"Παραδειγματισμός" από δασκάλα

[elenip]

Διάβασα αυτό: http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=381880&catid=6

 

και ειλικρινά δεν ξέρω τι να γράψω... εμένα γιατί δεν μου φαίνεται κατακριτέα η δασκάλα?? πρέπει να κοιταχτώ? προσπαθώ να το επεξεργαστώ όλο αυτό και ειλικρινά αν το βλέπω λάθος θέλω την βοήθειά σας γιατί μπορεί να έχω ξεφύγει και δεν το έχω καταλάβει... την παγκόσμια ημέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού ένας "ταραξίας" έριξε κάτω το φαγητό ενός παιδιού .. και η δασκάλα για να τον "παραδειγματίσει" έριξε κάτω και αυτή το δικό του.... εσείς τι θα κάνατε εάν ήσασταν στη θέση του γονέα αυτού του παιδιού (του ταραξία)? εγώ προσωπικά θα έλεγα στο παιδί μου ότι αυτό που έκανε η δασκάλα είχε συμβολικό χαρακτήρα και ήθελε να δεις έστω για μια στιγμή πως ένιωσε το παιδί που του πέταξες το φαγητό κάτω... λέω εγώ τώρα... το παιδί ταραξίας τι αποκόμισε από όλο αυτό το σκηνικό? ότι μπορώ να ρίχνω το φαγητό του άλλου κάτω και άμα πάει να μου την πέσει κανείς (βλέπε δασκάλα) επεμβαίνει ο γονέας μου και την κάνουμε βούκινο στα κανάλια.. τι να πω βρε κορίτσια? πρέπει να κοιταχτώ που στο συγκεκριμένο περιστατικό είμαι με την δασκάλα?? :shock:

[AthinaP]

Και εγώ αντίστοιχα είμαι με τη δασκάλα.

 

Ο κανακάρης πηγε και είπε στη μαμά το περιστατικό και η μαμά θορυβήθηκε.

 

Αλήθεια, πίστευε η μαμά ότι η δασκάλα έπρεπε να αφήσει το περιστατικό να πέσει κάτω, γιατί είναι ασήμαντο.

 

Να ρίξει κάτω κάποιος το φαγητό του άλλου, από πρόθεση.

 

Τότε έπρεπε να κάνει το ίδιο και η μαμά. Να το αφήσει να πέσει κάτω το περιστατικό με την αντίδραση της δασκάλας.

 

Επειδή έχουν δει πολλά τα μάτια μου, εικάζω ότι η δασκάλα πολλάκις θα έχει προσπαθήσει, ανεπιτυχώς, να κάνει το παιδί να έρθει στη θέση του άλλου με λόγια, αλλά δεν ήταν αρκετά μέχρι στιγμής. Οπότε προχώρησε σε πράξεις.

 

Άνθρωποι είναι και αυτοί, με όρια.

 

Κάτι μου λεει ότι το συγκεκριμένο χαϊδεμένο θα το βλέπουν κάπως οι υπόλοιποι συμμαθητές και γονείς.

 

Αυτό που δεν κολλάει όμως είναι η αντίδραση του Διευθυντή.

[Little Monkey]

εσείς τι θα κάνατε εάν ήσασταν στη θέση του γονέα αυτού του παιδιού (του ταραξία)? εγώ προσωπικά θα έλεγα στο παιδί μου ότι αυτό που έκανε η δασκάλα είχε συμβολικό χαρακτήρα και ήθελε να δεις έστω για μια στιγμή πως ένιωσε το παιδί που του πέταξες το φαγητό κάτω... λέω εγώ τώρα...

Εγώ θα έκανα αυτό που λες... αλλά αν οι γονείς είχαν το μυαλό να νουθετήσουν κατ' αυτό τον τρόπο τα παιδιά τους (και να πάρουν το μέρος της δασκάλας ακόμα κι αν δεν έχει 100% δίκιο) δεν θα είχαμε φτάσει εδώ που φτάσαμε.

 

Από την άλλη, υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους μπορεί να θεωρηθεί ότι η δασκάλα αντέδρασε λάθος. Αν ας πούμε ο ταραξίας δεν ήταν πραγματικά ταραξίας, αλλά ένα λίγο ατίθασο παιδί, μπορεί η πράξη της δασκάλας να θεωρηθεί υπερβολική. Το οφθαλμόν αντί οφθαλμού δεν είναι πάντα (ή ίσως και σχεδόν ποτέ) η ενδεδειγμένη τιμωρία για ένα παράπτωμα. Μια τέτοια τιμωρία θα ήταν ίσως αποδεχτή αν όλες οι άλλες οι τιμωρίες είχαν εξαντληθεί αλλά όχι ως πρώτη αντίδραση. Επιπλέον δεν ξέρεις αν παίζει και κάποιο πειθαρχικό παράπτωμα. Μπορεί ας πούμε ο διευθυντής του σχολείου να εφαρμόζει συγκεκριμένη πολιτική για την πειθάρχηση των μαθητών που δεν περιλαμβάνει τον παραδειγματισμό, μπορεί η συγκεκριμένη δασκάλα να είναι επιθετική ή απρόβλεπτη ή ασταθής, μπορεί να έχουν συμβεί άλλα περιστατικά σαν αυτό... μπορεί.... μπορεί...

 

Χωρίς να ξέρεις όλα τα γεγονότα δεν μπορείς να είσαι σίγουρος ποιος φταίει και πόσο.

[elenip]

Εγώ θα έκανα αυτό που λες... αλλά αν οι γονείς είχαν το μυαλό να νουθετήσουν κατ' αυτό τον τρόπο τα παιδιά τους (και να πάρουν το μέρος της δασκάλας ακόμα κι αν δεν έχει 100% δίκιο) δεν θα είχαμε φτάσει εδώ που φτάσαμε.

 

Από την άλλη, υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους μπορεί να θεωρηθεί ότι η δασκάλα αντέδρασε λάθος. Αν ας πούμε ο ταραξίας δεν ήταν πραγματικά ταραξίας, αλλά ένα λίγο ατίθασο παιδί, μπορεί η πράξη της δασκάλας να θεωρηθεί υπερβολική. Το οφθαλμόν αντί οφθαλμού δεν είναι πάντα (ή ίσως και σχεδόν ποτέ) η ενδεδειγμένη τιμωρία για ένα παράπτωμα. Μια τέτοια τιμωρία θα ήταν ίσως αποδεχτή αν όλες οι άλλες οι τιμωρίες είχαν εξαντληθεί αλλά όχι ως πρώτη αντίδραση. Επιπλέον δεν ξέρεις αν παίζει και κάποιο πειθαρχικό παράπτωμα. Μπορεί ας πούμε ο διευθυντής του σχολείου να εφαρμόζει συγκεκριμένη πολιτική για την πειθάρχηση των μαθητών που δεν περιλαμβάνει τον παραδειγματισμό, μπορεί η συγκεκριμένη δασκάλα να είναι επιθετική ή απρόβλεπτη ή ασταθής, μπορεί να έχουν συμβεί άλλα περιστατικά σαν αυτό... μπορεί.... μπορεί...

 

Χωρίς να ξέρεις όλα τα γεγονότα δεν μπορείς να είσαι σίγουρος ποιος φταίει και πόσο.

 

Συμφωνώ μαζί σου αλλά εδώ βλέπουμε μονόπλευρα το γεγονός.. τι έκανε δηλαδή ο γονέας του ταραξία και το σχολείο ως προς την δασκάλα... γνώμη μου είναι πως ο συγκεκριμένος διευθυντής πέρα από το τι προβλέπεται για την δασκάλα ως "παραβατική" συμπεριφορά θα έπρεπε στην διεύθυνση να θέσει υπόψη και τι έχει κάνει το σχολείο για την αντιμετώπιση των "παραβατικών" συμπεριφορών από τους ταραξίες... δηλ. π.χ. θέτω προς γνώση το συγκεκριμένο περιστατικό ως προς την δασκάλα και ταυτόχρονα ενημερώνω και τι ενέργειες έχω κάνει ως σχολείο για την πάταξη του bulling... επειδή όμως όλοι πιστεύω ότι κρύβονται πίσω από τις αρμοδιότητές τους νομίζω ότι και αυτό το θέμα θα θαφτεί... δηλ. εγώ π.χ. ως γονέας κατήγγειλα την δασκάλα για τον τρόπο χειρισμού στο συγκεκριμένο περιστατικό, για το να μην υπάρχουν όμως θύματα του ταραξία παιδιού μου τι έχω κάνει???

[mariab]

Δεν είμαι απολύτως σίγουρη για το αν συμφωνώ ή όχι. Εάν ένα άλλο παιδί είχε ρίξει το φαγητό του "ταραξία" σαν ανταπόδοση, δεν θα με πείραζε καθόλου. Ίσα ίσα που θα συμφωνούσα απολύτως και θα επιβράβευα.

 

Θα προτιμούσα η δασκάλα να είχε κάνει κάτι διαφορετικό. Τιμωρία σαφώς και αυστηρή μάλιστα, αλλά όχι το να του ρίξει κάτω το φαγητό. Μου φαίνεται λίγο παιδικό. Δηλαδή εάν το παιδί είχε χτυπήσει κάποιον, τι θα έκανε η δασκάλα; Θα τον χτύπαγε κι αυτή; Νομίζω ότι οι δάσκαλοι έχουν άλλους τρόπους τιμωρίας.

[AthinaP]

Δεν είμαι απολύτως σίγουρη για το αν συμφωνώ ή όχι. Εάν ένα άλλο παιδί είχε ρίξει το φαγητό του "ταραξία" σαν ανταπόδοση, δεν θα με πείραζε καθόλου. Ίσα ίσα που θα συμφωνούσα απολύτως και θα επιβράβευα.

 

Θα προτιμούσα η δασκάλα να είχε κάνει κάτι διαφορετικό. Τιμωρία σαφώς και αυστηρή μάλιστα, αλλά όχι το να του ρίξει κάτω το φαγητό. Μου φαίνεται λίγο παιδικό. Δηλαδή εάν το παιδί είχε χτυπήσει κάποιον, τι θα έκανε η δασκάλα; Θα τον χτύπαγε κι αυτή; Νομίζω ότι οι δάσκαλοι έχουν άλλους τρόπους τιμωρίας.

 

Αν και δεν την επικροτώ απόλυτα, η αντίδραση είναι ένας ηχηρός τρόπος να προβληματιστεί το παιδί, ότι αυτός ο τρόπος ταιριάζει σε δίχρονα, άντε τρίχρονα και ήδη έχουν περάσει αρκετά χρόνια για το συγκεκριμένο παιδί, έχει μείνει πίσω στην ωριμότητά του.

 

Αντί για αυτό πήγε στη μαμά... Η μαμά δεν ακούστηκε να σχολιάζει τη συμπεριφορά του παιδιού της. Την επικροτεί;

[mariab]

Εγώ θα έκανα αυτό που λες... αλλά αν οι γονείς είχαν το μυαλό να νουθετήσουν κατ' αυτό τον τρόπο τα παιδιά τους (και να πάρουν το μέρος της δασκάλας ακόμα κι αν δεν έχει 100% δίκιο) δεν θα είχαμε φτάσει εδώ που φτάσαμε.

 

Από την άλλη, υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους μπορεί να θεωρηθεί ότι η δασκάλα αντέδρασε λάθος. Αν ας πούμε ο ταραξίας δεν ήταν πραγματικά ταραξίας, αλλά ένα λίγο ατίθασο παιδί, μπορεί η πράξη της δασκάλας να θεωρηθεί υπερβολική. Το οφθαλμόν αντί οφθαλμού δεν είναι πάντα (ή ίσως και σχεδόν ποτέ) η ενδεδειγμένη τιμωρία για ένα παράπτωμα. Μια τέτοια τιμωρία θα ήταν ίσως αποδεχτή αν όλες οι άλλες οι τιμωρίες είχαν εξαντληθεί αλλά όχι ως πρώτη αντίδραση. Επιπλέον δεν ξέρεις αν παίζει και κάποιο πειθαρχικό παράπτωμα. Μπορεί ας πούμε ο διευθυντής του σχολείου να εφαρμόζει συγκεκριμένη πολιτική για την πειθάρχηση των μαθητών που δεν περιλαμβάνει τον παραδειγματισμό, μπορεί η συγκεκριμένη δασκάλα να είναι επιθετική ή απρόβλεπτη ή ασταθής, μπορεί να έχουν συμβεί άλλα περιστατικά σαν αυτό... μπορεί.... μπορεί...

 

Χωρίς να ξέρεις όλα τα γεγονότα δεν μπορείς να είσαι σίγουρος ποιος φταίει και πόσο.

 

 

Συγγνώμη για το διπλό ποστ, αλλά δεν είχα δει αυτό το μήνυμα.

 

Από προσωπική μου εμπειρία, το οφθαλμός αντί οφθαλμού στις 99,99% των περιπτώσεων έχει αποτελέσματα, αλλά πρέπει να γίνεται από τα ίδια τα παιδιά, όχι σαν τιμωρία από τον ενήλικα. Εν ολίγοις, αν ένα παιδί χτυπάει συστηματικά τα άλλα παιδιά, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων το θέμα λύνεται αυτομάτως μόλις τα άλλα παιδιά αρχίζουν και αυτά να τον δέρνουν. Αυτό δείχνει η εμπειρία και η ζωή.

 

Παρεπιπτόντως, θα συμφωνήσω ότι δεν ξέρουμε όλα τα γεγονότα. Σε κάθε περίπτωση δεν νομίζω ότι είναι η ενδεδειγμένη τιμωρία από δάσκαλο.

[mariab]

Αν και δεν την επικροτώ απόλυτα, η αντίδραση είναι ένας ηχηρός τρόπος να προβληματιστεί το παιδί, ότι αυτός ο τρόπος ταιριάζει σε δίχρονα, άντε τρίχρονα και ήδη έχουν περάσει αρκετά χρόνια για το συγκεκριμένο παιδί, έχει μείνει πίσω στην ωριμότητά του.

 

Αντί για αυτό πήγε στη μαμά... Η μαμά δεν ακούστηκε να σχολιάζει τη συμπεριφορά του παιδιού της. Την επικροτεί;

 

Προφανώς και την επικροτεί, ή τουλάχιστον αδιαφορεί γι' αυτήν, αλλιώς θα την είχε κόψει χρόνια πριν.

[emmaki]

Διαβάζοντας την ανάρτηση στο newsit κάποιος διαβάζει σαφώς τη μία μόνο πλευρά.

 

Ακόμα, όμω, και αυτή η μία πλευρά, εμένα, ως εκπαιδευτικό, δεν μου αρέσει.

 

Τι θα έκανα εγώ;

Πρώτο βήμα: Συζήτηση και μοίρασμα του κολατσιού στη μέση και ενημέρωση των γονέων

Δεύετρο βήμα: Το ίδιο και ενημέρωση των γονέων

Τρίτο βήμα: Όλο το κολατσιο στο "θύμα" και ενημέρωση γονέων

Τέταρτο βήμα: Το ίδιο και ενημέρωση γραπτή γονέων (και ενημέρωση του βιβλίου συμβάνμτων του σχολείου)

Πέμπτο βήμα: Πιτόπου κλήση και ενημέρωση των γονέων του "ατίθασου" μαθητή και ενημέρωση του βιβλίου συμβάντων και αγορά νέου κολατσιού από τους γονείς του "ατίθασου" (αν δεν μπορούν να έρθουν εκέινη τη στιγμή, ραντεβού μαζί τους σε απογευματινή ώρα, αγορά κολατσιού από μένα και δόσιμο της απόδειξης στους γονείς)

 

Δεν νομίζω να συνεχιστεί η συμπεριφορά.....

[elenip]

Διαβάζοντας την ανάρτηση στο newsit κάποιος διαβάζει σαφώς τη μία μόνο πλευρά.

 

Ακόμα, όμω, και αυτή η μία πλευρά, εμένα, ως εκπαιδευτικό, δεν μου αρέσει.

 

Τι θα έκανα εγώ;

Πρώτο βήμα: Συζήτηση και μοίρασμα του κολατσιού στη μέση και ενημέρωση των γονέων

Δεύετρο βήμα: Το ίδιο και ενημέρωση των γονέων

Τρίτο βήμα: Όλο το κολατσιο στο "θύμα" και ενημέρωση γονέων

Τέταρτο βήμα: Το ίδιο και ενημέρωση γραπτή γονέων (και ενημέρωση του βιβλίου συμβάνμτων του σχολείου)

Πέμπτο βήμα: Πιτόπου κλήση και ενημέρωση των γονέων του "ατίθασου" μαθητή και ενημέρωση του βιβλίου συμβάντων και αγορά νέου κολατσιού από τους γονείς του "ατίθασου" (αν δεν μπορούν να έρθουν εκέινη τη στιγμή, ραντεβού μαζί τους σε απογευματινή ώρα, αγορά κολατσιού από μένα και δόσιμο της απόδειξης στους γονείς)

 

Δεν νομίζω να συνεχιστεί η συμπεριφορά.....

 

ναι αλλά δεν θα μπορούσαν να σε κατηγορήσουν ότι άφησες νηστικό το παιδί τους? θέλω να πω πως με το δικό μου φτωχό μυαλό η κίνηση αυτής της δασκάλας είχε ένα συμβολικό χαρακτήρα.. δηλ. έριξες το φαγητό του συμμαθητή σου κάτω? σου ρίχνω και εγώ το δικό σου για να σε βάλω στην θέση από "θύτης" σε "θύμα" μπας και καταλάβεις... το να του επιβάλλεις άλλου είδους "τιμωρία" π.χ. παίρνω το φαγητό σου και το δίνω στο θύμα ίσα ίσα που πιστεύω ότι θα εξαγριωθεί γιατί νιώθει ότι του παίρνουν κάτι που του ανήκει και το δίνουν στον "αδύναμο" για τον οποίο θα νιώσει μεγαλύτερη οργή.. ενώ με το να σε βάλω στην θέση του "θύματος" ίσως υπάρξει και μία ελπίδα να το δεις αλλιώς... τι να πω....

[elin]

Εμμάκι, συμφωνώ σε όλα.Δλδ η "τιμωρία" να συσχετίζεται με την πρ'αξη, σαν συνέπεια. Έριξες κάτω το φαγητό του συμμαθητή σου; θα το αντικαταστήσεις, είτε με μοιρασιά, είτε με στέρηση του δικού σου, είτε με αγορά, με ταυτόχρονη ενημέρωση των γονέων.

 

Επίσης, δεν ξέρουμε τι μπορεί να έχει γίνει. Μπορεί πχ το φαινομενικά "ήσυχο" παιδί, να είχε χώσει τσιμπιά στα μουλωχτά, ή να του είχε βρίσει τη μάνα...

 

Οπότε να γινόταν και ταυτόχρονη "διερεύνηση" από την πλευρά της δασκάλας.

[emmaki]

ναι αλλά δεν θα μπορούσαν να σε κατηγορήσουν ότι άφησες νηστικό το παιδί τους? θέλω να πω πως με το δικό μου φτωχό μυαλό η κίνηση αυτής της δασκάλας είχε ένα συμβολικό χαρακτήρα.. δηλ. έριξες το φαγητό του συμμαθητή σου κάτω? σου ρίχνω και εγώ το δικό σου για να σε βάλω στην θέση από "θύτης" σε "θύμα" μπας και καταλάβεις... το να του επιβάλλεις άλλου είδους "τιμωρία" π.χ. παίρνω το φαγητό σου και το δίνω στο θύμα ίσα ίσα που πιστεύω ότι θα εξαγριωθεί γιατί νιώθει ότι του παίρνουν κάτι που του ανήκει και το δίνουν στον "αδύναμο" για τον οποίο θα νιώσει μεγαλύτερη οργή.. ενώ με το να σε βάλω στην θέση του "θύματος" ίσως υπάρξει και μία ελπίδα να το δεις αλλιώς... τι να πω....

 

Αυτό που λες μπορεί να γίνει αν δεν γνωρίζει το λόγο που συμβαίνει αυτό. Αν δηλαδή απλά του πάρω το φαγητό και το δώσω στον άλλο. Αν όμως γίνει μετά από συζήτηση, τότε γίνεται αντιληπτό. Αν δεν γίνει αποδεκτό και επαναληφθεί, προ χώρας στο επόμενο βήμα. Κσι φυσικά ενημερωνειες τους γονείς για όλες τις κινήσεις, όπως και το βιβλίο σχολικής ζωής.

Αν προβεί σε άλλες μη αποδεκτές πράξεις, τότε τις αντιμετωπίζει καθώς έρχονται....

[love4]

Για μενα η μαμα του "ατακτου" παιδιου ειναι ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ και προφανως η δικη της η σταση αποδεικνυει γιατι ειναι ετσι το παιδι της....ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΦΤΑΕΙ ο κανακαρης σου και μετα να θες να βγεις και απο πανω...κλασσικη νοοτροποια καποιων που κοιτουν μονο τα δικαιωματα τους και κανουν την παπια " για τις υποχρεωσεις τους...

 

Σχετικα με τη δασκαλα...οκ...τα πηρε και αυτη, ισως υπαρχει και πιο εκπαιδευτικος τροπος αντιδρασης... αλλα και παλι για μενα δε δικαιολογειται η σταση της διευθυνσης ...εκτος και αν δεν γνωριζουμε κατι...

[hara86]

Το θέμα για 'μένα είναι οτι κάτι τέτοιοι γονείς,όπως οι συγκεκριμένοι(που δυστυχώς είναι πάρα πολλοί τελικά),

ακόμα και με τους πιο εκπαιδευτικους τρόπους τιμωρίας έχουν πρόβλημα,βασικά έχουν πρόβλημα με οτιδήποτε και οποιονδήποτε εναντιωθεί στο παιδί τους

και πάλι την ίδια αντίδραση θα είχαν όποια τιμωρία κι αν διάλεγε η δασκάλα,

την απάντηση την έχουν στο τσεπάκι...

[LA LATINA]

Kαι κάπως έτσι ευνουχϊστηκαν οι δάσκαλοι...από τέτοιους γονείς...

Και κάνουν ότι δεν είδαν και ότι δεν ξέρουν και τραβάμε τα μαλλιά μας με την ενδοσχολική βία...ένα θα πω...για να το κάνει αυτό η δασκάλα δεν ήταν η πρώτη φορά που φέρθηκε έτσι το παιδί. ..ούτε ήταν κατά λάθος...

Θα βρει και το μπελά της τώρα.

 

Food for thought...

[ΑΝΝΑ24]

Προφανώς δεν έχουμε επαρκή στοιχεία για να δικαιούμαστε να εκφράσουμε γνώμη για το συγκεκριμένο περιστατικό. Θεωρητικά μιλώντας, όχι, δε νομίζω ότι ήταν σωστή η αντίδραση της δασκάλας. Το μόνο που δίδαξε στο μαθητή είναι ο νόμος του ισχυροτέρου. Και εξέφρασε τα δικά της νεύρα, διόλου παιδαγωγικό και αυτό.

Μου άρεσε η ιδέα της emmaki. Με νόημα και δίδαγμα.

Σαν μαμά, όχι σε καμμία περίπτωση δεν θα έκανα καταγγελία για κάτι τέτοιο, θα πήγαινα όμως να το συζητήσω μαζί της και να της εκφράσω την άποψή μου. Συμφωνώ με όσες είπαν ότι η καταγγελία είναι ενδεικτική συγκεκριμένης συμπεριφοράς και νοοτροπίας από την πλευρά της μητέρας, επιφυλλάσομαι πάντως στην περίπτωση που υπάρχουν θέματα που δεν ξέρουμε.

[LA LATINA]

Κι εμένα με ξένισε το γεγονός ότι στην ουσία άφησε δυο παιδιά νηστικά, σαν μέθοδος, και θα προτιμούσα να ειδοποιούσε τους γονείς απ ευθείας....αλλά να ειδοποιούσε οπωσδήποτε όμως!!!

 

Θα κλείσω με μια ρήση ανώνυμου, που βρήκα προχτές διαβάζοντας για το bullying.

 

"Οι γονείς φοβούνται τους δασκάλους, οι δάσκαλοι φοβούνται τον διευθυντή, ο διευθυντής φοβάται το σύμβουλο, ο σύμβουλος φοβάται το σύλλογο γονέων, που φοβάται για τα παιδιά, τα οποία δε φοβούνται κανέναν...."

 

Με τα θέματα που αντιμετωπίζω κάθε μέρα, το μόνο που έχω να πω είναι αυτό....οι δάσκαλοι πρέπει να δρουν και όχι να κοιτάνε αμέτοχοι. Για να μην τρέχουμε στη Νικολούλη μια μέρα...τα πράγματα έχουν αγριέψει με το bullying...Καλή σας συνέχεια...

[alcyon]

Η κόρη μου έχει βρεθεί σε μια τέτοια θέση, να χάσει το φαγητό της από άλλο παιδί που της το έριξε κάτω. Δεν είχε προλάβει να βάλει μπουκιά στο στόμα, όταν ήρθε το άλλο τρέχοντας και γελώντας και πέρασε μπροστά της παρασύροντάς τη και ρίχνοντάς της το φαγητό στο πάτωμα.

 

Απ' όσο μου είχε πει το παιδί, αυτό είχε ξανασυμβεί αρκετές φορές με το συγκεκριμένο παιδί, όπου έριχνε το φαγητό των άλλων παιδιών κάτω. Από τη συζήτηση προέκυψε -παρόλο που ήταν αναστατωμένη- πως τελικά το παιδί, δε σημάδευε το φαγητό των άλλων, απλά έπαιζε απερίσκεπτα εντός της τάξης -μέχρι να απομακρυνθούν τα παιδιά από τους εφημερεύοντες- και έτσι προέκυπταν αυτά τα προβλήματα.

 

Η δασκάλα που ήταν εκεί, επενέβη και εξήγησε στο "θύτη" το πρόβλημα που προκάλεσε η συμπεριφορά του. Εκείνο έδειξε αμηχανία. Η δασκάλα τότε του πρότεινε μια λύση: Του υπέδειξε την υποχρέωση να αντικαταστήσει το φαγητό του παιδιού. Έτσι, "χρεώθηκε" στο κυλικείο ένα γεύμα, το οποίο το διάλεξε μαζί με τη δασκάλα και το προσέφερε στο παιδί που είχε χάσει το κολατσιό του.

 

Σε πρώτη φάση, αυτό φάνηκε σα να "μην είχε αποτέλεσμα". Δηλαδή η συμπεριφορά επαναλήφθηκε. Μα όταν βρέθηκε να αγοράζει τρόφιμα από το κυλικείο για να αντικαθιστά τα χαμένα γεύματα που προέρχονταν από το απερίσκεπτο παιχνίδι, άρχισε η συμπεριφορά να φθίνει. Έγινε πιο προσεκτικό. Το σκέφτηκε μόνο του; Του μίλησε ο γονιός, για την χρηματική κατανάλωση ή για τη συμπεριφορά;; Δε θα μάθουμε. Πάντως η αντίδραση της δασκάλας φαίνεται να είναι κατάλληλη. Βάζει το παιδί να αντιμετωπίζει τις συνέπειες των πράξεών του, του υποδεικνύει τις ευθύνες του και του παρέχει έναν τρόπο για να "διορθώσει" το αρχικό ατόπημα. Δεν έφερε αντιπαλότητα μεταξύ "θύτη-θύματος", δεν καταχράστηκε την δύναμη που της δίνει η θέση της, δεν έφερε σε δύσκολη θέση κανέναν.

 

 

Οι ορθές πρακτικές δεν έχουν το χαρακτήρα του "τσιρώτου", που κρύβουν το πρόβλημα και αναζητούν μια γρήγορη και άμεση "λύση".

Για να είναι πραγματικά αποτελεσματική μια λύση, θέλει χρόνο, δράση, ψυχραιμία και υπομονή. Αναζήτηση αιτιών και κατάλληλων μεθόδων για αντιμετώπιση. Σαφώς η εμπειρία του εκπαιδευτικού, το δυναμικό που έχει, ο χαρακτήρας του κτλ παίζουν ρόλο στον τρόπο που αντιμετωπίζει τέτοια θέματα.

[LA LATINA]

Αlcyon, το πιο σωστό είναι αυτό ακριβώς που περιγράφεις, για να μη γίνεται και κατάχρηση εξουσίας......σε εμάς πχ όμως δεν έχει κυλικείο......τεσπα δε θα συνεχίσω γιατί έχει τραβήξει τόσα το παιδί μου που δεν μπορώ να είμαι αντικειμενική. Καλό βράδυ.

[alcyon]

.....τα πράγματα έχουν αγριέψει με το bullying...Καλή σας συνέχεια...

Αν θεωρήσουμε πως το παιδί το έκανε σκόπιμα και έριξε στο άλλο το φαγητό του, άρα εμπίπτει στο bulling... τότε και η δασκάλα, έκανε κατάχρηση της θέσης της και έκανε και αυτή με τη σειρά της bulling.... Δε λύνονται έτσι τα πράγματα (ΑΝ έγιναν έτσι).

 

 

Άσχετο με το δικό σου θέμα LaLatina, αλλά μιας και συζητάμε το bulling ας πω κάποιες σκέψεις μου (γενικές):

Για το θέμα του bulling είμαι πολύ προβληματισμένη και επιφυλακτική ταυτόχρονα. "Φοριέται" πολύ τελευταία και νομίζω πως ο όρος χρησιμοποιείται πέραν του δέοντος, για όλους και για όλα. Έγινε της μόδας... Τι εννοώ (με παράδειγμα που γνωρίζω προσωπικά): Παιδί που έχει τσακίσει το σχολείο με τη συμπεριφορά του και έχει φέρει μεγάλη αναστάτωση και προβλήματα σε πολύ κόσμο, μπελάδες σε παιδιά, εκπαιδευτικούς και γονείς, οι οποίοι προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα θέματα που προκαλεί... κάποια στιγμή έφαγε μια γερή σπρωξιά. Κατά λάθος; Πάνω στο παιχνίδι; Ως αντίδραση; Κανείς δεν ξέρει. Ο γονιός τότε έφερε τα πάνω κάτω στο σχολείο λέγοντας πως το παιδί του είναι θύμα bulling και έκανε καταγγελείες, εμπλεξε εισαγγελείς, σύλλογο εκπαιδευτικών, γονείς κτλ και στο τέλος επειδή "δεν έβρισκε ανταπόκριση" από το σχολείο, άλλαξε το παιδί του σχολείο.

Με λίγα λόγια... όπως λέει η παροιμία "εκεί που μας χρωστούσαν μας πήραν και το βόδι!"

 

 

Έχω την εντύπωση πως ως γονείς σε ορισμένα θέματα είμαστε λιγάκι "τυφλοί". Δε μπορούμε να δούμε αντικειμενικά, γιατί δεν είμαστε εκεί και κυρίως γιατί προσλαμβάνουμε μια εικόνα μέσα από τα μάτια του παιδιού μας, χωρίς να βάλουμε στο μυαλό μας την επιλεκτική του κρίση, τις πιθανές τροποποιήσεις στην περιγραφή που θα μας κάνει, καθώς και τις δικές του -ελλιπείς- ερμηνείες που γίνονται με βάση τις ισχνές (σε πλήθος) δικές του εμπειρίες. Παίρνουμε τα λόγια του ως δεδομένα, βάζουμε μπροστά την αγάπη μας και κάνουμε λάβαρο τα λόγια του... Μπλεκόμαστε ζητώντας ευθύνες, επικρίνοντας, υποδεικνύοντας και αναζητώντας άμεσες και "τσεκουράτες" λύσεις ...και τα κάνουμε ολίγον μαντάρα. Οπότε κάααααπου εκεί αναρωτιόμαστε γιατί οι άλλοι γονείς και δάσκαλοι δε συμμερίζονται τις δικές μας απόψεις.

 

Δεν ισχύουν πάντα... αλλά αρκετά, μα αρκετά συχνά!! Δεν είναι τόσο σπάνιο όσο πιστεύουμε...

[hara86]

Αμφιβαλλετε δηλαδή για το γεγονός ότι και η ίδια η μάνα,που έτρεξε να καταγγείλει τη δασκάλα,θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τη συγκεκριμένη μέθοδος παραδειγματισμου αν το ένα της παιδί κατέστρεφε το φαγητό του άλλου;;;

Αλλά από τη δασκάλα αναμένουμε/απαιτούμε τελειότητα,να εφαρμόζει με συνέπεια τη παιδαγωγική,άσχετα αν εμείς αντιμετωπίζουμε θέματα σαν αυτό με τον ίδιο ή χειρότερο τρόπο.

 

Βλέπω μια υπερβολή και μια υπερευαισθησία από τους γονείς-προσωπικά αυτό με ξενίζει και όχι το ότι τα παιδιά έμειναν νηστικα...Δεν παθαίνουν τίποτα...φασαρίες θέλανε,καλά να πάθουν.

[ΑΝΝΑ24]

Αμφιβαλλετε δηλαδή για το γεγονός ότι και η ίδια η μάνα,που έτρεξε να καταγγείλει τη δασκάλα,θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τη συγκεκριμένη μέθοδος παραδειγματισμου αν το ένα της παιδί κατέστρεφε το φαγητό του άλλου;;;

Αλλά από τη δασκάλα αναμένουμε/απαιτούμε τελειότητα,να εφαρμόζει με συνέπεια τη παιδαγωγική,άσχετα αν εμείς αντιμετωπίζουμε θέματα σαν αυτό με τον ίδιο ή χειρότερο τρόπο.

 

Βλέπω μια υπερβολή και μια υπερευαισθησία από τους γονείς-προσωπικά αυτό με ξενίζει και όχι το ότι τα παιδιά έμειναν νηστικα...Δεν παθαίνουν τίποτα...φασαρίες θέλανε,καλά να πάθουν.

 

Ναι, αυτή είναι η δουλειά της.

Οι αστοχίες μας ως γονείς δεν μπορεί να αποτελούν ενθάρρυνση για τις αστοχίες του εκπαιδευτικού.

Δηλαδή ένα παιδί που τρώει ξύλο στο σπίτι μπορεί να φάει και από τη δασκάλα?

Το κέντρο βάρους δεν είναι ότι τα παιδιά έμειναν νηστικά, είναι κατά πόσο αυτή η μέθοδος διδάσκει κάτι θετικό είτε στο συγκεκριμένο παιδί είτε στα υπόλοιπα της τάξης. Έχετε σκεφτεί ότι με αυτό τον τρόπο η δασκάλα νομιμοποίησε πλήρως αυτή τη συμπεριφορά για όλους? Πως θα πει μεθαύριο σε ένα άλλο παιδί, μη ρίχνεις κάτω το κολατσιό?

-"Αφού κι εσείς το κάνετε Κυρία, εγώ το έκανα γιατί μου πήρε το στυλό"!

[elenip]

Αμφιβαλλετε δηλαδή για το γεγονός ότι και η ίδια η μάνα,που έτρεξε να καταγγείλει τη δασκάλα,θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τη συγκεκριμένη μέθοδος παραδειγματισμου αν το ένα της παιδί κατέστρεφε το φαγητό του άλλου;;;

Αλλά από τη δασκάλα αναμένουμε/απαιτούμε τελειότητα,να εφαρμόζει με συνέπεια τη παιδαγωγική,άσχετα αν εμείς αντιμετωπίζουμε θέματα σαν αυτό με τον ίδιο ή χειρότερο τρόπο.

 

Βλέπω μια υπερβολή και μια υπερευαισθησία από τους γονείς-προσωπικά αυτό με ξενίζει και όχι το ότι τα παιδιά έμειναν νηστικα...Δεν παθαίνουν τίποτα...φασαρίες θέλανε,καλά να πάθουν.

 

Εγώ είμαι της γενιάς που όταν πήγαινε το παιδί σπίτι και έλεγε "έφαγα αποβολή ή με έβγαλε ο δάσκαλος από την τάξη" ο γονιός ρωτούσε: τι έκανες? δηλ. ο δάσκαλος είχε πάντα δίκιο.. θεωρώ ότι επειδή φύγαμε από την γενιά που ο δάσκαλος έριχνε ξύλο και τα παιδιά φορούσαν ποδιά, πήγαμε κατευθείαν στην ασυδοσία... είναι λυπηρό να μην μπορεί να αντιμετωπιστεί το bulling στο σχολείο.. και γι' αυτό ευθυνόμαστε όλοι μας .. και οι γονείς και το σχολείο.... οι γονείς γιατί υπερβάλλουν σε πολλά θέματα και το σχολείο γιατί πολύ απλά δεν θέλει να εμπλακεί και να έρθει σε ρήξη με τον καθένα... προσωπικά, πείτε με οπισθοδρομική, αλλά εάν θυμάστε πριν λίγα χρόνια όταν δεν είχε επιτραπεί από διευθυντή σε μαθήτριες να παρελάσουν με μίνι φούστες το θέμα είχε φτάσει στα κανάλια.. ε όχι βρε γονείς δεν μπορούμε να εξεφτιλίζουμε τα πάντα.. θες η δεκατετράχρονη κόρη σου να κυκλοφορεί με το μίνι και το στρίνκ να φαίνεται... κάντο εκτός σχολείου.. πρέπει να παει και στην παρέλαση που υποτίθεται ότι συμβολίζει κάτι? και έχεις το θράσσος να βγαίνεις και στα κανάλια? αυτό που στην δική μας γενιά μας έμαθαν είναι ότι στο σχολείο υπάρχουν κανόνες, όρια, πειθαρχία.. ας τολμήσει τώρα να μιλήσει κανείς εκπαιδευτικός στα παιδιά... πέφτουν όλοι να τον φάνε.. έχουμε χάσει το μέτρο γι' αυτό και το bulling δύσκολα θα σταματήσει.... γιατί φταίμε όλοι μας...

[daisy1]

alcyon πολύ ωραία το χειρίστηκε η δασκάλα σας! Μπράβο, πολύ πιο εμπνευσμένο απο τη δασκάλα της ιστορίας που αναφέρθηκε. Είναι φυσική συνέπεια χωρίς κατάχρηση εξουσίας και δίνει καλό παράδειγμα στα παιδιά!

[hara86]

Ναι αυτή είναι η δουλειά της,αλλά ορισμένες φορές ας μην ξεχνάμε πως κι εκπαιδευτικοί άνθρωποι είναι κι έχουν όρια...

εμείς έχουμε 1-2 παιδιά και πολλές φορές χάνουμε τον έλεγχο,αυτοί που έχουν 15-20-30;

Και ξέρετε πως είναι σήμερα τα παιδιά...

 

Και συγνώμη αλλά δεν ήταν και τοοοσο τραγική η μέθοδος πια,

ναι προφανώς δεν ήταν κι η πιο σωστή,αλλα δεν ήταν κι άξια καταγγελίας...