ΠΑΙΔΙΚΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑ

[ΕΥΗ Γ]

Απλά, η (αναπόφευκτη) θλίψη είναι εντελώς αντιπαραγωγική. (Στον εαυτό μου τα λέω). Όταν ΄συμβαίνει κάτι άσχημο με την κόρη μου (ένα πείραγμα στο σχολείο, μια πολύ κακή κινητικά ημέρα, ένα πισωγύρισμα λόγω μιας απλής ίωσης) γίνομαι χάλια, σχεδόν παραλύω πνευματικά και ψυχικά. Τότε δεν μπορώ να προσφέρω απολύτως τίποτε. Οπότε, γενικώς, ψηλά το κεφάλι γιατί αλλιώς δεν βγαίνει...

__________________

Νιώθω εντελώς το ίδιο για πολύ μικρότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο γιος μου. Καλή δύναμη μέσα από την καρδιά μου.

Ποτέ δεν είχα δώσει σημασία στη λαΊκή ρήση: "Ο Θεός να μη δώσει στον άνθρωπο όσα μπορεί ν΄αντέξει". Μέχρι που έκανα παιδί κι άρχισα να διαπιστώνω την ανατριχιαστική αλήθεια που περικλείει. Η δύναμη έρχεται από τα ίδια τα παιδιά που είναι εκεί μπροστά μας , ετοιμοπόλεμα και απορούν γιατί εμείς οι γονείς τους μερικές φορές τα χάνουμε. Μπροστά λοιπόν με δύναμη και πίστη. Πολλά μπράβο για την ψυχραιμία που δείχνεις.

ετσι ειναι...να μη μας δωσει οσα μπορεσουμε να αντεξουμε....αλλα πολλες φορες δυστυχως πρεπει να περναμε καποια δυσβατα περασματα της ζωης....

 

Κάπου μέσα στο forum μία μαμά είχε γράψει τα παρακάτω… με είχαν συγκινήσει τόσο πολύ αυτά τα λόγια που τα κράτησα… στα παραθέτω kotopoulo με όλη μου την θετική ενέργεια…

 

"Όταν περιμένεις παιδί είναι σαν να ετοιμάζεσαι για το υπέροχο ταξίδι που πάντα ονειρευόσουν στην Ιταλία, και έτσι αγοράζεις εισιτήρια, παίρνεις χάρτες, μαθαίνεις το λεξιλόγιο, διαβάζεις για τα αξιοθέατα και είσαι πάρα πολύ ενθουσιασμένος. Όμως η πτήση αλλάζει και εσύ προσγειώνεσαι στην Ολλανδία και εκεί πρέπει να μείνεις.

 

Το σημαντικό είναι ότι δεν είναι χώρα αηδιαστική ή βρώμικη αλλά είναι τελείως διαφορετική. Και πρέπει να μάθεις μια νέα γλώσσα, να πάρεις καινούργιους χάρτες και άλλα βιβλία. Δεν είναι αστραφτερή σαν την Ιταλία αλλά αν δεις γύρω σου είναι όμορφη, έχει τουλίπες και ανεμόμυλους.

 

Παρόλα αυτά οι γνωστοί σου πηγαινοέρχονται στην Ιταλία και υπερηφανεύονται για αυτό το ταξίδι.. Και εσύ για την υπόλοιπη ζωή σου θα λες: Και εγώ αυτό το όνειρο είχα, και εγώ στην Ιταλία θα πήγαινα!!!

 

Ο πόνος δεν θα φύγει ποτέ ποτέ, το νόημα όμως είναι να μην περάσεις την ζωή σου θρηνώντας το χαμένο ταξίδι αλλά να απολαύσεις τις ομορφιές της Ολλανδίας…"

απιστευτο κειμενο..θα τοχω παντα στο μυαλο μου...

Εάν είναι μικρό και αναστρέψιμο πρόβλημα, τότε είναι ΟΚ. Λίγο παιδεμός, αλλά εφόσον υπάρχει λύση, μετά τα ξεχνάς όλα.

 

Ακόμη όμως κι αν δεν υπάρχει λύση, όπως στη δική μας περίπτωση, τί να κάνεις? Η ζωή συνεχίζεται και για μας και για το παιδί. Θα πας στη δουλειά, θα ντυθείς, θα βαφτείς, θα γελάσεις, θα παίξεις, θα το ξεχνάς πολλές φορές, κοινώς...θα επιβιώσεις. Δεν είναι θέμα ψυχραιμίας, είναι θέμα ενστίκτου αυτοσυντήρησης και επίσης προστασίας του παιδιού σου.

 

Όπως το έχω ξαναπεί, οι περισσότεροι το ίδιο θα κάνατε.Αλλωστε, οι στιγμές που με πιάνει αυτολύπηση είναι λιγότερες πια. Κι όταν νιώθω έτσι, μπαίνω στο forum και γίνομαι καλύτερα!

κοπελα μου θα συνεχισεις σαφως τη ζωη σου..ετσι πρεπει..ειδικα για την ναταλιτσα σου...

παρακολουθω το θεμα σου απο την αρχη...ειναι τρομερα δυσκολο να εχεις παιδακι με καποια αναπηρια,και σωματικος ο πονος και ψυχικος..αλλα εισαι δυνατη και με μεγαλη καρδια..κουραγιο κοπελα μου και νασαι σιγουρη οτι το κοριτσακι σου θα σε ανταμειψει..μπορει οχι με το περπατημα αλλα με χιλιους δυο αλλους τροπους,οπως ειμαι οτι ηδη σας ανταμειβει...

οσο για την αντιμετωπιση που δεχεται.....στη ζωη μας δυστυχως υπαρχουν κι αυτα..πρεπει και με αυτο να μαθουμε να ζουμε..αφου εχει δυνατη μανουλα θα τα καταφερει κι αυτη..ειναι μικρουλα ακομη..αλλα μεγαλωνοντας θα γινει πιο δυνατη κι αυτη!!!!

κι εγω εχω περασει διαφορα με το μεγαλο μου γιο..τωρα ειμαστε σε φαση να βαλει γυαλακια..και αγχωνομαι για το πως θα αισθανεται ο ιδιος και πως θα τον αντιμετωπιζουν στο σχολειο...και φυσικα διαβαζοντας ιστοριες των δικων σας και αλλων γονιων δυσκολιων λεω στον εαυτο μου "μα ποσο αχαριστη εισαι..."κι οντως ετσι ειναι..οσα προβληματα ειχαμε με τον πρωτοτοκο ευτυχως τα ξεπερασαμε...τωρα αυτο..αλλα ειναι αμελητεο...

 

κοριτσι μου να σου δινει ο θεος δυναμη αντοχη και κουραγιο

και ολα να πανε καλα σου ευχομαι μεσα απο την καρδια μου!!!!

 

καλη ανασταση και καλο πασχα!!

 

υ.γ.

θα προσευχηθω και για τη ναταλιτσα σημερα,μαζι με τα παιδακια μου!!!!

[myangel]

μόλις έπεσα πάνω στη συζήτηση ψάχνοντας κάτι άλλο στο φόρουμ

αυτό που έχω να πω, είναι ότι είναι ΕΥΘΥΝΗ όλων μας να μάθουμε στα παιδιά μας ότι ΟΛΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ, ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ.

Η αναπηρία είναι κάτι που μπορεί να συμβεί στον κάθε ένα από εμάς ανά πάσα στιγμή. Ειδικά στη χώρα μας που τα τροχαία ατυχήματα αντί να ελαττώνονται αυξάνονται,,,

θυμάμαι πόσο εντύπωση μου είχε κάνει το πρώτο μου ταξίδι στο Λονδίνο. Είπα στον αδερφό μου τότε η χαζή: πωπω πόσους αναπήρους έχει εδώ;

εκείνος γέλασε και με ταρακούνησε: όσους έχει και στην Ελλάδα. Εδώ απλά ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΕΞΩ.

Είναι θέμα κουλτούρας, άρα παιδείας.

Kotopoulo λόγω της δουλειάς μου ξέρω ότι ο ΣΚΕΠ κάνει φοβερές βιωματικές δράσεις (skep.gr) στην Αθήνα, όσο αφορά στη Θεσσαλονίκη ξέρω ότι τους στηρίζει η Wheel (ο ιδιοκτήτης είναι φίλος αδελφικός) http://wheel.gr/

Εγώ σε προσκαλώ όποτε θέλετε με τη Ναταλία να έρθετε σπίτι μας να παίξει με τα παιδιά μου. Αν το επιθυμείς, στείλε μου μήνυμα.

εύχομαι να είστε πάντα θετικοί και δυνατοί, η αγάπη όλα τα νικά.

[Kotopoulo]

Σε ευχαριστώ πολύ που μπήκες στον κόπο να γράψεις και να με ενημερώσεις για τα δύο site.

Η Ναταλία είναι πια πρώτη δημοτικού και κάθεται πλέον σε αναπηρικό αμαξίδιο. Περπατάει ελάχιστα και όχι πάντα.

Όπως αντιλαμβάνεσαι, φέτος είναι όλα πολύ πιο δύσκολα.

Δυστυχώς δεν είμαι πολύ δυνατή το τελευταίο διάστημα, αλλά είμαι ακόμη ζωντανή και προσπαθώ να επιβιώσω μέσα σε έναν κυκεώνα προβλημάτων και προβληματισμών.

 

Θα προσπαθήσω ακόμη περισσότερο, πρώτα να βγω από τον ψυχολογικό κατήφορο και μετά να ανέβω και πάλι για να βοηθήσω όσο μπορώ την κόρη μου.

 

Σε ευχαριστώ θερμά και για την πρόσκληση. Μακάρι κάποτε να μπορέσουμε να το κάνουμε.

[lovely people]

To κορίτσι σου είναι εδώ. Στην αγκαλιά σου, στην ζωή σου. Μια δύσκολη ζωή αλλα ζώη. Να την αγκαλιάζεις και να της λες καθημερινά πόσο την αγάπας (είμαι σίγουρη οτι το κάνεις ήδη). Η Ναταλία είναι τυχερή που σας έχει αλλα και εσείς είστε τυχεροί που έχετε την Ναταλία. Δυστυχώς οι συνθήκες την ωρίμασαν γρηγορότερα. Και όμως όλη η ζωή της ανήκει!!!

Ένα μεγάλο φιλί απο εμένα στην Ναταλία...

[Kotopoulo]

lovely people,

σε ευχαριστώ και εσένα πάρα πολύ. Να είσαι βέβαιη πως θα δώσω το φιλάκι σου.

Το ότι η Ναταλία είναι ένα πολύ ζωντανό παιδί, είναι το μόνο σίγουρο.

Απλά, όσον αφορά στην υγεία της, δεν προλαβαίνουμε τις (πάντα) δυσάρεστες "εκπλήξεις".

Περιμένουμε κάποια στιγμή να μας 'χτυπήσει" κάτι θετικό, έτσι, για αλλαγή.

Δυστυχώς δεν έχουμε να κάνουμε με κάποια στατική ασθένεια, αλλά με μια κατάσταση που είναι ακόμη δυναμική και μάλιστα με πτωτικές τάσεις.

Η εικόνα της φθοράς του παιδιού σου και τα επακόλουθα συναισθήματα είναι κάτι πολύ δύσκολο να αποδοθεί στο γραπτό λόγο, εκτός αν διαθέτεις το ανάλογο ταλέντο, που δεν το έχω .

 

Τέλος πάντων, ναι, είναι στην αγκαλιά μου, σχεδόν πάντα.

Πολύ θα ήθελα όμως να μπορεί να φύγει κάποια στιγμή από αυτήν και να έρχεται όχι επειδή το επιβάλει η ανάγκη αλλά μόνο επειδή το θέλει...

[lovely people]

Καλη μου μανούλα ελπίζω και εσύ να έχεις μια αγκαλιά για να χώνεσαι όταν το έχεις ανάγκη! Ότι και να πω είναι λίγο..Απο τότε που έγινα κ εγώ μαμά βιώνω διαφορετικά κάποια πράγματα και πάντα σκεφτομαι και νιώθω σαν να είναι δικό μου παιδί (όσο είναι δυνατό..καταλαβαίνεις τι θέλω να πω). Να σκέφτεσαι πάντα οτι υπάρχουν και χειρότερα για να εκτιμάς αυτά που έχει κατακτήσει η Ναταλίτσα μέχρι σήμερα. Πραγματικά σου ευχομαι μέσα απο την καρδιά μου αυτά να είναι τα μέγιστα που έιχατε να αντιμετωπίσετε και απο εδω και πέρα μόνο κατηφόρα...

[goody]

Διαβασα το θεμα σου και μετα εντελως τυχαια επεσα σε αυτο

 

http://www.talcmag.gr/sizitondas/den-thelo-xares/

 

Σου ευχομαι οτι καλυτερο για το κοριτσακι σας!! Μεγαλωνεις μια μικρη μαχητρια, αρα εισαι η μαμα μαχητρια, μην το βαζεις κατω μαμα μαχητρια! Κουραγιο, χαμογελο, ελπιδα και αγαπη...

[Λαΐδα]

Kotopoulo.....αχ κοτοπουλακι, τι να σου πω.....εχεις χιλια δικια να εισαι σκασμενη! Φανταζομαι εχεις απευθυνθει στο εξωτερικο ε? Δεν υποτιμω τους Ελληνες αλλα την οργανωση και τις παροχες της Ελλαδας.

Το ναταλακι σου κανει ταξιδι τωρα....ομορφο ταξιδι! Ειναι η ζωουλα της και χαιρεται που τη ζει διπλα σου! Παρε χαρα απο την δικη της...

Δεν ξερω τι σας εχουν πει για το μελλον....τι ελπιδες σας δινουν....αλλα το πιστευω οτι ΘΑΥΜΑΤΑ γινονται καθε μερα.....Η παναγια να προστατευει το μωρο σου.....να ακουσει τις προσευχες σου και να σου στεγνωσει τα δακρυα!!!!!

θα σας σκεφτομαι και στις δικες μου....

[Lara32]

On 4/6/2023 at 8:06 ΠΜ, Zuchi είπε:

Το υποαλοεργικό γάλα είναι στοιχειακό ή έχει μερικώς υδρολυμένη πρωτεϊνη; Μήπως υπάρχει αλλεργία που μπλοκάρει την πρόσληψη βάρους;

Πίνει φυσιολογικές ποσότητες το μωρό; Οι πάνες πως είναι; ΓΟΠ; 

Αν πίνει ποσότητες, βρέχει πάνες και όλες οι εξετάσεις είναι καλές, θα μιλούσα κ με έναν αλλεργιολόγο.