκδικήσει τις φιλίες του.το θέμα ειναι οτι εγω στεναχωριέμαι να βλέπω το παιδί μου έτσι και αγχώνομαι και για το μέλλον.

[nikol*]

Να δώσω κ μια άλλη εκδοχή που συνέβη φέτος στο δικό μας σχολείο ? Καταρχήν είναι προνήπια , όλα είναι 5 ή κοντά στα 5 . Ηρθε λοιπόν ένα κοριτσάκι πρώτη φορά σε ένα τμήμα που τα περισσότερα παιδιά ήταν ήδη 2 χρόνια μαζί. Επιπλέον , όπως έλεγε η μαμά της κ όντως συνέβαινε η μικρή μην έχοντας πριν ιδιαίτερες συναναστροφές με παιδιά της ηλικίας , είχε μια τάση να προβάλει στοιχεία της ,όπως

-είμαι πιο ψηλή (που όντως είναι η πιο ψηλή της τάξης)

- ξέρω Αγγλικά (που όντως ξέρει)

 

Αρχικά πολλά παιδιά την έβγαλαν στο περιθώριο , κ όταν εμφανιζόταν στην παιδική χαρά που είναι δίπλα στο σχολείο , αρκούσε μια/ένας αρχηγός για να την αφήσουν -ευτυχώς όχι όλα τα παιδιά- εκτός...εκείνη φυσικά αντιδρούσε άσχημα κ πάει λέγοντας

 

Χρειάστηκε προσπάθεια κ απο τις 2 μαμάδες , αλλά τελικά μια χαρά έχει προσαρμοστεί ,κάνει παρέα με όλα τα παιδιά κ πριν λίγο καιρό στα γενέθλια της ,κάλεσε όλη την τάξη

 

Εννοείται οτι ταυτόχρονα δημιούργησε κ η μαμά σχέσεις με άλλες μαμάδες

[Flupy]

Τα περισσότερα παιδάκια ειναι απο περσυ μαζί που πήγαιναν προνήπιο.ο δικός μου ειναι απο τους καινούργιους στο τμήμα γιατι ήταν σε άλλο προνήπιο, με αποτέλεσμα να έχουν ήδη κάνει τις παρεούλες τους οι υπόλοιποι.αν ήταν ακόμα αρχή της χρονιάς θα το κατανοούσα οτι θέλει χρόνο να εγκλιματιστεί.πλεον όμως πλησιάζει Πάσχα και ακόμα δεν εχει δέσει με κάποιον.επισης δεν πιστεύω οτι ειναι η περίπτωση που "επαινεί" τον εαυτό του γιατι πολύ απλά δεν τα πιστεύει αυτά που του λέω.καποιες φορές σκέφτομαι οτι θα ήταν καλύτερο να ήταν ψώνιο παρά ανασφαλής.και η δασκάλα απ"οτι μου εχει πει, ειναι απο τα πιο διακριτικά παιδιά στην τάξη.

[Κάντι]

Εάν θεωρείς οτι απο την πλευρά σου εχεις κανει οτι μπορούσες, ξαναπηγαινε στην δασκάλα μίλησε της εντελώς ανοιχτά γι αυτά που νιώθεις, όπως μας τα γράφεις εδώ. Ακόμα κι αν εκτεθείς η ίδια για κάποια πράγματα να ξέρεις οτι θα το κανεις για να βοηθήσεις το παιδί σου. Ζήτησε της αν θα μπορούσε να δουλέψει ως θεματική ενότητα τα συναισθήματα στην τάξη της με βάση την ενσυναισθηση(μπαίνω στην θέση του αλλου για να καταλάβω τι νιώθει). Όχι σαν παρέμβαση στην δουλειά της, αλλα σαν παράκληση αν μπορέσει η ίδια να σχηματίσει μια εικόνα και να σε κατευθύνει με ποιο τροπο θα δουλέψετε το θέμα.

[emma.c]

Εμένα πάντως μου κάνει εντύπωση πως παιδια αυτής της ηλικίας κρίνουν και περιθωριοποιουν έτσι ένα άλλο παιδάκι. Μήπως όλα αυτά ξεκινούν από τις μαμάδες τους; Και στο σχολείο της κορης μου υπάρχει ένα παιδάκι που για μένα δεν τηρεί τις προδιαγραφές για να είναι αρεστο και επιθυμητό από τα άλλα παιδάκια ,αλλά αυτά δεν βλέπουν κάτι τέτοιο και μια χαρά το έχουν ενσωματώσει στις παρέες τους.

Τώρα γιατι ο μικρός σου νιωθει τοσο ανασφαλης; Όπως λες δεν ξεκινά από εσένα ,άρα ψαξε να βρεις το γιατι. Κάτι τέτοιο το συναντάμε σε παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας και όχι σε ένα νήπιο.

Πάντως και εμένα θα με στεναχωρουσε αν το παιδί μου έλεγε ότι μαζί του δεν παίζει κανεις. Ειδικά αν ήταν ένα παιδί που όπως λες είναι διακριτικό και χαμηλής αυτοεκτίμησης. Εμένα τέτοια παιδιά μου είναι ιδιαιτέρως συμπαθή και δεν θα τα απομάκρυνε ποτέ .Το ίδιο προτείνω και στη κόρη μου να κάνει κάθε φορά που βλέπει ένα παιδάκι μονο του.

Είδες τελικά που τα παιδιά από τοσο μικρά δημιουργουν κλειστες ομαδες; Ειναι ασχημο φαινομενο.

[Flupy]

Εμένα πάντως μου κάνει εντύπωση πως παιδια αυτής της ηλικίας κρίνουν και περιθωριοποιουν έτσι ένα άλλο παιδάκι. Μήπως όλα αυτά ξεκινούν από τις μαμάδες τους; Και στο σχολείο της κορης μου υπάρχει ένα παιδάκι που για μένα δεν τηρεί τις προδιαγραφές για να είναι αρεστο και επιθυμητό από τα άλλα παιδάκια ,αλλά αυτά δεν βλέπουν κάτι τέτοιο και μια χαρά το έχουν ενσωματώσει στις παρέες τους.

Τώρα γιατι ο μικρός σου νιωθει τοσο ανασφαλης; Όπως λες δεν ξεκινά από εσένα ,άρα ψαξε να βρεις το γιατι. Κάτι τέτοιο το συναντάμε σε παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας και όχι σε ένα νήπιο.

Πάντως και εμένα θα με στεναχωρουσε αν το παιδί μου έλεγε ότι μαζί του δεν παίζει κανεις. Ειδικά αν ήταν ένα παιδί που όπως λες είναι διακριτικό και χαμηλής αυτοεκτίμησης. Εμένα τέτοια παιδιά μου είναι ιδιαιτέρως συμπαθή και δεν θα τα απομάκρυνε ποτέ .Το ίδιο προτείνω και στη κόρη μου να κάνει κάθε φορά που βλέπει ένα παιδάκι μονο του.

Είδες τελικά που τα παιδιά από τοσο μικρά δημιουργουν κλειστες ομαδες; Ειναι ασχημο φαινομενο.

 

Κι όμως τα παιδιά δυστυχώς ειναι πολύ σκληρά απο μικρή ηλικία.και πραγματικά δεν ξερω πως να το διαχειριστώ.καποιες φορές του φέρνω φαντάστικα παραδείγματα οτι τα εχω περάσει κι εγω αυτά και κάποιες άλλες φορές σκέφτομαι οτι πρεπει να το αντιμετωπίσει μόνος του.με τη δασκάλα τα εχω συζητήσει τα περισσότερα και μου εχει πει οτι θα κάνει οτι μπορεί αλλα δεν βλέπω πρόοδο.και σκέφτομαι αν υπάρχει κάτι αλλο που θα μπορούσα να κανω εγω και δεν το εχω σκεφτεί ακόμα για να του δώσω οθηση.

[magdoulini]

να πω και την αλλη πλευρα?? τα παιδια δεν κανουν στην ακρη καποιο παιδακι εκτος και αν αυτο εχει μια ιδιαιτερη συμπεριφορα, πχ χτυπαει,δεν ακολουθει τους κανονες του παιχνιδιου,κανει τα παντα για να χαλασει την παρεα...χωρις να εννοω κατι για το δικο σου παιδακι,για να μην παραξηγουμε...αλλα μου κανει εντυπωση πως απο τον σεπτεμβριο δεν εχει δεσει με κανενα αλλο παιδακι και σου λεει οτι μενει συνεχεια μονος του...το οτι ειναι χαμηλων τονων, δεν ειναι ανασταλτικος παραγοντας στο να μην εχει κανει παρεες,ειναι περισσοτερο παραγοντας για να διαλεξει τους φιλους του πχ μπορει παιδακια με εντονο χαρακτηρα να μην του ταιριαζουν και να προτιμα χαρακτηρες κοντα στον δικο του...προτεινω να κουβεντιασεις με την δασκαλα πως να χειριστεις το θεμα και τι εκεινη βλεπει καθημερινα στο σχολειο,πως κινειτε ο μικρος σου κτλ...μην περιμενεις απο την δασκαλα να επιβαλλει την παρουσια του μικρου σου στους αλλους,δεν θα το κανει αλλα και τα αλλα παιδακια με το ζορι,δεν θα δεχτουν...μην ζητας αυτη την βοηθεια, ζητα της να σου πει την καθημερινοτητα του μικρου σου εκει και τι θα προτεινε εκεινη ως παιδαγωγος για να τον βοηθησεις ...

 

(εγραψες παραπανω οτι ο γιος σου δεν θελει να καλεσετε παιδακια στο σπιτι απο το νηπιο...γιατι δεν θελει??καποιος λογος θα υπαρχει...)

[xena]

Συμφωνώ με αυτά που είπαν τα κορίτσια παραπάνω, να επιδιώκεις να βρίσκεστε με μαμάδες και συμμαθητές στο πάρκο και μετά πιάσε το παιδί και μίλησε του, πες του πως είσαι φίλη με τη μαμά του τάδε και πιστεύεις πως είναι ένα παιδάκι αξιόλογο και θα ήταν όμορφο να γίνουν κι αυτοί φίλοι κλπ.

 

Εμάς έπιασε εντελώς τυχαία, παρόλο που εμένα είναι προνήπιο, βρέθηκε στην τάξη του νηπίου όπου τα περισσότερα ήταν από πέρισυ μαζί και γνωρίζονταν - άρα ήταν κλίκα - η δική μου κάπως ντροπαλή.

Πήγαμε στην παιδίατρο και την ρώτησε με ποια παιδάκια είναι συμμαθήτρια. Της είπε λοιπόν μερικά ονόματα και κάποια τα ήξερε η γιατρός. Της είπε πως πρόκειται για καλά παιδάκια και πως πιστεύει πως θα κάνουν καλή παρέα. Παρατήρησα πως το παιδί επιδίωξε την παρέα μαζί τους.

 

Τώρα εγώ θέλω λίγο να δώσει σημασία στα προνήπια, είναι λίγα στην τάξη και του χρόνου θα είναι μαζί. Ας δεθεί με αυτά. Και έχω πιάσει με τις μαμάδες λίγες φιλίες, τα είπαμε και πριν λίγες ημέρες και το έχω "μεταφέρει" αυτό στο παιδί (όπως και εκείνες). Ως τώρα βλεπω πως αρχίζουν και δένουν μεταξύ τους.

Να ξέρεις πως η γνώμη σου μετράει στο παιδί.

 

Και για τον χαρακτηρισμό, να σου πω πως δεν μπορεί να κρίνει το παιδί, κάπου το έχει ακούσει, κάποιος το έχει χαρακτηρίσει ίσως.

Εξήγησε το πως είναι υποκειμενικό. Αυτο που αρέσει σε εσένα δεν αρέσει και στον άλλον, όπως και τα φαγητά. Η αυτοπεποίθηση του έχει σημασία να αποκατασταθεί. Και η δασκάλα μπορεί να το βοηθήσει αυτο το κομματάκι πολύ!

[ferby]

ΔΕν έχω πρόταση- λύση δυστυχώς, όπως δεν την έχει κανένας,

 

Μόνο τις σκέψεις και τα συναισθήματα μου θα γράψω.

 

Εγω βλέπω ένα φυσιολογικό Κοινωνικό παιδάκι , που το ίδιο το παιδί κάνει το πρώτο βήμα να προσεγγίσει ένα άλλο για να παίξουνε.

Δεν βλέπω απο την αρχή ,κάποια χαμηλή αυτοεκτίμηση το αντίθετο.

Τι αλλο θα μπορούσε να κανει ένα λογικό κοινωνικό παιδάκι-νήπιο?

 

Απο εκει και πέρα αρνητικά συναισθήματα όπως ισως είναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση , δημιουργούνται (και λογικά )σε κάποιον λόγω της ακατανόητης απόρριψης.

Πως αλλιώς θα μπορούσε να νιώσει ενα παιδάκι-νήπιο? Ισως και θυμό.....

 

 

Τι θέλω να πω , δεν αισθάνομαι οτι η χαμηλή αυτοεκτίμηση είναι η αιτία αλλα το αποτέλεσμα, αρα η βοήθεια με την εμψύχωση του παιδιού είναι πολύ σωστή για την ψυχική του υγεία και ''επιβίωση'' του , χωρίς να θεωρείτε οτι θα δώσει και λύση στο πρώτο θέμα της φιλίας.

Πραγματικά θα είχε ενδιαφέρον να γράψουν μανούλες που είχαν αυτό το πρόβλημα και κατάφεραν να το λύσουν.

Οι δασκάλες για μένα η βοήθεια τους είναι ανεκτίμητη μόνο στο να μας πληροφορούν για την εικόνα του παιδιού στο σχολικό περιβάλλον , αυτό που βλέπουν. Κατά βάθος δεν μπορούν ακόμη και αυτές που έχουν θέληση... να λύσουν το θέμα.

[Niki81]

Εγω θα σου πω καποια πρακτικα που εκανα για να βοηθησω το γιο μου.Και αυτος ειχε θεμα κοινωνικοποίησης αλλα λιγο διαφορετικη περιπτωση από αυτό που περιγραφεις.Καταρχας να σου πω πως είμαι μια μαμα που τα παιδια μου από πολύ μικρα τα πηγαινα συνεχως στις κουνιες για ωρες...ακομα το κανω.Θεωρω τις παιδικες χαρες μεγαλο σχολειο ακριβως γιατι τα παιδια ερχονται σε επαφη με πολλα αλλα παιδακια αγνωστα με τα οποια πρεπει να βρουν τροπο να συνυπαρξουν ότι κι αν αυτό σημαινει.Εβλεπα λοιπον ότι ο γιος μου δεν καταφερνε να προσεγγισει τα αλλα παιδακια...ηθελε αλλα δεν μπορουσε...δεν ηξερε πως ,ντρεποταν.καποιες φορες τα προσεγγιζε με λαθος τροπο και αυτά τον εδιωχναν.Καποιες φορες εμπαινα εγω μπροστα αλλα κι αυτό σωστο δεν ηταν.Ξεκινησαμε και προνηπιο αλλα και παλι αλλαγη δεν εβλεπα.Βασικα ο δικος μου απομονώνεται αυτος.Τα αλλα παιδακια τον καλουν να παιξει μαζι τους αλλα αυτος είναι που απομονώνεται.Μετα από πολλες συζητήσεις με τη δασκαλα και πολύ σκεψη γιατι με στεναχωρουσε ολο αυτό...αλλαξα εγω καποια πραγματα τα οποια τον βοηθησαν παρα πολύ.

 

1)Αρχισα να τα πηγαινω σε ένα συγκεκριμενο παρκο κοντα στο Σπιτι μας.Καταλαβα τι ωρα μαζεύονται τα συνμιλικα του και τον πηγαινα στις ιδιες κουνιες κάθε μερα για κανα δυωρο.Ετσι εβλεπε κάθε μερα τα ιδια παιδακια...οποτε με τον καιρο ενιωθε και πιο οικεια μαζι τους και του ηταν πιο ευκολο να τα προσεγγισει.

 

2)Του εξηγησα πολλες φορες ότι δε θελουν και ολοι να παιζουν μαζι μας όπως κι εμεις δε θελουμε να παιζουμε με ολους.Ετσι αν καποιος σου πει δε θελω να παιξεις μαζι μου...ναι μεν δεν είναι ευγενικο αλλα δε θα πρεπει να στεναχωρεθεις...υπαρχουν αλλα παιδακια να παιξεις.Την καναμε παρα πολλες φορες αυτή την κουβεντα...ετσι όταν ερτωγε πορτα σταματησε με τον καιρο να το παιρνει κατακαρδα.

 

3)Εγινα εγω η σουπερ κοινωνικη.Επιαναν με τη μια εγω κουβεντα με ολους...μαμαδες,παιδακια.Μιλαγα παντου και παντα,στο φουρνο,στη γειτονισσα,Με τον καιρο και αυτος αρχισε να με αντιγραφει.

 

4)Αρχισα να του δινω πολλες πρωτοβουλίες πχ μπες στο φουρνο να μου αγορασεις νερο,πηγαινε να μου παραγγειλεις καφε,πηγαινε να πληρωσεις στην καφετερια,στρωσε το τραπεζι,βοηθησε με να κανω αυτο.Αυτο το εκανα μετα από προτροπή της δασκάλας και επιασε με τη μια.Τον βοηθησε στην αυτοεκτιμηση του...ενιωθε ικανος να κανει πολλα.Εννοειται όλα αυτά με τη διακριτικη εποπτεια μας.

 

5)Αρχισα να καλω Σπιτι μας φιλους του από το σχολειο.Οχι πολλους...ένα δυο παιδακια συγκεκριμένα.Ποτε δε τον ρωτησα να επιλεξει αυτος ποιο παιδακι θελει να καλεσω γιατι θα μου ελεγε κανενα δε θελω.Μονη μου καλουσα αναλόγως με ποια μαμα ημουν και πιο κοντα.Με οσα παιδακια ερχοταν σε επαφη εκτος σχολειο ειτε ερχοντας Σπιτι μας ειτε πηγαίναμε βολτα μαζι τους αυτος τους θεωρουσε φιλους του...ετσι αρχιζε να παιζει και στο σχολειο μαζι τους.Κι εγω εκανα καποιες μαμαδες καλες φιλες και αυτος εκανε την παρεουλα του.

 

6)Του μιλαγα πολύ...για τις φιλες μου από το σχολειο...τις εχει γνωρισει κιολας...πως οι καλυτεροι φιλοι είναι οι φιλοι που κανουμε στο σχολειο.Πως θα περναει πιο ευχαριστα αν παιζει μαζι με τα αλλα παιδακια...οποιο παιδακι θελει αυτος.Ειναι και παιδι ο δικος μου που μεσα από τη συζητηση του περνας πολλα...ακουει.

 

ΟΑυτα που σου λεω τα κανουμε ένα χρονο τωρα...και πραγματικα εχω δει μεγαλη αλλαγη στο παιδι...το χειμωνα με τα κρυα που κλειστηκαμε λιγο Σπιτι....κλειστηκε κι αυτος στον εαυτο του.Με το που εφτιαξε λιγο ο καιρος και τον αρχισα παλι κάθε μερα εξω...επανηλθε.Και με τη δασκαλα του είμαι σε μονιμη επικοινωνια.Σε υατο όμως συμφωνω με τη ferby...η δασκαλα πρακτικα λιγα μπορει να κανει.

 

Να θυμασαι ότι τα παιδια μιμούνται...δειξτου εσυ με τη δικη σου συμπεριφορά πως πρεπει να φερθει και θα δεις θα σε μιμηθεί.Επισης θα σου προτινα να μη στέκεσαι τοσο στο τι λεει το παιδι.Κι εμενα πχ μου λεει ότι κανεις δεν παιζει μαζι μου στο σχολειο γιατι είμαι το χειροτερο παιδι.Λεει πολλα τετοια..τα περισσοτερα δεν ισχυουν.

[Flupy]

Κορίτσια σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις.Η αλήθεια ειναι οτι δεν ζήτησα απο τη δασκάλα να τον βάλει με το ζόρι σε κάποια ομάδα ίσα ίσα ειμαι της άποψης οτι αυτο θα φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα.απλα το συζήτησα μαζί της και εκείνη μου είπε οτι δεν εχει εντοπίσει τέτοιο θέμα, οτι δεν τον εχει δει ποτέ στεναχωρημένο και οτι συνήθως στο διάλειμμα παίζει με παιδάκια χωρίς όμως να εχει σταθερή παρέα.δηλαδη με οποίον κάτσει.αλλα αφου της το επισήμανα, θα το κοιτάξει.επισης εχω σκεφτεί όπως είπε και η άλλη κοπέλα, οτι ίσως να το διογκώνει στο μυαλό του το πρόβλημα και τελικά να μην ειναι τόσο "μεγάλο" όσο νομίζω κι εγω.Ηδη καλέσαμε στο σπίτι έναν συμμαθητή και πήγε πολύ καλα και μου είπε να το επαναλάβουμε.και τον βλέπω οτι τις τελευταίες μέρες εχει πάρει τα πάνω του γενικώς!Φυσικα και θα συνεχίσω τις επαφές με τις μαμάδες όπως και οταν ανοίξει πάλι ο καιρός θα ξαναρχίσουμε τις βόλτες στις κούνιες.Τι να πω;Ελπίζω να πάνε όλα καλα..