Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΣΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ

[ΑΝΝΑ ΓΛΥΝΟΥ]

ΘΑ ΘΕΛΑΤΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΠΑΡΩΝ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥ ΤΟΚΕΤΟΥ:

[SnowFlake]

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=19481

 

Δες εδώ!!

[DESPOINA.GER]

ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ!!!! 2 ΓΕΝΝΕΣ ΕΙΧΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ 3Η ΤΟΝ ΘΕΛΩ

[Morchelina]

Στην 1η ήταν, στη 2η που τον χρειαζόμουν να μου τρίβει τη μέση έλειπε εκτός και έφθασε 5' μόλις γεννήθηκε το μωρό. Στην 1η εγώ πονούσα και αυτός έκανε χιούμορ με τις μαίες Όχι ότι τον χρειαζόμουν αλλά αν αντέχουν καλύτερα να βλέπουν τι γίνεται να εκτιμούν τι περνάμε.

[travellingmum]

δεν ξερω πως θα τα καταφερνα χωρις τον αντρα μου να μου κραταει το χερι....

[DESPOINA.GER]

Όχι ότι τον χρειαζόμουν αλλά αν αντέχουν καλύτερα να βλέπουν τι γίνεται να εκτιμούν τι περνάμε.

το εχουμε αναγκη?δε νομιζω!!!

[DESPOINA.GER]

δεν ξερω πως θα τα καταφερνα χωρις τον αντρα μου να μου κραταει το χερι....

 

για παρεα μεχρι να γεννησω ναι ομως την ωρα που γεναω θελω τη μαια και το γιατρο μου.

[gelly.ar]

δεν ξερω πως θα τα καταφερνα χωρις τον αντρα μου να μου κραταει το χερι....

κι εγω το ιδιο...αυτο μονο μου εφτανε!και στις δυο γεννες μπηκε μονος του χωρισ να τον πιεσω.οταν αρχιζουν οι πονοι και ο αντρας σου σου κραταει το χερι παιρνεις δυναμη και κουραγιο. ειναι υπεροχο να βλεπεις παρεα με τον συντροφο σου το μωρακι σας την στιγμη που ερχεται εξω στον κοσμο...

[gelly.ar]

η αληθεια ειναι πως οι περισσοτεροι δεν καταλαβαινουν τι περνανε οι γυναικες για να φερουν στον κοσμο τα παιδακια τους αν δεν δουν τοκετο.οταν μιλαμε για νγεννες ο αντρας μου λεει με θαυμασμο:πω πω τι πονους ειχεσ τραβηξει στην πρωτη γεννα και για ποσσες ωρεσ ποναγες...ενω εγω εχω ηδη ξεχασει το τι περασα, εκεινοσ θυμαται ολες τισ λετομερειες που εγω δεν θυμαμαι ουτε ειχα παρατηρησει την ωρα που πονουσα..αν δεν ηταν μεσα πιστευω θα το εβλεπε κι αυτος πιο φλου..

[maria_s]

το θέμα δεν είναι κορίτσια μου αν κατανοούν τον πόνο που βιώνουμε εκείνη την ώρα! Σοβαρά τώρα, αυτός είναι ο μόνος λόγος για να είναι παρόντες;;;;

 

Το θαύμα της γέννησης αφορά και τους δυο γονείς και την μαγεία πρέπει να την μοιράζονται όταν οι περιστάσεις το επιτρέπουν!

[tanya77]

Εμένα ήταν και στις δύο γέννες μέσα. Δεν είχα κάνει επισκληρίδιο σε καμία και το ότι βρισκόταν εκεί μου έδεινε τρομερή δύναμη. Μόνο αυτόν ήθελα κοντά μου εκείνη την ώρα. Και εκτός του ότι μοιραστήκαμε την εμπειρία της γέννησης των παιδιών μας, μας έκανε και πολύ μεγάλο καλό στη μεταξύ μας σχέση.

[Morchelina]

δεν ξερω πως θα τα καταφερνα χωρις τον αντρα μου να μου κραταει το χερι....

 

Εγώ εκείνη τη στιγμή δεν μπορούσα να ανεχθώ κανένα άγγιγμα. Ήταν σαν να με αποσπούσε από τη πλήρη συγκέντρωσή μου στους πόνους και τις εξωθήσεις. Η καθεμία το βιώνει διαφορετικά. Πάντως σίγουρα αν το θέλουν οι ίδιοι είναι θετικό να συμμετέχουν από την πρώτη ανάσα του παιδιού τους. Μου περιέγραψε και τη συγκεκριμένη στιγμή αφού δεν μπορούσα να δω.

[christiana000]

γεννησα σε δημοσιο νοσοκομειο οπου δεν επιτρεπεται να ειναι ο συζηγος μεσα.γι αυτο μου εδωσε μια φωτογραφια του να τον βλεπω και να παιρνω δυναμη

[mmdad]

Το εχω ξαναγραψει οτι στην πρωτη απαιτησα να ειναι γιατι φοβομουν οτι κατι θα μου ελεγαν και δεν θα το καταλαβαινα ή κατι θα συναιβεναι και δεν θα το καταλαβαινα. Βεβαια μια χαρα καταλαβα τι ελεγαν στα γαλλικα μεταξυ τους ενω ο συζυγος μιλαει μονο αγγλικα. Ηταν συγκλονιστικο για εκεινον να δει τη γεννηση του πρωτου του παιδιου και οταν παρουσιαστικε προβλημα κρατησε αυτος το μωρο και το ταισε. Τη δευτερη φορα ηθελε να ερθει απο μονος του. Νομιζω οτι σαν εμπειρια δενει ο ζευγαρι...

[Niki81]

Εγω σε ολη τη διαρκεια της εγκμοσυνης τον ειχα φαει για να μπει μεσα στον τοκετο...αυτος δεν ηθελε...πεσαν και διαφοροι καλοθελητες πανω του...του λεγαν τα χειροτερα για τον τοκετο...που να μπει μετα απο αυτα.

 

 

Τελικα και να ηθελε δεν προλαβε να μπει.Βγηκε απο το δωματιο οδυνων για να ενημερωσει τους δικους μου και μεσα σε 10 λεπτα με χωσαν αρον αρον χειρουργιο...και δεν τον αφησαν να μπει.

Τωρα πλεον που το σκεφτομαι και επειδη δεν ειχα και ευκολο τοκετο...λεω καλυτερα που δεν μπηκε...δεν θα αντεχε.Κι εγω με το αχγος και τους πονους δε μπορουσα να εχω στο μυαλο μου και τον αντρα μου...θα με αποσπουσε οπως λεει και η Morchelina .Ο μονος ανθρωπος που ηθελα διπλα μου ηταν η μαια μου.

 

Εδω και στις οδυνες που τον εβγαζε εξω η μαια για να με εξετασει και με ακουγε που ουρλιαζα ασπριζε απο την ταραχη του...που να εβλεπε και τις εξωθησεις....δεν υπηρχε πιθανοτητα να αντεξει.

 

Βεβαια λυπαμαι που εχασε αυτη την υπεροχη στιγμη που σου δινουν το μωρο στα χερια για πρωτη φορα...μοναδικη στιγμη.

[madrid05]

Eιναι ο μοναδικος τρόπος για να ζήσουν και οι μπαμπάδες αυτήν την μοναδική εμπειρία.

Θα το θεωρούσα πολύ εγωιστικό εκ μέρους μου , να θέλει να την μοιραστούμε ,και να μην τον αφήσω.

Ηταν μέσα και αγκαλιάσαμε μαζί για πρώτη φορά τον γιό μας.Ηταν η πιο συγκινητική στιγμή της ζωής μας και την ζήσαμε μαζί!

[v & a]

κοριτσια εμενα και τις 2 φορες ηταν μαζι μου και ηθελε πολυ. μολις γεννησα βγηκε εξω του ειπε η γυναικολογος " αντε πηγαινε τωρα δεν εχει κατι αλλο που να θες να δεις" γιατι θα μου κανε τα υπολοιπα...δυσαρεστα. οποτε χρειαζοταν πχ με ελεγχανε εβγαινε εξω απο το δωματιο και μετα ξαναμπαινε. ημασταν μαζι να περασει η ωρα, νομιζω δε θα μουν καθολου ανετα χωρις αυτον και δε θα περνουσε η ωρα με τιποτα. μαλιστα τη 1η φορα ειχε και τη καμερα και εκανε ληψεις.( τη κρατουσε πισω απο το κεφαλι μου να μη φαινονται οι σκηνες οι περιεργες (δε θα θελα ουτε εγω να δω τι περασα!!!!)

[Tinsey]

Ο άντρας μου ήθελε να είναι παρών, εγώ όχι, αλλά θα υποχωρούσα γιατί όπως λέει και η madrid05 θα ήταν εγωιστικό να μην τον αφήσω. Τελικά έκανα καισαρική με ολική νάρκωση και έτσι το θέμα λύθηκε από μόνο του

[mariamb]

Το θεωρώ αυτονόητο ότι πρέπει να είναι μέσα...η γέννηση αφορά και τους δύο γονείς...και η συγκίνηση πρέπει να μοιράζεται.

[Marirena]

Το θεωρώ αυτονόητο ότι πρέπει να είναι μέσα...η γέννηση αφορά και τους δύο γονείς...και η συγκίνηση πρέπει να μοιράζεται

 

Ακριβώς συν ότι τους χρειαζόμαστε κι εμείς.

[viki35]

Το θεωρώ αυτονόητο ότι πρέπει να είναι μέσα...η γέννηση αφορά και τους δύο γονείς...και η συγκίνηση πρέπει να μοιράζεται.

Παρα παρα παρα πολυ σωστη κουβεντα .

Ητανε μεσα και τις 2 φορες και θα ειναι και την 3η . Ηταν απιστευτη εμπειρια και για τους 2 και τον ειχα τοσο πολυ αναγκη εκεινη τη στιγμη που πονουσα και φοβομουνα πολυ . Τωρα τον κοιταω και σκεφτομαι οτι ειδαμε μαζι τη γεννηση των παιδιων μας και θα μπορουμε να τους το λεμε , εκεινος μεν το ειδε αποτην ωρα της εξωθησης , ειδε τα μικρα μας την ωρα που βγαινανε ακριβως και μου ελεγε και εκεινος ποτε να σπρωξω και μου εδεινε κουραγιο μαζι με το γιατρο . Εκεινη τη φραση στην γεννα του πιτσιρικα θα την θυμαμαι παντα " νατος μωρο μου τον βλεπω , σπρωξε , σπρωξεεε "

[paros]

προσωπικα τον ειχα μαζι μου..αν και μου ειχε δηλωσει κατηγορηματικα απο την αρχη οτι δεν θα μπει μεσα γιατι δεν αντεχει το θεαμα..μετα απο 18 ωρες συμπαραστασης στους πονους το ζητησε μονος του..το ειχε βιωσει ολο απο την αρχη και δεν μπορουσε να χασει το τελος! και πραγματικα δεν το μετανιωσε και το προτεινει..

πιστευω οτι για εναν αντρα ειναι μια πολυ δυνατη στιγμη στην οποια θα πρεπει να συμμετεχει εφοσον βεβαια ειναι κατι που ταιριαζει στις αντιληψεις του, στην ιδιοσυγκρασια του κλπ..

[ARNIKOL]

Εγώ τον ήθελα μέσα, δίπλα μου, αλλά αρνήθηκε κατηγορηματικά και τις 2 φορές... Κακώς, γιατί μετά σε όλους, όσοι ρωτούσαν, έλεγε (επειδή γέννησα γρήγορα, μέσα σε 2 ώρες) "μπα, δεν πόνεσε καθόλου, μια χαρά ήταν":shock:

[supermama]

εγω στις αλλες 2 δεν τον ειχα λογω καισαρικης.Αν ειναι και τωρα καισαρικη θα το ψαξω και θα απαιτησω απτη γιατρο μου να ειναι μεσα! δεν επιτρεπετε και καλα αλλα υπαρχουν καποιοι που μπαινουν. διπλα μου τον θελω! οχι να παρακολουθει το χειρουργιο. θελω ομως να με κραταει και να δουμε μαζι για πρωτηφορα το μωρο!

 

υγ.εννοητε πως το θελει και αυτο πολυ!

[summer99]

Και τις δύο φορές που γέννησα,ήταν μέσα μέχρι το τέλος, και στο δωμάτιο ωδύνων και στο χειροργείο. Αυτός ήταν που μου έλεγε "βλέπω το κεφάλι, έχει μαύρα μαλλιά", ο πρώτος που είδε τα μωρά, όχι εγώ. Πάντως γνώμη μου, εαν δεν το θέλει ο ίδιος να είναι μέσα, δεν μπορείς και ουτε και πρέπει να τον πιέσεις.