Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Οι πρώτες μέρες στον παιδικό! Αγωνίες και Φόβοι!


Recommended Posts

Καλημέρα

Κι εμένα ο μικρός μου θα πάει φέτος για πρώτη φορά παιδικό σταθμό. Τον τελευταίο ενάμισυ χρόνο τον προσέχει μία κυρία στο σπίτι μας.

Διάβασα τις απαντήσεις της Μαρίας Στυλιανάκης στην matri και ομολογώ ότι αγχώθηκα.

Εμένα το σχέδιό μου είναι:

Τις 3-4 πρώτες μέρες να τον πάω εγώ στον παιδικό σταθμό (μας έχουν πει ότι θα πρέπει τις πρώτες μέρες να είναι εκεί και κάποιος οικείος).

Στη συνέχεια σε μόνιμη βάση θα τον πηγαίνει ο μπαμπάς του.

Θα είναι δύσκολο; Θα βοηθούσε αν τον πηγαίναμε μαζί και μετά ο μπαμπάς έφευγε;

Είναι καλό να τον παίρνει τις πρώτες μέρες η γυναίκα που τον πρόσεχε; ή καλύτερα να τον παίρνει η μαμά; (που φυσικά θα πάρω άδεια επί τούτου).

Επίσης, πόσο καιρό περίπου θέλει ένα παιδί για να κάτσει το πλήρες του ωράριο (9-4 περίπου;) Αυτό το ρωτάω γιατί η γυναίκα που τον προσέχει (που της είχα πει να κάτσει και Σεπτέμβριο για την προσαρμογή) θα φύγει 6-14/9. Αναρωτιέμαι αν μέχρι τις 14/9 θα έχει προσαρμοστεί το παιδάκι (ε, να μην της δώσω και κερατιάτικο όλο το μηνιάτικο του Σεπτέμβρη).

ZS95p3.png  hcT0p3.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


γιατί εμείς, τωρα, σαν γονείς φερόμαστε διαφορετικά στα παιδιά μας απ' ότι μας φερόντουσαν οι γονείς μας;

εμείς δεν είχαμε περίοδο προσαρμογής στο σχολείο. μπαίναμε στο σχολικό και δεν μας ενοιαζε.

μηπως τελικά κάνουμε κακό στα παιδιά μας κι όχι καλό σκεφτόμενοι ολες αυτες τις λεπτομέρειες;

ισως επειδή δεν δούλευαν οι περισσότερες μαμάδες, ενώ τώρα αισθανόμαστε τύψεις που δεν είμαστε μαζι με τα παιδιά μας πολλες ωρες;

ας χαλαρώσουμε λίγο...;;;

δεν ξέρω, εσείς τι λέτε;

 

 

Καλημέρα ,

 

Ισώς και να έχεις δίκιο και να είναι οι τύψεις που μας σπρώχνουν να αντιδρούμε έτσι.Πάντως εγώ στεναχωριέμαι απλά και μόνο γιατί είναι μικρή και δεν κατάφερα να την κρατήσω έστω και ενα εξάμηνο ακόμα σπίτι.

Τουλάχιστόν μιλάει και συννενοείτε κανονικόττατα αφού κάθε μέρα που γυρνάω απο την δουλεία μου εξηγεί πως πέρασε την ημέρα της οπότε ελπίζω πως αν κάτι την ενοχλήσει θα μπορεί να το πει.:cry:

Link to comment
Share on other sites

Θα ήθελα να πω την άποψή μου σχετικά με την παρουσία των γονιών στην περίοδο προσαρμογής. Εγώ βέβαια δεν χρειάστηκά κάτι τέτοιο γιατί ο μικρός μου πήγε από 2,5 μηνών στο βρεφονηπιακό και καλώς ή κακώς έχει μάθει ότι "το πρωί πηγαίνω σχολειο",

αλλά θεωρώ ότι είναι μεγάλο λάθος για τα υπόλοιπα παιδάκια να είναι μερικές μαμάδες μέσα στην τάξη. Έχω την εντύπωση ότι κι εγώ σαν παιδί, αν και θα είχα μάθει να πηγάινω στο σχολείο μακρυα από τη μαμά μου, θα με έπιανε το παράπονο αν κάποια παιδάκια είχαν τις μαμάδες τους μαζί κι εγώ όχι.

Δεν ξέρω, επίσης θεωρώ ότι και η κάθε μαμά έμμεσα ή άμμεσα θα προσπαθεί να πάρει την εύνοια της δασκάλας ώστε να προσέχει καλύτερα το παιδί της (και έχω την εντύπωση ότι αυτό εκνευρίζει τις δασκάλες).

Είμαι υπέρ της σταδιακής προσαρμογής αν χρειαστεί (δηλ. να το πάμε λίγες ώρες μέχρι να συνηθίσει).

 

Καλό είναι να μην το ψειρίζουμε τόσο πολύ γιατί όταν πηγαίνουμε το παιδί μας στο σταθμό και έχουμε ανασφάλεια το παιδί την καταλαβαίνει. ΤΟΥ ΤΗΝ ΜΕΤΑΔΙΔΟΥΜΕ.

Δεν φτάνει που το ίδιο αποχωρίζεται τη μαμά του, τη βλέπει και στα πρόθυρα τρέλας και αυτό του κάνει την όλη κατάσταση χειρότερη.

 

Μπορεί να φαίνονται σκληρά αυτά που λέω, αλλά η γνώμη μου είναι:

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ!!!!! Να μοιραστούμε εδώ τα αγχη και τις ανησυχίες μας και να προσπαθούμε να ΜΗΝ ΤΑ ΜΕΤΑΔΙΔΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΑΣ.

 

Αυτά...

Καλή αρχή σε όλες :)

Link to comment
Share on other sites

εμεις περσυ που ξεκινησε σταθμο η μικρη (2 ετων τοτε) εκλαιγε αρκετα. Βεβαια και να μην ηθελε να κλαψει παλι θα εκλαιγε γιατι μπαινοντας στο σταθμο το πρωι κλαιγανε ολα τα υπολοιπα. Καθε πρωι την χαιρετουσα και την αφηνα με τον ιδιο παντα τροπο ,οσο και να εκλαιγε. Αυτο συνεχιστηκε για δυο εβδομαδες πιστευοντας οτι δεν φτιαξει ποτε η κατασταση. Όμως μια φιλη με συμβουλεψε να την στελνω με τον μπαμπα της. Απο τοτε ολα μια χαρα παρολο που και ο μπαμπας ακολουθησε την ιδια μεθοδο αποχαιρετισμου με εμενα. Τι να πω;

κοριτσακια μου!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Δυστυχώς η δουλεία του μπαμπά τον αναγκάζει να λείπει αρκετές μέρες απο το σπίτι.

Σχεδόν 20μέρες λείπει και 1μήνα είναι εδώ άσε που το πρωί 06:30 έχει φύγει οπότε είναι αδύνατον να την πάει .Τέλος θα έρχετε να την παίρνει σχολίκό οπότε μάλλον εκεί θα την αποχαιρετώ εγώ.

Link to comment
Share on other sites

Να ρωτησω κατι??Οι παιδικοι ανοιγουν την δευτερα 31/080 η την τριτη 01/09?

 

 

Αναλόγως τον παιδικό εμένα ο δικός μου είναι όλο τον χρόνο ανοιχτός απλά εγώ απόφάσισα να την πάω τώρα.

Link to comment
Share on other sites

και εγω την ιδια απορια εχω. Νομιζω ομως οτι ανοιγουν 1/9. Ισως την Δευτερα να ειναι εκει οι δασκαλες για να οργανωσουν μα ποια σειρα θα παρουν τα νεα παιδια καθως δεν πανε ολα απο την πρωτη μερα.

κοριτσακια μου!

Link to comment
Share on other sites

  • 2 εβδομάδες μετά...

Εμείς μεχρι τώρα είχαμε κοπέλα η οποία κρατούσε στο σπίτι & τα δυο μου αγορια για όσες ώρες δούλευα: 8.30 -17.30 (την εχω ακόμη για να κρατάσει τον μικρούλη μου)

Σημερα λοιπόν ο μεγάλος μου (είναι 3 ετών ) ξεκίνησε για πρώτη μέρα στο σταθμό. Επιεικώς, μπορώ να πω ότι ήταν ΧΑΛΙΑ..., η αντίδρασή του ήταν πολύ χειρότερη από ότι περίμενα!!!

Στη διαδρομή (με τα πόδια πήγαμε καθότι είναι μόλις 5λεπτά) ήταν πολύ ευδιάθετος & ήθελε να πάμε.

Όταν φτάσαμε, είδαμε μαζί τους χώρους, τη δ/ντρια, η οποια μας μιλησε, μίλησε και με το παιδί, γνωρίσαμε τις 2 δασκάλες του & είδαμε την τάξη μας. Καθίσαμε λίγο στην αυλή μέχρι να βγούνε & τα άλλα παιδιά από την τάξη & άρχισε να παίζει μαζί μου. Μετά από λίγη ώρα αποσύρθηκα στο γραφείο της δ/ντριας & τον άφησα με τα άλλα παιδιά & τις 2 δασκαλες στην αυλή.

Όση ώρα έμεινε χωρίς εμένα ουρλιαζε σπαρακτικά, έπεσε κατω & χτυπιόταν, πέταγε δεξια-αριστερά τα χαλικια της αυλής....

Εγώ τον ακουγα & προσπαθούσα να κανω υπομονή .... μου είπε & η δ/ντρια ότι είναι καλό να μην εμφανιστώ αμέσως. Τελικά όλο αυτό το ξέσπασμα κράτησε 20 λεπτά, & με το που με είδε σταμάτησε & μου είπε "έχω θυμό εγώ, πολύ θυμό!!!" :mad: & μετά στην επιστροφή μου είπε "η δασκάλα με μάλωσε".. (όσο ήμουν με τη δ/ντρια ακουσα μία δασκάλα να λέει πολύ αυστηρά "σουτ" καποια στιγμή.

Το παιδί είχε πάθει μεγάλο πανικό, & όσο προσπαθούσαν να τον ηρεμήσουν αυτός εκνευριζόταν χειρότερα...

Γυρίσαμε σπίτι, τον άφησα με την κοπέλα που τον κράταγε μέχρι & σήμερα, μαζί με το μικρό του αδερφό & του εξήγησα ότι πρέπει να πάω στη δουλειά μου, & έφυγα, όμως αυτός συνεχιζε να κλαίει.

Είμαι κυριολεκτικά χαλια:-(...

Εντωμεταξύ όλο το τελευταίο διάστημα είχαμε πολύ μπλα μπλα για προετοιμασία, "η μαμά παει δουλειά για να φέρει λεφτά & εσύ θα πας στο σχολείο με τα άλλα παιδακια...κλπ κλπ"

Εκανα αυτό που μου είπαν οι δασκάλες & η δ/ντρια, όμως δεν ξέρω αν ήταν σωστός ο χειρισμος για πρωτη του μέρα στο σταθμό...Μήπως ήταν πολύ βίαιο όλο αυτό?

Σημειωτέον ότι είναι ιδιαίτερα προσκολλημένος με εμένα...

Τι να κάνω, πως να το χειριστώ ? Σας παρακαλώ βοήθεια!

.png.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Θεωρώ πως χρειάζεται χρόνος ένταξης στον παιδικό, δεν γίνεται από την μια μέρα στην άλλη να αφήνεις έτσι το παιδί. Εμένα η ένταξη μου πήρε σχεδόν μια εβδομάδα, καθόμουνα μαζί του στον παιδικό. Μετά ερχόταν το λεοδωρείο τον έπαιρνε, λίγες ώρες τις πρώτες μέρες και μετά λίγο περισσότερες. Είναι θέμα χρόνου. Μην αγχώνεσαι.

Link to comment
Share on other sites

Θεωρώ πως χρειάζεται χρόνος ένταξης στον παιδικό, δεν γίνεται από την μια μέρα στην άλλη να αφήνεις έτσι το παιδί. Εμένα η ένταξη μου πήρε σχεδόν μια εβδομάδα, καθόμουνα μαζί του στον παιδικό. Μετά ερχόταν το λεοδωρείο τον έπαιρνε, λίγες ώρες τις πρώτες μέρες και μετά λίγο περισσότερες. Είναι θέμα χρόνου. Μην αγχώνεσαι.

 

Πραγματι είναι θέμα χρόνου, αλλά πόσου??? Δεν υπάρχουν πλέον άλλα περιθώρια άδειας από τη δουλειά μου..

Σήμερα δεν καταφέραμε ούτε από το σπίτι να φύγουμε..! Μεσολάβησε και το Σ.Κ.

Με τίποτα δεν ήθελε......Φωνές, "μαμά μη με πας σχολείο" και άλλα ωραία..

Το ξέρω ότι δεν πρέπει να αγχωνομαι, αλλά δεν τα καταφέρνω.:-(

Πάμε πίσω, πολύ πίσω...

.png.png

Link to comment
Share on other sites

Κοίτα, εμείς δεν είχαμε ιδιαίτερα προβλήματα τις πρώτες μέρες, τώρα έχουν αρχίσει.

Δλδ, δεν θέλει τώρα να πάει. από ότι μου λέει ο πατέρας του που τον πηγαίνει, του λέει "δεν θέλω να πάω σχολείο" και φωνάζει "μαμά". Επίσης, κλαίει όταν τον αφήνει. Αλλά τον αφήνει.

Θέλω να πω, δεν του αφήνει περιθώρια για να γυρίσει σπίτι. Ίσως δεν του κάνετε πολύ καλό με το να μην τον πηγαίνετε. Του δείχνετε ότι υπάρχει περιθώριο να μείνει σπίτι. Αν τον αφήνεις μία μέρα, θα το διεκδικήσει ξανά και ξανά. Είναι φυσικό. Ίσως θα ήτανε καλύτερο να τον πας και να τον αφήσεις. Ξέρω ότι ακούγομαι κακιά μάνα όταν λέω άφησε το παιδί σου που σπαράζει, αλλά με το να παρατήνεις την αγωνία του είναι χειρότερο νομίζω.

ZS95p3.png  hcT0p3.png

Link to comment
Share on other sites

  • 2 εβδομάδες μετά...

Καλημέρα και από εμένα!

 

Αχ!μια από τα ίδια..σας διαβάζω και συμπεραίνω ότι οι αντιδράσεις των μικρών μας είναι ίδιες!

 

Εμείς όπως είχα γράξει πρίν λίγο καιρό, είχαμε ξεκινήσει αρκετά καλά την πρώτη εβδομάδα όπου καθόταν χωρίς εμάς εκεί 8-1, σε σημείο να τον πηγαίνω στον παιδικό και να μου αφήνει το χέρι για να πιάσει το χέρι της δασκάλας, ή να με αφήνει και να τεντώνεται να πιάσει το πόμολο της αίθουσας του για να την ανοίξει να μπει μέσα!Αυτό το κλίμα επικράτησε για 4 μέρες.

Ήμουν πολύ χαρούμενη μέχρι που την πέμπτη μέρα με πήραν τηλ. να πάω να τον πάρω γιατί έκλαιγε απαρηγόρητα και επειδή δεν θέλαν να το δει στραβά μιας και είχε καλή ένταξη στην αρχή, έκτοτε έχουμε πρόβλημα.

Όταν τον πήρα από τον σταθμό μου πε ότι τον είχε χτρυπήσει ένα άλλο παιδάκι στην αυλή και όταν ρώτησα τις δασκάλες του το αρνήθηκαν(ίσως να μην το είδαν βέβαια, δεν ξέρω).

Τις επόμενες 3 μέρες δεν τον πήγα παιδικό επειδή αρρώστησε, του εξηγήσαμε βέβαια τον λόγο που δεν θα πήγαινε και από τότε αρνείτε να πάει.

Από βρα΄δις μας ρωτάει: Δεν θα πάμε σχολείο?(με ψιλοκλάμματα), τον ρωτάμε αν θέλει και λέει όχι τότε του λέμε ότι θα πάμε το πρωί και λέει ναι(πάλι με ψιλοπαράπονο) κάτι το οποίο μας έχει μπερδέψει, γιατί ενώ ψιλοκλαίει για το σχολείο όταν τον ρωτάω γιατί κλαις δεν οσυ αρέσει μου λέει ναι μαρέσει..δεν καταλαβαίνω ειλικρινά!

Νομίζω ότι θέλει να πηγαίνει αλλά δεν θέλει να μας αποχωρίζεται.

Το πρωί πάλι, ψιλογκρινιάζει για να πάει όταν τον αφήνει ο άντρας μου κλαίει λίγο και άλλωτε μας λένε ότι μετά σταματάει και παίζει άλλωτε πάλι όχι.

 

Τί τον έκανε να αλλάξει τόσο πολύ δεν ξέρω ενώ τα πήγαινε καλά..στεναχωριέμαι..δεν θέλω να νομίζει ότι τον παρατάμε εκεί και επιτρέςπουμε σοτν εαυτό μας να τον αφήνουμε να κλαίει..

 

Εν τω μεταξύ εδώ και 2 μέρες, επιστρέφοντας εγώ με τον άντρα μου στο σπίτι από την δουλειά μας ψιλοδιώχνει γιατί θέλει την γιαγιά του η οποία τον πέρνει το μεσημέρι από τον παιδικό, και δεν την αφήνει να φύγει παό το σπίτι.

 

Ίσως την έχει συνδιάσει σαν σωτήρα του που τον πέρνει από το παιδικό ενώ εμείς είμαστε εκείνοι που τον αφήνουμε εκεί, και ίσως τον έχει επηρεάσει λίγο η δικιά μου αλλαγή στην συμπεριφορά που λόγω εγκυμοσύνης δεν μπορώ να κάνω πράγματα μαζί του όπως παλιά..

Δεν ξέρω, πάντως νιώθω άσχημα

5qfMp3.pngM5Bvp3.png
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • 3 εβδομάδες μετά...
για απάντησέ μου με εντελώς απλή λογική.

πως θα κολλήσει πάνω σου και θα κλαίει απο τη στιγμή που κανένας δεν το τραβάει βίαια μακριά σου, και εσύ είσαι εκεί?

 

και αν θέλει, πηγαίνει στα παιδιά και αν δε θέλει δε πηγαίνει?(κανένας δεν του λέει για πρέπει και τέτοια)

 

στόχος αυτής της μιας έστω μέρας είναι να δεί πόσο ωραία περνάνε τα παιδιά εκεί. το ότι παίζουν, το ότι η δασκάλα τους δείχνει κόλπα, το ότι βγαίνουν στον κήπο να παίξουν... αυτά εάν δεν τα έχει ζήσει πριν τον αποχωρισμό, πως να έχει κάτι να πιαστεί για να παρηγορηθεί που θα σας αποχαιρετήσει?

 

και την μια ώρα πως το δικαιολογουν την πρώτη μέρα που το αφήνεις? τι θα καταλάβει σε μια ώρα για το τι γίνεται έκεί? ....τέλος πάντων..

 

θα ξαναπάτε οι δυό σας μια μέρα απλώς για να δείτε το σταθμό???

 

ή την πρώτη μέρα κατευθείαν θα τον αφήσεις???????? (έστω και για μια ώρα)..

 

(τα παιδιά δεν έχουν αίσθηση της "μιας ώρας" δεν μπορούν να καταλάβουν εάν τους πεις σε μια ώρα θα γυρίσω...- η παρηγοριά το ότι μια ώρα έιναι μόνο μια ώρα, είναι εντελώς λανθασμένη...... η εγκατάλειψη όμως, είναι εγκατάλειψη. και στα μάτια μου εάν ένα παιδί αφήνεται σε κάποιον που ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ, έχει ξαναδεί μόνο για λίγα λεπτά, μιαφορά, κατευθείαν και μένει χωρίς τον γονέα του..... ε δεν είναι σωστό.

 

ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΑΤΕ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΑΛΛΟ ΑΤΟΜΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΑΣ που θα προσλαμβάνατε το οποίο δεν γνωρίζετε? να ξεκινήσετε έτσι κατευθείαν? δεν θα βάλετε στο πρόγραμμα κάποιες μέρες στις οποίες να γνωρίσει το παιδί σας το άτομο αυτό πριν φύγετε και το αφήσετε μόνο μαζί του?

 

ΠΩΣ είναι δυνατόν εάν σας πιέζουν να το κάνετε αυτό να μην έχετε τύψεις? είναι δυνατόν?....? αναρωτηθείτε το λίγο.....

 

οι δικαιολογίες αυτές που σας λένε έιναι απόλυτες για το λόγο ότι έχουν σκοπό να βολέψουν τον παιδικό σταθμό και όχι να σεβαστούν το παιδί.

Πάρτε το χαμπάρι, ότι όταν σας το ζητάνε αυτό ΔΕΝ τους νοιάζει εκείνη τη στιγμή η σχέση σας με το παιδί σας, αλλά περισσότερο να μην έχουν κάποιον πάνω απο το κεφάλι τους.

5 μέρες υποχρεώνουν τους γονείς ή οικείο πρόσωπο εκεί που δουλεύω να είναι παρόντες. ΓΙΑΤΙ να το κάνουν αυτό πες, για ποιό λόγο... για πλάκα? επειδή γουστάρουν να έχουν τους γονείς απο πάνω, με τις φυσιολογικές ανησυχίες και ανασφάλειές τους?

γιατί νοιάζονται για τα παιδιά. για την ψυχή τους και επειδή πιστεύουν στο ότι η διαπαιδαγώγηση δεν γίνεται πλέον με την επιβολή και με το έτσι θέλω στο παιδί.

 

το να διώχνεις τον γονιό απο την πρώτη μέρα σε ηλικία προσχολική είναι αυταρχικό. είναι νοοτροπία "ε θα αντέξει, δε παθαίνει τίποτα" "ας κλάψει λίγο, να σκληραγωγηθεί" "θα του περάσει"...

σας αρέσει αυτή η νοοτροπία ? ακολουθήστε την...

εάν ΔΕΝ σας αρέσει όμως, μην την ακολουθείτε επειδή προσπαθούν κάποιοι να σας κάνουν πλύση εγκεφάλου, με το ζόρι και με δικαιολογίες βολέματος. Και μην μπαίνετε στη διαδικασία να φοβηθείτε να γίνετε αντιπαθητικές. προτιμάτε να είσαστε συμπαθητικές και να υποφέρει το παιδί σας, ή να σας θεωρούν αντιπαθητικές αλλά αυτό που θέλετε για το παιδί σας να το έχετε κάνει?.

 

ξαναγράφω ότι για να αλλάξουν τα πράγματα, είναι ανάγκη να γνωρίζετε τι θέλετε γιατί το θέλετε, και να το απαιτείτε...

έτσι δεν είναι με όλα τα πράγματα στη ζωή? εάν απλώς δεχόμαστε αυτό που μας προσφέρουν στο πιάτο (ειδικά στην ελλάδα), κατα πάσα πιθανότητα θα βγούμε χαμένοι.

 

 

 

Καλησπέρα κι απο εμένα..και συγχαρητηρια γι αυτο που κανετε!!

Μ΄αυτην την απαντηση σας που διαβασα,μπορω να σας πω οτι ηρεμησα λιγο γιατι βλεπω οτι τελικα ειχα δικιο σημερα!! Τι εννοώ? Εχω μια κορούλα περιπου 4 χρονων και σημερα ηταν η πρωτη της μερα στο προνηπιο...Την περιμενε με πολυ χαρα αυτην την ημερα..Ξεκινησαμε σε σταθμο του δημου μας ο οποιος ειναι ακριβως διπλα στο σπιτι μας..(καλο ή κακο δεν ξερω ακομη αλλα το θεμα δεν ειναι αυτο..)Ειχα μονο μια συναντηση με την προισταμενη του σταθμου και σημερα που πηγαμε με την μικρη, αφου την υποδεχτηκανε με το ονομα της και μες στην χαρα,με διωχνουνε κακην κακως χωρις να με εχουν ενημερωσει νωριτερα για την διαδικασια αυτη,την οποια θεωρω εντελως αντιπαιδαγωγικη και χωρις να με αφησουνε να καθησω εστω και για λιγα λεπτα..Το αποτέλεσμα??Το παιδακι μου εκανε εμετο απο το κλαμα και με πηρανε τηλεφωνο μεσα στα επομενα 20 λεπτα να παω να την παρω..γεμιζοντας με ενοχες οτι φταιω εγω για ολο αυτο που εγινε γιατι δεν τους εδειξα εμπιστοσυνη...Ηταν φυσιολογικο ολο αυτο? Προσπαθω να καταλαβω ολη μερα που εφταιξα εγω μιλωντας με την αδερφη μου, η οποια ειναι παιδοψυχολογος,και ψαχνοντας να βρω τροπο να αντιμετωπισω την αυριανη ημερα..Απ οτι διαβασα παραπανω νομιζω οτι θα συμφωνησετε μαζι μου ,οτι δεν ηταν και το καλυτερο ξεκινημα για την μικρη μου..Μπορω να απαιτησω να παραμεινω στον σταθμο?..Σας ευχαριστω για τον χρονο σας...καλη συνεχεια

Link to comment
Share on other sites

Θα πρέπει να σκεφτείς έναν τρόπο να τους πείσεις να μείνεις στο σταθμό. Η μεγάλη τους δικαιολογία την οποία θα πρέπει να αντικρούσεις είναι ότι θα σε βλέπουν τα υπόλοιπα παιδάκια και θα θέλουν κι εκείνα τη μαμά τους. Στο ρίχνουν για να σε βάλουν να νοιώσεις συμπόνοια και ενοχές για τα υπόλοιπα παιδάκια σε μια στιγμή που ξέρουν ότι είσαι συναισθηματικά αδύναμη. Να φανταστείς μου το είπαν ακόμη και την πρώτη μέρα του σταθμού, όπου όλα τα παιδάκια είχαν αφεθεί από τους γονείς τους και κλαίγανε και φυσικά κανένα δεν ήξερε ποιά είναι μαμά εκεί μέσα και ποιά δασκάλα.(Μιλάμε για βρεφικό τμήμα). Δεν βρήκα κάτι αρκετά δυνατό για να τους αντικρούσω σε αυτό το επιχείρημα και να τους πείσω να μείνω μέσα στην αίθουσα. Επίσης άλλη δικαιολογία τους για να μην μπαίνουν οι μαμάδες γενικότερα μέσα στην αίθουσα είναι για να μην πατάνε τη μοκέτα που μπουσουλάνε-παίζουν τα παιδιά. Οι ίδιες βέβαια είναι με παπούτσια μέσα. Έμεινα μόνο την πρώτη μέρα έξω από την αίθουσα στο σαλονάκι με το παιδί να παίζει με κάτι παιχνίδια και μέσα στην αίθουσα επι μία ώρα που ήμουν εκεί όλα κλαίγανε.Την επόμενη δε με αφήσανε ούτε αυτό να κάνω. Ε, δε θα είχε και νόημα να καθόμαστε απ' έξω μόνοι μας. Ειδικά με δασκάλες που δεν είπαν στο παιδί ούτε γεια. Ευτυχώς που πέρασε η μαγείρισσα και μας μίλησε και του έδωσε ένα μπισκότο. Απλά επειδή είχα πάρει ολόκληρο μήνα άδεια τον άφηνα ελάχιστα στην αρχή για να μην κλαίει πάρα πολύ. Ένα δεκάλεπτο τη δεύτερη μέρα - 20 λεπτά την τρίτη κοκ. Όταν είδα ότι άρχισε να τρώει τη φρουτόκρεμα, τον άφησα παραπάνω. Μετά από μια βδομάδα περίπου που ήταν αρκετά ήρεμος όλη τη μέρα τον άφησα και για το φαγητό των 12. Όποτε τον έβλεπαν ανήσυχο με έπαιρναν τηλέφωνο και πήγαινα να τον πάρω νωρίτερα. Μετά από είκοσι μέρες τον άφησα και για το μεσημεριανό ύπνο.

Προετοίμασε κάτι για να τους αντικρούσεις στα επιχειρήματά τους. Ίσως να πήγαινες το παιδάκι όταν θα είναι όλα στην αυλή για να μπορείς κι εσύ να μείνεις και να μιλήσεις δήθεν στη δασκάλα; Ίσως να πήγαινες με το παιδάκι για να σας κάνουν μια "ξενάγηση" στο χώρο και στα παιχνίδια χωρίς όμως να το αφήσεις εκεί μόνο του; Αυτά διαφορετικές μέρες κάθε φορά. Καλή δύναμη και να σκέφτεσε ότι όλα στο τέλος συνηθίζουν τον παιδικό!

 

Συμπλήρωμα:Και αν δεν θες να φανείς πολύ πιεστική(αν και τους χρειάζεται) χρησιμοποίησε το ότι η αδερφή σου είναι παιδοψυχολόγος. Πες τους ότι σου έχει δώσει τις τάδε οδηγίες για την προσαρμογή του. Αυτές χρησιμοποιούν τα πτυχία τους για να μας πεισουν ότι έχουν δίκιο (η διευθύντρια που τις το ζήτησα να μείνω και τη δεύτερη μέρα μου είπε ότι είναι νηπιαγωγός και σε κανέναν βρεφονηπιακό σταθμό δεν ξέρει να γίνεται έτσι η προσαρμογή γιατί δεν πρόκειται ποτέ το παιδί να συνηθίσει! Αν είχα αδερφή παιδοψυχολόγο μάλλον θα της είχα απαντήσει με ευγένεια πάντα "μου έχει δώσει σαφείς οδηγίες για την προσαρμογή του παιδιού, μήπως να σας πάρει ένα τηλέφωνο για να συννενοηθείτε ή να τις φέρω γραπτές από την ίδια για να τις διαβάσετε εσείς που γνωρίζετε καλύτερα από μένα τα παιδαγωγικά;" Σίγουρα αυτό θα ήταν πολύ καλύτερο από το "έχω πολλές φίλες που τις πρώτες μέρες έμειναν στο σταθμό με τα παιδιά τους" που είπα εγώ.)

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Θα ήθελα να ρωτήσω κάποια απο εσάς που να έχει εμπειρία απο παιδικούς σταθμούς.

 

Ο παιδίατρος μας συμβούλεψε να βρούμε για την μικρή (η οποία τώρα είναι 2,5 χρονών) έναν παιδικό σταθμό ο οποίος να είναι ΜΙΚΡΟΣ και με ΛΙΓΑ ΠΑΙΔΙΑ!

 

Βρήκαμε έναν εδώ κοντά στην γειτονιά μας, τον οποίο και επισκεφτήκαμε και μας είπε η υπεύθυνη

οτι στο τμήμα της θα είναι 10 παιδάκια με 1 δασκάλα!

 

Δεν είναι πολλά 10 παιδάκια για 1 δασκάλα? :confused:

Θα μπορεί να τα προσέχει όλα μόνη της?

 

Υπάρχει καμιά εκπαιδευτικός που να έχει εμπειρία σε παιδικό σταθμό με παιδάκια αυτής της ηλικίας να μου πει?

Link to comment
Share on other sites

νομιζω οτι δεν θα βρεις λιγοτερα παιδια,να φανταστεις οτι στο νηπιαγωγειο ειναι απο 20-30 παιδια

 

:shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock:

Με μία και μοναδική δασκάλα 20 παιδιά ????

 

Οπότε μια χαρά είναι τα 10 !!!!!!

Link to comment
Share on other sites

:shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: :shock:

Με μία και μοναδική δασκάλα 20 παιδιά ????

 

Οπότε μια χαρά είναι τα 10 !!!!!!

 

παλια ηταν 30 , τωρα στο νηπιαγωγειο ειναι μεχρι 25

Link to comment
Share on other sites

παλια ηταν 30 , τωρα στο νηπιαγωγειο ειναι μεχρι 25

 

Ναι, την εποχή μου...που μας κρατάγανε ήσυχους λέγοντάς μας οτι η διπλανή δασκάλα τσίμπαγε στο χεράκι τα άτακτα παιδιά με καρφίτσα!! :roll:

(μην ξαναρχίσουμε το "γνωστό" θέμα απο το άλλο τόπικ...ξέρεις εσύ...:lol:)

 

"Ούτε του παπά" τότε για τα 10 παιδάκια!

 

Σήμερα έχουμε κλείσει ραντεβού σε έναν άλλο παιδικό σταθμό (ο οποίος είναι λίγο πιο μεγάλος)

 

Για να δούμε πόσα παιδιά θα έχει αυτός...

 

Δεν έχουμε δυστυχώς πολλές επιλογές απο ιδιωτικούς σταθμούς εδώ στην περιοχή μας, γιατί είμαστε στην μέση της χρονιάς (απο Μάρτιο θα την ξεκινήσουμε) και δεν μπορούμε να κοιτάξουμε για δημόσιο.

Μερικούς τους απέρριψα βέβαια αμέσως, γιατί μου φαίνονταν βρώμικοι απέξω...φαντάσου μέσα τι θα γινόταν! :?

Link to comment
Share on other sites

Εμένα μου είχαν πει στην αρχή οτι τα παιδιά είναι Maximum 18 με μιά δασκάλα και την 1βοηθό (η οποία είναι και συνοδός στο λεωφορέιο)

τελικά όταν ζήτησα να μου πει πόσα κοριτσάκια και πόσα αγοράκια είχε στην τάξη για να στείλω τα δωράκια για τα γενέθλια της μου είπε ότι τα πιτσιρικιά ήταν 20(μαζί με την μικρή μου)να μου πείς 2παιδακια παραπάνω :(εντάξει αλλά τα 2παραπάνω είναι και 2δεκάλεπτα παραπάνω που χάνονται απο την παρακολούθηση της μικρής μου οπότε όλα παίζουν ρόλο οπότε 10παιδιά με 1δασκάλα έιναι τέλειο.:-P

Link to comment
Share on other sites

τα 2παραπάνω είναι και 2δεκάλεπτα παραπάνω που χάνονται απο την παρακολούθηση της μικρής μου. Oπότε όλα παίζουν ρόλο! Oπότε 10παιδιά με 1δασκάλα έιναι τέλειο
Ωραία!!! Χαίρομαι! Δεν νομίζω να μου λένε βέβαια ψέματα γιατί θα φανεί πιστεύω!Τον πρώτο καιρό θα την συνοδεύουμε μέχρι την τάξη (μέχρι να προσαρμοστεί λιγάκι) οπότε εκεί θα δούμε πόσα παιδάκια είναι.
Link to comment
Share on other sites

Ναι, την εποχή μου...που μας κρατάγανε ήσυχους λέγοντάς μας οτι η διπλανή δασκάλα τσίμπαγε στο χεράκι τα άτακτα παιδιά με καρφίτσα!! :roll:

(μην ξαναρχίσουμε το "γνωστό" θέμα απο το άλλο τόπικ...ξέρεις εσύ...:lol:)

:?

 

οχι κ πολυ παλια!οταν ξεκινησα δουλεια πριν 10 χρονια ετσι ηταν!με αγωνες πολλους τα ελευταια χρονια μειωθηκε ο αρθμος.εμεις ζηταμε 1 εκπαιδευτικο στα 15 παιδια αλλα δεν μας ακουνε!

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...