Ευγενικο παιδακι ή παιδι θυμα?

[foubi]

Πολύ καλά τα λές Eleni1 και συμφωνώ μαζί σου γιατί έτσι είναι και ο δικός μου.Δεν είναι επιθετικός, απλά θέλω να μην τον "πατάνε".

 

Συμφωνω κι εγω απολυτα Eleni 1. Βρε klouzeau μου πως το πετυχαινουμε αυτο??

[klouzeau]

Κοίταξε, του λέω ν'αποφεύγει τα συγκεκριμένα παιδιά που έχουν τέτοια συμπεριφορά και να πάιζει με τα ήσυχα παιδιά.Τώρα αν κάποιο παιδί τον χτυπήσει του λέω να μη κάθεται άπραγος αλλά ν'ανταποδίδει.Γι' αυτό πολλές θα διαφωνίσουν αλλά εγώ νοιώθω καλύτερα για το παιδί μου.

[DALIA]

[quote name='eleni1;Δεν ξερω αν κανω σωστα η λαθος αλλα μου αρεσει που το παιδακι μου ειναι αυτο που ειναι και δεν θα το κανω επιθετικο και ''παλιοπαιδο'' επειδη ειναι ετσι καποια αλλα.

 

Noμίζω κάνεις λάθος eleni δεν υπάρχουν μόνο τα 2 άκρα...

Εγώ παιδιά έχω καταφέρει και να είναι καλό παιδάκι αλλά και να μην τον "πατάνε"...νομίζω τα κατάφερα λόγω του ότι στο περιβάλλον μου είχα μαμάδες με μεγαλύτερα παιδάκια και "μάθαινα" από τα λάθη τους...

θα δόσει' date=' θα μοιραστεί, θα ζητήσει αλλά αν του επιτεθούν θα σπρώξει, θα φωνάξει, θα αμυνθεί ανάλογα με την περίπτωση....[/color']

Ήμασταν παιδική και ένα μεγαλύτερο παιδάκι ( 9 ετών ) ενώ σκαρφάλωνε σε μια κατασκευή του πατούσε τα χέρια και γελούσε...

Σε κάποια φάση κατεβαίνει ο δικός μου και πέρνει άμμο και του την πετάει στα μούτρα...δεν τον μάλωσα, ούτε του είπα καλά έκανες...

Αν δεν θέλει κάποια στιγμή να μοιραστεί κάτι δικό του, θεωρώ ότι είναι δικαίωμα του...

 

foubi αν τον έστελνες το Σεπτέμβριο θα ήταν πολλά καινούρια παιδάκια...

[klouzeau]

Μ'αρέσεις Dalia, έχω συμφωνήσει μαζί σου σε πολλά θέματα.Νομίζω οτι σωστά φέρεται ο γιος σου.

[eleni1]

Noμίζω κάνεις λάθος eleni δεν υπάρχουν μόνο τα 2 άκρα...

Εγώ παιδιά έχω καταφέρει και να είναι καλό παιδάκι αλλά και να μην τον "πατάνε"...νομίζω τα κατάφερα λόγω του ότι στο περιβάλλον μου είχα μαμάδες με μεγαλύτερα παιδάκια και "μάθαινα" από τα λάθη τους...

θα δόσει, θα μοιραστεί, θα ζητήσει αλλά αν του επιτεθούν θα σπρώξει, θα φωνάξει, θα αμυνθεί ανάλογα με την περίπτωση....

Ήμασταν παιδική και ένα μεγαλύτερο παιδάκι ( 9 ετών ) ενώ σκαρφάλωνε σε μια κατασκευή του πατούσε τα χέρια και γελούσε...

Σε κάποια φάση κατεβαίνει ο δικός μου και πέρνει άμμο και του την πετάει στα μούτρα...δεν τον μάλωσα, ούτε του είπα καλά έκανες...

Αν δεν θέλει κάποια στιγμή να μοιραστεί κάτι δικό του, θεωρώ ότι είναι δικαίωμα του...

 

foubi αν τον έστελνες το Σεπτέμβριο θα ήταν πολλά καινούρια παιδάκια...

Και ομως Dalia το ιδιο λεμε ,ισως να μην το εγραψα καλα,εγραψα οτι δεν θα τον κανω εγω επιθετικο δλδ δεν θα του πω ποτε εγω αν τον σπρωξουν να σπρωξει...

Αν το κανει μονος του για να προστατευτει και εχει δικιο θα του πω και μπράβο !!!!!

[DALIA]

Nαι ακριβώς το ίδιο λέμε...

Πλέον όμως που είναι 5,5 δυστυχώς αναγκάστικα να του πω κάνε το ίδιο...

Είχε πολύ σοβαρό πρόβλημα με συγκεκριμένο παιδάκι στο σχολείο, δοκιμάσαμε όλες τις μεθόδους, δεν έπιασε καμία και αναγκαστικά του είπα ε άμα σε ξαχτυπήσει, χτύπησε τον και'συ...

[foubi]

Κοριτσια επαναφερω το θεμα με την παιδικη χαρα για να μου πειτε την γνωμη σας. Παει ο μικρος να κανει τσουληθρα και παει αλλο παιδακι να ανεβει αναποδα η καθεται κατω κατω και δεν φευγει. Εγω θα του πω περιμενε να φυγει το παιδακι απο κει για να μην το χτυπησεις αλλα θα ερθει καποιο αλλο παιδι και θα κατεβει κανονικα. Καπως ετσι εμαθε νομιζω να δινει την σειρα του σε αλλους.Τι κανω εγω λοιπον? Του λεω κατεβα κι οτι γινει?

[Serba]

foubi υπάρχει μεγάλη απόσταση από το να είναι ευγενικό ένα παιδί μέχρι να θυματοποιείται, πχ. ναι είναι πολύ καλό να διατηρούμε την σειρά στην τσουλήθρα, αλλά δεν επιτρέπουμε σε άλλους να παίρνουν την δική μας σειρά,

άλλο παράδειγμα, λες ότι του είπες ότι πρέπει να μοιραζόμαστε τα πράγματά μας, από πότε πρέπει; άμα θέλεις τα μοιράζεσαι και όταν θελήσεις, διότι είναι δικά σου- έτσι απλά.

Λέει ότι τον πειράζουν στο σχολείο, μπορείς να του πεις ότι δεν πρέπει να επιτρέπει σε κανέναν να τον πειράζει και να αντιδράσει-με οποιονδήποτε τρόπο

[Serba]

Κοριτσια επαναφερω το θεμα με την παιδικη χαρα για να μου πειτε την γνωμη σας. Παει ο μικρος να κανει τσουληθρα και παει αλλο παιδακι να ανεβει αναποδα η καθεται κατω κατω και δεν φευγει. Εγω θα του πω περιμενε να φυγει το παιδακι απο κει για να μην το χτυπησεις αλλα θα ερθει καποιο αλλο παιδι και θα κατεβει κανονικα. Καπως ετσι εμαθε νομιζω να δινει την σειρα του σε αλλους.Τι κανω εγω λοιπον? Του λεω κατεβα κι οτι γινει?

 

εγώ θα πήγαινα και θα έλεγα στο παιδί που κάθεται και δεν φεύγει:

κάνε αγόρι μου λίγο στην άκρη για να κάνουν τσουλήθρα και τα άλλα παιδιά!!!

ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΜΑΝΑ ΤΟΥ,( ΤΣΑΜΠΟΥΚΑΔΕΣ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΣΑΣ αυτό θα το έλεγα από μέσα μου)

[foubi]

Μ'αρέσεις Dalia, έχω συμφωνήσει μαζί σου σε πολλά θέματα.Νομίζω οτι σωστά φέρεται ο γιος σου.

Θα συμφωνησω κι εγω. Παρακολουθω το φορουμ απο τοτε που ημουν εγκυος στο πρωτο και μου αρεσει πολυ ο τροπος που μεγαλωνεις τον μικρο σου. Ταιριαζει πολυ στο στυλ που αντιμετωπιζω κι εγω το δικο μου. Μονο σε ενα δεν τα καταφερνω. Ειμαι υπερβολικα προστατευτικη. Προσπαθω να το αποβαλλω, ξερω οτι ειναι λαθος αλλα δεν ξερω πως να το αντιμετωπισω. Ασε που πεφτουν ολοι πανω μου αν τον αφησω να κανει κατι. " Δεν το βλεπεις τι κανει. θα χτυπησει θα θα θα" . Τωρα βεβαια τους λεω να μην επεμβαινουν , οτι παιδακι ειναι και λογικο ειναι και να χτυπησει αλλα η καρδια μου ξερει πως κρατιεμαι να μη του πω σταματα.

[foubi]

serba με το "πρεπει" που γραφω δεν σημαινει πως το αναγκασαμε να δωσει κατι απλα του εξηγουμε πως οταν παμε σε ενα σπιτι και θελει κι εκεινο να παιξει με τα παιχνιδια του αλλου παιδιου ειναι ωραιο κι εκεινος να μοιραζεται τα δικα του.

[klouzeau]

Θα συμφωνησω κι εγω. Παρακολουθω το φορουμ απο τοτε που ημουν εγκυος στο πρωτο και μου αρεσει πολυ ο τροπος που μεγαλωνεις τον μικρο σου. Ταιριαζει πολυ στο στυλ που αντιμετωπιζω κι εγω το δικο μου. Μονο σε ενα δεν τα καταφερνω. Ειμαι υπερβολικα προστατευτικη. Προσπαθω να το αποβαλλω, ξερω οτι ειναι λαθος αλλα δεν ξερω πως να το αντιμετωπισω. Ασε που πεφτουν ολοι πανω μου αν τον αφησω να κανει κατι. " Δεν το βλεπεις τι κανει. θα χτυπησει θα θα θα" . Τωρα βεβαια τους λεω να μην επεμβαινουν , οτι παιδακι ειναι και λογικο ειναι και να χτυπησει αλλα η καρδια μου ξερει πως κρατιεμαι να μη του πω σταματα.

 

Τι μου λές τώρα!Εγώ είμαι συνώνυμη της λέξης "υπερπροστατευτική".Προσπαθώ να κόψω το υπέρ.

[mom]

Όταν σας διαβάζω foubi και eleni1 είναι σαν να τα έγραψα εγώ.

Έχω το ίδιο θέμα με τον μεγάλο μου γιο. Προσωπικά καταλήγω ότι είναι αποτέλεσμα κάποιων συνδυασμένων παραγόντων.

1ον είναι το πρώτο παιδί

2ον είχα κι εγώ τις ίδιες αντιλήψεις σχετικά με την διαπαιδαγώγηση και την ανατροφή του και δεν ήθελα το παιδί μου να γίνει "παλιόπαιδο" όπως γράφει η eleni1.

Και 3ον είναι η προσωπικότητα του παιδιού.

 

Όσον αφορά το 1. Στα πρώτα μας παιδιά βλέπουμε πολύ πιο "ρομαντικά" τα πράγματα, ασχολούμαστε πολύ περισσότερο μαζί τους με συζήτηση κλπ και το παιδί ζει στην αρχή ανάμεσα σε ενήλικες κατά κύριο λόγο.

Για το 2ο. Συνοπτικά θα πω ότι του έλεγα κι εγώ να μην χτυπάει, να μοιράζεται, να είναι ευγενικός κλπ κλπ

Για το 3ο. Δεν υπάρχει επεξήγηση. Είναι απλά στον χαρακτήρα του παιδιού. Ο δεύτερος μου γιος είναι 2,5 μόλις χρονών και φαίνεται ότι είναι "τσαμπουκάκι" και δεν πρόκειται ποτέ του να είναι "θύμα".

(Φυσικά, εδώ παίζει συνδυαστικό ρόλο και το ότι είναι το 2ο παιδί της οικογένειας, συναναστρέφεται με τον μεγαλύτερο του κατά 6 χρόνια αδερφό και τους φίλους του, παλεύει σαν μεγάλο παιδί (με τον αδερφό του), διεκδικεί και ανταποδίδει. Έχει μάθει τους τρόπους απο τον μεγάλο. Στον μεγάλο κάναμε συζητήσεις. Ο μικρός όλα τα μαθαίνει εμπειρικά και όχι απο θεωρία.

Επίσης, ο μικρός όταν είναι ο αδερφός του παρών, δεν μας δίνει καμία σημασία, θέλει μόνο να παίζει με τον αδερφό του. Πουυυυ οι άπειρες ώρες που περνούσα με τον μεγάλο διαβάζοντας βιβλία και συζητώντας, είναι ελάχιστες, μόνο όταν ο μεγάλος είναι στο σχολείο κι εγώ σπίτι. Κι ένα άλλο μικρό παράδειγμα. Ο μεγάλος έβλεπε στην ηλικία των 2,5 τον Τόμας το Τρενάκι και τον Μπομπ τον μάστορα και ο μικρός -λόγω του αδερφού του- βλέπει Spiderman, Ben 10, Power rangers, Ironman κλπ)

 

Ξεκινήσαμε λοιπόν με τα ίδια προβλήματα απο τις πρώτες μέρες του παιδικού σταθμού. (3,5 χρονών) Εγώ του έλεγα, να αποφεύγει τα ζωηρά παιδάκια και αν τον χτυπήσουν, να μην ανταποδώσει αλλά να το πει στην "κυρία". Δεν καταφέραμε τίποτα ούτε με τον ένα ούτε με τον άλλο τρόπο. Καταρχήν, το παιδί μου δεν είναι αρχηγός. Είναι απο τα παιδάκια που επειδή έχει ανάγκη την συναναστροφή των άλλων παιδιών, πολλές φορές συμβιβάζεται και ακολουθεί τα άλλα σε ότι κάνουν. (πράγμα που με κάνει να αγχώνομαι ιδιαίτερα για την φάση της εφηβείας) Επίσης, δεν μπορεί να διαχειριστεί καλά διαμάχες. Απο τα νεύρα του και την αγανάκτηση του, όταν νιώθει ότι αδικείται, πολλές φορές ξεσπάει σε κλάμματα. Πράγμα που χειροτερεύει τα πράγματα ακόμη περισσότερο με τα άλλα παιδιά που τον κοροιδεύουν. Δεύτερον, το να πηγαίνει στην κυρία να το λέει, δεν είχε κανένα αποτέλεσμα, διότι η κυρία δεν έκανε απολύτως τίποτα. Και ερχόταν το παιδί μου και μου το έλεγε με παράπονο.

[mom]

και συνεχίζω.... (sorry για το σεντόνι, αλλά μου είναι αδύνατο να γίνω πιο περιληπτική, ειδικά στο συγκεκριμένο θέμα)

 

Άλλαξα λοιπόν "ρότα" και άρχισα να του λέω: Σε όποιον σου φέρεται καλά, θα φέρεσαι καλά και σε όποιον σου φέρεται άσχημα, θα φέρεσαι κι εσύ άσχημα.

Δυστυχώς, ακόμη και μετά απο αυτή μου την οδηγία, τα πράγματα δεν άλλαξαν ιδιαίτερα. Επενέβη ο πατέρας του και άρχισε ακόμη και τις οδηγίες για το πως να χτυπήσει το άλλο παιδάκι όταν βρεθεί σε άμυνα. Ξέρω ότι πολλές θα έχετε αντίρρηση σε αυτό. Αλλά όταν το παιδί σου έρχεται απο το σχολείο και σου λέει, ότι όλοι μαζί τον κορόιδευαν και δεν του έδιναν την μπάλα ή το καπέλο ή το μπουφάν σε όλο το διάλειμμα κάθε μέρα (έπαιζαν το κορόιδο που λέμε) ή ότι κάθε μέρα τον σπρώχνουν και του ρίχνουν το κολατσιό του, ή ότι τον φωνάζουν άχρηστο επειδή δεν ξέρει να παίζει καλά ποδόσφαιρο (όλοι οι άλλοι είναι σε ομάδες ενώ ο δικός μου όχι) ή όταν σου λέει ότι οι 2 τον κρατούσαν και οι υπόλοιποι 5 τον χτυπούσαν με γροθιές και μετά τον έριξαν κάτω και τον κλωτσούσαν...ε σου βγαίνει απο μέσα σου το ζώο και οι νόμοι της ζούγκλας. (δοκίμασα φυσικά πρώτα να μιλήσω στην δασκάλα και στην διευθύντρια του σχολείου, οι οποίες μου άρχισαν τις δικαιολογίες του τύπου: Απο τον Νόμο υποχρεούμαστε να έχουμε 2 επιτηρητές στο διάλλειμα και όπως καταλαβαίνετε δεν είναι δυνατόν να τα βλέπουν όλα. Την δεύτερη φορά που πήγα και έκανα θέμα με αφορμή την παρενόχληση του απο ένα πολύ ανεπτυγμένο κοριτσάκι, η δασκάλα πήρε το μπλουζάκι που του είχε σκίσει το κοριτσάκι για να μιλήσει στα παιδιά στην τάξη και όταν ήρθε ο γιος μου στο σπίτι και τον ρώτησα τι τους είπε μου είπε τα εξής: Μας μίλησε λίγο η δασκάλα για το ότι δεν πρέπει να μαλλώνουμε και μετά την υπόλοιπη ώρα, μας μιλούσε για το ότι οι γονείς φταίνε γι'αυτές τις συμπεριφορές όπως και για το ότι λέμε κακές λέξεις (είχα αναφέρει ότι τον αποκάλεσαν "χασογκόλη" και μετά μας είπε ότι αν ακούμε κάποια τέτοια λέξη, να κλείνουμε τα αυτιά μας και να φεύγουμε γρήγορα και να κλεινόμαστε στο δωμάτιο μας. Αυτά τα "σχετικά" με το θέμα μας είπε η δασκάλα. )

Σήμερα είναι 8,5 χρονών και πηγαίνει στην Γ' δημοτικού. Το πρόβλημα εξακολουθεί να υφίσταται. Όχι μόνο στο σχολείο αλλά και στη γειτονιά.

Ο άντρας μου το χρεώνει σε μένα, ότι τον έκανα μαλθακό και ήμουν συγκαταβατική και υπερπροστατευτική και ότι έπρεπε να σκληραγωγηθεί. Έχουμε διαφωνία στο θέμα και δυστυχώς τα πράγματα είναι δύσκολα όταν διαφωνούν οι γονείς για την διαπαιδαγώγηση του παιδιού. Παρόλα αυτά, προσπαθώ κι εγώ να τον "σκληρύνω" αλλά δεν μπορώ με τίποτα να φτάσω και στο άλλο άκρο. Έχουμε κάνει άααααπειρες συζητήσεις, αλλά δεν... Το απόγευμα το γειτονόπουλο τον παρατάει και φεύγει με άλλον φίλο να παίξει ή μαλλώνουν γιατί τον κορόιδεψε και το επόμενο πρωί χτυπάει την πόρτα για να κατεβούν να παίξουν και ο δικός μου τρέχει τρελός απο χαρά ενώ το προηγούμενο βράδυ έκλαιγε....

Να σας προλάβω και να πω ότι τον γράψαμε και σε πολεμική τέχνη για να τονωθεί η αυτοπεποίθηση του, αλλά τίποτα κι απο εκεί....

[klouzeau]

Αχ, τώρα με άγχωσες.Και γω γι'αυτό το λόγο θέλω να τον γράψω στο tae kwon do.

[DALIA]

Κοριτσια επαναφερω το θεμα με την παιδικη χαρα για να μου πειτε την γνωμη σας. Παει ο μικρος να κανει τσουληθρα και παει αλλο παιδακι να ανεβει αναποδα η καθεται κατω κατω και δεν φευγει. Εγω θα του πω περιμενε να φυγει το παιδακι απο κει για να μην το χτυπησεις αλλα θα ερθει καποιο αλλο παιδι και θα κατεβει κανονικα. Καπως ετσι εμαθε νομιζω να δινει την σειρα του σε αλλους.Τι κανω εγω λοιπον? Του λεω κατεβα κι οτι γινει?

 

Εγώ θα του έλεγα πήγαινε πες στο παιδάκι να φύγει γιατί αλλιώς θα χτυπήσει..

 

[

Ειμαι υπερβολικα προστατευτικη. Προσπαθω να το αποβαλλω, ξερω οτι ειναι λαθος αλλα δεν ξερω πως να το αντιμετωπισω. Ασε που πεφτουν ολοι πανω μου αν τον αφησω να κανει κατι. " Δεν το βλεπεις τι κανει. θα χτυπησει θα θα θα" . Τωρα βεβαια τους λεω να μην επεμβαινουν , οτι παιδακι ειναι και λογικο ειναι και να χτυπησει αλλα η καρδια μου ξερει πως κρατιεμαι να μη του πω σταματα.

 

 

Χμ...εγώ έχω στο νου μου ότι είναι παιδί και θα χτυπήσει και θα κρυώσει και είναι κρίμα να "κατωναλώνουμε" ωραίες στιγμές για τα αναπόφεκτα.

[mom]

Αχ, τώρα με άγχωσες.Και γω γι'αυτό το λόγο θέλω να τον γράψω στο tae kwon do.

 

Μετά απο την προσωπική μου εμπειρία, θα σου έλεγα να "αλλάξεις ρότα" όπως έγραψα παραπάνω, πιο νωρίς απο μένα. Γράψ'τον και στο tae kwon do, επίσης πιο νωρίς. Εμείς τον γράψαμε στα 8 του. Πιο νωρίς τον πηγαίναμε μόνο μπάσκετ (που θεωρούσαμε πιο ευγενές άθλημα απο το ποδόσφαιρο) και κολυμβητήριο (που δεν είναι ομαδικό) Αν θέλει ποδόσφαιρο, γράψε τον στο ποδόσφαιρο. Εμάς μας ζητούσε και κάναμε το λάθος και δεν τον γράψαμε εκεί γι'αυτό που ανέφερα πιο πάνω. Θεωρούσαμε δηλαδή ότι το άθλημα και οι οπαδοί του, έχουν έναν "τραμπουκισμό" στη φιλοσοφία τους και δεν θέλαμε το παιδί μας να επηρεαστεί.

Τώρα πια, ίσως είναι αργά, αλλά την νέα σαιζόν αν ο ίδιος το θελήσει, θα τον γράψω στο ποδόσφαιρο. ΟΛΑ μα όλα τα παιδιά στο διάλειμμα αλλά και στην γειτονιά, παίζουν ποδόσφαιρο. Ούτε μπάσκετ, ούτε τζούντο, ούτε κολυμπάνε. Οπότε, για τα παιδιά αυτού του στυλ, είναι ένα καλό εφόδιο για την ένταξη τους στις παρέες.

[klouzeau]

Σ'ευχαριστώ.Πολύ ενδιαφέροντα αυτά που γράφεις.Ο γιος μου θα κλείσει τα 6 το φθινόπωρο.Λέω να τον γράψω τότε ή tae ή ποδόσφαιρο(η αλήθεια είναι οτι το σκεφτόμουν).

[eleni1]

ή ότι κάθε μέρα τον σπρώχνουν και του ρίχνουν το κολατσιό του, ή ότι τον φωνάζουν άχρηστο επειδή δεν ξέρει να παίζει καλά ποδόσφαιρο (όλοι οι άλλοι είναι σε ομάδες ενώ ο δικός μου όχι) ή όταν σου λέει ότι οι 2 τον κρατούσαν και οι υπόλοιποι 5 τον χτυπούσαν με γροθιές και μετά τον έριξαν κάτω και τον κλωτσούσαν...ε σου βγαίνει απο μέσα σου το ζώο και οι νόμοι της ζούγκλας.

Καλά....εδω παμε στα άκρα

Απαραδεκτο ....θα ξημεροβραδιαζομαι στο δημοτικο ετσι και συμβει κατι τετοιο

 

Για να επανελθω στο θεμα της τσουλιθρας φυσικα μας εχει συμβει και εμας και πηγαινα εγω(οταν ηταν 2-3 χρονων) στο παιδακι και του ζητουσα να κανει σωστα για να παρουν σειρα και τα αλλα παιδακια.

 

Ακομα εχω να πω πως ο δευτερος μου (19 μηνων) ειναι οπως λεει η mom τσαμπουκας και δεν μασαει τιποτα.....μαλλον αυτος θα δερνει

[foubi]

Εγώ θα του έλεγα πήγαινε πες στο παιδάκι να φύγει γιατί αλλιώς θα χτυπήσει..

Αχ ρε Dalia να μια ωραια ιδεα που δεν μου περασε καθολου απ το μυαλο. Ειλικρινα μου αρεσει ο τροπος που αντιμετωπιζεις τα πραγματα.

Οσο για το αλλο θεμα, δεν φοβασαι? Διαβασα σε ενα αλλο ποστ σου που ελεγες για τη τραμπαλα και συνηδητοποιησα ποσα πραγματα του στερω μ αυτη τη φοβια , αλλα αν πεσει και χτυπησει θα τρελλαθω απο τις τυψεις! Αραγε υπαρχει τροπος ν απαλλαγω απ αυτο?

Mom θα με κανεις να κλαψω. Κατι τετοια σκεφτομαι κι εχω αγχωθει!

[klouzeau]

Άντε εσάς είναι τσαμπουκάς ο δεύτερος.Εμένα που βγήκε τσαμπουκαλού η κόρη?Θα προστατεύει τον αδερφό της τουλαχιστον

[mom]

Καλά....εδω παμε στα άκρα

Απαραδεκτο ....θα ξημεροβραδιαζομαι στο δημοτικο ετσι και συμβει κατι τετοιο

 

Για να επανελθω στο θεμα της τσουλιθρας φυσικα μας εχει συμβει και εμας και πηγαινα εγω(οταν ηταν 2-3 χρονων) στο παιδακι και του ζητουσα να κανει σωστα για να παρουν σειρα και τα αλλα παιδακια.

 

Ακομα εχω να πω πως ο δευτερος μου (19 μηνων) ειναι οπως λεει η mom τσαμπουκας και δεν μασαει τιποτα.....μαλλον αυτος θα δερνει

 

:lol: το ίδιο σκέφτομαι κι εγώ για τον δικό μου, τον δεύτερο. Λέω ότι εκεί μάλλον θα είμαι απο τις μαμάδες που τις πιάνουν οι υπόλοιπες και τους κάνουν παράπονα.... Τα δύο άκρα θα ζήσω μου φαίνεται η μάνα!!

[mom]

Εγώ θα του έλεγα πήγαινε πες στο παιδάκι να φύγει γιατί αλλιώς θα χτυπήσει..

Αχ ρε Dalia να μια ωραια ιδεα που δεν μου περασε καθολου απ το μυαλο. Ειλικρινα μου αρεσει ο τροπος που αντιμετωπιζεις τα πραγματα.

Οσο για το αλλο θεμα, δεν φοβασαι? Διαβασα σε ενα αλλο ποστ σου που ελεγες για τη τραμπαλα και συνηδητοποιησα ποσα πραγματα του στερω μ αυτη τη φοβια , αλλα αν πεσει και χτυπησει θα τρελλαθω απο τις τυψεις! Αραγε υπαρχει τροπος ν απαλλαγω απ αυτο?

Mom θα με κανεις να κλαψω. Κατι τετοια σκεφτομαι κι εχω αγχωθει!

 

Προς Θεού δεν θέλω να σας στεναχωρήσω. Απλά τα γράφω, μήπως διαβάζοντας τα δικά μας λάθη και εμπειρίες, ωφεληθείτε τουλάχιστον εσείς.

[DALIA]

. Εμάς μας ζητούσε και κάναμε το λάθος και δεν τον γράψαμε εκεί γι'αυτό που ανέφερα πιο πάνω. Θεωρούσαμε δηλαδή ότι το άθλημα και οι οπαδοί του, έχουν έναν "τραμπουκισμό" στη φιλοσοφία τους και δεν θέλαμε το παιδί μας να επηρεαστεί.

 

Eγώ παιδιά επειδή ζητούσε επίμονα τον έγραψα τον περασμένο Σεπτέμβρη (2 μήνες πριν κλείσει τα 5 )...έχει τρέλλα...

Φαντάζομαι τι θα σκέφτεσαι για μας άμα σου πω ότι τον πάμε και στην Τούμπα, όποτε το ζητάει :lol:

[foubi]

Εχεις δικιο mom,γιατι κι εγω πιστευω αν προσπαθησεις να το αντιμετωπισεις οσο ειναι νωρις ισως δεις καποια αποτελεσματα.