βοηθεια...θα λυγισω...

[iwanna81]

θα τα γραψω συνοπτικα:18 μηνων, μεσαιο παιδι απο τα 3 μου,μπαινει σε ιδιωτικο βρεφονηπιακο μεσω εσπα (δηλ.δωρεαν).δυσκολο παιδι.πεισματαρικο.δεν ηθελα να τον παω.πεσαν οι μισοι πανω μου να μου λενε οτι καλα κανω γιατι ειναι μικρο και επειδη ετσι κ αλλιως θα μαι σπιτι φετος με το μπεμπη, να τον κρατησω.οι αλλοι μισοι μαζι κ ο αντρας μου μου λεγαν να τον στειλω να κοινωνικοποιηθει, να σταματησει τις κακες συνηθειες (πεταει πραγματα κ μας χτυπαει οταν τον μαλωνουμε κτλ.) και για να ξεκουραζομαι λιγο και εγω.φετος πρωτη χρονια και ο μεγαλος μου (3 χρονων) στον παιδικο- δεν εχει ξεκινησει ακομα-.πηγα για μια ωριτσα τον μεσαιο την τριτη,το ιδιο και την τεταρτη, το ιδιο και σημερα.κλαμα,ουρλιαχτα, να ακουγεται μεχρι εξω απο το κτιριο και εγω ειμαι τρελαμενη.νομιζω οτι φερομαι εγωιστικα, οτι τον εγκαταλειπω για να κοιταξω την ξεκουραση μου και οτι ο μικρος υποφερει κ αποκτα τραυματα χωρις να υπαρχει αναγκη να τον αφηνω μιας κ φετος δεν δουλευω.δεν ξερω ποσο θα το αντεξω αυτο.θελω ωρες ωρες να τον σταματησω.δε νομιζω οτι θα αλλαξει ποτε αυτη η φρικη, η υστερια, το βλεμα του αποχωρισμου.τρελαινομαι κ το ξερω...τελικα θα λυγισω...

[sporiklos]

Εφόσον δεν θα δουλεύεις ίσως ειναι καλυτερο να τον κρατήσεις σπίτι να δουλεψετε λίγο την σχέση σας. Έιναι μικρουλης και αισθάνεται ήδη παραγκωνισμενος απο τον ερχομό του τρίτου παιδιου, βρισκεται σε μια ηλικία που και στη γιαγια να τον εστελνες πάλι θα βιώνει το άγχος του αποχωρισμού.

Εσυ ξέρεις καλυτερα την οικογένεια σου, το παιδι σου τις δυνάμεις σου κανε αυτο που σου λεει το ένστικτο σου, η συνείδηση σου.

Όμως ενα παιδι με ακραία συμπεριφορά κάτι προσπαθεί να πει που δεν μπορει να το πει με λέξεις, υποφέρει και ειναι μπερδεμένο και τώρα πρέπει να διαχειριστεί και τον αποχωρισμο απο την μαμα του σε μια ηλικία που προέχει η σχέση με την μαμα περισσότερο απο την κοινωνικοποίηση.Μ¨ιλα με την παιδοψυχολογο του Βρεφονηπιακού,συνήθως τα ιδιωτικά έχουν συνεργάτες...

[atzem]

Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Αυτό το βλέμμα του αποχωρισμού τον πρώτο μήνα με έκανε να κλαίω με τις ώρες, τώρα το έχω συνηθίσει αν και η μικρή κλαίει ακόμα σπαρακτικα το πρωί που την πηγαίνω. Έχουν περάσει 3 μήνες από τότε που ξεκινήσαμε παιδικό και συνεχίζει να κλαίει και να γατζωνεται επάνω μου και να φωνάζει μαμά με λυγμούς. Το μόνο που με ηρεμεί είναι οτι όταν παω να την παρω πλέον δείχνει πολύ χαρούμενη και δεν θέλει να φύγει, ενώ τον πρώτο καιρό είχαμε κλάματα και όταν την έπαιρνα από τον παιδικό. Τι να πω, υπομονή και κουράγιο. Με όσες μαμάδες εχω μιλήσει όλες λίγο πολύ το περάσανε αυτό το δράμα είτε το παιδί τους ήταν ενός έτους είτε και πολύ μεγαλύτερο και όλες συμφωνούν ότι ο παιδικός κάνει καλό.

[Λαΐδα]

Εφόσον δεν θα δουλεύεις ίσως ειναι καλυτερο να τον κρατήσεις σπίτι να δουλεψετε λίγο την σχέση σας. Έιναι μικρουλης και αισθάνεται ήδη παραγκωνισμενος απο τον ερχομό του τρίτου παιδιου, βρισκεται σε μια ηλικία που και στη γιαγια να τον εστελνες πάλι θα βιώνει το άγχος του αποχωρισμού.

Εσυ ξέρεις καλυτερα την οικογένεια σου, το παιδι σου τις δυνάμεις σου κανε αυτο που σου λεει το ένστικτο σου, η συνείδηση σου.

Όμως ενα παιδι με ακραία συμπεριφορά κάτι προσπαθεί να πει που δεν μπορει να το πει με λέξεις, υποφέρει και ειναι μπερδεμένο και τώρα πρέπει να διαχειριστεί και τον αποχωρισμο απο την μαμα του σε μια ηλικία που προέχει η σχέση με την μαμα περισσότερο απο την κοινωνικοποίηση.Μ¨ιλα με την παιδοψυχολογο του Βρεφονηπιακού,συνήθως τα ιδιωτικά έχουν συνεργάτες...

 

Συμφωνω απολυτα....κρατησε το παιδακι σου σπιτι και δειξε του ποσο το αγαπας.....

[stella261011]

ετσι ειναι η προσαρμογη δυστυχως πολυ δυσκολη...κ εμεις φετος ξεκινησαμε εχουμε παει τρεις φορες και εχουμε κλαμματα...ειμαστε 27 μηνων.οι παιδαγωγοι λενε οτι στην αρχη το κλαμα το βγαζει το παιδι στο σχολειο,μετα στο αυτοκινητο και μετα στο σπιτι και οτι ειναι φυσιολογικο να κλαινε.μιλα του πες του οτι θα επιστρεψει παλι σπιτι για να ηρεμησει ,σιγα σιγα θα καταλαβει και δεν θα θελει να φυγει απο εκει.και του χρονου να πατε παλι θα κλαιει .εσυ αποφασιζεις βεβαια,κ εγω σκεφτομουν να τον σταματησω αλλα δεν θα το εκανα απλα το σκεφτομουν,ασε που αγχωθηκα κιολας το πρωτοβραδι δεν κοιμηθηκα!

[MINNI]

Εφόσον δε δουλεύεις, θα σου πρότεινα να το κρατήσεις σπίτι ακόμη! Είναι μικρούλης ακόμη και χρειάζεται τη μαμά του, ειδικά κιόλας αυτή τη περίοδο που με τον ερχομό του τρίτου παιδιου, νιώθει οτι χάνει λίγο χρόνο απο τη μαμά του... Σχετικά με αυτό είχα μιλήσει και με το παιδίατρό μου, όταν είχα το δίλημμα αν έπρεπε να στείλω τη 2 χρονών κόρη μου στο παιδικό και μόλις είχα γεννήσει το δεύτερο παιδάκι μου... Μου είχε συστήσει να μη τη στείλω γιατί ναι μεν θα έφερνε ιώσεις στο σπίτι τη στιγμή μάλιστα που θα είχα νεογέννητο αλλά και επιπλέον θα ένιωθε οτι το "διώχνουμε" απο το σπίτι, επειδή ήρθε το νέο μωρό. Επίσης, η κοινωνικοποίηση του παιδιού ξεκινά στα 3 του χρόνια...

[Λαΐδα]

Διαφωνω στο οτι θα κλαψει ετσι και αλλιως ακομη και αν το στειλεις του χρονου.

Ο δικος μου στα 2 σπαραξε...τον πηρα σπιτι...στα 3 εκλαιγε, τον πηρα σπιτι....στα 4 πηγε με μουτρα αλλα φαινοταν οτι θα προσαρμοστει ευκολα!!! Και ετσι τον εγραψα....

Δεν ηταν ετοιμος πιο πριν...

[stella261011]

σιγουρα τα 4 ειναι καλη ηλικια,ομως η κοινωνικοποιηση ξεκινα καπου μεταξυ 2 κ 3ων.η καθε μαμα ξερει το παιδι της.εμεις απο 9 μηνων ειχαμε νταντα στο σπιτι επειδη δουλευω,φετος ομως δεν ειμαστε για σπιτι,το εβλεπα,το παιδι βαριεται κ γκρινιαζει!θα μαθει να παιζει κ με αλλα παιδια κ να δινει κ κανενα παιχνιδι...

[vivien9]

Εφόσον δεν θα δουλεύεις ίσως ειναι καλυτερο να τον κρατήσεις σπίτι να δουλεψετε λίγο την σχέση σας. Έιναι μικρουλης και αισθάνεται ήδη παραγκωνισμενος απο τον ερχομό του τρίτου παιδιου, βρισκεται σε μια ηλικία που και στη γιαγια να τον εστελνες πάλι θα βιώνει το άγχος του αποχωρισμού.

Εσυ ξέρεις καλυτερα την οικογένεια σου, το παιδι σου τις δυνάμεις σου κανε αυτο που σου λεει το ένστικτο σου, η συνείδηση σου.

Όμως ενα παιδι με ακραία συμπεριφορά κάτι προσπαθεί να πει που δεν μπορει να το πει με λέξεις, υποφέρει και ειναι μπερδεμένο και τώρα πρέπει να διαχειριστεί και τον αποχωρισμο απο την μαμα του σε μια ηλικία που προέχει η σχέση με την μαμα περισσότερο απο την κοινωνικοποίηση.Μ¨ιλα με την παιδοψυχολογο του Βρεφονηπιακού,συνήθως τα ιδιωτικά έχουν συνεργάτες...

 

Συμφωνώ και γω απόλυτα. Το συγκεκριμένο παιδάκι έχει να διαχειριστεί και το άγχος του αποχωρισμού επειδή είναι ακόμα μικρούλης και τον ερχομό του τρίτου παιδιού..δεν είναι η καλύτερη στιγμή για να πάει βρεφονηπιακό.

[Dawn]

Το ένστικτο της μαμάς είναι συνήθως αλάθητο. Κράτα το παιδάκι σου στο σπίτι. Δείξε του ότι δεν άλλαξαν τα πράγματα με τον ερχομό του νέου μωρού και πως τον αγαπάτε πολύ.

[Rea_1971]

Στείλε ΜΑΖΙ τον μεγάλο και τον μεσαίο στον παιδικό.

[ekavi_]

Εγώ πάλι είμαι υπέρ του παιδικού.

 

Αν τον σταματήσεις τώρα πιθανόν να έχεις αντίδραση από τον μεγάλο να ξέρεις...

 

Εφόσον ο μεσαίος είναι μικρούλης, να του δείχνεις ότι υποτίθεται πάει και το μωρό σχολείο, όπως και ο μεγάλος του αδερφός. (πχ να έχεις και ένα σχολικό τσαντάκι του μωρού και καλά). Ότι δηλαδή το μωρό δεν μένει σπίτι με εσένα, αλλά πηγαίνει και αυτό σχολείο.

Είναι η φάση προσαρμογής και είναι φυσικό να κλαίει. Εσύ να μην δείχνεις ότι αμφιταλαντεύεσαι. Να τον παρηγορείς σταθερά χωρίς να δείχνεις ότι συγκινείσαι ή φοβάσαι και να του υπενθυμίζεις ότι πηγαίνει για παιχνίδι και θα έρθει σε λίγο κάποιος να τον πάρει. Και ότι μαζί του είναι και ο μεγάλος του αδερφός.

[elenip]

θα τα γραψω συνοπτικα:18 μηνων, μεσαιο παιδι απο τα 3 μου,μπαινει σε ιδιωτικο βρεφονηπιακο μεσω εσπα (δηλ.δωρεαν).δυσκολο παιδι.πεισματαρικο.δεν ηθελα να τον παω.πεσαν οι μισοι πανω μου να μου λενε οτι καλα κανω γιατι ειναι μικρο και επειδη ετσι κ αλλιως θα μαι σπιτι φετος με το μπεμπη, να τον κρατησω.οι αλλοι μισοι μαζι κ ο αντρας μου μου λεγαν να τον στειλω να κοινωνικοποιηθει, να σταματησει τις κακες συνηθειες (πεταει πραγματα κ μας χτυπαει οταν τον μαλωνουμε κτλ.) και για να ξεκουραζομαι λιγο και εγω.φετος πρωτη χρονια και ο μεγαλος μου (3 χρονων) στον παιδικο- δεν εχει ξεκινησει ακομα-.πηγα για μια ωριτσα τον μεσαιο την τριτη,το ιδιο και την τεταρτη, το ιδιο και σημερα.κλαμα,ουρλιαχτα, να ακουγεται μεχρι εξω απο το κτιριο και εγω ειμαι τρελαμενη.νομιζω οτι φερομαι εγωιστικα, οτι τον εγκαταλειπω για να κοιταξω την ξεκουραση μου και οτι ο μικρος υποφερει κ αποκτα τραυματα χωρις να υπαρχει αναγκη να τον αφηνω μιας κ φετος δεν δουλευω.δεν ξερω ποσο θα το αντεξω αυτο.θελω ωρες ωρες να τον σταματησω.δε νομιζω οτι θα αλλαξει ποτε αυτη η φρικη, η υστερια, το βλεμα του αποχωρισμου.τρελαινομαι κ το ξερω...τελικα θα λυγισω...

 

Κατ' αρχάς θα πρέπει να δεις εσύ τι θέλεις να κάνεις... ούτε τι λένε οι μισοί ούτε τι λένε οι άλλοι μισοί.... φαντάζομαι ότι είναι πολύ δύσκολο να έχεις 2 μικρά παιδιά σε αυτή την ηλικία και εάν κατάλαβα καλά μάλλον γεννάς ή πρόκειται να γεννήσεις σύντομα... το παιδί δεν είναι δύσκολο ούτε πεισματάρικο... στην ηλικια των 1,5 έτους που είναι το να πετάνε πράγματα είναι μία φάση που περνάνε... από την πλευρά μου θα σε συμβούλευα το παιδάκι που είναι 3 ετών να το στείλεις παιδικό, το παιδάκι σου που είναι ακόμη μικρούλη κράτησέ τον για φέτος στο σπίτι και όταν έρθει με το καλό το μωρό βρες βοήθεια για να τα βγάλεις πέρα.... πάρε γυναίκα οπωσδήποτε να σε βοηθάει με τα παιδιά εάν δεν υπάρχουν γιαγιάδες / σύζυγος διαθέσιμος κλπ γιατι στο τέλος δεν θα λυγίσεις .. θα λαλήσεις

[Anthony2012]

Αν οταν ειναι μεσα στον παιδικο συνερχεται γρηγορα και προσαρμοζεται,μην δινεις πολυ σημασια στα κλαμματα.

[iwanna81]

καλησπερα.σημερα ο κυβος εριφθη για μενα.αποφασισα.καταρχην αν σας μπερδεψα,να ξεκαθαρισω οτι ο μεγαλος ετσι κ αλλιως θα παει παιδικο, γιατι ειναι ενα παιδι ωριμο και ετοιμο για καινουργια ενδιαφεροντα και εγω νιωθω οτι δεν μπορω να του προσφερω κατι αλλο μεσα στο σπιτι οποτε περιμενω πως κ πως να αρχισει.ο μεσαιος ομως που ειναι κ το παιδι σαντουιτς που λενε, δεν θα ξαναπαει.τελος. σημερα που πηγα να τον παρω, η αυλοπορτα ηταν ανοιχτη και πριν προλαβω να χτυπησω την πορτα του σταθμου, ακουσα μια απο τις δασκαλες να φωναζει σε καποιο παιδακι 'περιμενε, βαλε την πιπιλα σου' με πολυ ενταση κ τρελαθηκα.δεν εχει σημασια αν ηταν το δικο μου παιδι.οποιο και απο τα 14 να ηταν, οταν μπηκα μεσα, τα μισα σχεδον μισοκλαιγανε, κ το δικο μου βεβαια, και στεκοταν διπλα σε μια κουνια που ειχε ενα μωρακι μεσα.κοπηκα.δεν ηταν αυτο περιβαλλον για το δικο μου το παιδι ειδικα οταν δεν δουλευω και ειμαι με το μικρο στο σπιτι.ο μικρος ειναι 6 μηνων τωρα.ο αντρας μου δεν με καταλαβαινει, με λεει υπερβολικη, μου λεει οτι ειναι περιοδος προσαρμογης για ολα για αυτο επικρατει μια αναστατωση εκειμεσα. και εγω τα δεχομαι ολα αυτα και ρωταω: που είναι καλυτερα για ενα μωρο 19 μηνων;στο σταθμο με παιδακια ή στο σπιτι με τη μαμα...;και κανεις δεν απανταει..γιατι δεν ξερουν;ή γιατι η απαντηση ειναι αυτονοητη;

[stella261011]

χαιρομαι που αποφασισες!η απαντηση στο ερωτημα σου ειναι πως ειναι καθαρα δικη σου αποφαση γιατι εσυ γνωριζεις το παιδι σου,και ειναι ισως και το ποσο ετοιμη εισαι κ εσυ να το απομακρυνεις απο διπλα σου,η συμπεριφορα των γονιων πολλες φορες καθοριζει και τη συμπεριφορα των παιδιων.το κλαμα στους παιδικους σταθμους αυτη την περιοδο ειναι συνηθισμενο,οι υπερβολες ειναι που πειραζουν...αν δεν σου αρεσει ο σταθμος πολυ απλα καλα εκανες και το σταματησες το παιδι.κανεις δεν μπορει να σε συμβουλευσει για το δικο σου παιδακι,μια φιλη μου το εστειλε πολυ μικροτερο απο το δικο σου ηταν και εγκυος κ εκεινο πηγαινε ολο χαρα και γελια!καλη επιτυχια!

[Καλλιτεκνια]

ρωταω: που είναι καλυτερα για ενα μωρο 19 μηνων;στο σταθμο με παιδακια ή στο σπιτι με τη μαμα...;και κανεις δεν απανταει..γιατι δεν ξερουν;ή γιατι η απαντηση ειναι αυτονοητη;

Νομιζω δεν υπαρχουν αυτονοητες απαντησεις γιατι τα παιδακια δεν ειναι ολα ιδια,δεν θελουν τα ιδια πραγματα και δεν ειναι ετοιμα για παιδικο σταθμο στην ιδια ηλικια.Εσυ θα κρινεις με βαση τις αναγκες του δικου σου παιδιου και σαν μητερα σιγουρα ξερεις καλυτερα. Μπορει να εκπλαγεις αν στο μελλον πχ το τριτο σου παιδακι στην ιδια ηλικια παει μια χαρα στο σταθμο.

[sternchen]

και ρωταω: που είναι καλυτερα για ενα μωρο 19 μηνων;στο σταθμο με παιδακια ή στο σπιτι με τη μαμα...;και κανεις δεν απανταει..γιατι δεν ξερουν;ή γιατι η απαντηση ειναι αυτονοητη;

 

Κατά τη δική μου γνώμη και μιλώντας πολύ και με παιδοψυχολόγο, την οποία συμβουλεύομαι μόνο και μόνο επειδή έχω κουραστεί να συζητάω με άτομα που αγνοούν (δικαιολογημένα) το πως διαπαιδαγωγείτε ένα παιδί και του πως είναι ο ψυχικός του κόσμος, νομίζω πως είναι καλύτερα για το δικό σου παιδάκι να μείνει κοντά σου, από τη στιγμή που δεν εργάζεσαι.

Να ακολουθείς το μητρικό σου ένστικτο και να μην επηρεάζεσαι από τους γύρω σου. Πιο πολύ θα σου προκαλούν σύγχυση, παρά ουσιαστική βοήθεια.

[Sofiade]

Νομίζω Ιωάννα ότι η απόφαση που πήρες ήταν η σωστότερη. 18 μηνών είναι πολύ νωρίς για παιδικό σταθμό και ειδικά αν δεν υπάρχει ανάγκη, γιατί να το κάνεις;

[natassa-tasos]

Διαφωνω στο οτι θα κλαψει ετσι και αλλιως ακομη και αν το στειλεις του χρονου.

Ο δικος μου στα 2 σπαραξε...τον πηρα σπιτι...στα 3 εκλαιγε, τον πηρα σπιτι....στα 4 πηγε με μουτρα αλλα φαινοταν οτι θα προσαρμοστει ευκολα!!! Και ετσι τον εγραψα....

Δεν ηταν ετοιμος πιο πριν...

 

 

Το ίδιο συνέβη και με το γιο μου. Μιλάμε όμως πάντα να είσαι σπίτι, γιατί αν εργάζεσαι δεν έχεις άλλη επιλογή, θα τον στείλεις αναγκαστικά.

[elenip]

καλησπερα.σημερα ο κυβος εριφθη για μενα.αποφασισα.καταρχην αν σας μπερδεψα,να ξεκαθαρισω οτι ο μεγαλος ετσι κ αλλιως θα παει παιδικο, γιατι ειναι ενα παιδι ωριμο και ετοιμο για καινουργια ενδιαφεροντα και εγω νιωθω οτι δεν μπορω να του προσφερω κατι αλλο μεσα στο σπιτι οποτε περιμενω πως κ πως να αρχισει.ο μεσαιος ομως που ειναι κ το παιδι σαντουιτς που λενε, δεν θα ξαναπαει.τελος. σημερα που πηγα να τον παρω, η αυλοπορτα ηταν ανοιχτη και πριν προλαβω να χτυπησω την πορτα του σταθμου, ακουσα μια απο τις δασκαλες να φωναζει σε καποιο παιδακι 'περιμενε, βαλε την πιπιλα σου' με πολυ ενταση κ τρελαθηκα.δεν εχει σημασια αν ηταν το δικο μου παιδι.οποιο και απο τα 14 να ηταν, οταν μπηκα μεσα, τα μισα σχεδον μισοκλαιγανε, κ το δικο μου βεβαια, και στεκοταν διπλα σε μια κουνια που ειχε ενα μωρακι μεσα.κοπηκα.δεν ηταν αυτο περιβαλλον για το δικο μου το παιδι ειδικα οταν δεν δουλευω και ειμαι με το μικρο στο σπιτι.ο μικρος ειναι 6 μηνων τωρα.ο αντρας μου δεν με καταλαβαινει, με λεει υπερβολικη, μου λεει οτι ειναι περιοδος προσαρμογης για ολα για αυτο επικρατει μια αναστατωση εκειμεσα. και εγω τα δεχομαι ολα αυτα και ρωταω: που είναι καλυτερα για ενα μωρο 19 μηνων;στο σταθμο με παιδακια ή στο σπιτι με τη μαμα...;και κανεις δεν απανταει..γιατι δεν ξερουν;ή γιατι η απαντηση ειναι αυτονοητη;

 

Γεια σου και από εμένα, επειδή και εμένα ο μικρός αυτή την εβδομάδα έχει ξεκινήσει παιδικό (είναι 3 ετών) σίγουρα είναι εβδομάδα προσαρμογής... εμένα αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι πως ένα μωρό σε κούνια είναι μαζί με το δικό σου που είναι 1,5... είχα την εντύπωση ότι τα χωρίζουν ανά ηλικίες ... στο δικό μας το σταθμό αυτό συμβαίνει .. δηλ. τα τρίχρονα (λίγο πάνω λίγο κάτω μαζί) .... για μένα πήρες την καλύτερη απόφαση... μπορείς να βγάλεις πολλά συμπεράσματα από μία και μόνο εικόνα.... ειδικά όταν μιλάμε για κοινωνικοποίηση πως είναι δυνατόν ένα μωρό π.χ. 6 μηνών που έχει άλλες ανάγκες να συνυπάρχει με ένα παιδάκι 1,5 ετών που προσλαμβάνει άλλη απόκτηση δεξιοτήτων.... καλύτερα στο σπίτι να τον φροντίζεις και να τον προσέχεις εσύ....

[AnnyS]

Χαίρομαι που τελικά πήρες την απόφασή σου με τα δικά σου κριτήρια και μόνο, αφού είσαι η πιο κατάλληλη να αποφασίσεις εσύ για τον μικρό σου. Εμένα η μεγάλη μου είναι 27 μηνών και ο μπέμπης σχεδόν 5. Φέτος δεν την έστειλα παιδικό, αφενός μεν γιατί ο πλησιέστερος δημοτικός εδώ δέχεται παιδάκια που είχαν κλείσει τα 2,5 το Σεπτέμβρη, αφετέρου δε γιατί φέτος δεν δουλεύω και είμαι σπίτι, οπότε είπα να αποφύγω κ τις ιώσεις που θα κουβαλούσε η μεγάλη για το μωρό. Επιπλέον, ενώ δείχνει ότι αγαπάει τον μικρό κ τον θέλει, δείχνει να ζητάει πολύ έντονα και τη δική μου αγκαλιά και να με "διεκδικεί". Αν δεν είχα τον μικρό, θα προσπαθούσα να τη στείλω, έστω και πιο μακριά, πάντως, γιατί στην παιδική χαρά φαίνεται πολύ κοινωνική με τα άλλα παιδάκια και διασκεδάζει με το παιχνίδι, άλλωστε τα παιδιά παιδιά θέλουν, οπότε πιστεύω ότι θα προσαρμοζόταν εύκολα στον παιδικό.

Τώρα ψάχνω πάλι για δουλειά, και αν βρω, θα στείλω και τους δύο του χρόνου μαζί παιδικό που ο μικρός θα έχει μεγαλώσει κι εκείνος αρκετά, πιστεύω πως έτσι θα τους "στοιχίσει" λιγότερο.

[BabyCute]

Δεν υπάρχει σωστό η λάθος σε αυτά και εγώ τον έστειλα στους 11 μήνες λόγω δουλειάς και αν και δύσκολο στην αρχή αποδείχτηκε πολύ καλο για αυτόν - το παιδι πρέπει να έχει ερεθίσματα και να παίζει με αλλά παιδάκια

Το καλοκαίρι στην παιδική χαρά ήταν ένα τριχρονο που είδε τον δικό μου και φοβήθηκε γιατι δεν ήτανε συνηθισμένο σε τίποτα πέρα απο την γιαγιά μαμα κλπ

Πάντως αυτές οι φωνές που ακούσεις μέσα απο τον παιδικό σταθμό δεν είναι καλές αλλά μην περιμένει πολλά απο δωρεάν σταθμο!!! Δυστυχώς παίρνεις οτι πληρώνεις!!

 

Αν δεν τον πας σε παιδικό δεν πειράζει αλλά καλα θα ήταν να τον πας σε παιδικές χαρές η σε αλλά μέρη να παίζει με αλλά παιδάκια και να έξοικοιωνεται για να μην πάθει σοκ όταν αρχίσει αχολειο

[Λαΐδα]

Πολυ καλα εκανες! Ναι, η απαντηση ειναι αυτονοητη! Απλα πολλες μαμαδες δεν μπορουν να κανουν αλλιως και ετσι απενοχοποιουμε το γεγονος λεγοντας για τα ΄καλα ΄ του σταθμου! Ευτχως εσυ εισαι τυχερη και μπορεις να τον κρατησεις σπιτι.

[BabyCute]

Πολυ καλα εκανες! Ναι, η απαντηση ειναι αυτονοητη! Απλα πολλες μαμαδες δεν μπορουν να κανουν αλλιως και ετσι απενοχοποιουμε το γεγονος λεγοντας για τα ΄καλα ΄ του σταθμου! Ευτχως εσυ εισαι τυχερη και μπορεις να τον κρατησεις σπιτι.

 

Καλο είναι να μην κατηγορουμε τις μαμάδες που για τον α η β λόγο πανε το παιδι τους στον παιδικό με το να υπονοούμε οτι εφεύριυμε τα καλα του σταθμού

Δεν ξέρεις τη κατάσταση της κάθε οικογένειας, δεν μου φαινεσαι παιδοψυχολογος και όλοι οι παιδικοί σταθμοί του κόσμου δεν είναι ίδιοι

Οπως στα σίγουρα δεν θες να σε κρίνουν, πρόσεχε τι λες σε άλλους!