Δεν θέλει αδελφάκι

[MYRDIM]

Πριν απο λίγες μέρες έμαθα ότι περιμένω δεύτερο παιδί και ακόμα

δεν μπορώ να αισθανθώ καμιά χαρά . Ο πανικός για το πως θα τα

καταφέρω είναι μεγαλύτερος. Εκτός απο τα πρακτικά καμιά βοήθεια απο

πουθενά ή τα οικονομικά αυτο που με ζορίζει είναι η συμπεριφορά της

κόρης μου.(3χρ.)Στα μικρότερα παιδιά αντιδρά απαίσια και μου εχει

δηλώσει ότι εκείνη δεν θέλει αδελφάκι. Με αφορμή ενας φίλος της

που εχει αδελφάκι εκείνη μου είπε οτι δεν αγαπάει τα μωρά.

Σε λίγες μέρες θα πάω για τον υπερηχο και θέλουμε να της το πούμε.

Εχω διαβάσει εδω τον τρόπο αλλά φοβάμαι μήπως αισθανθεί απογοητευση

με τον ερχομο του 2ου. Και μόλις εχει αρχίσει παιδικό. Μήπως είναι

πολλά μαζί και δεν μπορεί να τα διαχειρηστεί;; Αχ δεν ξερω τι μου

γίνεται...

[mariori]

Κάτι που έχω διαβάσει είναι ότι όταν με το καλό γεννήσεις το δεύτερο παιδάκι, της παίρνετε με τον άντρα σου ένα δώρο που να της αρέσει ή να το θέλει και της λέτε ότι της το πήρε δώρο το αδερφάκι της.

[Athena]

Και μόλις εχει αρχίσει παιδικό. Μήπως είναι

πολλά μαζί και δεν μπορεί να τα διαχειρηστεί;; Αχ δεν ξερω τι μου

γίνεται...

Πιθανον,παντως ειναι πολυ νωρις για να της ανακοινωσετε κατι...καλυτερα να περιμενεις να περασουν οι πρωτοι 4-5 μηνες θα ελεγα.

 

 

Σου ευχομαι ολα καλα να σου πανε με την εγκυμοσυνη σου.

[Maya]

Δεν είναι απαραίτητο να της το πείτε από τόσο νωρίς. Έχει δίκιο η Athena. Περίμενε λίγο ώστε να μειώσεις γι αυτήν το χρόνο της αναμονής. Μπορείς να της πεις, ότι ο μπαμπάς και η μαμά αποφάσισαν να κάνουν ένα δεύτερο παιδάκι και ότι αυτό δεν θα αλλάξει τίποτα για εκείνην, θα κάνει τα πράγματα που έκανε, θα την αγαπάτε το ίδιο, μόνο που τώρα θα έχει και έναν άλλον ανθρωπο να την αγαπάει πολύ: Το αδερφάκι της.

Πες της ότι πρέπει να περιμένει λίγο να το γνωρίσει και μετά να αποφασίσει αν θα το αγαπήσει κι εκείνη και φέρε της παραδείγματα από την οικογένεια, πόσο πολύ αγαπάς εσύ τα αδέρφια σου, αν έχει ξαδερφάκια πες της ότι αυτό οφείλετε στο ότι εσείς έχετε αδέρφια κλπ κλπ. Τόνισέ της ότι όποιο παράπονο έχει μπορεί να σου το λέει. Αλλά πες της τα αυτά χωρίς ενοχή. Να έχεις στο νου σου ότι προσφέρετε ανεκτίμητο δώρο στο παιδί σας και ότι τώρα μπορεί να μην το καταλαβαίνει αλλά σύντομα θα το καταλάβει! Άντε με το καλό και όλα να σου πάνε καλά στην εγκυμοσύνη σου!

[anthie g]

Εγώ ήμουν αρκετά πιο τυχερή μία και η δικιά μου το πήρε πολύ καλά και την είδε μικρή μανούλα. Ωστόσο θα σου πώ κάποια πραγματάκια που θεωρώ ότι εφαρμόζοντας τα είδα αποτέλεσμα. 1) Σε φράσεις του τύπου δεν το θέλω ή να το διώξουμε αποφεύγεις τις μακροσκελείς συζητήσεις ξεκαθαρίζοντας ότι το μωρό θα έρθει και αποσπώντας την προσοχή του αλλού. 2) Όταν αρχίσετε τις προετοιμασίες για το μωράκι μην τα κάνετε όλα μαζί για να μπορέσει να τα συνειδητοποιεί. Εμείς βάψαμε το δωμάτιο και μετά από ένα μήνα βάλαμε την κούνια και ακόμα πιό μετα πήγαμε να ψωνίσουμε. Στα ψώνια φρόντιζα να κρύβω τα ογκώδη και τις πολλές σακούλες ωστόσο πήγαινα μαζί της και ψωνίζαμε κάποια πραγματάκια και μαζί διακοσμήσαμε το καινούργιο δωμάτιο σχολιάζοντας στο τέλος ότι ελπίζουμε να μην στεναχωρηθεί το μωρό που δεν καταφέραμε να του το κάνουμε τόσο ωραίο όσο το δικό της. 3) Αν επιτεθεί στην κοιλιά σου φρόντισε να προστατευθείς και μην το σχολιάσεις κάν. Αν το επαναλάβει λάβε μέτρα. Εμένα το έκανε μία φορά και αγνοώντας την όχι μόνο δεν το ξανάκανε αλλά φρόντιζε όταν έρχονταν άλλα παιδάκια να τους υπενθυμίζει να προσέχουν την κοιλιά μου γιατί μέσα είναι η αδελφούλα. 4) Να τονίζεις ότι το μωρό θα είναι πολύ μικρό και όχι μεγάλο όπως εσείς οι τρείς .

 

Τώρα για το πότε θα το πείς δεν ξέρω τι να σου πώ. Εμείς δεν κρατηθήκαμε και της το είπαμε μετά το τέστ εγκυμοσύνης. Μας βγήκε σε καλό γιατί βαρέθηκε την αναμονή και περίμενε πως και πώς να γεννηθεί το μωρό. Ωστόσο εσύ επειδή έχεις αυτήν την αρνητική συμπεριφορά ίσως πρέπει να περιμένεις, όμως πρόσεχε μην το μάθει από πουθενά αλλού για τι θα είναι πολύ χειρότερα μετά. Είναι δύσκολο να ισορροπήσεις συναισθηματικά και εσύ η ίδια, εγώ ακόμα το παλεύω (δεδομένου ότι και εγώ και ο άντρας μου είμαστε μοναχοπαίδια) αλλά πάντα σκέφτομαι ότι για εκείνες είναι ότι το καλύτερο. [/img]

[elenik]

Θα ελεγα να μην της το πεις αμεσως αλλα να περιμενεις λιγο ωστε να την προετοιμασεις για την ανακοινωση.

Πχ να δειτε καποια καρτουν με αδερφακια (O Franklin - Χριστουγεννα ειναι πολυ καλο) ωστε να δει τι μπορει να μοιραστει με το αδερφακι, καποιο βιβλιο ισως και γενικα να δει πρωτα πιο θετικα την ιδεα.

Οσο για το αν το θελει τωρα θα αλλαξει να εισαι σιγουρη.

Ο Βασιλης το ζηταγε συνεχεια , οταν του ειπαμε οτι θα ερθει ειπε δεν το θελει και τωρα παλι παμε καλα σαν αναμονη. Θα δω τι θα κανει οταν ερθει με το καλο ....

[Athena]

Τώρα για το πότε θα το πείς δεν ξέρω τι να σου πώ. Εμείς δεν κρατηθήκαμε και της το είπαμε μετά το τέστ εγκυμοσύνης.

Εχει τυχει σε γνωστη μου να το πουνε νωρις και στη συνεχεια να μην παει καλα η εγκυμοσυνη...το αποτελεσμα δεν ηταν τοσο ευχαριστο για τον μικροπου περιμενε το αδερφακι του. Δεν υπαρχει λογος να ξερουν απο τοσο νωρις,δεν καταλαβαινουν τον χρονο κλπ..αποψη μου.

[Μαρια Στυλιανακη]

σύμφωνα με τους περισσότερους ειδικούς

το πότε λες σε ένα παιδάκι οτι θα έρθει αδερφάκι,

είναι όποτε το ανακοινώνεις και στους υπολοίπους (οικογένεια γνωστοί κτλ).

 

τα παιδιά αντιλαμβάνονται ότι κατι συμβαίνει και θα είναι χειρότερο να εχουν το άγχος του ότι κατι συμβαίνει αλλά κανείς δεν τους λέει τίποτα.

 

 

αυτό το άρθρο είναι αρκετά περιεκτικό,

 

http://parents.org.gr/psych/a218

 

 

στην περίπτωση που ώ μη γέννοιτο πάει κάτι στραβά, τότε πάλι,

το παιδί έχει δικαίωμα να συμμετάσχει στην θλίψη,

την οποία ακόμα και αν δεν γνωριζε για την εγκυμοσύνη,

πάλι θα αισθανόταν να περιβάλλεται γυρω του,

γεμίζοντάς το με άγχος για το τι έγινε και το ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ αφού όλοι έιναι τόσο στεναχωρημένοι!.

 

η θλίψη είναι κάτι το φυσιολογικό και μπορεί να εκφραστεί,

αλλά το άγχος που έχει ένα παιδί όταν δεν ξέρει τι συμβαίνει αλλά διαισθάνεται ότι κάτι του κρύβουν, είναι πολύ πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί, και απο το ίδιο το παιδί και απο τους μεγάλους.

 

 

Το ότι λέει κάτι τέτοιο για τα μωράκια, δεν σημαίνει τίποτα.

δεν χρειάζεται καθόλου να επιμείνεις στην ανακοίνωση, να το κανεις μεγάλο θέμα. δεν χρειάζεται να κάνει τούμπες απο την χαρά της.

ακόμα και αν κάνει τούμπες απο την χαρά της,

κάθε παιδί στον ερχομό του νέου μέλους τα ίδια συναισθήματα περίπου θα νιώσει : ανησυχία και άγχος για το τι θα αλλάξει, φόβους για το αν θα αλλάξουν τα πάντα για πάντα.

 

εσύ φροντίζεις απλώς να είναι ενήμερη, να συμμετέχει όπως έγραψαν τα μέλη και πιο πάνω, αλλά δεν χρειαζεται να γίνει μεγάλο θέμα, δεν την πιέζεις καθόλου.

 

εφ όσον τώρα άρχισε παιδικό,

μπορείς να καθυστερήσεις την ανακοίνωση σε όλους, λίγο, όχι όμως πολύ.

φρόντισε όταν της το πείς να το συνδυάσεις και με κάτι πάρα πολύ ευχάριστο,

(αλλά να μην πεις ότι έχει σχέση με το ότι θα έρθει το αδερφάκι της αλλά οτι απλώς θα κάνετε αυτό και αυτό)

απλά εκείνη την ημέρα ετυχε να εχετε πρόγραμμα να πατε στο αλλού φαν παρκ πχ.

 

Θα βοηθήσει να μην της φανερώσεις τις ανησυχίες σου, ή τον ενθουσιασμό σου, γιατί μπορεί να αντιδράσει σε αυτό. όσο μπορείς, αν γίνεται μετρίασε τις αντιδράσεις σου μπροστά της, για αυτό το θέμα.

 

όσο περισσότερο χρόνο έχουν μπροστά τους να συνηθίσουν στην ιδέα, τόσο είναι καλύτερο, τουλάχιστον αυτό λένε όλοι οι ειδικοί.

[MYRDIM]

Ειλικρινά, ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας. Προσπάθησα να βάλω σε μια τάξη όλα αυτα τα συναισθήματα που με έχουν μπερδέψει και δεν

μπορεί να μου βγει η χαρά. Γιατί κρύβω ενα τόσο μεγάλο φόβο με τον

ερχομο ενος δευτερου παιδιού;Απο την στιγμή που γεννηθηκε σταματησα την δουλεια (θα ξεκιναγα φετος που εγινε 3)και ήμουν στο 100%μαζι της.

Υποσυνείδητα αισθάνομαι ότι θα της κλέβω απο το χρόνο μας και αυτό με

τσακίζει συναισθηματικά. Και απο την άλλη οι ''ματαιώσεις'' της ζωης καλύτερα να ερχονται απο το σπίτι που σε αγαπάνε, παρά να τρως χαστούκια όταν βγεις στον εξω κόσμο και να μην μπορεις να τα χειριστείς.

Μάλλον το θέμα ειναι δικο μου και οχι της μικρής. Θα της μιλήσουμε σύντομα,μόλις αισθανθώ ότι δεν θα είμαι τόσο ευάλωτη

[Athena]

Φοβασαι οτι ο ερχομος ενος δευτερου παιδιου θα σε κανει ανεπαρκη για την πρωτη σου.Ισως σκεφτεσαι πως ειναι δυσκολο να μοιρασεις την αγαπη που της εχεις και και και...μην ανησυχεις ολα αυτα θα γινουν με εναν μαγικο τροπο μολις φερεις στον κοσμο το δευτερο παιδι σου.Ολες αυτες οι φοβιες σου ειναι λογικες.Αλλαζει και η δικη σου η ζωη και πρεπει να συνηθισεις μεσα σε αυτο.Θα τα καταφερεις ηρεμησε και συνεχισε,εχεις 9 μηνες να τα σκεφτεις και να τα οργανωσεις.Εκει που εισαι ημουνα και δω που ειμαι θα'ρθεις.

[Μαρια Στυλιανακη]

το άγχος για επικείμενες αλλαγές είναι μέρος της ζωής,

σίγουρα πρώτα θα είναι καλό να αντιμετωπίσεις το δικό σου άγχος, και μετά θα μπορείς και να χειριστείς το άγχος της κόρης σου.

 

να ξέρεις, ότι όλα θα γίνουν, απο την στιγμή που και εσύ ψάχνεσαι για να κάνεις το καλύτερο δυνατό.

προσπάθησε να μην αγχώνεσαι και για το αν θα καταφέρεις να τα κάνεις όλα σωστά.

ο στόχος δεν είναι ποτέ αυτός, ο στόχος είναι η ίδια η προσπάθεια, και την προσπάθεια αυτή τα παιδιά την αναγνωρίζουν.

 

αν είναι κάτι που δυσκολεύει, είναι ο γονέας να παρασυρθεί απο το άγχος του, να μην το συνειδητοποιήσει, και να χαθεί μέσα στο συνοθύλευμα των συναισθημάτων όλων.

 

εσύ ήδη έχεις δεί τι σε αποδιοργανώνει, οπότε σε λίγο καιρό θα έχεις βρεί την άκρη.

πάνω απο όλα, ηρεμία, όλα θα πάνε καλά, το γεγονός αυτό είναι πάρα πολύ ευχάριστο, και αν εσύ χαλαρώσεις, θα μπορέσεις να μεταδώσεις στην κόρη σου, μια αισιοδοξία για αυτό το γεγονός.

 

θυμήσου - παν μέτρον άριστον. ούτε υπεραισιοδοξία,

ούτε απαισιοδοξία.

δεν υπάρχει στόχος να γίνεις υπεράνθρωπος και ξαφνικα να κάνεις σαν να ήρθε η δευτέρα παρουσία!

[Goofy-Mom]

Καλησπέρα και από εμένα!!! Και εγώ έχω έναν ανηψιό 2,5 χρονών ο οποίος κάθε φορά που τον ρωτάγαμε αν θέλει να κάνει η μαμά ένα μωρό ή αν θέλει να του κάνει ένα αδερφάκι, ή ακόμα και όταν τον ρώταγα εγώ αν θέλει να κάνει η θεία ένα μωράκι ή ακόμα και για πλάκα η γιαγιά εκείνος ήτανε εντελώς αρνητικός. Τώρα όμως η μαμά του είναι έγκυος και ο γιατρός της την συμβούλευσε ότι για αυτή την ηλικία καλύτερα είναι να του το ανακοινώσουν το τελευταίο τρίμηνο και κατα την διάρκεια να του λένε παραμυθάκια και ιστορίες για αδέρφια και αν υπάρχει και κάποια άλλη εγκυμονούσα στο στενό οικογενειακό περιβάλλον να έχουν μαζι της στενή επαφή ώστε να εξοικιωθεί με την ιδέα της εγκυμοσύνης ως κάτι που συμβαίνει σε όλους . Το θέμα είναι λοιπόν ότι και εγώ προσπαθώ να μείνω έγκυος και περιμένω να κάνω το τέστ σε περίπου 10 μέρες και άρα θα είμαστε και εγώ και η αδερφή μου έγκυες και σε πολύ κοντινές ημερομηνίες , οπότε πιστεύω οτι ο μικρούλης μας θα εξοικιωθεί πλήρως με την ιδέα μωρό στην οικογένεια.

[Afroditi D]

Καλημέρα και απο εμένα

αυτό που λένε μερικές μαμάδες απο εδώ , για τον χρόνο είναι σωστό και εμείς δεν το εφαρμόσαμε , δυστηχώς το κατάλαβα μετά. Τα παιδιά δεν μπορούν να προσδιορίσουν το χρονικο διάστημα των 9 μηνών ...

 

Αν και ο δικός μας (που είναι μερικούς μηνες μικρότερος απο την κόρη σου)εκδήλωνε μεγάλη επιθυμια τον τελευταίο καιρό για να αποκτήσει αδερφάκι (πράγμα που μας είχα προσθέσει επιπλέον ανχος , εφόσον καθυστερούσε η σύλληψη) τώρα πια που ξέρει πως η μανούλα θα κάνει μωρό , παρατηρώ πως εχει "προσκοληθεί" σε εμένα , είναι αδιάφορος για το θέμα της εγκυμοσύνης και επιπλέον κάποιες φορές παλιμπαιδίζει ... π.χ :μπουσουλάει στο πάτωμα σαν μωράκι , ή ζητάει επίμονα να τον πάρω εγω αγκαλιά ενώ μεχρι και πριν λίγο καιρό , το να κατέβει μόνος τους τις σκάλες ήταν αδιαπραγμάτευτο!

 

Προσπαθούμε να μην δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στη συμπεριφορά του και παράλληλα του επιτρέπουμε να συμπεριφερθεί σαν μωράκι ... αν θέλει , ενώ παράλληλα δίνουμε έμφαση στα προνόμια που έχει ως μεγαλύτερο παιδάκι , πχ : μπορεί να μαγειρεύει μαζί μου στην κουζίνα , μπορεί να ανεβαίνει στο μηχανάκι με τον μπαμπά , μπορεί να κάνει ποδήλατο!

 

Του μιλάω συχνά για την εποχή που ο ίδιος ηταν μωράκι , δείχνοντας του φωτογραφίες ,μάλιστα εχτές ανοίξαμε ένα κουτί που έχω φυλλάξει όλα τα παιχνίδια του , κουδουνίστρες , πάνινα βιβλία , κρεμαστά κούνιας κτλ ...

ενδουσιάστικε και αφού έπαιξε μαζι τους λίγη ώρα , μου ζήτησε να τα βάλουμε πάλι στο κουτί για το μωρό!

 

Τώρα για το άνχος πως θα και αν θα "μοιραστεί" η αγάπη σου στα 2 παιδία , είναι ενα πολύ μεγάλο κομμάτι ... και εγω αισθάνομαι πολλές φορές ενοχές ... αν θα τα καταφέρουμε ; θα τα καταφέρουμε σίγουρα θα δείς ... δεν θα έχουμε και άλλες επιλογές έτσι και αλλιώς.

Το ένα παιδί θα συμπηρώνει το άλλο και τα 2 μαζί θα γεμίζουν την μαμά και την οικογένεια με αγάπη , ευτηχία , πληρότητα!

 

Με το καλό το μωράκι σου!

[DALIA]

αχ παιδιά παρόλλο που δεν έχουμε βάλει μπρος ακόμη ( θα γινει μαλλον συντομα ) ο μικρός ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.Οταν κανουμε καμια συζήτηση μου λέει " θέλω σκυλάκι οχι μωράκι στο ειπα παλι".

Εν τω μεταξύ οι φίλοι του απο διπλα δυο αδερφακια περιμένουν από στιγμη σε στιγμη με ανυμπονησια τον 3ο αδερφο τους.Της αδερφης μου 3 ετων και εκεινος θελει με τρελλα αδερφακι.Τι να πω...έχει κολλήσει με το σκυλακι και λεει αν παρουμε σκυλακι τότε θα σου πω αν κανουμε μωρο.

[Μαρια Στυλιανακη]

να σας πώ κάτι,/...?

εγώ δεν θα ρώταγα το παιδί μου αν θέλει αδερφάκι.

 

γιατί, ξέρει καθόλου τι σημαίνει το αδερφάκι?

έχει δεί πολλά αδερφάκια ? και που τα έχει δεί τι εχει καταλάβει εκτός ότι είναι απο τον ίδιο μπαμπά και την ίδια μαμά?

 

στην καλύτερη περίπτωση θα νομίζει εκατό χιλιάδες πράγματα που εσείς ΔΕΝ μπορεί να τα ξέρετε ούτε να τα υποθέσετε, απο τα οποία θα σας πεί μπορεί το έν εκατοστό.

 

όταν είναι να έρθει τότε το συζητάτε.

 

(μιλάμε πάντα για παιδιά κάτω των 4-5...)

 

οτιδήποτε άλλο δημιουργεί την αίσθηση ότι ένα αδερφάκι,

 

είναι σαν ένα παιχνίδι το οποίο μπορούμε να αποφασίσουμε αν το θέλουμε ή όχι.

 

δεν πιστεύω οτι είναι καλό να μεταδίδεται στο παιδί αυτή η αίσθηση.

 

δηλαδή μετά θα πιστεύει οτι μπορεί να πεί όχι, δώστε το πίσω

αν το ρωτήσετε?

 

(όταν έρθει το μωρό και δεν το θέλει ξαφνικά πχ)

 

 

ένα αδερφάκι άν θέλει ο θεός μας το δίνει, αν δεν θέλει δε μας το δίνει

(βοηθάει εδώ η αναφορά στο θεό, μιάς και στην τελική, την ζωή, μπορεί εμείς να αποφασίζουμε και να επιλέγουμε πότε την κάνουμε, αλλά ... ε κάποιος μας δημιουργησε και μας, δεν ειναι όλα τόσο επιθυμητά όσο νομίζουμε... γεννηθήκαμε για να αναπαραγάγουμε οπότε δεν είναι τόσο θέμα επιλογής μας ή όχι... .... στην τελική! )

 

και βοηθάει και το παιδί να αισθανθεί ότι αυτό δεν είναι κάτι τόσο απλό , που το ρωτάμε ναι ή όχι. ...είναι πολύ πιο υπεράνω μας.

Ειναι ένα θαύμα, .. στην τελική.

[DALIA]

Mαρία σ'ευχαριστώ

[Αμφιτρίτη]

Τυχαίνει να ξέρει κανείς κάποιο καλό βιβλίο σχετικό με το θέμα του χειρισμού των συναισθημάτων του παιδιού που αποκτά αδελφάκι; Εμείς το αποκτήσαμε πριν 10 μέρες και... τρώμε ξύλο (ευτυχώς εμείς και όχι το μωρό). Σας ευχαριστώ!

[Μαρια Στυλιανακη]

το είδες αυτό έτσι?

http://parents.org.gr/psych/a218

κ αυτό

 

http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?p=621957#621957

 

για να κ δουμε τι βιβλίο υπάρχει ..