Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Οι πρώτες μέρες στον παιδικό! Αγωνίες και Φόβοι!


Recommended Posts


Διαφημίσεις


Mελίνα μου που θα πάει θα το συνηθίσει!

 

αν και ένα χρόνο μετά βέβαια η δικιά μου γκρινιάζει το πρωί στο σχολικό...

το θέμα είναι να του περνάει μετά....

ο πρωϊνός αποχωρισμός είναι δύσκολος ...

 και αποθηλασε επιτελους!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Μαρία και Μανούλες βοήθεια παρακαλώ!

 

Έχουμε ξεκινήσει 2,5 βδομάδες τώρα παιδικό σταθμό από τις οποίες την τελευταία έμεινε το φούλ ωράριο 9-530. Το παιδί μου όμως έχει αλλάξει συμπεριφορά άρδην όταν έρχεται στο σπίτι. Ενώ στο σχολείο δεν κλαίει, πάει με χαρά, συμμετέχει σε όλες τις δραστηριότητες, δεν φοράει πάνα ούτε στον μεσημεριανό ύπνο, τρώει κανονικά και αγαπάει τις δασκάλες της,

στο σπίτι το βραδάκι και το Σαββατοκύριακο την πιάνουν κρίσεις υστερίας με τα πάντα. Δεν θέλει να κάνει μπάνιο είτε καθόλου είτε με σαπούνι και θέλει να είναι "βρώμικη" , δεν θέλει να της αλλάζω τα ρούχα να φοράει πιτζαμάκι και θέλει με τα "βρώμικα" ρούχα να πέφτει στο κρεββάτι, δεν θέλει να φοράει βρακάκι ούτε να της αλλάζω πάνα αλλά να μένει με την βρώμικη ακόμα και από "κακά", δεν δέχεται να κοιμάται στο κρεββάτι της και ξυπνάει στην μέση της νύχτας και φωνάζει μαμά φοβάμαι και θέλει να κοιμάται στην θέση του μπαμπά της και τον διώχνει στο σαλόνι. Όταν θέλει κάτι το απαιτεί με στριγγλιές και έχει ξεχάσει τα ευχαριστώ και μαμά σε παρακαλώ. Ήταν πάντα ένα ήσυχο και υπάκουο παιδί και έχει γίνει εντελώς ανυπάκουη και ανεξέλεγκτη. Δεν σήκωνε ποτέ χέρι πάνω μας και τώρα όταν θέλει κάτι μας χτυπάει ουρλιάζοντας.

Σημειώνω ότι το πρωϊ και το απόγευμα είναι πάντα χαρωπή και πρόθυμη να πάει στο σχολείο της και αγαπάει την δασκάλα της και όλες τις κοπέλλες εκεί.

Την προηγούμενη βδομάδα μέσα σε μια υστερία μου έδειξς την πόρτα να πάω στο γραφείο παρότι ήταν βράδυ και χτες Κυριακή έκλαιγε ότι δεν θέλει να πάει στο σχολείο αλλά στο γραφείο μαζί μου και μετά να πάω εγώ σχολείο κι εκείνη στο γραφείο.

Η αλήθεια είναι ότι κι εμείς την έχουμε μπερδέψει με την αντιμετώπισή μας περισσότερο γιατί είμαστε μπερδεμένοι. Άλλοτε είμαστε υπομονετικοί και ευγενικοί και στο τέλος φυσικά υποκύπτουμε στις παράλογες απαιτήσεις της και άλλοτε εφευρίσκω τρόπους (πχ βρέχω με νερό μια καθαρή πάνα για να νομίζει ότι ξαναφοράει την κατουρημένη που απαιτεί). Άλλες φορές την αγριεύουμε και γίνεται χειρότερη η έκρηξη οπότε δεν πιάνουν ούτε απειλές ούτε τιμωρίες. Αν δεν κάνουμε αυτό που θέλει δεν σταματάει με τίποτα.

 

Μπορείτε να μου πείτε αν είναι φυσιολογικά όλα αυτά γιατί νομίζει ότι την εγκαταλείπω στο σχολείο για την δουλειά ή κρύβεται καμία διαταραχή που πρέπει να επισημανθεί σε ψυχολόγο;

tt1724b1.aspx
Link to comment
Share on other sites

Αυτό διερωτούμαι και γω, αν δλδ είναι καλύτερα να πηγαίνει με σχολικό. Σήμερα κρεμμάστηκε από πάνω μου μόλις φτάσαμε στο σχολείο και πέρασε ένα μισάωρο να καταφέρω να την κατεβάσω κάτω ενώ σκέφτομαι αν πήγαινε με σχολικό πιθανά να ήταν μια πιο ανώδυνη για όλους διαδικασία, δεν ξέρω.

Link to comment
Share on other sites

Μαρία και Μανούλες βοήθεια παρακαλώ!

 

Έχουμε ξεκινήσει 2,5 βδομάδες τώρα παιδικό σταθμό από τις οποίες την τελευταία έμεινε το φούλ ωράριο 9-530. Το παιδί μου όμως έχει αλλάξει συμπεριφορά άρδην όταν έρχεται στο σπίτι. Ενώ στο σχολείο δεν κλαίει, πάει με χαρά, συμμετέχει σε όλες τις δραστηριότητες, δεν φοράει πάνα ούτε στον μεσημεριανό ύπνο, τρώει κανονικά και αγαπάει τις δασκάλες της,

στο σπίτι το βραδάκι και το Σαββατοκύριακο την πιάνουν κρίσεις υστερίας με τα πάντα. Δεν θέλει να κάνει μπάνιο είτε καθόλου είτε με σαπούνι και θέλει να είναι "βρώμικη" , δεν θέλει να της αλλάζω τα ρούχα να φοράει πιτζαμάκι και θέλει με τα "βρώμικα" ρούχα να πέφτει στο κρεββάτι, δεν θέλει να φοράει βρακάκι ούτε να της αλλάζω πάνα αλλά να μένει με την βρώμικη ακόμα και από "κακά", δεν δέχεται να κοιμάται στο κρεββάτι της και ξυπνάει στην μέση της νύχτας και φωνάζει μαμά φοβάμαι και θέλει να κοιμάται στην θέση του μπαμπά της και τον διώχνει στο σαλόνι. Όταν θέλει κάτι το απαιτεί με στριγγλιές και έχει ξεχάσει τα ευχαριστώ και μαμά σε παρακαλώ. Ήταν πάντα ένα ήσυχο και υπάκουο παιδί και έχει γίνει εντελώς ανυπάκουη και ανεξέλεγκτη. Δεν σήκωνε ποτέ χέρι πάνω μας και τώρα όταν θέλει κάτι μας χτυπάει ουρλιάζοντας.

Σημειώνω ότι το πρωϊ και το απόγευμα είναι πάντα χαρωπή και πρόθυμη να πάει στο σχολείο της και αγαπάει την δασκάλα της και όλες τις κοπέλλες εκεί.

Την προηγούμενη βδομάδα μέσα σε μια υστερία μου έδειξς την πόρτα να πάω στο γραφείο παρότι ήταν βράδυ και χτες Κυριακή έκλαιγε ότι δεν θέλει να πάει στο σχολείο αλλά στο γραφείο μαζί μου και μετά να πάω εγώ σχολείο κι εκείνη στο γραφείο.

Η αλήθεια είναι ότι κι εμείς την έχουμε μπερδέψει με την αντιμετώπισή μας περισσότερο γιατί είμαστε μπερδεμένοι. Άλλοτε είμαστε υπομονετικοί και ευγενικοί και στο τέλος φυσικά υποκύπτουμε στις παράλογες απαιτήσεις της και άλλοτε εφευρίσκω τρόπους (πχ βρέχω με νερό μια καθαρή πάνα για να νομίζει ότι ξαναφοράει την κατουρημένη που απαιτεί). Άλλες φορές την αγριεύουμε και γίνεται χειρότερη η έκρηξη οπότε δεν πιάνουν ούτε απειλές ούτε τιμωρίες. Αν δεν κάνουμε αυτό που θέλει δεν σταματάει με τίποτα.

 

Μπορείτε να μου πείτε αν είναι φυσιολογικά όλα αυτά γιατί νομίζει ότι την εγκαταλείπω στο σχολείο για την δουλειά ή κρύβεται καμία διαταραχή που πρέπει να επισημανθεί σε ψυχολόγο;

 

Αυτά τα περνάμε και εμείς κατά καιρούς, το έγραψα και σε άλλο θέμα αλλά εμείς είμαστε 2. Σε κάποια θέματα όπως μπάνιο, αλλαγή πάνας και ρούχων δεν της δίνω επιλογή όσο και να φωνάζει. Αρχίζω τη διαδικασία μπάνιου π.χ. και της αλλάζω κουβέντα ή της ζητάω να μου πει ένα τραγουδάκι, βάζουμε τις κούκλες μαζί και την αφήνω να τις κάνει μπάνιο.

 

Προσπαθώ μετά το σχολείο αφού έβλεπα ότι άρχιζε η ένταση, να προγραμματίζω μια δραστηριότητα ευχάριστη για το παιδί όπως παιδική χαρά, να ποτίσουμε μαζί τις γλάστρες, να πάμε στα ξαδερφάκια της που παίζουν μαζί και όταν γυρίσουμε μπάνιο φαί & νάνι. Με την δραστηριότητα αποφορτίζεται η ένταση (τουλάχιστον σε μας).

 

Επειδή είναι μεγαλύτερο το δικό σου παιδί νομίζω ότι μπορείς να το προετοιμάζεις. Πχ σήμερα αν θες θα πάμε παιδική χαρά και όταν γυρίσουμε θα κάνουμε μπάνιο, θα φάμε και θα διαβάσουμε παραμύθι μαζί.

 

Φαντάζομαι θα έχεις και άλλα να κάνεις μετά που θα το πάρεις από το σχολείο αλλά ξέχνα τα λίγο και δείξε στο παιδί ότι σε έχει διαρκώς δίπλα του. Ξαναλέω ότι το δικό μου είναι μικρότερο αλλά οι συμπεριφορές ίδιες και τα πιο πάνω δουλεύουν για μας.

Link to comment
Share on other sites

yola τα ίδια περίπου περνάω και εγώ με τον δικό μου. Και μενα είναι 3 χρονών και ενώ φαίνεται ν αέχει αποδεχτεί το σχολείο ( μάλλον ότι πρέπει να πάει) στο σπίτι είναι ένα αγρίμι. Ήταν ενα ήσυχο παιδί και τώρα έχει γίνει ένα αγρίμι. Όλο απαιτεί και φωνάζει. Και σε μας, ενώ πριν δεν ήθελε να κοιμάται μαζί μας, τον τελευταί καιρό, μέσα στο βράδυ έρχεται και κοιμάται ανάμεσα μας. Και το χειρότερο - μία μέρα που έπρεπε να πάμε σε μια υποχρέωση με τον άντρα μου έγινε τέτοιος χαμός που τον αφήσαμε με τη γιαγιά ( τον έχουμε αφήσει παλίοτερα και δεν είχε κανένα πρόβλημα) που κάναμε 1 ώρα να τον ηρεμήσουμε αφού του υποσχεθήκαμε 100 φορές ότι δεν θα τον ξεχάσουμε και ότι θα επιστρέψουμε.....Άκου να τον ξεχάσουμε...!!!Πραγματικά αν είχα άνεση οικονομική θα σταμάταγα τη δουλεία. Δεν μου αρέσει να τον βλέπω έτσι..

Link to comment
Share on other sites

yola τα ίδια περίπου περνάω και εγώ με τον δικό μου. Και μενα είναι 3 χρονών και ενώ φαίνεται ν αέχει αποδεχτεί το σχολείο ( μάλλον ότι πρέπει να πάει) στο σπίτι είναι ένα αγρίμι. Ήταν ενα ήσυχο παιδί και τώρα έχει γίνει ένα αγρίμι. Όλο απαιτεί και φωνάζει. Και σε μας, ενώ πριν δεν ήθελε να κοιμάται μαζί μας, τον τελευταί καιρό, μέσα στο βράδυ έρχεται και κοιμάται ανάμεσα μας. Και το χειρότερο - μία μέρα που έπρεπε να πάμε σε μια υποχρέωση με τον άντρα μου έγινε τέτοιος χαμός που τον αφήσαμε με τη γιαγιά ( τον έχουμε αφήσει παλίοτερα και δεν είχε κανένα πρόβλημα) που κάναμε 1 ώρα να τον ηρεμήσουμε αφού του υποσχεθήκαμε 100 φορές ότι δεν θα τον ξεχάσουμε και ότι θα επιστρέψουμε.....Άκου να τον ξεχάσουμε...!!!Πραγματικά αν είχα άνεση οικονομική θα σταμάταγα τη δουλεία. Δεν μου αρέσει να τον βλέπω έτσι..

 

Ax!!! ¨ολα τα ίδια κάνουν - νομίζουν ότι θα τα άφήσουμε...

1gGKp3.png
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Kορίτσια,

 

σας ευχαριστώ είναι καθησυχαστικό λίγο να ξέρεις ότι δεν τα παθαίνει μόνο το δικό σου παιδί.

 

Πάντως πράγματι παρατήρησα ότι όταν την προηγούμενη βδομάδα 2 απογεύματα κάναμε μετά το σχολείο κάτι που της άρεσε εκτός σπιτιού όλα μέλι γάλα. Θα αρχίσω αυτή την τακτική μήπως και "ξεχάσει" τις εκρήξεις.

tt1724b1.aspx
Link to comment
Share on other sites

αααχχχχ έτσι όλες νιώθουμε

εγώ την πήγα 12 μηνών πρώτη φορά...και έκλαιγα όλη μέρα

 

τώρα μετά ένα χρόνο έχω να πω ότι ο παιδικός μόνο καλό έκανε...

έχει ανεξαρτητοποιηθεί πλήρως (επειδή θηλάζω είχε τρελό κόλλημα με τη μαμά)

και μιλάει φανταστικά για 2 χρονών παιδάκι...

υπομονή και θα δεις....

αχ σ'ευχαριστω πολυ κι εσενα κι ολες τις υπολοιπες που μου δινετε κουραγιο....ανησυχω τοσο πολυ για την μικρη μου.....

εχει δυο μερες τωρα που δεν εκλαψε το πρωι κι ημουν τοσο χαρουμενη....ομως την υπολοιπη μερα ειναι κολλημενη πανω μου δεν παει ουτε καν στον μπαμπα της (που μεχρι χθες ηταν μπαμποθρεφτο)....επισης εχει πολλα νευρα και γκρινια!!!!

 

λετε να συνεχισει για πολυ αυτο;;

Link to comment
Share on other sites

αχ εμενα παλι ακριβως το αντιθετο. πλανταζει στο κλαμα την ωρα που τον αφηνω το πρωι, αλλα μετα ειναι μεσα στην τρελλη χαρα, παιζει, τρωει κλπ.

το πρωι θελει να παει σχολειο και το απογευμα στο σπιτι ειναι πολυ κεφατος.

αλλα αυτο το πρωινο ..... με τσακιζει...!

rrrrr, θελω να πιστευω πως θα συνηθισουν σιγα σιγα. οπως και να το κανουμε, ειναι μεγαλη αλλαγη για καθε παιδακι...

Link to comment
Share on other sites

Υπαρχει περιπτωση να βγαλουμε ΟΛΗ τη χρονια ετσι?

Καθε πρωι δηλαδη κλαμα την ωρα που τον αφηνω και μετα οκ?

Οχι τιποτα, να το συνηθισω αν ειναι, γιατι καθε πρωι αρκετη ωρα μετα που τον αφηνω αντηχει το κλαματακι του στ'αυτια μου και .......... ΟΥΦ εχω ενα βαρος...!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Ναι ε?

Δεν μπορω να πω, ειμαι πιο ανετη απο την πρωτη μερα... Που θα παει θα συνηθισω!

Η πλακα ειναι που του λεω "αγαπη μου εσυ τωρα δεν εισαι πια μωρακι, καταλαβαινεις οτι η μαμα πρεπει να φυγει κλπ, οποτε οταν φευγω θα μου λες γεια μαμα κλπ".

Ε οταν φτανει η στιγμη του αποχωρισμου και αρχιζει το κλαμα, του λεω τι ειπαμε εμεις? Και δεν μπορω να πω, το λεει. Γεια μαμα, αλλα μεσα απο τα αναφιλητα του.

Link to comment
Share on other sites

Ναι ε?

Δεν μπορω να πω, ειμαι πιο ανετη απο την πρωτη μερα... Που θα παει θα συνηθισω!

Η πλακα ειναι που του λεω "αγαπη μου εσυ τωρα δεν εισαι πια μωρακι, καταλαβαινεις οτι η μαμα πρεπει να φυγει κλπ, οποτε οταν φευγω θα μου λες γεια μαμα κλπ".

Ε οταν φτανει η στιγμη του αποχωρισμου και αρχιζει το κλαμα, του λεω τι ειπαμε εμεις? Και δεν μπορω να πω, το λεει. Γεια μαμα, αλλα μεσα απο τα αναφιλητα του.

 

αααααααχχχχχχχχχ το μαναράκι μου......

 και αποθηλασε επιτελους!

Link to comment
Share on other sites

Φανταζομαι βεβαια οτι αργοτερα που ερχονται τα πιο δυσκολα, θα τα θυμομαστε αυτα και θα γελαμε!

Φανταζεσαι?

Σε .... 15? χρονια :

-Εσενα τι ωρα γυρναει η Ζωιτσα οταν βγαινει το βραδυ?

-Δεν ξερω, δεν μας λεει

-Γκλουπ (χαπια!)

χαχαχα

Link to comment
Share on other sites

Κοριτσια,γεια σας κι απο μενα!!!Εχω μια κορη 3 χρονων και εναν μπεμπη μολις 20 ημερων!!!!!!!!!Κι εμεις ξεκινησαμε παιδικο αρχες του μηνα.Πηγαιναμε και περυσι βεβαια αλλα φετος τα πραγματα λογω του μπεμπη ειναι πολυ πιο δυσκολα.Αναγκαστηκα την πηγαινει αλλος στον παιδικο οποτε καθε πρωι εχουμε την γκρινια μαμα μου,μαμα μου και τα σχετικα.Εγω αναγκαστηκα μενω σπιτι με τον μικρο γιατι δεν εχω και κανεναν να μου τον κρατησει.Ολοι δουλευουν και η πεθερα μου κραταει της κουνιαδας μου.Οποτε....Και αργοτερα θα αναγκαζομαι να τα παιρνω και τα δυο μαζι μου και το πρωι και το μεσημερι!!Εκει να δεις πικρα!!Τι να πω.Κουραγιο??!!Ποσο αποθεμα να εχουμε πλεον και απο αυτο?

Link to comment
Share on other sites

mmaria, είσαι πολύ τυχερή! Εμείς τις πρώτες μέρες είχαμε μεγάλα δράματα. Μετά κάπως καλύτερα, αλλά δυστυχώς έχει να πάει σχοελίο απο την περασμένη Τρίτη γιατί αρρώστησε και η γιατρός μας σύστησε να τον κρατήσω για μερικές μέρες ακόμα σπίτι. Οπότε το θέμα σχολείο έχει προσωρινά ξεχαστεί και έτσι μάλλον θα ξαναέχουμε δράματα!

Τεσπα, ήθελα να σας ρωτήσω κάτι. Στον δικό σας παιδικό βάζουν dvd στα παιδιά? Έχω ακούσει να τους βάζουν λιγάκι μετά το φαγητό για να ηρεμήσουν αλλά σε εμάς τους έβαλαν στη διάρκεια του "προγράμματος" 2 επεισόδια μίκυ clubhouse. Μιλάμε για 20+20=40 λεπτά προβολή!

Δλδ, τον πάω 9 η ώρα, όλα μαζεύονται κατα τις 10 παρά, μετά τρώνε πρωινό μέχρι τις 10 και μετά (απο ότι έχω καταλάβει) 11.30-12 τους βάζουν πάλι για φαί. Στο μεταξύ εγώ είχα κανονίσει να μην τρώει εκεί το παιδί (για να τρώει σπίτι με τον αδελφό του) και θα τον έπαιρνα στη μία, αλλά ακόμα και 12.15 που έχω πάει, τον είχαν φαγωμένο! Μας μένουν λοιπόν 1.30-2 ώρες μείον 40 λεπτά dvd άρα, απασχολούν δημιουργικά το παιδί μου για λιγότερο απο μια ώρα! Μη σας πω, δε, πόσο πληρώνουμε αυτή τη μία ώρα!!!

Link to comment
Share on other sites

mmaria, είσαι πολύ τυχερή! Εμείς τις πρώτες μέρες είχαμε μεγάλα δράματα. Μετά κάπως καλύτερα, αλλά δυστυχώς έχει να πάει σχοελίο απο την περασμένη Τρίτη γιατί αρρώστησε και η γιατρός μας σύστησε να τον κρατήσω για μερικές μέρες ακόμα σπίτι. Οπότε το θέμα σχολείο έχει προσωρινά ξεχαστεί και έτσι μάλλον θα ξαναέχουμε δράματα!

Τεσπα, ήθελα να σας ρωτήσω κάτι. Στον δικό σας παιδικό βάζουν dvd στα παιδιά? Έχω ακούσει να τους βάζουν λιγάκι μετά το φαγητό για να ηρεμήσουν αλλά σε εμάς τους έβαλαν στη διάρκεια του "προγράμματος" 2 επεισόδια μίκυ clubhouse. Μιλάμε για 20+20=40 λεπτά προβολή!

Δλδ, τον πάω 9 η ώρα, όλα μαζεύονται κατα τις 10 παρά, μετά τρώνε πρωινό μέχρι τις 10 και μετά (απο ότι έχω καταλάβει) 11.30-12 τους βάζουν πάλι για φαί. Στο μεταξύ εγώ είχα κανονίσει να μην τρώει εκεί το παιδί (για να τρώει σπίτι με τον αδελφό του) και θα τον έπαιρνα στη μία, αλλά ακόμα και 12.15 που έχω πάει, τον είχαν φαγωμένο! Μας μένουν λοιπόν 1.30-2 ώρες μείον 40 λεπτά dvd άρα, απασχολούν δημιουργικά το παιδί μου για λιγότερο απο μια ώρα! Μη σας πω, δε, πόσο πληρώνουμε αυτή τη μία ώρα!!!

 

πως το ξερεις οτι βαλανε τοση ωρα;

Link to comment
Share on other sites

εμεις ακομα δεν αρχισαμε και παθαμε γαστρεντεριτιδα........και ο μεγαλος μου το παθαινε αρκετα συχνα εκει και απορω που ειναι η πηγη του προβληματος....μηπως η καθαριστρια χρησιμοποιει την ιδια σφουγγαριστρα για ολο το κτηριο;;;;;;;;πχ τουαλετες -παιδικο δωματιο.γιατι αν ισχυει αυτο και πεσει η πιπιλα στο πατωμα λογικο δεν ειναι να αρρωστησει το παιδι;

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...